Berichten van JAPIE897

JAPIE897 · Berichten: 1

Heee Lian, dit wilde ik nog ff zeggen:
het is mooi dat je weet wat je "mankeert".
Dat geeft een zekere rust.
Eindelijk kan je de vinger op de zere plek leggen en een hele hoop in verband zien.
Eindelijk kan je jezelf begrijpen waarom het gaat zoals het telkens/vaak gaat.

Weet niet hoe het bij jouw zit, maar ik begon mezelf behoorlijk te haten omdat ik me vaak terug moest trekken van bv feestjes of uitgaan.
Ja, ook zelfhaat omdat ik mijn werk niet meer kon behouden, de zwakkeling!
Waarom kon ik niet zo zijn als andere jongens/mannen?
Zelfhaat is niet zo gezond en zorgt dat je verder het afvoerputje indraait.

Ook ik kwam laat tot besef wat ik makeerde. De psychiatrie (h)erkent HSP niet. Je wordt daar behandeld voor de gevolgen wat HSP je kan geven in een te laat stadium, zoals bv. depressie en angst.

Heerlijk is dat als het kwartje valt dat je HSP hebt. (het is niet heerlijk dat je HSP hebt!). Eindelijk herkenning! Eindelijk de oorzaak van vele problemen.

Maar ja, die vreugde is ook weer gauw voorbij, want het zorgt er niet voor dat je HSP verdwijnt. De mensen om je heen zien je nog steeds als anders.
Maar door begrip voor mezelf kon ik de zelfhaat los beginnen te laten. Ik leerde te accepteren van iets wat me zo tegenwerkte.

Maar het blijft een feit helaas, zijn zoals ik graag was word ik niet.
Ik dank deze maatschappij, die ook keihard is waardoor ik niet mee kon komen, me ook een vangnet geeft in de vorm van wao.
In de vrije natuur zou ik als "zwakkeling" niet overleven.

Ja, ik kan HSP niet als zegen ervaren! Ik heb ermee leren leven.