Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 15 April, Mattheüs 26: 69-27:3; Twee gezichten.

Bij Petrus stromen de tranen over zijn gezichten. Zwaar aangeslagen verdwijnt hij in het donker van de nacht. Vrijwel steeds wordt hij als belangrijkste leerling van Jezus genoemd. Maar zie je hem wegsluipen, het donker in. De evangelist zegt slechts: hij ging naar buiten en huilde bitter! Meer niet. Kennelijk is er niemand bij hem. Het donker sluit zich om de man heen en de afstand met Jezus wordt al groter en groter. Het heeft iets van: dit komt nooit meer goed.
En dan zie je het gezicht van Judas. Zijn naam betekent ‘looft God’, maar dat lijkt lang geleden. Judas is hier een al berouw. Judas wordt in alle rijtjes altijd de laatste genoemd. Omdat hij Jezus zou verraden. Niet omdat hij de minste kwaliteiten had. Waarschijnlijk was hij de enige discipel van Jezus die uit Judea kwam en daardoor was hij ook een man die veel wist van de Bijbel. Hij ging ook over de kas, hij zat in het dagelijks bestuur.
Deze evangelist zet ze even naast elkaar. Kijk vandaag en morgen eens naar deze twee gezichten. Ze zitten allebei heel dicht bij Jezus. Wij misschien ook wel. Maar waarom komt het met Petrus uiteindelijk toch goed, terwijl Judas geen uitweg meer weet te vinden en de hand aan zichzelf slaat?

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 14 April, Matteüs 26: 57-58; Zwijgen goud, spreken goud.

De vroegere SGP-voorman ds. H.G. Abma zei in de Tweede Kamer eens tijdens een heel emotioneel debat: ‘Wie zwijgt, heeft ontzaglijk gesproken!’ Met zwijgen zeg je soms meer dan met spreken, zeker als je jezelf moet verdedigen en de uitslag van het proces als vaststaat. Zo vergaat het ook Jezus voor de rechters die zijn joodse broeders zijn. Jezus zwijgt en gaat op geen enkele valse beschuldiging in. Toch schiet het niet op en de voorzitter wordt er bijna wanhopig van. Totdat hij Jezus op de man af vraagt: ‘Bent u nu de Messias, de Zoon van God of niet?’ Je denkt: nu zeker niets zeggen, Heer Jezus. Elke advocaat zou je nu laten zeggen: ‘No comment!’ Geen commentaar!
Maar juist hier doorbreekt Jezus ineens zijn zwijgen. Met een korte reactie: ‘U zegt het!’ Oftewel: zo is het! Had Hij op dat ene moment maar gezwegen, denk je onwillekeurig. Dan had Hij zich er nog uit kunnen redden. Klopt! Maar dan had Hij ons niet voor God kunnen redden. Hij zweeg puur om ons. En Hij sprak puur om ons.

Om het woord van godlijk recht
dat Gij tot uw rechters zegt,
zelfs hebt Ge uw geding beslecht, -
Kyrie eleison.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 13 April, Mattheüs 26: 47-56; Verraad verrast.

Het zal wel nooit helemaal duidelijk worden waarom Judas nu de kant had gekozen van Jezus’ tegenstanders en hen hielp Jezus gevangen te nemen. Was Judas uiteindelijk toch meer een man van de wet en de synagoge en wantrouwde hij het bevrijdende evangelie van Jezus? Maar dan was er toch alle ruimte voor hem openlijk met Jezus daarover in gesprek te gaan? Waarom doet Judas dat niet, maar kiest hij bewust voor het donker en voor verraad? ‘Wie ik zal omarmen en kussen van al die mannen in het donker, die is het, die moet je hebben!’zegt hij. Zulke mensen hebben meestal veel te verbergen. Verraad gaat heel vaak op de manier van een kus, een gebaar van liefde en genegenheid. Mannen die vreemdgaan, komen wel thuis met mooie cadeaus en ontroerende beloften van liefde en trouw. Maar ineens voel je je verraden en gebruikt. Zelfs Jezus lijkt verrast. ‘Vriend, ben je dáárvoor gekomen. Om Mij te verraden?’ zegt Hij.
Hoewel Jezus hem al heel lang doorhad. Verraad verrast altijd en verbijstert je. Je voelt een dolk in je rug. Niet van een willekeurig crimineel, maar van je eigen man of vrouw, een vriend, je vader of je moeder. Hoe dat voelt? Afschuwelijk! Jezus weet het. Hij weet het om ons en laat ons niet alleen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 12 April, Matteüs 26; 36-46; Blijf wakker.

Dit is een heel aangrijpend moment in het lijdensverhaal van Jezus. Zo kennen we Jezus eigenlijk ook niet. Ergens in een hoek van de hof van Gethsemane ligt Hij als een klein angstig mens op z’n knieën. Je hoort Hem bidden, huilen, smeken.
Als je zoiets overkomt, bijvoorbeeld op een kamer in een ziekenhuis, dat iemand vlakbij je het niet meer aankan en ineens begint te huilen en te bidden. Dat is zo persoonlijk, dat je je onwillekeurig even afwendt. Als te intiem om te horen. Maar je blijft wel wakker om straks iets te zeggen. Jezus bidt: ‘Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze beker aan Mij voorbijgaan… deze beker kan Ik niet aan. Die is Mij te machtig.’
Dit meemaken moet zijn discipelen heel erg verward hebben. Is Jezus echt zo bang? ‘Ik ben doodsbenauwd’, zegt Hij. En meteen, zoals dat gaat als je zo verdrietig bent, zegt Hij: ‘Lieve vrienden, blijf alsjeblieft bij Mij, blijf hier en waak met Mij!’ Petrus, Jakobus en Johannes. Maar als Jezus opstaat en bij zijn vrienden troost zoekt, dan slapen ze. Ook Petrus, zelfs Petrus. Dat is hard. Helemaal alleen drinkt Jezus de beker.

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 11 April, Mattheüs 26: 31-35; Jezus gaat voor ons uit.

In deze weken leggen overal mensen openlijk een belijdenis af van hun geloof. In een bijzondere dienst waar ze veel vrienden voor uitnodigen, staan ze op spreken zich hardop uit voor Jezus. Sommigen worden ook gedoopt. Het zijn bijna nergens meer grote groepen mensen. ‘Dat heeft ook voordelen’, zegt iemand een tegen mij. ‘Vroeger deed iedereen maar belijdenis als hij of zij twintig was. De mensen die het nu doen, doen het echt. Die vallen ook niet zomaar.
Ik knikte, maar dacht ook meteen: als er nu één volgeling van Jezus was die meende nooit om te vallen, dan was het Petrus wel. Hij kon zich niet voorstellen dat Jezus’ opmerking over ergeren emn afhaken op hem zou slaan.
Maar in het volgen van Jezus gaat het niet om eigen power. Zo meteen zal men de Herder slaan, zegt Jezus, en dan stuiven de schapen overal heen. Zo zal het ook met jullie gaan. Jezus hangt straks aan het kruis. Als zijn lijden zich ook voordoet in ons leven, dan wordt volgen heel moeilijk. Ook voor de zogenaamd stevige Petrus.
Gelukkig, zegt Jezus meteen: ‘Na mijn opstanding zal Ik jullie voorgaan.’ Dat is een belofte om in je hart te sluiten. Er gaat gelukkig Iemand voor ons uit.

MARIO216 · Berichten: 4992

Nog twee dagen heb je om je aan te melden!

MARIO216 · Berichten: 4992

Nog twee dagen heb je om je aan te melden!

MARIO216 · Berichten: 4992

Nog 2 dagen de kans om je aan te melden voor de conferentie! Geef het door aan iemand die zich nog niet heeft aangemeld. Een heerlijke activiteit toch om de Lente mee te beginnen!

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 10 April, Mattheüs 26-30, Jezus zingt.

Hield Jezus van zingen? Van jongs af aan zal Jezus opgegroeid zijn met zingen en reciteren van psalmen en lofliederen. Toch lees je drie keer dat Hij huilt en maar één keer dat Hij zingt. Samen in een kleinkoor van vooral vissers. Zo sluiten zij de Paschaviering af zoals men dat deed sinds Mozes en de bevrijding uit Egypte.
Maar is dit niet meer een moment om te huilen? Judas is al weg. Jezus weet wat Hem wacht bij de Olijfberg. Tijdens de Paschaviering heeft Hij op twee momenten heel nadrukkelijk naar zichzelf en zijn offer gewezen. Toen Hij een brood brak en aan zijn leerlingen uitdeelde en zei: ‘Dit is mijn lichaam.’ En bij de beker van de dankzegging – dat is de derde beker tijdens de viering – verwees Hij naar zijn bloed dat uitgegoten zou worden tot vergeving van zonden. Als je het nu nog niet begreep… ‘Heer, laten we nu maar gauw gaan! Of moeten we nog zingen?
Jezus zingt. De psalmen die bij de viering altijd op het bord staan: psalm 114-118. Jezus houdt zich aan de liturgie Dat is altijd goed. Laten wij het ook doen. Zeker bij een avondmaalsviering. Niet alleen zingen kunt. Ook als de dingen om te huilen zijn, sta niet op zonder eerst de lofzang te zingen. Zing mee in het kleinkoor van Jezus!

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 9 April. Mattheüs 26: 17-25; Duwende handen.

Bij wie hebben Jezus en zijn leerlingen het Pascha gevierd? Als ’s morgens een paar discipelen aan Jezus vragen, noemt Jezus geen naam. ‘Ga naar de stad en ga naar het huis van dinges… jullie weten wel wie Ik bedoel’, zegt Hij een beetje vaag. Is Jezus de naam echt vergeten of stond Judas te luisteren? Aan tafel zegt Jezus dat een uit de kring Ham zal verraden. Zijn opmerking slaat in als een bom. Jezus geeft hun een vreemde aanwijzing. Volgens Hem is de verrader degene die tegelijk met Jezus zijn brood in de kom doopte! Wat bedoelt Jezus? Iedereen weet dat het niet fatsoenlijk is om op het moment dat aan tafel iemand zijn hand uitsteekt naar een schaal, dat dan meteen ook te doen. Dan wacht je en zeg je: Ga je gang. Soms raken handen elkaar. Ook weleens opzettelijk. Bijvoorbeeld als je niet wachten wilt of iemand wilt laten voelen wat je van hem of haar vindt. Ging het zo ook aan de Paschamaaltijd? Duwde Judas de hand van Jezus weg en liet hij Jezus zo subtiel merken wat hij van Jezus vond? Jezus waarschuwde Judas nog een keer heel ernstig. Want al gaat Jezus de weg die Hij gaan moet, elk mens blijft verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Of je nu Jezus wegduwt of je laat dienen door Hem.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 8 April, Psalm 31: 20-25 en Mattheüs 26: 14-16; Judas.

Heel anders dan Maria reageert Judas op Jezus. Hij heeft het ineens helemaal met Jezus gehad. Hij wil met Jezus leven en gloriën, maar niet met Hem sterven. Hij ergert zich aan Jezus’ opmerking over zijn dood en zijn graf. Daarmee vormt hij een geweldige tegenstelling met Maria. In haar bijna niet te evenaren daad ziet Jezus zijn eigen daad en dood oplichten. Juist op dit punt breekt er echter ook iets bij Judas, knapt hij helemaal af op Jezus en wordt hij Judas de verrader. ‘Wat willen jullie met geven? ‘Al gauw dertig zilverstukken’, zeggen ze. Want dat was de prijs die je moest betalen als door jouw schuld de slaaf van je buren was verongelukt. ‘Goed’, zegt Judas, ‘ik zal zien wat ik kan doen.’ En hij steekt het geld in zijn zak. En zo staan ze in het begin van dit lijdensverhaal naast elkaar. Waar ergens in dit verhaal sta jij? Maria zegent, Judas slaat Jezus van zich af. Maria geeft alles. Dat is het spoor van Christus. Laten we deze weken Jezus op de voer volgen en ons leven Hem geven.

De aarde zelf is veels te klein
voor wie U waarlijk loven wil.
Uw liefde is een groot geheim,
zij vraagt geheel mijn hart en ziel.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 8 April, Psalm 31: 20-25 en Mattheüs 26: 14-16; Judas.

Heel anders dan Maria reageert Judas op Jezus. Hij heeft het ineens helemaal met Jezus gehad. Hij wil met Jezus leven en gloriën, maar niet met Hem sterven. Hij ergert zich aan Jezus’ opmerking over zijn dood en zijn graf. Daarmee vormt hij een geweldige tegenstelling met Maria. In haar bijna niet te evenaren daad ziet Jezus zijn eigen daad en dood oplichten. Juist op dit punt breekt er echter ook iets bij Judas, knapt hij helemaal af op Jezus en wordt hij Judas de verrader. ‘Wat willen jullie met geven? ‘Al gauw dertig zilverstukken’, zeggen ze. Want dat was de prijs die je moest betalen als door jouw schuld de slaaf van je buren was verongelukt. ‘Goed’, zegt Judas, ‘ik zal zien wat ik kan doen.’ En hij steekt het geld in zijn zak. En zo staan ze in het begin van dit lijdensverhaal naast elkaar. Waar ergens in dit verhaal sta jij? Maria zegent, Judas slaat Jezus van zich af. Maria geeft alles. Dat is het spoor van Christus. Laten we deze weken Jezus op de voer volgen en ons leven Hem geven.

De aarde zelf is veels te klein
voor wie U waarlijk loven wil.
Uw liefde is een groot geheim,
zij vraagt geheel mijn hart en ziel.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 7 April, Psalm 118: 19-29 en Mattheüs 26: 13; Liefde heeft altijd iets verspillend.

Toen Jezus Maria zag, heeft Hij meteen aan zijn eigen daad gedacht. Dat Hij alles moest geven en uitgieten. Maria heeft een goed werk gedaan, zegt Jezus, denken aan het goede werk dat Hij zou volbrengen. En wat Hem beweegt? In geen goed werk steekt zo veel hart en zo veel liefde van God als in Jezus’ offer aan het kruis. Liefde is het tot aan het bittere einde! Daaraan denkend mogen wij ook wel zeggen: Heer, wat hebt U veel gegeven. Verspillend veel! En of het aan ons besteed is? Aan mij? Soms kun je daar een diepe indruk van hebben.
Maria is dit niet ontgaan. Jezus heeft haar geraakt met zijn evangelie van de overwinnende liefde van God. Bij Maria uitte zich in dat vreemde geschenk. Liefde heeft altijd iets verspillends. Jezus legt haar daad heel dicht tegen die van Hem. Als een zuiver antwoord, dat bij de verkondiging van het evangelie nergens gemist kan worden. Zo vervlochten is haar daad met die van Hem. In heel de wereld zal haar daad altijd herinnert worden, zegt Jezus.

MARIO216 · Berichten: 4992

Benjemin Franklin: “Verspil de tijd niet, want dat is het spul waarvan het leven is gemaakt.”

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 6 April, Psalm 118: 1-18; en Mattheüs 26: 10-13; De geur van leven.

Jezus geeft ineens een heel bijzondere draai aan de daad van Maria. Volgens Jezus heeft zij Hem met olie overgoten om zijn lichaam alvast voor te bereiden op het graf. Bij deze opmerking moet het ineens heel stil geworden zijn in het huis van Simeon de lepraman. Je ziet al die mannen nu extra opkijken en stil worden. Want als iemand over zijn eigen begrafenis begint – daar houden we niet van. Zelfs niet als iemand al oud is of ziek. Al gauw zegt iemand: Doe niet zo somber, zo ver is het nog lang niet.
Een dood lichaam zalven is een heel oud eeuwigheidsritueel. Met mirre-olie die leven uitgeurt, dwars tegen de dood in. Het is en ritueel vol liefde. Heeft Maria daar ook aangedacht? Maria ging het vooral om hulde en aanbidding van Jezus als Messias van God. Alles Hem wijden, was haar gedachte. Maar Jezus zegt ineens: Zij deed het met het oog op mijn graf en mijn begrafenis. Zat Jezus te denken aan het kruis en dat Hij straks misschien begraven zou worden zonder deze daad van liefde?
Dan begrijpen we nog beter hoe deze daad van Maria Jezus heeft geraakt. Aan het kruis en in het graf zal Jezus’ lichaam eeuwig leven geuren, dwars tegen de dood in.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 5 April, Psalm 133 en Mattheüs 26: 10-11; De geur van liefde.

‘Zij heeft iets goeds gedaan’ is zwak uitgedrukt. Jezus zegt dat letterlijk dat Maria een goed werd (sv) of een goede daad (nbv) heeft verricht. Volgens joods besef is een goed werk altijd een daad met heel je hart. Giften geven aan armen was bijvoorbeeld een plicht, zieken verzorgen ook. Een ‘goed werk’ was vroeg iets van je hart. Dan ging het om verzorgen van een melaatse. Of verzorgen van een gestorvene. Dat gaf veel gedoe omdat je dan zelf weken onrein was. Je kreeg er ook niet veel voor terug. Puur zakelijk gezien verspilling. Maar liefde rekent zich niet. Liefde geeft! ‘Aan jou is niet het besteed’, zegt een moeder weleens tegen een kind. Soms zeggen anderen dat ook. Maar een moeder kan het gewon niet laten. Wat Maria deed, mag je ook raar vinden. Maar zij deed het om Mij, zegt Jezus. Maria heeft gedacht: dit is misschien de laatste kans om Jezus te eren. Als de Messias van God. Toen heeft ze ineens heel die fles leeggeschud. Alles gaf ze. Heel haar hart. Alleen bij de zalving van een koning deed je zo uitbundig. Of een hogepriester in de tempel. Zoiets deed Maria, zegt Jezus. Liefde was het, of weten jullie niet hoe liefde ruikt en geurt?

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 4 April, Psalm 139: 1-12 en Mattheüs 26: 10-12; Blijf van haar af.

Maria zegt zelf niets. Ook Jezus zegt even niets. Stil laat Hij haar begaan. Ervaart Hij deze onverwachte huldiging als een bijzonder geschenk? Dat zou goed kunnen. Maar als de mannen doorgaan met hun verwijten – want daar zijn mannen soms er goed in – grijpt Jezus in. ‘Houd op’, zegt Hij. ‘Waarom vallen jullie haar lastig?’ Dit is een heel mooi moment. Het heeft iets van: blijf van haar af, laat haar! Jullie vinden haar raar? Overdreven? Ik niet. Ik vind dit juist heel mooi. Waarom val je haar lastig? Jezus legt meteen beschermend zijn arm om haar heen. Zo doet Jezus eigenlijk altijd als iemand over je heen valt. Over je geloof, je getuigenis, of daad, een keuze die je om Christus’wil maakt. Anderen maken daarmee de kachel aan, mannen, vrouwen ook, soms ook andere christenen, en ze vinden je overdreven. Maar Jezus legt meteen zijn arm om haar heen. Verspilling, zeggen jullie? ‘ Zij heeft iets heeft iets goeds voor Mij gedaan.’ Daar had kennelijk nog niemand van de mannen aan gedacht. Dat er weleens heel veel eerbetoon en respect achter die rare daad kon zitten. En wegens de dreiging rond Jezus ook veel zorg en liefde. Gelukkig hoef je God nooit iets uit te leggen. God weet het. ‘Heer, Hij doorgrondt en kent mij!’

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 3 April, Psalm 38: 14-23 – Matteüs 26: 8-9; Verspilling.

Tijdens de maaltijd komt ineens een vrouw binnenlopen. Volgens de evangelist Johannes moet het Maria geweest zijn, de zus van Marta en Lazarus. Zij loopt naar Jezus toe, haalt een flesje voor de dag, gevuld met kostbare mirre en giet heel de inhoud uit over Jezus’ hoofd. Een gebeuren waaraan iedereen zich ergert. Want zo’n flesje ging je heel zuinig om, daar kon je wel een half leven mee doen. Een paar druppels waren genoeg om te verfrissen. Wie zo’n heel flesje leegschudt, is niet goed wijs. Het is pure verspilling. Verontwaardigd vallen ze tegen Maria uit. Aan verspilling hebben ook wij allemaal een hekel, ‘Als je het niet voor het geld hoeft te laten, doe het dan om het milieu.’ Van te veel geld of energie uitgeven houdt niemand. Het moet zin hebben, zeggen we al gauw. Ook in de kerk praten we wel zo. Zakelijk, rationeel, functioneel. Volgens sommigen zouden vooral mannen zo denken. Ik weet het niet. ook vrouwen weten in één oogopslag altijd wat iets heeft gekost. En of een uitgave verspilling is geweest. ‘Dit kán Jezus niet goed vinden’, lijken de leerlingen te zeggen. Als iemand het altijd over de armen heeft, is het Jezus. Dat klopt. Maar storen zij zich terecht?

MARIO216 · Berichten: 4992

Je kan je nog aanmelden!

http://www.25-plus.eu/

MARIO216 · Berichten: 4992

John Wilmot: “Voor ik trouwde had ik zes theorieën over het opvoeden van kinderen; nu heb ik zes kinderen, en geen theorieën.”

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 2 april, Psalm 38: 1-13; en Matteüs 26: 6-7; De lepraman.

Het verhaal speelt zich af in Betanië, een klein dorp in de schaduw van Jeruzalem. Jezus ging er vaak ’s avonds naartoe om de nacht door te brengen. Deze keer is Hij te gast bij een zekere Simon die aan huidvraat – vroeger zei men melaatsheid – leed of had geleden. Zeg maar Simon de lepraman. Was die man door Jezus genezen, dat hij die bijnaam had. Of zag hij er nog steeds niet uit? ‘Ik weet wel bij wie ik liever aan tafel zit’, denk je al gauw. Het wordt niet gezegd, maar het zal wel een man met een verhaal zijn geweest zijn. Misschien was hij nog steeds melaats. Maar Jezus wil zijn gast zijn.
De sfeer lijkt op het oog ontspannen, maar schijn bedriegt. Jezus had immers gezegd: ‘Nog twee dagen.’ Toch is Jezus gaan eten bij Simon de lepraman. Bewust en overtuigd van de weg die Hij moet gaan. Tot het bittere kruis om ons. Of zijn discipelen daar ook druk mee bezig zijn? Je krijgt niet de indruk. Wat Jezus gezegd heeft over zijn lijden en dood, tot vier keer toe, lijkt niet tot hen door te dringen. Aan deze maaltijd moet Jezus zich heel eenzaam gevoeld hebben. Misschien dat Jezus ook daarom het gezelschap zocht van Simon de lepraman. Lijden maakt eenzaam. Het liefst ben je maar in de buurt van zo’n lepramens. Jezus kennelijk ook.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 1 April, Mattüs 26: 1-16; Leven is lijden.

Heel Jezus’ lijden kun je typeren als lijden. Als kind moest Hij vluchten, zijn broers en zussen begrepen later weinig van Hem en in Nazaret wilde de dorpsgemeenschap Hem lynchen. Uiteindelijk eindigt zijn leven aan een kruis even buiten Jeruzalem. Vanaf vandaag lezen we het laatste, herfstige deel van Jezus’ lijdensweg volgens het evangelie van Mattheüs. Het zet in met een laatste aankondiging door Jezus van zijn lijden en dood. Hij zegt tegen zijn leerlingen: ‘Nog twee dagen en dan gaat het gebeuren!’
Vrijwel meteen daarna staat er een vrouw bij Jezus. Zij heet Maria. Zij zalft Jezus’ hoofd. Een hele fles met kostbare mirre stort ze als teken van diepe verbondenheid uit over Jezus’ hoofd. Op bijna hetzelfde moment zie je echter een van Jezus’ twaalf leerlingen, Judas, weglopen naar de overpriesters en schriftgeleerden. Die hadden onder leiding van de hogepriesters Kajafas juist besloten Jezus uit de weg te ruimen. Liefst nog voor het feest, zeiden ze. In elk geval niet op het feest, maar stiekem, ’s nachts. Maar waar houdt Jezus’ zich ’s nachts op? Judas biedt hun aan te helpen. Voor ons gevoel vormen zijn twee uitersten. Maria is een engel. Judas een duivel. Wat kan het verschillend lopen met twee mensen rond Jezus. Waar staan wij? Ben je een soort Maria of ben je een soort Judas?

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 31 Maart, Hosea 14: 5-10; Breken en bloeien.

Sommige mensen zijn altijd uit op eer voor zichzelf. Anderen wijzen spontaan van zich af. Niet uit valse bescheidenheid, maar uit een diep besef dat het meeste van wat je doet je gegeven wordt.
Zoiets hoor je hier ook. Na het oprechte berouw volgt een lied vol beloften van God. Als een profetie over het oordeel heen van Samaria en heel het land heeft getroffen. De mensen gaan de nacht van de ballingschap in, maar ze gaan niet zonder belofte van God. ‘Ik zal hen genezen’, zegt God. ‘Mijn hart gaat naar hen uit.’ Een keer komt het toch goed. Met heel hun hart zullen ze breken met de afgoden. En dan helemaal opbloeien. Als bloeiende wijnstokken. Maar ze zullen deze weelde niet claimen als iets van zichzelf. Ze zeggen: ‘Heer, het zijn uw vruchten die ik draag!’ Genade is het en anders niet! ‘En wat wij zijn, Hij heeft het ons gegeven.’
Hier eindigt het boek. Is Hosea je sympathiek geworden? Een moeilijke man, zeg je misschien. Dan kan. Als we maar iets geleerd hebben. Kort vat hij samen: je kunt je weg gaan als een rechtvaardige die zich laat leiden door de woorden van God. Of je volgt je eigen weg en dan lig je snel in de sloot.
Wie wijs is, neme deze woorden ter harte. En wie wil nu een dwaas zijn?

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 30 Maart, Hosea 14:1-4; Verweesd.

In de samenleving van Hosea gold een wees zo’n beetje als de meest kwetsbare mens. Wezen hadden geen rechten en waren vaak niet welkom in andere families. Waarom waren hun ouders zo vroeg gestorven? Wezen waren helemaal aangewezen op de ontferming van God.
Voor Hosea is dit een sterk motief de mensen op te roepen terug te keren van God. Ze zijn totaal ontredderd, nu het oordeel over Samaria onafwendbaar is geworden. En vijandige troepen de stad zullen innemen en niemand te zullen sparen, ook geen kinderen, zelfs geen zwangere vrouwen. Zo ging dat toen eraan toe en eigenlijk nog steeds. Keer terug naar God, zegt Hosea indringend en emotioneel. Kennelijk nog steeds op zijn post en solidair met zijn volk. Denk aan God die altijd compassie heeft met mensen die geen beschermers hebben, wie ze ook zijn. Keer terug en spreek woorden van berouw en vestig je hoop op Hem.
Maar kan dat nog? Bij God is altijd een weg terug. Sommige mensen vinden het laf om in de narigheid alsnog zich tot God te wenden. Maar het is geen teken van kracht koppig te blijven op een verloren positie. Geneer je niet terug te gaan. Bij God vinden verweesde en verloren mensen ontferming.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 29 Maart, Matheüs 7: 24-27 en Hosea 13: 12-15; God bundelt.

Van veel bekende schrijver, politici en theologen verschijnen aan het eind van hun leven de Verzamelde werken. Of al hun gedichten gebundeld in enkele stevige banden. Hoeveel banden zouden er nodig zijn om al onze zonden, feiten en falen te bundelen? Je moet er niet aan denken. Gelukkig dat een mens gaandeweg veel vergeet. Maar daarmee zijn je fouten en zonden nog lang niet weg. Anderen lijden er misschien nog steeds onder. In elk geval lijdt God eronder.
God zal niets vergeten, zegt de profeet dreigend. God heeft alle zonden en misstappen van Efraïm (tienstammenrijk) gebundeld en vraagt zich nu in ernst af waarom Hij hen nog zou moeten verlossen van de ondergang die dreigt van de kant van de Assyriërs. Geen enkel oordeel heeft geholpen. Volgens Hosea is Israël als een kind in de baarmoeder dat – hoeveel pijn het ook heeft – toch fout blijft liggen en de uitgang niet vindt. Het beeld gaat mank natuurlijk. Een ongeborene doet dat niet met opzet, Israël wel. Bij God is daarom de maar vol. Dood en verderf geeft Hij nu de vrije loop.
Laten we dit niet onderschatten, persoonlijk niet samen als volk niet. God bundelt zonden en komt er vroeg op laat op terug. Wie veel is toevertrouwd, heeft ook veel te verantwoorden. Wie God geboden in de wind slaat, komt vroeg of laat in zwaar weer terecht.

MARIO216 · Berichten: 4992

Ergens gelezen.

Is de kerk stervende?

De kerk is stervende... Tenminste, volgens een goede vriend van mij.
Met zo'n dood instituut wil hij niet geassocieerd worden, daarom gelooft hij maar op zijn eigen manier. Geloven doet hij gewoon thuis, want met die kerk heeft hij niet zo veel.
Is de kerk stervende? Die vraag heeft me niet losgelaten, want soms word ik somber als ik in de krant lees over het zoveelste schandaal dat zich afspeelde tussen kerkmuren. Of wat denk je van al die kerkgebouwen die maandelijks worden gesloten. Zulke berichten lijken te bevestigen dat de kerk langzaam uit de samenleving zal verdwijnen. De kerk als een stervend instituut!
Toch durf ik ook positief te zijn en durf ik zelfs te stellen dat de kerk springlevend is! Ik zie talloze enthousiaste christelijke jongeren die niets anders willen dan het evangelie delen met de mensen in hun omgeving. Ik zie evangelische broeders en zusters die graven in de kerkgeschiedenis op zoek naar echte spiritualiteit. En ik zie Paus Fransiscus die de voeten wast van jonge Romeinse gevangenen.
De kerk is springlevend! Waarom? Omdat haar Stichter opgestaan is uit de dood en zijn Geest heeft gegeven aan hele gewone mensen die bij elkaar komen om Jezus te ontmoeten. De kerk is geen oude vrouw die zich voortbeweegt op haar laatste benen maar een oude vrouw met een jong en vitaal hart wat eeuwig blijft kloppen.
Jammer genoeg is de kerk wel wat vergeten! We vergeten om mensen op grote schaal te helpen om navolger te worden. Eigenlijk vinden we dat maar een vies woord: navolgen! We willen liever zingen, praisen, klappen, juichen, koffiedrinken, discussiëren en luisteren naar de dominee of voorganger, maar navolger worden. Jezelf afleggen ten dienste van Hem en je naaste, dat is heel wat anders.
Ik geloof niet in het zingen van psalmen of opwekkingsliederen, ik geloof niet in evangelisch of in reformatorisch. Ik geloof niet in priesters of in monniken. Ik geloof niet in dominees of voorgangers. Ik geloof niet in orgels of in swingende bandjes. Ik geloof niet in stilte maar ook niet in herrie. Ik geloof in Christus Jezus en de mensen die van harte bereid zijn om Hem na te volgen. In welke vorm dat kan me niets schelen. Als ze maar iets van Jezus Christus laten zien; de levende Kerk!

Ik steek de hand in eigen boezem, want ik faal vaak als het gaat om navolging van Jezus Christus. Het waren de woorden van Peter Rollins die mij dat deden beseffen en mij diep raakten:
“Ik ontken de opstanding van Christus, elke keer als ik niet opsta voor de onderdrukten, elke keer als ik mijn rug naar de armen keer. Ik ontken de opstanding van Christus als ik mijn oren sluit voor de schreeuw van onder de voet gelopen mensen en mijn steun geef aan een onrechtvaardig en corrupt systeem.”
“Er zijn evenwel zeldzame momenten dat ik die opstanding bevestig. Dat doe ik als ik opsta voor hen die worden gedwongen op hun knieën te leven, als ik de stem ben voor hen wiens tong is uitgesneden, als ik huil voor hen die geen traan meer over hebben.”

Iedereen een gezegend en inspirerend Pasen toegewenst!

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 28 Maart, Hosea 13: 4-11; Laat God je gezicht zien.

Er zijn tijden dat je je diep afhankelijk weet van God. Bijvoorbeeld in de aanloop naar de bestemming van je leven. Of op momenten dat je door een woestijn heen moet. De woestijn van een langdurige ziekte, een burn-out of een intens verdrietige scheiding. Je beseft dat je zonder God nergens bent. ‘Dominee, hebt u nog eens even tijd voor mij?’ Maar als na verloop van tijd het leven ene positieve wending neemt, kan het gebeuren dat God ineens in de marge raakt. Sterker nog: dat je Hem de rug toekeert.
Hosea confronteert het volk Israël ermee. Indertijd in Egypte pakte God hen op en leidde hen naar het slavenvolk als een herder naar het beloofde land. Maar in de loop van de tijd keerden zij zich hoogmoedig van God af en hadden Hem nergens meer voor nodig. De profeet zegt: ‘Denk niet dat je dan ook echt van God af bent.’ Grote kans dat God zich tegen je keert en als een wild dier je hier of daar te grazen neemt. Waarom zou God zich niet gekwetst mogen voelen?
Maar het kan ook anders. Dat Gods goedheid je stil maakt in plaats van hoogmoed. En extra toegewijd in plaats van slordig. Keer van God nooit je rug toe, laat Hem altijd je gezicht zien. In slechte en goede tijden.

MARIO216 · Berichten: 4992

Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving. - because when you stop & look around, this life is pretty amazing -

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 27 Maart, Hosea 13: 1-3 en Psalm 2: 10-12; Kus niet alles en iedereen.

Kussen doe je niet jan en alleman. Want een kus veronderstelt verbondenheid. Met een kus geef je jezelf min of meer aan iemand. In Samaria en Betel kusten de mensen de kunstig gemaakte stierbeelden van Baäl. Als onderdeel van een godsdienstige viering. Voor hun besef waren die stierbeelden inspirerende uitbeeldingen van spetterende vitaliteit en voorspoed. Met zo’n kus maakte je duidelijk dat je van die Baälgod – de priesters in dat soort heiligdommen zeiden dat het om de verering ging van dezelfde God als die van Jakob – je kracht, je zegen en je economische succes verwachtte.
Maar zo kun je niet met de Eeuwige omgaan. In de uitdrukking ‘kalveren kussen’ hoor je bij de profeet iets dieps verachtelijks. Hoe kun je als verstandig mens, vaak ook nog opgegroeid met de God van Abraham, zo laag zakken dat je een kalf gaat kussen? Of dingen als een sportbeker of gouden schaal, een Olympische gouden plak of een prijs voor een film of theaterstuk? Gefeliciteerd met je mooie prijs. Maar kussen?
Kus toch niet zo veel mensen en zo veel dingen. Dank God voor zijn gaven en bewaar de genegenheid van je hart voor een oprechte omarming richting God. Hij is de Schepper. Van Hem komt ons heil. Alleen Hem komt de lof toe.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 26 Maart, Hosea 12: 8-15; Geen handelaar, maar een herder.

Vandaag is het weer helemaal mis. Het tienstammenrijk – hier steeds Efraïm genoemd – krijgt er weer hard van langs. Het zijn net schapen. Zonder herder zijn ze nergens. Zo is het ook begonnen met Israël. God bevrijdde hen door middel van Mozes en leidde hen uit Egypte. Zij danken hun hele bestaan aan God en zijn herder Mozes. Zelf lijken ze daar intussen anders over te denken. ‘Wat we zijn, is wat we hebben!’ zeggen ze. Zijn we niet groot geworden door de Kanaänieten, die ons leerden te handelen en geld te verdienen zodat we nu rijk zijn, gerespecteerd worden en meetellen? Maar daar wil de profeet niets van weten. Handelaars hebben vaak een valse weegschaal bij de hand, zegt hij, en waarom staan er op jullie akkers overal altaren voor Baäl? Jullie zijn indertijd niet door een Baäl gered, en ook niet door Jakob, maar door Mozes, een heel andere herder dan Jakob. Want Jakob was meer een handelaar, altijd maar druk met vrouwen en met geld verdienen, zegt Hosea een beetje minzaam. Mozes was heel anders. In hem zeg je God bezig. In hem zie je Jezus bezig. ‘Ik ben de goede herder. Ik geef mijn leven voor de schapen’, zegt Jezus op een bepaald moment. Daat gaat ver. Zo ver ging God in zijn liefde. Die gedachte wil Hosea niet opgeven.