Berichten van CHILL210

CHILL210 · Berichten: 3

Een kerk voor de kwetsbaren is volgens mij utopie. Laat dat nu ook net datgene zijn waardoor ik twijfel over de kerk in zijn algemeenheid. Want als de kerk niet datgene kan zijn wat Jezus ons ter voorbeeld gaf, wat blijft er dan nog over? De rancune die ik ervaar over de kerk is dat zij aan de ene kant mooie woorden spreekt maar op het moment dat deze omgezet moet worden in gedrag ineens niemand thuis is. Ik ervaar hypocrisie en bedrijfsmatigheid in de kerk. Daarmee, juist in een kwetsbare positie, vind ik het extra pijnlijk om te vernemen dat de plaats waar je je veilig zou moeten weten er geen veiligheid blijkt te zijn. De kerk is voor mij een juiste leer, de gemeenschap daarentegen een verzameling mensen die weten dat ze God nodig hebben en daarin samen op weg willen gaan. En wat voor kerk dit dan ook zal zijn, de mensen die deze verbondenheid zoeken zullen niet anders kunnen dan kwetsbaar zijn in zichzelf maar sterk in het weten geliefd te zijn door God.
De vraag is alleen, hoe realistisch is dit bijbelse denkbeeld vertaald naar de kerk van Nederland?

CHILL210 · Berichten: 3

Religie en geloof zijn zo in strijd met elkaar en toch aan elkaar verbonden in kerken maar ook daarbuiten. Zelf denk ik dat de kern daarvan ligt in de zondeval, namelijk dat we sindsdien onze eigen god willen zijn. Jezus vraagt ons nu zijn voorbeeld te volgen in het volkomen gehoorzaam zijn aan de Vader. Dan zal hij verbondenheid geven door de Geest. Daar moet denk ik niets tussen, zeker geen religie.
Ik twijfel heel erg aan de kerk in zijn algemeenheid. Ik weet niet of het goed is en zoals God het vraagt. Maar als ik dan denk aan de andere kant, helemaal geen kerk meer dan vraag ik me af hoe de verbondenheid als volgelingen van Jezus tot stand kan komen. Die vraag houdt me bezig.
Maar het in hokjes denken is niet verbonden aan kerk, dat zit in de mens. Wij willen begrijpen en oordelen. En als dit niet lukt dan oordelen we alsnog omdat de angst diep in ons geworteld is. En de zonde probeert die angst te bedekken maar als we zouden durven denken dan is werkelijk de angst het gevolg en de oorzaak van veel zonde en gebrokenheid.

CHILL210 · Berichten: 3

MANNA613 schreef:

Ik ben christen maar denk niet in hokjes... dat is een keuzemogelijkheid voor mensen die zich wel verbonden weten met het christelijk geloof, met Jezus Christus maar die niet willen zeggen tot welke denominatie ze behoren, of die gewoonweg niet bij een vaste groep behoren.

Tenminste ik neem aan dat dat de reden is dat mensen die optie invullen. Toch vind ik het een bezwaarlijke omschrijving. Het veronderstelt namelijk dat mensen die wel bij een vaste geloofsgemeenschap horen, wel in hokjes denken. En dat mensen die zich nergens bij hebben aangesloten dat niet doen. Naar mijn bescheiden mening klopt dit niet. We denken namelijk allemaal in hokjes en daar is niets mis mee. In hokjes denken helpt ons om de wereld overzichtelijk te maken en bovendien kiezen we er soms bewust voor om in een bepaald hokje te gaan zitten. Zelfs het zogenaamde niet-hokje is een hokje. Snap je het nog?

Er is niets mis mee om in een hokje te zitten en van daaruit je geloof in Christus te beleven. Het is goed om een vaste basis te hebben van waaruit je je leven en je geloof vormgeeft. Dat wil niet zeggen dat je blind bent voor andere meningen en overtuigingen. Helemaal niet. Het geeft je wel een bepaalde basis en het geeft niet om die af en toe bij te stellen. Geloven is een werkwoord, is een dynamisch iets. De Geest van God is ook dynamisch, God vindt altijd weer nieuwe wegen om Zijn liefde die in Christus Jezus aan ons is geopenbaard ingang te vinden. De Geest doorbreekt de grenzen die door mensen zijn gemaakt, maar God is ook een God van orde.

De term 'hokje' lijkt volgens jouw een negatieve associatie te hebben in de ogen van de meeste mensen. En ja, dat is ook zo. Anders is die term niet met die betekenis bedacht. En dat dit nu wordt toegepast in een profielvraag waarbij die betekenis nog eens expliciet wordt gemaakt maakt al snel de neiging om de associatie ook andersom te maken.

Ik heb zeer zeker wel moeite met hokjes-denken in kerken met één verschil: Mocht je op volwassen leeftijd bewust kiezen voor een denominatie dan kan zoals je aangeeft deze kerk een basis zijn van waaruit je verder reikt. Maar stel dat je in een denominatie bent opgegroeid dan kan dit hokje zulke dichte ramen hebben dat je beeld betreft andere kerken wazig is en van daaruit dus ook zeker gaat hokjes-denken, oordelen, langs de lat leggen.
Dus een keuze voor een hokje als basis, ja. Opgegroeid zonder de keuze te hebben gemaakt, nee.
Uiteindelijk heeft dit in mijn beleving dus ook niet te maken met de vraag over hokjes-denken maar het verschil tussen religie en geloof. Als je in een bepaalde kerk bent opgegroeid kan het religieuze aspect zo 'veilig' voelen dat je meer daaraan hecht dan aan de soms heel spannend voelende nieuwe wegen gaan, zoals ook Abram moest.