De angst alleen te blijven

Berichten: 266

Een van de angsten die de frustratie voor vele jonge en ook oudere mensen nog verergert, is de vrees alleen te blijven. Een vriendin van mij zei het zo:"Ik ben nu eenmaal niet het soort meisje dat carriëre gaat maken.
Ik ben het soort dat trouwt.
Als ik het gevoel had dat God me vroeg de rest van mijn leven alleen te blijven, zou ik gek worden of zoiets. Ik zou er gewoon niet tegen kunnen."
In het huidige klimaat, waarin een wereldwijd tekort aan christelijke mannen lijkt te bestaan, koesteren vele, vele meisjes zulke angsten en reacties. Ze worden van binnen aangevreten terwijl ze door ervaring proberen te leren dat bepaalde waarheden geldig zijn: dat seksueel verlangen ons niet hoeft te beheersen, maar dat we erboven uit kunnen stijgen en het verlangen kunnen beheersen; dat de tederheid en spanning van lichamelijke contact en verandwoordelijke, werkelijk liefdevolle relaties tot een eenheid moeten worden gesmeed.
Deze angst kan ons nog altijd in een ijzeren greep houden terwijl we via een uiteenlopende reeks tot rijpheid komende vriendschappen leren wat het betekent ons verborgen ik te laten zien, te geven, open te zijn, onszelf mee te maken als overvloeiende, liefhebbende mensen.
En dit maakt de leertijd van intimiteit natuurlijk dubbel zo zwaar.
Wat die tijd nog zwaarder maakt, is dat de hunkering naar intimiteit voor het eerst op de deur van ons leven klopt in een periode van grote onzekerheid en snelle en duidelijke merkbare veranderingen: wanneer veranderingen in de hormoonhuishouding de aanleiding vormen tot het begin van de menstruatie bij meisjes en onverwachte zaaduitstortingen bij jongens; wanneer lichamelijke veranderingen tot gevolg hebben dat bij meisjes de borsten zich beginnen te vormen en dat bij jongens de baardgroei op gang komt en de geslachtsorganen zich gaan ontwikkelen; wanneer emotionele veranderingen zowel jongens en meisjes heftige stemmingsschommelingen doen ondergaan en ze te maken krijgen met het kennelijke onvermogen deze krachtige stemmingen te beheersen en met het stadium van de tot een obsessie wordende hevige verliefdheid voor iemand van hetzelfde geslacht of voor iemand van het andere geslacht.

Berichten: 3295

KATJA065 schreef:

Een van de angsten die de frustratie voor vele jonge en ook oudere mensen nog verergert, is de vrees alleen te blijven. Een vriendin van mij zei het zo:"Ik ben nu eenmaal niet het soort meisje dat carriëre gaat maken.
Ik ben het soort dat trouwt.
Als ik het gevoel had dat God me vroeg de rest van mijn leven alleen te blijven, zou ik gek worden of zoiets. Ik zou er gewoon niet tegen kunnen."
In het huidige klimaat, waarin een wereldwijd tekort aan christelijke mannen lijkt te bestaan, koesteren vele, vele meisjes zulke angsten en reacties. Ze worden van binnen aangevreten terwijl ze door ervaring proberen te leren dat bepaalde waarheden geldig zijn: dat seksueel verlangen ons niet hoeft te beheersen, maar dat we erboven uit kunnen stijgen en het verlangen kunnen beheersen; dat de tederheid en spanning van lichamelijke contact en verandwoordelijke, werkelijk liefdevolle relaties tot een eenheid moeten worden gesmeed.
Deze angst kan ons nog altijd in een ijzeren greep houden terwijl we via een uiteenlopende reeks tot rijpheid komende vriendschappen leren wat het betekent ons verborgen ik te laten zien, te geven, open te zijn, onszelf mee te maken als overvloeiende, liefhebbende mensen.
En dit maakt de leertijd van intimiteit natuurlijk dubbel zo zwaar.
Wat die tijd nog zwaarder maakt, is dat de hunkering naar intimiteit voor het eerst op de deur van ons leven klopt in een periode van grote onzekerheid en snelle en duidelijke merkbare veranderingen: wanneer veranderingen in de hormoonhuishouding de aanleiding vormen tot het begin van de menstruatie bij meisjes en onverwachte zaaduitstortingen bij jongens; wanneer lichamelijke veranderingen tot gevolg hebben dat bij meisjes de borsten zich beginnen te vormen en dat bij jongens de baardgroei op gang komt en de geslachtsorganen zich gaan ontwikkelen; wanneer emotionele veranderingen zowel jongens en meisjes heftige stemmingsschommelingen doen ondergaan en ze te maken krijgen met het kennelijke onvermogen deze krachtige stemmingen te beheersen en met het stadium van de tot een obsessie wordende hevige verliefdheid voor iemand van hetzelfde geslacht of voor iemand van het andere geslacht.

Wat wil je hier nou mee bereiken, dit verhaal slaat nergens op.

- Niet alleen christelijke mensen moeten leren om te gaan met intimiteit.
- Een relatie cq huwelijk heeft nog tig aspecten buiten de intimiteit.

Berichten: 413

KATJA065 schreef:

In het huidige klimaat, waarin een wereldwijd tekort aan christelijke mannen lijkt te bestaan,

Nou, ik zal je wat vertellen:
- ik probeerde eens iemand te mailen, ja hoor, een vrouw, die had mij al geblokeerd voor ik boe, bah, of hallo kon zeggen...
En dan geef ik ze nog gelijk ook, niet elk mens past bij elkaar.
- ik stuur soms mails, aan dames, ook over christelijke onderwerpen en krijg niks terug... dat begrijp ik dan niet. Maar goed, zal wel... geloof is dus blijkbaar ook veel meer prive, dan men zou verwachten... Echter, dat betekent, dat als mensen gesloten zijn over hun eigen geloof, dat zij dan dus ook niet snel een medestander vinden. Wie zichzelf sluit, sluit ook de ander uit. Dat doen de dames dan toch echt zelf.
- ja het is waar, ik hou het ook niet altijd vol om te blijven mailen... soms stopt het gewoon...
- nee, ik ga niet slijmen. Ik zeg dingen zoals ze zijn en als mensen niet terug willen reageren, ook prima. Elk mens is maar beperkt in het aantal relaties met andere mensen dat hij - zij kan onderhouden. Ik zelf ben daar ook maar beperkt in... helaas...
- en ik heb een prima leven, dat ik echt niet op zijn kop wil zetten.
- en ik ken mensen, die ik nooit van mijn leven kwijt wil.
- dus ook ik ben gesloten en scherm mijn leventje af... dat krijg je als je ouder wordt...

Ja wel, JIJ reageerde leuk via de chat en daarna via de privé chatbox.
Echt waar. Prima hoor! Niets mis mee, goed gedaan. Complimenten.

Wat ik wil zeggen:
Elk mens kan wel eens het gevoel hebben, 'alleen op de wereld' te zijn.
Dat heeft niets te maken met of je man of vrouw bent.
Het kan ook karakter zijn, persoonlijke behoeften om je eigen leven te leiden, omdat elk mens nu eenmaal een eigen levenspad heeft, met eigen levensvragen, eigen talenten en dus ook... een geheel zelfstandig zoeken...
en als je dan helemaal alleen vind, wat je zoekt... of bereikt, wat je wilde bereiken, dat kan ook geluk geven, omdat je weet, dat je ten diepste NIET ALLEEN bent, als je snapt, wat ik bedoel.

Dan kom ook ik toch uit bij dat Ramses Shaffy gevoel: Laat me, m'n eigen gang maar gaan, laat me, laat me, ik heb het altijd zo gedaan...

Bovendien, als het waar zou zijn... wat je schrijft:

Evangelisatie, de Blijde Boodschap kan op zo vele wijzen vertolkt worden.
Als vrouwen daarbij een leuke act bedenken, komen er vanzelf wel mannen kijken. In een tijd van emancipatie, kan je dingen ook wel eens als een uitdaging zien, maar dan, precies andersom. Durf!

Eh... evangelisatie kan ook mensen afstoten... als het te betweterig is... echter, als het vrolijk is, actief, door mensen te helpen, ook dan, leren mensen waardering te krijgen, voor christenen, zowel mannen, als vrouwen.

En het hoeft niet altijd vrolijk te zijn, puur medeleven, kan ook goed zijn.

Berichten: 2113

"De angst alleen te blijven"...
Alleen die zin al van dit topic...

Oke je bent alleen... en wat dan nog ?
Als er echt die angst is om alleen te blijven klopt er iets niet volgens mij.
Allereerst what you fear you create... ofwel waar je bang voor bent, heb je grote kans dat juist hetgene waar je bang voor bent gebeurt.

Maar belangrijker vind ik dit...
Ik ben een christen en ook al heb ik op het moment geen vriend en zit ik alleen, ik denk dat het niet goed zou zijn als ik bang zou zijn om alleen te blijven.
Hoe moeilijk het soms ook voelt voor me, in wezen het belangrijkste in mijn leven is niet weg, want God is bij me.
Moet ik dan bang zijn om bijv. nog 44 jaar alleen te blijven ?
Ergens denk ik dat het een keuze is die je maakt. En ik kies ervoor om niet angstig te zijn voor wat er mogelijk zou kunnen gebeuren in de toekomst, maar te te vertrouwen dat de weg die ik ga goed is, en dat wat er ook gaat gebeuren ik ten diepste niet alleen ben omdat God bij me is.

Ik weet niet wat mijn situatie is over een jaar, over 2 jaar... maar over dat soort dingen maak ik mijn geen zorgen... en als ik dan nog alleen zit, so what ?
Het is wel eens zinvol om het ergste scenario te bedenken waar je nu eigenlijk bang voor bent... dan kom je er misschien wel achter dat die schaduw die op het topje van de berg lag en waardoor bijna niemand de moed had om die berg te beklimmen en er toch een moedig persoon bijzat die het wel aandurfde en die berg beklom en uiteindelijk ontdekte dat de schaduw van een boom kwam en maar weinig voorstelde.
Het is maar een voorbeeld om aan te geven dat de angst vaak groter is dan die in wezen is.

Ik hoop dat ik met mijn bijdrage mensen kan bemoedigen om niet angstig te zijn voor hun toekomst, maar het leven aan te gaan...
En als je God erbij betrekt mag je erop vertrouwen dat Hij je er doorheen helpt, hoe moeilijk dat soms ook voor je voelt.

Berichten: 413

SUSANNAH475 schreef:

Het is wel eens zinvol om het ergste scenario te bedenken waar je nu eigenlijk bang voor bent... dan kom je er misschien wel achter dat die schaduw die op het topje van de berg lag en waardoor bijna niemand de moed had om die berg te beklimmen en er toch een moedig persoon bijzat die het wel aandurfde en die berg beklom en uiteindelijk ontdekte dat de schaduw van een boom kwam en maar weinig voorstelde.

Het is maar een voorbeeld om aan te geven dat de angst vaak groter is dan die in wezen is.

Ik hoop dat ik met mijn bijdrage mensen kan bemoedigen om niet angstig te zijn voor hun toekomst, maar het leven aan te gaan...
En als je God erbij betrekt mag je erop vertrouwen dat Hij je er doorheen helpt, hoe moeilijk dat soms ook voor je voelt.

Mooi gezegd!

Gisteren zag ik een gezinsbijbel, het was een trouwbijbel. Er stond een tekening in over een schaduw. Ergens in Genesis. Als de zon daalt, dan wordt de schaduw van de mens langer. Dus, als het licht dooft c.q. het levenslicht dooft, dan wordt de schaduw juist bijna eindeloos lang...

Het is een beeldspraak over het leven, als je denkt dat het stopt, wordt het juist eindeloos... mooi.

Berichten: 11

Hmmm ik heb ook regelmatig last van een angst alleen over te blijven.
Genoeg christelijke vrouwen in de wereld, maar altijd bezet... Of even niet thuis...
Gelukkig zing/speel ik de blues, daar kun je een hoop frustraties/emoties/verdriet in kwijt.
(Dagelijks in nemen, alleen te gebruiken naast bidden...)

Berichten: 919

MENNE507 schreef:

Hmmm ik heb ook regelmatig last van een angst alleen over te blijven.
Genoeg christelijke vrouwen in de wereld, maar altijd bezet... Of even niet thuis...
Gelukkig zing/speel ik de blues, daar kun je een hoop frustraties/emoties/verdriet in kwijt.
(Dagelijks in nemen, alleen te gebruiken naast bidden...)

Je bent nog zo jong......waarom via een datingsite Smiley die vol vragen zit

Berichten: 11

EVA685 schreef:

Je bent nog zo jong......waarom via een datingsite Smiley die vol vragen zit

Leeftijd heeft er niet veel mee te maken denk ik.
Ben geen barmens/soospersoon (af en toe leuk, maar niet vaak).
Bovendien hou ik er wel van om eerst wat te kunnen mailen voordat je iemand ontmoet, kom je niet helemaal onbeslagen ten ijs.

Andere goede redenen die ik me goed kan voorstellen. (maar waar ik zelf geen last van heb.)
-Weinig christenen in je omgeving. (kleine gemeentes, gemeentes waar jouw leeftijdgroep niet zo groot is.)
-Erg verlegen zijn.
-Fysiek/Psychische beperking die voorkomt dat je kan "uitgaan".
-Opleiding/vakgebied wat bijna 100% uit vrouwen of mannen bestaat.
-Te druk leven om uit te gaan.

Berichten: 3599

Ik herken wel een stukje van die angst.

Alleen ligt het bij mij niet zozeer bij het alleenzijn zelf als wel de angst dat er met mij iets gebeurt en dat niemand het in de gaten heeft.

Zoals je wel leest in de krant..dat er iemand een tijdje ziek of dood ligt in huis voordat iemand gevonden wordt.

Ik ben dan ook erg blij met de grote sociale kring waarin ik mij mag bevinden, er zal, bid en hoop ik, altijd wel iemand zijn die mij mist.

Berichten: 1230

JOSINA022 schreef:

Ik herken wel een stukje van die angst.

Alleen ligt het bij mij niet zozeer bij het alleen zijn zelf als wel de angst dat er met mij iets gebeurt en dat niemand het in de gaten heeft.

Zoals je wel leest in de krant..dat er iemand een tijdje ziek of dood ligt in huis voordat iemand gevonden wordt.

Ik ben dan ook erg blij met de grote sociale kring waarin ik mij mag bevinden, er zal, bid en hoop ik, altijd wel iemand zijn die mij mist.

Dit herken ik zò, Josina!
Heb wel eens uitgerekend hoe lang het zou duren voordat iemand mij zou missen, kon oplopen tot 4 dagen, tjonge, niet teveel bij stilstaan dus.
Maar.......dat probleem is voor mij nu opgelost hè Knipoog smiley

Berichten: 919

CARIN303 schreef:

Dit herken ik zò, Josina!
Heb wel eens uitgerekend hoe lang het zou duren voordat iemand mij zou missen, kon oplopen tot 4 dagen, tjonge, niet teveel bij stilstaan dus.
Maar.......dat probleem is voor mij nu opgelost hè Knipoog smiley

Begrijp jou heel goed Josina, ik ben ook allèèn door de week en heb ook angst, als me iets overkomt, vooral s.nachts, in paniek weet ik 112 niet te vinden hoor.
Weet je, ik bid of GOD me s.nachts liederen wil geven, dat gebeurt
ook echt soms, daar word je rustig van.
Klinkt misschien raar, met dat lied val je weer lekker in slaap.

Berichten: 3599

EVA685 schreef:

Begrijp jou heel goed Josina, ik ben ook allèèn door de week en heb ook angst, als me iets overkomt, vooral s.nachts, in paniek weet ik 112 niet te vinden hoor.
Weet je, ik bid of GOD me s.nachts liederen wil geven, dat gebeurt
ook echt soms, daar word je rustig van.
Klinkt misschien raar, met dat lied val je weer lekker in slaap.

Heel herkenbaar! Ik heb 's nachts altijd Grootnieuwsradio aan staan. Zij zenden, op dat tijdstip, nonstop muziek uit. Wanneer ik een keer wakker wordt en dan die muziek hoor...ik ben een stuk rustiger gaan slapen, minder draaien etc.

Een echte aanrader!

Berichten: 2215

JOSINA022 schreef:

Heel herkenbaar! Ik heb 's nachts altijd Grootnieuwsradio aan staan. Zij zenden, op dat tijdstip, nonstop muziek uit. Wanneer ik een keer wakker wordt en dan die muziek hoor...ik ben een stuk rustiger gaan slapen, minder draaien etc.

Een echte aanrader!

Hebben jullie wel eens overwogen om een alarmsysteem of een hond aan te schaffen? Lijkt me best moeilijk, als je last hebt van zulke angsten. Gelukkig heb ik buren vlak naast me wonen, die me zeker horen als ik hard ga gillen.

Berichten: 2978

JOSINA022 schreef:

Heel herkenbaar! Ik heb 's nachts altijd Grootnieuwsradio aan staan. Zij zenden, op dat tijdstip, nonstop muziek uit. Wanneer ik een keer wakker wordt en dan die muziek hoor...ik ben een stuk rustiger gaan slapen, minder draaien etc.

Een echte aanrader!

Oef,wat een angst dames!Mijn ervaring is dat je op het moment dat er écht iets gebeurt handelt zoals het moet,dan weet je ineens wat te doen.Ik weet dat de stress van die angst enorm is maar ik heb juist rust nu ik alleen ben,hoe verschillend kan het zijn he......

Ik heb weinig angst meer(been there,done that),als ze inbreken zal ik ze de tv en mijn portemonnee wijzen,als ze maar van mn kinderen afblijven........en wat die kinderen betreft,dat is mijn grootste zorg,mijn zoon(13)zit om deze tijd al op de fiets naar school(30 km)en dan zit ik echt niet rustig hoor Knipoog smiley

Berichten: 4047

daar komt ook wel een beetje karakter bij kijken denk ik, leanne;
zelf ken ik ook geen angst; lijkt me heel vervelend!
t is voor mij ook moeilijker invoelen, wanneer iemand bang is, als ze alleen is.
maar niet iedereen is hetzelfde, he?

Berichten: 7083

HANNAH810 schreef:

daar komt ook wel een beetje karakter bij kijken denk ik, leanne;
zelf ken ik ook geen angst; lijkt me heel vervelend!
t is voor mij ook moeilijker invoelen, wanneer iemand bang is, als ze alleen is.
maar niet iedereen is hetzelfde, he?

Heb geleerd om alleen te kunnen zijn. Paar jaren geleden had ik dat ook hoor, die angst, ben er vanaf gekomen gelukkig.
Kan nu genieten van het ff alleen zijn.

Heb dan wel een relatie maar ja, die woont ook aan het andere eind van Nederland. Dusz...door de week ieder ons eigen leven, en dan heerlijk uitkijken naar de weekenden. dát maakt die weekenden wel speciaal hoor ;)

Nou ja, ik moet en wil zo het een en ander doen.

Ik wens iedereen een hele fijne maandag!

Berichten: 3599

Laat ik even voorop stellen dat deze angst mijn leven niet beheerst! Gelukkig niet!
Het "vliegt" mij alleen, zo af en toe, aan.

Ik had het niet zozeer over inbraken e.d., maar over het feit dat er met mij iets kan gebeuren waardoor ik geen hulp kan halen, niet meer om hulp kan schreeuwen etc.

Ik heb het in mijn posting ook over mensen die dood in huis gevonden worden na een bepaalde tijd.

Die angst is begonnen nadat ik een aantal TIA's heb gehad. Wanneer ik nu een volledig herseninfarct zou krijgen, zou het (in theorie) mogelijk kunnen zijn dat het een paar dagen duurt voordat men mij vind.

Maar ik schreef ook dat mijn sociale netwerk erg groot is, waaronder mijn werk. Ik werk full-time en ben eigenlijk nooit langer vrij dan 2 dagen. En in die 2 dagen vrij (en vaker ook hoor) zijn er weer vaker andere contacten met de kerk en goede vrienden.

Een hond, da's een idee, maar mijn hondje is in maart overleden en zolang ik nog alleen ben en veel, onregelmatig werk komt er geen andere. Mijn hond was gewend aan veel alleen te zijn, maar wie zegt dat een ander hond dat ook kan? Bovendien: je hebt geen hond om 'm vervolgens veel alleen te laten. Dat is, meen ik, niet de bedoeling van een hond in huis.

En bovenal: ik heb heel vaak Gods leiding in mijn leven mogen ervaren, ook veel wonderen mogen zien, dus ik geloof dat God ook hierin mij tot hulp zal zijn en mijn leven zal leiden!

Berichten: 1

sjonge, wat een herkenning allemaal!
Woon ook alleen en heb alleen een bejaard stel als buren. Is erg leuk hoor begrijp me niet verkeerd. Als ik ziek ben of een paar dagen vrij ben vragen ze of het wel goed met me gaat. Maar soms kan de angst van het alleen zijn me wel eens overvallen ja.
Vind het heerlijk in m'n huisje en kan heerlijk "keutelen" (zoals wij dat noemen)
Maar soms komt stiekum de gedachte wel eens op dat het wel een 1 of 2 dagen kan duren voordat iemand me vind.

Gelukkig komt dat niet heel vaak voor en ben ik het snel weer kwijt. Het beheerst mijn leven niet maar ik begrijp het heel goed!!

Berichten: 920

MARIJAN072 schreef:

Hebben jullie wel eens overwogen om een alarmsysteem of een hond aan te schaffen? Lijkt me best moeilijk, als je last hebt van zulke angsten. Gelukkig heb ik buren vlak naast me wonen, die me zeker horen als ik hard ga gillen.

Ik ben blij dat ik geen angst ken, als ik er midden in de nacht uit moet voor mn dieren,en ik zou bang zijn.. dan kan ik beter in de stad of midden in het dorp gaan wonen. Huilende smiley, smiley in tranen

Ik woon midden in de polder en mn buren wonen 500 meter van mij vandaan.
Ik kan ze cht niet beroepen als er iets zou zijn.
Ik heb wel een paar waakhonden, daardoor voel ik mij wel veiliger.
Alleen s avonds laat alleen thuis komen, dat is iets minder.
Ik denk maar zo...als ze mij weg halen en het wordt weer licht..laten ze mij vanzelf weer gaan. Clown smiley

Berichten: 2978

HANNAH810 schreef:

daar komt ook wel een beetje karakter bij kijken denk ik, leanne;
zelf ken ik ook geen angst; lijkt me heel vervelend!
t is voor mij ook moeilijker invoelen, wanneer iemand bang is, als ze alleen is.
maar niet iedereen is hetzelfde, he?

Gelukkig is iedereen anders maar ik vind dat er een groot verschil zit tussen gegronde angst en ongegronde,je kunt jezelf ook bang praten.
Mijn zus durft bijv. 's nachts niet naar beneden te gaan terwijl mijn zwager boven ligt,de gordijnen dicht zijn en de deuren op slot.......dat kan ik niet begrijpen en daar kan ik geen begrip voor opbrengen,sorry.

Als je zoals Josina tia's hebt gehad dan begrijp ik dat die angst blijft,heel logisch.

Maar om on topic te blijven;een relatie is daar toch geen oplossing voor?Tenminste,niet op korte termijn Knipoog smiley

Berichten: 2113

LEANNE226 schreef:

Gelukkig is iedereen anders maar ik vind dat er een groot verschil zit tussen gegronde angst en ongegronde,je kunt jezelf ook bang praten.
Mijn zus durft bijv. 's nachts niet naar beneden te gaan terwijl mijn zwager boven ligt,de gordijnen dicht zijn en de deuren op slot.......dat kan ik niet begrijpen en daar kan ik geen begrip voor opbrengen,sorry.

Als je zoals Josina tia's hebt gehad dan begrijp ik dat die angst blijft,heel logisch.

Maar om on topic te blijven;een relatie is daar toch geen oplossing voor?Tenminste,niet op korte termijn Knipoog smiley

ik dacht idd. dat dit topic daar over ging... of je je in een relatie gaat storten omdat je de angst zou hebben om alleen te blijven.
Mij lijkt dat ongezond....

Berichten: 3599

SUSANNAH475 schreef:

ik dacht idd. dat dit topic daar over ging... of je je in een relatie gaat storten omdat je de angst zou hebben om alleen te blijven.
Mij lijkt dat ongezond....

Je hebt gelijk Knipoog smiley

Ok, weer ff ontopic, maar toch ook weer ff terug Clown smiley

Ik zal mij zeker niet in een relatie storten, omdat ik af en toe bang ben...zie mijn vorige postings (om een lang verhaal kort te maken Verlegen lachende smiley

)

Het zou wel meer rust geven, dat wel. Dus ergens heeft het wel met dit topic te maken.
Echter ga ik mij er niet aan overgeven, omdat geen relatie, die ik dan zal krijgen, een goede basis heeft.

Datzelfde geldt ook voor iedere relatie die aangegaan wordt ter voorkoming van het alleen-zijn an sich. Ook dan is de basis niet de basis die er zou moeten zijn, n.l. liefde.

Ik ben van mening dat beide relaties dan niet lang zullen standhouden.

Dus ongezond? Ja, zeker.

Berichten: 2215

Iemand zou ook juist angst kunnen hebben, om een relatie aan te gaan. Dat kan verschillende oorzaken hebben, al zal dat voor sommigen moeilijk in te leven zijn.

Berichten: 7231

MARIJAN072 schreef:

Iemand zou ook juist angst kunnen hebben, om een relatie aan te gaan. Dat kan verschillende oorzaken hebben, al zal dat voor sommigen moeilijk in te leven zijn.

Ik begrijp heel goed wat je bedoelt Marijan en ik denk zelfs dat vele mensen dat ook begrijpen. En dat hoeft niet persé faalangst te zijn hoor. Er zijn redenen in overvloed voor een bindingsangst.

Bindingsangst en verlatingsangst kunnen je erg beknotten. Ik kan er ook van meespreken. Huilende smiley, smiley in tranen

Frank

Berichten: 39

Ik ben niet bang om alleen te zijn. Als God een goede partner voor mij heeft dan is het goed. God heeft altijd een goede plan voor ons nietwaar?

Amen.

Berichten: 1230

FLOSHKE872 schreef:

Ik ben niet bang om alleen te zijn. Als God een goede partner voor mij heeft dan is het goed. God heeft altijd een goede plan voor ons nietwaar?

Amen.

Dat is zeker waar, Floshke, maar dat wil niet zeggen dat Hij ervoor zorgt dat jouw ideale man bij je thuis aanbelt hoor, eigen verantwoordelijkheid is mede vereist.
Enne....staan genoeg leuke mannen op CM hoor,succes!