Berichten van NINA106

NINA106 · Berichten: 3

JONATHAN890 schreef:

de aftrap heb je al gedaan. de bal ligt alleen dood op t veld.

misschien eens even een tikkie geven

ik beken schuld :

Ja, heb t voor t huwelijk gedaan, wel met haar getrouwd. Voelde ik mij daar schuldig over? Nee. Weet ik dat God t anders wil? Ja
En dan weet ik dat ik daar tegen in ben gegaan, ja. Maar het gebeurde.

Heb t ook gedaan tijdens het huwelijk Clown smiley

.... die kids zijn er !!

Heb t ook gedaan na mijn scheiding.

en dan over je vraag van punt 2
antwoord : ook ja, zelfde reden als jij...... de spanning moet er letterlijk en figuurlijk wel eens af.

Ben ik nu een zondaar?

NEE, EEN MENS!!!!!!!

NINA106 · Berichten: 3

GERT856 schreef:

Ik heb verlengt Woedende smiley

en nu al weer spijt Gefrustreerde smiley

die v rouwen hier zijn net moslimaas Verlegen lachende smiley

zo boos, niet in hokjes Smiley die vol vragen zit

cel zeker als je reageert Boze smiley

Opgelucht??
De moed maar niet opgeven hoor!!
Gr. Nina

NINA106 · Berichten: 3

INKA401 schreef:

hoi allemaal

na een zomerstop, ben trouwens al zón 5 jaar lid, is er volgens mij nog nooit over onze allerliefste pubertjes gepraat. (of heb ik dit mis)

pubertjes ... velen van jullie hebben er nét zo mee te maken als ik, en wil je zoiets wel met elkaar delen? ... durf je dat ... eerlijk gezegd weet ik dat niet ... maar wil mijn eigen situatie best aan jullie voorleggen, en graag ook een reaktie daarop.

mijn gezins situatie is ... dat mijn vrouw op oudejaarsdag 2002 is overleden ... bleef achter met 4 kids ... ieder kind verwerkt zoiets op zijn eigen manier, en na een jaar of 4 dacht ik, yess ... de spiraal gaat naar boven ... pa heeft inmiddels een schat van een meid ontmoet
(ja hier op cm) ... en het klikt ook enorm met de kids ...
ik hoop dat u begrijpt dat ik een druk leven leid ... mijn gezin, mijn bedrijf, een huis waar wat beestjes rond lopen en een grote tuin.
en nú komt het ... mijn jongste zoontje was 6 jaar toen zijn moeder overleed, nu dus 14 jaar ... natúúrlijk wist ik iets over pubers ... maarja, ik had 3 schatten van kids ... tuurlijk met hun streken, maar was dankbaar dat ik zulke kinderen had.
toen mijn jongste zoontje naar het voortgezet onderwijs ging in de grote stad ... diende dus een probleem aan waar ik totaal niet had verwacht,
já jullie moéders natuurlijk wel ... maar ik ben een vent hé ... druk met alles, en was allang blij dat het zo liep ...
tót dat ik mails kreeg van de juf van mijn pubertje ... en ik dacht echt van ... jéétje, waar kom ik nú weer in beland ... en de spiraal ging weer behoorlijk naar beneden.
mijn pubertje rookte op het schoolplein, ontmoete verkeerde vrienden in de bus naar school, en kocht wiet ... ja geld uit de portemoné van pa ...
stelen dus ... ging op schoolkamp, en alwéér herrie ... ik zal jullie besparen hoe érg ... daarna met vriendjes spelen met een aansteker, het gevolg ... de hooiberg van de buurman in de fik ... mijn zoontje kwam toen gillend binnen van pappa er is brand bij de buren ... en later wist ik genoeg ...

nu de situatie op dit moment ... doordat mijn zoontje geen moeder meer heeft, komt mijn zoontje regelmatig thuis zónder opvang ... hij heeft dus vrij spel om te doen en laten wat hij wil, en pa heeft het nákijken ... ik kan nóg zo goed mijn best doen, hier heb ik géén grip op ... mijn zoontje komt alleen thuis ... thats it, en besef dat dit niet zomaar op te lossen is.

mijn vraag is aan jullie, hoe ga je om met je puber ...
ik hoop op veel reaktie's ... om van te leren ... al is het er maar één

groetjes inka

Hoi Inka,

Herkenbaar!!
Blijf complimenten geven voor de dingen die hij WEL goed doet en keur alleen zijn gedrag af.
Geef jezelf niet de schud, daar schiet je kind niks mee op en jij ook niet. Probeer het gesprek open te houden en vergeet niet te LUISTEREN!
Aandacht en liefde blijven geven misschien op dit moment juist meer.
Kom je er niet uit, zoek hulp. Dat is geen falen maar juist moedig!!
Heel veel sterkte en Gods nabijheid toegebeden.

Liefs Nina.