Onvoorwaardelijke liefde

Berichten: 5057

IMKE917 schreef:

Mijn vraag aan jou was, wat dan volgens jou Agapé liefde is.
Begrijp ik je goed dat dat volgens jou dan 1 Kor 13 is?

Jazeker, daar staat de beschrijving van het woord agape. Dat leek me voor de hand liggen.

Berichten: 5057

CROSSROAD317 schreef:

Ik ging inhoudelijk in op het topic, maar ik weiger om inhoudelijk in te gaan op iemand die zo neerbuigend / denigrenrend doet over andermans postings ... Engeltje smiley

Lees nog eens goed de laatste regel van mijn posting ...

..

Het is jammer dat je je hiermee buiten de discussie stelt.

Berichten: 2463

CHATULIEM619 schreef:

Het is jammer dat je je hiermee buiten de discussie stelt.

Berichten: 4047

kunnen we nu weer terugkeren naar het onderwerp "onvoorwaardelijk liefhebben........." Engeltje smiley

Berichten: 112

God heeft ons onvoorwaardelijk lief. Dat is het verschil tussen liefde tussen mensen onderling en de liefde van God. Bij mensen zitten er altijd voorwaarden aan de liefde. Alhoewel dat wellicht minder geldt voor de liefde van een ouder tot een kind.

Berichten: 1146

MARIA576 schreef:

Ten eerste een vraag aan jou Frank: waaróm zouden kloosterlingen of hulpverleners wél onvoorwaardelijk lief kunnen hebben en mensen in een relatie niet? Weet je wat ik denk? Dat de groep waar jij het over hebt, daartoe in staat is omdát ze in de rol van......(vul maar in) die liefde kunnen geven. M.a.w: de rol van hulpverlener zet een stukje tussen henzelf en de hulpvrager. Ze blijven persoonlijk dus buiten schot. Zoals een verpleegkundige bijv. uitgescholden kan worden maar gewoon kan blijven geven, omdat ze het doet in haar functie als verpleegkundige en niet als, zeg maar, petra.
Is het niet zo Frank, dat we zéggen liefde uit te sluiten omdat we bijvoorbeeld gekwetst zijn, persóónlijk gekwetst? Of omdat we een persoonlijke grens aangeven? En waarom doen we dat dan? Uit boosheid, angst, pijn? Dát zijn toch de redenen die de het ónvoorwaardelijke veranderen in voorwaardelijk? Die negatieve ervaringen moeten ons beschermen tegen de pijn die we voelen om de ander. Maar! Als die pijn, etc weg is? Merken we dán juist niet vaak dat de liefde er nog is? Dan het overschaduwd is geweest door ándere, heftige emoties? Als die emoties de baas blijven in ons hart en leven, dán lijkt de liefde verdwenen, voorgoed...want dan laten we die ándere gevoelens overheersen. Als God die pijn en die moeite dan geneest en wegneemt.....dan is de liefde er!
En dan: je hebt het over voorwaarden en beloften en een relatie. Trouw zijn is een logisch gevolg ván die liefde voor elkaar, het zit in de liefde besloten. Dus wat jij als 'afspraken, voorwaarden, etc ziet, ervaar ik als een vanzelfsprekend onderdeel van de liefde!
En nee, er zitten geen voorwaarden vast aan mijn liefde voor mijn kinderen! Ik hou van ze, wát ze ook uitvreten. Oh ja, ik kan boos op hen zijn of teleurgesteld, maar daarmee is de liefde niet weg. Ik kan hun dáden soms niet waarderen, maar hén, als mens wel!
En tot slot Frank: dat mensen uit elkaar gaan, niet meer met elkaar onder één dak kunnen wonen is triest maar zelfs dát is niet hetzelfde als liefde die ophoudt te bestaan!

Mee eens...heel mooi uiteengezet Maria. Lachende smiley

Berichten: 494

MARIA576 schreef:

'k Was dringend op zoek.....naar een nieuw onderwerp en Hannah kwam met een boeiend en prachtig item: Onvoorwaardelijke Liefde.
Wie denkt daar weleens over na en hóé denk je er dan over? Bestaat het? Als ik er over nadenk dan zie ik het als iets práchtigs...maar is het ook menselijkerwijs mogelijk? Kunnen we onvoorwaardelijk liefhebben?
Kan jij, kan ik liefhebben zonder voorwaarde? En wat houdt dat dan in? Dat we misschien ónze verlangens, grenzen, etc, willen verleggen voor de ander? Kan dat?
Als ik aan bijvoorbeeld mijn kinderen denk, dan denk ik onvoorwaardelijk van hen te houden. Maar wat nu als zij een leven kiezen waar ik niet achter kan staan? Als ze bijvoorbeeld het verkeerde pad kiezen, medemensen moedwillig kwetsen of schaden? Of als ze míj bewust pijn doen? Keer op keer? Houd ik dan nog steeds ónvoorwaardelijk van ze? En in een relatie? Kan ik onvoorwaardelijk van een man houden? Gezien mijn verleden moet ik daarop met 'nee' antwoorden...helaas. Er záten voorwaarden aan en die bepaalden mijn grens. Genoeg was genoeg.
Ik zou willen zijn als de Here Jezus, die ons mensen ónvoorwaardelijk liefheeft. Dat wil ik, dat wil ik écht: op Hém lijken! Maar....wat ik wil en wat ik nu nog ben...daar zit een groot gapend gat tussen! Toch blijf ik zoeken...naar dé persoon die ik onvoorwaardelijk lief kán hebben. Is het mogelijk? Hoe denken jullie hier over?

Now we are talking... En dat meen ik serieus... Want ik vind dit zeer mooi en gevoelig neergezet. Ik heb dan wel geen kinderen maar vooral het eerste stuk vind ik erg mooi. Maar ik zou erbij willen voegen dat ook het vinden van die onvoorwaardelijke liefde een opgave is. En dat laatste stuk trouwens ook. Vind ook erg mooi, want daaruit blijkt ook dat wij door dat gapende gat eigenlijk met onze grote onmogelijkheid opgescheept zitten. Tenzij... Zeer mooi gedaan...

Berichten: 341

BEUN656 schreef:

Now we are talking... En dat meen ik serieus... Want ik vind dit zeer mooi en gevoelig neergezet. Ik heb dan wel geen kinderen maar vooral het eerste stuk vind ik erg mooi. Maar ik zou erbij willen voegen dat ook het vinden van die onvoorwaardelijke liefde een opgave is. En dat laatste stuk trouwens ook. Vind ook erg mooi Want daaruit blijk ook dat wij door dat gapende gat eigenlijk met onze grote onmogelijkheid opgescheept zitten. Tenzij... Zeer mooi gedaan...

Dank je wel Beun!
Dat het een opgave is, daar heb je gelijk in. Het is een opgave...(en)een opdracht waarmee we nooit kunnen of mógen stoppen.

Berichten: 494

CHATULIEM619 schreef:

Waar staat dat in de Bijbel? Waar staat dat alleen Agape goddelijke liefde is? Waar staat dat we als mens die liefde niet kunnen bezitten? Paulus beschrijft dit niet met het oog op het onmogelijke, maar met het oog op het mogelijke. Ik zie nergens in dit gedeelte, dat agape alleen voor God geldt.......Dan zou nl. de oproep van Paulus geen enkele zin hebben. En die oproep is: heb elkaar lief...Liefde gaat boven hoop en geloof.
Hij schrijft dit aan een gemeente, waar veel conflict, jaloezie en concurrentiedrang was. Vooral bij mensen die uitblonken in de gaven van de Geest. Hij wijst ze in dit hele hoofdstuk er op, dat het zonder liefde geen enkele zin heeft. Hij roept ze op te streven naar die liefde.

Mee eens.

Berichten: 7083

HANNAH810 schreef:

ik weet niet of ik het in dit geval met je eens ben, josina;
wat voor de ene mens "niet leefbaar' is, vind de ander soms heerlijk of begrijpelijk.
normen, waarden en behoeften, verschillen per mens.

onvoorwaardelijk liefhebben is nogal wat, overigens;
"I love you; no mather what........"

Quote:

onvoorwaardelijk liefhebben is nogal wat, overigens;
"I love you; no mather what........"

Inderdaad. Heb ook het idee dat er wordt gedacht bij 'onvoorwaardelijk' van no matter what.
Als je dan met iemand bent die bijvoorbeeld door moeilijkheden in het verleden, over grenzen heenloopt, bijvoorbeeld om te denken zichzelf te kunnen beschermen. Soort afweer zeg maar.
Ja, dan word je zelf beschadigd.

Van kinderen houden we toch ook onvoorwaardelijk. en toch zijn we streng en stellen we duidelijk en consequent grenzen. Tenminste zo zou het moeten zijn. Want kinderen proberen uit, dat hoort bij de ontwikkeling.

Zou je niet conseqeunt die grenzen stellen, dan wordt de situatie ongeordend, zonder structuur en chaotisch.

Dus, er zitten zeker wel grenzen aan onvoorwaardelijke liefde ook bij kinderen. Denk ik.

Wat anders is denk ik, toch van iemand blijven houden, en wel stoppen met de relatie uit zelfbescherming.

Berichten: 7083

MARIA576 schreef:

'k Was dringend op zoek.....naar een nieuw onderwerp en Hannah kwam met een boeiend en prachtig item: Onvoorwaardelijke Liefde.
Wie denkt daar weleens over na en hóé denk je er dan over? Bestaat het? Als ik er over nadenk dan zie ik het als iets práchtigs...maar is het ook menselijkerwijs mogelijk? Kunnen we onvoorwaardelijk liefhebben?
Kan jij, kan ik liefhebben zonder voorwaarde? En wat houdt dat dan in? Dat we misschien ónze verlangens, grenzen, etc, willen verleggen voor de ander? Kan dat?
Als ik aan bijvoorbeeld mijn kinderen denk, dan denk ik onvoorwaardelijk van hen te houden. Maar wat nu als zij een leven kiezen waar ik niet achter kan staan? Als ze bijvoorbeeld het verkeerde pad kiezen, medemensen moedwillig kwetsen of schaden? Of als ze míj bewust pijn doen? Keer op keer? Houd ik dan nog steeds ónvoorwaardelijk van ze? En in een relatie? Kan ik onvoorwaardelijk van een man houden? Gezien mijn verleden moet ik daarop met 'nee' antwoorden...helaas. Er záten voorwaarden aan en die bepaalden mijn grens. Genoeg was genoeg.
Ik zou willen zijn als de Here Jezus, die ons mensen ónvoorwaardelijk liefheeft. Dat wil ik, dat wil ik écht: op Hém lijken! Maar....wat ik wil en wat ik nu nog ben...daar zit een groot gapend gat tussen! Toch blijf ik zoeken...naar dé persoon die ik onvoorwaardelijk lief kán hebben. Is het mogelijk? Hoe denken jullie hier over?

Quote:

Ik zou willen zijn als de Here Jezus, die ons mensen ónvoorwaardelijk liefheeft. Dat wil ik, dat wil ik écht: op Hém lijken! Maar....wat ik wil en wat ik nu nog ben...daar zit een groot gapend gat tussen! Toch blijf ik zoeken...naar dé persoon die ik onvoorwaardelijk lief kán hebben. Is het mogelijk? Hoe denken jullie hier over?

Het hele testament staat vol met geboden en verboden. Oude testament ook.
Om ons te beschermen. en voor ons geluk.

Staat nergens van dat je kan doen wat je maar wil. Juist omgekeerde staat er, van dat je niet maar kan doen wat je wilt opdat de genade dan toeneemt.

Ik heb gehoord dat sommigen hun opzettelijke zonden goedpraten met dat God hun toch onvoorwaardelijk lief heeft en vergeeft. En ook dat iedereen 'slecht' is geboren als excuus voor hun zonden.

Nou geloof ik zelf niet dat iedereen slecht wordt geboren.

De een treft het met liefde en respect in de kindertijd.

Iemand anders die is verwaarloosd bijvoorbeeld, daar is het niet van goed te praten, dat die dat gemis uit zijn jeugd gaat compenseren door over anderen hun grenzen heen te gaan.

Dus niets onvoorwaardelijk, denk ik.
In veel gevallen is grenzen duidelijk stellen, met consequenties heel gezond.

Berichten: 142

SHANITA130 schreef:

Nou geloof ik zelf niet dat iedereen slecht wordt geboren.

Hoe rijm je dit bijvoorbeeld met Psalm 51:7?

Berichten: 7083

AANGENAAM334 schreef:

Hoe rijm je dit bijvoorbeeld met Psalm 51:7?

Er is natuurlijk een gebroken wereld.

Even voor de zekerheid de hele psalm erin, anders kan iets uit zijn verband zijn.

1 Voor de koorleider. Een psalm van David,
2 toen de profeet Natan bij hem gekomen was, nadat hij tot Batseba was gekomen.

3 Wees mij genadig, o God, naar uw goedertierenheid,
delg mijn overtredingen uit naar uw grote barmhartigheid;
4 was mij geheel van mijn ongerechtigheid,
reinig mij van mijn zonde.
5 Want ik ken mijn overtredingen,
mijn zonde staat bestendig vóór mij.
6 Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd,
en gedaan wat kwaad is in uw ogen,
opdat Gij rechtvaardig blijkt in uw uitspraak,
zuiver in uw gericht.
7 Zie, in ongerechtigheid ben ik geboren,
in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen.
8 Zie, Gij wilt waarheid in het verborgene,
in het geheim maakt Gij mij wijsheid bekend.
9 Ontzondig mij met hysop, dan ben ik rein,
was mij, dan ben ik witter dan sneeuw;
10 doe mij blijdschap en vreugde horen,
laat het gebeente dat Gij verbrijzeld hebt, weer jubelen.
11 Verberg uw aangezicht voor mijn zonden,
delg al mijn ongerechtigheden uit.
12 Schep mij een rein hart, o God,
en vernieuw in mijn binnenste een vaste geest;
13 verwerp mij niet van uw aangezicht,
en neem uw heilige Geest niet van mij;
14 hergeef mij de blijdschap over uw heil,
en laat een gewillige geest mij schragen.
15 Dan zal ik overtreders uw wegen leren,
opdat zondaars zich tot U bekeren.

16 Red mij van bloedschuld, o God, God mijns heils,
laat mijn tong over uw gerechtigheid jubelen;
17 Here, open mijn lippen,
opdat mijn mond uw lof verkondige.
18 Want Gij hebt geen behagen in slachtoffers,
dat ik die brengen zou;
aan brandoffers hebt Gij geen welgevallen.
19 De offeranden Gods zijn een verbroken geest;
een verbroken en verbrijzeld hart
veracht Gij niet, o God.
20 Doe wèl aan Sion naar uw welbehagen,
bouw de muren van Jeruzalem.
21 Dan zult Gij behagen hebben in offers naar de eis,
brandoffers in hun geheel gebracht;
dan zal men stieren op uw altaar offeren.

Er staat ook veel in de bijbel dat wij kostbaar zijn. En veel andere positieve dingen.

Wat ik eigenlijk bedoel is, dat als iemand waar je mee te maken hebt, bijvoorbeeld, zondigt, iets doet wat echt niet kan, wat voor de ongelovigen eigenlijk al niet kan. en je zegt daar wat van, je spreekt die persoon daar op aan, en die zegt van dat jezelf ook slecht bent, en iedereen slecht is geboren, en het er verder helemaal niet meer over wil hebben.

Zoiets bedoel ik. Op die manier dingen goed praten met die reden.

En David laat in deze psalm duidelijk merken aan God dat hij wel heel erg fout zat, en zat geen dingen te zoeken om zijn fouten mee te rechtvaardigen.