Berichten van LIAN703

LIAN703 · Berichten: 6

SABINE999 schreef:

Vinden jullie het soms ook zo lastig om te luisteren naar je eigen grenzen en er niet over heen te gaan?

En hoe vinden jullie echt rust? Vind dat best lastig.

- Of ik HSP heb laat ik in het midden.. Ik heb wel veel kenmerken ervan..

Groetjes..

Ik weet wat de consequenties zijn wanneer ik over m'n grenzen heen ga, en daar heb ik heel veel voor over om dat te voorkomen. Want dan voel ik me echt vreselijk, dat wil ik echt niet mee maken.
Ik herken ze wel goed nu, maar het is soms inderdaad niet leuk of makkelijk om de juiste keuze te maken daarin. Toch heeft het voor mij wel hoge prioriteit.
Soms word ik het vooruit denken en vooraf anticiperen wel zat. Time- en energiemanagement :D. Daar baal ik soms wel van.

Echt rust vind ik ook lastig. Het is soms alsof alles maar door gaat in mijn hoofd en in wat ik voel. Letterlijk de rust op zoeken helpt mij om van binnen ook rustig te worden. En dat moet ik echt bewust doen en inplannen. Geen telefoon, geen mail, geen afspraken. Een middagje de natuur in, een dagje geen drukke bezigheden & tijd voor jezelf.

Voor mij is overzicht ook erg belangrijk. Ik maak een weekplanning en to do lijsten. Overzicht hebben over situaties geeft mij ook rust van binnen.
Het is belangrijk om na te denken wat voor jou werkt.

Succes!

LIAN703 · Berichten: 6

TINK100 schreef:

oke...er van uitgaande dat ik een hsp-er ben, welk boek raad je me dan aan om te lezen......want een test is 1, er mee omgaan is 2...dat is voor mij al niet makkelijk laat staan voor een ander.....

De boeken van Elaine Aron zijn ok. Persoonlijk vind ik de website en het boek van Felix Brabander het beste: http://www.onesessioncoaching.nl/hsp-hoogsensitiviteit.html

Ook de website www.ookzogevoelig.nl heeft me erg geholpen. Deze vond ik erg duidelijk (wel ff door de soms zweverige dingen heen lezen).

Ik heb er in het begin veel over gelezen, om het te gaan snappen en inzien. Uiteindelijk ben ik er goed voor gaan zitten en ben letterlijk op een rijtje gaan zetten wat echt lastig is voor mij. Van daaruit ben ik voor mezelf richtlijnen/grenzen gaan bepalen om goed op die lastige dingen in te kunnen spelen.
Omdat ik nu zelf veel beter weet wat ik wel of niet kan hebben of wanneer iets genoeg is, kan ik dat ook beter naar mijn omgeving aangeven.

LIAN703 · Berichten: 6

TINK100 schreef:

ik heb gegoogled, 2 testen zijn er, beide geven aan dat ik een hsp-er ben, heb......maar WIE en HOE stel je het nu vast....want in het wilde weg gaan roepen dat je het bent of hebt.....

Ik denk dat je er dus wel van uit kunt gaan dat je HSP-er bent. Verder maakt het denk ik niet echt uit hoe officieel het wel of niet is. Als jij je er in herkent, dan is het zo - en dus kan jij er nu mee verder.

Waarschijnlijk zul je er meer over gaan lezen en te weten komen, en dus kun je beter rekening gaan houden met jezelf. Daar gaat het uiteindelijk denk ik om, dat je je leven zo inricht dat het rekening houdt met jou als hoogsensitief persoon. En waarschijnlijk wordt het dan allemaal een stukje makkelijker.

Succes!
Lian

LIAN703 · Berichten: 6

Hoi Job.
Goed dat je ook reageert. Het is wat he dat HSPer zijn?! Zoals ik hierboven al een keer heb geschreven, denk ik dat het voor mannen een stuk lastiger is dan voor vrouwen om HSP te zijn. De maatschappij verwacht andere dingen van je, anders dan wie je bent. Dat botst. Ik denk dat het voor vrouwen al meer geaccepteerd is om gevoelig te zijn (hoewel HSPer zijn dan nog wel weer heel anders is dan men door heeft, maar goed er is meer acceptatie denk ik).

Je wordt er inderdaad mee geboren, maar je leefomgeving is daarnaast zeker erg bepalend hoe je het (en dus ook jezelf) leert zien en waarderen.
Ik denk vaak ook dat anderen er meer plezier van hebben dan jezelf, omdat HSPer zijn behoorlijk goede dingen oplevert, maar je zelf vooral de lasten draagt. Toch ben ik er van overtuigd dat er in principe goed mee te leven is, mits je je leven er op aan past.

Om je vragen te beantwoorden:
1 Er moet bij mij absoluut een goede balans zijn tussen mensen om me heen en tijd om alleen te zijn (en bij te komen). Maar er zijn natuurlijk ook weer allerlei gradaties in HSP zijn, dus dat zal erg verschillen per HSP-er. Maar het is absoluut herkenbaar.

2 Perfectionisme is een kenmerk van HS. Voor mij is het vooral een tactiek om minder kritiek te krijgen, want daar kan ik moeilijk mee om gaan, omdat me dat zooooo verschrikkelijk raakt. En dat probeer ik te voorkomen door de lat heel hoog te leggen.

3 Schuldgevoel is wel herkenbaar, hoewel ik het bij sommige dingen bijna niet heb en bij andere dingen juist heel erg.

4 Nu ik van HSP weet, ontdek ik juist dat ik veel HSP vrienden heb (die het ook nog niet wisten van zichzelf, of die er niet zo mee bezig zijn). Misschien geldt ook hier dat mannen er anders mee om hebben leren gaan, om zich te kunnen handhaven? En ze daardoor minder herkenbaar zijn?

5 Ik ben wel gewoon redelijk mezelf geweest al die tijd. Het was meer dat ik nooit snapte waarom ik soms zo heftig reageerde op dingen en daar niet goed mee om kon gaan, en dan als het ware vast liep in mezelf.
Het lijkt me logisch dat het voor iedere persoon geldt, dat wanneer je jezelf mag zijn, dat je je dan lekkerder in je vel voelt en gelukkiger bent. Maar voor jezelf opkomen, voor wie jij bent, is dus wel ontzettend belangrijk! Zowel voor HSPers als niet HSPers!

6. Deze vraag kan ik niet beantwoorden voor je. Nogmaals, ik denk dat mannen het inderdaad zwaarder hebben. Lijkt me inderdaad erg moeilijk. Nu ik weet dat ik HSP-er ben, heb ik m'n leven daarop aangepast. Inclusief mijn werk. Ik heb daarin een aanpassing gemaakt (andere baan), die hopelijk goed gaat uitpakken. Wellicht moet je daar eens heel goed over nadenken, wat je zou kunnen doen om het leefbaarder te maken voor jezelf.

Succes er mee Job. En als je nog meer vragen hebt, of lekker van je af wilt schrijven: zeker doen!

Groetjes,
Lian

LIAN703 · Berichten: 6

Hey allemaal.

Laat ik ook ff reageren Knipoog smiley

Tsja, HSP... voor mij is het een mega opluchting geweest (en nog steeds!) om er achter te komen dat ik HSP-er ben. Er werden me zoveel dingen duidelijk over mezelf. Ik zag het niet als een label dat ik kreeg, maar had juist het gevoel dat er allerlei dingen van me afvielen. Ik kon juist de negativiteit naar mezelf los laten en ik ben nu veel milder en positiever naar mezelf toe.

Ik heb er veel over gelezen en dat heeft me enorm geholpen om het beter te snappen en er beter mee om te gaan.
Ik heb nu 2 leefregels:
1 blijf binnen de kaders van HSP (zodat ik me ok voel)
2 als ik over mn grenzen ben gegaan, zo snel mogelijk weer tot rust komen

Ik vind het vreselijk om echt overprikkeld te raken. De uitdaging voor mij is het om mn grenzen te kennen en goed aan te geven. Dat vraagt wat lef, maar tot nu toe ervaar ik redelijk veel sympathie vd mensen om me heen. En zo niet, dan is dat jammer voor hen Knipoog smiley

.
Er zijn momenten dat ik HSP vreselijk vind, maar ik zie er ook hele goede dingen in terug en wil er voor kiezen om het als iets goeds te zien.
Iedereen is anders op z'n eigen manier, en dit ben ik. Dat is ok!

Ik kan me wel voorstellen dat het voor mannen lastiger is om HSP-er te zijn, omdat de maatschappij wellicht minder gevoeligheid van hen verwacht (eist) dan van vrouwen, en het dus nog lastiger is om jezelf te zijn.

Ik heb de droom om ooit nog een christelijk HSP boek te schrijven, maar dat zal nog wel even duren denk ik Lachende smiley

.

Ondanks alle lastige dingen wil ik het wel als een gave van God zien en brengt het me juist ook dichter naar God toe, omdat ik Hem er keihard in nodig heb. Dat vind ik waardevol.

God bless!
Lian

LIAN703 · Berichten: 6

Hoi!
Sinds een paar maanden ben ik er achter dat ik hoog sensitief ben. Ik heb er sindsdien veel over gelezen en probeer er nu zo goed en zo kwaad als het kan mee om te gaan. Dat lukt me gelukkig steeds beter.

Ik vroeg me af of er nog meer HSP-ers op CM zijn? Misschien kunnen we er eens over bomen, elkaar wat tips geven en de mooie kanten er van belichten?

Groeten,
Lian Lachende smiley