Berichten van KIDSFIRST917

KIDSFIRST917 · Berichten: 3

Stel: Het huwelijk is in de fout gegaan. Dat was niet Gods bedoeling. Als het toch van een scheiding komt, stel je, maakt het niet zoveel uit wie van beiden de stekker uit dat huwelijk trok. Een interessant standpunt, misschien. Zo heb ik het nog niet eerder naar gekeken. Je kijkt dan inderdaad naar dat vorige huwelijk. Je kijkt niet zo zeer naar wie van beiden de mist in ging en naar wat er speelde. Dit kanvoor een deel wel kloppen.
Natuurlijk is er ook wel een andere kant.

Als het niet goed in het huwelijk gaat, kun je professionele hulp zoeken; dat heb ik ook gedaan. Maar de ander kan om eigen redenen die hulp weigeren.

Als het huwelijk van beiden is; heeft een ieder voor zich daar een eigen verantwoordelijkheid in. Vergelijk het maar met gewoon ziek zijn, je kunt elkaar besmetten, maar dan moet je er beiden, ieder apart moeite voor doen om weer beter te worden. Zo is het ook met een huwelijk: Het huwelijk kan ziek zijn. Ik noem het dan maar euthanasie of abortus van het huwelijk, in die lijn is scheiden onbijbels. Beiden hebben ieder een eigen verantwoording naar God toe.

Ik vind dat de wetgever in Nederland daarin bijbels fout zit. Net als bij abortus en euthanasie ziet de wetgever de scheiding als een 'juridische oplossing' voor wat jij noemt huwelijksproblemen.

Of je nu verder gaat met dat huwelijk of niet, ik vind dat je zou moeten kunnen aantonen dat je er van alles aan gedaan hebt om dat huwelijk te redden. Als je dat niet kunt aantonen, vind ik dat je niet zomaar bijbels gezien, dus met steun vanuit christelijke organisaties zou moeten kunnen scheiden.

Wat een nieuwe relatie betreft, denk ik dat je een heel gezond en verstandig standpunt hebt. Ongeacht wat er misging is het goed om je uit te strekken naar een nieuwe relatie en zo mogelijk een nieuw huwelijk om daarin als tweede kans wel te streven naar geluk en een christelijk huwelijk.

Ik vind een ander standpunt daarin soms verfrissend en hoopvol. Ik hoop dat ik het ook anders kan leren gaan zien. Misschien kan een ander standpunt, denk ik, ook wel, dan is er de schroom of weerstand in een nieuwe relatie, juist omdat het niet goed was gegaan in je vorige huwelijk. Dat is, denk ik, voor gescheiden mensen best een hele dobber om voor zichzelf mee af te rekenen. Erkennen dat je een huwelijk achter je hebt, waarin het niet goed was gegaan en dan toch de moed hebben om aan een nieuwe relatie te beginnen en God af te smeken dat het wel goed mag gaan.

Dat lijkt me dan om je verantwoord uit te strekken naar wat Hij in je leven kan, en naar ik hoop ook wil doen. Dat is dan een moeie gedachte om naar uit te zien.

Bedankt voor je reactie[i]

KIDSFIRST917 · Berichten: 3

Tussen verlangen en geloof: Dat verlangen dat je van God iemand mag vinden, waarmee je verder wilt, ook na een scheiding.

Een verlangen tussen vrees en hoop: Vergetende hetgeen achter me ligt, uitzien naar wat komen gaat. Mag dat? Niet willen dat die pijn er nog is en dat je daarmee die ander misschien onbedoeld kwetst.

Dat geloof, die hoop dat het mag, dat het kan, met iemand verder gaan, maar dan wel in Zijn Naam. Dat God Zijn goedkeuring er aan geeft. Dat verlangen kan er zijn, maar het doet ook gelijk pijn. Net alsof het niet mag.

Met dit onderwerp wil ik kijken of forum-leden hier elkaar in kunnen bemoedigen en steunen. In de hoop dat God hun hierin meer vrijheid geeft. En ze hierin meer van Hem durven te verwachten.

KIDSFIRST917 · Berichten: 3

Stel je studeert psychologie: Bij intermenselijke relaties gaat het vaak om conflicten tussen het 'ik' en 'de ander'. Dus tussen wat 'ik' geloof, denk en voel en hoe ik het gedrag van 'de ander' tegen mij ervaar.
Een wapenrusting is iets wat ons 'ik' kan beschermen, maar God's Woord is onze wapenrusting. Dus we hebben wel bescherming nodig tegen de beschuldigingen en aanvallen van andere mensen, maar niet door op die aanvallen te reageren, maar om ondanks die beschuldigingen staande te blijven; dat is het Woord van de Waarheid, God's Woord.
Zonder waarheid zou er geen leugen zijn; dus als God's Woord de Waarheid is; is er aanval op Die Waarheid mogelijk.

Kijk maar naar Jezus in de woestijn. Nu worden christenen aangevallen met bijbelteksten en niet met gewone woorden, maar door misbruik van bijbelteksten door andere mensen die zich christen noemen.
Waarom? Er is gewoon geen beter wapen om christenen onderuit te halen dat met teksten uit de bijbel. Als deze tactiek in de kerk gebruikt wordt door gezagsfiguren uit de kerk, kunnen we nergens naar toe vluchten.
We hoeven God's Woord niet te gebruiken tegen aanvallen van niet christenen. Die geloven toch niet dat God's Woord waar is. Ze kunnen ons met hun eigen waarheid ook niet zo van slag brengen.
Omdat we weten dat God's Woord waar is, zijn we als klei in de handen van ouderlingen en voorgangers en dominees. Zij kunnen ons alles wijsmaken tenzij God's Woord ons zelf laat zien dat zij het misbruiken om ons te misleiden. Dit kun je zien als Jesus in de woestijn misleid dreigt te worden met bijbelteksten: Dan kent hij de bijbel en weet Hij wat God bedoeld in Zijn Woord. Dan heeft de aanval van de valse profeet geen vat op ons. dan houden we stand. We hebben dus een goed en sterk fundament nodig van Gods Woord en voldoende leiding van God's Geest om Zijn Wil te verstaan.
Dat zie ik als wapenrusting.