Doop in de Geest

Berichten: 4992

LIESBETH326 schreef:

Als mens uit een traditionele kerk wil ik wel reageren...
Bij mij in de gemeente wordt idd alleen door de dominee gebeden. Ik mag er van uitgaan dat gemeenteleden dit gebed beamen, maar dat wordt niet hardop uitgesproken. Er is dus zeker wel sprake van een gezamenlijk gebed.
Daarnaast zijn er gebedskringen die doordeweeks plaatsvinden; de eerlijkheid gebiedt om er wel bij te melden dat de animo hiervoor stabiel, maar laag is.

Bij ons hetzelfde Liesbeth.[quote]

Berichten: 5057

De reden dat ik deze vraag stel, is omdat ik vind dat het minstens zo belangrijk is samen met elkaar te bidden..In een van de teksten lazen we dat de gemeente bijeen in gebed was, en soms heb ik de indruk dat de kracht van gebed wel eens onderschat wordt.

Berichten: 5407

CHATULIEM619 schreef:

De reden dat ik deze vraag stel, is omdat ik vind dat het minstens zo belangrijk is samen met elkaar te bidden..In een van de teksten lazen we dat de gemeente bijeen in gebed was, en soms heb ik de indruk dat de kracht van gebed wel eens onderschat wordt.

Hallo Chatuliem,

Kan me voorstellen dat je die vraag stelt omdat je uit de evangelische hoek komt, maar is het niet zo dat het ook heel persoonlijk is. Niet iedereen kan en wil hardop met anderen bidden. En dat doet niets af aan de kracht van het gebed. Een gemeente die stil is met elkaar kan toch ook een grote kracht hebben juist omdat een ieder persoonlijk en in stilte kan bidden.
Ik zelf vind het een nadeel van evangeliegemeenten dat ze altijd zo "druk"zijn, geef mij maar de rust en de stilte met tijd voor bezinning en contemplatie.......
Hoewel ik sinds ik op CM ben wel de evangeliegemeenten meer ben waarderen, dat ook wel weer......

Willemijn

Berichten: 868

Hallo Chatuliem,

Kan me voorstellen dat je die vraag stelt omdat je uit de evangelische hoek komt, maar is het niet zo dat het ook heel persoonlijk is. Niet iedereen kan en wil hardop met anderen bidden. En dat doet niets af aan de kracht van het gebed. Een gemeente die stil is met elkaar kan toch ook een grote kracht hebben juist omdat een ieder persoonlijk en in stilte kan bidden.
Ik zelf vind het een nadeel van evangeliegemeenten dat ze altijd zo "druk"zijn, geef mij maar de rust en de stilte met tijd voor bezinning en contemplatie.......
Hoewel ik sinds ik op CM ben wel de evangeliegemeenten meer ben waarderen, dat ook wel weer......

Willemijn

Hallo Willemijn
Maar er staat toch in de bijbel dat GOD aanbeden wil worden en dat hij ook een jaloerse GOD is ??
Ik denk dat het daar in zit om de HEER te loven en te eren en te prijzen want het is een groot GOD volgens mij.
Met een vriendelijke groet van mij.Martin Lachende smiley

Berichten: 58

Ja Martin, God wil aanbeden worden, en God word aanbeden, en door de hele gemeente, zelfs al is het alleen de dominee die de woorden uitspreekt, want als een gemeente samenkomt voor het gebed zijn zij één voor God in het gebed, soms word dat binnen de GKV wel eens extra benadrukt door gezamenlijk als gemeente Amen te zeggen op het gebed.

Berichten: 2463

HARALD285 schreef:

Ja Martin, God wil aanbeden worden, en God word aanbeden, en door de hele gemeente, zelfs al is het alleen de dominee die de woorden uitspreekt, want als een gemeente samenkomt voor het gebed zijn zij één voor God in het gebed, soms word dat binnen de GKV wel eens extra benadrukt door gezamenlijk als gemeente Amen te zeggen op het gebed.

Mogen jullie dan wel gebedspunten opgeven aan de Ds.?? Anders lijkt het me echt heel eenzijdig worden. Maar goed, ik ben anders gewend.

Bij ons in de gemeente is er ruimte voor individueel gebed, naast het gezamelijke gebed. Daarnaast is er natuurlijk ook nog de mogelijk/vrijheid voor persoonlijk gebed in de huiskring of de tweewekelijkse bidstond. Zelf ervaar ik dat als heel opbouwend, omdat je dan toch met de mensen uit je eigen gemeente een diepere relatie kunt opbouwen, doordat je samen voor iets bidt.

Berichten: 5057

HARALD285 schreef:

Ja Martin, God wil aanbeden worden, en God word aanbeden, en door de hele gemeente, zelfs al is het alleen de dominee die de woorden uitspreekt, want als een gemeente samenkomt voor het gebed zijn zij één voor God in het gebed, soms word dat binnen de GKV wel eens extra benadrukt door gezamenlijk als gemeente Amen te zeggen op het gebed.

Ik begeef me nu op het gebied van geloofservaring, dus wat ik nu zeg, is puur uit persoonlijke ervaring. Ik geloof (ervaar) dat als je samen op de knieën gaat en de Heer aanroept, je veel persoonlijker betrokken bent bij het gebed. Is het niet zo dat veel mensen een bepaalde schroom hebben hardop te bidden en dat dat belemmerend kan werken?
Stel je eens voor dat je bij een medechristen op visite bent, en hij/zij vraagt je om voor hem te bidden? Wimpel je dat dan af of stuur je de dominee ernaar toe? Met elkaar bidden is een leerproces, dat je de mogelijkheid geeft om ook dienstbaar te zijn naar elkaar toe.
De kerk is niet alleen van de dominee. Het is van alle christenen, samen met elkaar bidden versterkt dat saamhorigheidsgevoel. Vaak zijn we zelf de belemmering om ook dat gebed te durven uitspreken.
Bidden doe je toch ook met je kinderen? Toen mijn dochter geopereerd moest worden hebben we als ouders ook voor haar gebeden. Zelfs als we op reis gingen vroegen we gezamenlijk een zegen voor de reis. Ik kan me niet een leven voorstellen, zonder dat gezamenlijk bidden. Toen mijn beste vriend geopereerd moest worden, heb ik ook voor hem en zijn gezin gebeden.
Hoeveel bidden jullie met andere mensen? Is het ook een tweede natuur, of heb je daar ook moeite mee?

Berichten: 4047

alleen bidden heeft ook zn waarde chat; t is zelfs een opdracht;
ga in je binnenkamer, en je vader die in t verborgen ziet, zal je in t openbaar vergelden.... Knipoog smiley

hoevaak bid je alleen......zou ook een vraag kunnen zijn.

Berichten: 456

CHATULIEM619 schreef:

Ik begeef me nu op het gebied van geloofservaring, dus wat ik nu zeg, is puur uit persoonlijke ervaring. Ik geloof (ervaar) dat als je samen op de knieën gaat en de Heer aanroept, je veel persoonlijker betrokken bent bij het gebed. Is het niet zo dat veel mensen een bepaalde schroom hebben hardop te bidden en dat dat belemmerend kan werken?
Stel je eens voor dat je bij een medechristen op visite bent, en hij/zij vraagt je om voor hem te bidden? Wimpel je dat dan af of stuur je de dominee ernaar toe? Met elkaar bidden is een leerproces, dat je de mogelijkheid geeft om ook dienstbaar te zijn naar elkaar toe.
De kerk is niet alleen van de dominee. Het is van alle christenen, samen met elkaar bidden versterkt dat saamhorigheidsgevoel. Vaak zijn we zelf de belemmering om ook dat gebed te durven uitspreken.
Bidden doe je toch ook met je kinderen? Toen mijn dochter geopereerd moest worden hebben we als ouders ook voor haar gebeden. Zelfs als we op reis gingen vroegen we gezamenlijk een zegen voor de reis. Ik kan me niet een leven voorstellen, zonder dat gezamenlijk bidden. Toen mijn beste vriend geopereerd moest worden, heb ik ook voor hem en zijn gezin gebeden.
Hoeveel bidden jullie met andere mensen? Is het ook een tweede natuur, of heb je daar ook moeite mee?

Zowel gebedshouding als hardop een gesprek uitspreken (al dan niet in bijzijn van anderen) maakt voor mij dat ik me beter kan concentreren tijdens gebed.
Samen bidden beleef ik als heel waardevol; het bindt samen.
Ik denk dat ik best meer gelegenheden aan kan grijpen om het ook daadwerkelijk te doen; dan bedoel ik niet de zgn. 'geijkte' momenten. Ik denk aan de momenten waarop ik tegen een ander zeg: ik zal voor je bidden. Dat kan ik ook ter plekke, samen met de ander, doen.... Ik weet het, het kan niet altijd en het hoeft niet altijd; maar er zijn heus momenten waarop het wel kan en heel waardevol voor de ander en voor mij kan zijn....
Dank je wel Chat, dat je dit onder de aandacht bracht...

Berichten: 5057

HANNAH810 schreef:

alleen bidden heeft ook zn waarde chat; t is zelfs een opdracht;
ga in je binnenkamer, en je vader die in t verborgen ziet, zal je in t openbaar vergelden.... Knipoog smiley

hoevaak bid je alleen......zou ook een vraag kunnen zijn.

Zowel het ene als het andere heeft zijn waarde. Maar welke plaats neemt dat gezamenlijke gebed in je leven in>

Berichten: 555

CHATULIEM619 schreef:

Zowel het ene als het andere heeft zijn waarde. Maar welke plaats neemt dat gezamenlijke gebed in je leven in>

zoals wel vaker sluit nu ook het een het ander niet uit
kijk maar eens naar de bijbel hoe vaak daar wordt gesproken over alleen bidden
ook Jezus bad samen maar ook alleen
en als je alleen bent zul je denk ik vaker alleen bidden dan als je een gezin hebt
bij mij is dat iig wel het geval
en als de dominee bidt bid hij namens de hele gemeente
en ook voor de hele gemeente
en voor sommigen specifiek

Berichten: 868

Stel je eens voor dat je bij een medechristen op visite bent, en hij/zij vraagt je om voor hem te bidden? Wimpel je dat dan af of stuur je de dominee ernaar toe?

Nee Chat dan ga je voor die persoon bidden want ik heb zelf dit mogen meemaken en dat gebed is verhoort waar ik heel blij mee ben en daarom maakt het niet uit hoe het gebeurd want de HEER is een groot GOD en daarom wil ik hem dienen.
Met een vriendelijke groet.
Martin

Berichten: 9

IMRE695 schreef:

Komt dit in de buurt:

Bij de doop in de Geest geeft iemand zich, na zijn bekering en geloof in God, vrijwillig en gewillig, vanuit zijn gerichtheid op het Woord van God, over aan de Doper, de Heer Jezus Christus.
Deze doopt hem in de Heilige Geest. De dopeling wordt als het ware ‘ondergedompeld in’ en doordrenkt met deze Geest. Met andere woorden: de Geest van God verbindt zich ten volle met de geest van de mens. Zó wordt de dopeling één gemaakt met de Geest van God en krijgt hij de beschikking over zijn geestelijke krachten en begaafdheden. Vergelijk hiermee Johannes 14:20, waar Jezus zegt: “Dan zul je begrijpen dat Ik in mijn Vader ben, dat jullie in Mij zijn en dat Ik in jullie ben.” De eenheid met God is een feit!

Hier sluit ik me bij aan Amen

Berichten: 58

CROSSROAD317 schreef:

Mogen jullie dan wel gebedspunten opgeven aan de Ds.?? Anders lijkt het me echt heel eenzijdig worden. Maar goed, ik ben anders gewend.

Tuurlijk kan dat, en dat gebeurd ook wekelijks dat gemeenteleden punten aan dragen om voor te bidden, daarnaast bid de dominee niet een statisch gebed, maar haalt daar zelf ook de actualiteit van de gemeente, omgeving, gebeurtenissen over de wereld mee in het gebed.

CHATULIEM619 schreef:

Ik begeef me nu op het gebied van geloofservaring, dus wat ik nu zeg, is puur uit persoonlijke ervaring. Ik geloof (ervaar) dat als je samen op de knieën gaat en de Heer aanroept, je veel persoonlijker betrokken bent bij het gebed. Is het niet zo dat veel mensen een bepaalde schroom hebben hardop te bidden en dat dat belemmerend kan werken?
Stel je eens voor dat je bij een medechristen op visite bent, en hij/zij vraagt je om voor hem te bidden? Wimpel je dat dan af of stuur je de dominee ernaar toe? Met elkaar bidden is een leerproces, dat je de mogelijkheid geeft om ook dienstbaar te zijn naar elkaar toe.
De kerk is niet alleen van de dominee. Het is van alle christenen, samen met elkaar bidden versterkt dat saamhorigheidsgevoel. Vaak zijn we zelf de belemmering om ook dat gebed te durven uitspreken.
Bidden doe je toch ook met je kinderen? Toen mijn dochter geopereerd moest worden hebben we als ouders ook voor haar gebeden. Zelfs als we op reis gingen vroegen we gezamenlijk een zegen voor de reis. Ik kan me niet een leven voorstellen, zonder dat gezamenlijk bidden. Toen mijn beste vriend geopereerd moest worden, heb ik ook voor hem en zijn gezin gebeden.
Hoeveel bidden jullie met andere mensen? Is het ook een tweede natuur, of heb je daar ook moeite mee?

Ik zie bidden als gemeente/gezin versterkt de onderlinge band als gemeente/gezin in God, maar individueel bidden versterkt je persoonlijke band met God, beiden zijn nodig, het een is niet meer belangrijk dan het ander.
En hardop bidden is an sich niks tegen, maar dwing het niet af als personen er een schroom tegen hebben, dat zou belemmerend op hun geloofs/gebeds leven werken. Hardop bidden kun je leren, maar het is toch geen vereiste?

Berichten: 7083

CHATULIEM619 schreef:

Graag jullie mening

Iedereen die geloofd heeft de Heilige Geest, ofwel is gedoopt in de Geest.

Knipoog smiley

Dat zei Johannes ook, degene die later komt (Jezus dus) zal dopen in de Heilige Geest.

Joh. 1 vers 32-34
32 En Johannes getuigde: ‘Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen, en hij bleef op hem rusten. 33 Nog wist ik niet wie hij was, maar hij die mij gezonden heeft om met water te dopen, zei tegen mij: “Wanneer je ziet dat de Geest op iemand neerdaalt en blijft rusten, dan is dat degene die doopt met de heilige Geest.” 34 En dat heb ik gezien, en ik getuig dat hij de Zoon van God is.’

Berichten: 7083

CHATULIEM619 schreef:
Laten we maar eens beginnen met een aantal bijbelteksten te bekijken. Ik vind dat dat het meeste recht doet aan de discussie:

Hand.2 schreef:
Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. 2 Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. 3 Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, 4 en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.

We hebben het hier over de uitstorting van de Heilige Geest. We zien dat er 3 verschijnselen zijn, die dat bevestigen: Een windvlaag, vuurtongen en spreken in vreemde talen....

Petrus werd geroepen bij Cornelius een Romeinse hoofdman. Hij vertelde hen het evangelie en terwijl hij aan het uitleggen was, gebeurde er iets in de zaal. De mensen werden aangeraakt door de Heilige Geest en begonnen in klanktaal (tongen) te spreken.

Mijn mening? Er werden 'vreemde talen' gesproken. zodat mensen tot bekering kwamen Hand. 2 vers 1-13
In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. 6 Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. 7 Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? 8 Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? 9 Parten, Meden en Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, mensen uit Pontus en Asia, 10 Frygië en Pamfylië, Egypte en de omgeving van Cyrene in Libië, en ook Joden uit Rome die zich hier gevestigd hebben, 11 Joden en proselieten, mensen uit Kreta en Arabië – wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.’ 12 Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?’

Duszzz, vreemde talen.

Duidelijk kan het niet voor mij, derhalve ook mijn menig.

Berichten: 641

lol! trust me zoals die doop in de kerken word uitgevoerd met bijkomende effecten en vruchten is ZEKER NIET Bijbels.

kan een lang verhaal gaan typen, maar als je echt er de Bijbelse weerlegging van wilt weten zie hier:

http://www.toetsalles.nl/

onder het kopje charismatisch. kleine stukje alvast gekopieerd:

Uit deze voorbeelden kunnen een aantal conclusies worden getrokken:

1 Alle personen die werden besproken vallen voorover in de tegenwoordigheid van God, de Engel des Heren, (een voorverschijning van de Here Jezus Christus) of een aartsengel.

2 In de Bijbel, en dat is heel belangrijk, vallen mensen nooit door tussenkomst van een mens. Ze vallen in de directe ontmoeting met de Godheid, of een engel, nooit komt er een derde aan te pas. Nooit door middel van handoplegging, of zelfs maar een vinger te wijzen in de richting van de persoon die gaat vallen.

3 Het achterovervallen vindt plaats in geval van oordeel of het opzij zetten van Gods tegenstanders.In de Bijbel komt dat achterovervallen vier maal voor tengevolge van een oordeel van God vanwege ongeloof of zonde :

Gen. 49.17; de berijder van het paard stort achterover;

1 Sam.4.18 de hogepriester Eli stort achterover met zijn stoel en breekt zijn nek;

Jes. 28.13 de leiders van Jeruzalem zullen achterwaarts struikelen en te pletter vallen;

Joh. 18. 6 de soldaten die Jezus komen arresteren vallen achterover.

4 Het initiatief voor zo'n gebeurtenis gaat altijd van God uit. Nooit zien we in de Bijbel een mens zich uitstrekken naar deze ervaring. Het overkomt de mensen, ze zoeken het niet. In de Bijbel wordt het niet aangemoedigd, opgeroepen of uitgelokt. De betroffenen zelf zouden dat het liefst vermeden hebben.

5 Nergens in de Bijbel is er sprake van het beleggen van een bijeenkomst waar dit "vallen of rusten in de geest" georganiseerd plaats vindt of zou moeten vinden.

Wanneer mensen zich op hun aangezicht hebben geworpen, wordt niet toegestaan dat ze blijven liggen. Ze moeten meteen opstaan en krijgen daarvoor de kracht, indien nodig zelfs bij herhaling. Sommigen zijn dagenlang van streek en verbijsterd door de gebeurtenis. Wanneer mensen in de Bijbel "vallen" is dat nooit voor bevrijding of tot het komen van het beter functioneren van hun geestelijk leven.

Het is nooit privé, maar altijd gericht op het collectief. De praktijk bij John Wimber waarbij mensen urenlang vóór- of achterover liggen en zich daarbij kalm voelen met een verheven gevoel van onverschilligheid ten opzichte van de omstandigheden, moet vanuit de Bijbel radicaal van de hand worden gewezen. Dat er geen nawerkingen zijn, goed noch slecht, is nadrukkelijk onjuist.

6 In de Bijbel is er sprake van grote vrees bij de mensen, die het meemaken. Ze hebben een ontmoeting met de Godheid of een engel. Dat is zo overweldigend, dat een mens niet op de been kan blijven. Vaak vallen ze dan ook in onmacht en werpen zich in aanbidding voorover op hun aangezicht. Ze worden in de meeste gevallen opgewekt om niet bevreesd te zijn.

7 In meerdere gevallen wordt Gods heerlijkheid zichtbaar. Wanneer er anderen bij zijn, zoals bij Daniël en ook bij Saulus van Tarsis, zijn de omstanders zich terdege bewust van een bovennatuurlijke gebeurtenis en vluchten in verslagenheid.

8 De ontmoeting die God met de mens heeft en waartoe het initiatief steeds van Hem uitgaat, heeft een zeer bepaalde bedoeling.

Zij die bij een dergelijke gebeurtenis zijn betrokken krijgen een opdracht en/of geven zich in Gods heerlijkheid over aan aanbidding. De opdracht op aarde wordt vaak uitgevoerd onder moeilijke omstandigheden en (soms) onder groot lijden.

Wat deze geroepenen hebben doorleefd met God in die directe ontmoeting stelt hen in staat de opdracht uit te voeren. Ze worden bekrachtigd om de taak te verrichten en, als het nodig mocht blijken, ook het lijden dat daar aan verbonden is, te doorstaan.

U i t w e i d i n g

Het verschijnsel van "het vallen in de geest", zoals dat nu in toenemende mate voorkomt, vindt geen steun in de Heilige Schrift. Dat roept de vraag op, hoe men dit verschijnsel moet verstaan. Het kan de uiting zijn van mensen, die zich gemakkelijk laten beïnvloeden. In een massa meeting kan dit overslaan op de hele menigte. Maar er is een andere veel zorgwekkender verklaring..

Het verschijnsel van het vallen of tegen de grond slaan is bekend in het Hindoeïsme. Daar wordt het aangeduid met de term Shakti Pat. De bekeerde Hindoe Rabi Maharaj beschrijft in zijn boek dit begrip als volgt:

Shakti Pat, "een uitdrukking, die gebruikt wordt voor de aanraking van een goeroe, gewoonlijk met zijn hand, op het voorhoofd van de vereerder, wat bovennatuurlijke effecten teweeg brengt. Shakti betekent letterlijk "macht" en in het toebrengen van de shakti pat wordt de goeroe een kanaal van oerkracht, de kosmische kracht, die aan het universum ten grondslag ligt en die belichaamd is in de godin Shakti, de gemalin van Shiva.

Het bovennatuurlijk effect van Shakti door de aanraking van de goeroe kan de vereerder tegen de grond doen slaan, of hij kan een helder licht zien, en een ervaring krijgen van innerlijke verlichting of nog een andere mystieke of psychische ervaring hebben." Hier heeft men te doen met een medium.

Maharaj vertelt in hetzelfde boek dat hij nog maar dertien jaar oud was toen hij de "shakti pat" al toediende aan mensen. Hij verduidelijkt erbij dat Shakti een van de namen is van Kali, Shiva's moorddadige, bloeddrinkende gemalin, de moedergodin van de machten die de oerkracht, die in het hart van universum stroomt, verleent.

Het was voor hem destijds een opwindende gedachte dat hij een "kanaal" van haar macht zou worden.

Na deze uitweiding keren we terug naar het onderwerp in bijbels licht. De Bijbel legt geen verband tussen "vervuld zijn met de Heilige Geest of genezing" en het "neervallen in de geest."

Berichten: 3295

ik heb nou al vaker stukkies van toetsalles.nl gezien en getracht te lezen.
wat mij er aan opvalt de de negatieve uitstraling.

had de naam niet beter kunnen zijn: zeikallesaf.nl??

Berichten: 641

goede inhoudelijke reactie...

Berichten: 5057

DAVID923 schreef:

lol! trust me zoals die doop in de kerken word uitgevoerd met bijkomende effecten en vruchten is ZEKER NIET Bijbels.

kan een lang verhaal gaan typen, maar als je echt er de Bijbelse weerlegging van wilt weten zie hier:

Ik vraag me af hoe je iets kunt weerleggen wat gewoon in de Bijbel vooorkomt...Waren zij toen ook onbijbels bezig als ze baden voor de doop in de Geest? Of deden ze gewoon wat Jezus hen opdroeg???

DAVID923 schreef:

http://www.toetsalles.nl/

onder het kopje charismatisch. kleine stukje alvast gekopieerd:

Uit deze voorbeelden kunnen een aantal conclusies worden getrokken:

1 Alle personen die werden besproken vallen voorover in de tegenwoordigheid van God, de Engel des Heren, (een voorverschijning van de Here Jezus Christus) of een aartsengel.

2 In de Bijbel, en dat is heel belangrijk, vallen mensen nooit door tussenkomst van een mens. Ze vallen in de directe ontmoeting met de Godheid, of een engel, nooit komt er een derde aan te pas. Nooit door middel van handoplegging, of zelfs maar een vinger te wijzen in de richting van de persoon die gaat vallen.

3 Het achterovervallen vindt plaats in geval van oordeel of het opzij zetten van Gods tegenstanders.In de Bijbel komt dat achterovervallen vier maal voor tengevolge van een oordeel van God vanwege ongeloof of zonde :

Gen. 49.17; de berijder van het paard stort achterover;

1 Sam.4.18 de hogepriester Eli stort achterover met zijn stoel en breekt zijn nek;

Jes. 28.13 de leiders van Jeruzalem zullen achterwaarts struikelen en te pletter vallen;

Joh. 18. 6 de soldaten die Jezus komen arresteren vallen achterover.

4 Het initiatief voor zo'n gebeurtenis gaat altijd van God uit. Nooit zien we in de Bijbel een mens zich uitstrekken naar deze ervaring. Het overkomt de mensen, ze zoeken het niet. In de Bijbel wordt het niet aangemoedigd, opgeroepen of uitgelokt. De betroffenen zelf zouden dat het liefst vermeden hebben.

5 Nergens in de Bijbel is er sprake van het beleggen van een bijeenkomst waar dit "vallen of rusten in de geest" georganiseerd plaats vindt of zou moeten vinden.

Wanneer mensen zich op hun aangezicht hebben geworpen, wordt niet toegestaan dat ze blijven liggen. Ze moeten meteen opstaan en krijgen daarvoor de kracht, indien nodig zelfs bij herhaling. Sommigen zijn dagenlang van streek en verbijsterd door de gebeurtenis. Wanneer mensen in de Bijbel "vallen" is dat nooit voor bevrijding of tot het komen van het beter functioneren van hun geestelijk leven.

Het is nooit privé, maar altijd gericht op het collectief. De praktijk bij John Wimber waarbij mensen urenlang vóór- of achterover liggen en zich daarbij kalm voelen met een verheven gevoel van onverschilligheid ten opzichte van de omstandigheden, moet vanuit de Bijbel radicaal van de hand worden gewezen. Dat er geen nawerkingen zijn, goed noch slecht, is nadrukkelijk onjuist.

6 In de Bijbel is er sprake van grote vrees bij de mensen, die het meemaken. Ze hebben een ontmoeting met de Godheid of een engel. Dat is zo overweldigend, dat een mens niet op de been kan blijven. Vaak vallen ze dan ook in onmacht en werpen zich in aanbidding voorover op hun aangezicht. Ze worden in de meeste gevallen opgewekt om niet bevreesd te zijn.

7 In meerdere gevallen wordt Gods heerlijkheid zichtbaar. Wanneer er anderen bij zijn, zoals bij Daniël en ook bij Saulus van Tarsis, zijn de omstanders zich terdege bewust van een bovennatuurlijke gebeurtenis en vluchten in verslagenheid.

8 De ontmoeting die God met de mens heeft en waartoe het initiatief steeds van Hem uitgaat, heeft een zeer bepaalde bedoeling.

Zij die bij een dergelijke gebeurtenis zijn betrokken krijgen een opdracht en/of geven zich in Gods heerlijkheid over aan aanbidding. De opdracht op aarde wordt vaak uitgevoerd onder moeilijke omstandigheden en (soms) onder groot lijden.

Wat deze geroepenen hebben doorleefd met God in die directe ontmoeting stelt hen in staat de opdracht uit te voeren. Ze worden bekrachtigd om de taak te verrichten en, als het nodig mocht blijken, ook het lijden dat daar aan verbonden is, te doorstaan.

Vallen in de Geest is wat anders dan het ontvangen van de doop in de Geest.

DAVID923 schreef:

U i t w e i d i n g

Het verschijnsel van "het vallen in de geest", zoals dat nu in toenemende mate voorkomt, vindt geen steun in de Heilige Schrift. Dat roept de vraag op, hoe men dit verschijnsel moet verstaan. Het kan de uiting zijn van mensen, die zich gemakkelijk laten beïnvloeden. In een massa meeting kan dit overslaan op de hele menigte. Maar er is een andere veel zorgwekkender verklaring..

Het verschijnsel van het vallen of tegen de grond slaan is bekend in het Hindoeïsme. Daar wordt het aangeduid met de term Shakti Pat. De bekeerde Hindoe Rabi Maharaj beschrijft in zijn boek dit begrip als volgt:

Shakti Pat, "een uitdrukking, die gebruikt wordt voor de aanraking van een goeroe, gewoonlijk met zijn hand, op het voorhoofd van de vereerder, wat bovennatuurlijke effecten teweeg brengt. Shakti betekent letterlijk "macht" en in het toebrengen van de shakti pat wordt de goeroe een kanaal van oerkracht, de kosmische kracht, die aan het universum ten grondslag ligt en die belichaamd is in de godin Shakti, de gemalin van Shiva.

Het bovennatuurlijk effect van Shakti door de aanraking van de goeroe kan de vereerder tegen de grond doen slaan, of hij kan een helder licht zien, en een ervaring krijgen van innerlijke verlichting of nog een andere mystieke of psychische ervaring hebben." Hier heeft men te doen met een medium.

Maharaj vertelt in hetzelfde boek dat hij nog maar dertien jaar oud was toen hij de "shakti pat" al toediende aan mensen. Hij verduidelijkt erbij dat Shakti een van de namen is van Kali, Shiva's moorddadige, bloeddrinkende gemalin, de moedergodin van de machten die de oerkracht, die in het hart van universum stroomt, verleent.

Het was voor hem destijds een opwindende gedachte dat hij een "kanaal" van haar macht zou worden.

Na deze uitweiding keren we terug naar het onderwerp in bijbels licht. De Bijbel legt geen verband tussen "vervuld zijn met de Heilige Geest of genezing" en het "neervallen in de geest."

De link tot het Boeddhisme is eigenlijk heel vreemd. Want als mensen vanuit de Boeddhistische geest zouden vallen, zouden de voorgangers verkapte boedhisten zijn. En één ding weet ik wel, de meeste hebben echt geen boeddhistische achtergrond. Je praat ook over medechristenen die bereid zijn Jezus te volgen door alles heen. Ben jij zover, of heb je alleen maar kritiek op anderen?

Berichten: 641

het stukje was maar 1 klein stukje uit een hele studie, ik zou zeggen bekijk die link maar goed.

verder de doop in de Geest is wat anders dan pinksteren toen bij de apostelen. de Geest ontvangen, wedergeboren worden dus, kan maar 1 keer. en staat los van vallen in de Geest zoals je in die meetings ziet.

Berichten: 5057

DAVID923 schreef:

het stukje was maar 1 klein stukje uit een hele studie, ik zou zeggen bekijk die link maar goed.

verder de doop in de Geest is wat anders dan pinksteren toen bij de apostelen. de Geest ontvangen, wedergeboren worden dus, kan maar 1 keer. en staat los van vallen in de Geest zoals je in die meetings ziet.

Ik ken die site David. Maar zij zijn nu eenmaal tegen alles. Dat heb je nu eenmaal met mensen die vanuit een bepaald vooroordeel dingen gaan veroordelen.

Berichten: 146

Hmmm boek handelingen is toch erg duidelijk hierover snap de discussie niet.
gods zegen voor allen
Willie

Berichten: 868

DAVID923 schreef:

het stukje was maar 1 klein stukje uit een hele studie, ik zou zeggen bekijk die link maar goed.

verder de doop in de Geest is wat anders dan pinksteren toen bij de apostelen. de Geest ontvangen, wedergeboren worden dus, kan maar 1 keer. en staat los van vallen in de Geest zoals je in die meetings ziet.

Of ik ben blond of niet maar dit snap ik even niet
Met een vriendelijke groet.
martin

Berichten: 641

beste martin, ik bedoelde dat dat stuk tekst een klein deel was van de hele studie, en die hele studie is te zien op die link.

Berichten: 868

verder de doop in de Geest is wat anders dan pinksteren toen bij de apostelen. de Geest ontvangen, wedergeboren worden dus, kan maar 1 keer. en staat los van vallen in de Geest zoals je in die meetings ziet.

Ik zie het punt niet want ik ga er van uit dat met Pinksteren de dicipelen ook moesten wachten op de heilige geest en dat is eigelijk met de doop het zelfde want als de Heilige -Geest er niet is dan kan je in mijn ogen ook niet tot CHRISTUS komen.
Met een vriendelijke groet.
Martin

Berichten: 641

ik snap niet wat je bedoeld martin, kun je het wat duidelijker uiteen zetten? dank je.