Auteur |
Bericht |
Berichten: 456
|
Geplaatst: maandag 7 december 2009, 21:11
Onderwerp: Wat is vriendschap
|
|
|
Op deze prachtige (en ware, wat mij betreft) manier heeft Kahlil Gibran omschreven wat vriendschap is:
Vriendschap
En laat het beste voor je vriend zijn. Als hij de eb van je getij moet ervaren, laat hem ook de vloed kennen. Want wat is je vriend dat je hem zoeken zou om de tijd te doden. Zoek hem steeds om de tijd te leven. Want hij moet je tekort vullen, maar niet je ledigheid. En laat er een lach zijn in de zoetheid van de vriendschap en een samen beleven van genoegens. Want in de dauw van de kleine dingen vindt het hart zijn morgen en wordt het verfrist.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 456
|
Geplaatst: maandag 7 december 2009, 15:55
Onderwerp: Zo lief...
|
|
|
Zo lief had God de wereld dat Hij gaf Zijn eigen Zoon, opdat een ieder die in Hem gelooft het eeuwig leven heeft en niet verloren gaat.
Zo lief heeft God de wereld nog! Wij mogen wandelen in Zijn Licht en schijnen tot Zijn eer, opdat een ieder die nog niet gelooft mag komen tot het Licht!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 456
|
Geplaatst: maandag 7 december 2009, 15:48
Onderwerp: sterk en moedig...
|
|
|
Sterk en Moedig Zijn Wil ik, ik!
Opdat de ander me zal respecteren me zal bewonderen En op me kan leunen.
Totdat te veel Leunen en steunen Mij doen Kreunen:
Sterk en Moedig zijn, Wil ik Dat echt?
Ben ik sterk? Ben ik moedig?
Sterk en Moedig Mag ik Zijn
Omdat de Ander Me genade geeft En juist als ik zwak ben, Mij sterk maakt!
Zodat Zijn kracht Mij moed geeft Om anderen Te steunen.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 456
|
Geplaatst: maandag 7 december 2009, 14:53
Onderwerp: Wat zegt deze tekst je?
|
|
|
Wij mogen alles bij God die een Vader voor ons wil zijn, neerleggen. Dus ook onze emoties. Zoals ik al schreef wordt God aangewezen als degene die de dichter in deze uitzichtloze situatie bracht. Maar ik vraag me af in hoeverre er sprake is van boosheid en het doen van een aanklacht tegen God. Het is voor mijn gevoel niet een 'ik versus God' verhouding, meer een 'God waar bent u, waarom gebeurt dit allemaal, ik snap het niet, maar ik kan niet anders dan U om hulp roepen' situatie. Ik moet meteen denken aan Job, een van de twee mannen uit de Bijbel die zijn geboortedag vervloekt. Job uitte wel duidelijke aanklachten tegen God, hij wijst God terecht (Job 40:2). Zijn vrienden hadden daar veel moeite mee en wijzen hem terecht. Uiteindelijk laat God aan Job Zijn grootheid en almacht zien, waardoor hij niets anders kan dan bekennen dat hij onverstandig was en geen recht van spreken had. Maar God wijst Job niet terecht om zijn brutaliteit. God is wel boos op de vrienden van Job; zij hebben niet juist over Hem gesproken, Job wel (42:7). Zij moeten schuld belijden, met notabene Job door God aangesteld als bemiddelaar!
Hieruit leer ik dat wij zeker onze vragen, ons onbegrip bij God mogen brengen. Eigenlijk precies zoals in psalm 88 gebeurt... Misschien staat deze psalm daarom wel in de bijbel. Rest nog mij je vraag over het ontbreken van de verlossing en bevrijding. Dat had ik eigenlijk ook wel graag in deze psalm nog willen lezen... Toch, het kan juist ook zo'n realiteit zijn dat het zo zwart is om ons heen dat we geen perspectief zien (ook al weten we diep in ons hart dat er perspectief moet zijn). Dat we alleen maar kunnen vertrouwen dat God weet wat Hij doet. Is er eigenlijk wel altijd verlossing van onze ellende? Ik denk bijv. aan Johannes de Doper die in de gevangenis ook enorme aanvechtingen heeft, waarvan we niet lezen dat hij bevrijd wordt, terwijl we wel lezen dat hij onthoofd wordt... Hoe zien anderen dit?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 456
|
Geplaatst: zondag 6 december 2009, 21:14
Onderwerp: Wat zegt deze tekst je?
|
|
|
Wow, een heftige psalm!! Er vallen me twee dingen op. Ten eerste dat de dichter in uitzichtloze situatie zit, zelfs zijn goede vrienden en bekenden zijn van hem afgenomen. Je zou denken, kan het nog zwarter worden in je leven? Het tweede wat opvalt vind ik heel bijzonder. Ondanks dat hij God aanwijst als degene die hem in deze situatie bracht, blijft hij God aanroepen, elke dag. Een teken dat de situatie dus al even zo is geweest... Blijkbaar kan de dichter niet anders dan zich vast blijven klemmen aan God, ook al snapt hij er niks van.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 456
|
Geplaatst: donderdag 3 december 2009, 21:53
Onderwerp: citaten...
|
|
|
Geloof weet nooit waar het naartoe wordt geleid, maar het kent en bemint Degene die het leidt. Oswald Chambers
Laatst aangepast door
|
LIESBETH326
|
op donderdag 3 december 2009, 21:54
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|