Berichten: 1
|
Geplaatst: donderdag 10 mei 2012, 01:49
Onderwerp: Aandacht voor single-zijn in kerk...
|
|
|
Hoi,
in de waarheidsvriend stond een interessant stukje precies over dit onderwerp. Hopelijk komt er zo meer aandacht voor. Ik voel het ook erg in de kerk helaas. Niet bewust, maar bijv. in het gebed dat er in 1 zin gebeden wordt voor zieken, rouwdragenden en alleenstaanden. Alsof het echt een gebrek is. Of hoe ze kijken als je de kerk alleen inloopt, of de eerste vraag: heb je een vriend of zelfs: heb je ook kinderen? Leren loslaten denk ik dan. Geluk niet laten bepalen door wat anderen denken, voor God ben je speciaal en compleet. Maar het is deels ook een kwestie inderdaad van je eigen instelling. Vermijd je het contact met anderen of hoe is dat contact, als je bang bent wat ze van je vinden. Soms zie ik er zelf persoonlijk erg tegenop naar een club of verjaardag te gaan, waar iedereen met zn partner komt en ze naar je kijken van: o, jij bent nog zielig alleen. Maar het merendeel is waarschijnlijk verbeelding, deels zullen ze dit wel denken, maar het is meer omdat ik er zelf mee zit, terwijl anderen het soms niet eens opmerken. Proberen maar de vrolijke vrijgezel te zijn, en vooral niet contacten laten verwateren of een minderwaardigheidsgevoel in de weg laten komen van spontaniteit, contacten. Het is altijd makkelijker gezegd, dan in de praktijk gedaan. Het is vaak zwaar alleen te zijn, maar uiteindelijk hebben we altijd God, en voor Hem maakt het echt niet uit of je single bent of wat anderen van je denken. Het geeft mij meestal wel kracht. En anders kijken inderdaad naar de positieve kanten: je bent vrij, hebt meer tijd voor andere dingen, iets minder zorgen etc. Het leven van een vrijgezel is zo verkeerd nog niet Toch hoop ik dat er nog meer aandacht mag komen binnen de kerken! Vooral omdat eenzaamheid of in elk geval vrijgezel zijn, psychisch best zwaar kan zijn, onder andere door de houding van anderen (bewust of onbewust).
Zo wat n verhaal:s Compliment, respect als je t helemaal gelezen hebt!
|
|