Berichten van MAR907

MAR907 · Berichten: 1391

JOLAN931 schreef:

Naar aanleiding van het gesloten topic exen zou ik wel door willen gaan op het verwerken van het verleden.
In dat topic kwamen verschillende reacties naar boven wat betreft exen, zowel positieve als negatieve.
Nu is het niet mijn bedoeling om weer een topic te openen om lekker op je ex af te geven, maar waar ik benieuwd naar ben... hoe ga je er mee om, hoe verwerk je je verleden, en hoe laat je het los?

Waarom heeft de een meer last van het feit een ex te hebben dan de ander. We weten allemaal dat CM stikt van de beschadigde mensen in dat opzicht, dus een beetje tact in je reactie zou welkom zijn

Het laatste klopt precies Jolan, dat is waar iedereen mee te maken heeft of zal krijgen bij een ander....

MAR907 · Berichten: 1391

PIETER649 schreef:

Als ik mijn situatie vergelijk met die van Annette, denk ik dat in de nasleep van de scheiding er een wereld van verschil is of er kinderen in het huwelijk waren.
Bij mij was er een groot financieel geschil, lange rechtszaak, uiteindelijk een schikking getroffen en de kous is er mee af.
Annette heeft tot op de dag van vandaag last van haar ex vanwege de kinderen.

Voor mij heel erg herkenbaar met een contact die ik heb gehad met iemand die ik op CM heb leren kennen....

MAR907 · Berichten: 1391

THOMAS968 schreef:

Liefde is een abstractie, hoe concreet we het ook kunnen ervaren. Maar ik denk in termen van menselijk geluk in een gebroken wereld. Mensen kunnen behoorlijk last hebben van de dingen die Zinga noemt en ik neem die mensen serieus en vindt dat je niet kunt volstaan met een mening over hoe liefde er idealiter uit zal zien. Hoe graag ik het overigens ook met je eens zou zijn.

Thomas.

Punt twee van Zinga, had ik al gelezen in het verleden...
Is het punt waar ik met mijn dochter heb ervaren....
Een moeder die haar dochter plotseling op 10 jarige leeftijd dumpt bij een ander. Na drie dagen weer terugkwam en vervolgens vanaf die tijd tussen mij en mijn vrouw gelegen heeft vanwege verlatingsangst.
Zelf is zij nu iemand, die in relatie's erg gevoelig geworden is in bindingsangst...
Nogmaals het gaat veel dieper....

De troost die ik heb, is dat liefde overwint alles....

Hetgeen dat ik nog niet gezegd heb en ook nog niet aan de orde is geweest op het forum, is een persoon die "borderline" heeft....
Wat betekend dat voor de partner en kinderen....

MAR907 · Berichten: 1391

THOMAS968 schreef:

Renate691 wees hier in een eerdere bijdrage al op, waar verder niemand op reageerde.
Als we spreken over bindingsangst moet je wel zorgen dat je daarmee hetzelfde bedoelt. Als dat niet het geval is, wordt een discussie wel erg verwarrend. Bovendien wordt de term bindingsangst ook wel eens misbruikt. Terwijl mensen eigenlijk een date niet durven voort te zetten, dan wel van de ander af willen, wordt de term bindingsangst dan maar uit de kast gehaald. Misschien is dat wel de reden waarom bindingsangst ineens zoveel voorkomt....
In het normale verkeer heb ik de neiging om te veronderstellen dat verlatingsangst inderdaad wel eens de hoofdrol zou kunnen spelen. Mensen willen zich een nieuw verlies of een nieuwe afwijzing graag besparen. Deze vorm van zelfbescherming is wel begrijpelijk, maar ontneemt vooral nieuwe kansen. Dat is jammer en dus ook onnodig. Als blijkt dat een date mislukt en die angst om afgewezen te worden komt op dat moment al boven, dan heeft Tess zeker wel gelijk.

Thomas die vindt dat iedere kans altijd een risico inhoudt. Maar zonder risico is er ook geen kans.

Weet je Thomas, "liefde" kent geen bindingsangst....
Lachende smiley

MAR907 · Berichten: 1391

TESSYBEAR731 schreef:

Sja, geen beter deskundige dan een ervaringsdeskundige he! Knipoog smiley

Haha Tess, Knipoog smiley

MAR907 · Berichten: 1391

TESSYBEAR731 schreef:

Effe geheel tussendoor; bindingsangst, komt juist voort uit verlatingsangst...immers, als je je niet bind (hecht), hoef je ook niet bang te zijn dat je verlaten word!
Andere optie is de angst voor afwijzing, maar ook die komt meestal voort uit de angst verlaten, en dus afgewezen, te worden. Daar hoeft echt niet lang overheen te gaan. Als je iemand net ontmoet, en diegene blijkt op de een of andere manier niets met jou te hebben, dan voel je je in principe ook verlaten d.m.v. die afwijzing..

Now we talking, je hebt de kern te pakken....

MAR907 · Berichten: 1391

Na de laatste reactie's begin ik mij af te vragen: wat verwacht iemand dan in een nieuwe relatie???

Negatieve ervaringen meenemen in de nieuwe relatie, gaat zeker niet lukken....
Oplossen kan een nieuwe partner het ook niet.
De liefde is wel erg zoek zoals het bij mij overkomt..

Positieve en negatieve ervaringen horen in balans te zijn.
Daarmee kan iemand een relatie en/of het verleden daadwerkelijk afsluiten.
Het wordt dan iets als van een "museum" in je leven met goede en slechte dingen....

Ik vind het knap dat Chatt deze topic opent. Het zegt mij een heel hoop...

MAR907 · Berichten: 1391

AREND003 schreef:

Hallo! Je weet toch wel wat "matchen" is Henk? Knipoog smiley

Geweldig hoe jij dat doet.... Knipoog smiley

Ik zie de humor daarvan wel in....

MAR907 · Berichten: 1391

PIETER649 schreef:

Betrek dit nou niet op jezelf, daar heb ik dit niet voor geschreven.

Kun jij je niet voorstellen dat een man die een kenau als vrouw heeft, of een vrouw die meer slaag krijgt dan eten, blij zijn als hun echtgenoot(te) overlijdt?
zeker als ze in een cultuur zitten waar scheiding simpelweg geen optie is?

Ik heb ooit een man gesproken die weduwnaar is, zwaar gereformeerd, afhankelijk van zn klantenkring uit een zwaar gereformeerd dorpje, sociaal compleet geisoleerd in dat kringetje.
Echtscheiding dus GEEN optie... maar man man, wat een tang, wat een klerewijf was ze!!
Hij gaf eerlijk toe dat haar dood een bevrijding voor hem was, en haar kennende... geloof ik dat.

Dat kan ik mij goed voorstellen, zelf was het voor mij ook een last die van mij afging dat ik eerst niet durfde te zeggen.....Maar dat ging wel om een verborgen iets dat ze zelf nooit heeft kunnen zeggen..... en het mee genomen heeft door suïcide....
Bindingsangst gaat veel dieper dat men denkt. Het zit niet aan de oppervlakte.
Maar we gaan heel off topic nu...

MAR907 · Berichten: 1391

PIETER649 schreef:

er word soms in stilte stiekum gejuicht aan het graf
zeker als echtscheiding sociaal geen optie is ( het is nog niet heeeel lang geleden dat het maatschappelijk onaanvaardbaar was, zoals nu heden ten dage nog in bepaalde kringen)

Pieter je weet niet wat je zegt.......
Scheiding kan ook niet altijd de optie zijn wanneer er om een familie schandaal gaat, uit het verleden, die niet bekend gemaakt mag worden.
Waarbij de slachtoffer de mond gesnoerd wordt.

Wat denk wat dat inhoud voor zo'n persoon in een gewone relatie????

MAR907 · Berichten: 1391

DAVID923 schreef:

waarom moet het altijd zo met deze geintjes eindigen, ontopic? of sluiten?

Humor hoort er ook tussen door, nu weer ontopic....

MAR907 · Berichten: 1391

WILLEMIJN232 schreef:

Mijn ervaring is dat het inderdaad zo kan zijn maar de dood kan ook zeker soms een opluchting zijn..........niet iedereen heeft even goede herinneringen......

Aha hoe ga je daarmee zelf om????
Heb je het over diegene die het doet of de nabestaanden????

Mijn vrouw werkte ook in de zorg en heeft veel ellende meegemaakt zelfs suïcide....
Ze had vaak over hetzelfde dat jij nu zegt....
Daar is mijn gezin slachtoffer van geworden.....

MAR907 · Berichten: 1391

HANNAH810 schreef:

ik vind het hele scheidings-proces zowiezo een heel onnatuurlijk proces, als ik zo vrij mag zijn;
ik zou me voor kunnen stellen als je je partner door een sterfgeval moet missen, je een foto op de kast hebt staan; bij een scheiding is dat een stuk minder vanzelfsprekend;
bovendien zie je bij scheidingen toch vaak, dat er boosheid en frustratie mee gaan spelen, waarmee afstand wordt gecreeerd, al dan niet om de eigen identiteit weer terug te kunnen vinden.

ook naar kinderen wordt vaak (onbewust) een boodschap afgegeven van niet van de andere ouder te mogen houden.
een scheidings situatie kent dus veel meer onrecht, naar mijn idee, dan een situatie van ziekte en overlijden!

klopt precies Hannah....
Een foto op de kast, kan ook een instant houden van van een relatie in houden die er niet meer is....
Ik heb dat inmiddels niet meer... omdat het niet meer is.....
Bijbels gezien stop de relatie totdat de dood scheid....
Heel bijzonder heb ik afscheid kunnen nemen op de plek waar ook ons huwelijk ingezegend is.....

MAR907 · Berichten: 1391

SOFIE807 schreef:

Zo , ik ga nu ook maar eens reageren .... ben al een aantal jaren ( en steeds meer ) tot het besef gekomen dat ( naar mijn mening ) het als weduwe/weduwnaar héél wat gemakkelijker is om zonder bindingsangst verder te gaan ... ons vertrouwen is nooit geschonden ... en we hebben het huwelijk in alle schoonheid en liefde ( moeten ) mogen afsluiten .... slaat zijn wonden , maar helen beter denk ik ...
En ik denk dat het ook voor de kinderen gemakkelijker te aanvaarden is ... als er een nieuwe relatie komt ....

Daar zeg ik amen op....

MAR907 · Berichten: 1391

CROSSROAD317 schreef:

En net zo goed als jij vanuit jouw leed spreekt, spreekt iemand die gescheiden is ook vanuit zijn/haar leed.
Voor de kinderen maakt het niet uit, een nw partner zal in eerste instantie altijd als inbreuk worden gezien. Het is dan ook aan jou hoe jij je opstelt naar de kinderen en vandaaruit werkt aan een gezamelijke relatie.
En zo leeft ook iedereen vanuit zijn/haar eigen basis, gescheiden of weduwe/weduwnaar. En dan laat ik de mensen die nog nooit een "vaste" relatie gehad heb er voor het gemak er buiten.

Deels ben ik met jou eens, maar er is een verschil tussen moeder/vaderloos zijn, dan bij een scheiding, voor kinderen.......
Dat is wat de meeste niet kunnen weten, omdat hoofdzakelijk op de forum vanuit een scheiding gereageerd wordt.

Juist bij kinderen waarvan een van de ouder plotseling vertrekt of er niet meer is, speelt bindingsangst en/of verlatingsangst het sterkst.

MAR907 · Berichten: 1391

HANNAH810 schreef:

ehm.......ja! witte klompen.......

working on a farm, remember?

Wel bijzonder, hoe hou jij je klompen wit op een farm???

.

MAR907 · Berichten: 1391

WILLEMIJN232 schreef:

Jij geef bij ieder onderwerp aan waaruit je spreekt als iedereen dit zou doen zou het een trieste bedoening worden........
Je kan ook weleens objectief naar een onderwerp kijken en je er je voordeel meedoen zonder gelijk jouw leed erbij te betrekken in iedere zin die je schrijft.........

Je bent geweldig, herhaald mijn woorden..... Gefrustreerde smiley

Ik weet dat ik volledig off topic ga, maar heb jou beter leren kennen....
Objectief spreek ik vanuit mijn ervaringen (voor jou leed).....en de basis....waarin ik leef.

MAR907 · Berichten: 1391

WILLEMIJN232 schreef:

Weet je wat jij gemakshalve even vergeet? Iedereen hier heeft zijn verleden alleen jij noemt het in ieder stukje wat je schrijft.....
Een ander heeft dat ook maar gaat meer op het onderwerp in dan op zijn/haar verhaal..........

Denk je nu werkelijk dat anderen hier niets meemaken? kom op zeg......

Dat zeg ik niet en beweer het ook niet, dat maak jij ervan....
Ieder heeft zijn verleden en bagage maar er zitten zeker verschillen in vanwaar men uit spreekt daardoor.

Dat geeft communicatie stoornis.
Ik geef gewoon even duidelijk aan vanwaar ik uit spreek.

Aan de andere kant, leer ik een ander kennen op de datingsite!!! Knipoog smiley

MAR907 · Berichten: 1391

MAJARO438 schreef:

Prima, dat de man het hoofd van het gezin is, maar dan wel graag op een juiste manier. Een man die alleen zijn eigen ikje boven alles stelt kan beter geen hoofd zijn van het gezin. Eh, vat dit niet op alsof jij het niet op de goede manier doet, want weet ik natuurlijk niet. Ik heb ervaring dat een narcist zich op stelde als hoofd van het gezin, nou bedankt, dan maar een vrouw als hoofd.
Als mijn kinderen mij om mijn mening vragen doen ze dat uit belangstelling en niet persé omdat ik alle wijsheid in pacht zou hebben, ook kinderen kunnen een hele goede nuchtere kijk hebben op dingen en om daar over in discussie te treden met hun is hartstikke leuk en gezond. Ik vind het een eng idee dat kinderen mij maar klakkeloos zouden moeten volgen, alleen omdat ik hoofd van het gezin ben. En ik hoef al helemaal niet ergens boven te staan.

gr majaro eh volgens mij dwaal ik af van het onderwerp

Majaro, er is een groot verschil tussen jou verleden en die van mij en mijn kinderen.
Ik reageer vanuit een geval dat ik weduwnaar ben en mijn kinderen moederloos zijn geworden.
Elke relatie die ik zou aangaan daar zien mijn kinderen als een toekomstige stiefmoeder. Dat is in jou geval niet zo.
Stel dat ik zou kiezen voor een lat relatie dan brengt dat juist veel onrust en afwijzing bij mij kinderen teweeg.
Ergens hebben mijn kinderen recht om weer een moeder te hebben waar zij naar toe kunnen gaan en hun dingen daarmee kunnen delen....
Daarom is het voor mij om zorgvuldig om te gaan met een eventuele relatie.
Voor mijn gezin speelt liefde een belangrijke rol. Zelf zou ik nooit kunnen accepteren om alleen een lat relatie aan te gaan, dat zou ik niet eens moeten willen als vader.
Tijdelijk kan het wel als de omstandigheden dat met zich mee brengt.
Er zijn ook andere mannen dan welke jij ervaren hebt. Niet alle mannen zijn het zelfde. Ik vind het zelf al erg genoeg dat op een datingsite grotendeels bestaat uit gebroken relatie's. Ik ken het niet....
Ik wil het vanuit een positieve kant de dingen belichten en ook vanuit bijbelse grondvestigingen belichten.

MAR907 · Berichten: 1391

HANNAH810 schreef:

en een paar reacties eerder zeg je dat je geen antwoord krijgt; nou breekt mn klomp!!

Heb jij klompen Hannah???

MAR907 · Berichten: 1391

MAJARO438 schreef:

Stel de ander boven u zelf, staat volgens mij ergens. Ik stel mijn kinderen boven mij zelf, zij hebben niet gevraagd om een nieuwe partner van de ouder die zo nodig ook weer gaat opvoeden. Het blijft een constant afwegen wat het zwaarste weegt en voor mij gaat het geluk en veiligheid van de kinderen boven dat van mij zelf. zijn zij niet gelukkig dan ben ik dat ook niet en dat geeft absoluut tweedracht binnen een nieuwe relatie.

gr majaro

Bij mij staat God boven alles dus ook zijn waarde en daaraan Zijn normen Majaro.... (stond verkeerd om in mijn reactie).
Ik probeer zoals ik ben en zoals God mij geschapen heeft hetgeen aan hun over te brengen dat past in Zijn schepping.
Dus geen kinderen die ik boven mij stel, maar hun kan leren zoals God het bedoeld heeft....
Het hoofd van een gezin is de man.... meende dat het ook ergens staat....

Het mooie dat ik vind van kinderen dat ze mij vragen, papa hoe denk je hier of daarover???
Daarmee late ze zien dat ik voor hun van waarde ben die boven de rest staat....

MAR907 · Berichten: 1391

AANGENAAM334 schreef:

m.i. kan "ware liefde" ook deel uit maklen van de waarden en normen die ze meegekregen hebben.

Ik leer eerst mijn kinderen de waarden, dan begrijpen ze ook de normen die daaraan zijn gekomen.

Het omgekeerde van normen en waarden. Knipoog smiley

MAR907 · Berichten: 1391

AANGENAAM334 schreef:

Ik denk dat Willemijn en Mar allebei gelijk hebben; De kinderen krijgen hun waarden en normen van huis uit mee. = m.i. visie MAR. Op basis van deze waarden en normen ontwikkelen zij hun eigen ideeen, geven een eigen invulling daaraan. = m.i. visie Willemijn

Niet helemaal mee eens.
Mijn kinderen hebben geleerd wat Ware Liefde inhoud, inplaats van normen en waarden.

Zij hebben geleerd de waarde en daaraan de normen....

MAR907 · Berichten: 1391

WILLEMIJN232 schreef:

Welnee, ben ik nu echt helemaal niet met je eens.......
Kinderen hebben ook hun eigen visies hoor, die van mij gelukkig wel........
Misschien kan je het omdraaien: als ouder ben je blij wanneer je kind gelukkig is........

Bij mij dus niet. Mijn kinderen hebben de visies van mij en mijn vrouw geleerd..... Dat is het zaadje dat bij hun gelegd is....

MAR907 · Berichten: 1391

DAVID923 schreef:

ik bedoel de Jezus van de Bijbel, die voor de zonden is gestorven. niet de Jezus die je als accessoire bij je leven wilt. Heb je je zonde en schuld voor de Heer beleden? geloof je dat Jezus voor de zonden is gestorven, etc etc, om maar aan te geven dat ik het heb over de Jezus van de bijbel, niet het (GODS)beeld wat jij misschien hebt.

Als iemand oprecht de here zoekt laat Hij zich vinden, dat geloof ik, al zeg ik als calvinist dat die aanzet al van de here is, bewerkt in je hart, omdat je van nature de Heer niet zoekt, maar dat is een ander en meer theologisch topic.

Verder, op basis van empirisch onderzoek, je eigen woorden in deze topic, denk ik dat je geen wedergeboren christen bent, dus...geen christen bent. wat ik natuurlijk spijtig vind!

En het zou me ook niet verbazen als je hier gewoon loopt te trollen (zieken) want ik heb een periode op het freethinkers forum gezeten, en herken je stijl.

groet.

Dat hij loopt te zieken is mij ook duidelijk....
Ik herken het ook van andere forums waarin zulke personen zijn... Knipoog smiley

Zelf ben ik ook forum's beheerder geweest, het is aan de team van CM om hier wat mee te doen.....

MAR907 · Berichten: 1391

JOLAN931 schreef:

Daar ben ik het niet mee eens Mar.
Kinderen hoeven niet gelukkig te zijn als de ouder wel gelukkig is.
Een ouder kan heel gelukkig met zijn/haar nieuwe partner zijn, maar dat is geen garantie dat de kinderen die nieuwe partner ook accepteren.
Liefde maakt blind, en kinderen kunnen gevoelsmatig andere dingen zien/aanvoelen als de desbetreffende ouder.

Mocht alles goed gaan en van alle kanten klikken mag dat gerust als een zegen ervaren worden gezien het feit dat de onderzoeken uitwijzen dat 60% van de samengestelde gezinnen weer uit elkaar gaan.

Mijn ervaring met mijn kinderen, dat wanneer zij zien dat ik gelukkig ben met een nieuwe relatie dat ze juist die relatie accepteren.
Dat was ook in mijn huwelijk zo.....
Ik heb zelfs bij de kinderen van een nieuwe relatie het gezien wanneer zij hun moeder weer zag bloeien dat zij de relatie gingen accepteren en dat er openheid ontstond.
Als kinderen zien dat hun directe ouder opbloeid dan zijn zij gelukkig en staan ze open voor hetgeen waar zij mee te maken hebben.....

Statestieken zeggen mij niks.....

Die 60% bestaat uit al eerder gebroken gebroken relatie's die opnieuw beginnen.
Mijn ervaring is, dat bij een gebroken relatie de nieuwe partner de liefde moet delen met de ex en/of exsen en dat gaat blijkbaar niet....
Voor mezelf is het heel simpel je gaat voor een relatie uit 100% liefde of niet.
Mijn kinderen weten dat. Zelf doen zij het ook.

MAR907 · Berichten: 1391

ZINGA672 schreef:

Als je ervan uitgaat dat "Home is where the heart is" dan is je plekje bij je nieuw gevonden partner als je daar echt van houdt. Wat is materie nu vergeleken bij een persoon? Een mooi huis maakt niet gelukkig. Een fijne baan kan dat wel, maar ook maar ten dele en geeft bovendien geen rotsvaste zekerheid. Ik kan ik me niet voorstellen dat je woonplaats, huis of baan je tegenhoudt in een relatie. Tenzij er kinderen in het spel zijn; dan kan het er weer anders uitzien denk ik.

Precies zinga...
Kinderen komen wel mee als ze zien dat hun ouder gelukkig is.
Kinderen zijn gelukkig wanneer de ouders ook gelukkig zijn.

MAR907 · Berichten: 1391

LEANNE226 schreef:

Ik heb mijn andere reactie weggehaald,had geen waarde hier vond ik Knipoog smiley

Er is hier al een paar keer aangegeven dat er veel dingen meespelen,wat weegt voor jullie zwaarder,de praktische zaken of het gevoel?
Als ik hertrouw kunnen mijn kinderen hun erfdeel opeisen,ik geef daarmee dus mijn huis,een groot deel van wat ik/we opgebouwd heb(ben)op,dat was toch een deel van mijn toekomst,een stukje financiele veiligheid.Als ik er om die reden voor kies niet te hertrouwen,is dat dan ook een stukje bindingsangst of vinden jullie dat gewoon realistisch denken?Voor romantiek koop je geen brood en opnieuw opbouwen als je bijna 50 bent is niet realistisch......je kunt een nieuwe relatie/samenwonen ook wettelijk regelen zonder het boterbriefje........

Gr.Leanne(uitgeslapen en lekker nuchter Knipoog smiley

)

Dat is realistisch denken, wel kan het een factor zijn welke de bindingsangst versterkt.....
Wat erfrecht betreft daar hoeft je niet om te laten om weder te trouwen en/of samen te wonen. Dat kan van te voren vast gelegd worden. Het is wel belangrijk om het bespreekbaar te maken met je nieuwe partner.

Ik heb er zelf ook over nagedacht eerst hield het mij ook tegen om mij weer in een relatie te binden volgens de gezonde weg. Maar het was geen bindingsangst maar gewoon realistisch denken.
Wel heb ik bindingsangst wanneer het gaat om hoge schulden van een evt. partner. Dan rijst wel de vraag gaat het om mij of het oplossen van de schulden?

MAR907 · Berichten: 1391

CHATULIEM619 schreef:

in mijn bijdrage staat niet voor niets is mijn ervaring. En de machteloosheid die je dan voelt valt met geen pen te beschrijven...

Dat begrijp ik: Liefde is geduldig en verdraagzaam....
Toetst dat op jezelf, wanneer het niet lukt dan is het ook niet goed, ook dat hoor je van jezelf te accepteren en het niet als algemeen te zien....

MAR907 · Berichten: 1391

TESSYBEAR731 schreef:

Je hebt gelijk Mar, ik had je reactie aanvankelijk verkeerd begrepen. Excuus!

Ik had het al begrepen Tess...