Verwerken van het verleden

Berichten: 1181

Naar aanleiding van het gesloten topic exen zou ik wel door willen gaan op het verwerken van het verleden.
In dat topic kwamen verschillende reacties naar boven wat betreft exen, zowel positieve als negatieve.
Nu is het niet mijn bedoeling om weer een topic te openen om lekker op je ex af te geven, maar waar ik benieuwd naar ben... hoe ga je er mee om, hoe verwerk je je verleden, en hoe laat je het los?

Waarom heeft de een meer last van het feit een ex te hebben dan de ander. We weten allemaal dat CM stikt van de beschadigde mensen in dat opzicht, dus een beetje tact in je reactie zou welkom zijn

Berichten: 2978

JOLAN931 schreef:

Naar aanleiding van het gesloten topic exen zou ik wel door willen gaan op het verwerken van het verleden.
In dat topic kwamen verschillende reacties naar boven wat betreft exen, zowel positieve als negatieve.
Nu is het niet mijn bedoeling om weer een topic te openen om lekker op je ex af te geven, maar waar ik benieuwd naar ben... hoe ga je er mee om, hoe verwerk je je verleden, en hoe laat je het los?

Waarom heeft de een meer last van het feit een ex te hebben dan de ander. We weten allemaal dat CM stikt van de beschadigde mensen in dat opzicht, dus een beetje tact in je reactie zou welkom zijn

Ik reageer wel eens ontactisch denk ik,vooral door onwetendheid en een stukje onbegrip dus ik ga dit topic volgen(van een afstandje Knipoog smiley

)
Misschien is het handig om hier wat richtlijnen bij rouwverwerking te vermelden?(rouwen heb je in verschillende vormen,laten we die vormen alsjeblieft niet vergelijken en het hier dan over rouwen na scheiden hebben)

(van een site geplukt)
Rouwverwerking is een moeilijk proces, wat veel invloed heeft op je lichamelijke en geestelijke gezondheid. Je kunt bij rouwverwerking te maken krijgen met de volgende emoties:
Verdriet
Boosheid
Ontkenning
Opstandigheid
Wanhoop
Radeloosheid

Wat is er nodig om het proces van rouwverwerking te doorlopen:
Aanvaarding van het verlies
Verwerken van de pijn
Je leven aanpassen aan de nieuwe situatie
Het verlies een plaats geven zodat je de draad weer kunt oppakken

Berichten: 3295

Als ik mijn situatie vergelijk met die van Annette, denk ik dat in de nasleep van de scheiding er een wereld van verschil is of er kinderen in het huwelijk waren.
Bij mij was er een groot financieel geschil, lange rechtszaak, uiteindelijk een schikking getroffen en de kous is er mee af.
Annette heeft tot op de dag van vandaag last van haar ex vanwege de kinderen.

Berichten: 1391

PIETER649 schreef:

Als ik mijn situatie vergelijk met die van Annette, denk ik dat in de nasleep van de scheiding er een wereld van verschil is of er kinderen in het huwelijk waren.
Bij mij was er een groot financieel geschil, lange rechtszaak, uiteindelijk een schikking getroffen en de kous is er mee af.
Annette heeft tot op de dag van vandaag last van haar ex vanwege de kinderen.

Voor mij heel erg herkenbaar met een contact die ik heb gehad met iemand die ik op CM heb leren kennen....

Berichten: 1391

JOLAN931 schreef:

Naar aanleiding van het gesloten topic exen zou ik wel door willen gaan op het verwerken van het verleden.
In dat topic kwamen verschillende reacties naar boven wat betreft exen, zowel positieve als negatieve.
Nu is het niet mijn bedoeling om weer een topic te openen om lekker op je ex af te geven, maar waar ik benieuwd naar ben... hoe ga je er mee om, hoe verwerk je je verleden, en hoe laat je het los?

Waarom heeft de een meer last van het feit een ex te hebben dan de ander. We weten allemaal dat CM stikt van de beschadigde mensen in dat opzicht, dus een beetje tact in je reactie zou welkom zijn

Het laatste klopt precies Jolan, dat is waar iedereen mee te maken heeft of zal krijgen bij een ander....

Berichten: 1181

[quote=LEANNE226]Ik reageer wel eens ontactisch denk ik,vooral door onwetendheid en een stukje onbegrip dus ik ga dit topic volgen(van een afstandje Knipoog smiley

)

Dank je Lean, voor de Quote.
Enne...tact is ook mijn sterkste zijde niet, dus gewoon voorzichtig meedoen Knipoog smiley

Berichten: 868

Hallo

Ik moet zeggen dat mn scheiding toen 30 jaar terug in eerste instansie heel veel pijn gedaan heeft ook omdat de kinderen klein waren maar ik kom haar wel een enkelekeer tegen op een verjaardag van de kinderen en kan dan toch gewoon met haar praten ook omdat het al zo heel lang geleden was en toen ik in het ziekenhuis lag omdat mn long er uitmoest heeft ze toch ook steeds geinformeert naar mij maar nu ben ik gelukkig en zij isgetrouwd hahah.
Sjalom.
Martin

Berichten: 2109

Ik (Does) denk idd net als Pieter dat het een wereld van verschil is of je wel of niet kinderen samen hebt,
Verder denk ik dat de manier van uitelkaar gaat ook mee speelt....
Heb je het zien aankomen bv door ruzies of weet ik veel wat of kwam het echt als donderslag bij heldere hemel?
Ik voor mezelf kan zeggen dat dit ook veel verschil maakt.

Berichten: 159

mmm op zich kan ik het wel achter me laten, alleen soms wordt ik heel even getriggert door een bepaalde reactie, maar ja niemand weet gewoon hoe je iets beleeft. Dat is je gevoel en dat kan niemand anders voelen of weg nemen. Ik weet dat mijn ex het niet met opzet doet, hij is gewoon heel erg ziek en helaas accepteert hij geen hulp. Ik bid veel, haal daar ook mijn rust uit en heb vertrouwen dat de toekomst gewoon weer heel mooi is/wordt. Mijn Vader geeft mij alles wat ik nodig heb, zelfs een nieuwe relatie als ik daar aan toe ben. En de pijn wordt verzacht, is al een heel stuk weg. Zonder Mijn Vader was het een heel stuk minder met ons, dus eigenlijk ben ik heel erg dankbaar.

Berichten: 5407

Ik was net even in de chatbox en ik vind het gewoon triest hoe daar gepraat werd over exen.........
Je hebt het over andere mensen en dat kan je ex zijn maar zit er niet zo op te schelden....weinig..... christelijk zou ik zo zeggen.......
En er wordt nog om gelachen als je er wat van zegt.....
Gewoon erg sneu.....
Begin eens met het verwerken van jullie verleden zeg en laat de chatbox de chatbox zijn......Mij zie je daar voorlopig niet meer.....

Willemijn

Berichten: 1181

WILLEMIJN232 schreef:

Ik was net even in de chatbox en ik vind het gewoon triest hoe daar gepraat werd over exen.........
Je hebt het over andere mensen en dat kan je ex zijn maar zit er niet zo op te schelden....weinig..... christelijk zou ik zo zeggen.......
En er wordt nog om gelachen als je er wat van zegt.....
Gewoon erg sneu.....
Begin eens met het verwerken van jullie verleden zeg en laat de chatbox de chatbox zijn......Mij zie je daar voorlopig niet meer.....

Willemijn

Jammer willemijn, ik heb er altijd wel bewondering voor hoe jij je verleden achter je laat.

Berichten: 5057

Ik hoop dat mensen eindelijk een stuk zelfreflectie krijgen en dat was de bedoeling van mijn topic. Ik hoor alleen maar ellende en ik hoor nooit iemand zeggen, ik heb er ook een aandeel in gehad.....Zolang je je eigen rol niet onder ogen ziet, heb je geen mogelijkheid om ervan te leren denk ik.

Berichten: 1181

CHATULIEM619 schreef:

Ik hoop dat mensen eindelijk een stuk zelfreflectie krijgen en dat was de bedoeling van mijn topic. Ik hoor alleen maar ellende en ik hoor nooit iemand zeggen, ik heb er ook een aandeel in gehad.....Zolang je je eigen rol niet onder ogen ziet, heb je geen mogelijkheid om ervan te leren denk ik.

waarom wordt er altijd over het hoofd gezien dat er ook zijn die er helemaal geen rol in gespeeld hebben?
Altijd maar aanhoren, waar twee kijven hebben twee schuld.
Iedereen die je vraagt...wat was je eigen aandeel
ik word er soms zo moe van....

Berichten: 254

JOLAN931 schreef:

waarom wordt er altijd over het hoofd gezien dat er ook zijn die er helemaal geen rol in gespeeld hebben?
Altijd maar aanhoren, waar twee kijven hebben twee schuld.
Iedereen die je vraagt...wat was je eigen aandeel
ik word er soms zo moe van....

Sorry Jolan , kan je ook niet mee " schuldig " zijn door te braaf , te lief , te gedienstig , te onderdanig ...... te zijn ? Dan hoeven ze helemaal niet te veranderen of hun verantwoordelijkheid op te nemen .... zoals men bij ons zegt ..meer haar op je tanden te hebben ... en ook eens eisen te stellen ...
Ik wil niemand raken hoor , maar schrijf gewoon men mening neer ...
Ik vind overigens dat woordje schuld moeilijk maar kan het niet anders omschrijven ...

Berichten: 1181

SOFIE807 schreef:

Sorry Jolan , kan je ook niet mee " schuldig " zijn door te braaf , te lief , te gedienstig , te onderdanig ...... te zijn ? Dan hoeven ze helemaal niet te veranderen of hun verantwoordelijkheid op te nemen .... zoals men bij ons zegt ..meer haar op je tanden te hebben ... en ook eens eisen te stellen ...
Ik wil niemand raken hoor , maar schrijf gewoon men mening neer ...
Ik vind overigens dat woordje schuld moeilijk maar kan het niet anders omschrijven ...

Ja, ik denk dat dat idd kan.Ik neem aan dat te christelijk daar ook onder valt...

Berichten: 2338

CHATULIEM619 schreef:

Ik hoop dat mensen eindelijk een stuk zelfreflectie krijgen en dat was de bedoeling van mijn topic. Ik hoor alleen maar ellende en ik hoor nooit iemand zeggen, ik heb er ook een aandeel in gehad.....Zolang je je eigen rol niet onder ogen ziet, heb je geen mogelijkheid om ervan te leren denk ik.

Dan heb je toch niet goed geluisterd, Chat!

Er zijn ook hier op CM, meer dan genoeg mensen geweest die hun eigen aandeel wel degelijk (h)erkennen namelijk...zoals ik bv...

Wat het verleden betreft; ik heb er zelfs hulp bij nodig gehad om dat allemaal te verwerken. Niet in de laatste plaats van onze Almachtig God,
bij wie ,wat dat betreft, écht alles mogelijk is! Lachende smiley

Berichten: 2215

CHATULIEM619 schreef:

Ik hoop dat mensen eindelijk een stuk zelfreflectie krijgen en dat was de bedoeling van mijn topic. Ik hoor alleen maar ellende en ik hoor nooit iemand zeggen, ik heb er ook een aandeel in gehad.....Zolang je je eigen rol niet onder ogen ziet, heb je geen mogelijkheid om ervan te leren denk ik.

Nooit

Ik ken ook mensen die teveel gebukt gaan onder schuld, terwijl ik heel goed kan begrijpen dat het moeilijk/zwaar is om met zo'n partner (nu ex) samen te leven.

Natuurlijk heeft een ieder zijn/haar aandeel er in, dat zal ik niet ontkennen. Sowieso heeft iedereen ooit een keus gemaakt voor deze partner. Mensen kunnen ook veranderen in hun huwelijk.

Berichten: 2978

MARIJAN072 schreef:

Nooit

Ik ken ook mensen die teveel gebukt gaan onder schuld, terwijl ik heel goed kan begrijpen dat het moeilijk/zwaar is om met zo'n partner (nu ex) samen te leven.

Natuurlijk heeft een ieder zijn/haar aandeel er in, dat zal ik niet ontkennen. Sowieso heeft iedereen ooit een keus gemaakt voor deze partner. Mensen kunnen ook veranderen in hun huwelijk.

Lijkt me vreselijk met zo'n opgelegd "stempel" te moeten leven Twijfelende smiley

Natuurlijk veranderen mensen en dan wil het wel eens fout gaan maar gelukkig heb je altijd weer nieuwe kansen,"schuldig" of niet.
Waar ik benieuwd naar ben is of de mensen hier weer het gevoel hebben voor 100% een nieuwe relatie aan te kunnen,van zichzelf weer mogen genieten(moeilijk te omschrijven,het jezelf "gunnen"?)

Berichten: 2338

LEANNE226 schreef:

Lijkt me vreselijk met zo'n opgelegd "stempel" te moeten leven Twijfelende smiley

Natuurlijk veranderen mensen en dan wil het wel eens fout gaan maar gelukkig heb je altijd weer nieuwe kansen,"schuldig" of niet.
Waar ik benieuwd naar ben is of de mensen hier weer het gevoel hebben voor 100% een nieuwe relatie aan te kunnen,van zichzelf weer mogen genieten(moeilijk te omschrijven,het jezelf "gunnen"?)

Zo ongelooflijk mooi! Lachende smiley

(en persoonlijk, maar vooruit)
Toen na een heleboel twijfel een paar jaar geleden eindelijk de beslissing was gemaakt, ben ik gescheiden. Ik voelde me enorm schuldig en had het echt het idee dat ik gefaald had...ben werkelijk op men knieen gegaan en heb mijn zonden belijd en God om vergeving gevraagd. Ik heb toen ervaren dat God letterlijk tegen mij zei; "Je zonden zijn je vergeven, gaat heen en zondigt niet meer!"
Lange tijd heb ik gedacht dat ik dus geen nieuwe relatie aan behoorde te gaan, en door vele omstandigheden had ik daar ook helemaal geen behoefte aan. Ik kwam in een groeiproces terecht en op een bepaald moment kwam daar ook de vraag boven of ik nog wel recht had op geluk?
Was er nog wel iets moois voor me weggelegd?
God had namelijk heel duidelijk gemaakt dat ik niet opnieuw mocht zondigen! Maar langzaam aan werd me duidelijk gemaakt dat dit niet inhield dat ik helemaal niet meer een relatie aan mocht gaan, maar dat het niet de bedoeling was dat ik daarin nogmaals dezelfde fouten zou maken..
Ik ben toen echt gaan bestuderen wat God's intentie met een relatie is, en kwam erachter dat er grote verschillen waren met mijn perceptie daarvan. Inmiddels ben ik zover dat ik kan zeggen klaar te zijn voor een eventuele volgende relatie, op God's voorwaarden!
Zoals ik in het topic "bindingsangst" al vertelde zal dat wel heel rustig aan opgebouwd moeten worden, want de littekens van de vorige relatie(s) zijn wel degelijk nog aanwezig...God wil ze graag genezen, maar dat zal ook in de praktijk moeten gebeuren. Ik zal zelf ook moeten zien dat het ook op een andere manier kan, en dat heeft tijd nodig...maar zal ik zeker niet meer uit de weg gaan! Knipoog smiley

Berichten: 1181

MARIJAN072 schreef:

Nooit

Ik ken ook mensen die teveel gebukt gaan onder schuld, terwijl ik heel goed kan begrijpen dat het moeilijk/zwaar is om met zo'n partner (nu ex) samen te leven.

Natuurlijk heeft een ieder zijn/haar aandeel er in, dat zal ik niet ontkennen. Sowieso heeft iedereen ooit een keus gemaakt voor deze partner. Mensen kunnen ook veranderen in hun huwelijk.

Nu na bijna drie jaar ben ik nog steeds op zoek naar mijn aandeel erin.
Ik herinner de laatste woorden van mijn ex voordat hij ging...
ik kreeg een opzomming van feiten wat ik allemaal goed had gedaan, en vervolgens te horen dat ik mezelf niet schuldig moest voelen omdat ik wat betreft het aandeel in de scheiding geen fouten had gemaakt.
Vaak heb ik gewenst dat ik wel veel fouten had gemaakt zodat ik kon begrijpen waarom....
Voor mij kwam het einde als een donderslag bij heldere hemel, midden in een schijnbaar gelukkig huwelijk.
Mensen kunnen veranderen idd, en mijn ex werd ook binnen enkele maanden een heel ander persoon.
Ik denk dat juist het niet weten van mijn aandeel, het loslaten moeilijker maakt. Verwerken, en een plaats geven is allang gebeurt.
Een nieuwe relatie bleek mogelijk, maar een ander vertrouwen op zijn/haar woord is een lang proces.

Berichten: 2978

TESSYBEAR731 schreef:

...maar zal ik zeker niet meer uit de weg gaan! Knipoog smiley

Wow,mooi! God maakt zeker dingen duidelijk! Knipoog smiley

Door alles wat er hier gebeurd is kreeg ik ook een stempel,een totaal andere,die van halve heilige,ik werd altijd lief,aardig en flink gevonden maar bovenal zielig......pfffff en ik ben ook maar een mens hoor,ik ben echt niet altijd lief( Clown smiley

)helaas drukken mensen graag stempeltjes he......alhoewel die van mij nog niet zo slecht is Knipoog smiley

Kon ik je er maar een stukje van geven,zou je goed doen

Berichten: 2978

JOLAN931 schreef:

zodat ik kon begrijpen waarom....

Heb je hem dat nooit kunnen vragen of kan hij je dat niet duidelijk maken?

Berichten: 1181

LEANNE226 schreef:

Heb je hem dat nooit kunnen vragen of kan hij je dat niet duidelijk maken?

Jawel...antwoord:Geen idee, Ik verander gewoon

Berichten: 2978

JOLAN931 schreef:

Jawel...antwoord:Geen idee, Ik verander gewoon

Pffffff,wat een machteloosheid

Berichten: 1663

Geplaatst voor iemand die liever anoniem wil blijven:

pijn......

dertien jaar geleden,
trok ik mijn trouwjurk aan;
dertien jaar geleden,
wat is die tijd toch hard gegaan!

dertien jaar geleden,
een belofte van eeuwige trouw,
"je bent een parel uit God's hand
wat een zegen; jou te mogen hebben als vrouw"

nu..........
zijn er slechts nog ruïnes,
van dat, wat had kúnnen zijn.
kinderen met gebroken hartjes,
missen hun papa,
wat een onrecht, en wat een pijn!!

jij wilde je eigen leven leiden,
jij wilde een zoektocht naar geluk;
en voor je eigen grote ego strijden;
maar er gingen wel kinderen aan "stuk".

nee,
ik heb je nooit verweten,
hoe vaak je mijzelf tekort hebt gedaan.
maar wat ik me afvraag, wil ik je wél laten weten.....
zal ik je óóit....
ooit kunnen vergeven,
wat je mijn kleintjes allemaal aan hebt gedaan??

zij zullen moeten leren leven
met de trauma's die jij hen mee hebt gegeven.
omdat ík van je hield, en omdat ík voor je koos....

en ja,
dat ik zelf voor jou heb gekozen,
met alle gevolgen van dien,
en dat jij de gevolgen
van jouw keuzes
nou nét niet in wilt zien,
maakt mij bij tijden vrees'lijk boos!!

een kind dat huilt; papa waar ben je,
papa waarom; ik vind je zo lief,
papa ik wl graag bij je logeren,
papa, ik wil papa,
mama; ik wil zó graag naar papa toe!!

mama ik vind het niet eerlijk,
mama ik mis mijn papa zo;
mama ik heb zoveel pijn in mn buikje
mama mag ik nou echt nóóit meer
bij mijn papa zijn?

de tranen lopen over mijn wangen,
omdat ik voor hen geen papa kan zijn,
ik kan je niet vervangen,
en het enige dat ik zie,
en waar ik niets aan kan doen,
is pijn.

o God,
hoe zal ik hem ooit kunnen vergeven;
zoveel beloften,
zoveel verdriet;
zal ik hem ooit op een dag kunnen vergeven,
wat hij uit puur egoisme,
mijn kleine kinderen
aan heeft gedaan?

anoniem

Berichten: 1181

ANNETTE792 schreef:

Geplaatst voor iemand die liever anoniem wil blijven:

pijn......

dertien jaar geleden,
trok ik mijn trouwjurk aan;
dertien jaar geleden,
wat is die tijd toch hard gegaan!

dertien jaar geleden,
een belofte van eeuwige trouw,
"je bent een parel uit God's hand
wat een zegen; jou te mogen hebben als vrouw"

nu..........
zijn er slechts nog ruïnes,
van dat, wat had kúnnen zijn.
kinderen met gebroken hartjes,
missen hun papa,
wat een onrecht, en wat een pijn!!

jij wilde je eigen leven leiden,
jij wilde een zoektocht naar geluk;
en voor je eigen grote ego strijden;
maar er gingen wel kinderen aan "stuk".

nee,
ik heb je nooit verweten,
hoe vaak je mijzelf tekort hebt gedaan.
maar wat ik me afvraag, wil ik je wél laten weten.....
zal ik je óóit....
ooit kunnen vergeven,
wat je mijn kleintjes allemaal aan hebt gedaan??

zij zullen moeten leren leven
met de trauma's die jij hen mee hebt gegeven.
omdat ík van je hield, en omdat ík voor je koos....

en ja,
dat ik zelf voor jou heb gekozen,
met alle gevolgen van dien,
en dat jij de gevolgen
van jouw keuzes
nou nét niet in wilt zien,
maakt mij bij tijden vrees'lijk boos!!

de tranen lopen over mijn wangen,
omdat ik voor hen geen papa kan zijn,
ik kan je niet vervangen,
en het enige dat ik zie,
en waar ik niets aan kan doen,
is pijn.

o God,
hoe zal ik hem ooit kunnen vergeven;
zoveel beloften,
zoveel verdriet;
zal ik hem ooit op een dag kunnen vergeven,
wat hij uit puur egoisme,
mijn kleine kinderen
aan heeft gedaan?

anoniem

ongelooflijk, hoe een anoniem zo treffend kan omschrijven wat je zelf niet onder woorden krijgt

vergeven....
wat je kinderen is aangedaan, is dat dan werkelijk anders dan vergeven wat jou is aangedaan? Is het mogelijk die kant te vergeven zolang de kinderen er nog steeds de nare gevolgen van ondervinden?

Berichten: 2463

JOLAN931 schreef:

ongelooflijk, hoe een anoniem zo treffend kan omschrijven wat je zelf niet onder woorden krijgt

vergeven....
wat je kinderen is aangedaan, is dat dan werkelijk anders dan vergeven wat jou is aangedaan? Is het mogelijk die kant te vergeven zolang de kinderen er nog steeds de nare gevolgen van ondervinden?

Ja, dat is mogelijk !!!!

Tis misschien ff wat meer lezen, maar ik denk dat de uitleg zeer helder is.

"Vergeven en vergeten" zegt men wel eens. Maar is dat zo simpel? Een jongen, die was gedumpt door zijn vriendinnetje, zei eens: "Zij heeft echt mijn gevoelens gekwetst. Hoe kan ik haar ooit vergeven wat ze me heeft aangedaan?" Een meisje, wier vader haar jarenlang seksueel had misbruikt, vroeg: "Waarom zou ik hem dat ooit vergeven?" De drugsdealer die zijn leven wil beteren, vraagt zich af "Wil God mij echt wel alles vergeven wat ik heb gedaan?" Hoe vergeven we anderen die ons pijn gedaan hebben? Hoe accepteren we Gods vergeving?

De noodzaak van vergeven te worden

God haat de zonde; Hij kan die gruwel niet aanzien. Daarom zal elke onbeleden zonde in ons leven tussen Hem en ons in staan en onze relatie met de Heer beschadigen.

"Zie, de hand des Heren is niet te kort om te verlossen, en zijn oor niet onmachtig om te horen; maar uw ongerechtigheden zijn het, die scheiding brengen tussen u en uw God, en uw zonden doen zijn aangezicht voor u verborgen zijn, zodat Hij niet hoort." (Jesaja 59:1-2)

Niet alleen komt onvergeven zijn tussen ons en God, het verbreekt ook onze relatie met anderen.

"Wie een overtreding bedekt, jaagt liefde na; maar wie een zaak ophaalt, brengt scheiding tussen vrienden." (Spreuken 17:9)

De voorwaarden tot vergeving

Omdat God de zonde haat, is de prijs voor vergeving hoog. De Schrift stelt de volgende voorwaarden tot vergeving:

Een offer. Hebr. 9:22 zegt: "zonder bloedstorting is er geen vergeving." In het Oude Testament was een offerdier nodig zonder enig gebrek, een lam om Gods toorn af te wenden. Jezus, de zondeloze Zoon van God, stief op het kruis en werd het vlekkeloze lam voor onze zonden. Jezus kocht onze vergeving toen Hij aan het kruis stierf.

"Want ook Christus is eenmaal om de zonden gestorven als rechtvaardige voor onrechtvaardigen, opdat Hij u tot God zou brengen." (1 Petr. 3:18a)

"En in Hem hebben we de verlossing door zijn bloed, de vergeving van de overtredingen, naar de rijkdom zijner genade." (Ef. 1:7)

Anderen vergeven. Een tweede voorwaarde voor onze vergeving is, dat wij anderen vergeven. 1 Kor. 13:5 zegt: "echte liefde rekent het kwade niet toe." Denk er aan, dat Spreuken 17:9 zegt, dat een echte vriend vergeeft. God heeft ook het vergeven van anderen als voorwaarde gesteld voor het ontvangen van zijn vergeving.

"Want indien gij de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar indien gij de mensen niet vergeeft, zal ook uw Vader uw overtredingen niet vergeven." (Matt. 6:14,15)

"Maar weest jegens elkander vriendelijk, barmhartig, elkander vergevend, zoals God in Christus u vergeving geschonken heeft." (Ef. 4:32)

Schuldbelijdenis. We moeten onze zonden aan God belijden als we willen dat onze relatie met God volledig hersteld wordt. Hierboven kunt u lezen, dat we vergeving nodig hebben, want onze onbeleden zonden scheiden ons van God. Belijden is derhalve de manier om de relatie met de Heer weer te herstellen. We moeten ons hierbij realiseren, dat het voor ons eigen bestwil is, dat we belijdenis doen en ons weer richten op de Heer, want Hij is getrouw, ook al zijn wij het niet. (2 Tim. 2:13)

"Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om onze zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid." (1 Joh. 1:9)

Bekering. We moeten een besluit nemen om te veranderen om onze zonden de rug toe te keren.

"Daarom, zo zegt de Here: Indien gij terugkeert, zal Ik u doen terugkeren, dan zult gij voor Mij staan..." (Jer. 15:19a)

De gevolgen van vergeving.

De Bijbel belooft de volgende zegeningen als gevolg van Gods vergeving:

Gelukkig. Als we Gods vergeving leren kennen, zijn we zalig (gelukkig).

"Welzalig (gelukkig) hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is. Welzalig (gelukkig) de mens, wie de Here de ongerechtigheid niet toerekent en in wiens geest geen bedrog is." (Psalm 32:1,2)

God kiest ervoor om ons de zonde niet toe te rekenen. Nog een gevolg van vergeving is dat God geen boekhouding bijhoudt van onze zonde, Hij rekent ons de zonde niet toe. Omdat het bloed van Christus onze zonden bedekt, heeft God besloten ze uit zijn gedachten te bannen.

"Ik, Ik ben het, die uw overtredingen uitdelg om Mijnentwil en Ik gedenk uw zonden niet." (Jesaja 43:25)

God verwijdert de zonden van ons. Het is mogelijk voor de Heer om naar ons te kijken zonder onze zonden te zien, want toen Hij ons vergaf verwijderde Hij onze zonden van Zich zover het oosten is van het westen (Psalm 103:12)

We kunnen onszelf vergeven. Als we vergeving ontvangen, kunnen we ook onszelf vergeven en verder gaan met ons leven.

"Broeders, ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar n ding (doe ik): vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen voor mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus." (Phil. 3:13,14)

Bron: http://www.christiananswers.net/dutch/q-dml/dml-y004d.html

..

Berichten: 1391

JOLAN931 schreef:

Naar aanleiding van het gesloten topic exen zou ik wel door willen gaan op het verwerken van het verleden.
In dat topic kwamen verschillende reacties naar boven wat betreft exen, zowel positieve als negatieve.
Nu is het niet mijn bedoeling om weer een topic te openen om lekker op je ex af te geven, maar waar ik benieuwd naar ben... hoe ga je er mee om, hoe verwerk je je verleden, en hoe laat je het los?

Waarom heeft de een meer last van het feit een ex te hebben dan de ander. We weten allemaal dat CM stikt van de beschadigde mensen in dat opzicht, dus een beetje tact in je reactie zou welkom zijn

Het is een kunst om iets los te laten.

Als iemand zich aan iets vastklampt en de ander probeert het af te pakken, dan heb je de neiging om te vechten en zich te verzetten.
Je wilt niet loslaten en daarom klampt men zich nog steviger vast.

Het loslaten van een relatie kan je doen door alles over je heen te laten komen en niet proberen om los te laten.
Als je op deze wijze aan je partner terugdenkt, rouwt je zoals het moet.

In het begin zal het verlies nog erger voelen of sterke gevoelens pijn, woede, verdriet, angst of spijt voelen.
Deze pijn is tijdelijk, door langzaam los te laten zal te pijn steeds minder worden en uiteindelijk zult je zonder spijt aan de verloren relatie terug denken.
Wanneer je dit punt kunt bereiken, is je hart vol van liefde en kunt je vrede hebben met de nieuwe situatie.
Dan ben je in staat een nieuwe relatie te beginnen en heb je een basis gelegd om nieuwe liefde te vinden.
Als het hart geheeld is, doet de herinnering aan je partner niet langer pijn.

Om opnieuw te beginnen hoor je eerst te leren om los te laten.

Het is belangrijk om het verdriet voorzichtig te ervaren en de pijnlijke emoties toe te laten en onder ogen zien. Door verdriet te hebben en te rouwen verwerkt iemand dit verdriet en leert je om de pijn los te laten.

Het klinkt als een cliché maar het beste moment om weer aan een relatie te beginnen, is wanneer je vindt dat je best zonder zou kunnen.

Berichten: 1663

CROSSROAD317 schreef:

Ja, dat is mogelijk !!!!

Tis misschien ff wat meer lezen, maar ik denk dat de uitleg zeer helder is.

"Vergeven en vergeten" zegt men wel eens. Maar is dat zo simpel? Een jongen, die was gedumpt door zijn vriendinnetje, zei eens: "Zij heeft echt mijn gevoelens gekwetst. Hoe kan ik haar ooit vergeven wat ze me heeft aangedaan?" Een meisje, wier vader haar jarenlang seksueel had misbruikt, vroeg: "Waarom zou ik hem dat ooit vergeven?" De drugsdealer die zijn leven wil beteren, vraagt zich af "Wil God mij echt wel alles vergeven wat ik heb gedaan?" Hoe vergeven we anderen die ons pijn gedaan hebben? Hoe accepteren we Gods vergeving?

De noodzaak van vergeven te worden

God haat de zonde; Hij kan die gruwel niet aanzien. Daarom zal elke onbeleden zonde in ons leven tussen Hem en ons in staan en onze relatie met de Heer beschadigen.

"Zie, de hand des Heren is niet te kort om te verlossen, en zijn oor niet onmachtig om te horen; maar uw ongerechtigheden zijn het, die scheiding brengen tussen u en uw God, en uw zonden doen zijn aangezicht voor u verborgen zijn, zodat Hij niet hoort." (Jesaja 59:1-2)

Niet alleen komt onvergeven zijn tussen ons en God, het verbreekt ook onze relatie met anderen.

"Wie een overtreding bedekt, jaagt liefde na; maar wie een zaak ophaalt, brengt scheiding tussen vrienden." (Spreuken 17:9)

De voorwaarden tot vergeving

Omdat God de zonde haat, is de prijs voor vergeving hoog. De Schrift stelt de volgende voorwaarden tot vergeving:

Een offer. Hebr. 9:22 zegt: "zonder bloedstorting is er geen vergeving." In het Oude Testament was een offerdier nodig zonder enig gebrek, een lam om Gods toorn af te wenden. Jezus, de zondeloze Zoon van God, stief op het kruis en werd het vlekkeloze lam voor onze zonden. Jezus kocht onze vergeving toen Hij aan het kruis stierf.

"Want ook Christus is eenmaal om de zonden gestorven als rechtvaardige voor onrechtvaardigen, opdat Hij u tot God zou brengen." (1 Petr. 3:18a)

"En in Hem hebben we de verlossing door zijn bloed, de vergeving van de overtredingen, naar de rijkdom zijner genade." (Ef. 1:7)

Anderen vergeven. Een tweede voorwaarde voor onze vergeving is, dat wij anderen vergeven. 1 Kor. 13:5 zegt: "echte liefde rekent het kwade niet toe." Denk er aan, dat Spreuken 17:9 zegt, dat een echte vriend vergeeft. God heeft ook het vergeven van anderen als voorwaarde gesteld voor het ontvangen van zijn vergeving.

"Want indien gij de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar indien gij de mensen niet vergeeft, zal ook uw Vader uw overtredingen niet vergeven." (Matt. 6:14,15)

"Maar weest jegens elkander vriendelijk, barmhartig, elkander vergevend, zoals God in Christus u vergeving geschonken heeft." (Ef. 4:32)

Schuldbelijdenis. We moeten onze zonden aan God belijden als we willen dat onze relatie met God volledig hersteld wordt. Hierboven kunt u lezen, dat we vergeving nodig hebben, want onze onbeleden zonden scheiden ons van God. Belijden is derhalve de manier om de relatie met de Heer weer te herstellen. We moeten ons hierbij realiseren, dat het voor ons eigen bestwil is, dat we belijdenis doen en ons weer richten op de Heer, want Hij is getrouw, ook al zijn wij het niet. (2 Tim. 2:13)

"Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om onze zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid." (1 Joh. 1:9)

Bekering. We moeten een besluit nemen om te veranderen om onze zonden de rug toe te keren.

"Daarom, zo zegt de Here: Indien gij terugkeert, zal Ik u doen terugkeren, dan zult gij voor Mij staan..." (Jer. 15:19a)

De gevolgen van vergeving.

De Bijbel belooft de volgende zegeningen als gevolg van Gods vergeving:

Gelukkig. Als we Gods vergeving leren kennen, zijn we zalig (gelukkig).

"Welzalig (gelukkig) hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is. Welzalig (gelukkig) de mens, wie de Here de ongerechtigheid niet toerekent en in wiens geest geen bedrog is." (Psalm 32:1,2)

God kiest ervoor om ons de zonde niet toe te rekenen. Nog een gevolg van vergeving is dat God geen boekhouding bijhoudt van onze zonde, Hij rekent ons de zonde niet toe. Omdat het bloed van Christus onze zonden bedekt, heeft God besloten ze uit zijn gedachten te bannen.

"Ik, Ik ben het, die uw overtredingen uitdelg om Mijnentwil en Ik gedenk uw zonden niet." (Jesaja 43:25)

God verwijdert de zonden van ons. Het is mogelijk voor de Heer om naar ons te kijken zonder onze zonden te zien, want toen Hij ons vergaf verwijderde Hij onze zonden van Zich zover het oosten is van het westen (Psalm 103:12)

We kunnen onszelf vergeven. Als we vergeving ontvangen, kunnen we ook onszelf vergeven en verder gaan met ons leven.

"Broeders, ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar n ding (doe ik): vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen voor mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus." (Phil. 3:13,14)

Bron: http://www.christiananswers.net/dutch/q-dml/dml-y004d.html

..

Ik lees alleen maar dat je moet vergeven in dit stuk.
Maar hoe doe je dat dan als het niet lukt? Willen en doen zijn verschillende dingen.

Berichten: 5057

JOLAN931 schreef:

ongelooflijk, hoe een anoniem zo treffend kan omschrijven wat je zelf niet onder woorden krijgt

vergeven....
wat je kinderen is aangedaan, is dat dan werkelijk anders dan vergeven wat jou is aangedaan? Is het mogelijk die kant te vergeven zolang de kinderen er nog steeds de nare gevolgen van ondervinden?

Ik denk dat het tijd wordt dat de moeders zich ook eens gaan afvragen wat ze hun kinderen aan doen als ze dwars gaan liggen bij een bezoekregeling. Ik lees dit gedicht veel meer als een aanklacht van die egoïsten, die alles in het werk stellen de vader uit het leven van het kind te bannen. De meeste vaders willen dolgraag hun kinderen zien maar worden door die zgn lieve moeders daarvan weerhouden.