Euthanasie

Berichten: 2212

RENATE619 schreef:

In ieder geval lijkt de discussie zich weer te herhalen met het begin van deze topic over passieve en actieve euthanasie. Zo zie je maar dat dit onderwerp erg leeft bij veel mensen (misschien verkeerde woordkeuze hierin).

Vroeger hete zoiets, ontkenningsfase, en tegenwoordig moet iedereen uit de kast komen, of zoiets. Het is net als, hokke, vroeger een schande, tegenwoordig, doodnormaal. (ook verkeerde woordkeuze)

Berichten: 3295

GERRIT084 schreef:

Vroeger hete zoiets, ontkenningsfase, en tegenwoordig moet iedereen uit de kast komen, of zoiets. Het is net als, hokke, vroeger een schande, tegenwoordig, doodnormaal. (ook verkeerde woordkeuze)

de tijden veranderen gerrit.. als ik op mn 20e bij mn ouders de vrouw had voorgesteld waar ik op mn 32 mee trouwde, was ik onder huisarrest geplaatst...
Als ik 6 jaar later had aangekondigd dat we gingen scheiden, was ik onterft geworden...
En bij mn 2e huwelijk met ditmaal een gescheiden vrouw zelfs, was de term dubbele hoererij vast wel voorbij gekomen.

Maar ach, ik was al ondertussen geeneens de eerste in de familie die dat uithaalde dus er werd heeeeeeeel anders op gereageerd.

Berichten: 254

Euthanasie of zelfmoord .... ik durf hier niet eens echt reactie op te geven , want ik zie de toekomst niet voor me ( gelukkig maar ) .... en ik weet dus helemaal niet welke keuze ik misschien ooit nog maak indien ik me in een bepaalde toestand zou bevinden .... al hoop ik natuurlijk dat ik nooit voor die keuze kom te staan ...
Ik persoonlijk kan mensen die de keuze maken vaak wel begrijpen ...

Berichten: 4863

Bekijk de uitzending eens die vrijdagavond was bij Schepper en Co...

Mevr Keller neemt afscheid van haar kinderen en de arts willigt haar wens in voor euthanasie.

Ik wilde het zien, maar blijf erbij dat wij hier de plaats van God innemen...

Berichten: 2212

ZEELAND736 schreef:

Bekijk de uitzending eens die vrijdagavond was bij Schepper en Co...

Mevr Keller neemt afscheid van haar kinderen en de arts willigt haar wens in voor euthanasie.

Ik wilde het zien, maar blijf erbij dat wij hier de plaats van God innemen...

Ik ben het met je eens, maar ik heb het wel eens meer gezegd, je zal maar voor een keuze komen te staan, en keuze is wel heel makkelijk gezegd. Ongeveer 40 jaar geleden was mijn moeder zeer ernstig ziek. Mede door de pijn, en van een ontstoken alvleesklier in coma geraakt. Door artsen werd gezegd, we gaan alles afsluiten, wij kunnen niets meer doen. De medische wetenschap stond voor een raadsel, zij was door hen opgegeven. Iedereen was er om afscheid te nemen. En door een wonder, en niet alleen voor ons maar ook de wetenschap, klom ze langzaam weer op. Jaren heeft ze naar colleges gegaan van universiteiten, om een en ander uit te leggen over dat ene raadsel van de medische wetenschap. Zij leeft nog steeds, en heeft nog een enkele keer een terugval gehad in haar ziekte, met die heftige pijnen. Maar als je haar ernaar vraagt, weet zij ook geen zinnige verklaring te geven op euthanasie. Wetenschap?! voor ons was het een wonder, en eigenlijk voor hun ook.

Berichten: 1766

THOMAS968 schreef:

Het is in sommige dorpen nog lang gebruik geweest, als kind maakte ik het nog mee, dat mensen die zelfmoord hadden gepleegd, in een bepaald hoekje werden begraven, waar voorheen de afwatering van de kerk uitkwam. Men had toen weinig oog voor de psychische gesteldheid en een zelfmoordenaar was 'verloren'. Men ging er dus kennelijk vanuit dat deze mensen dat allemaal met het volle verstand deden. Het begraven op een apart plekje kwam dus minder dan vijftig jaar geleden nog voor.

Thomas

oké dank je, had ik nog nooit van gehoord...

Berichten: 5407

ZEELAND736 schreef:

Bekijk de uitzending eens die vrijdagavond was bij Schepper en Co...

Mevr Keller neemt afscheid van haar kinderen en de arts willigt haar wens in voor euthanasie.

Ik wilde het zien, maar blijf erbij dat wij hier de plaats van God innemen...

Ik vraag me dan af waarom je het wilt zien als je er zo op tegen bent?
Wie ben jij om te zeggen dat zij de plaats van God inneemt als je je helemaal niet in haar situatie bevind? En waarom wil je dat dan zien? Om te oordelen? Wie weet heeft die Mw wel gebeden voor hulp en wijsheid en voelt zij haar gebed verhoort......

Berichten: 1766

Na alles weer eens bij gelezen te hebben zie ik dat de discussie zich herhaalt...
De termen actieve en de hier genoemde 'passieve' euthanasie.... De voor en tegens, zelfmoord al dan niet psychisch gerelateerd.....

Het meemaken van moeilijke en complexe situaties leert je (hopelijk) relativeren en dingen begrijpen. Deze ervaring heb ik tenminste wel. Het is inderdaad zo: je zàl er maar mee te maken hebben.....

Opnieuw beveel ik het mooie boekje aan 'als grenzen vervagen' van dr Agteresch. Persoonlijk vind ik dat een heel realistisch boek met een christelijke achtergrond.

Persoonlijk kan ik in sommige uitzichtloze èn bij ondraaglijk lijden begrijpen dat iemand zo niet verder wil leven.
Als christen denk ik dat euthanasie niet volgens Gods Woord en naar Gods wil is.

Berichten: 5407

COOTJE711 schreef:

Na alles weer eens bij gelezen te hebben zie ik dat de discussie zich herhaalt...
De termen actieve en de hier genoemde 'passieve' euthanasie.... De voor en tegens, zelfmoord al dan niet psychisch gerelateerd.....

Het meemaken van moeilijke en complexe situaties leert je (hopelijk) relativeren en dingen begrijpen. Deze ervaring heb ik tenminste wel. Het is inderdaad zo: je zàl er maar mee te maken hebben.....

Opnieuw beveel ik het mooie boekje aan 'als grenzen vervagen' van dr Agteresch. Persoonlijk vind ik dat een heel realistisch boek met een christelijke achtergrond.

Persoonlijk kan ik in sommige uitzichtloze èn bij ondraaglijk lijden begrijpen dat iemand zo niet verder wil leven.
Als christen denk ik dat euthanasie niet volgens Gods Woord en naar Gods wil is.

Ik ben ook niet voor euthanasie maar ik doe wel moeite om het niet te veroordelen en vooral om het te begrijpen......
Ik kan er slecht tegen als mensen het zo veroordelen en er een mening over hebben...De praktijk kan ettelijke malen weerbarstiger zijn is ook mijn ervaring........
Ik heb in mijn jonge jaren eens als oproep in een antroposofisch ziekenhuis gewerkt, tot mijn verbazing kwamen daar veel refo mensen en van andere kerken.....en waarom......om dat laatste stukje hoop op leven, om die ene therapie toch maar te volgen......
En dat is wat ik bedoel te zeggen: je zal er maar voorstaan......dan worden meningen vaak wat milder.....

Berichten: 868

ZEELAND736 schreef:

Bekijk de uitzending eens die vrijdagavond was bij Schepper en Co...

Mevr Keller neemt afscheid van haar kinderen en de arts willigt haar wens in voor euthanasie.

Ik wilde het zien, maar blijf erbij dat wij hier de plaats van God innemen...

Hallo Zeeland

Ik heb het ook gezien en ik vond het heel erg wat er gebeurde eerst nog een peuk voor het afgelopen was en je hebt gelijk dat wij de plaats van GOD innemen.
Sjalom.
Martin

Berichten: 868

WILLEMIJN232 schreef:

Ik vraag me dan af waarom je het wilt zien als je er zo op tegen bent?
Wie ben jij om te zeggen dat zij de plaats van God inneemt als je je helemaal niet in haar situatie bevind? En waarom wil je dat dan zien? Om te oordelen? Wie weet heeft die Mw wel gebeden voor hulp en wijsheid en voelt zij haar gebed verhoort......

Hallo Willemijn.
Ik ben het hier niet eens met je want wat wij geregen hebben van GOD mogen we niet zelf veranderen als HIJ het zelf wilde dan gebeurde het ook en niet door ons zelf.
Sjalom.
Martin

Berichten: 6369

Ik heb dit topic maar weer eens omhoog gehaald ivm met de discussie die gaande is in het topic "God zet de juiste mensen op de juiste plaats".
Om niet twee onderwerpen door elkaar te laten lopen denk ik ik pak deze er maar weer eens bij...

Want hoe staan we anno 2013 in euthanasie?? En dan met name hoe staan we erin naar God toe? komt het overeen met wat we allemaal zeggen in het andere topic of zijn er duidelijk verschillen!

Ik zal zelf maar openen door te zeggen dat ik verschillen zie, al zullen deze ook best bestreden worden en dat mag.. daar is het een forum voor..
Als ik kijk naar Actieve euthanasie dan denk ik nee is niet nodig.. er wordt vaak gezegt ja maar ze hebben veel pijn en ze gaan toch dood...
Pijn hoef je in Nederland bijna niet meer te hebben al weet ik dat er mensen zijn die het wel hebben met name als het einde naderd want daar denk ik aan met actieve euthanasie!

Daarom heb ik moeite met euthanasie voor mij is dat voor God spelen.. Als we oprecht geloven dan weten we dat God ons op Zijn tijd zal weghalen van deze aarde... Het verschil voor mij met zelfmoord is dat mensen daardoor psychisch zo in de knoei zitten en niks anders meer kunnen zien dan hun narigheid en er letterlijk gek en zeer wanhopig door worden terwijl euthanasie vaak gedaan wordt van van mij hoeft het niet meer ik ben dan en dan toch dood dus dan maar een spuitje....

Passieve euthanasie is weer heel wat anders... Dat is voor degene die het niet weten, goede pijnbestrijding geven met bv morfine zodat de mens in een roes komt en zo veel minder tot geen pijn voeld dit wordt in de laatste levensfase van mensen met zeer veel pijn vaak gedaan, want zoals ik al zei in Nederland probeert men er zoveel mogelijk aan te doen dat een mens niet met veel pijn hoeft te sterven!

Berichten: 2212

Nou ik weet het niet zo zeker, wie gaat er bepalen wat het toelaatbare is, en wanneer het mag, en wanneer niet.
En hoe zit het dan met nodeloos iemand in leven houden, kijk naar prins Friso, van wie de behandel arts zei, dat hij veel te lang was gereanimeerd, onverantwoord lang.
Moeten en mogen mensen eigenlijk wel, zo in leven?! gehouden worden?
Als je al van een menselijk leven spreken kan, kunstmatig in leven houden omwille de familie.
Ik vind dat een ieder (bij kennis) zijn lot zelf mag bepalen, in gezonde tegenwoordigheid van geest, of van te voren vastgesteld.
Iedereen heeft zelf, die verantwoording af te leggen aan God, en niemand meer of minder.

Berichten: 7083

[quote=ERIKA129]Ik heb dit topic maar weer eens omhoog gehaald ivm met de discussie die gaande is in het topic "God zet de juiste mensen op de juiste plaats".
Om niet twee onderwerpen door elkaar te laten lopen denk ik ik pak deze er maar weer eens bij...

Want hoe staan we anno 2013 in euthanasie?? En dan met name hoe staan we erin naar God toe? komt het overeen met wat we allemaal zeggen in het andere topic of zijn er duidelijk verschillen!

Ik zal zelf maar openen door te zeggen dat ik verschillen zie, al zullen deze ook best bestreden worden en dat mag.. daar is het een forum voor..
Als ik kijk naar Actieve euthanasie dan denk ik nee is niet nodig.. er wordt vaak gezegt ja maar ze hebben veel pijn en ze gaan toch dood...
Pijn hoef je in Nederland bijna niet meer te hebben al weet ik dat er mensen zijn die het wel hebben met name als het einde naderd want daar denk ik aan met actieve euthanasie!

Daarom heb ik moeite met euthanasie voor mij is dat voor God spelen.. Als we oprecht geloven dan weten we dat God ons op Zijn tijd zal weghalen van deze aarde... Het verschil voor mij met zelfmoord is dat mensen daardoor psychisch zo in de knoei zitten en niks anders meer kunnen zien dan hun narigheid en er letterlijk gek en zeer wanhopig door worden terwijl euthanasie vaak gedaan wordt van van mij hoeft het niet meer ik ben dan en dan toch dood dus dan maar een spuitje....

Ik zat een keer ver heen zeg maar, al was dat niet aan me te zien, en toen dacht ik van stel, ik ga nu naar me huis, ik was in de stad, en ik zal een zooitje medicatie innemen, ja en dan gaan slapen, dat idee trok me wel.
Ik was het niet van plan, maar deed alsof zeg maar, dan keek in naar de mensen en zag ik daar die jongen, daar een zwangere vrouw, daar die en daar dat, en met die gedachten gaan slapen.
dus ja, daarom denk ik te weten dat iemand bij zelfmoord, in zijn geheel niet met zijn naasten bezig is, alleen hoe kom ik van de psychische pijn af.
Ja, ik bedoel, met denk te weten dat ik dat zo ervaarde.

Maar ja, ik ben er nu bovenop en ik zal nooit iemand zelfmoord aanraden, ook nooit zelf doen, nu, ja ik was er wel een tijdje mee bezig, alleen denken.
Maar ja, er zijn boeken en verhalen van mensen van een mislukte zelfmoord en die mensen zijn zo blij dat ze nog leven.
Ik zal echt hulp zoeken, en eventuele medicatie want ja die is er wel.

Met je eens, ja actieve euthanasie vind ik zelf verschrikkelijk, en ja idd, geef mij dan maar morfine, denk ik, kan ik ook nog redelijk functioneren, ook al zou ik liggen zeg maar in een ziekenhuis ofzo.

Passieve euthanasie is weer heel wat anders... Dat is voor degene die het niet weten, goede pijnbestrijding geven met bv morfine zodat de mens in een roes komt en zo veel minder tot geen pijn voeld dit wordt in de laatste levensfase van mensen met zeer veel pijn vaak gedaan, want zoals ik al zei in Nederland probeert men er zoveel mogelijk aan te doen dat een mens niet met veel pijn hoeft te sterven!

Ja, dat bedoelde ik dus.

Laterz, fijne avond gewenst.
!!
Ps: gisteren een goede Hitchcock gezien, ik zet morgen even de link!

Berichten: 7231

Ik ga niet alle reacties lezen die op dit topic staan. Ik wil wel gewoon zeggen dat euthanasie moet kunnen.

Ik wil zelfs verder gaan...de meeste kennen euthanasie wanneer er gesproken wordt van een pijnlijke ziekte zoals kanker, tumoren, dementie en diens meer. Ik zag enkele maanden geleden op de Belgische tv een uitzending over een man die geestelijke pijn had. Hij heeft op de duur ook euthanasie gekregen. Ik vind dat heel menselijk want ook geestelijke pijn kan enorm belastend zijn. Ik hang hier op CM wel het zotteke uit maar ik weet hoe verscheurend geestelijke pijn is.

Berichten: 7083

FRANKT627 schreef:

Ik ga niet alle reacties lezen die op dit topic staan. Ik wil wel gewoon zeggen dat euthanasie moet kunnen.

Ik wil zelfs verder gaan...de meeste kennen euthanasie wanneer er gesproken wordt van een pijnlijke ziekte zoals kanker, tumoren, dementie en diens meer. Ik zag enkele maanden geleden op de Belgische tv een uitzending over een man die geestelijke pijn had. Hij heeft op de duur ook euthanasie gekregen. Ik vind dat heel menselijk want ook geestelijke pijn kan enorm belastend zijn. Ik hang hier op CM wel het zotteke uit maar ik weet hoe verscheurend geestelijke pijn is.

Hai Frank,

Ja, ik weet precies wat je bedoeld, hoe verscheurend psychische pijn kan zijn.

Uit ervaring.

Ik heb jarenlang, ik zeg maar niet hoelang anders schrikken de mensen, echt om die reden medicijnen genomen, ja, ik slikte zelf slaaptabletten overdag...ja, want ik moest wel, ik kon zelfs niet slikken. Ja, dan voelde ik het al aan. Dan was het, zonder medicatie, bij elke hap me eigen concentreren, dat ik me niet zou verslikken. En daardoor weer gespannen.

En ja, idd. de verschrikkelijke psychische pijn, en angst, elke ochtend weer,
als ik net wakker was. Ja, en omdat ik als kind al vroeg seresta ed kreeg voorgeschreven waarvan vrienden dan weer zeiden, ja dat je er vijf tegelijk in moet nemen, dat soort dingen.
Ja, daardoor overschreed ik ook grenzen van 1 maal daags ofzo die op pakjes medicijnen stonden.
St. de @ te $ wou me niet helpen, want, ik zou het toch niet redden.....

Iig, ja, ik ben weer terug als een wonder. Een vriend van me hielp me, was in een week afgebouwd, en kon 6 weken niet slapen en een lichamelijke pijn, maar ja, er gebeurde niets ergs, ik kon zelfs lachen ondanks de pijnen, die ja, altijd 's nachts het ergst werden als ik wou slapen.

Ja, ik ken er meerdere zoals ik, ja, ik zeg weleens als ik hieruit kon komen, ja, dán kan iedereen het.

Er is hoop(niet te verwarren met een stichting met dezelfde naam).

Iig, er is dus Hoop!!!!

En ja, ik heb nu makkelijk praten. Ja, ik ben er nu uit.
Ik weet nog wel dat ik dacht, als mensen eens een minuut zouden voelen wat ik uren dagen weken maanden voel, zouden ze al gek worden.

Maar ja, afleiding, is het toverwoord, schilderen als je wil, dat kan iedereen, onder de mensen ook al is het een groep met Psych. cliënten, er zitten er altijd veel bij waarvan je het niet zou zeggen zeg maar.

Het gaat erom: je moet de deur uit, anders raak je contact met de realiteit kwijt.
En dan ga je het leuk vinden, onder de mensen de, rit erheen, dan krijg je weer lol, ja en dan ga je ook weer beter voor jezelf en je huis zorgen, ik bedoel dus dan heb je daar meer zin in.

Je moet er wat voor doen, het is een proces, dus niet van na een dag ben je er al, het moet groeien, net een zaadje, dan heb je ook niet ineens een plant.

En zo is het ook met mensen die psychische pijn hebben, ja, werken, ik bedoel, eruit, onder de mensen, hobby's dingen doen, en ja, dan langzamerhand, word je beter.
Je begint als het ware je leven opnieuw.

En ja, dat is nu en dan heel zwaar, psychisch. Maar op te brengen.

Ja, en nu ga ik weg, terwijl ik, ergens een deel heb, wat liever me bed inkruipt.....maar ja, ik knap me op, en ik ga film kijken en een hapje eten bij een lieve vriend, hier op de hoek.

Laterz Lieve Frank en sterkte, en ja, ik wéét....

Berichten: 7231

Jullie, de forumlezers mogen gerust weten waar ik mee bezig ben. Ik heb al enkele jaren gesprekken met een dokter. Ik ben enorm geestelijk moe. Mijn verhaal doen van die pijnen hier op het forum doe ik niet want dan word ik weer voor een zielige persoon of wat ook uitgemaakt. Dus, ik kom in aanmerking voor die euthanasie. Zelf heb ik besloten om dat volgend jaar te doen. Op mijn 50ste verjaardag wil ik mijn leven terug geven. Ondertussen ben ik nog een jaar hier en wie weet gebeurd er wel iets moois in dat leven. Je kan het immers nooit weten. Indien er niets moois gebeurt dan ga ik door met wat ik van plan was. Ik ben echt niet bang van de dood.

Berichten: 4097

FRANKT627 schreef:

Jullie, de forumlezers mogen gerust weten waar ik mee bezig ben. Ik heb al enkele jaren gesprekken met een dokter. Ik ben enorm geestelijk moe. Mijn verhaal doen van die pijnen hier op het forum doe ik niet want dan word ik weer voor een zielige persoon of wat ook uitgemaakt. Dus, ik kom in aanmerking voor die euthanasie. Zelf heb ik besloten om dat volgend jaar te doen. Op mijn 50ste verjaardag wil ik mijn leven terug geven. Ondertussen ben ik nog een jaar hier en wie weet gebeurd er wel iets moois in dat leven. Je kan het immers nooit weten. Indien er niets moois gebeurt dan ga ik door met wat ik van plan was. Ik ben echt niet bang van de dood.

Frank, voordat de discussie losbarst, moet je weten dat we naast je staan. We houden je vast.

Berichten: 2583

JOL252 schreef:

Frank, voordat de discussie losbarst, moet je weten dat we naast je staan. We houden je vast.

helemaal mee eens Jol.

Berichten: 6369

JOL252 schreef:

Frank, voordat de discussie losbarst, moet je weten dat we naast je staan. We houden je vast.

Juist Jol! Denk dat Frank goed weet hoe ik erin sta maar ik zal zeker naast hem staan!

Berichten: 1621

Frank, ik huil vandaag even met je mee!

Berichten: 4097

JANS221 schreef:

Frank, ik huil vandaag even met je mee!

Berichten: 2212

FRANKT627 schreef:

Jullie, de forumlezers mogen gerust weten waar ik mee bezig ben. Ik heb al enkele jaren gesprekken met een dokter. Ik ben enorm geestelijk moe. Mijn verhaal doen van die pijnen hier op het forum doe ik niet want dan word ik weer voor een zielige persoon of wat ook uitgemaakt. Dus, ik kom in aanmerking voor die euthanasie. Zelf heb ik besloten om dat volgend jaar te doen. Op mijn 50ste verjaardag wil ik mijn leven terug geven. Ondertussen ben ik nog een jaar hier en wie weet gebeurd er wel iets moois in dat leven. Je kan het immers nooit weten. Indien er niets moois gebeurt dan ga ik door met wat ik van plan was. Ik ben echt niet bang van de dood.

Hé Frank, ik ga zeker niet met je mee huilen, maar probeer met je mee te lopen en te kijken elke dag, naar al dat mooie.
Naar al dat mooie wat er wel is, maar we nu even niet zien, maar morgen misschien wel.

Berichten: 830

GERRIT084 schreef:

Hé Frank, ik ga zeker niet met je mee huilen, maar probeer met je mee te lopen en te kijken elke dag, naar al dat mooie.
Naar al dat mooie wat er wel is, maar we nu even niet zien, maar morgen misschien wel.

Amen!

Berichten: 1621

GERRIT084 schreef:

Hé Frank, ik ga zeker niet met je mee huilen, maar probeer met je mee te lopen en te kijken elke dag, naar al dat mooie.
Naar al dat mooie wat er wel is, maar we nu even niet zien, maar morgen misschien wel.

Soms moet je eerst even met iemand meehuilen, voordat je verder kan meelopen.

Berichten: 4863

JANS221 schreef:

Soms moet je eerst even met iemand meehuilen, voordat je verder kan meelopen.

Hele mooie stelling...maar weet je dat het HUILEN en MEELOPEN tegelijkertijd ook heel goed kan???

Berichten: 4097

ZEELAND736 schreef:

Hele mooie stelling...maar weet je dat het HUILEN en MEELOPEN tegelijkertijd ook heel goed kan???

Dat is denk ik wat Jans ook insluit ...

Berichten: 7083

FRANKT627 schreef:

Jullie, de forumlezers mogen gerust weten waar ik mee bezig ben. Ik heb al enkele jaren gesprekken met een dokter. Ik ben enorm geestelijk moe. Mijn verhaal doen van die pijnen hier op het forum doe ik niet want dan word ik weer voor een zielige persoon of wat ook uitgemaakt. Dus, ik kom in aanmerking voor die euthanasie. Zelf heb ik besloten om dat volgend jaar te doen. Op mijn 50ste verjaardag wil ik mijn leven terug geven. Ondertussen ben ik nog een jaar hier en wie weet gebeurd er wel iets moois in dat leven. Je kan het immers nooit weten. Indien er niets moois gebeurt dan ga ik door met wat ik van plan was. Ik ben echt niet bang van de dood.

Hai Frank,

Ja, ik had dat ook, zo ongeveer 10 jaar geleden een tijd. Ja, serieus, ik weet nog, ik lag op de bank, en ik zei tegen iemand die langskwam, ja, ik zou wel een ziekte willen dat ik toch afscheid kan nemen van dingen, zo drie maanden..

En diegene was begripvol die zei zoiets van dat dat kan, dat mensen zich zo kunnen voelen.

En ja, nu ben ik de strijd weer aangegaan, maar ja dan zonder altijd in een hele grote roes te zitten van de medicatie.
Ja, ik had me zaakies wel op orde toen, me huis redelijk, bezigheden overdag, maar ja, ik heb jaren in een roes geleefd.

Nou ja, en gisteren even naar de PKN geweest, en ja weer even op bezoek, en ja, veels te lang achter de pc, en ja, zometeen moet ik weg.
Maar ja, ik ga veel liever lekker warm weer lekker slapen, voel ook alle pijntjes nu.
Heb kiespijn, verleden week tandarts en ja, nu is die kies juist aan het irriteren, waardoor ik ook een lichte hoofdpijn heb.
En ik me nu heel rustig moet houden, dat die hoofdpijn geen migraine wordt.

In ieder geval, ik voel me niet lekker(understatement), en toch de deur uit dingen doen. Twijfelende smiley

Maar ja, ik wéét dat ik ook betere tijden heb, zelfs paar weken geleden nog, ik dacht maak ff gebruik, nu lach ik, wat foto's maken.

En dit wat ik nu hier heb, is een combinatie van K@# weer, koud, pijntjes hier en daar, en dan erbovenop nu de deur uit ook nog es.

Dus nou ja, ik zit zwaar te balen, alhoewel dat wel even verminderd nu ik dat even kan delen hier.
Daar sta ik nu echt even van te kijken.
Want nu ik nu dus dit opschrijf, lijkt het ineens helemaal niet zo erg...
Nou, je had moeten weten hoe ik me voelde voordat ik dit hier wou schrijven net eventjes. Twijfelende smiley

Ja, hebben ze in Belgie geen dingen om heen te gaan, vrijwilligerswerk, beginnen met paar uur, cursus volgen zodat je en wat leuks doet en mensen ontmoet.

Ja, bij mij ging het goed toen ik regelmatig weer onder de mensen was, ja de kerst en feestdagen gooide even de klad erin.

En daardoor ben ik nu van de 3 stappen die ik vooruit was, zeker 2 stappen terug.

Ja, ik zou je wel advies willen geven, omdat dat bij mij werkt nu, als ik dat advies zelf op zou volgen nu. Ja, want ik ga/moet nu alleen ff naar de psych, die ik ook nog eens zelf moet betalen van geld wat ik eigenlijk niet heb....

Kijk, Frank, onder de mensen, niemand redt het als tie niet onder de mensen is.

Je mag me wel mailen hoor als je vragen hebt, ja, ik moet nu weg, kan niet anders.

Laterz!

Ps: en dapper hoor dat je zo je dingen opschrijft hier, Frank ja daar is veel moed voor nodig, gezien idd de opmerkingen van een enkeling hier nu en dan...die ik niet herhaal...

Berichten: 96

Tjee, wat een discussie is dit.

Dit is zo'n beetje het moeilijkste onderwerp wat je maar kan verzinnen. Zijn er eigenlijk wel goede antwoorden op te verzinnen?

Ik ken een vrouw die totaal verkankerd was en heeft bij haar volle verstand aangegeven of ze haar niet te veel wilden laten lijden. Goed of fout?

Fout: Er gebeurt een wonder waardoor ze geneest
Goed: Je ondraaglijke lijden voor jezelf ...en...naasten verzachten, dus juist rekening houden met anderen zelfs.

Geef het goede antwoord maar op dat moment.

Dan de religieuze discussie. Mogen we voor God spelen? Hij gaf ons leven en Hij neemt ons terug. Geen discussie mogelijk meer. Wij mogen dat niet zelf beïnvloeden.

Het is niet voor niets dat dit onderwerp al jarenlang HOT is. Zoetjesaan glijden we naar de situatie toe dat, mits (aards) goed geregeld, veel mag.
Aards gezien scheelt het ook veel kosten, dus kan wel begrijpen dat men dit omarmt. Ja, we kunnen zelfs blij zijn dat degene niet zoveel heeft hoeven lijden als 'we 'een handje helpen. Je hoort het vaak in de trant van, nou hij/zij is rustig heengegaan hoor. Men voelt zich er dus goed bij!!
Goed voelen = accepteren, maar dus wel voor God spelen!!

Ga er maar aan staan als je zelf voor een keuze komt.

Dit is een voorbeeld van fysiek ziek zijn dus.

Nu geestelijk ziek, is zowaar toch anders..of niet?

Vraag 1) is geestelijk ziek vergelijkbaar met lichamelijk ziek?
Kan je maanden over discussiëren. Persoonlijk zou ik zeggen, nee, is niet vergelijkbaar, maar door je vorming, omgeving gegroeid. Ja, maar dan ben je toch ook ziek? Ja, ziek gemaakt lijkt me.

Ik zie dat wel als een belangrijk verschil, zonder te zeggen wat erger is, lichamelijk of geestelijk.
Het is allemaal erg namelijk, maar euthanasie bij geestelijk zieken ligt voor mij toch een stuk lastiger te accepteren.

We zitten allemaal wel es in de put, maar een goed gesprek kan veel verlichting geven en je weer positief doen worden. Nou, je zou maar een einde aan je leven gemaakt hebben. Da's toch zuur dan lijkt me.

Natuurlijk geldt dit niet in alle gevallen, maar ik wil aangeven dat geestelijk zieken en euthanasie meer oplossingen kan bieden dan lichamelijk zieken.

Corne, vindt het ook maar lastig

Berichten: 2212

CORNE927 schreef:

Tjee, wat een discussie is dit.

Dit is zo'n beetje het moeilijkste onderwerp wat je maar kan verzinnen. Zijn er eigenlijk wel goede antwoorden op te verzinnen?

Ik ken een vrouw die totaal verkankerd was en heeft bij haar volle verstand aangegeven of ze haar niet te veel wilden laten lijden. Goed of fout?

Fout: Er gebeurt een wonder waardoor ze geneest
Goed: Je ondraaglijke lijden voor jezelf ...en...naasten verzachten, dus juist rekening houden met anderen zelfs.

Geef het goede antwoord maar op dat moment.

Dan de religieuze discussie. Mogen we voor God spelen? Hij gaf ons leven en Hij neemt ons terug. Geen discussie mogelijk meer. Wij mogen dat niet zelf beïnvloeden.

Het is niet voor niets dat dit onderwerp al jarenlang HOT is. Zoetjesaan glijden we naar de situatie toe dat, mits (aards) goed geregeld, veel mag.
Aards gezien scheelt het ook veel kosten, dus kan wel begrijpen dat men dit omarmt. Ja, we kunnen zelfs blij zijn dat degene niet zoveel heeft hoeven lijden als 'we 'een handje helpen. Je hoort het vaak in de trant van, nou hij/zij is rustig heengegaan hoor. Men voelt zich er dus goed bij!!
Goed voelen = accepteren, maar dus wel voor God spelen!!

Ga er maar aan staan als je zelf voor een keuze komt.

Dit is een voorbeeld van fysiek ziek zijn dus.

Nu geestelijk ziek, is zowaar toch anders..of niet?

Vraag 1) is geestelijk ziek vergelijkbaar met lichamelijk ziek?
Kan je maanden over discussiëren. Persoonlijk zou ik zeggen, nee, is niet vergelijkbaar, maar door je vorming, omgeving gegroeid. Ja, maar dan ben je toch ook ziek? Ja, ziek gemaakt lijkt me.

Ik zie dat wel als een belangrijk verschil, zonder te zeggen wat erger is, lichamelijk of geestelijk.
Het is allemaal erg namelijk, maar euthanasie bij geestelijk zieken ligt voor mij toch een stuk lastiger te accepteren.

We zitten allemaal wel es in de put, maar een goed gesprek kan veel verlichting geven en je weer positief doen worden. Nou, je zou maar een einde aan je leven gemaakt hebben. Da's toch zuur dan lijkt me.

Natuurlijk geldt dit niet in alle gevallen, maar ik wil aangeven dat geestelijk zieken en euthanasie meer oplossingen kan bieden dan lichamelijk zieken.

Corne, vindt het ook maar lastig

Volgens mij zit er wel degelijk een verschil tussen, geestelijk en lichamelijk lijden.
Je kan ze beiden in een kunstmatig coma leiden, maar je weet nooit of een lichamelijke pijn, ophoud, geestelijk wel.

Er zijn genoeg geest verdovende middelen, of geest verruimende middelen, het nadeel is, dat je er verslaafd aan kan raken.
Euthanasie, is radicaal zonder verder nog een oplossing te zoeken, bij pijn door een lichamelijke ziekte, is de wetenschap wat minder ver, hoewel.

Bij het kunstmatig in coma brengen van patienten van beide gevallen, is het sterven, van hen die lichamelijk ziek zijn eerder aanwezig, dan bij geestelijk zieken.
Bij geesteszieken, heb je natuurlijk een heel groot aantal soorten, aangeboren en op later gekregen zenuwaandoeningen.
Je hebt ook een groot aantal mensen die op de één of andere manier elke vorm van medicatie weigeren.
Maar wel van een ander gaan verlangen, om euthanasie toe te passen, en zo een ander betrekken bij zelfdoding.

Ik vind dan ook dat, bij geestelijk lijden, iemand zelf de beslissing moet nemen, en niet aan derden over moet laten.