Berichten van JOHAN850

JOHAN850 · Berichten: 27

JOL252 schreef:

Ah... hier komt dan het : De man is het hoofd van de vrouw.
"Vrouwen, weest aan uw man onderdanig als aan de Here, want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner gemeente; Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt. Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles" (Efeziërs 5:22 t/m 24).
"Vrouwen, weest uw man onderdanig, gelijk het betaamt in de Here" (Kolossenzen 3:18).

Kleine opmerking: het is "Zoals aan de Heer" of "in de Heer". Ik denk dat hier een toetsingsmoment, overlegmoment voor vrouwen in ligt, of sommige zaken nog wel met God hebben te maken en ze hierin nog eens kunnen zijn. Of om het wat breder te trekken: of bepaalde beslissingen en wegen nog wel gezond en verstandig zijn en met de voetjes op de vloer. Maar ik lees hier niet in dat ze zonder meer in alles ja en amen knikken. Ze blijven een persoonlijkheid met eigen ontwikkeling, gaven en talenten en mening. Oftewel, een spiegel waardoor de man zal kunnen checken of hij de zaken nog wel af en toe helder ziet. En wat mij betreft is dit net zo goed andersom zo, een over en weer en daar hoef je als het goed is niet eens over na te denken maar is in die liefde waar al eerder over geschreven is vanzelfsprekend aanwezig.

Ben ik helemaal mee eens, citaten uit de Bijbel gebruiken om iets aan te geven vind ik "not done" . De Bijbel is een leidraad voor ons leven als geheel en niet per citaat. Vrouw en man zijn naar Gods beeld gemaakt. Ze zijn beide voor God waardevol, de man niet meer als de vrouw. De vrouw is door God gemaakt als een hulp tegenover de man en niet onder de man. Gelukkig maar want de vrouw is waardevol.

JOHAN850 · Berichten: 27

TINK100 schreef:

en zo zijn we weer op t punt beland van modder gooien en elkaar de grond in trappen.....joepie...

on topic: hoe verder na het eindigen van een relatie al dan niet in een scheiding of door overlijden??

ieder voor zich bepaald dat...er is verdriet, miss opluchting, bevrijding maar zeker een tijd van verwerken....
een schouder en 2 oren zijn miss nog belangrijker dan het woord van God.....

En dat modder gooien en in de grond trappen is respectloos.
Ieder beleefd haar of zijn pijn op haar of zijn eigen manier, en pijn is wat je voelt.
Die schouder en twee oren zijn enorm belangrijk want je staat toch alleen.
Is de vraag "schuld" belangrijk als je relatie stuk loopt? Volgens mij niet. Vaak is er een proces aan vooraf gegaan waarin dingen worden gezegd of gedaan die de ander pijn doen of beschadigen. Neem dat wat jezelf mis heb gedaan voor je eigen rekening en erken het.

Behandel elkaar met respect op dit topic en weet dat wat de ander deel heel persoonlijk is. En in mijn ogen is ieder mens waardevol omdat we zijn gemaakt naar ZIJN evenbeeld.

JOHAN850 · Berichten: 27

SHANITA130 schreef:

Nou, mi ben je 1. niet oud.
2. vond jij dat leuk om te horen toen je 18 was, 'lekker ding'?

Ik vond het helemaal niet leuk en gebrek aan respect.

Voelde zelfs bedreigend.

Het is ook zeer respectloos als je iemand een ding noemt terwijl het een mens is. Als ik het hoor zeg ik er wat van.

JOHAN850 · Berichten: 27

HANNAH810 schreef:

hmm bij mij zou je per definitie een NEE krijgen;
soms kan het prettig zijn eerst eens gewoon gezellig te mailen of chatten, misschien?

het zou op mij errug doelgericht overkomen!!

Mijn stelling was dus ook om reacties los te krijgen. Natuurlijk wil je eerst wat meer van elkaar te weten komen. Eerst mailen en dan bellen en dan elkaar ontmoeten is natuurlijk de meest logische manier.

JOHAN850 · Berichten: 27

MARIANNE338 schreef:

Hahahaha......ik denk dan bij mezelf.......oke....wat wil je nou?
Of....wat moet ik hiermee ???
Misschien krijgen we antwoord van de heren....ben benieuwd Engeltje smiley

Ik denk dat veel mannen het eerst met een knipoog proberen om te kijken of er reactie komt. Ik doe dat zelf niet maar stuur een mail en kijk dan of er gereageerd wordt. Wel is het zo als je vaak een afwijzing krijg dat je weleens bij je zelf denk "is er dan geen vrouw voor mij die je beter wil leren kennen?" Dus als je een mail krijg van een man maar je heb geen interesse stuur dan gewoon een leuke mail terug.

JOHAN850 · Berichten: 27

WILLEMIJN232 schreef:

Vertel je ons nu ook hoe jij het aanpakt??? Knipoog smiley

Sorry even een tijdje offline geweest vanwege drukte.

Weet je Willemijn, Ik stuur een mail naar de dame en vraag of ze mij wil ontmoeten. Eigenlijk kort maar krachtig. En dan hoop ik dat ik een antwoord krijg.

JOHAN850 · Berichten: 27

ROELANDE345 schreef:

ik heb een vaste methode eerst chatten is dit na een paar keer nog leuk dan foto (als die er nog niet was) en bellen, voelt dan nog alles oke dan daten
Hoe leuker het lijkt des te sneller ik wil daten. Om te voorkomen dat mn hormonen voor niks op hol slaan snap je

Bedankt Roelande, het is heel duidelijk.

JOHAN850 · Berichten: 27

ANNA415 schreef:

Sommige mannen willen na 1x chatten je al zien of je telefoonnummer.
Ik chat liever een paar keer, zodat ik wat meer over hem weet.
Wat blijkt vaak blijft het dan bij 1 a 2 x chatten. Wat was dan de intentie?! Gefrustreerde smiley

He een goed antwoord, daar hebben we wat aan. Dank je. En ja wat is het belang van de ander is altijd iets waar ik achter wil komen.

JOHAN850 · Berichten: 27

Dat waren alvast een paar goede reacties, waarvoor dank.

Heb ik toch nog een vraag:
Wanneer gaan vrouwen over tot daten, wat zijn de voorwaarden.

Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen voorwaarden maar noem de eens alsjeblieft,

JOHAN850 · Berichten: 27

Een vraag: Ik ben alweer een tijdje op datingsites actief. Ik probeer veel contacten te leggen met mensen die mij interesseren of die mijn interesse wekken. Maar ik vraag mij af; Wat maakt een man aantrekkelijk?
Natuurlijk weet ik dat niet ieder persoon hetzelfde is maar er zijn toch algemene antwoorden?
Waar kijk jij als vrouw naar als je een profiel van een man bekijkt?
Zeker is dit geen gemakkelijk vraag maar ik krijg weleens de indruk dat mensen meer afgaan op een foto als op een profiel omschrijving.

JOHAN850 · Berichten: 27

PIETER619 schreef:

Men zegt dat liefde een kwestie van geven en nemen is, dit is haast de grootste fout die men begaat in en relatie, want bij nemen wil men vaak meer dan de partner kan geven en dan gaat eigen ik nog mee rol spelen.

Liefde is een kwestie van geven en KRIJGEN.
Waarom dit zo is, is dat als men zaken wil de liefde niet maar aan bod komt, maar materialistische zaken (ook in fysiek bijv, knuffelen)belangrijker worden en men dingen verwacht die een ander soms niet kan opbrengen en wel begint te eisen soms.

Stel je metgezel is ernstig ziek, en is zeer verzwakt, dan kan je niet verwachten dat hij/zij alle taken nog doet die voorheen normaal waren en jij dus een gedeelte moet overnemen. Als je toch een belonig verwacht voor wat je extra doet, ben je aan het nemen en loopt de zooi in het honderd, doe je het uit liefe zonder verwachtingen zal je beloning groter zijn dan je verwacht, de liefde groeit juist door de ander te helpen.

Dus bij geven en krijgen groeit de liefde en bij geven en nemen (ik wil) koelt zij. Ik heb een fantastisch huwelijk gehad totdat (door verkeerde invloeden) het eigen ik hoogtij ging vieren bij haar. Letwel als er iets mis gaat ligt de schuld heel vaak ook mde bij de ander, dus heb ik weldegelijk ook schuld aan de zooi.

Helaas konden wij niet met elkaar in gesprek omdat het hoofdzakelijk eenrichting verkeer was. Ze was een fantastische moeder maar heeft even niet in de gaten dat ook naar de kinderen toe, liefde geven en krijgen is. Gelukkig heb ik contact met hun en hun moeder kunnen hertstellen.

Eerlijk zijn is een groot goed, vooral in de liefde

Pieter, wat een wijze woorden en ja je hebt helemaal gelijk.
Als ervaringsdeskundige ga je denk ik je volgende relatie wel anders in en blijf je opletten hoe de relatie verloopt. Als je twee gevers en twee krijgers in de relatie heb gaat het goed, anders...... wordt het veel geven en niets verwachten.

JOHAN850 · Berichten: 27

ROELANDE345 schreef:

Zal ook weer mijn weg alleen moeten zoeken, heb mijn relatie helaas moeten verbreken.......

Heel erg lastig als je er achter komt dat het toch beter is om te stoppen met een relatie. Alleen verder is niet wat je had gehoopt, maar de eenzaamheid is het ergste vindt ik zelf. Het gesprek, die arm om je heen, die knuffel dat is wat het meeste mist. En al heb je talloze vrienden dan toch.... Heel veel sterkte Roelande.

JOHAN850 · Berichten: 27

CHATULIEM619 schreef:

Het is nu al een hele poos geleden dat mn vrouw en ik uit elkaar zijn gegaan. Vanaf het begin hebben we ervoor gekozen om elkaar te kinderen te gunnen. Ik zelf vind het vreemd, dat één van de ouders het alleenrecht van de kinderen opeist. Je kunt toch niet van ze verwachten dat ze partij kiezen, bovendien als je ze laat kiezen, voelt het nee veel zwaarder dan het ja. Aangezien mijn zoon bijna in de puberleeftijd zat, kozen we ervoor dat hij bij mij ging wonen. In die leeftijd is het verstandig dat hij een voorbeeld zou hebben, en een zoon bij de moeder laten betekent dat hij de rol van de vader gaat overnemen.
Vanaf het begin heb ik ervoor gezorgd ook betrokken te blijven bij mn dochter (s). Dus ik belde vrijwl elke dag ging ook naar de ouderavonden toe. Ze zijn dus opgegroeid met zowel een vader als een moeder, alleen woonden die in twee huizen.

Misschien heeft het een invloed gehad dat ze hun zusje verloren hebben. Het heeft de band wel hechter gemaakt, maar nu ze allebei de leeftijd hebben om zelfstandig te gaan wonen, ben ik blij dat we echt een gezinnetje zijn gebleven, weliswaar in twee huizen, maar nog steeds met elkaar verbonden.

Dat kwam deze week ook weer goed van pas. Mijn ex werd opgenomen in het ziekenhuis vanwege een blindedarm ontsteking. Toen ze daar lag, had ze hulp nodig. Haar moeder en zus die beide op leeftijd zijn moesten ook komen. Ik heb ze dus gebracht en gehaald. Gewoon, als de moeder ziek is, hebben de kinderen er ook last van en als ik ze dan kan helpen doe ik dat.

Ik vertel dit verhaal om aan te geven, dat als je gescheiden bent, het heel goed mogelijk is om toch een positief contact er aan over te houden. Dat is niet alijtd gemakkelijk hoor, maar het kan wel.

Mijn broer heeft ook zo'n relatie, komt op verjaardagen bij zijn ex, gaat uit eten met zijn huidige vrouw en kinderen en zijn ex met hun kinderen.
Als mensen zo met elkaar om kunnen blijven gaan heb ik respect. Dus voor jou ook veel respect.

JOHAN850 · Berichten: 27

MIRRIE240 schreef:

Heb je inderdaad een punt. Ik merk aan mezelf dat ik enorm verlang naar iemand naast me, maar aan de andere kant, als het te dichtbij komt duw ik het meteen weer af. Soort van automatische beveiliging van mijn hart ofzo, ik weet het ook niet. Feit is wel dat een man van goede huize zal moeten komen wil hij hier door heen komen. En dan is er voor mezelf ook nog wel wat werk weggelegd..
Laten we hopen dat t met de tijd slijt, en er vanzelf weer vertrouwen zal groeien.

Ik mag je meegeven; slijten zal het zeker, de pijn en het verdriet worden minder. Wat ik zelf tegenwoordig sterk doe is "het belang van de ander" proberen boven water te krijgen. Ik bedoel dus, wat is het belang van de ander om iets van mij te willen. Wat was het belang van mijn ex om een relatie met mij aan te gaan? Ik heb het ontdekt. Ontdek ook je eigen belang, wat is er nodig om weer vertrouwen te krijgen bijvoorbeeld. Oeps, ik stop anders ga ik doordraven
Knipoog smiley

JOHAN850 · Berichten: 27

ERIKA129 schreef:

Alle mensen zeg heb je niks anders te doen dan iemand die je totaal niet kent zo neer te zetten??
Ik zou zeggen ga de bijbel eens echt goed bestuderen!!! neem daarvoor ruim de tijd wordt het tenminste weer gezellig op cm!!!!

Erika, dat heb je goed. En aan de mensen die de bijbel aan een ander willen citeren wil ik graag de volgende doorgeven; de Bijbel is om te leren in plaats van te citeren.

JOHAN850 · Berichten: 27

PETRA944 schreef:

denk jij, je bent nog maar drie weken verder, mijn man kon het niet laten om vreemd met iedereen te gaan, maakte kind bij een ander 2 dagen na de geboorte van een kind werd er ergens anders ook een kindje geboren, dus weet hoe het voelt om voor het ootje te worden gehouden, en ja dan komt er boosheid, later komen er andere fases van het rouwproces, verdriet, acceptatie, vergeving, alleen verder gaan, je leven weer oppakken. hoeft niet persee in die volgorde, maar zoals was het inge ? eerder al schreef, je kan pas verder met een nieuwe relatie als je je ouwe hebt losgelaten helemaal. Dat doe je niet effe in drie weken, je komt toch door een soort rouwproces. Waar jij nu in zit is boosheid, de andere moet je nog door heen. sterkte ermee

Petra, je legt het heel goed uit en vele mensen zullen het herkennen of er iets aan hebben. Ik onderschrijf het uit ervaring.

JOHAN850 · Berichten: 27

IFAN841 schreef:

Nou, als je voor het O-tje word gehouden dan ben je gauw klaar hoor met rouwen. Kijk, als je verdriet omslaat in woede dan treur je ook niet meer om iemand...

Juist en woede is een deel van het procces waarbij je een negatieve relatie verwerkt.
Heb je dat ook gehad? ongeloof, verdriet, woede als het om menselijke relaties gaat die worden verbroken en dan rouw kort of lang?
Dat is een procces wat ik zelf een aantal jaren lang heb doorgemaakt, stap voor stap.

JOHAN850 · Berichten: 27

INGE721 schreef:

Hier heb je denk ik wel een kern te pakken Johan. Je weet wat je hebt in je uppie dus de angst om je weer te binden en dan toch na een aantal maanden alleen te komen staan is onverdraaglijk soms.

Maar.....er is hoop.....
Veel praten samen en dan kom je een heel eind.
En, wat bij mij hielp, gewoon de knop omzetten en gaan voor deze man.

En dat laatste "gaan voor deze man" lijkt mij zo gevaarlijk weet je, Als je niet oppast zet je jezelf aan de kant om iets te bereiken. Maar wat wil je dan bereiken?

JOHAN850 · Berichten: 27

ANNA415 schreef:

en ik maar moeite doen om een date te krijgen Huilende smiley, smiley in tranen

Anna, zijn er niet genoeg vrijgezellen in je regio? Maar dat niet alleen, durf te daten. Ook al voelt het na de date niet goed, dan kan je dat toch gewoon zeggen tegen hem. Als je maar zorgt dat hij niet voldoende informatie van je heb om je te kunnen stalken. Ik heb wel eens het idee dat het niet normaal zou zijn als een vrouw initiatief neemt. Volgens mij is dat niet OK.
Oh en Anna, ik keek zojuist op je profiel, is niets mis mee toch.

JOHAN850 · Berichten: 27

ZEELAND736 schreef:

Heel herkenbaar Johan...zo voel ik het ook vaak...!!

Is het dan de bagage van het leven wat je meeneemt en wat op een zeker moment angstig maakt of is het de angst om weer te binden. Ik weet het niet eerlijk gezegd.

JOHAN850 · Berichten: 27

Afgelopen week had ik de eerste date na mijn scheiding. Een lieve vrouw waar ik direct respect voor had. Samen hadden we best veel overeenkomsten en raakvlakken. En toch gaan het niet verder. Jammer maar ik heb begrip en respect voor haar. Wat kunnen menselijke relaties moeilijk en gecompliceerd zijn zeg. Wat kan het verleden het heden beschadigen of onzeker doen zijn.

JOHAN850 · Berichten: 27

MIRRIE240 schreef:

Het is precies een jaar geleden, dat er in onze relatie een knop om ging bij hem. En dan ga je een proces in, waar je helemaal niet in wilt. Het was niet mijn keuze, maar ik moest het aanvaarden.

Nu een jaar later, heb ik er een prachtig dochtertje bij, zelf bevallen, zelf gekraamd, zelf een huis opgeknapt, zelf een mooie leven opgebouwd met 2 kindjes. En ik ben er zo trots op! Trots op mijn kinderen, die ondanks alles altijd vrolijk zijn, altijd lachend de toekomst in kijken. Daar kan ik nog wat van leren, maar wat ben ik blij, dat ik het nu, een jaar later, los kan laten. De relatie is voorbij, we leven ons eigen leventje nu, maar ik kan weer vooruit kijken. En ik ben sterker en zelfstandiger dan ooit.

Vandaag, geef ik mezelf een schouderklopje! Goed gedaan meid :) Ja, ik ben trots! En tevens trots op alle andere vrouwen, die in gelijke situaties zitten/zaten!

Mirrie, het ook iets waar je trots op mag zijn, die zelfstandigheid, het leven weer oppakken, er voor je kinderen zijn, Jwe hebt de Kracht gekregen. Ik ben blij voor je. Je hebt ook een leerproces doorgemaakt wat je je verder leven bij zal blijven.

JOHAN850 · Berichten: 27

ROELANDE345 schreef:

mijn autistische zoon heeft een kledingkast die al jaren door wordt geschoven van broer op zus en nu dus bij hem staat. 't Is een handige kast maar voor hem zijn er 2 nadelen aan; Hij is blauw(volgens hem moet dat zwart zijn)en een van zijn zussen heeft er ooit op een creatieve manier spiegeltegels opgeplakt. En om dat laatste gaat het nu, hoe krijgen we die er af zonder dat de glasspinters je om de oren en in de ogen vliegen? Want die spiegels moeten natuurlijk netjes recht onder elkaar

Ik weet iet of de spiegels al van de kast af zijn? De spiegels zitten gelijmd, wat zou kunnen helpen is een föhn onder de randen te zetten en heel langzaam de spiegel er af laten komen. Door de föhn wordt namelijk de lijm weer zacht en komt de spiegel los.

JOHAN850 · Berichten: 27

Bedankt voor je positieve reactie Josina.
Zeker hoop ik wat te mogen betekenen voor anderen.
Dat is iets wat God mij in mijn hart hebt gegeven en wat ik dagelijks ook in mijn werk probeer te bereiken.

JOHAN850 · Berichten: 27

He, een leuk idee, ik heb ook wel interesse moet ik eerlijk zeggen.
Ik ben wel speciaal gekleed en uitgerust, mijn motor zet ik in als verkeersregelaar (hobby) en ik zit volledig in het geel op de motor.
Valt wel lekker op moet ik zeggen.

JOHAN850 · Berichten: 27

He, een leuk idee, ik heb ook wel interesse moet ik eerlijk zeggen.
Ik ben wel speciaal gekleed en uitgerust, mijn motor zet ik in als verkeersregelaar (hobby) en ik zit volledig in het geel op de motor.
Valt wel lekker op moet ik zeggen.

JOHAN850 · Berichten: 27

Ik ben vrij nieuw op CM en was wat aan het rondkijken en uitproberen.
Ik heb de meeste reactie's van dit forum gelezen.

Herkenning is wat ik tegen kom. Elkaar sterken en erkennen.
Zelf ben ik bijna 25 jaar getrouwd geweest, de laatste 5 jaren waren niet goed en de verwijdering zette zich door. Uiteindelijk ben ik degene geweest die "de stekker" eruit getrokken heb. Ik mag jullie wel vertellen dat dat een heel moeilijke en pijnlijke beslissing is geweest, zeker voor de kinderen waar we voor zorgden. Gelukkig heb ik nu weer contact met de kinderen.
Ook ik vraag mij af hoe nu verder. Ik lees bij de meeste van jullie onzekerheid, niet verwerkt verdriet bij sommigen. Toch heb ik veel aan jullie reacties gehad moet ik eerlijk zeggen.

Tegen degene die willen veroordelen wil ik zeggen; Steek je hand in eigen boezem en onderzoek jezelf. Veroordelen mag alleen God doen. Doe je het als mens naar en ander mens toe dan zet je jezelf op zijn Troon en dan moet je je afvragen of je wel Almachtig ben zoals HIJ.

Ik hoop niet dat dit forum doodbloed, op deze manier kunnen we van gedachten wisselen en elkaar steunen.