Wie anderen veroordeelt, heeft zichzelf niet aanvaard

Berichten: 1599

"Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf niet aanvaard"

"Negatief zelfbeeld is niet echt een zonde, je doet jezelf eerder tekort. Het betekent namelijk dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen." Dat zegt Henk Rothuizen, hoofd nazorg bij de Evangelische Omroep, in een interview met CIP. Hij vertelt over zijn eigen identiteitscrisis en over wie we mogen zijn in Christus: "Jezus kijkt naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk in dit aardse leven en in de eeuwigheid, wie of wat je ook bent."

"In Christus"
De term "In Christus" is volgens Rothuizen een behoorlijk theologische term. "Het refereert aan het Koninkrijk van God. Christus is niet de achternaam van Jezus, maar de titel die Hij draagt. Hij is Messias en Koning over ons leven. Als ik bedenk wie ik ben ik Hem, denk ik automatisch aan het Koninkrijk van God, ik ben daar aanvaard als medeburger met bepaalde rechten en plichten. Een van de belangrijkste onderwerpen van die rechten en plichten is gebed. In het gebed kom je dicht bij God, als we in de naam van de Koning zijn vergaderd is Hij bij ons! Ook is het belangrijk om ten volle te beseffen dat we door de Messias zijn gered. Hij is voor ons gestorven aan het kruis van Golgotha, juist daardoor mogen wij straks onze identiteit hervinden."

Verschillende rollen
Je identiteit bestaat volgens de nazorger, die tevens schrijver, is uit verschillende rollen: "Het is heel normaal dat we verschillende rollen hebben. Ik ben nu eenmaal als opa anders dan als hoofd nazorg. Als echter de rollen onze identiteit gaan bepalen gaat het mis. Het hangt eigenlijk af van waar je zekerheid in zit. Zit je zekerheid in het rollenspel dan is dat niet best. Je zekerheid moet zitten in wie je mag zijn in de ogen van God, dan ben ik nog steeds anders als op dan als hoofd nazorg, maar in beide probeer ik Gods wil te doen."

Schoonheid
Rothuizen vervolgt: "De rolmodellen in deze tijd zijn perfecte mensen. We doen er alles aan om mooi te zijn, maar mooi zijn en tevreden zijn met jezelf is niet de bevrediging die rust geeft. Ieder van ons is geboren met de gevolgen van de gevallen wereld. Ik begin bijvoorbeeld wat ouder te worden en ik merk dat ik kaler wordt, een bril nodig heb en in mijn kiezen zitten de nodige vullingen. Als schoonheid mijn zekerheid zou zijn, kom ik zo langzamerhand behoorlijk in de problemen. Je zekerheid zit echter van binnen en in de Bijbel, in wat Christus zegt, en dat is totaal anders dan wat de wereld zegt."

Een zonde wil hij het negatieve zelfbeeld niet noemen: "Je doet jezelf echter wel enorm tekort. Een negatief zelfbeeld betekent dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen. Je hoeft helemaal geen negatief zelfbeeld te hebben. Jezus kijkt namelijk naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk, zowel hier op aarde als straks in de eeuwigheid."

Veroordelen
Als je een negatief zelfbeeld hebt kun je volgens Rothuizen twee dingen doen: "In eerste instantie moet je gewoon durven aannemen wat God over je zegt: 'je bent voor Mij gewenst!' Het tweede is dat je wel hulp moet gaan zoeken en bemoediging van de mensen rond je heen nodig hebt. Er wordt zoveel van je verlangt in deze maatschappij. Als ik vroeger geen goed cijfer haalde, werd er gedreigd dat ik putjesschepper zou worden, onder andere daardoor heb ik een negatief zelfbeeld gekregen. Rond mijn twintigste kwam ik in een identiteitscrisis en tijdens een zoektocht van twaalf jaar ontdekte ik het Vaderhart van God. Ik ontdekte dat God niet een veroordelend God is maar een Vader. In de grondtaal staat er zelfs 'Papa'. Toen ik dat ontdekte door het bloed van Jezus wist ik dat ik een geliefd kind van God was. 'Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld Hem niet kent' schrijf Johannes in zijn eerste zendbrief. Dat moeten we in ons hoofd prenten."

Volgens Rothuizen kunnen je eigen identiteit en het liefhebben van anderen niet losgekoppeld worden: "Het lijkt mij heel moeilijk om te groeien in je eigen identiteit en niet te groeien in het liefhebben van anderen. Hoe meer je jezelf aanvaardt, hoe meer je de ander waardeert. Dat staat in directe relatie met elkaar. Heel veel afwijzing en veroordeling gaat helemaal niet over het conflict of over de waarheid maar komt voort uit eigen onzekerheid. Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf vaak nog niet aanvaard."

Berichten: 126

JONATHAN890 schreef:

"Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf niet aanvaard"

"Negatief zelfbeeld is niet echt een zonde, je doet jezelf eerder tekort. Het betekent namelijk dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen." Dat zegt Henk Rothuizen, hoofd nazorg bij de Evangelische Omroep, in een interview met CIP. Hij vertelt over zijn eigen identiteitscrisis en over wie we mogen zijn in Christus: "Jezus kijkt naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk in dit aardse leven en in de eeuwigheid, wie of wat je ook bent."

"In Christus"
De term "In Christus" is volgens Rothuizen een behoorlijk theologische term. "Het refereert aan het Koninkrijk van God. Christus is niet de achternaam van Jezus, maar de titel die Hij draagt. Hij is Messias en Koning over ons leven. Als ik bedenk wie ik ben ik Hem, denk ik automatisch aan het Koninkrijk van God, ik ben daar aanvaard als medeburger met bepaalde rechten en plichten. Een van de belangrijkste onderwerpen van die rechten en plichten is gebed. In het gebed kom je dicht bij God, als we in de naam van de Koning zijn vergaderd is Hij bij ons! Ook is het belangrijk om ten volle te beseffen dat we door de Messias zijn gered. Hij is voor ons gestorven aan het kruis van Golgotha, juist daardoor mogen wij straks onze identiteit hervinden."

Verschillende rollen
Je identiteit bestaat volgens de nazorger, die tevens schrijver, is uit verschillende rollen: "Het is heel normaal dat we verschillende rollen hebben. Ik ben nu eenmaal als opa anders dan als hoofd nazorg. Als echter de rollen onze identiteit gaan bepalen gaat het mis. Het hangt eigenlijk af van waar je zekerheid in zit. Zit je zekerheid in het rollenspel dan is dat niet best. Je zekerheid moet zitten in wie je mag zijn in de ogen van God, dan ben ik nog steeds anders als op dan als hoofd nazorg, maar in beide probeer ik Gods wil te doen."

Schoonheid
Rothuizen vervolgt: "De rolmodellen in deze tijd zijn perfecte mensen. We doen er alles aan om mooi te zijn, maar mooi zijn en tevreden zijn met jezelf is niet de bevrediging die rust geeft. Ieder van ons is geboren met de gevolgen van de gevallen wereld. Ik begin bijvoorbeeld wat ouder te worden en ik merk dat ik kaler wordt, een bril nodig heb en in mijn kiezen zitten de nodige vullingen. Als schoonheid mijn zekerheid zou zijn, kom ik zo langzamerhand behoorlijk in de problemen. Je zekerheid zit echter van binnen en in de Bijbel, in wat Christus zegt, en dat is totaal anders dan wat de wereld zegt."

Een zonde wil hij het negatieve zelfbeeld niet noemen: "Je doet jezelf echter wel enorm tekort. Een negatief zelfbeeld betekent dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen. Je hoeft helemaal geen negatief zelfbeeld te hebben. Jezus kijkt namelijk naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk, zowel hier op aarde als straks in de eeuwigheid."

Veroordelen
Als je een negatief zelfbeeld hebt kun je volgens Rothuizen twee dingen doen: "In eerste instantie moet je gewoon durven aannemen wat God over je zegt: 'je bent voor Mij gewenst!' Het tweede is dat je wel hulp moet gaan zoeken en bemoediging van de mensen rond je heen nodig hebt. Er wordt zoveel van je verlangt in deze maatschappij. Als ik vroeger geen goed cijfer haalde, werd er gedreigd dat ik putjesschepper zou worden, onder andere daardoor heb ik een negatief zelfbeeld gekregen. Rond mijn twintigste kwam ik in een identiteitscrisis en tijdens een zoektocht van twaalf jaar ontdekte ik het Vaderhart van God. Ik ontdekte dat God niet een veroordelend God is maar een Vader. In de grondtaal staat er zelfs 'Papa'. Toen ik dat ontdekte door het bloed van Jezus wist ik dat ik een geliefd kind van God was. 'Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld Hem niet kent' schrijf Johannes in zijn eerste zendbrief. Dat moeten we in ons hoofd prenten."

Volgens Rothuizen kunnen je eigen identiteit en het liefhebben van anderen niet losgekoppeld worden: "Het lijkt mij heel moeilijk om te groeien in je eigen identiteit en niet te groeien in het liefhebben van anderen. Hoe meer je jezelf aanvaardt, hoe meer je de ander waardeert. Dat staat in directe relatie met elkaar. Heel veel afwijzing en veroordeling gaat helemaal niet over het conflict of over de waarheid maar komt voort uit eigen onzekerheid. Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf vaak nog niet aanvaard."

zo Jonathan dat heb je geweldig onder woorden gebracht,
hier zeg ik Amen op,want zo is het inderdaad..
bedankt hiervoor!!! Knipoog smiley

Berichten: 4

JONATHAN890 schreef:

"Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf niet aanvaard"

"Negatief zelfbeeld is niet echt een zonde, je doet jezelf eerder tekort. Het betekent namelijk dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen." Dat zegt Henk Rothuizen, hoofd nazorg bij de Evangelische Omroep, in een interview met CIP. Hij vertelt over zijn eigen identiteitscrisis en over wie we mogen zijn in Christus: "Jezus kijkt naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk in dit aardse leven en in de eeuwigheid, wie of wat je ook bent."

"In Christus"
De term "In Christus" is volgens Rothuizen een behoorlijk theologische term. "Het refereert aan het Koninkrijk van God. Christus is niet de achternaam van Jezus, maar de titel die Hij draagt. Hij is Messias en Koning over ons leven. Als ik bedenk wie ik ben ik Hem, denk ik automatisch aan het Koninkrijk van God, ik ben daar aanvaard als medeburger met bepaalde rechten en plichten. Een van de belangrijkste onderwerpen van die rechten en plichten is gebed. In het gebed kom je dicht bij God, als we in de naam van de Koning zijn vergaderd is Hij bij ons! Ook is het belangrijk om ten volle te beseffen dat we door de Messias zijn gered. Hij is voor ons gestorven aan het kruis van Golgotha, juist daardoor mogen wij straks onze identiteit hervinden."

Verschillende rollen
Je identiteit bestaat volgens de nazorger, die tevens schrijver, is uit verschillende rollen: "Het is heel normaal dat we verschillende rollen hebben. Ik ben nu eenmaal als opa anders dan als hoofd nazorg. Als echter de rollen onze identiteit gaan bepalen gaat het mis. Het hangt eigenlijk af van waar je zekerheid in zit. Zit je zekerheid in het rollenspel dan is dat niet best. Je zekerheid moet zitten in wie je mag zijn in de ogen van God, dan ben ik nog steeds anders als op dan als hoofd nazorg, maar in beide probeer ik Gods wil te doen."

Schoonheid
Rothuizen vervolgt: "De rolmodellen in deze tijd zijn perfecte mensen. We doen er alles aan om mooi te zijn, maar mooi zijn en tevreden zijn met jezelf is niet de bevrediging die rust geeft. Ieder van ons is geboren met de gevolgen van de gevallen wereld. Ik begin bijvoorbeeld wat ouder te worden en ik merk dat ik kaler wordt, een bril nodig heb en in mijn kiezen zitten de nodige vullingen. Als schoonheid mijn zekerheid zou zijn, kom ik zo langzamerhand behoorlijk in de problemen. Je zekerheid zit echter van binnen en in de Bijbel, in wat Christus zegt, en dat is totaal anders dan wat de wereld zegt."

Een zonde wil hij het negatieve zelfbeeld niet noemen: "Je doet jezelf echter wel enorm tekort. Een negatief zelfbeeld betekent dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen. Je hoeft helemaal geen negatief zelfbeeld te hebben. Jezus kijkt namelijk naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk, zowel hier op aarde als straks in de eeuwigheid."

Veroordelen
Als je een negatief zelfbeeld hebt kun je volgens Rothuizen twee dingen doen: "In eerste instantie moet je gewoon durven aannemen wat God over je zegt: 'je bent voor Mij gewenst!' Het tweede is dat je wel hulp moet gaan zoeken en bemoediging van de mensen rond je heen nodig hebt. Er wordt zoveel van je verlangt in deze maatschappij. Als ik vroeger geen goed cijfer haalde, werd er gedreigd dat ik putjesschepper zou worden, onder andere daardoor heb ik een negatief zelfbeeld gekregen. Rond mijn twintigste kwam ik in een identiteitscrisis en tijdens een zoektocht van twaalf jaar ontdekte ik het Vaderhart van God. Ik ontdekte dat God niet een veroordelend God is maar een Vader. In de grondtaal staat er zelfs 'Papa'. Toen ik dat ontdekte door het bloed van Jezus wist ik dat ik een geliefd kind van God was. 'Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld Hem niet kent' schrijf Johannes in zijn eerste zendbrief. Dat moeten we in ons hoofd prenten."

Volgens Rothuizen kunnen je eigen identiteit en het liefhebben van anderen niet losgekoppeld worden: "Het lijkt mij heel moeilijk om te groeien in je eigen identiteit en niet te groeien in het liefhebben van anderen. Hoe meer je jezelf aanvaardt, hoe meer je de ander waardeert. Dat staat in directe relatie met elkaar. Heel veel afwijzing en veroordeling gaat helemaal niet over het conflict of over de waarheid maar komt voort uit eigen onzekerheid. Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf vaak nog niet aanvaard."

Dat klopt! Is heel vervelend als je een negatief zelfbeeld heb, maar God heb je lief zoals je bent.
Hij heeft ons geleerd om elkaar lief te hebben en ons zelf.
Vertrouw op Hem en heb lief!

Berichten: 1599

MIEKJES285 schreef:

zo Jonathan dat heb je geweldig onder woorden gebracht,
hier zeg ik Amen op,want zo is het inderdaad..
bedankt hiervoor!!! Knipoog smiley

wel lezen hoor...hahaha. . . t zijn mijn woorden niet

Berichten: 126

JONATHAN890 schreef:

wel lezen hoor...hahaha. . . t zijn mijn woorden niet

Nee inderdaad het zijn de woorden van Henk Rothuizen.hahaha Knipoog smiley

en jij hebt ze hierop geplaatst zodat een ieder die het leest er lering/steun uit kan en mag trekken.en we weer eens even bepaald worden dat God van ons houdt zoals we zijn.... Lachende smiley

Berichten: 4

Je onbelangrijk maken,
bewijst de wereld geen dienst.
Er is niets verlichts aan je klein maken.
We zijn allemaal bedoeld
om te stralen als kinderen.
Wij zijn geboren om de glorie van God
die in ons is te openbaren.
Die is niet alleen in sommigen van ons,
maar die is in iedereen!

Nelson Mandela

Het is waar, hoe meer je van jezelf houdt, hoe meer je anderen kunt geven. Vandaar ook; Heb je naaste lief als jezelf.

Berichten: 7083

Hoi Jonathan!

Wat een leuk, goed stuk van Henk Rothuizen.

En zeker de laatste zin spreekt mij erg aan, dat wie anderen veroordeeld zichzelf niet heeft aanvaard.

Er staat toch ook in de bijbel van gij zult niet oordelen.

Laat staan veroordelen.

Vriendelijke Groet,

Shanita

Berichten: 1230

Natuurlijk ben ik het helemaal eens met jullie maar........oei wat gaat het oordelen mij soms makkelijk af Verlegen lachende smiley

.
Zo gauw flap ik er weer een verkeerde opmerking uit waar ik achteraf spijt van heb.
Ik ben mij ervan bewust en het is zeker een leerpunt van mij maar 3 stappen vooruit en 4 terug, is mijn ervaring soms. Gefrustreerde smiley

Wat ik dan vaak in gedachten houd is dit;
De dingen die je bij een ander irriteren moet je bij jezelf veranderen!

Berichten: 1599

CARIN303 schreef:

Natuurlijk ben ik het helemaal eens met jullie maar........oei wat gaat het oordelen mij soms makkelijk af Verlegen lachende smiley

.
Zo gauw flap ik er weer een verkeerde opmerking uit waar ik achteraf spijt van heb.
Ik ben mij ervan bewust en het is zeker een leerpunt van mij maar 3 stappen vooruit en 4 terug, is mijn ervaring soms. Gefrustreerde smiley

Wat ik dan vaak in gedachten houd is dit;
De dingen die je bij een ander irriteren moet je bij jezelf veranderen!

Weet je wat ook erg goed werkt: proberen in ieder mens iets moois te zien, wat die ander beweegt.
En ik weet dat t soms heel moeilijk zoeken is bij sommigen.
maar dan nog...

Berichten: 655

CARIN303 schreef:

Natuurlijk ben ik het helemaal eens met jullie maar........oei wat gaat het oordelen mij soms makkelijk af Verlegen lachende smiley

.
Zo gauw flap ik er weer een verkeerde opmerking uit waar ik achteraf spijt van heb.
Ik ben mij ervan bewust en het is zeker een leerpunt van mij maar 3 stappen vooruit en 4 terug, is mijn ervaring soms. Gefrustreerde smiley

Wat ik dan vaak in gedachten houd is dit;
De dingen die je bij een ander irriteren moet je bij jezelf veranderen!

Wat ook helpt bij mensen waar je het moeilijk bij vindt om vriedelijk te zijn: vraag JEZUS of je ZIJN bril mag lenen!
Werkt altijd!

Mary

Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

"Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf niet aanvaard"

"Negatief zelfbeeld is niet echt een zonde, je doet jezelf eerder tekort. Het betekent namelijk dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen." Dat zegt Henk Rothuizen, hoofd nazorg bij de Evangelische Omroep, in een interview met CIP. Hij vertelt over zijn eigen identiteitscrisis en over wie we mogen zijn in Christus: "Jezus kijkt naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk in dit aardse leven en in de eeuwigheid, wie of wat je ook bent."

"In Christus"
De term "In Christus" is volgens Rothuizen een behoorlijk theologische term. "Het refereert aan het Koninkrijk van God. Christus is niet de achternaam van Jezus, maar de titel die Hij draagt. Hij is Messias en Koning over ons leven. Als ik bedenk wie ik ben ik Hem, denk ik automatisch aan het Koninkrijk van God, ik ben daar aanvaard als medeburger met bepaalde rechten en plichten. Een van de belangrijkste onderwerpen van die rechten en plichten is gebed. In het gebed kom je dicht bij God, als we in de naam van de Koning zijn vergaderd is Hij bij ons! Ook is het belangrijk om ten volle te beseffen dat we door de Messias zijn gered. Hij is voor ons gestorven aan het kruis van Golgotha, juist daardoor mogen wij straks onze identiteit hervinden."

Verschillende rollen
Je identiteit bestaat volgens de nazorger, die tevens schrijver, is uit verschillende rollen: "Het is heel normaal dat we verschillende rollen hebben. Ik ben nu eenmaal als opa anders dan als hoofd nazorg. Als echter de rollen onze identiteit gaan bepalen gaat het mis. Het hangt eigenlijk af van waar je zekerheid in zit. Zit je zekerheid in het rollenspel dan is dat niet best. Je zekerheid moet zitten in wie je mag zijn in de ogen van God, dan ben ik nog steeds anders als op dan als hoofd nazorg, maar in beide probeer ik Gods wil te doen."

Schoonheid
Rothuizen vervolgt: "De rolmodellen in deze tijd zijn perfecte mensen. We doen er alles aan om mooi te zijn, maar mooi zijn en tevreden zijn met jezelf is niet de bevrediging die rust geeft. Ieder van ons is geboren met de gevolgen van de gevallen wereld. Ik begin bijvoorbeeld wat ouder te worden en ik merk dat ik kaler wordt, een bril nodig heb en in mijn kiezen zitten de nodige vullingen. Als schoonheid mijn zekerheid zou zijn, kom ik zo langzamerhand behoorlijk in de problemen. Je zekerheid zit echter van binnen en in de Bijbel, in wat Christus zegt, en dat is totaal anders dan wat de wereld zegt."

Een zonde wil hij het negatieve zelfbeeld niet noemen: "Je doet jezelf echter wel enorm tekort. Een negatief zelfbeeld betekent dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen. Je hoeft helemaal geen negatief zelfbeeld te hebben. Jezus kijkt namelijk naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk, zowel hier op aarde als straks in de eeuwigheid."

Veroordelen
Als je een negatief zelfbeeld hebt kun je volgens Rothuizen twee dingen doen: "In eerste instantie moet je gewoon durven aannemen wat God over je zegt: 'je bent voor Mij gewenst!' Het tweede is dat je wel hulp moet gaan zoeken en bemoediging van de mensen rond je heen nodig hebt. Er wordt zoveel van je verlangt in deze maatschappij. Als ik vroeger geen goed cijfer haalde, werd er gedreigd dat ik putjesschepper zou worden, onder andere daardoor heb ik een negatief zelfbeeld gekregen. Rond mijn twintigste kwam ik in een identiteitscrisis en tijdens een zoektocht van twaalf jaar ontdekte ik het Vaderhart van God. Ik ontdekte dat God niet een veroordelend God is maar een Vader. In de grondtaal staat er zelfs 'Papa'. Toen ik dat ontdekte door het bloed van Jezus wist ik dat ik een geliefd kind van God was. 'Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld Hem niet kent' schrijf Johannes in zijn eerste zendbrief. Dat moeten we in ons hoofd prenten."

Volgens Rothuizen kunnen je eigen identiteit en het liefhebben van anderen niet losgekoppeld worden: "Het lijkt mij heel moeilijk om te groeien in je eigen identiteit en niet te groeien in het liefhebben van anderen. Hoe meer je jezelf aanvaardt, hoe meer je de ander waardeert. Dat staat in directe relatie met elkaar. Heel veel afwijzing en veroordeling gaat helemaal niet over het conflict of over de waarheid maar komt voort uit eigen onzekerheid. Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf vaak nog niet aanvaard."

Wat een grote onzin, wat je hier vertelt, Jonathan. Het valt me echt van je tegen. Ongeestelijk en onbijbels vind ik.
Mag je dus nooit mensen aanspreken op hun gedrag? Mag je dus nooit mensen wijzen op Gods woord? We hebben nl. een richtsnoer voor ons leven gekregen en we mogen elkaar best wel een spiegel voorhouden van tijd tot tijd. Om dat meteen op één lijn te zetten met oordelen....
Waarom denk je dat mensen zich veroordeeld voelen als ze geconfronteerd worden met Gods Woord? Omdat ze drommels goed weten dat hun leven niet in overeenkomst is met de bijbel Om nu de schuld bij degene te leggen die hem/haar daarop wijst vind ik heel slecht.
Met deze houding geef je de zonde meer kans om zich te ontwikkelen omdat niemand elkaar meer op zijn/haar gedrag durft aan te spreken. Je hebt de zonde nu een argument gegeven met een geestelijk sausje...

Berichten: 456

CHATULIEM619 schreef:

Wat een grote onzin, wat je hier vertelt, Jonathan. Het valt me echt van je tegen. Ongeestelijk en onbijbels vind ik.
Mag je dus nooit mensen aanspreken op hun gedrag? Mag je dus nooit mensen wijzen op Gods woord? We hebben nl. een richtsnoer voor ons leven gekregen en we mogen elkaar best wel een spiegel voorhouden van tijd tot tijd. Om dat meteen op één lijn te zetten met oordelen....
Waarom denk je dat mensen zich veroordeeld voelen als ze geconfronteerd worden met Gods Woord? Omdat ze drommels goed weten dat hun leven niet in overeenkomst is met de bijbel Om nu de schuld bij degene te leggen die hem/haar daarop wijst vind ik heel slecht.
Met deze houding geef je de zonde meer kans om zich te ontwikkelen omdat niemand elkaar meer op zijn/haar gedrag durft aan te spreken. Je hebt de zonde nu een argument gegeven met een geestelijk sausje...

Volgens mij is dit helemaal niet de strekking van het artikel. Sterker nog, ik begrijp niet eens hoe je tot deze strekking komt... Het gaat niet over zonde, het gaat over iemands zelfbeeld...

Henri Nouwen schrijft ergens: We zullen nooit gelukkig worden als we steeds willen weten of we beter of slechter zijn dan anderen. We zijn goed genoeg als we doen waartoe we geroepen zijn. Wees jezelf!
Ik denk, als je dit beseft, dan gun je het ook een ander dat hij/zij zichzelf mag zijn, incl. zijn eigenaardigheden...
Dit neemt niet weg dat je elkaar mag aanspreken op algemeen fatsoen en op gedrag. Ik ben ervan overtuigd dat de toon waarmee iemand die zichzelf accepteert dat doet anders zal zijn dan diegene die zichzelf (nog) niet heeft aanvaard...

Berichten: 5057

LIESBETH326 schreef:

Volgens mij is dit helemaal niet de strekking van het artikel. Sterker nog, ik begrijp niet eens hoe je tot deze strekking komt... Het gaat niet over zonde, het gaat over iemands zelfbeeld...

Henri Nouwen schrijft ergens: We zullen nooit gelukkig worden als we steeds willen weten of we beter of slechter zijn dan anderen. We zijn goed genoeg als we doen waartoe we geroepen zijn. Wees jezelf!
Ik denk, als je dit beseft, dan gun je het ook een ander dat hij/zij zichzelf mag zijn, incl. zijn eigenaardigheden...
Dit neemt niet weg dat je elkaar mag aanspreken op algemeen fatsoen en op gedrag. Ik ben ervan overtuigd dat de toon waarmee iemand die zichzelf accepteert dat doet anders zal zijn dan diegene die zichzelf (nog) niet heeft aanvaard...

Zoals ik het artikel lees, is dat de reden van veroordeling bij de persoon zelf ligt. Niet bij degene die dingen doet die niet door de beugel kunnen. En dat bestrijd ik, omdat je dan de nadruk legt op de degene die de ander wil attenderen op iets wat tot zonde kan leiden. Je kunt ook iemand vermanen omdat je je daadwerkelijk zorgen maakt over de ander. Dat heeft niets met je eigen motieven te maken, het kan zelfs ingaan tegen je eigen belangen.....

Berichten: 913

Laten we eens de Bijbel erbij gaan pakken wat daarin staat.

2 tim. 4.
1 Ik betuig dan voor God en den Heere Jezus Christus, Die de levenden en doden oordelen zal in Zijn verschijning en [in] Zijn Koninkrijk: 2 Predik het woord; houd aan tijdelijk, ontijdelijk; wederleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en leer. 3 Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen; maar kittelachtig zijnde van gehoor, zullen zij zichzelven leraars opgaderen, naar hun eigen begeerlijkheden; 4 En zullen [hun] gehoor van de waarheid afwenden, en zullen zich keren tot fabelen.
5 Maar gij, wees wakker in alles, lijd verdrukkingen; doe het werk van een evangelist, maak, dat men van uw dienst ten volle verzekerd zij.
6 Want ik word nu tot een drankoffer geofferd, en de tijd mijner ontbinding is aanstaande. 7 Ik heb den goeden strijd gestreden, ik heb den loop geeindigd, ik heb het geloof behouden; 8 Voorts is mij weggelegd de kroon der rechtvaardigheid, welke mij de Heere, de rechtvaardige Rechter, in dien dag geven zal; en niet alleen mij, maar ook allen, die Zijn verschijning liefgehad hebben. 9 Benaarstig u haastelijk tot mij te komen. 10 Want Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen, en is naar Thessalonica gereisd; Krescens naar Galatie, Titus naar Dalmatie. 11 Lukas is alleen met mij. Neem Markus mede, en breng [hem] met u; want hij is mij zeer nut tot den dienst. 12 Maar Tychikus heb ik naar Efeze gezonden.
13 Breng den reismantel mede, dien ik te Troas bij Karpus gelaten heb, als gij komt, en de boeken, inzonderheid de perkamenten. 14 Alexander, de kopersmid, heeft mij veel kwaads betoond; de Heere vergelde hem naar zijn werken.
15 Van welken wacht gij u ook, want hij heeft onze woorden zeer tegengestaan. 16 In mijn eerste verantwoording is niemand bij mij geweest, maar zij hebben mij allen verlaten. Het worde hun niet toegerekend.
17 Maar de Heere heeft mij bijgestaan, en heeft mij bekrachtigd; opdat men door mij ten volle zou verzekerd zijn van de prediking, en alle heidenen [dezelve] zouden horen. En ik ben uit den muil des leeuws verlost.
18 En de Heere zal mij verlossen van alle boos werk, en bewaren tot Zijn hemels Koninkrijk; Denwelken zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen.
19 Groet Priska en Aquila, en het huis van Onesiforus. 20 Erastus is te Korinthe gebleven; en Trofimus heb ik te Milete krank gelaten. 21 Benaarstig u, om voor den winter te komen. U groet Eubulus, en Pudens, en Linus, en Klaudia, en al de broeders. 22 De Heere Jezus Christus zij met uw geest. De genade zij met ulieden. Amen.

Je mag elkaar juist wel in liefde terecht wijzen en diegene bestraffen als diegene niet op het goede spoor zit en daarin onderwijs geven tot de juiste spoor mag ingaan samen met onze Vader op die voet verder.
Als het niet goed is veeg dan het stof van je voeten en verlaat diegene als diegene niet wil luisteren maar blijf onderzoeken en wees als een evangelist.

Shalom,

Berichten: 456

CHATULIEM619 schreef:

Zoals ik het artikel lees, is dat de reden van veroordeling bij de persoon zelf ligt. Niet bij degene die dingen doet die niet door de beugel kunnen. En dat bestrijd ik, omdat je dan de nadruk legt op de degene die de ander wil attenderen op iets wat tot zonde kan leiden. Je kunt ook iemand vermanen omdat je je daadwerkelijk zorgen maakt over de ander. Dat heeft niets met je eigen motieven te maken, het kan zelfs ingaan tegen je eigen belangen.....

Oké, ik begrijp je nu wat beter. Toch blijf ik van mening dat het niet de strekking is van het artikel. Verwarring ontstaat denk ik door de titel die het artikel draagt. Mijns inziens zou de titel 'wie anderen niet waardeert, heeft zichzelf niet aanvaard' meer dekkend zijn geweest.
Veroordelen wordt vlg. mij gebruikt in de zin van niet waarderen en accepteren, niet zozeer wat iemands gedrag betreft, maar wel als persoon.

Maar goed, het is een detail...

Berichten: 555

CHATULIEM619 schreef:

Wat een grote onzin, wat je hier vertelt, Jonathan. Het valt me echt van je tegen. Ongeestelijk en onbijbels vind ik.
Mag je dus nooit mensen aanspreken op hun gedrag? Mag je dus nooit mensen wijzen op Gods woord? We hebben nl. een richtsnoer voor ons leven gekregen en we mogen elkaar best wel een spiegel voorhouden van tijd tot tijd. Om dat meteen op één lijn te zetten met oordelen....
Waarom denk je dat mensen zich veroordeeld voelen als ze geconfronteerd worden met Gods Woord? Omdat ze drommels goed weten dat hun leven niet in overeenkomst is met de bijbel Om nu de schuld bij degene te leggen die hem/haar daarop wijst vind ik heel slecht.
Met deze houding geef je de zonde meer kans om zich te ontwikkelen omdat niemand elkaar meer op zijn/haar gedrag durft aan te spreken. Je hebt de zonde nu een argument gegeven met een geestelijk sausje...

sorry hoor chat maar hoe jij het brengt haal ik totaal niet uit dit artikel
ik lees nergens dat je mensen niet mag aanspreken
aanspreken of veroordelen is iets totaal verschillends
hoewel bij sommigen dat aardig parallel met elkaar loopt helaas
maar normaal gesproken kun je iemand gewoon aanspreken op dingen zonder diegene gelijk te veroordelen

Berichten: 1599

CHATULIEM619 schreef:

Wat een grote onzin, wat je hier vertelt, Jonathan. Het valt me echt van je tegen. Ongeestelijk en onbijbels vind ik.
Mag je dus nooit mensen aanspreken op hun gedrag? Mag je dus nooit mensen wijzen op Gods woord? We hebben nl. een richtsnoer voor ons leven gekregen en we mogen elkaar best wel een spiegel voorhouden van tijd tot tijd. Om dat meteen op één lijn te zetten met oordelen....
Waarom denk je dat mensen zich veroordeeld voelen als ze geconfronteerd worden met Gods Woord? Omdat ze drommels goed weten dat hun leven niet in overeenkomst is met de bijbel Om nu de schuld bij degene te leggen die hem/haar daarop wijst vind ik heel slecht.
Met deze houding geef je de zonde meer kans om zich te ontwikkelen omdat niemand elkaar meer op zijn/haar gedrag durft aan te spreken. Je hebt de zonde nu een argument gegeven met een geestelijk sausje...

Jammer dat jij het artikel anders leest dan dat ik het lees,
Jammer dat jij dat vind tegenvallen van mij
Jammer dat jij dat afdoet met een oordeel van ongeestelijk en onbijbels.

Weet je waar het omgaat :
In te zien dat je door het bloed van Jezus een geliefd kind van God bent. 'Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld Hem niet kent' schrijf Johannes in zijn eerste zendbrief. Dat moeten we in ons hoofd prenten."

Als je dat gaat beseffen dat je een GELIEFD kind bent van God, zal je ook de levens van anderen naast je op die manier kunnen gaan zien.

Kijk eens met de bewogen van Jezus naar de mensen om je heen.

Aan het kruis veroordeelde Jezus ook de moordenaar niet, maar nam hem aan.
Aan de voeten van Jezus kreeg de overspelige vrouw ook niet een veroordeling van Jezus, Jezus nam geen steen op, zond haar wel weg met de boodschap om niet meer te zondigen.

En zo kan ik nog wel diverse voorbeelden aankaarten.

Weet je Chat..... natuurlijk mag je een mens wijzen op dingen die niet goed zijn. Maar is je intentie te laten zien hoe God die dingen haat, en daar een straf voor heeft....of.... is je intentie dat je in alle mensen om je heen potentiele kinderen van God ziet ???

Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

Jammer dat jij het artikel anders leest dan dat ik het lees,
Jammer dat jij dat vind tegenvallen van mij
Jammer dat jij dat afdoet met een oordeel van ongeestelijk en onbijbels.

Weet je waar het omgaat :
In te zien dat je door het bloed van Jezus een geliefd kind van God bent. 'Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld Hem niet kent' schrijf Johannes in zijn eerste zendbrief. Dat moeten we in ons hoofd prenten."

Als je dat gaat beseffen dat je een GELIEFD kind bent van God, zal je ook de levens van anderen naast je op die manier kunnen gaan zien.

Kijk eens met de bewogen van Jezus naar de mensen om je heen.

Aan het kruis veroordeelde Jezus ook de moordenaar niet, maar nam hem aan.
Aan de voeten van Jezus kreeg de overspelige vrouw ook niet een veroordeling van Jezus, Jezus nam geen steen op, zond haar wel weg met de boodschap om niet meer te zondigen.

En zo kan ik nog wel diverse voorbeelden aankaarten.

Weet je Chat..... natuurlijk mag je een mens wijzen op dingen die niet goed zijn. Maar is je intentie te laten zien hoe God die dingen haat, en daar een straf voor heeft....of.... is je intentie dat je in alle mensen om je heen potentiele kinderen van God ziet ???

Ik blijf het toch heel jammer vinden dat je motieven blijft zoeken achter degene die vermaant. Soms of meestal is het geen pretje een standpunt in te nemen dat misschien niet door de ander gedragen wordt. En met deze bijdrage geef je die mensen nog een schuldgevoel erbij. Kan jij je ook voorstellen, dat mensen de ander willen vermanen omdat ze zich daar daadwerkelijk zorgen om maken. Of zijn deze mensen alleen maar gefrustreerd en willen ze zich afzetten tegen de ander? Dat vermanen ook zijn consequenties heeft wordt ook onderschat. Het is niet alleen de ander ondersteunen, soms kan het zelfs een scheuring betekenen. Hoeveel scheuringen erdoor ontstaan zijn, doordat degene die in zonde leefde dat niet wilde opgeven. En hoeveel pijn er geleden is, door deze houding. Maar moet je dan zonde laten regeren in de gemeente? Moet je dan maar je mond houden, omdat je anders ruzie op je hals haalt? Moet je dan maar stoppen met vermanen, omdat mensen je ervan verdenken dat je niet van jezelf houdt????

Berichten: 1599

CHATULIEM619 schreef:

Ik blijf het toch heel jammer vinden dat je motieven blijft zoeken achter degene die vermaant. Soms of meestal is het geen pretje een standpunt in te nemen dat misschien niet door de ander gedragen wordt. En met deze bijdrage geef je die mensen nog een schuldgevoel erbij. Kan jij je ook voorstellen, dat mensen de ander willen vermanen omdat ze zich daar daadwerkelijk zorgen om maken. Of zijn deze mensen alleen maar gefrustreerd en willen ze zich afzetten tegen de ander? Dat vermanen ook zijn consequenties heeft wordt ook onderschat. Het is niet alleen de ander ondersteunen, soms kan het zelfs een scheuring betekenen. Hoeveel scheuringen erdoor ontstaan zijn, doordat degene die in zonde leefde dat niet wilde opgeven. En hoeveel pijn er geleden is, door deze houding. Maar moet je dan zonde laten regeren in de gemeente? Moet je dan maar je mond houden, omdat je anders ruzie op je hals haalt? Moet je dan maar stoppen met vermanen, omdat mensen je ervan verdenken dat je niet van jezelf houdt????

Beste Chat,

Ik heb het niet over vermanen. Voor mij zijn veroordelen en vermanen twee wezenlijk verschillende zaken.

Vermanen kan iemand terecht wijzen zijn op een foute zienswijze, met de intentie er samen naar te kijken en daar beiden in te kunnen groeien.
Waar het omgaat is dat je in gesprek raakt, wat die ander beweegt dat hij/zij zo denkt of doet. En van daaruit de meningen te staven, naar een oprecht en zuiver antwoord, wisseling in zienswijze.

Veroordelen is iemand de les lezen en geen ruimte geven voor gesprek.
Je oordeel al klaar hebben dus.

En volgens mij zijn bijna alle scheuringen vanuit dat laatste ontstaan. Mensen die haaks op mekaar komen te staan en waar begrip, liefde en geduld geen plaats meer hebben.

Berichten: 555

JONATHAN890 schreef:

Beste Chat,

Ik heb het niet over vermanen. Voor mij zijn veroordelen en vermanen twee wezenlijk verschillende zaken.

Vermanen kan iemand terecht wijzen zijn op een foute zienswijze, met de intentie er samen naar te kijken en daar beiden in te kunnen groeien.
Waar het omgaat is dat je in gesprek raakt, wat die ander beweegt dat hij/zij zo denkt of doet. En van daaruit de meningen te staven, naar een oprecht en zuiver antwoord, wisseling in zienswijze.

Veroordelen is iemand de les lezen en geen ruimte geven voor gesprek.
Je oordeel al klaar hebben dus.

En volgens mij zijn bijna alle scheuringen vanuit dat laatste ontstaan. Mensen die haaks op mekaar komen te staan en waar begrip, liefde en geduld geen plaats meer hebben.

idd jonathan dat bedoel ik nu ook duidelijk te maken
vermanen en veroordelen zijn 2 verschillende dingen

Berichten: 7083

Quote Jonathan Maandag 7 juni 2010, 22:22
Vermanen kan iemand terecht wijzen zijn op een foute zienswijze, met de intentie er samen naar te kijken en daar beiden in te kunnen groeien.

Quote Thomas donderdag 27 mei 2010, 11:49, in het topic: Het woordje eerlijkheid in een profiel...
Mensen hebben soms wat tijd nodig om de werkelijkheid onder ogen te zien. Zeker in de conflictsituaties, waar ik door mijn werk nogal eens in verkeer, is het beter iets te poneren dat de ander naar de waarheid stuurt - die hij dan zelf ontdekt en dat overtuigt het beste......

Als je een ander helpt, mag en moet je jezelf ook heel houden. Dan heb je de ander ook, in een bepaalde vorm, lief als jezelf.

Altijd alles zeggen, ook vermanen en dus niet veroordelen-verwijten, heeft dusz vaak geen zin. Je kan dan beter iets poneren, zodat hij/zij er zélf achter komt, en dat heeft dusz veel meer waarde.

Wat je wel kan doen, mijns inziens, en dat las ik hier ook ergens, is iemand op de gevaren wijzen van iets, een zonde zeg maar, en dan met de bedoeling diegene te waarschuwen, en niét te manipuleren.En dan niet eens om angst te prediken, want angst is een slechte raadgever. Ik bedoel hiermee zo van dat je tegen iemand zegt, van als je dat zo blijft doen, dan dit en dat, geen dreiging, of dreigingen, want God houdt wél van diegene. Ik zou zelf dusz niet dreigen als ik zie dat iemand, bewust, en ook erg vaak onbewust behoorlijk in zonde zit. Ik zou dusz oprecht waarschuwen zonder verwijt, dat de zonde niet van God is, maar van de vijand. En dat zonde altijd erg ongelukkig maakt, vaak oplange termijn. en vaak heeft iemand die dusz in zonde leeft, dat niet door, vandaar. Of zo iemand wíl helemaal niet luisteren en wordt boos, omdat de zonde wat hij/zij al zo lang doet, wel heel erg aantrekkelijk is....

Dit wou ik gewoon even kwijt.

Zegens!

Shanita

Berichten: 2338

SHANITA130 schreef:

Altijd alles zeggen, ook vermanen en dus niet veroordelen-verwijten, heeft dusz vaak geen zin. Je kan dan beter iets poneren, zodat hij/zij er zélf achter komt, en dat heeft dusz veel meer waarde.

Wat je wel kan doen, mijns inziens, en dat las ik hier ook ergens, is iemand op de gevaren wijzen van iets, een zonde zeg maar, en dan met de bedoeling diegene te waarschuwen, en niét te manipuleren.En dan niet eens om angst te prediken, want angst is een slechte raadgever. Ik bedoel hiermee zo van dat je tegen iemand zegt, van als je dat zo blijft doen, dan dit en dat, een dreiging, of dreigingen, want God houdt wél van diegene. Ik zou zelf dusz niet dreigen als ik zie dat iemand, bewust, en ook erg vaak onbewust behoorlijk in zonde zit. Ik zou dusz oprecht waarschuwen zonder verwijt, dat de zonde niet van God is, maar van de vijand. En dat zonde altijd erg ongelukkig maakt, vaak oplange termijn. en vaak heeft iemand die dusz in zonde leeft, dat niet door, vandaar. Of zo iemand wíl helemaal niet luisteren en wordt boos, omdat de zonde wat hij/zij al zo lang doet, wel heel erg aantrekkelijk is....

Dit wou ik gewoon even kwijt.

Zegens!

Shanita

En dat heet dus met een mooi woord: Vermanen Knipoog smiley

Berichten: 7083

Ja!

Ik zie het.

Knipoog smiley

Fijne Dag!

Groet en Zegens!

Shanita

En bedankt!

Lachende smiley

Berichten: 5407

CHATULIEM619 schreef:

Ik blijf het toch heel jammer vinden dat je motieven blijft zoeken achter degene die vermaant. Soms of meestal is het geen pretje een standpunt in te nemen dat misschien niet door de ander gedragen wordt. En met deze bijdrage geef je die mensen nog een schuldgevoel erbij. Kan jij je ook voorstellen, dat mensen de ander willen vermanen omdat ze zich daar daadwerkelijk zorgen om maken. Of zijn deze mensen alleen maar gefrustreerd en willen ze zich afzetten tegen de ander? Dat vermanen ook zijn consequenties heeft wordt ook onderschat. Het is niet alleen de ander ondersteunen, soms kan het zelfs een scheuring betekenen. Hoeveel scheuringen erdoor ontstaan zijn, doordat degene die in zonde leefde dat niet wilde opgeven. En hoeveel pijn er geleden is, door deze houding. Maar moet je dan zonde laten regeren in de gemeente? Moet je dan maar je mond houden, omdat je anders ruzie op je hals haalt? Moet je dan maar stoppen met vermanen, omdat mensen je ervan verdenken dat je niet van jezelf houdt????

Zonde is natuurlijk een heel persoonlijk begrip, wat jij als een zonde ervaart hoeft het voor mij helemaal niet te zijn........
En wie ben jij dan om een ander te veroordelen of ergens op aan te spreken?
En dat heeft niets te maken met je mond dan maar houden maar als ik zie hoeveel leed er vaak ontstaat omdat men elkaar toch wel de les wil lezen over de levenswandel dan vraag ik me serieus af of dat allemaal de moeite waard is....
Een ieder probeert naar zijn/haar maatstaven te leven en is daar ook zelf verantwoordelijk voor......
Wij zijn alletwee christen maar beleven het totaal anders.......om maar even een voorbeeld te noemen,maar wie ben jij om te zeggen dat ik een slecht christen ben? En omgekeerd is dat ook zo natuurlijk......
Dat recht heb je volgens mij niet eens.......
En als ik dan jouw stukje lees Chatuliem waar je over mensen oordeelt die dan maar in zonde blijven leven naar jouw maatstaven, denk ik dat je een beetje beperkt denkt......En of mensen nu wel of niet sex hebben voor het huwelijk? Dat moet ieder vooral zelf weten en beslissen met de voor hun geldende normen en waarden en niet die van jou.....
Probeer zelf een voorbeeld te zijn voor wat je gelooft maar dring dat een ander niet op!

Willemijn

Berichten: 5057

Voordat we hier een hele discussie gaan voeren hoe je mensen zou moeten vermanen, en of je ze überhaupt zou moeten vermanen ( zie bijdrage Willemijn) wil ik terug keren op het oorspronkelijke thema, nl. dat dit artikel de oorzaak van vermanen in feite neerlegt bij de persoon die vermaant. En een psychologische reden zoekt achter dat vermanen.

Jonathan stelt dat er een verschil is tussen vermanen en veroordelen. Helaas wordt dat heel subjectief ervaren. Een vermaning kan uit liefde gebeuren en toch als oordeel worden ervaren. Wie bepaalt in zo'n geval dat het een vermaning is of een oordeel. Ik bedoel, iemand die overspel pleegt zal een vermaning ook als een oordeel kunnen zien.

En dan werkt dit artikel alleen maar in de hand om een vermaning die in liefde en nederigheid gegeven is, naast zich neer te leggen en de schuld bij de vermaner neer te leggen.

In sommige gevallen moet je idd vermanen. En dat heeft niets te maken met dat je jezelf beter voelt dan de ander, maar dat heeft te maken met het volgen van Gods' Woord en principes.

Berichten: 2338

CHATULIEM619 schreef:

Voordat we hier een hele discussie gaan voeren hoe je mensen zou moeten vermanen, en of je ze überhaupt zou moeten vermanen ( zie bijdrage Willemijn) wil ik terug keren op het oorspronkelijke thema, nl. dat dit artikel de oorzaak van vermanen in feite neerlegt bij de persoon die vermaant. En een psychologische reden zoekt achter dat vermanen.

Jonathan stelt dat er een verschil is tussen vermanen en veroordelen. Helaas wordt dat heel subjectief ervaren. Een vermaning kan uit liefde gebeuren en toch als oordeel worden ervaren. Wie bepaalt in zo'n geval dat het een vermaning is of een oordeel. Ik bedoel, iemand die overspel pleegt zal een vermaning ook als een oordeel kunnen zien.

En dan werkt dit artikel alleen maar in de hand om een vermaning die in liefde en nederigheid gegeven is, naast zich neer te leggen en de schuld bij de vermaner neer te leggen.

In sommige gevallen moet je idd vermanen. En dat heeft niets te maken met dat je jezelf beter voelt dan de ander, maar dat heeft te maken met het volgen van Gods' Woord en principes.

Ik denk dat het een beetje tweeledig werkt eigenlijk...je hebt beiden een referentiekader en het hangt daarvan af hoe je iets brengt of opvat.
Wanneer je zelf iemand bent die zich snel veroordeelt voelt, zul je ook geneigd zijn zelf sneller te oordelen...terwijl je, wanneer zeker van jezelf, een ander ook makkelijker in liefde ergens op kunt wijzen.
En dat geld andersom natuurlijk net zo, iemand die veel oordelen heeft over zichzelf (en anderen) zal een goed bedoelde "vermaning" al veel sneller negatief oppakken dan iemand die zeker is van zichzelf.
Hoe je denkt en handelt, heeft namelijk vooral zijn oorsprong in je zelfbeeld...zoals het stukje van Jonathan al stelde...
Oordelen zit nu eenmaal in de natuur van de mens...het is afhankelijk van hoe je zelf in elkaar steekt wat je er mee doet.
Ik denk dat de truc ligt in doorvragen...hoe bedoelt iemand hetgene dat hij/ zij net zei en wat is de achterliggende gedachte...
Het kan namelijk zo maar zijn dat het anders bedoeld was dan jij het opvatte en door dit na te gaan kun je je eigen oordelen ook verminderen.
Ik denk dat het altijd goed is wanneer iemand je ergens op wijst, ervan uitgaande dat dit op een normale manier gebeurt is, om het te overwegen en het op waarde te schatten.
Maar daarbij kan ik me heel goed voorstellen dat wanneer iets echt als een verwijt geplaatst is, men het al snel opzij schuift...daar ben ik zelf ook erg toe geneigd.
Sleutelwoorden zijn in deze dus vooral communicatie en zelfreflectie, denk ik...

Berichten: 5407

CHATULIEM619 schreef:

Voordat we hier een hele discussie gaan voeren hoe je mensen zou moeten vermanen, en of je ze überhaupt zou moeten vermanen ( zie bijdrage Willemijn) wil ik terug keren op het oorspronkelijke thema, nl. dat dit artikel de oorzaak van vermanen in feite neerlegt bij de persoon die vermaant. En een psychologische reden zoekt achter dat vermanen.

Jonathan stelt dat er een verschil is tussen vermanen en veroordelen. Helaas wordt dat heel subjectief ervaren. Een vermaning kan uit liefde gebeuren en toch als oordeel worden ervaren. Wie bepaalt in zo'n geval dat het een vermaning is of een oordeel. Ik bedoel, iemand die overspel pleegt zal een vermaning ook als een oordeel kunnen zien.

En dan werkt dit artikel alleen maar in de hand om een vermaning die in liefde en nederigheid gegeven is, naast zich neer te leggen en de schuld bij de vermaner neer te leggen.

In sommige gevallen moet je idd vermanen. En dat heeft niets te maken met dat je jezelf beter voelt dan de ander, maar dat heeft te maken met het volgen van Gods' Woord en principes.

Chatuliem,

Weet je wat de ergste macht is buiten de economische en politieke macht? Dat is de religieuze macht......
Hoeveel mensen zijn er niet door religie verwond geraakt? Je hoeft hier het forum maar te lezen om de verhalen te horen.....
Een onvriendelijk woord van een predikant, priester of voorganger of kritische opmerkingen over je manier van leven door kerkgenoten, weigering aan het avondmaal en talloze andere krenkingen blijven vaak lang in de herinnering van mensen hangen dan welke andere afwijzing dan ook (is onderzoek naar gedaan),
dus een heleboel mensen hebben zich van God afgekeerd omdat ze op het moment dat ze het omzien naar elkaar zo nodig hadden ipv de vermaning de kerk verlaten omdat ze zich niet welkom voelden.
Dat was vroeger zo en dat is tot op de dag van vandaag ook zo......
En of je het nu vermanen of veroordelen noemt het leed wat je aan kan richten kan groot zijn.....

Willemijn

Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Chatuliem,

Weet je wat de ergste macht is buiten de economische en politieke macht? Dat is de religieuze macht......
Hoeveel mensen zijn er niet door religie verwond geraakt? Je hoeft hier het forum maar te lezen om de verhalen te horen.....
Een onvriendelijk woord van een predikant, priester of voorganger of kritische opmerkingen over je manier van leven door kerkgenoten, weigering aan het avondmaal en talloze andere krenkingen blijven vaak lang in de herinnering van mensen hangen dan welke andere afwijzing dan ook (is onderzoek naar gedaan),
dus een heleboel mensen hebben zich van God afgekeerd omdat ze op het moment dat ze het omzien naar elkaar zo nodig hadden ipv de vermaning de kerk verlaten omdat ze zich niet welkom voelden.
Dat was vroeger zo en dat is tot op de dag van vandaag ook zo......
En of je het nu vermanen of veroordelen noemt het leed wat je aan kan richten kan groot zijn.....

Willemijn

Ik ben de eerste die onderkent, dat de kerk een bepaalde macht uit oefent op christenen. En dat daar vaak over de grens is gegaan ben ik het ook mee eens. Maar om te zeggen, dat je dan als kerk alles zou moeten goedkeuren, vind ik ook tever gaan. Maar de macht van de kerk is iets waar heel zorgvuldig omgegaan moet worden.

Berichten: 5057

TESSYBEAR731 schreef:

Ik denk dat het een beetje tweeledig werkt eigenlijk...je hebt beiden een referentiekader en het hangt daarvan af hoe je iets brengt of opvat.
Wanneer je zelf iemand bent die zich snel veroordeelt voelt, zul je ook geneigd zijn zelf sneller te oordelen...terwijl je, wanneer zeker van jezelf, een ander ook makkelijker in liefde ergens op kunt wijzen.
En dat geld andersom natuurlijk net zo, iemand die veel oordelen heeft over zichzelf (en anderen) zal een goed bedoelde "vermaning" al veel sneller negatief oppakken dan iemand die zeker is van zichzelf.
Hoe je denkt en handelt, heeft namelijk vooral zijn oorsprong in je zelfbeeld...zoals het stukje van Jonathan al stelde...
Oordelen zit nu eenmaal in de natuur van de mens...het is afhankelijk van hoe je zelf in elkaar steekt wat je er mee doet.
Ik denk dat de truc ligt in doorvragen...hoe bedoelt iemand hetgene dat hij/ zij net zei en wat is de achterliggende gedachte...
Het kan namelijk zo maar zijn dat het anders bedoeld was dan jij het opvatte en door dit na te gaan kun je je eigen oordelen ook verminderen.
Ik denk dat het altijd goed is wanneer iemand je ergens op wijst, ervan uitgaande dat dit op een normale manier gebeurt is, om het te overwegen en het op waarde te schatten.
Maar daarbij kan ik me heel goed voorstellen dat wanneer iets echt als een verwijt geplaatst is, men het al snel opzij schuift...daar ben ik zelf ook erg toe geneigd.
Sleutelwoorden zijn in deze dus vooral communicatie en zelfreflectie, denk ik...

Ik zou graag willen dat je inging op mijn kritiek op het artikel. Dit artikel legt nl. volledig de schuld en de verantwoordelijkheid bij degene die vermaant en laat de vermaande vrijuit gaan.

Berichten: 2338

CHATULIEM619 schreef:

Ik zou graag willen dat je inging op mijn kritiek op het artikel. Dit artikel legt nl. volledig de schuld en de verantwoordelijkheid bij degene die vermaant en laat de vermaande vrijuit gaan.

Ik bén op je kritiek ingegaan Chat! Ik heb al eerder aangegeven dat er dus een verschil is tussen oordelen en vermanen (zie mijn reactie op Shanita) en in mijn laatste reactie aangegeven dat de opvatting vooral te maken heeft met je eigen referentiekader, en dus ook al aangegeven het voor een heel groot deel eens te zijn met het artikel dat over oordelen ging en niet over vermanen.
Als laatste heb ik namelijk ook aangegeven dat oordelen vooral ook in de natuur van de mens zit, maar dat zelfbeeld vaak bepaald wat je ermee doet.

Ik zou dus graag willen dat je wat beter leest Twijfelende smiley