Auteur |
Bericht |
|
PETRA883
|
Berichten: 17
|
Geplaatst: zondag 8 augustus 2010, 20:15
|
|
|
Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: zondag 8 augustus 2010, 20:21
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Lastige vraag Petra, ik denk dat als ik een man de moeite waard vind het voor mij geen belemmering is als hij een beperking heeft...... Maar ik heb het nog nooit bij de hand gehad dus hoe ik in het echt daar op zal reageren weet ik niet......
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
PIETER649
|
Berichten: 3295
|
Geplaatst: zondag 8 augustus 2010, 20:45
|
|
|
ik heb 2 jaar een relatie gehad met een meisje dat reuma had. in die tijd ging ze zwaar achteruit, zowel geestelijk als lichamelijk. voor mij was dat geen reden de relatie te beeindigen. dat deed ze zelf toen ze dacht een leukere man te hebben ontmoet.... inmiddels heeft ze 4 kinderen, rijd in een rolstoel en draagt een hoofddoek...
het is meer hoe je zelf in je leven staat Petra, en gezond van lijf en leden zijn, is ook geen garantie tegen afwijzingen
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
BILLY701
|
Berichten: 257
|
Geplaatst: zondag 8 augustus 2010, 21:58
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Iedereen heeft z'n beperkingen Petra
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LEANNE226
|
Berichten: 2978
|
Geplaatst: zondag 8 augustus 2010, 22:00
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Oef,dat is een gewetensvraag Mijn man is gehandicapt geworden tijdens ons huwelijk,dan groei je er in maar het blijft ongelooflijk zwaar,voor beiden.Ligt ook aan de mate van beperking...... Eerlijk gezegd zou ik proberen het uit de weg te gaan maar als een eventuele volgende partner ziek zou worden zou ik er niet voor weg lopen. Ik wens je heel veel succes,ik heb je profiel gelezen,je lijkt me een positief mens!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
FRANKT627
|
Berichten: 7231
|
Geplaatst: maandag 9 augustus 2010, 03:50
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Hoi Petra,
Ik heb net je profiel gelezen en het is aanstekelijk mooi en open. Dat getuigt van een positieve ingesteldheid wat alleen maar toegejuicht kan worden. Het voordeel aan jouw beperking is dat het een zichtbare beperking is. Geen spreekwoordelijke adders onder het gras. Sommige mensen hebben echter een beperking die niet zo zichtbaar is en die meestal verzwegen wordt omwille van allerhande taboes of welke andere redenen dan ook. Het spijtige is dat de maatschappij ook zijn of haar zegje heeft in het handelen en denken van mensen. Iets “ongewoons” schrikt de mensen soms toch wel af. Meestal dan nog omdat de omgeving zo vlug een bepaald oordeel heeft. Spijtig natuurlijk.
Petra, met openheid en eerlijkheid kan je meestal niet veel verkeerd doen. Het is maar hoe de andere met de gegeven informatie omgaat.
Veel geluk, meid.
Frank
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
KATJA065
|
Berichten: 266
|
Geplaatst: maandag 9 augustus 2010, 13:58
|
|
|
God houdt van je zoals je bent.
Er zijn genoeg mensen die je accepteren en ieder mens heeft zijn beperking, zichtbaar of onzichtbaar.
Ieder mens is uniek voor God.
Groeten van,
Katja065
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
CHANDLER627
|
Berichten: 10
|
Geplaatst: maandag 9 augustus 2010, 17:56
|
|
|
Hai Petra,
we leven in een maatschappij die erg op het uiterlijk is gericht. En ook schijnt het aangeboren te zijn om op jacht te gaan naar de meestgezonde partner vanwege voortplanting. Dat ik christen ben, betekent niet gelijk dat ik daarin anders ben. Ook al wordt dat wel van me verlangd, "Gij geheel anders..."
Maar een grotere handicap kan zijn hoe jij er in staat: verbitterd of gebroken. Maar uit je profiel heb je duidelijk voor ogen wat je kan en wilt. Ik denk dat alleen mailen niet voldoende is, maar in een persoonlijke ontmoeting zullen mensen wel inzien dat je een sterke vrouw bent. Als jij laat zien dat je met jouw handicap kan leven en dat het je juist sterker maakt, moet het geen bezwaar zijn voor die ander. Juist in beperkingen zie je meer mogelijkheden!
Daarnaast denk ik dat je meer te melden hebt. En genoeg aanleiding geeft om die ander aan je te binden, want er zullen zeker serieuze zaken besproken moeten worden. Echte liefde laat zich dan niet weerhouden. Jij moet alleen zorgen voor een goed begin: ora et labora!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
HENK030
|
Berichten: 48
|
Geplaatst: maandag 9 augustus 2010, 18:31
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Vind het tof van je om niet tezwijgen ,en eerlijk altijd tezijn kijk iedereen heb wel wat .En ik denk er zelf over als mijn aanstaande wat zal heben een beperking of zo Ik kijk zoals Jezus naar jouw kijk en dat is liefde
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
BLOEMPJUH877
|
Berichten: 9
|
Geplaatst: maandag 9 augustus 2010, 21:46
|
|
|
Heej Petra,
Vind het dapper en tof dat je dit onderwerp aansnijd. Zelf worstel ik ook erg vaak met dit probleem. Zelf ben ik namelijk wegens psychische klachten afgekeurd. En daardoor denk ik vaak dat ik nooit een serieuze relatie kan krijgen. Wat natuurlijk mega negatief denken is.
Maar hoe denken mensen over het beginnen van een relatie met iemand met een psychische beperking?
Liefs Christa
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
Geplaatst: maandag 9 augustus 2010, 22:14
|
|
|
Ligt er aan wat je hebt. ren. Iemand met Borderline of Schizofrenie vergt een andere aanpak dan iemand die autistiforme kenmerken heeft of in bep. mate overspannen is (geweest)
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
BEHAPPY332
|
Berichten: 413
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 03:45
|
|
|
BLOEMPJUH877 schreef: | Heej Petra,
Vind het dapper en tof dat je dit onderwerp aansnijd. Zelf worstel ik ook erg vaak met dit probleem. Zelf ben ik namelijk wegens psychische klachten afgekeurd. En daardoor denk ik vaak dat ik nooit een serieuze relatie kan krijgen. Wat natuurlijk mega negatief denken is.
Maar hoe denken mensen over het beginnen van een relatie met iemand met een psychische beperking?
Liefs Christa |
Ha Christa,
Naar aanleiding van dit bericht heb ik even je profiel doorgelezen. Dat klinkt heel fris en krachtig, juist enorm energiek en eerlijk en open. Dus niks p/ziekte. maar ja, als je dat hier schrijft, moet ik je toch geloven. Dus doen we dan maar. Dus twee opmerkingen: - iemand troosten, die getroost wil worden, kan zeker aangenaam zijn - samen met iemand je diepste emoties delen, kan zeer romantisch zijn - oh, eh, ik ben al bij twee... had er nog zo veel meer willen maken...
oh, ja, Liefs Christa, Zo gevoelig en openhartig zijn er hier niet zo veel hoor... *sorry andere dames... voortaan mogen jullie ook zo afsluiten, als je wenst en durft.
Dus eh, je hebt nog steeds alle kansen! Hoi!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
TESSYBEAR731
|
Berichten: 2338
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 10:22
|
|
|
MARIO216 schreef: | Ligt er aan wat je hebt. ren. Iemand met Borderline of Schizofrenie vergt een andere aanpak dan iemand die autistiforme kenmerken heeft of in bep. mate overspannen is (geweest) |
Aanvankelijk wilde ik niet reageren omdat het zo wel héél persoonlijk word, maar wil er toch graag iets over kwijt...zonder al te veel in detail te treden... Maakt het echt uit wat iemand voor psychische klachten heeft en hoe je daar mee om zou moeten gaan? Iemand heeft psychische klachten en dat heeft een effect op het leven zolang daar niet aan gewerkt word, en daar zul je je op zijn minst bewust van moeten zijn. Maar dat iemand "issues" heeft is niets bijzonders hoor...in meerdere of mindere mate heeft iedereen wel iets dat "normaal" functioneren belemmerd. Het is enkel zo dat velen zich daar niet eens van bewust zijn. Dat iemand dus psychische klachten heeft...(of lichamelijke)...betekent niet dat deze persoon niet gewoon "gezond" in het leven kan staan. Ik heb zelf jaren lang last gehad van psychische klachten, én daarbij ook nog eens lichamelijk! Mind you, het lichamelijk aspect zal altijd wel blijven...daar kan k niet zo heel veel aan doen behalve er zoveel mogelijk rekening mee houden. Aan die psychische klachten heb ik de afgelopen 2/3 jaar enorm hard gewerkt. Betekent het dan dat ik nu nergens meer last van heb? Nee! Die klachten zijn voortgekomen uit dingen die er in het verleden gebeurt zijn, en dat zal altijd zo blijven! Ik heb enkel geleerd er mee om te gaan... en ben dat nog steeds aan het doen. Maar ik kan je garanderen, dat ik ondanks dat ik men butsen en littekens heb...gewoon een heel normaal en "stabiel" persoon ben hoor...stempeltje of niet!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
SHANITA130
|
Berichten: 7083
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 11:09
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Hai Petra :)
Hoe ik ertegen aankijk om een relatie aan te gaan met iemand die een lichamelijke beperking heeft t.g.v een ongeval?
Nou, dat zit zo, dat zou mij namelijk helemaal niets uitmaken, als ik van zo iemand hou.
En of de beperking nu door een ongeval komt, of door een ziekte, dat maakt mij dan ook helemaal niets uit. Het gaat namelijk in een relatie om de Liefde. En daaruit voorvloeiend om het Geluk!
De beperking kan ook psychisch zijn. door een opgelopen trauma bijvoorbeeld. Dan zou het mij ook niets uitmaken, als ik van die persoon hou. Want Liefde overwint alles. staat ook ergens in de bijbel, zoiets ;)
En een lichamelijke beperking, door ongeval, ziekte of aangeboren, dat kan vervelend zijn, nu en dan. Maar als er liefde is, dan kan je er samen mee omgaan, dát is belangrijk. Hetzelfde geldt voor een psychische beperking, aangeboren of niet, daar zijn de meningen over verdeeld. daar kan je, net als met een lichamelijke beperking mee leren omgaan.
Voor de zekerheid; ik bedoel géén verstandelijke beperking, want dan zou je niet kunnen communiceren op hetzelfde niveau.
Ik doel hier op zoals ze dat noemen psychische aandoeningen, zoals bijvoorbeeld de 'post traumatische stress stoornis'. Dat wordt bijvoorbeeld opgelopen door sommigen soldaten die uitgezonden zijn geweest naar oorlogsgebieden, en daar hele erge dingen hebben meegemaakt.
En zo zijn er nog veel meer voorbeelden.
Nee hoor, maakt mij niets uit, als ik van diegene hou ;) :)
Ik ben erg blij voor jou dat je ondanks je beperking een actief leuk leven hebt!!!!!!
Groetjes!
Shanita
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
STERRETJE076
|
Berichten: 1
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 14:14
|
|
|
Heey Petra,
Als het ware zijn wij lotgenoten (nou ja..... lotgenoten) ik heb namelijk een aangeboren handicap, mijn benen functioneren niet of nauwelijks meer, t.g.v. een spierziekte, waarddoor ik in een rolstoel zit, maar verder ben/voel ik mij een "normale" en "gezonde" vrouw, met dito gevoelens.
Ik ben ook al een tijdje lid en heb er ook weleens aan gedacht om over het (door jou aangesneden onderwerp) een topic te starten,maar ik durfde het eigenlijk ook weer niet. Waardoor ik jou ongelooflijk dankbaar ben omdat jij het wel hebt aangedurft.
Mij zou het ook niets uitmaken om "iets" (een relatie) te beginnen met iemand met een beperking/handicap. Maar om nou, terwijl ikzelf een handicap heb, "iets" te beginnen met iemand die ook een handicap heeft, dat vind ik, denk ik, iets moeilijker.
Ik heb al met een aantal mannen mailcontact, en met sommigen heb ik ook wel privé-chat contact, maar als je weleens laat blijken wel iets meer zou willen dan dat, krijg je als antwoord: "Ik denk niet dat iets kan worden tussen ons, en dat komt niet omdat je in een rolstoel zit ofzo, want daarom zou ik je nooit afwijzen, want je bent wel een aardige en lieve meid/vrouw, maar nee, ik denk niet dat het wat kan worden". Als je dat zinnetje telkens weer als antwoord krijgt wordt je weleens moedeloos en denk je bij jezelf: "Jaja, het zal allemaal wel".
Hoe vind jij dat nou dat ze (sommige mannen) je de kans niet geven om je te kunnen uiten/bewijzen? Of zou jij het anders willen noemen?
Veel liefs en een dikke (dankbare) knuffel van Esther. P.S. Ik wens je heel veel succes bij het vinden van een (lieve) partner en nogmaals heel erg bedankt.
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
VANDAM845
|
Berichten: 56
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 14:59
|
|
|
hoi,petra, iedereen,is uniek,ieder heeft iets,je blijft de zelfde persoon,daar veranderdt niks aan,katjavindt ik ook je bent een parel in gods hand,echthenk heeft ook gelijk,door de ogen van jezus zien,en hij is liefde. sterkte,groetjes,vandam
Laatst aangepast door
|
VANDAM845
|
op dinsdag 10 augustus 2010, 15:00
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 18:02
|
|
|
TESSYBEAR731 schreef: | Aanvankelijk wilde ik niet reageren omdat het zo wel héél persoonlijk word, maar wil er toch graag iets over kwijt...zonder al te veel in detail te treden... Maakt het echt uit wat iemand voor psychische klachten heeft en hoe je daar mee om zou moeten gaan? Iemand heeft psychische klachten en dat heeft een effect op het leven zolang daar niet aan gewerkt word, en daar zul je je op zijn minst bewust van moeten zijn. Maar dat iemand "issues" heeft is niets bijzonders hoor...in meerdere of mindere mate heeft iedereen wel iets dat "normaal" functioneren belemmerd. Het is enkel zo dat velen zich daar niet eens van bewust zijn. Dat iemand dus psychische klachten heeft...(of lichamelijke)...betekent niet dat deze persoon niet gewoon "gezond" in het leven kan staan. Ik heb zelf jaren lang last gehad van psychische klachten, én daarbij ook nog eens lichamelijk! Mind you, het lichamelijk aspect zal altijd wel blijven...daar kan k niet zo heel veel aan doen behalve er zoveel mogelijk rekening mee houden. Aan die psychische klachten heb ik de afgelopen 2/3 jaar enorm hard gewerkt. Betekent het dan dat ik nu nergens meer last van heb? Nee! Die klachten zijn voortgekomen uit dingen die er in het verleden gebeurt zijn, en dat zal altijd zo blijven! Ik heb enkel geleerd er mee om te gaan... en ben dat nog steeds aan het doen. Maar ik kan je garanderen, dat ik ondanks dat ik men butsen en littekens heb...gewoon een heel normaal en "stabiel" persoon ben hoor...stempeltje of niet! |
Ieder mens heeft toch zijn butsen opgelopen in zijn leven? Denk je nu echt dat mijn leven 55 jaar onbezorgd is geweest? En zo gaat dat voor iedereen op, de één wat meer dan de ander , maar daardoor wordt je wie je bent........Alles wat je in je leven als akelig hebt ervaren kan je ook inzicht geven. inzicht geven in vergeving of in macht en onmacht. Je kunt er ook door groeien in barmhartigheid. de vraag is alleen of je in staat bent je pijn of verdriet los te laten en te zien als een ervaring die je leven heeft verrijkt. je hebt die pijn gehad maar daardoor ook meer inzicht gekregen in wat mensen drijft, hoe relaties scheef kunnen groeien en hoe verknipt mensen ook kunnen zijn..... Wat mij hier wel opvalt is dat mensen nog dagvullend en ook forumvullend met hun verleden bezig zijn........aan de ene kant kan ik me dat voorstellen maar aan de andere kant denk ik.......je moet je leven vooruit leven.....en dat dat soms niet eenvoudig is voor velen hier op CM wel duidelijk denk ik......
Ik heb op mijn profiel het volgende gedicht:
Blijf niet staren op wat vroeger was. Sta niet stil in het verleden Ik, zegt Hij ga iets nieuws beginnen, merk je het niet?
Huub Oosterhuis (naar Jesaja 43:18,19)
Laatst aangepast door
|
WILLEMIJN232
|
op dinsdag 10 augustus 2010, 18:23
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
CHANDLER627
|
Berichten: 10
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 18:06
|
|
|
Maar hoe denken mensen over het beginnen van een relatie met iemand met een psychische beperking?
Dit lijkt me toch moeilijker dan met een fysieke beperking, omdat psychisch onzichtbaar tussen je oren zit en willekeurig je gedrag kan veranderen. Depressie is een ziekte, dus dat is anders - maar zeker moeilijk voor een partner. Maar Asperger, PDD-Nos en andere vormen van autisme, enz. hebben een duidelijke gebruiksaanwijzing nodig. Maar ja, boulimia en anorexia zijn eigenlijk ook psychische 'stoornissen'/ziekten. En verder hebben we allemaal wel 'beperkingen' opgelopen door het Leven, die te merken zijn in gedrag of emotie (zoals verbittering, verharding). Gaat er alleen om of je jouw beperkingen kan (h)erkennen en weet hoe je er mee moet omgaan. Blijft een moeilijk topic.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
TESSYBEAR731
|
Berichten: 2338
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 19:08
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Ieder mens heeft toch zijn butsen opgelopen in zijn leven? Denk je nu echt dat mijn leven 55 jaar onbezorgd is geweest? En zo gaat dat voor iedereen op, de één wat meer dan de ander , maar daardoor wordt je wie je bent........Alles wat je in je leven als akelig hebt ervaren kan je ook inzicht geven. inzicht geven in vergeving of in macht en onmacht. Je kunt er ook door groeien in barmhartigheid. de vraag is alleen of je in staat bent je pijn of verdriet los te laten en te zien als een ervaring die je leven heeft verrijkt. je hebt die pijn gehad maar daardoor ook meer inzicht gekregen in wat mensen drijft, hoe relaties scheef kunnen groeien en hoe verknipt mensen ook kunnen zijn..... Wat mij hier wel opvalt is dat mensen nog dagvullend en ook forumvullend met hun verleden bezig zijn........aan de ene kant kan ik me dat voorstellen maar aan de andere kant denk ik.......je moet je leven vooruit leven.....en dat dat soms niet eenvoudig is voor velen hier op CM wel duidelijk denk ik......
Ik heb op mijn profiel het volgende gedicht:
Blijf niet staren op wat vroeger was. Sta niet stil in het verleden Ik, zegt Hij ga iets nieuws beginnen, merk je het niet?
Huub Oosterhuis (naar Jesaja 43:18,19) |
Ik proef een beetje een dubbele ondertoon in je verhaal... Jammer, want het is exact hetgeen ik ook heb willen zeggen! Dat iemand met dit soort dingen loopt betekent niet per definitie dat hij/zij niet gewoon normaal kan functioneren...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: dinsdag 10 augustus 2010, 19:12
|
|
|
TESSYBEAR731 schreef: | Ik proef een beetje een dubbele ondertoon in je verhaal... Jammer, want het is exact hetgeen ik ook heb willen zeggen! Dat iemand met dit soort dingen loopt betekent niet per definitie dat hij/zij niet gewoon normaal kan functioneren... |
Die dubbele ondertoon proef je echt helemaal zelf........ ik praat vanuit mijn eigen ervaringen......en verder ben ik niet iemand van dubbele ondertonen......ik probeer te vertellen hoe ik het ervaren heb......
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
BEHAPPY332
|
Berichten: 413
|
Geplaatst: woensdag 11 augustus 2010, 00:10
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Die dubbele ondertoon proef je echt helemaal zelf........ ik praat vanuit mijn eigen ervaringen......en verder ben ik niet iemand van dubbele ondertonen......ik probeer te vertellen hoe ik het ervaren heb...... |
Altijd gedacht dat 'de sopranen' hier hun 'bas' kwamen zoeken... blijkt ook dat niet te mogen omdat je dan met twee tonen gaat zingen.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
CROSSROAD317
|
Berichten: 2463
|
Geplaatst: woensdag 11 augustus 2010, 00:15
|
|
|
BEHAPPY332 schreef: | Altijd gedacht dat 'de sopranen' hier hun 'bas' kwamen zoeken... blijkt ook dat niet te mogen omdat je dan met twee tonen gaat zingen. |
Als je maar niet in mineur gaat zingen .....
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
VANDAM845
|
Berichten: 56
|
Geplaatst: woensdag 11 augustus 2010, 14:26
|
|
|
we hebben allemaal onze koffer, heb petra/sterretje hun profiel gelezen,ik geloof wel dat zij,iemand ontmoeten ze bruizen allebei. op de vraag ja,het is ook te zien wat voor beperking, het gaat ook andere dingen,zoals ik al zei,de persoon verandert er niet door, wie kent er jonie niet die was door een ongeluk helemaal lam,ze was ook getrouwt. petra/steretje,het komt wel goed,jullie bruisen,en niet dupen. partner met beperking of niet,lig er aan,in het huwelijk is het iets anders,dan ga je niet weg denk ik,het in goede en slechte tijden.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
BEHAPPY332
|
Berichten: 413
|
Geplaatst: woensdag 11 augustus 2010, 22:43
|
|
|
VANDAM845 schreef: | we hebben allemaal onze koffer, heb petra/sterretje hun profiel gelezen,ik geloof wel dat zij,iemand ontmoeten ze bruizen allebei. op de vraag ja,het is ook te zien wat voor beperking, het gaat ook andere dingen,zoals ik al zei,de persoon verandert er niet door, wie kent er jonie niet die was door een ongeluk helemaal lam,ze was ook getrouwt. petra/steretje,het komt wel goed,jullie bruisen,en niet dupen. partner met beperking of niet,lig er aan,in het huwelijk is het iets anders,dan ga je niet weg denk ik,het in goede en slechte tijden. |
JONI !!!
Inderdaad! Goed dat je die naam hier noemt! Wie kent haar niet? Voor de jongeren onder ons, is dit misschien best wel een naam die toch niet bekend is...
Dus eh... jongeren weten hoe ze moeten googelen... dat lukt wel.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
VANDAM845
|
Berichten: 56
|
Geplaatst: woensdag 11 augustus 2010, 23:23
|
|
|
behapp,fijn weer,dat we elkaar hebben,is dat ook niet een beetje de bedoeling?
Laatst aangepast door
|
VANDAM845
|
op maandag 27 december 2010, 23:09
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
BEHAPPY332
|
Berichten: 413
|
Geplaatst: woensdag 11 augustus 2010, 23:32
|
|
|
VANDAM845 schreef: | kijk behappy,ergens heb je gelijk,het ging er hier om dat ze ook ondanks getrouwd was,de achternaam weet ik niet meer ,zolang geleden. joni,is door een ongeluk,helemaal verlamd geraakt,ze over leeft het, ze is bekent,ze tekende met haar mond,er is zelfs een film van,haar leven ze kwam ook wel op de eo jongerendag,dat was allemaal in,de jaren 80 begin. oke,is iedereen happy, even een korte samenvating,ergens kan ik het me wel voorstellen,dat mensen zeggen wie is dat,best jammer,als je zag hoe ze staalde,en blij was.groetjs |
Dat gebeurt mij nou nooit, dat ik namen kan onthouden... Tijdens het intypen in google floepte die achternaam 'Joni Erickson' er zo maar uit...
zie hier: http://www.joniandfriends.org/
Laatst aangepast door
|
BEHAPPY332
|
op woensdag 11 augustus 2010, 23:32
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
GOOFY462
|
Berichten: 1
|
Geplaatst: donderdag 12 augustus 2010, 11:19
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Ik heb zelf ook een beperking, waar ik gewoon heel open over ben. Ik ben blij en tevreden over mij leven en kan doen wat anderen ook doen, alleen soms duurt het iets langer of is minder netjes. Wat mij is op gevallen is dat bij mij beperking mensen je gaan benaderen alsof je achtelijk bent, en ik heb geleerd dat dat aan de mens zelf ligt en niet aan mij. Ik denk ook dat mensen (zonder) beperking vel of afwijzend reageren omdat ze in eerste instantie bang zijn, want ze weten niet hoe ze moeten reageren.
ik heb nieuws voor die mensen reageer hoe je op een ander zal reageren dat wilt iedereen
groeten goofy boy Gerard
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LIESBETH326
|
Berichten: 456
|
Geplaatst: donderdag 12 augustus 2010, 11:47
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Hoi Petra, Ik heb waardering voor je moed om dit onderwerp aan te snijden op het forum! Wat mij betreft, een beperking bij een partner hoeft geen probleem te zijn, maar is eerlijk gezegd voor mij wel een drempel. Hoe hoog die drempel is hangt af van de beperking op zich en van de invloed die dat heeft op de relatie. Tegelijk ben ik ervan overtuigd: als er sprake is van liefde, kunnen drempels zich als vanzelf oplossen... Dat is tenminste mijn ervaring...
Groet van een oud-collega...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ALOUS961
|
Berichten: 158
|
Geplaatst: donderdag 12 augustus 2010, 15:04
|
|
|
PETRA883 schreef: | Hallo allemaal,
Ik ben hier al een tijdje lid en wil graag jullie mening ergens over weten. Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb in mijn profiel aangegeven dat ik een lichamelijke beperking heb t.g.v. een ongeval. helaas.....
Nu zul je je afvragen dat is toch geen probleem. Nou dat is het wat mij betreft ook niet. Wat ik me nu na een aantal maanden afvroeg hoe andere mensen er tegen aan kijken om een relatie aan te gaan met iemand met een beperking.
Ik heb er voor gekozen om het er bij te zetten om dat ik daar eerlijk over wil zijn en niet in een situatie wile komen van: o ja tussen haakjes ik heb ook nog een beperking! Daarnaast wil ik er ook niet over zwijgen en net doen of het er niet is want ondanks mijn beperking heb ik een heel actief leuk leven. Alleen zou het nog leuker kunnen worden met partner
Ik ben benieuwd naar jullie reactie...
groeten
Petra |
Beste Allemaal,
Lees net juullie reacties over wel/niet partner met lich. of geestelijke beperkingen. Heb zelf 3 jaar geleden de kans gehad een relatie te krijgen met een man die Parkinson heeft. Ik ken het verloop van de ziekte vanuit mn werk en ik wist van te voren: nooit wil ik met iemand een relatie die al deze ziekte heeft. Het is nl. onnoemlijk zwaar om dit te moeten aanzien en te verzorgen. de zwaarte wordt steeds meer. Het is anders, vind ik, dat je elkaar wel trouw blijft als je al een relatie hebt en de partner wordt dan ziek. Alhoewel ik niet wil en durf te oordelen over de partner die dan weggaat omdat het vooruitzicht te zwaar is. Het IS ook zwaar. Je ziet je partner steeds meer achteruit gaan en in velerlei opzichten heb je geen gedeeld leven samen. Denk dat ik zelf niet weg zou gaan maar nogmaals, ga daar niet over oordelen. Maar......niets is garantie en dat heb ik nu net weer meegemaakt:
Ontmoette 4 mnd. terug een man via deze site. Hebben elkaar ontmoet en afgelopen week kwam hij logeren (wonen eindje bij elkaar vandaan)
Tijdens de logerpartij , waar we het samen super hadden en heeeeeeeeeel gezellig, ontdekte ik toch wat afwijkend gedrag en kreeg het idee dat hij autische trekken heeft.
Toen ik gisteren uit mn werk kwam trof ik het huis leeg en was hij met de noorderzon vertrokken. En ondanks mn sms en voicemailoproep: geen antwoord. Volgens een familielid die psychologe is . kan dit normaal gedrag zijn voor een autist. Ongewone acties zonder na te denken over de gevolgen.
Het doet enorm pijn, zo enorm pijn dat kan ik je niet vertellen. Je verwacht van een christen dat hij op zn minst uitleg geeft, maar helaas..
En geen antwoord krijgen op je oproep voelt als respectloos.
Voor mij komt dan ook de vraag boven: stel dat hij weer terugkomt , wat doe Ik dan. Weer in zee gaan en dit risico lopen???
Moet zeggen dat ik erg gek op m was geworden . En de avond ervoor had hij nog zijn moeder gebeld om te vertelllen over ons. Dus...het leek toch wel erg serieus allemaal. Dus..durf ik het nog een keer aan?????? Durf ik het ooit met een ander aan die aangeeft dat hij autistische trekken heeft?? Ben bang van niet. De ervaring heeft me geschaad, al denk ik natuurlijk terug aan de fijne momenten.
Het is nog erg vers natuurlijk nu, net gisteren
Lichamelijke beperkingen...het hangt er , wat mij betreft van af wat het is. Levensvernietigend of niet.
Heb zelf een heel licht heupprobleem waardoor ik niet fiets en ooit is een relatie uitgegaan doordat de vriend veel waarde hechtte aan het samen fietsen. Dat kan, ondanks alle overeenkomsten. Dus dan is ook de vraag: was het echte liefde?? Ja, denk het wel, maar je weet van te voren dat je een leven samen door gaat en trek je dat op den duur?? of gaat het steeds zwaardere wegen??
Hoe dan ook: geef aan wat je beperking is en geef ook aan wat je nog allemaal wel kan.
wijsheid en sterkte en geluk toegewenst lieve Petra en alle anderen die ergens last van hebben. Wie niet????
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
VANDAM845
|
Berichten: 56
|
Geplaatst: donderdag 12 augustus 2010, 18:54
|
|
|
ja,behappy,fijn om elkaar zo aan te kunnen vullen
Laatst aangepast door
|
VANDAM845
|
op maandag 27 december 2010, 23:02
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|