Verslaafd

Berichten: 6

Hoe gaan we in een relatie hier mee om, als je man of vrouw verslaafd raakt. (in het algemeen)

Berichten: 486

JOHANN706 schreef:

Hoe gaan we in een relatie hier mee om, als je man of vrouw verslaafd raakt. (in het algemeen)
Zoiets is mij overkomen, vanaf de geboorte van mijn Zoon ben ik er open over gaan praten, maar dit werkte niet wat uitendelijk tot de scheiding heeft geleid (nu 3 maand terug).
Waarom dan wel trouwen, nog een kind samen, en een huis kopen om samen gelukkig te worden.

Klinkt vreemd maar ik ging hier wel helemaal voor, en nu is de wereld onder mijn voeten weggestort nu ook dit erbij komt!

Hoi Johan,
Ik denk niet dat hier een pasklaar antwoord op is, zoveel soorten verslavingen, zoveel soorten mensen, zoveel manieren met ermee om te gaan...

Waarom je nog al die dingen gedaan hebt in je relatie? Naar mijn idee spreekt het vóór je, je hebt dus duidelijk veel gehouden van je vrouw! Maar ook bij jou drong het door dat 'houden van' niet voldoende is en dat niet tegen een verslaving op kan. Dus (mijn inziens) zeker geen spijt hebben van alles, want op de foto zie ik 2 prachtige parels met hun vader, wat een rijkdom!!

Zelf heb ik in 2 relaties (ja, hoe zoek je ze uit hé? Smiley met dichtgeplakte mond

) met verslaving te maken gehad, en bij beide relaties kon ik er uiteindelijk niet meer mee om gaan.
De eerste was met alcohol misbruik, dus werd het een onveilige situatie.
De tweede was een ander soort verslaving, waardoor vooral ik er niet meer mee om kon gaan en dus (uiteindelijk) bewust voor een scheiding gekozen heb.

Op de vraag hoe ik er mee omga? Tja....accepteren is volgens mij het enige wat je op een gegeven moment nog kunt, en dat zal zeker enige tijd duren.
En op de vraag waarom mij of jou dit moet overkomen? Daar krijg je w.s. voorlopig geen antwoord op. Ik geloof zeker dat het allemaal een doel heeft, het vormt je tot wie je bent..en dat je die weg zeker niet alleen hoeft te gaan!

Ik hoop en bid dat je hier een weg in kan vinden, dat je kids veilig en vooral met veel liefde groot mogen worden!!

Marieke

Berichten: 1663

JOHANN706 schreef:

Hoe gaan we in een relatie hier mee om, als je man of vrouw verslaafd raakt. (in het algemeen)
Zoiets is mij overkomen, vanaf de geboorte van mijn Zoon ben ik er open over gaan praten, maar dit werkte niet wat uitendelijk tot de scheiding heeft geleid (nu 3 maand terug).
Waarom dan wel trouwen, nog een kind samen, en een huis kopen om samen gelukkig te worden.

Klinkt vreemd maar ik ging hier wel helemaal voor, en nu is de wereld onder mijn voeten weggestort nu ook dit erbij komt!

Laat ik ff waarschuwen dat ik waarschijnlijk heel onaardig ga klinken, dat is niet als aanval op jou bedoelt maar ik je stukje vallen een paar dingen op die mijn ex ( alcoholverslaafd) ook enorm had en met veel dingen nog steeds heeft. Ik ken jou niet, je situatie niet en de aard van je verslaving niet dus kan niet zeggen of mijn gevoel dat ik bij jou stukje krijg ook klopt.

Ik denk dat het voor een verslaafde heel moeilijk is, of zoniet onmogelijk, om in te denken hoeveel invloed zijn of haar verslaving op zn partner en de rest van het gezin heeft.
De verslaafde kan keuzes maken daarin, de partner niet, enkel de keuze wel of niet verder gaan in deze situatie.

Je schrijft dat het jou overkomen is......maar jij hebt ergens in de situatie gekozen toe te geven aan de verslaving, je ex is het echter WEL overkomen, die kreeg die keuze niet.
Bij jou is nu de grond onder je voeten weggeslagen......denk je niet dat dat bij haar ook gebeurd is toen jij verslaaft raakte?
het komt een beetje over of er jou nu van alles aangedaan is waar je niks aan kan doen.....maar besef je wel waar zij allemaal voor is komen te staan zonder dat ze er iets aan kon doen?

Ik snap dat het allemaal heel moeilijk voor je is nu, maar jezelf als slachtoffer gaan zien maakt het enkel erger want dan kom je er niet meer uit. Tuurlijk mag je er verdriet van hebben, maar vergeet ondertussen niet om aan jezelf te gaan werken, probeer in te gaan zien wat het met haar gedaan heeft en wat de reden is dat ze niet meer met je verder kan/wil.

Ik heb zelf een huwelijk met een alcoholist achter de rug en heb alles gedaan om te voorkomen dat het tot scheiding ging komen. Maar die kwam er toch, want dat kan je niet in je eentje voorkomen. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand heel makkelijk voor een scheiding kiest als er een verslaving in het spel komt. Maar ook als je in voor en tegenspoed elkaar trouw belooft kan het zo ver komen dat door de manier hoe 1 of beide partner met die tegenspoed om gaat, er toch een scheiding komt.
Na die scheiding heb ik ook heel hard geroepen dat ik nooit geen relatie meer wilde, mn vertrouwen was zo beschadigd dat ik echt niemand meer vertrouwde. Gelukkig kan je dat weer leren, wonden worden littekens in de loop van de tijd.

Berichten: 486

Ik las het anders Annette, dat zij een verslaving heeft en hij niet! Anders was mijn reactie ook anders geweest (maar dat begrijp jij wel Verlegen lachende smiley

)

Misschien is het handig , Johan, als je iets duidelijker bent in hoe het zit?

Berichten: 260

JOHANN706 schreef:

Hoe gaan we in een relatie hier mee om, als je man of vrouw verslaafd raakt. (in het algemeen)
Zoiets is mij overkomen, vanaf de geboorte van mijn Zoon ben ik er open over gaan praten, maar dit werkte niet wat uitendelijk tot de scheiding heeft geleid (nu 3 maand terug).
Waarom dan wel trouwen, nog een kind samen, en een huis kopen om samen gelukkig te worden.

Klinkt vreemd maar ik ging hier wel helemaal voor, en nu is de wereld onder mijn voeten weggestort nu ook dit erbij komt!

Uit je verhaal is niet helemaal duidelijk wie van jullie verslaafd is geraakt, vandaar denk ik dat de reacties die hierboven staan nogal verschillend zijn?

Misschien kun je toch iets duidelijker vertellen wat er heeft gespeeld (tenminste als je eerlijke reacties en evt. hulp wilt hebben)

Berichten: 1663

MARIEKE897 schreef:

Ik las het anders Annette, dat zij een verslaving heeft en hij niet! Anders was mijn reactie ook anders geweest (maar dat begrijp jij wel Verlegen lachende smiley

)

Misschien is het handig , Johan, als je iets duidelijker bent in hoe het zit?

inderdaad, als ik het nog eens lees is het beide mogelijk......ik maakte eruit op dat johan een verslaving had...maar kan inderdaad ook andersom zijn. kan je ons even beter op weg helpen Johan?

Berichten: 6

Om dat verhaal even duidelijk te maken was IK diegene met het probleem.

Tijdens de zwangerschap van onze eerste Zoon ben ik er met mijn Vriendin (toen nog) over gaan praten. Het speelde op mijn geweten dat ik hiermee rondliep, en wilde het delen.
Omdat ze zoveel van me hield gaf ze me de vrije hand om me daarin te ontdekken. Echter bleek al snel dat zij dit helemaal niet wilde.

Dat je zegt van het is een keuze die je maakt! Daar ben ik het helemaal mee eens.
Ik wil me niet in een slachtoffer rol stoppen, maar als je vraagt voor je trouwen, dat je de volledige acceptatie hebt in wie je bent, dat je een huis gasat verbouwen waar je een jaar in zit. En Dat het enige wat ik graag weer wilde haar gelukkig zien.
gebroken ben ik zeker, maar ben me er ook terdege van bewust dat zij ook een hele moeilijke weg zal ondergaan.

Het enige wat ik wil zeggen dat ik door mijn verslaving, de laatste jaren altijd met een schuldgevoel rond heb gelopen, ik me afzonderde en alles probeerde om haar weer gelukkig te zien, Mijn vrouw en de kinderen waren mijn wereld geworden, verder had ik geen netwerk De enige uitlaatklep toen was dus in mijn verslaving, Maar zoals je zij het is nog altijd een Keuze.

Maar aan een verleden verander je niks, enkel en alleen dingen die nog gaan komen. In de bijbel staat dat elk contackt, Elke relatie, elke gebeurtenis niet zonder betekenis is en GOD daar al lang voordat we geboren waren een bedoeling mee had.

Hier houd ik me aan vast en hoop dat we bijde onze weg naar de Heer weer mogen vinden.

In iedergeval al bedankt voor de reacties

Groeten Johann

Berichten: 919

JOHANN706 schreef:

Om dat verhaal even duidelijk te maken was IK diegene met het probeel.

Tijdens de zwangerschap van onze eerste Zoon ben ik er met mijn Vriendin (toen nog) over gaan praten. Het speelde op mijn geweten dat ik hiermee rondliep, en wilde het delen.
Omdat ze zoveel van me gaf ze me een vrije hand om me daarin te ontdekken. Echter bleek al snel dat zij dit helemaal niet wilde.

Dat je zegt van het is een keuze die je maakt! Daar ben ik het helemaal met je eens.
Ik wil me niet in een slachtoffer rol stoppen, maar als je vraagt voor je trouwen dat je de volledige acceptatie hebt in wie je bent, dat je een huis verbouwd waar je een jaar in zit. En Dat het enige wat ik graag weer wilde haar gelukkig zien.
gebroken ben ik zeker, maar ben me er ook terdege van bewust dat zij ook een hele moeilijke weg zal ondergaan.

Het enige wat ik wil zeggen dat is door mijn verslaving, ik de laatste jaren altijd een een schuldgevoel rond heb gelopen, ik me afzonderde en alles probeerde om haar weer gelukkig te zien, Mijn vrouw en de kinderen waren mijn wereld geworden, verder had ik geen netwerk De enige uitlaatklep toen was dus in mijn verslaving, Maar zoals je zij het is nog altijd een Keuze.

Maar aan een verleden verander je niks, enkel en alleen dingen die nog gaan komen. In de bijbel staat dat elk contackt, Elke relatie, elke gebeurtenis niet zonder betekenis is en GOD daar al lang voordat we geboren waren een bedoeling mee had.

Hier houd ik me aan vast en hoop dat we bijde onze weg naar de Heer weer mogen vinden.

In iedergeval al bedankt voor de reacties

Groeten Johann

Johann, ik hoop dat je er nu vanaf bent, zo niet, sluit je eens aan bij de AA(anonieme alcoholisten, zoek in ieder geval hulp.
Wat een schattige kinderen heb je, wees een goede vader voor ze, ze hebben niks aan een vader, die alles weg drinkt.
GOD had echt niet de bedoeling dat jij aan de drank zou gaan hoor,
dat doe je zelf, je wil hierin is heeeeel belangrijk!
Nakaarten heeft verder geen zin, ik vind het wel erg, dat je je verslaving hebt opgebiecht in haar zwangerschap, zo probeerde je haar misschien te binden?
Jullie zijn nu allemaal door een hel gegaan, zelf heb ik een aan alcohol verslaafde man gehad, kostte heel veel energie, wat 11 jaar heeft geduurd, was m.n eigenwaarde finaal kwijt, na jaren wantrouwen, gaat het nu beter, maar wel met hulp van Gebed en GOD.
Veel sterkte toegewenst en bezint eer ge begint!
Vanavond besteden we extra aandacht in de Gebedsroom aan verslavingen, kom eens kijken Knipoog smiley

Groetjes van Eva.

Berichten: 6

Mijn verslaving is niet in de zin van Alcohol, maar komt op zelfde neer.
Ik begin in Oktober aan het project NIEUW LEVEN in de Bethel te Drachten.
Wat betreft de verslaving Ja heeft te veel stuk gemaakt,
Mijn Keuze nu is om een volgeling van God te worden, want alleen Hij kan me sterken en verlossen van de verleiding.

Berichten: 555

JOHANN706 schreef:

Mijn verslaving is niet in de zin van Alcohol, maar komt op zelfde neer.
Ik begin in October aan het project NIEUW LEVEN in de Bethel te Drachten.
Wat betreft de verslaving Ja heeft te veel stuk gemaakt,
Mijn Keuze nu is om een volgeling van God te worden, want alleen Hij kan me sterken en verlossen van de verleiding.

heel veel succes Johann
het is zwaar maar zeker niet onmogelijk om te breken met een verslaving

Berichten: 919

JOHANN706 schreef:

Mijn verslaving is niet in de zin van Alcohol, maar komt op zelfde neer.
Ik begin in October aan het project NIEUW LEVEN in de Bethel te Drachten.
Wat betreft de verslaving Ja heeft te veel stuk gemaakt,
Mijn Keuze nu is om een volgeling van God te worden, want alleen Hij kan me sterken en verlossen van de verleiding.

Heel goed van je Jonathan en zet door hè, kop op, je bent nog zo jong,
maak je lichaam niet kapot.
En eigenlijk kun jet het allèèn maar met GOD.
O, ja, heb je nog een verkeerde vriendenkring, kap ermee!
Het maakt je dubbel stuk, ze blijven aan je trekken
JIJ wilt eraf, dan lukt het je ook Knipoog smiley

.

Veel sterkte, ik bid voor jou en je kinderen.
Bij GOD is alles mogelijk.

Berichten: 7083

JOHANN706 schreef:
Hoe gaan we in een relatie hier mee om, als je man of vrouw verslaafd raakt. (in het algemeen)
Zoiets is mij overkomen, vanaf de geboorte van mijn Zoon ben ik er open over gaan praten, maar dit werkte niet wat uitendelijk tot de scheiding heeft geleid (nu 3 maand terug).
Waarom dan wel trouwen, nog een kind samen, en een huis kopen om samen gelukkig te worden.

Klinkt vreemd maar ik ging hier wel helemaal voor, en nu is de wereld onder mijn voeten weggestort nu ook dit erbij komt!

Ha Johan,

Ik begreep het ook ff verkeerd, ik dacht ook ff dat je vrouw de verslaafde was.

Vind wel dat als je samen wat hebt, dat dan ook een verslaving waar dan ook moet worden geaccepteerd.
Want je partner/vrouw zou jou moeten steunen. dit is mijn mening.
Want je hebt dan toch juist de steun nodig van degene die je liefhebt????

Snap er ook niets van hoor.....

Wat ik ook uit je posting opmaak is dat je verslaving niet echt financiële gevolgen heeft, want je hebt het over huis kopen enzo...

Nee, komt mij ook wel liefdeloos over, gezien een verslaving een ziekte is.

En dan heb ik het hier natuurlijk niet over alcoholisten, want daar ís niet mee te leven, ook al zou iemand willen. dit ff voor de duidelijkheid.

Sterkte!

Berichten: 1464

SHANITA130 schreef:

JOHANN706 schreef:
Hoe gaan we in een relatie hier mee om, als je man of vrouw verslaafd raakt. (in het algemeen)
Zoiets is mij overkomen, vanaf de geboorte van mijn Zoon ben ik er open over gaan praten, maar dit werkte niet wat uitendelijk tot de scheiding heeft geleid (nu 3 maand terug).
Waarom dan wel trouwen, nog een kind samen, en een huis kopen om samen gelukkig te worden.

Klinkt vreemd maar ik ging hier wel helemaal voor, en nu is de wereld onder mijn voeten weggestort nu ook dit erbij komt!

Ha Johan,

Ik begreep het ook ff verkeerd, ik dacht ook ff dat je vrouw de verslaafde was.

Vind wel dat als je samen wat hebt, dat dan ook een verslaving waar dan ook moet worden geaccepteerd.
Want je partner/vrouw zou jou moeten steunen. dit is mijn mening.
Want je hebt dan toch juist de steun nodig van degene die je liefhebt????

Snap er ook niets van hoor.....

Wat ik ook uit je posting opmaak is dat je verslaving niet echt financiële gevolgen heeft, want je hebt het over huis kopen enzo...

Nee, komt mij ook wel liefdeloos over, gezien een verslaving een ziekte is.

En dan heb ik het hier natuurlijk niet over alcoholisten, want daar ís niet mee te leven, ook al zou iemand willen. dit ff voor de duidelijkheid.

Sterkte!

sorry shanita ben het niet met je eens een verslaving wat dan ook kun je niet zomaar accepteren,wel kun je proberen je wederhelft te steunen en hulp te zoeken
doch als je wederhelft niet erkent dat ie verslaafd is en iedere vorm van hulp afwijst dan kom je dus idd in een bergafwaartse lijn en gaat je huwelijk eraan kapot,omdat de ander vaak niet beseft wat men zijn wederhelft aandoet.
ik ben dus met verslaafde man getrouwd geweest en na 4 jaar van knokken heb ik het opgegeven,heb het los moeten laten en heb voor de kids en mezelf gekozen anders had ik met me kleintjes op straat kunnen leven.dus ik zal nooit een verslaving accepteren want God brengt ons niet in slavernij maar wil ons juist in de vrijheid daarvan zetten.

Berichten: 7083

GRACE585 schreef:

sorry shanita ben het niet met je eens een verslaving wat dan ook kun je niet zomaar accepteren,wel kun je proberen je wederhelft te steunen en hulp te zoekendit bedoel ik ook, beste Grace ;)
doch als je wederhelft niet erkent dat ie verslaafd is en iedere vorm van hulp afwijst dan kom je dus idd in een bergafwaartse lijn en gaat je huwelijk eraan kapot,omdat de ander vaak niet beseft wat men zijn wederhelft aandoet.Ik had juist het idee dat Johan het wél erkent, omdat hij ook schreef dat ie het er met zijn vrouw over had....
ik ben dus met verslaafde man getrouwd geweest en na 4 jaar van knokken heb ik het opgegeven,heb het los moeten laten en heb voor de kids en mezelf gekozen anders had ik met me kleintjes op straat kunnen leven.dus ik zal nooit een verslaving accepteren want God brengt ons niet in slavernij maar wil ons juist in de vrijheid daarvan zetten.Ik heb het niet over accepteren, maar wél over steunen, zeker als iemand er al over praat en hulp zoekt en heeft gevonden enzo, snappie;)

Ik begrijp jou ook wel hoor, als een situatie onhoudbaar is, weet ik uit eigen ervaring, ja, dan is uit elkaar gaan de enige optie.
Is er nog wel liefde, en wil de verslaafde er dus wat aan doen, en is ter eerlijk over gesproken zoals Johan tegen zijn ex-vrouw, ja, dan heb je, vind ik, een ander verhaal.

Berichten: 141

mijn ex had veel verslavingen, ik ben altijd bij em gebleven,ook uit angst....
Maar ik geloofde dat ons huwelijk kon herstellen, is maar waar een mens voor kiezen wil.
je moet er samen achter kunnen staan en God er bij willen betrekken.

ik heb de bescherming en nabijheid van God zo intens nabij geweten, in hele donkere periodes in mijn leven..
in tijden kon ik innerlijk blijven zingen en God danken voor alles wat Hij voor mij gedaan had..

ik ben er nog vaak stil van...

Berichten: 95

JOHANN706 schreef:

Hoe gaan we in een relatie hier mee om, als je man of vrouw verslaafd raakt. (in het algemeen)

Is het dan al zover bij jou ?
Waarom zorgen maken als het nog niet zover is ....

Maak je geen zorgen over de dag van morgen

Berichten: 919

PIEKIE042 schreef:

mijn ex had veel verslavingen, ik ben altijd bij em gebleven,ook uit angst....
Maar ik geloofde dat ons huwelijk kon herstellen, is maar waar een mens voor kiezen wil.
je moet er samen achter kunnen staan en God er bij willen betrekken.

ik heb de bescherming en nabijheid van God zo intens nabij geweten, in hele donkere periodes in mijn leven..
in tijden kon ik innerlijk blijven zingen en God danken voor alles wat Hij voor mij gedaan had..

ik ben er nog vaak stil van...

Heb het 11 jaar volgehouden, alle energie erin gestopt, hij was een lieve man, ik stond machteloos, zelf ging hij weg, nadat ze in de kerk hadden
gevraagd aan me....gaan jullie trouwen? Ik zeg...met een alcoholist trouw je niet, toen is hij op zoek gegaan naar een woning, tijdens onze relatietherapie 4 maanden nuchter, werd hem een huis aangeboden, dat was een harde klap, hij ging, ik heb hem steeds gesteund, totdat de duivel daarin huis kwam (zijn beschonken vrienden vloekten) dat was het einde.
Nog steeds is hij verslaafd, maar weet er mee om te gaan.
Zou GOD dit alles nu hebben gewild?

Berichten: 141

EVA685 schreef:

Heb het 11 jaar volgehouden, alle energie erin gestopt, hij was een lieve man, ik stond machteloos, zelf ging hij weg, nadat ze in de kerk hadden
gevraagd aan me....gaan jullie trouwen? Ik zeg...met een alcoholist trouw je niet, toen is hij op zoek gegaan naar een woning, tijdens onze relatietherapie 4 maanden nuchter, werd hem een huis aangeboden, dat was een harde klap, hij ging, ik heb hem steeds gesteund, totdat de duivel daarin huis kwam (zijn beschonken vrienden vloekten) dat was het einde.
Nog steeds is hij verslaafd, maar weet er mee om te gaan.
Zou GOD dit alles nu hebben gewild?

waarom vraag je je af of God dit wilt?

in een relatie alle energie ingestopt....klinkt al niet okey...

ik heb ook heel veel meegemaakt in mijn huwelijk...en...nadien ook een flinke klap heestelijk en lichamelijk gehad..
ik had geen lieve man..
Je man heeft toch een keuze gemaakt=
er zijn genoeg afkick centra s...
mijn ex was ook alcoholist, en zijn leven ziet er heel beroerd uit...zijn lijf kapot gezopen..
vloeken tieren enz....ik denk dat je daar door heen moet kijken..
het hart...daar draaif het om---

veel sterkte..,

Berichten: 919

PIEKIE042 schreef:

waarom vraag je je af of God dit wilt? Dit wil Hij toch niet?

Omdat alles voorbestemd is.

Berichten: 141

EVA685 schreef:

Omdat alles voorbestemd is.

dat geloof ik niet...

Berichten: 919

PIEKIE042 schreef:

dat geloof ik niet...

Ja, dan wordt het moeilijk, dat moet je toch wel geloven staat in de Bijbel toch?

Berichten: 4852

EVA685 schreef:

Omdat alles voorbestemd is.

Dat geloof ik niet.
een verslaafd iemand is verslaafd geworden. Dat was ie niet toen ie geboren werd. Nee.... die alcohol was wel lekker, werd steeds lekkerder , zelfs zo lekker dat ie niet meer zonder kon.
Met roken idem dito. Ik heb nog nooit een baby met een peuk in de wieg zien liggen.
En zo is het met alle verslavingen. God heeft het niet gewild en nog steeds niet. Maar de mensen hebben er zelf voor gekozen, bewust? In de meeste gevallen onbewust denk ik.

Berichten: 141

EVA685 schreef:

Ja, dan wordt het moeilijk, dat moet je toch wel geloven staat in de Bijbel toch?

geen idee of dat in de bijbel staat...
als ik denk aan dat alles voorbestemd is..........dan ..... hoe zit het dan met de keuzes die mensen mogen maken?

en wie heeft dat voorbestemd dan?

Berichten: 919

PIEKIE042 schreef:

geen idee of dat in de bijbel staat...
als ik denk aan dat alles voorbestemd is..........dan ..... hoe zit het dan met de keuzes die mensen mogen maken?

en wie heeft dat voorbestemd dan?

Op die vragen kan ik geen antwoord geven, zoek daar zelf ook naar en hoop dat hier te vinden.

Berichten: 1193

EVA685 schreef:

Ja, dan wordt het moeilijk, dat moet je toch wel geloven staat in de Bijbel toch?

Waar staat dat dan ergens? Ik dacht zelf altijd dat God alle dingen vantevoren weet. Dat is iets anders dan voorbestemmen (= vantevoren willen). Toch?

GrZing!

Berichten: 919

ZINGA672 schreef:

Waar staat dat dan ergens? Ik dacht zelf altijd dat God alle dingen vantevoren weet. Dat is iets anders dan voorbestemmen (= vantevoren willen). Toch?

GrZing!

Komt dat niet op hetzelfde neer dan? Twijfelende smiley

Berichten: 2109

EVA685 schreef:

Omdat alles voorbestemd is.

Geloof je werkelijk dat elk detail in ons leven vooraf al door God is vastgelegd? Heeft de voorbestemming niet veel meer met de grote lijn in de heilshistorie te maken: dat ieder die gelooft in de Zoon niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft?!

Berichten: 141

EVA685 schreef:

Op die vragen kan ik geen antwoord geven, zoek daar zelf ook naar en hoop dat hier te vinden.

vind je het belangrijk? om daar antwoorden op te vinden?

Berichten: 919

HENK710 schreef:

Geloof je werkelijk dat elk detail in ons leven vooraf al door God is vastgelegd? Heeft de voorbestemming niet veel meer met de grote lijn in de heilshistorie te maken: dat ieder die gelooft in de Zoon niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft?!

Geen idee Henk, maar in het boek Doelgericht leven, meende ik dit eens gelezen te hebben.

Berichten: 7083

EVA685 schreef:

Heb het 11 jaar volgehouden, alle energie erin gestopt, hij was een lieve man, ik stond machteloos, zelf ging hij weg, nadat ze in de kerk hadden
gevraagd aan me....gaan jullie trouwen? Ik zeg...met een alcoholist trouw je niet, toen is hij op zoek gegaan naar een woning, tijdens onze relatietherapie 4 maanden nuchter, werd hem een huis aangeboden, dat was een harde klap, hij ging, ik heb hem steeds gesteund, totdat de duivel daarin huis kwam (zijn beschonken vrienden vloekten) dat was het einde.
Nog steeds is hij verslaafd, maar weet er mee om te gaan.
Zou GOD dit alles nu hebben gewild?

Ik zelf denk van dat God dat natuurlijk niet heeft gewild.
Net als alle ellende op deze gebroken wereld, zoals natuurrampen waarbij ook vele kinderen het slachtoffer zijn.

Ik denk dat de ellende het gevolg is van de zondeval, toen Eva Adam van de appel liet eten zeg maar.
Daarvoor was er alleen kennis van het goede. De slang verleidde Eva door te zeggen dat als ze van die appel ging eten dat ze dan kennis van het goede en kwade zou kunnen onderscheidden.

En ik denk dat God daarom zijn Eniggeboren Zoon naar deze wereld heeft gestuurd, die voor de ellende van deze wereld is gestorven en heeft geleden, en weer is opgestaan, en nu naast God in de hemel zit.
En wij de Heilige Geest hebben gekregen als trooster voor deze ellende in deze wereld. En ook voor persoonlijke ellende die we hebben meegemaakt.
En dat eens, want nu hebben we het eeuwige leven omdat we geloven, dat eens in de Hemel, waar we voor eeuwig zullen leven, alles wordt goedgemaakt.

Want als je nadenkt, wat zijn nu die 80 of 90 jaar die we zullen leven, of nog langer, vergeleken bij een eeuwig leven van geluk, blijdschap, vruegde en alles wat goed is in de Hemel? Dat is net als één regendruppel in de oceaan. en dan nog meer, want de oceean is ook eindig, en de Hemel voor eeuwig.

Zo denk ik vaak.

Fijne Avond!