Berichten van ESTHER363

ESTHER363 · Berichten: 3

Een date is een ontmoeting een date is nog niet ja ik wil. Toch voelt het voor mij soms wel als een sollicitatiegesprek.
Knipoog smiley

Het zien als en ontmoeting maar toch ben ik zenuwachtig en probeer ik te pijlen wat vind ik leuk om te dragen bij deze ontmoeting en wat zou deze persoon leuk vinden wat ik draag. Blijf je zelf tijdens het daten als je b.v. nooit een jurk draagt doe dat dan nu ook niet. Het lijkt mij wel logisch dat je er verzorgt uitziet tijdens je date maar dat heeft voor mij persoonlijk ook te maken met respect. Als ik ga schilderen in huis heb ik andere kleding aan als naar de kerk enz dus ook voor een date/ ontmoeting denk ik even na wat zal ik aandoen.

ESTHER363 · Berichten: 3

Ik heb zelf ook 3 kinderen,nou ja 2 zijn er al volwassen. De eerste reactie die ooit kreeg via een datingsite was heel kwetsend. Deze man die net zo oud was als ik veroordeelde mij omdat ik kinderen had

Dit maakte mij erg onzeker en het gevoel "mag ik er wel zijn" Ik heb daarna tegen de datingsite (en later andere datingsites) gezegd zet een keuze in jullie programma waar in je kan zeggen kinderen van jou geen bezwaar.

Als ik iemand leer kennen met kinderen dan zijn zijn kinderen, maar pas op het moment dat de tijd daar rijp voor is. Eerst elkaar leren kennen en pas als je denkt/ weet dit is het met deze persoon wil ik oud worden dan wil ik pas aan elkaars kinderen zeggen dit is mama/papa zijn nieuwe vriend/ vriendin.

ESTHER363 · Berichten: 3

CATO943 schreef:

Er is al erg veel over dit onderwerp geschreven. Ik denk dat het belangrijk is juist met deze gevoelige dingen, dat je beseft dat het erg gemakkelijk is verder te gaan. Maar erg lastig om een stap terug te doen.
En je krijgt nooit spijt van wat je níet hebt gedaan.
Ik heb gemerkt dat sommige mensen me anders benaderden omdat ik gescheiden ben. Een man was zelfs zo cru om het zo te zeggen 'Ik snap niet waar je zo moeilijk over doet. Als je gescheiden bent en een kind hebt...'
Dat deed pijn... Juist omdat ik als geen ander weet hoeveel verdriet zoiets geeft. Omdat je weet dat je leven soms heel erg anders loopt dan je verwachtte, hoopte en wenste.
Maar probeer vooral naar je eigen geweten te luisteren. En doe geen dingen waar je spijt van krijgt. Het zegt genoeg als iemand het jou niet waard vindt om geduld voor/met je te hebben...

Dit wat cato beschrijft loop ik ook tegen aan, hoe leg ik uit dat ik bepaalde dingen wil bewaren voor later (het huwelijk) Ik ben immers moeder van 3 dus ben geen maagd meer. Wat te doen met dit soort opmerkingen of mensen die deze grenzen niet begrijpen /willen respecteren. Niet iedereen staat het zelfde in het geloof dus niet iedereen denkt er het zelfde over. de opmerking waar zoenen begint stopt het praten vind ik wel erg extreem ,maar ik begrijp wel wat er mee bedoelt wordt. Op het moment dat we (naar mijn mening) te vroeg in een relatie beginnen met het lichamelijke verplaats de aandacht zich naar lichamelijke gevoelens en ben je niet meer/ minder bezig elkaar geestelijk te leren kennen. Met andere woorden, wat zijn de ander zijn interesses, normen en waarde, hobbys enz enz. Intimiteit is denk ik 1 van de mooiste dingen die er is, de lichamelijke intimiteit wil ik alleen maar delen met die persoon waar ik de rest van mijn leven mee wil delen