God zet de juiste mens op de juiste tijd op de juiste plaats

Berichten: 2978

Een zelfdoder is nooit geestelijk gezond.

"als je maar goed bid genees je"
"als je Hem écht kent pleeg je geen zelfmoord"

Beide keren verwijten we de persoon dingen waarover hij geen of weinig macht heeft(God geneest op Zijn tijd,niet op de onze en beoordeelt wie Hem écht kent), terwijl je de persoon hiermee een drukker richting afgrond geeft.

Natuurlijk is God er niet blij mee,Hij ziet Zijn kinderen niet graag lijden.Hij ziet wat er in die mens omgaat,wij niet.

Berichten: 4097

ROADY558 schreef:

De bijbel is er volgens mij erg helder in.
Dat het leven van God komt, en dat de dood van satan komt.
Lees het er maar op na.

En als God rust geeft, wil Hij dat NU al doen, terwijl ik levend ben.
En als ik die rust vind, hoef ik ook geen zelfmoord meer te plegen.
Het een sluit het ander uit.

Er zijn genoeg getuigenissen - om inderdaad maar weer ontopic te gaan - van mensen die zich van het leven wilde beroven, en dat God op het juiste moment iemand zond, om de heilsboodschap te brengen.

Ik blijf dus bij mijn standpunt dat wij de dood moeten zien te overwinnen in Christus, voordat de dood ons overwint...

Dus zeggen dat iemand het leven vindt, door zelfmoord te plegen is volkomen onzin. Het werk van Christus zou dan volkomen nutteloos zijn geworden.

Dus Zelfmoord is een zonde die niet vergeven wordt, ook al ben je Zijn eigendom?

Zijn genade is voor toen, nu en later. Een spreker van zo'n rouwdienst zei: "Het is zonde (tegen Gods wil in, en zonde van zo'n prachtig leven) van die meid... maar ze is bij Hem".
Dat geloof ik ook. Het leven was al een hel, maar ze kende God, ze heeft geworsteld en gevochten om te leven maar heeft het niet gered. Zou ze dan nu de eeuwigheid zonder Hem zijn? Ze hield van Hem en daarom hield ze nog een tijd vol. Niemand mag oordelen over wat zij, en met haar velen, heeft doorstaan.

Maar de genade... die blijft.

Berichten: 4097

ROADY558 schreef:

Ik geloof dat je zelf ook behoorlijk misleid bent....

De zonde brengt de dood voort volgens de bijbel, maar als iemand zelf voor zijn dood zorgt, dan is dat geen zonde????

De ene zonde is niet groter dan de ander. Wij doen dagelijks dingen die ons zouden kunnen verwijderen van God maar dat gebeurt niet want Hij houdt ons vast. Zijn trouw is tot in eeuwigheid, lees ik in mijn bijbel.

We kunnen nu heel verstandelijk en feitelijk met het woord van God oordelen over iemands (laatste) zonde ... maar waar zijn wij om de ander vast te houden, naast hen te gaan? Weten we wel echt waar we het over hebben, over innerlijk afschuwelijk lijden? God ziet de wonde achter de zonde. En Hij kent de Zijnen.

Berichten: 4097

LEANNE226 schreef:

Een zelfdoder is nooit geestelijk gezond.

"als je maar goed bid genees je"
"als je Hem écht kent pleeg je geen zelfmoord"

Beide keren verwijten we de persoon dingen waarover hij geen of weinig macht heeft(God geneest op Zijn tijd,niet op de onze en beoordeelt wie Hem écht kent), terwijl je de persoon hiermee een drukker richting afgrond geeft.

Natuurlijk is God er niet blij mee,Hij ziet Zijn kinderen niet graag lijden.Hij ziet wat er in die mens omgaat,wij niet.

Mee eens Leanne. En niet alleen de persoon in kwestie. Ook de rouwende achterblijvers krijgen nog een extra hopeloze boodschap mee.

Berichten: 7083

ROADY558 schreef:

De bijbel is er volgens mij erg helder in.
Dat het leven van God komt, en dat de dood van satan komt.
Lees het er maar op na.

En als God rust geeft, wil Hij dat NU al doen, terwijl ik levend ben.
En als ik die rust vind, hoef ik ook geen zelfmoord meer te plegen.
Het een sluit het ander uit.

Er zijn genoeg getuigenissen - om inderdaad maar weer ontopic te gaan - van mensen die zich van het leven wilde beroven, en dat God op het juiste moment iemand zond, om de heilsboodschap te brengen.

Ik blijf dus bij mijn standpunt dat wij de dood moeten zien te overwinnen in Christus, voordat de dood ons overwint...

Dus zeggen dat iemand het leven vindt, door zelfmoord te plegen is volkomen onzin. Het werk van Christus zou dan volkomen nutteloos zijn geworden.

Jij denkt dat de bijbel daar helder in is, dat is jou interpretatie.

Ik ben door jou indirect, direkt, boeie.., ook al beschuldigt dat ik in handen van folteraars kom nav Mat 18. Omdat ik niet van Harte vergeef.

Terwijl de slaaf bad voor vergeving en niet ontkende...verschilletje...

Later nu weg!

Fijne Avond iedereen!

Berichten: 702

Blijkbaar zit het je nog steeds dwars....
In elk topic zie ik het tegenwoordig terugkomen....
Nou ja, het heeft je in elk geval aan het denken gezet, zal ik maar denken...

Berichten: 830

SHANITA130 schreef:

Jij denkt dat de bijbel daar helder in is, dat is jou interpretatie.

Ik ben door jou indirect, direkt, boeie.., ook al beschuldigt dat ik in handen van folteraars kom nav Mat 18. Omdat ik niet van Harte vergeef.

Terwijl de slaaf bad voor vergeving en niet ontkende...verschilletje...

Later nu weg!

Fijne Avond iedereen!

Shanita, daar gaat het hier toch niet om?
Waarom daar op blijven hameren.....
Stop er mee als je wilt en hou het topic waar het voor bedoelt is dat zou fijner zijn, want wij worden er ook indirect iedere x bij betrokken, en ik persoonlijk vind het niet prettig lezen als er een onderwerp aangesneden word, en jij rakelt steeds weer een oud punt op zoals dit met Road, het moet nu maar eens een x klaar en uitgesproken zijn, dat geeft je zelf ook meer rust als je dingen eens wat meer kunt loslaten, probeer het maar eens.
Bedoel het niet rot, bedoel het beste voor je maar wilde het toch eventjes kwijt hier.
Ik hoop dat je mij hierin ook kunt begrijpen.

Berichten: 304

JANS221 schreef:

Vandaag de rouwkaart ontvangen van iemand van de huiskring waar ik tot voor kort naar toe ging. Ze kon het leven niet meer aan. Ik heb haar maar één keer ontmoet, maar het raakt me diep, dat er mensen in je omgeving zijn, die niet meer verder kunnen/durven leven, omdat het leven hen te zwaar valt. Als je er van uitgaat dat God alles voorbeschikt, had hij dan ook hier de hand in?

Jans Sterkte en kracht toegewenst.
Het is ontzettend triest om iemand op deze manier te verliezen. Vooral voor de mensen die achterblijven, zitten vaak met allerlei schuldgevoelens.
Ik was jaren werkzaam in de psychiatrie en meerdere suïcide meegemaakt.
Kan niet zeggen of God hier de hand in heeft gehad. Wel vindt ik dat je medeleven moet tonen met iemand die op deze manier uit het leven stapt. Er van uitgaande dat wij ons niet van het leven mogen beroven, is er meer aan de hand, indien je gezond bent doe je dit niet. Voor deze vrouw was het leven echt te zwaar, heeft voor deze uitweg gekozen.
Leg het maar in Gods hand, hij kende haar pijn. Wij kunnen hier niet over oordelen!!
Gr Marenth, je bent in mijn gedachten

Berichten: 7083

ROADY558 schreef:

Blijkbaar zit het je nog steeds dwars....
In elk topic zie ik het tegenwoordig terugkomen....
Nou ja, het heeft je in elk geval aan het denken gezet, zal ik maar denken...

Idd. Blijkbaar.

Want je uitleggingen over vergeving, en nu over schuld van zelfmoordenaars, ja, lopen helemaal mank!

Eerst zeg je je moet van Harte vergeven anders, en dan haal je uit Mattheus 18 deze vergelijking: 29 De medeslaaf nu wierp zich voor hem neder en bad hem dringend, zeggende: Heb geduld met mij en ik zal u betalen.

Dus hij had berouw, want hij bad hem dringende,
en hij wou het goedmaken want hij zei: Heb geduld met mij en ik zal u betalen.

En dit is dus niet van toepassing op wat jij zei dat je iedereen VAN HARTE MOET VERGEVEN, OOK AL TONEN ZE GEEN BEROUW. MET DAARNA DEZE DREIGING ERACHTER.

33 Hadt ook gij geen medelijden moeten hebben met uw medeslaaf, zoals ook ik medelijden had met u? 34 En zijn meester werd toornig en gaf hem in handen van de folteraars, totdat hij hem al het verschuldigde zou betaald hebben. 35 Alzo zal ook mijn hemelse Vader u doen, indien gij niet, een ieder zijn broeder, van harte vergeeft.
Want het betreft hier iemand die niet vergaf, terwijl degene die schuld bij hem had hem dringende bad. En ook alles goed wou maken door te zeggen: Heb geduld met mij en ik zal u betalen.
En niet iemand die zei, ik deed niets, ontkende, en zei bekijk het maar, dus geen berouw toonde en ook geen wil om het goed te maken toonde.

Dusz, je kan niet zeggen je moet iemand van Harte vergeven, ook al heeft hij geen berouw en anders.....
Omdat dat er niet staat!

Dus ja, als jij dat leert en zegt aan pas gelovigen ja, dan kan je hele nare situaties veroorzaken, want er staat niet vergeven zonder berouw als opdracht. Er is in het NT altijd sprake van berouw, ook als wij iets doen wat tegen Gods wil is en we tonen geen berouw, hebben geen berouw, vergeeft God ons ook niet.

En dat zou jij misschien wel graag willen maar dat ís niet zo, want het staat er niet.

Volgende punt, zelfmoord, doe ik uitleggen in een volgende posting anders wordt deze te lang.

Dit was je Post Geplaatst: vrijdag 1 februari 2013, 08:39:

Quote:

Roady: Volgens mij vat je de werkelijke betekenis van het genoemde stukje nog steeds niet Shanita.

God roept iedereen op het matje, omdat er een schuld is die betaald dient te worden. Als er dan berouw wordt getoond (naar God) dan scheldt Hij je schulden kwijt, enkel op grond van wat Jezus heeft gedaan.

Maar vervolgens - en wat je zegt, dan moet je even GOED LEZEN - grijpt die persoon waarvan net alle schulden zijn kwijtgescholden - die grijpt een ander bij z'n kladden en zegt: Betalen!! Hierin zit het verschil, met hoe jij het omschrijft.

Deze man had het recht niet om de ander aan te klagen, hij was immers zelf net vrijgesproken? Hij dwingt op die manier de ander op de knieeen, en ook al toont die ander dan alsnog berouw, hij zet hem gevangen. Dit is dus pure misbruik van de genade van God. Hier gaat de man zelf weer op de rechter-stoel zitten. En dat kan natuurlijk niet.

Hierin gaat jouw verhaal nog steeds mank vind ik Shanita.
Ik proef nog altijd een houding waarin je de ander op de knieeen dwingt, omdat jij vindt dat die ander je moet betalen.

Maar kijk dan even goed wat God vervolgens doet.
Die roept die eerste persoon terug op het matje, en eist alsnog de gehele schuld, die de man never nooit kan betalen. Ik hoef niet te noemen waar een mens blijft, als ie z'n schuld nog met zich meetorst..... Smiley met dichtgeplakte mond

Zo doet God dus als wij een ander niet VAN HARTE vergeven, vanuit onszelf, vanuit de wetenschap dat GOD onze schuld heeft kwijtgescholden.

Dus de conclusie is en blijft:
Als de ander UIT ZICHZELF berouw heeft, dan is dat mooi meegenomen.
Maar als de ander GEEN berouw toont, vanuit zichzelf, dan dienen wij de persoon TOCH te vergeven. Puur en enkel op grond van de vergeving die God ons heeft geschonken in de Here Jezus.

--

En deze dwaalleer van altijd vergeven ook al is er geen berouw, anders: En zijn meester werd toornig en gaf hem in handen van de folteraars, totdat hij hem al het verschuldigde zou betaald hebben. 35 Alzo zal ook mijn hemelse Vader u doen, indien gij niet, een ieder zijn broeder, van harte vergeeft.(die dus berouw heeft)
Vindt ik zo gevaarlijk en zo ernstig en daar zijn al hele grote groepen ooit evangelische mee geschaad en behoorlijk.

Dat ik dit blijf herhalen, om zo hopelijk een hoop mensen die pas geloven een hoop leed te besparen.
En, ook omdat 'het' er domweg niet staat, 'altijd van harte vergeven ook al toont degene geen berouw'.
Bij vergeving hoort berouw! God/Jezus vergeeft jou ook niet als jij misdaden begaat en je toont geen berouw.
Wij moeten toch zijn zoals Jezus? Lachende smiley

Nou dan....

Berichten: 7083

MAMALOE463 schreef:

Shanita, daar gaat het hier toch niet om?
Waarom daar op blijven hameren.....
Stop er mee als je wilt en hou het topic waar het voor bedoelt is dat zou fijner zijn, want wij worden er ook indirect iedere x bij betrokken, en ik persoonlijk vind het niet prettig lezen als er een onderwerp aangesneden word, en jij rakelt steeds weer een oud punt op zoals dit met Road, het moet nu maar eens een x klaar en uitgesproken zijn, dat geeft je zelf ook meer rust als je dingen eens wat meer kunt loslaten, probeer het maar eens.
Bedoel het niet rot, bedoel het beste voor je maar wilde het toch eventjes kwijt hier.
Ik hoop dat je mij hierin ook kunt begrijpen.

Daar gaat het wel om, eerst een groep die niet wil vergeven in situaties waarin er totaal helemaal geen sprake is van berouw oordelen....Wat totaal onbijbels is: het evangelie draait om vergeving en berouw van zonden...

En nu doet diegene hetzelfde; mensen oordelen die zelfmoord hebben gepeegd....met de bijbel in de hand.

Roady: Geplaatst: zaterdag 9 februari 2013, 11:30

Ik denk dat er geen keuze is, als het gaat om zelfdoding.
Als iemand gelooft dat dan je problemen opgelost zijn, dan is die persoon ernstig misleid.

En een kortere weg naar de Heere God is het in elk geval niet.
De weg naar de Heere gaat door Jezus heen, niet door zelfdoding heen.

Ik maak hieruit op, dat jij denkt dat degene die zelfmoord hebben gepleegd niet in de hemel komen...

Hoe rijm je dat met de Liefde en gerechtigheid Gods?

En daar, Mamaloe, is de gelijkenis: oordelen
Als je niet van Harte vergeeft ja, iemand die geen berouw heeft, dan wordt je door God overgeleverd aan de folteraars, maw je gaat naar de hel, aldus Roady.
En hetzelfde geld aldus Roady voor mensen die zelfmoord hebben gepleegd.

@Roady: de weg naar de hemel gaat door Jezus en geloof in Hem, óók bij zelfdoding.

@ MAMALOE: Ik vind de Waarheid eventjes belangrijker dan dat zoals jij zegt, jullie er genoeg van hebben. En daar gaat het mij om.
En juist doordat ik hier dingen kan zeggen, ja, daar word ik rustig van. In tegenstelling door wat jij beweert over mij.

Want het gaat hier niet om van rood is mooier dan blauw ofzo, het gaat hier over principiële zaken.

Berichten: 830

SHANITA130 schreef:

Daar gaat het wel om, eerst een groep die niet wil vergeven in situaties waarin er totaal helemaal geen sprake is van berouw oordelen....Wat totaal onbijbels is: het evangelie draait om vergeving en berouw van zonden...

En nu doet diegene hetzelfde; mensen oordelen die zelfmoord hebben gepeegd....met de bijbel in de hand.

Roady: Geplaatst: zaterdag 9 februari 2013, 11:30

Ik denk dat er geen keuze is, als het gaat om zelfdoding.
Als iemand gelooft dat dan je problemen opgelost zijn, dan is die persoon ernstig misleid.

En een kortere weg naar de Heere God is het in elk geval niet.
De weg naar de Heere gaat door Jezus heen, niet door zelfdoding heen.

Ik maak hieruit op, dat jij denkt dat degene die zelfmoord hebben gepleegd niet in de hemel komen...

Hoe rijm je dat met de Liefde en gerechtigheid Gods?

En daar, Mamaloe, is de gelijkenis: oordelen
Als je niet van Harte vergeeft ja, iemand die geen berouw heeft, dan wordt je door God overgeleverd aan de folteraars, maw je gaat naar de hel, aldus Roady.
En hetzelfde geld aldus Roady voor mensen die zelfmoord hebben gepleegd.

@Roady: de weg naar de hemel gaat door Jezus en geloof in Hem, óók bij zelfdoding.

@ MAMALOE: Ik vind de Waarheid eventjes belangrijker dan dat zoals jij zegt, jullie er genoeg van hebben. En daar gaat het mij om.
En juist doordat ik hier dingen kan zeggen, ja, daar word ik rustig van. In tegenstelling door wat jij beweert over mij.

Want het gaat hier niet om van rood is mooier dan blauw ofzo, het gaat hier over principiële zaken.

Maar beste Shanita, je zit hier op een forum met meerdere mensen, en die hebben allemaal een eigen mening hierin, jij hebt jou mening en die mag je hier kwijt en zo kan iedereen hier zijn mening kwijt, maar als iemand nou anders dan jij denkt, dan kun je jou mening wel blijven verkondigen, maar dat heeft geen zin.

Ik ben overigens ook van dezelfde gedachte, dat de weg naar de hemel door Jezus Christus heen gaat, en ik denk ook dat God Zijn kind zal behoeden voor de hand aan zijn leven te slaan, Hij kan ons in dit leven wel een zwaar kruis opleggen, maar Hij zal er voor ons zijn als dat kruis niet meer te dragen is, Hij zal Zijn kind nooit zo ver laten komen dat het de keuze voor zelfdoding zal maken, en dat is mijn mening.

Berichten: 7083

MAMALOE463 schreef:

Maar beste Shanita, je zit hier op een forum met meerdere mensen, en die hebben allemaal een eigen mening hierin, jij hebt jou mening en die mag je hier kwijt en zo kan iedereen hier zijn mening kwijt, maar als iemand nou anders dan jij denkt, dan kun je jou mening wel blijven verkondigen, maar dat heeft geen zin.

Ik ben overigens ook van dezelfde gedachte, dat de weg naar de hemel door Jezus Christus heen gaat, en ik denk ook dat God Zijn kind zal behoeden voor de hand aan zijn leven te slaan, Hij kan ons in dit leven wel een zwaar kruis opleggen, maar Hij zal er voor ons zijn als dat kruis niet meer te dragen is, Hij zal Zijn kind nooit zo ver laten komen dat het de keuze voor zelfdoding zal maken, en dat is mijn mening.

En dat is niet mijn mening.

Berichten: 4097

MAMALOE463 schreef:

Maar beste Shanita, je zit hier op een forum met meerdere mensen, en die hebben allemaal een eigen mening hierin, jij hebt jou mening en die mag je hier kwijt en zo kan iedereen hier zijn mening kwijt, maar als iemand nou anders dan jij denkt, dan kun je jou mening wel blijven verkondigen, maar dat heeft geen zin.

Ik ben overigens ook van dezelfde gedachte, dat de weg naar de hemel door Jezus Christus heen gaat, en ik denk ook dat God Zijn kind zal behoeden voor de hand aan zijn leven te slaan, Hij kan ons in dit leven wel een zwaar kruis opleggen, maar Hij zal er voor ons zijn als dat kruis niet meer te dragen is, Hij zal Zijn kind nooit zo ver laten komen dat het de keuze voor zelfdoding zal maken, en dat is mijn mening.

Zulke uitspraken zijn genade-rovend.

"Niemand zal je roven uit Mijn hand, jouw leven is verborgen met Christus in God". Dat overstijgt de drempel tussen leven en dood.

Je (goedbedoelde) mening is ook nog een gevoelige trap onder de riem naar degenen met rouw in hun hart vanwege hun geliefden die ze niet meer konden bereiken.

Er is op één na geen enkele zonde die niet te vergeven is. Wij denken menselijk, in leven voor en na de dood op aarde maar God staat boven die tijd. Maar als wij bij Jezus horen is NU het koninkrijk van God aangebroken en daar zijn degenen die ik heb verloren aan suïcide ook. Zij behoren God toe.

Ik zou wel es willen weten op grond waarvan je zou stellen dat mensen die een eind aan hun leven maken in de hel komen. Waar staat dat?

Berichten: 4097

ROADY558 schreef:

Hoe zie je dan in dit licht gezien het zesde gebod?
Als iemand heel bewust voor zijn eigen dood kiest, en daarmee tegelijk zondigt naar God, waar blijft die zonde dan?

Jezus heeft de wet vervult omdat wij er niet aan konden tippen of voldoen en samengevat in 2 geboden: heb God lief bovenal en je naaste als jezelf.

Berichten: 702

SHANITA130 schreef:

Idd. Blijkbaar.

Want je uitleggingen over vergeving, en nu over schuld van zelfmoordenaars, ja, lopen helemaal mank!

Je kunt ook op het onderwerp ingaan beste Shanita, in plaats van weer lange lappen teksten te kopieren en te plakken.

Jij leest volgens mij echt een andere bijbel dan ik.

Jij kan hoog en laag springen, je kan nog 20 forumtopic vervuilen met dezelfde lappen tekst, Gods principes veranderen er NIET door. Die blijven eeuwig van kracht. Als je wilt kan ik nog wel een paar bijbelse "bewijzen" aanleveren hoor :)

En over zelfdoding:
Het gaat mij net iets te makkelijk af door te denken, dat als iemand wanhopig is, dat je "dan toch wel bij God zal komen". Zeker gezien de enorme strijd die ikzelf in mijn leven heb moeten voeren om tot de rust en het Leven te komen, waar ik nu ben.

Je kunt, in plaats van door de ander aan te vallen Shanita, ook gewoon zelf 's met jouw visie komen en die van de ander gewoon overeind laten staan. Je wilt wel deelnemen aan de discussie, maar je geeft jouw mening niet. Wil je alsjeblieft met wat meer respect je bijdrages leveren??

Berichten: 702

JOL252 schreef:

Jezus heeft de wet vervult omdat wij er niet aan konden tippen of voldoen en samengevat in 2 geboden: heb God lief bovenal en je naaste als jezelf.

Ik snap goed wat je hier bedoelt.
Maar Jezus zegt ook: "Blijf in Mijn liefde, en Ik in u, opdat u veel vrucht zult dragen" Want alleen als ik in Hem ben, voldoe ik aan de hele wet.

Maar je geeft niet echt antwoord op mijn vraag:
"Waar blijft de zonde als je jezelf gedood hebt"
en dan bedoel ik de zonde die je dan zojuist aan jezelf gedaan hebt....

Het getuigt namelijk niet van liefde voor jezelf, noch van liefde voor de nabestaanden, noch van liefde voor God, vertrouwen op God of geloof in Hem.

Ik blijf het erg tegenstrijdig vinden door te denken dat je op die manier bij God kan komen. Gelukkig hoef ik daar niet over te oordelen, dat is aan God, maar tegenstrijdig vinden doe ik het wel.

Berichten: 4097

ROADY558 schreef:

Ik snap goed wat je hier bedoelt.
Maar Jezus zegt ook: "Blijf in Mijn liefde, en Ik in u, opdat u veel vrucht zult dragen" Want alleen als ik in Hem ben, voldoe ik aan de hele wet.

Maar je geeft niet echt antwoord op mijn vraag:
"Waar blijft de zonde als je jezelf gedood hebt"
en dan bedoel ik de zonde die je dan zojuist aan jezelf gedaan hebt....

Het getuigt namelijk niet van liefde voor jezelf, noch van liefde voor de nabestaanden, noch van liefde voor God, vertrouwen op God of geloof in Hem.

Ik blijf het erg tegenstrijdig vinden door te denken dat je op die manier bij God kan komen. Gelukkig hoef ik daar niet over te oordelen, dat is aan God, maar tegenstrijdig vinden doe ik het wel.

Dat laatste ben ik geheel met je eens. Het oordeel is niet aan ons.
Ik meen wél antwoord te hebben gegeven op jouw vraag, even in het kort: er staat geen enkele zonde boven of onder de andere, voor elke zonde is een dure prijs betaald.

Blijf in mijn liefde zegt Jezus. Ja. Ik ben zo blij met Zijn trouw, (als wij ontrouw zijn, Hij blijft getrouw, want zichzelf kan Hij niet verloochenen).

Je haalde de wet aan, gebod nr. zoveel: gij zult niet doodslaan. Die staat in het rijtje (dus niet als van het één is erger dan het ander) : Eer je ouders, pleeg geen echtbreuk etc. Die hele wet... heeft Jezus vervuld en ons in een nieuwe positie gezet: die van verzoend zijn met de Vader.
Dat is onze uitgangspositie wat er in ons leven ook voor kan vallen. Als dat niet mijn zekerheid was was ik nu ergens onderweg gestikt. Zijn genade en trouw overstijgt het leven.

Berichten: 702

Ja je hebt hierin volkomen gelijk Jol.
Zo beleef ik het ook, genade en trouw van Zijn kant.

Maar.... kan ik altijd in Zijn liefde blijven?
Nee dat lukt mij niet. En de regels die God ons geeft, zie ik als 10 grenzen die ik niet mag overschrijden, omdat ik mijzelf daarmee uit Zijn liefde breng.
Dus de wet mag dan helemaal vervuld zijn door Christus, dat betekent niet dat de wet is afgeschaft, want de regels blijven geldig. Ik mag nog steeds niet echtbreken, liegen, of mijn ouders minachten. Ook mag ik nog steeds niet doden. Maar dus ook niet zelf-doden, juist omwille van de liefde van Christus.

Omgedraaid: als ik een van die regels wel overtreedt, ja, dan blijft de genade net zo hard van kracht. Maar dan weer terug naar dat specifieke, uitzonderlijke geval van zelfdoding... Ik blijf dat lastig vinden.
Mede ook omdat ik zelf eens zo'n zware periode heb moeten doormaken, dat zelfdoding ook een "optie" aan het worden was. Ik weet zeker dat als ik mijzelf toen van het leven had beroofd, ik niet bij de Heer terechtgekomen was. En nu ik een stuk "gegroeid" ben in Zijn liefde, heb ik er absoluut geen behoefte meer aan. Ik weet uit eigen ervaring dat ik kan groeien in Zijn liefde, totdat ik uiteindelijk bij Hem mag komen. Maar onderweg uitstappen is voor mij geen enkele optie.

Berichten: 4097

ROADY558 schreef:

Ja je hebt hierin volkomen gelijk Jol.
Zo beleef ik het ook, genade en trouw van Zijn kant.

Maar.... kan ik altijd in Zijn liefde blijven?
Nee dat lukt mij niet. En de regels die God ons geeft, zie ik als 10 grenzen die ik niet mag overschrijden, omdat ik mijzelf daarmee uit Zijn liefde breng.
Dus de wet mag dan helemaal vervuld zijn door Christus, dat betekent niet dat de wet is afgeschaft, want de regels blijven geldig. Ik mag nog steeds niet echtbreken, liegen, of mijn ouders minachten. Ook mag ik nog steeds niet doden. Maar dus ook niet zelf-doden, juist omwille van de liefde van Christus.

Omgedraaid: als ik een van die regels wel overtreedt, ja, dan blijft de genade net zo hard van kracht. Maar dan weer terug naar dat specifieke, uitzonderlijke geval van zelfdoding... Ik blijf dat lastig vinden.
Mede ook omdat ik zelf eens zo'n zware periode heb moeten doormaken, dat zelfdoding ook een "optie" aan het worden was. Ik weet zeker dat als ik mijzelf toen van het leven had beroofd, ik niet bij de Heer terechtgekomen was. En nu ik een stuk "gegroeid" ben in Zijn liefde, heb ik er absoluut geen behoefte meer aan. Ik weet uit eigen ervaring dat ik kan groeien in Zijn liefde, totdat ik uiteindelijk bij Hem mag komen. Maar onderweg uitstappen is voor mij geen enkele optie.

Wie kan er wel "altijd in Zijn liefde" blijven? Hoe ziet dat eruit, hoe doen we dat? Eigen werk?

Wat mooi dat jij nog de schakel kon omzetten op jouw weg en kiezen voor dit leven.

Maar laten we niet afdoen aan het 100 procent offer van Hem die dwars door de dood, welk gezicht deze ook heeft, Zijn hand uitsteekt. De duvel en z'n ouwe moer mochten willen dat degenen op wie Jezus ooit Zijn Zegel heeft geplaatst uiteindelijk toch nog verloren zouden gaan. Echt niet!!

Berichten: 830

JOL252 schreef:

Zulke uitspraken zijn genade-rovend.

"Niemand zal je roven uit Mijn hand, jouw leven is verborgen met Christus in God". Dat overstijgt de drempel tussen leven en dood.

Je (goedbedoelde) mening is ook nog een gevoelige trap onder de riem naar degenen met rouw in hun hart vanwege hun geliefden die ze niet meer konden bereiken.

Er is op één na geen enkele zonde die niet te vergeven is. Wij denken menselijk, in leven voor en na de dood op aarde maar God staat boven die tijd. Maar als wij bij Jezus horen is NU het koninkrijk van God aangebroken en daar zijn degenen die ik heb verloren aan suïcide ook. Zij behoren God toe.

Ik zou wel es willen weten op grond waarvan je zou stellen dat mensen die een eind aan hun leven maken in de hel komen. Waar staat dat?

Voordat ik iets zeg of schrijf, wil ik wel nadrukkelijk erbij zeggen dat het niet en nooit mijn bedoeling is om mensen die rouwen om iemand die zelfmoord heeft gepleegd op het hart te trappen.
Ik besef terdege hoe zwaar en moeilijk zij het hiermee hebben.
En ik besef ook dat het enorm moeilijk kan zijn voor mensen die het in dit leven zwaar hebben en met de gedachtes Lopen er een eind aan te maken.
Mijn vader is er zelf 1 van die zeer zwaar depressief is, ik weet uit eigen ondervinding dat het niet makkelijk is, en ik oordeel dan ook niet, maar haal hierbij een stukje van internet af, waar ik zelf achter sta, achter deze gedachte.
Nogmaals is het niet mijn bedoeling mensen extra pijn te doen, maar het is een mening die ik heb, en die gegrond is op Gods Woord.
Ik oordeel niet hierover, vind het eigenlijk een erg pijnlijke discussie, amar toch wil ik met onderstaande tekst van internet mijn mening weergeven, hoe moeilijk ik het ook wel blijf vinden!

De Bijbel is op dit punt wel duidelijk. Als je op ’de weg der zondaars’ wandelt, zul je merken dat het een doodlopende weg is. Mensen plegen vaak in wanhoop zelfmoord. In Spr. 14:12 staat: “Soms schijnt een weg iemand recht, maar het einde daarvan voert naar de dood”. Als je God de rug toekeert, begeef je je op gevaarlijk terrein. Er staat je een moeilijk, rusteloos en wanhopig leven te wachten. Maar dat hoeft niet zo te blijven. In tegenstelling tot wat veel mensen denken die zelfmoord overwegen, is het zo dat iedereen die nog leeft en ademt, gebruik kan maken van de vergeving en de overvloedige en onuitputtelijke genade van God door Jezus Christus. Jezus ontvangt ieder individu die tot inkeer komt en zich tot Hem richt. Hij wil ieder, die dreigt verloren te gaan, redden. Ezech. 33:11 zegt: “Zo waar Ik leef, luidt het Woord van de Here Here: Ik heb geen behagen in de dood van de goddeloze, maar veeleer daarin, dat de goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen. Want waarom zoudt gij sterven, huis Israëls”? Besef dat het nooit te laat is om je tot Jezus te wenden! God is betrokken en bezorgd. Hij neemt geen beslissingen voor ons. God is niet verantwoordelijk voor alles wat wij doen (zie Matt. 23:37).

Wat gebeurt er met een ongelovige die zelfmoord pleegt?

In de Nederlandse wetgeving wordt zelfmoord en ook poging tot zelfmoord niet strafbaar gesteld. Hulp en aanzetting tot zelfmoord wel! (art. 294 van het Wetboek van Strafrecht). Hoe wordt dit in de Bijbel beoordeeld? Elk slachtoffer betekent in wezen een desperate schreeuw om hulp. De meeste mensen plegen zelfmoord om uiteindelijk aan alles te ontsnappen. Maar maakt zelfmoord een eind aan alles? De Bijbel is er duidelijk over dat er na de lichamelijke dood een bewust bestaan is. Lukas 16:19-31 beschrijft in levendige bewoordingen de benarde situatie van een rijke man die stierf. In vers 24 lezen we hoe hij gekweld wordt. Uit vers 25 blijkt dat hij zich dingen kan herinneren. Vers 28 geeft aan dat het zich afspeelt in een letterlijke hel. Het is waar dat zelfmoord iets beëindigt, namelijk het natuurlijke leven hier op aarde. Een onbekeerd mens zal nooit meer de kans hebben om Christus als zijn persoonlijke Verlosser aan te nemen (Hebr. 9:27). Voor een ongelovige die zelfmoord pleegt, geldt hetzelfde als voor iedere ongelovige die dood gaat. Natuurlijk moeten we het uiteindelijke oordeel aan God overlaten, maar de Bijbel is duidelijk hierover: de ongelovigen zullen staan â??â??voor Gods grote witte troon en worden beoordeeld volgens de werken die zij deden in hun sterfelijk lichaam. De activiteiten van hun leven zullen worden herzien en zij zullen worden geworpen in de poel van vuur om te lijden voor de eeuwigheid (Openb. 20:12-15). De hel zal erger zijn dan we ons kunnen voorstellen.

Berichten: 4097

MAMALOE463 schreef:

.

Ik begrijp dat je niet de bedoeling hebt te kwetsen, ik geloof dat dat ook niet je opzet is. Maar gevoelige snaren raakt het zeker wel omdat dit onderwerp zo uit het leven gegrepen is.

Je schrijft nu eigenlijk meer vanuit de instelling van iemand die ongelovig is (en ook daar hoeven we gelukkig niet over te oordelen, dat is er maar Een gegeven). Ik ging in mijn postings ervan uit dat we het hier hadden over gelovigen die ondanks hun basis in het leven het niet hebben gered vol te houden.

Je schrijft verder: Nogmaals is het niet mijn bedoeling mensen extra pijn te doen, maar het is een mening die ik heb, en die gegrond is op Gods Woord.

Dat ontneemt een ander met een visie in hoe hij/zij God heeft leren kennen en Zijn woord kent alle recht van spreken.

Berichten: 830

JOL252 schreef:

Ik begrijp dat je niet de bedoeling hebt te kwetsen, ik geloof dat dat ook niet je opzet is. Maar gevoelige snaren raakt het zeker wel omdat dit onderwerp zo uit het leven gegrepen is.

Je schrijft nu eigenlijk meer vanuit de instelling van iemand die ongelovig is (en ook daar hoeven we gelukkig niet over te oordelen, dat is er maar Een gegeven). Ik ging in mijn postings ervan uit dat we het hier hadden over gelovigen die ondanks hun basis in het leven het niet hebben gered vol te houden.

Je schrijft verder: Nogmaals is het niet mijn bedoeling mensen extra pijn te doen, maar het is een mening die ik heb, en die gegrond is op Gods Woord.

Dat ontneemt een ander met een visie in hoe hij/zij God heeft leren kennen en Zijn woord kent alle recht van spreken.

Laat ik het dan zo zeggen, ik MEEN dat mijn gedachte gegrond is op Gods Woord, alhoewel ik hier niet heel stellig in durf te zijn want ook ik ken van dichtbij waaronder mijn eigen vader die hiermee worstelt wegens zware depressies.
Graag wil ik dit onderwerp dan ook laten rusten, ik besef echt hoe pijnlijk het is voor mensen onder ons.......

Berichten: 5407

MAMALOE463 schreef:

Laat ik het dan zo zeggen, ik MEEN dat mijn gedachte gegrond is op Gods Woord, alhoewel ik hier niet heel stellig in durf te zijn want ook ik ken van dichtbij waaronder mijn eigen vader die hiermee worstelt wegens zware depressies.
Graag wil ik dit onderwerp dan ook laten rusten, ik besef echt hoe pijnlijk het is voor mensen onder ons.......

Als je het wilt laten rusten reageer en lees je het toch niet?
Ik merk de laatste tijd steeds op dat mensen vinden dat onderwerpen niet meer besproken mogen worden. Shanita mag haar verhaal niet doen en regelmatig plaatst men de term slotje ergens....
Een forum is voor iedereen en ook geheel vrij om wat dan ook op te zetten binnen de grenzen van CM en volgens mij niet aan die het er niet mee eens is of het onderwerp te precair vindt......

Was het soms maar zo, dan kon er ook een slotje op de geneuzel topics waar het werkelijk nergens over gaat......is mijn mening maar gelukkig zijn topics niet verplicht om te lezen..... Knipoog smiley

Berichten: 7083

LEANNE226 schreef:

Een zelfdoder is nooit geestelijk gezond.

"als je maar goed bid genees je"
"als je Hem écht kent pleeg je geen zelfmoord"

Beide keren verwijten we de persoon dingen waarover hij geen of weinig macht heeft(God geneest op Zijn tijd,niet op de onze en beoordeelt wie Hem écht kent), terwijl je de persoon hiermee een drukker richting afgrond geeft.

Natuurlijk is God er niet blij mee,Hij ziet Zijn kinderen niet graag lijden.Hij ziet wat er in die mens omgaat,wij niet.

Als je nagaat wat een zelfdoder heeft moeten verduren in zijn leven, dan is de reactie juist wel gezond.
Net met de zogenaamde psyc. cliënten, ja, als je kijkt wat die hebben moeten meemaken dan is de reactie van nu juist wel een normale, hoe je wil gezonde reactie.
Het zou juist raar zijn als degene er níets aan over zou houden.

S. 99% van de psych cliënten heeft trauma's van vroeger.

Leanne, maar ik snap wel wat jij bedoeld, ik sloeg ff een zijweg in.

Goede post van je dank je wel!

Berichten: 7083

WILLEMIJN232 schreef:

Als je het wilt laten rusten reageer en lees je het toch niet?
Ik merk de laatste tijd steeds op dat mensen vinden dat onderwerpen niet meer besproken mogen worden. Shanita mag haar verhaal niet doen en regelmatig plaatst men de term slotje ergens....
Een forum is voor iedereen en ook geheel vrij om wat dan ook op te zetten binnen de grenzen van CM en volgens mij niet aan die het er niet mee eens is of het onderwerp te precair vindt......

Was het soms maar zo, dan kon er ook een slotje op de geneuzel topics waar het werkelijk nergens over gaat......is mijn mening maar gelukkig zijn topics niet verplicht om te lezen..... Knipoog smiley

Vergeven is een werkwoord.
En in het NT is altijd sprake van berouw.

God vergeeft mij ook alleen als ik berouw heb.
Wij moeten worden zoals Jezus, maar alleen op dat vlak niet, zegt men hier.

En iemand nooit meer willen zien, ja, dat valt bij mi niet onder van harte vergeven.

Maar ja, als sommigen denken van bij vergeven hoort geen berouw, ja, dan hoeven ze dus ook geen berouw naar God te hebben.

God wil dan niet meer met ze omgaan want ze hebben geen berouw, maar ja, het gaat om het vergeven.

Snap Jij het nog?

Liefs Knipoog smiley

Berichten: 4097

SHANITA130 schreef:

Vergeven is een werkwoord.
En in het NT is altijd sprake van berouw.

God vergeeft mij ook alleen als ik berouw heb.
Wij moeten worden zoals Jezus, maar alleen op dat vlak niet, zegt men hier.

En iemand nooit meer willen zien, ja, dat valt bij mi niet onder van harte vergeven.

Maar ja, als sommigen denken van bij vergeven hoort geen berouw, ja, dan hoeven ze dus ook geen berouw naar God te hebben.

God wil dan niet meer met ze omgaan want ze hebben geen berouw, maar ja, het gaat om het vergeven.

Snap Jij het nog?

Liefs Knipoog smiley

Betekenis: boetvaardigheid, inkeer, wroeging, spijt.
Ik weet dat veel mensen struggelen met wat is nu berouw, zie ik het wel voldoende in, kan God mij wel vergeven want heb ik wel genoeg inzicht/berouw/spijt? Ze bestraffen zichzelf levenslang dat ze niet voldoen aan wat zij invullen wat de bijbel met berouw bedoelt. Zo bereiken ze ook nooit wat God alleen maar bedoelde: kom tot de Vader, kom zoals je bent. Ben je eenmaal Zijn eigendom, dan gaat Hij aan het werk. Ook met inzichten, tot inkeer komen over bepaalde zaken en dit recht zetten. Soms heeft dit jaren de tijd nodig en moet iets rijpen. Als ik in de tussentijd maar kan loslaten en misschien ook de weg kan gaan van vergeven (weggeven, uit handen geven, naar Boven hevelen). Elkaar opnieuw zien/ontmoeten, verder met relatie? Dat kan niet altijd. Soms moet je als mens net even iets sterker en weerbaarder worden tegen de patronen waar de ander in zit. Vergeving kent meerdere gezichten en daarin gaat het God om het belangrijkste: Geef Mij je hart.

Berichten: 7083

Ha JoL,

Betekenis: boetvaardigheid, inkeer, wroeging, spijt.
Ik weet dat veel mensen struggelen met wat is nu berouw, zie ik het wel voldoende in, kan God mij wel vergeven want heb ik wel genoeg inzicht/berouw/spijt?
Ja, daar kan ik me wel iets bij indenken, toen ik zeg maar me oude leventje opgaf, ja, had ik ook niet 1,2,3 berouw, ja wel een verstandelijk weten van ja zo kan je niet leven. Dat berouw komt met de tijd.Ze bestraffen zichzelf levenslang dat ze niet voldoen aan wat zij invullen wat de bijbel met berouw bedoelt. Ja, dat hoor je weleens over de angstgeloofkerken.Zo bereiken ze ook nooit wat God alleen maar bedoelde: kom tot de Vader, kom zoals je bent. Ben je eenmaal Zijn eigendom, dan gaat Hij aan het werk. Ook met inzichten, tot inkeer komen over bepaalde zaken en dit recht zetten. Soms heeft dit jaren de tijd nodig en moet iets rijpen.
Dat is waar, een gevoel van berouw kan jaren duren zeker als je met je levenswijze niet echt een persoon persoonlijk hebt beschadigd. Maar ja, er was bij mij wel steeds een verstandelijk kiezen van dit en dat doe ik niet meer, omdat ik wel verstandelijk kan beredeneren. Als ik in de tussentijd maar kan loslaten en misschien ook de weg kan gaan van vergeven (weggeven, uit handen geven, naar Boven hevelen). Elkaar opnieuw zien/ontmoeten, verder met relatie? Dat kan niet altijd. Soms moet je als mens net even iets sterker en weerbaarder worden tegen de patronen waar de ander in zit. Dat is waar, maar ja dan heb je/ik wel het gevoel van dat je/ik wil vergeven. Ondanks dat.En bij iemand anders heb ik totale onverschilligheid, en ja, ik deed dat niet wat ze, groep, me opdroegen, weer contact zoeken, nadat ik het net had verbroken, en weer van Harte met degene omgaan, want, dacht ik, dan zou ik liegen. en wat wil God, dat ik net doe alsof, lieg, ofdat ik gewoon denk, nee die vergeef ik niet.(ja, voor degene die vinden dat je degene nooit meer hoeft te zien bij vergeving en degene dan loslaat, vergeef ik dan weer wel...)Vergeving kent meerdere gezichten en daarin gaat het God om het belangrijkste: Geef Mij je hart.

Ja, dit is een duidelijke post. Heel duidelijk. Dank je wel.!

S. Je hebt echte misdaden en 'fouten'.

Berichten: 127

WILLEMIJN232 schreef:

Als je het wilt laten rusten reageer en lees je het toch niet?
Ik merk de laatste tijd steeds op dat mensen vinden dat onderwerpen niet meer besproken mogen worden. Shanita mag haar verhaal niet doen en regelmatig plaatst men de term slotje ergens....
Een forum is voor iedereen en ook geheel vrij om wat dan ook op te zetten binnen de grenzen van CM en volgens mij niet aan die het er niet mee eens is of het onderwerp te precair vindt......

Was het soms maar zo, dan kon er ook een slotje op de geneuzel topics waar het werkelijk nergens over gaat......is mijn mening maar gelukkig zijn topics niet verplicht om te lezen..... Knipoog smiley

Idd! Hier ben ik het mee eens..
Als je er niet mee uit de voeten kan, laat het dan..
Een forum is er om dingen te delen, van mening te wisselen enz, niet om je gelijk te halen en een ander het gras voor de voeten weg te maaien.
En al helemaaaal niet om een ander de mond te snoeren!

Mijn mening over zelfmoord (en deze discussie is idd volledig off-topic) is dat ik het 'gewoon' een lastig punt vind.
Blijkbaar is er iemand die het leven zo overweldigend vind en daarin zo geen uitweg meer ziet, zó wanhopig dat hem/haar naar ZIJN/HAAR mening alleen zelfmoord nog uitkomst biedt.

Voor wie is het dan boeiend wat mijn mening is?
Het is verschrikkelijk voor de mensen rondom!

Mensen met psychische problemen zijn niet 'gewoon' en denken dus ook niet 'gewoon', dat zijn mensen met een PROBLEEM.

Ik mis vaak 'de liefde' binnen de topics die er zou moeten zijn onder ons christenen.
Om binnen deze 'liefde' respectvol met elkaar om te gaan..

Jammer, laten we proberen om deze topic te houden zoals deze begon,

PLAATST GOD DE JUISTE MENSEN OP DE JUISTE TIJD OP DE JUISTE
PLAATS?

en het onderwerp 'zelfmoord, hoe denk jij erover?' een eigen topic geven...

tis maar een idee.. Knipoog smiley

Berichten: 2338

Ik wil graag het volgende, heel persoonlijke verhaal met jullie delen. Want soms is het grijze gebied zo groot, dat alleen via die weg duidelijk kan worden dat de bijbel wel degelijk heel zwart-wit is.

Een aantal jaren geleden alweer bevond ik me in een relatie en een situatie die zo destructief waren dat ik geen uitweg meer zag. Ik was nog geen twintig maar kan me nog als de dag van vandaag herinneren hoe uitzichtloos alles leek. Ik was opgegroeid in de kerk, maar had deze in de puberteit de rug toegekeerd en er al een aantal jaar niet meer binnen geweest. God? Ja, die bestond misschien wel maar ik viel overduidelijk niet onder Zijn gratie. Ik had althans nog nooit meegemaakt dat Hij er was. Er kwam een moment in die relatie dat ik niet meer wist wat ik moest doen. In de relatie blijven zou, hoogstwaarschijnlijk, mettertijd mijn dood betekenen. Maar eruit stappen? Dat leek niet mogelijk, tenzij door de dood! Welke kant ik ook op keek; ik zag alleen de dood als uitweg. Maar ik wilde helemaal niet dood, ik wilde juist léven!
En ik weet nog hoe ik toen op een regenachtige dag mijn ogen opsloeg naar de hemel en zei: "Nou, God! Als U echt bestaat, red me hier dan meer eens uit. Want ik zie geen uitweg meer!"

Een paar dagen later ging mijn telefoon. Het was een ouderling uit de kerk waar ik was opgegroeid. Ze liep al dagen met mij in het hoofd en besloot uiteindelijk eens te bellen en te informeren hoe het ging. Uiteraard heb ik op dat moment verteld dat alles perfect in orde was, maar achteraf weet ik dat dit telefoontje het begin is geweest van mijn terugkeer naar God. De relatie heeft zich nog maanden voortgesleept en ik heb nog vele angstige momenten gekend, maar ik had meer vechtlust dan ooit! Uiteindelijk is het me gelukt om uit deze situatie te komen en mijn weg terug te vinden naar de Heer.

Toch kon niemand voorkomen dat ik een aantal jaren later nog steeds verschrikkelijk worstelde met de gevolgen van deze relatie (en andere zaken). Hoewel ik Jezus echt aanvaard had als mijn redder en verlosser en bewust bezig was Zijn weg te volgen, voelde ik me zo bezoedeld dat ik uiteindelijk serieus op het punt kwam te staan dat ik een einde aan mijn leven wilde maken. Maar weer was daar boven alles die wil om te léven en uiteindelijk heb ik de situatie aangegrepen om in plaats daarvan in therapie te gaan.

Als ik nu achteraf terug kijk snap ik werkelijk niet hoe ik zo overmand geweest kan zijn door pijn en verdriet dat ik tot twee keer toe geen andere uitweg meer zag. Maar ik ontdekte ook dat de wil om te leven beide keren veel groter was dan de wil om te sterven, het was alleen zo dat ik niet zag hoé ik echt kon leven!
In de tussentijd heb ik veel bijgeleerd en ik kan gelukkig zeggen dat ik nu niet alleen de wil meer heb om te leven, maar ook echt lééf!
Al is dat best een lange, moeilijke weg geweest. Ik ervaar nu ook dat het nooit Gods wil geweest is dat ik een einde aan mijn leven zou maken. De dood komt niet van God! God brengt léven! Daarom kan ik me ook zo moeilijk voorstellen dat Hij ons thuis haalt als Hij vind dat het zo ver is. Ook het aardse leven komt van Hem en slechts de zonde maakt dat hier uiteindelijk een einde aan zal komen. Door het offer van Jezus ontstijgt het léven dit leven. En zullen we bij Hem het eeuwig leven verwerven.

Ik wil absoluut geen uitspraken doen over de vraag of God zelfdoding wel of niet vergeeft. Ik sta niet in Zijn schoenen en hoef daar ook niet over te oordelen, gelukkig maar. Maar ik geloof wel degelijk dat er voor iedereen die zich in dezelfde situatie bevind als ik destijds wel dégelijk een andere uitweg is; Jezus! Hij is de weg, de waarheid en het leven.
Ik stel me zo voor dat iemand die zelfmoord pleegt vooral een wenende God zal treffen. Verscheurd door het verdriet van de wetenschap dat deze persoon niet het vertrouwen (meer) kon opbrengen dat Hij alle dingen nieuw maakt, ook de intens gekwetste ziel van deze mens. En ik geloof dat God teleurgesteld zal zijn, omdat deze mens het recht in eigen handen nam en Hem de kans ontnam ook hem/ haar te helen.
Ik stel me voor dat Hij deze mens een beeld zal tonen, van al het goed dat hij/zij had kunnen ontvangen wanneer het besluit genomen werd om het leven in Zijn handen te leggen en Hem de kans te geven de mens te helen. En als ik me dan zo eens voorstel dat ik die mens zou zijn, omdat ik wél die keuze had gemaakt om het leven te beeïndigen, zou Zijn verdriet en de kennis van hoe het anders had kunnen lopen dan misschien al 'straf' genoeg zijn... ?

En dan vraag ik me af; Is het misschien zo, dat elk mens dat denkt aan zelfmoord, eigenlijk helemaal niet dood wil. Eigenlijk wil léven, maar gewoon niet weet hoé?! Hoe belangrijk zijn dan juist die 'telefoontjes' om je terug te brengen op het juiste spoor!

Berichten: 127

TESSYBEAR731 schreef:

Ik wil graag het volgende, heel persoonlijke verhaal met jullie delen. Want soms is het grijze gebied zo groot, dat alleen via die weg duidelijk kan worden dat de bijbel wel degelijk heel zwart-wit is.

Een aantal jaren geleden alweer bevond ik me in een relatie en een situatie die zo destructief waren dat ik geen uitweg meer zag. Ik was nog geen twintig maar kan me nog als de dag van vandaag herinneren hoe uitzichtloos alles leek. Ik was opgegroeid in de kerk, maar had deze in de puberteit de rug toegekeerd en er al een aantal jaar niet meer binnen geweest. God? Ja, die bestond misschien wel maar ik viel overduidelijk niet onder Zijn gratie. Ik had althans nog nooit meegemaakt dat Hij er was. Er kwam een moment in die relatie dat ik niet meer wist wat ik moest doen. In de relatie blijven zou, hoogstwaarschijnlijk, mettertijd mijn dood betekenen. Maar eruit stappen? Dat leek niet mogelijk, tenzij door de dood! Welke kant ik ook op keek; ik zag alleen de dood als uitweg. Maar ik wilde helemaal niet dood, ik wilde juist léven!
En ik weet nog hoe ik toen op een regenachtige dag mijn ogen opsloeg naar de hemel en zei: "Nou, God! Als U echt bestaat, red me hier dan meer eens uit. Want ik zie geen uitweg meer!"

Een paar dagen later ging mijn telefoon. Het was een ouderling uit de kerk waar ik was opgegroeid. Ze liep al dagen met mij in het hoofd en besloot uiteindelijk eens te bellen en te informeren hoe het ging. Uiteraard heb ik op dat moment verteld dat alles perfect in orde was, maar achteraf weet ik dat dit telefoontje het begin is geweest van mijn terugkeer naar God. De relatie heeft zich nog maanden voortgesleept en ik heb nog vele angstige momenten gekend, maar ik had meer vechtlust dan ooit! Uiteindelijk is het me gelukt om uit deze situatie te komen en mijn weg terug te vinden naar de Heer.

Toch kon niemand voorkomen dat ik een aantal jaren later nog steeds dusdanig worstelde met de gevolgen van deze relatie (en andere zaken).
Hoewel ik Jezus echt aanvaard had als mijn redder en verlosser en bewust bezig was Zijn weg te volgen, voelde ik me zo bezoedeld dat ik uiteindelijk serieus op het punt kwam te staan dat ik een einde aan mijn leven wilde maken. Maar weer was daar boven alles die wil om te léven en uiteindelijk heb ik de situatie aangegrepen om in plaats daarvan in therapie te gaan.

Als ik nu achteraf terug kijk snap ik werkelijk niet hoe ik zo overmand geweest kan zijn door pijn en verdriet en dat ik tot twee keer toe geen andere uitweg meer zag. Maar ik ontdekte ook dat de wil om te leven beide keren veel groter was dan de wil om te sterven, het was alleen zo dat ik niet zag hoé ik echt kon leven!
In de tussentijd heb ik veel bijgeleerd en ik kan gelukkig zeggen dat ik nu niet alleen de wil meer heb om te leven, maar ook echt lééf!
Al is dat best een lange, moeilijke weg geweest. Ik ervaar nu ook dat het nooit Gods wil geweest is dat ik een einde aan mijn leven zou maken. De dood komt niet van God! God brengt léven! Daarom kan ik me ook zo moeilijk voorstellen dat Hij ons thuis haalt als Hij vind dat het zo ver is. Ook het aardse leven komt van Hem en slechts de zonde maakt dat hier uiteindelijk een einde aan zal komen. Door het offer van Jezus ontstijgt het léven dit leven. En zullen we bij Hem het eeuwig leven verwerven.

Ik wil absoluut geen uitspraken doen over de vraag of God zelfdoding wel of niet vergeeft. Ik sta niet in Zijn schoenen en hoef daar ook niet over te oordelen, gelukkig maar. Maar ik geloof wel degelijk dat er voor iedereen die zich in dezelfde situatie bevind als ik destijds wel dégelijk een andere uitweg is; Jezus! Hij is de weg, de waarheid en het leven.
Ik stel me zo voor dat iemand die zelfmoord pleegt vooral een wenende God zal treffen. Verscheurd door het verdriet van de wetenschap dat deze persoon niet het vertrouwen (meer) kon opbrengen dat Hij alle dingen nieuw maakt, ook de intens gekwetste ziel van deze mens. En ik geloof dat God teleurgesteld zal zijn, omdat deze mens het recht in eigen handen nam en Hem de kans ontnam ook hem/ haar te helen.
Ik stel me voor dat Hij deze mens een beeld zal tonen, van al het goed dat hij/zij had kunnen ontvangen wanneer het besluit genomen werd om het leven in Zijn handen te leggen en Hem de kans te geven de mens te helen. En als ik me dan zo eens voorstel dat ik die mens zou zijn, omdat ik wél die keuze had gemaakt om het leven te beeïndigen, zou Zijn verdriet en de kennis van hoe het anders had kunnen lopen dan misschien al 'straf' genoeg zijn... ?

..... geen woorden voor!
respect!