Berichten van CHATULIEM619

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

IMKE917 schreef:

Chat....ik geloof dat je hier behoorlijk de plank mis slaat.
Jonathan geeft weer wat Jezus zou zeggen tegen ........de drugsgebruiker en de tasjes dief en .......vul maar in...

Daarbij proef ik uit jou woorden een keiharde afwijzing naar de drugsgebruiker. Waar blijft de liefde van onze Vader voor deze mensen.....???

Zit liefde dan alleen in woorden? Of zit liefde juist in daden? Als ik weergeef, dat deze benadering juist bij junkies verkeerd werkt is dat dan liefdeloos? Of is dat uit ervaring? En zit een verschil in liefde en naIviteit.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Zijn jullie nu aan het vermanen of veroordelen???????
Ik kan het niet meer volgen.....maar zal ongetwijfeld aan mij liggen...... Smiley die vol vragen zit

Het verschil daartussen is heel klein en wordt door een ieder als anders ervaren

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

TESSYBEAR731 schreef:

Belachelijk Smiley die vol vragen zit

Dat is dus een oordeel Boze smiley

Hoe lang zullen ze gebruik van je blijven maken als je ze alle mogelijkheid tot drugsgebruik ontzegt? Want dat is natuurlijk wel het doel van dit geheel...
zo blij zijn ze dan niet meer met je hoor!
En dan is het juist de kunst, om dat ontstane gat te gaan vullen met de liefde van God. Ik kan je wel vertellen Chat, één ding dat je daar niet bij kunt gebruiken is veroordeling!

De meeste drugsgebruikers kunnen je pcies vertellen waarom ze aan de drugs zijn gegaan. Als medische termen kennen ze uit hun hoofd...Alle misdaden die ze begaan hebben, vertellen ze je schaamteloos en geven daar ook nog argumenten voor....
Het eerste wat ze moeten leren, is verantwoordelijk te zijn. Niet alleen de verantwoording van zich afschuiven, maar ook eens onder ogen te durven zien wat ze gedaan hebben. Ook moeten ze leren weer verantwoordelijkheid te dragen in hun dagelijks leven..Afspraken nakomen, geregeld leven leiden en een goed dagritme hebben. En dat is een moeilijk en zwaar proces. Als je ze alleen maar benadert met, niemand veroordeelt je, zul je merken dat je juist hun probleem versterkt en ze je zien als een gewillig slachtoffer, die hun naar de mond praat en waar ze dus gebruik van kunnen maken.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

Lieve drugs gebruiker..... kom bij mij als je vermoeid en belast bent, en laat die troep maar staan want ik zal je genezen en vullen.
tasjes rover....... volg mij en zondig niet weer

en dat zijn geen oordelen, maar vermaningen

Sorry Jonathan, je maakt jezelf echt belachelijk met deze voorbeelden. Heb je wel eens een drugsgebruiker meegemaakt? Het eerste wat ze van je verwachten is dat je voor ze klaarstaat...Daar maken ze juist gretig gebruik van.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

TESSYBEAR731 schreef:

Chat, dit artikel gaat over oordelen en niet over vermanen!
Daar zit namelijk een wezenlijk verschil in...
Zie post Jonathan, waar hij spreekt over het kijken naar anderen met de liefde van Jezus...De drugsgebruiker, waartegen Jezus zegt; "komt tot mij allen die vermoeid en belast zijt" enz...wanneer we vermanen spreken we de drugsgebruiker op het gedrag aan en gaan om diegene heen staan om te helpen...als we oordelen roepen we "Die gast bewandelt de verkeerde weg, die is het koninkrijk van God niet waardig!" ...en dan zullen we ons niet enkel verwonderen over het feit dat hij in het koninkrijk toch naast ons staat, maar vooral over het feit dat wij fout geweest zijn en door de genade God's toch daar mogen zijn!
Het artikel ook niet om het resultaat, het oordeel op zich...dan wel op de oorzaak en belicht een, naar mijn idee, belangrijk punt in het zelfbeeld van de mens.
Ook is het niet waar dat er alleen over de "veroordeler" of "vermaner" gesproken word want ik heb al eerder uitgelegd dat het twee kanten op werkt.
Opvallend genoeg ga je daar nu niet meer op in...

Ik heb in mijn vorige bijdragen al weer gegeven dat vermanen en veroordelen als subjectief worden ervaren. Mensen, die willen volharden in zonde, zullen elke vermaning als veroordeling beschouwen. En met dit artikel in de hand hebben ze er ook een argument bijgekregen..

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

http://www.youtube.com/watch?v=w0ffwDYo00Q

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

WILMA729 schreef:

Vermanen komt naar mijn idee alleen aan als de ander het gevoel heeft dat je naast hem/haar staat, dat je hem/haar begrijpt, omdat je zelf ook niet zonder zonden bent.

Je moet denk ik vooral niet jezelf in de rol drukken van een christen die verplicht is te vermanen.
Daarmee ga je Gods doel van liefde voor elkaar/de zondaar voorbij .
Dan wordt het vermanen, jezelf boven de ander zetten, het beter weten, hoogmoed.

Ik denk dat het stuk wat jonathan hier neerzet heel leerzaam is voor veel christenen .
Chat, jou reaktie daarop komt bij mij over als je verplicht voelen. Maar vergeet niet dat je beter naast die ander kunt gaan staan, omdat jij als mens net zo zondig bent als die ander. Met als enige verschil, dat jij weet dat God van je houdt.
Tuurlijk mag je de ander wijzen op zijn/haar fouten. Maar vergeet je eigen fouten/zonden daarbij niet. Dat voorkomt hoogmoed.
En ook al denk je dat je het uit liefde doet, als de ander die liefde niet zo ervaart, komt het niet aan, en ga je je doel voorbij.

Ik denk dat je beter in de eerste plaats op zoek kan gaan naar het goede in de ander. Elk mens heeft dat in zich, je moet het wel willen zoeken.
Als je dat kan, dan ligt de nadruk niet op wat hij/zij fout doet, maar op het goede in die ander. En dan pas kan je een opening vinden naar vermanen.

Uiteraard is datgene wat je zegt waar, maar waar mij het om gaat, is dat dit artikel in mijn ogen teveel de focus legt bij degene die vermaant.
Hele referaten over vermanen, met name met welke houding je dat zou moeten doen, zijn best wel zinvol, maar mijn reactie richt zich alleen maar op dit artikel. En weer blijkt uit jullie reacties, dat jullie meer aandacht hebben voor degene die vermaant, dan voor degene die vermaand wordt. Alsof vermanen alleen maar voortkomt uit frustratie van degene die vermaant.

Laat ik dan maar eens een aantal voorbeelden uit de praktijk noemen.

Hoe zou je iemand vermanen, die zijn gezin achtergelaten heeft omdat hij toevallig een lief jong blond meisje gevonden heeft???

Hoe zou je iemand vermanen, die ingebroken heeft in de kerk en de geluidsinstallatie gejat heeft??

Hoe zou je iemand vermanen, die alles in zijn leven vergokt heeft en nu als zwerver op straat moet leven?

Hoe zou je iemand vermanen, die zijn kinderen misbruikt heeft???

In al deze voorbeelden is in mijn ogen vermaning noodzakelijk. Maar volgens mij zou je dan eens moeten nadenken over hoe je deze mensen weer in het juiste spoor kunt brengen, in plaats van de nadruk te leggen op de houding van de vermaner. Je wordt nl. geconfronteerd met zonde van anderen, en schade die ze toegebracht hebben door hun gedrag. Het is dan wel erg gemakkelijk om alleen maar de nadruk te leggen op de vermaner. Want zonde brengt vaak niet alleen schade aan één persoon, maar aan meerdere. En het is dan te gemakkelijk te zeggen, jij hebt niet goed vermaand, je hebt vanuit een verkeerde houding vermaand. En dat zijn verwijten die vaak een rol kunnen spelen na die tijd.
Degene die in deze situatie vermaand wordt, zal altijd de rol van slachtoffer spelen en je proberen uit te spelen. Argumenten als: ik werd niet goed begrepen, het is de schuld van de kerk worden heel gemakkelijk gebruikt om zichzelf goed te praten. En daarmee zal hij de schuld altijd leggen bij de persoon die de verantwoording genomen had te vermanen.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

weet je Chat.... ik weet dat als we dit gewoon face to face zouden uitleggen we ongeveer hetzelfde bedoelen

vermanen doe je uit liefde
veroordelen omdat je denkt dat jij het beter weet, maar niet inziet dat het oordeel bij God is, en dat God van jou verwacht dat je een ander liefhebt.

vind je dan zelf ook niet dat dit artikel eenzijdig is? Want dat is uiteindelijk voor mij het belangrijkste punt in deze discussie.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

vermanen is volgens mij per definitie geen veroordelen

het oordeel is bij God en niet bij de mens.

Wie wel oordeelt, heeft zichzelf niet aanvaard, dat is mijn gedachte nog steeds.
Het is ongeveer gelijk aan mensen die op het werk de grootste bekken hebben. Thuis hebben ze meestal niets te vertellen.

Als je jezelf hebt aanvaard, en ook God's liefde en genade volledig bent gaan inzien in je leven, zal je volgens mij liefde voor ieder ander moeten voelen. En dan is vermaning van iemand helemaal niet fout.
iemand leren dat God dingen anders ziet en wilt, is iets anders dan een oordeel vellen.

Vermanen of veroordelen zijn subjectieve begrippen. Iedereen ervaart dat op zijn manier....

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

Ze laten vast savonds de wedstrijd wel in zijn geheel zien, voor wie niet kon kijken. Clown smiley

Dit is typisch een antwoord van iemand die niet begrijpt waar het om draait in de sport. Het gaat niet om de uitslag, maar om het spel. Daarom moet je als echte sportliefhebber het moment op zichzelf meebeleven, dat is de essentie van sport. Je moet erbij zijn als Kuyt scoort, ook al is het midden in de nacht.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

TESSYBEAR731 schreef:

Ik denk dat het een beetje tweeledig werkt eigenlijk...je hebt beiden een referentiekader en het hangt daarvan af hoe je iets brengt of opvat.
Wanneer je zelf iemand bent die zich snel veroordeelt voelt, zul je ook geneigd zijn zelf sneller te oordelen...terwijl je, wanneer zeker van jezelf, een ander ook makkelijker in liefde ergens op kunt wijzen.
En dat geld andersom natuurlijk net zo, iemand die veel oordelen heeft over zichzelf (en anderen) zal een goed bedoelde "vermaning" al veel sneller negatief oppakken dan iemand die zeker is van zichzelf.
Hoe je denkt en handelt, heeft namelijk vooral zijn oorsprong in je zelfbeeld...zoals het stukje van Jonathan al stelde...
Oordelen zit nu eenmaal in de natuur van de mens...het is afhankelijk van hoe je zelf in elkaar steekt wat je er mee doet.
Ik denk dat de truc ligt in doorvragen...hoe bedoelt iemand hetgene dat hij/ zij net zei en wat is de achterliggende gedachte...
Het kan namelijk zo maar zijn dat het anders bedoeld was dan jij het opvatte en door dit na te gaan kun je je eigen oordelen ook verminderen.
Ik denk dat het altijd goed is wanneer iemand je ergens op wijst, ervan uitgaande dat dit op een normale manier gebeurt is, om het te overwegen en het op waarde te schatten.
Maar daarbij kan ik me heel goed voorstellen dat wanneer iets echt als een verwijt geplaatst is, men het al snel opzij schuift...daar ben ik zelf ook erg toe geneigd.
Sleutelwoorden zijn in deze dus vooral communicatie en zelfreflectie, denk ik...

Ik zou graag willen dat je inging op mijn kritiek op het artikel. Dit artikel legt nl. volledig de schuld en de verantwoordelijkheid bij degene die vermaant en laat de vermaande vrijuit gaan.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Chatuliem,

Weet je wat de ergste macht is buiten de economische en politieke macht? Dat is de religieuze macht......
Hoeveel mensen zijn er niet door religie verwond geraakt? Je hoeft hier het forum maar te lezen om de verhalen te horen.....
Een onvriendelijk woord van een predikant, priester of voorganger of kritische opmerkingen over je manier van leven door kerkgenoten, weigering aan het avondmaal en talloze andere krenkingen blijven vaak lang in de herinnering van mensen hangen dan welke andere afwijzing dan ook (is onderzoek naar gedaan),
dus een heleboel mensen hebben zich van God afgekeerd omdat ze op het moment dat ze het omzien naar elkaar zo nodig hadden ipv de vermaning de kerk verlaten omdat ze zich niet welkom voelden.
Dat was vroeger zo en dat is tot op de dag van vandaag ook zo......
En of je het nu vermanen of veroordelen noemt het leed wat je aan kan richten kan groot zijn.....

Willemijn

Ik ben de eerste die onderkent, dat de kerk een bepaalde macht uit oefent op christenen. En dat daar vaak over de grens is gegaan ben ik het ook mee eens. Maar om te zeggen, dat je dan als kerk alles zou moeten goedkeuren, vind ik ook tever gaan. Maar de macht van de kerk is iets waar heel zorgvuldig omgegaan moet worden.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

MIEKE364 schreef:

Wat jammer toch voor je chatuliem, dat je zo in het donker van de veroordeling leeft, je mist veel Licht en levensgeluk door je negatieve houding. Ik heb de verlossing ten diepste aanvaard en ervaren en ook jij kunt mij niet scheiden van de Liefde van Christus.

Het verschil tussen jou en mij is, dat ik niet verlicht ben, maar wandel in het Licht. De duisternis van veroordeling is verdwenen niet door zelfonderzoek, maar door bevrijding aan het kruis van Jezus. Hij is de enige weg nl. En meer wegen hoef ik niet......

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

Voordat we hier een hele discussie gaan voeren hoe je mensen zou moeten vermanen, en of je ze überhaupt zou moeten vermanen ( zie bijdrage Willemijn) wil ik terug keren op het oorspronkelijke thema, nl. dat dit artikel de oorzaak van vermanen in feite neerlegt bij de persoon die vermaant. En een psychologische reden zoekt achter dat vermanen.

Jonathan stelt dat er een verschil is tussen vermanen en veroordelen. Helaas wordt dat heel subjectief ervaren. Een vermaning kan uit liefde gebeuren en toch als oordeel worden ervaren. Wie bepaalt in zo'n geval dat het een vermaning is of een oordeel. Ik bedoel, iemand die overspel pleegt zal een vermaning ook als een oordeel kunnen zien.

En dan werkt dit artikel alleen maar in de hand om een vermaning die in liefde en nederigheid gegeven is, naast zich neer te leggen en de schuld bij de vermaner neer te leggen.

In sommige gevallen moet je idd vermanen. En dat heeft niets te maken met dat je jezelf beter voelt dan de ander, maar dat heeft te maken met het volgen van Gods' Woord en principes.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

Jammer dat jij het artikel anders leest dan dat ik het lees,
Jammer dat jij dat vind tegenvallen van mij
Jammer dat jij dat afdoet met een oordeel van ongeestelijk en onbijbels.

Weet je waar het omgaat :
In te zien dat je door het bloed van Jezus een geliefd kind van God bent. 'Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld Hem niet kent' schrijf Johannes in zijn eerste zendbrief. Dat moeten we in ons hoofd prenten."

Als je dat gaat beseffen dat je een GELIEFD kind bent van God, zal je ook de levens van anderen naast je op die manier kunnen gaan zien.

Kijk eens met de bewogen van Jezus naar de mensen om je heen.

Aan het kruis veroordeelde Jezus ook de moordenaar niet, maar nam hem aan.
Aan de voeten van Jezus kreeg de overspelige vrouw ook niet een veroordeling van Jezus, Jezus nam geen steen op, zond haar wel weg met de boodschap om niet meer te zondigen.

En zo kan ik nog wel diverse voorbeelden aankaarten.

Weet je Chat..... natuurlijk mag je een mens wijzen op dingen die niet goed zijn. Maar is je intentie te laten zien hoe God die dingen haat, en daar een straf voor heeft....of.... is je intentie dat je in alle mensen om je heen potentiele kinderen van God ziet ???

Ik blijf het toch heel jammer vinden dat je motieven blijft zoeken achter degene die vermaant. Soms of meestal is het geen pretje een standpunt in te nemen dat misschien niet door de ander gedragen wordt. En met deze bijdrage geef je die mensen nog een schuldgevoel erbij. Kan jij je ook voorstellen, dat mensen de ander willen vermanen omdat ze zich daar daadwerkelijk zorgen om maken. Of zijn deze mensen alleen maar gefrustreerd en willen ze zich afzetten tegen de ander? Dat vermanen ook zijn consequenties heeft wordt ook onderschat. Het is niet alleen de ander ondersteunen, soms kan het zelfs een scheuring betekenen. Hoeveel scheuringen erdoor ontstaan zijn, doordat degene die in zonde leefde dat niet wilde opgeven. En hoeveel pijn er geleden is, door deze houding. Maar moet je dan zonde laten regeren in de gemeente? Moet je dan maar je mond houden, omdat je anders ruzie op je hals haalt? Moet je dan maar stoppen met vermanen, omdat mensen je ervan verdenken dat je niet van jezelf houdt????

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

ANITA324 schreef:

Volgens mij is het ook aan de man om achter de vrouw aan te gaan he.
Zo heb ik het idee dat mannen hiero zo erg verlegen zijn zo durven ze je niet eens een mailtje te sturen of een prive met je te chatten: wij vrouwen bijten niet gemeen hoor wel een lief klein bijtje misschien om aan te geven joh kom maar dichterbij hihi Clown smiley

Wees gewoon jezelf he Knipoog smiley

Ja
Anita, je hebt vele stille aanbidders, jammer voor je dat ze zo verlegen zijn.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

WILLEMIJN232 schreef:

Jammer dat je er zo op reageert Chatuliem.......Voor Mieke is het een belangrijke gebeurtenis die zij met ons deelt......Jij hoeft niet in haar yoga te geloven, ze vraagt jouw mening ook helemaal niet........
Wees gewoon eens blij voor haar zonder daar kritische kanttekeningen bij te zetten......Reageer niet als je het er niet mee eens bent......
En laat alsjeblieft een ieder in zijn/haar waarde zonder dat belerende vingertje op te steken...... Jij wilt toch ook graag in je waarde gelaten worden??????
Sorry hoor, maar ik moest het even kwijt.......

Willemijn

Normaal gezien had ik haar alleen maar gefeliciteerd, maar zelf legt ze er de nadruk op. Dat kan ik toch niet zomaar laten staan???

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

LIESBETH326 schreef:

Volgens mij is dit helemaal niet de strekking van het artikel. Sterker nog, ik begrijp niet eens hoe je tot deze strekking komt... Het gaat niet over zonde, het gaat over iemands zelfbeeld...

Henri Nouwen schrijft ergens: We zullen nooit gelukkig worden als we steeds willen weten of we beter of slechter zijn dan anderen. We zijn goed genoeg als we doen waartoe we geroepen zijn. Wees jezelf!
Ik denk, als je dit beseft, dan gun je het ook een ander dat hij/zij zichzelf mag zijn, incl. zijn eigenaardigheden...
Dit neemt niet weg dat je elkaar mag aanspreken op algemeen fatsoen en op gedrag. Ik ben ervan overtuigd dat de toon waarmee iemand die zichzelf accepteert dat doet anders zal zijn dan diegene die zichzelf (nog) niet heeft aanvaard...

Zoals ik het artikel lees, is dat de reden van veroordeling bij de persoon zelf ligt. Niet bij degene die dingen doet die niet door de beugel kunnen. En dat bestrijd ik, omdat je dan de nadruk legt op de degene die de ander wil attenderen op iets wat tot zonde kan leiden. Je kunt ook iemand vermanen omdat je je daadwerkelijk zorgen maakt over de ander. Dat heeft niets met je eigen motieven te maken, het kan zelfs ingaan tegen je eigen belangen.....

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

FRANKIIE208 schreef:

Een boodschap die velen wel duidelijk zal zijn: zoekt en gij zult vinden, bidt en u zal gegeven worden.

Nu worstel ik al een tijdje met bepaalde zaken in mijn leven en bid al een aantal jaar veel dat ik een aantal zaken mag ontvangen in mijn leven zoals bekering. Soms heb ik het gevoel dat het tevergeefs is omdat ik na lang bidden nog steeds niet datgene heb ontvangen waarnaar ik zo diep verlang. Het bidden wordt soms steeds lastiger omdat het maar lijkt dat God mij niet (ver)hoort en dat er dan een stemmetje zegt dat het toch geen zin heeft ...

Kan iemand mij ondersteunen met een goede tekst / studie of iets anders nuttigs zeggen over deze situatie.

Lees ik twee vragen of één vraag.
Op de algemene vraag kunnen we een heel algemeen antwoord geven. Er zijn momenten, dat God onze gebeden verhoort, omdat ze naar Zijn wil zijn en in Zijn plan passen. De gebeden die niet verhoord worden zijn gebeden vanuit onze eigen verlangens en ideëen. En sommige gebeden worden anders verhoord, beter en volmaakter. Maar in alle gebeden krijg je antwoord, soms duurt het wat langer of soms willen we het antwoord niet onder ogen zien.

Op je specifiekere vraag over bekering wil ik het volgende zeggen. Ik geloof nl. dat God je gebed aanvaardt als je je leven aan Hem geeft. Dat is het belangrijkste gebed wat een mens kan uitspreken. Op de vraag of je moet wachten op de Here, zou ik je erop willen wijzen, dat Hij je allang roept. Hij is degene die dit verlangen in je hart legt. Dat is al de openbaring waar je op wacht. Het enige wat je hoeft te doen, is je hart aan Hem geven.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

HANNAH810 schreef:

alleen bidden heeft ook zn waarde chat; t is zelfs een opdracht;
ga in je binnenkamer, en je vader die in t verborgen ziet, zal je in t openbaar vergelden.... Knipoog smiley

hoevaak bid je alleen......zou ook een vraag kunnen zijn.

Zowel het ene als het andere heeft zijn waarde. Maar welke plaats neemt dat gezamenlijke gebed in je leven in>

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

MIEKE364 schreef:

Vandaag, beste collegachristenen heb ik belijdenis gedaan op mijn oude dag.

Waarom nu en niet eerder vragen jullie je misschien af? Ik leg het even uit.

In mijn jonge jaren was het in ons gezin gebruikelijk dat de oudste zoon belijdenis deed. De andere kinderen hoefden dat niet, mochten dat wel.

Bij mij kwam het er niet van.

Toen ik mijn opleiding deed voor hathayogadocente, kreeg ik meditatieles van een theoloog, yogales van een gelovig man en het hoofd van het bestuur bleek ook een gelovig man te zijn. Niet allen zozeer binnen de kaders van een groep zoals nederlands hervormd of gereformeerd maar wel oprecht gelovige mensen, zich ontwikkeld hebbend vanuit hun traditionele basis (protestants).

Tijdens die opleiding werd me meer en meer helder dat God echt overal tegelijkertijd is, dat altijd is geweest en ook altijd zal zijn.
Ik werd me bewuster van wat het betekent om te zeggen dat je christen bent, wat dat werkelijk impliceert en hoe dat in te vullen.
En hoe De Heilige Geest in mijn leven werking heeft werd me steeds duidelijker.

Die realisatie die steeds sterker werd deed mij steeds meer verlangen naar het doen van belijdenis. Daarvoor was negen maanden toerusting nodig en dat is vandaag beëindigd in een feestelijke, indrukwekkende dienst waarin ik samen met zes anderen, variërend in de leeftijd van twintigers, een veertiger, een vijftiger en een zestiger, in het bijzijn van veel vrienden, mijn zoon en zijn geliefde, belijdenis mocht doen.
Dierbaren die er fysiek niet bij konden zijn waren er bij, in mijn hart.

Waar ik benieuwd naar ben is:
hebben jullie belijdenis gedaan? Zo ja, zou je dat nu anders doen of beleven?
Zo niet, zou je dat alsnog willen doen en waarom, wat zou je motivatie zijn?

Mieke, je weet hoe ik over yoga denk. Ik geloof niet in een vorm van syncretisme waar jij voorstander van bent. Licht is niet te verzoenen met duisternis, hoewel je verhaal anders doet vermoeden.
Wat betreft belijdenis, natuurlijk is iedereen blij als men een keuze voor het geloof maakt. Het is jammer, dat daar geen doop op volgt, zoals ook anderen in dit forum hebben aangegeven. Ik hoop dat verlossing voor jou de echte betekenis krijgt, die het hoort te hebben en dat je die yoga kunt loslaten en echte bevrijding in Christus zult ervaren.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

HARALD285 schreef:

Ja Martin, God wil aanbeden worden, en God word aanbeden, en door de hele gemeente, zelfs al is het alleen de dominee die de woorden uitspreekt, want als een gemeente samenkomt voor het gebed zijn zij één voor God in het gebed, soms word dat binnen de GKV wel eens extra benadrukt door gezamenlijk als gemeente Amen te zeggen op het gebed.

Ik begeef me nu op het gebied van geloofservaring, dus wat ik nu zeg, is puur uit persoonlijke ervaring. Ik geloof (ervaar) dat als je samen op de knieën gaat en de Heer aanroept, je veel persoonlijker betrokken bent bij het gebed. Is het niet zo dat veel mensen een bepaalde schroom hebben hardop te bidden en dat dat belemmerend kan werken?
Stel je eens voor dat je bij een medechristen op visite bent, en hij/zij vraagt je om voor hem te bidden? Wimpel je dat dan af of stuur je de dominee ernaar toe? Met elkaar bidden is een leerproces, dat je de mogelijkheid geeft om ook dienstbaar te zijn naar elkaar toe.
De kerk is niet alleen van de dominee. Het is van alle christenen, samen met elkaar bidden versterkt dat saamhorigheidsgevoel. Vaak zijn we zelf de belemmering om ook dat gebed te durven uitspreken.
Bidden doe je toch ook met je kinderen? Toen mijn dochter geopereerd moest worden hebben we als ouders ook voor haar gebeden. Zelfs als we op reis gingen vroegen we gezamenlijk een zegen voor de reis. Ik kan me niet een leven voorstellen, zonder dat gezamenlijk bidden. Toen mijn beste vriend geopereerd moest worden, heb ik ook voor hem en zijn gezin gebeden.
Hoeveel bidden jullie met andere mensen? Is het ook een tweede natuur, of heb je daar ook moeite mee?

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

"Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf niet aanvaard"

"Negatief zelfbeeld is niet echt een zonde, je doet jezelf eerder tekort. Het betekent namelijk dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen." Dat zegt Henk Rothuizen, hoofd nazorg bij de Evangelische Omroep, in een interview met CIP. Hij vertelt over zijn eigen identiteitscrisis en over wie we mogen zijn in Christus: "Jezus kijkt naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk in dit aardse leven en in de eeuwigheid, wie of wat je ook bent."

"In Christus"
De term "In Christus" is volgens Rothuizen een behoorlijk theologische term. "Het refereert aan het Koninkrijk van God. Christus is niet de achternaam van Jezus, maar de titel die Hij draagt. Hij is Messias en Koning over ons leven. Als ik bedenk wie ik ben ik Hem, denk ik automatisch aan het Koninkrijk van God, ik ben daar aanvaard als medeburger met bepaalde rechten en plichten. Een van de belangrijkste onderwerpen van die rechten en plichten is gebed. In het gebed kom je dicht bij God, als we in de naam van de Koning zijn vergaderd is Hij bij ons! Ook is het belangrijk om ten volle te beseffen dat we door de Messias zijn gered. Hij is voor ons gestorven aan het kruis van Golgotha, juist daardoor mogen wij straks onze identiteit hervinden."

Verschillende rollen
Je identiteit bestaat volgens de nazorger, die tevens schrijver, is uit verschillende rollen: "Het is heel normaal dat we verschillende rollen hebben. Ik ben nu eenmaal als opa anders dan als hoofd nazorg. Als echter de rollen onze identiteit gaan bepalen gaat het mis. Het hangt eigenlijk af van waar je zekerheid in zit. Zit je zekerheid in het rollenspel dan is dat niet best. Je zekerheid moet zitten in wie je mag zijn in de ogen van God, dan ben ik nog steeds anders als op dan als hoofd nazorg, maar in beide probeer ik Gods wil te doen."

Schoonheid
Rothuizen vervolgt: "De rolmodellen in deze tijd zijn perfecte mensen. We doen er alles aan om mooi te zijn, maar mooi zijn en tevreden zijn met jezelf is niet de bevrediging die rust geeft. Ieder van ons is geboren met de gevolgen van de gevallen wereld. Ik begin bijvoorbeeld wat ouder te worden en ik merk dat ik kaler wordt, een bril nodig heb en in mijn kiezen zitten de nodige vullingen. Als schoonheid mijn zekerheid zou zijn, kom ik zo langzamerhand behoorlijk in de problemen. Je zekerheid zit echter van binnen en in de Bijbel, in wat Christus zegt, en dat is totaal anders dan wat de wereld zegt."

Een zonde wil hij het negatieve zelfbeeld niet noemen: "Je doet jezelf echter wel enorm tekort. Een negatief zelfbeeld betekent dat je Gods scheppingswerk niet tot ontplooiing durft te laten komen. Je hoeft helemaal geen negatief zelfbeeld te hebben. Jezus kijkt namelijk naar je als iemand die geschapen is met een bestemming en een doel in Zijn Koninkrijk, zowel hier op aarde als straks in de eeuwigheid."

Veroordelen
Als je een negatief zelfbeeld hebt kun je volgens Rothuizen twee dingen doen: "In eerste instantie moet je gewoon durven aannemen wat God over je zegt: 'je bent voor Mij gewenst!' Het tweede is dat je wel hulp moet gaan zoeken en bemoediging van de mensen rond je heen nodig hebt. Er wordt zoveel van je verlangt in deze maatschappij. Als ik vroeger geen goed cijfer haalde, werd er gedreigd dat ik putjesschepper zou worden, onder andere daardoor heb ik een negatief zelfbeeld gekregen. Rond mijn twintigste kwam ik in een identiteitscrisis en tijdens een zoektocht van twaalf jaar ontdekte ik het Vaderhart van God. Ik ontdekte dat God niet een veroordelend God is maar een Vader. In de grondtaal staat er zelfs 'Papa'. Toen ik dat ontdekte door het bloed van Jezus wist ik dat ik een geliefd kind van God was. 'Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld Hem niet kent' schrijf Johannes in zijn eerste zendbrief. Dat moeten we in ons hoofd prenten."

Volgens Rothuizen kunnen je eigen identiteit en het liefhebben van anderen niet losgekoppeld worden: "Het lijkt mij heel moeilijk om te groeien in je eigen identiteit en niet te groeien in het liefhebben van anderen. Hoe meer je jezelf aanvaardt, hoe meer je de ander waardeert. Dat staat in directe relatie met elkaar. Heel veel afwijzing en veroordeling gaat helemaal niet over het conflict of over de waarheid maar komt voort uit eigen onzekerheid. Een christen die anderen veroordeelt, heeft zichzelf vaak nog niet aanvaard."

Wat een grote onzin, wat je hier vertelt, Jonathan. Het valt me echt van je tegen. Ongeestelijk en onbijbels vind ik.
Mag je dus nooit mensen aanspreken op hun gedrag? Mag je dus nooit mensen wijzen op Gods woord? We hebben nl. een richtsnoer voor ons leven gekregen en we mogen elkaar best wel een spiegel voorhouden van tijd tot tijd. Om dat meteen op één lijn te zetten met oordelen....
Waarom denk je dat mensen zich veroordeeld voelen als ze geconfronteerd worden met Gods Woord? Omdat ze drommels goed weten dat hun leven niet in overeenkomst is met de bijbel Om nu de schuld bij degene te leggen die hem/haar daarop wijst vind ik heel slecht.
Met deze houding geef je de zonde meer kans om zich te ontwikkelen omdat niemand elkaar meer op zijn/haar gedrag durft aan te spreken. Je hebt de zonde nu een argument gegeven met een geestelijk sausje...

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

MARTIN695 schreef:

SHANITA130 schreef:
Dat is jou mening.
Wat jij onder dingen verstaat, en niet "we".

Ik hou er niet zo van, als mensen het over "we" hebben, als zij hun eigen mening zeggen.

Vriendelijke Groet,

Shanita
Het is een beetje vreemde reactie Shanita. Of wil jij zeggen dat je iets anders onder samenwonen verstaat.....

Op zich is haar reactie volgens mij wel te begrijpen want zezegt hier eigelijk dat het Uw mening is vandaar dat ik het ook al vroeg maar als ik het wel heb was er vroeger ook geen amtenaar van de burgelijke stand of heb ik dit mis.
Met een vriendelijke groet van mij.
Martin Lachende smiley

Als we de huwelijkssluiting van nu vergelijken met die van de bijbel, merk ik meteen op dat dit vroeger veel strakker was. Het contract werd door de families afgesloten, er werd een bruidsschat vastgesteld en de ceremonie ging gepaard met veel meer ceremonieel. De bruiloft duurde een week. Daarbij valt een gang naar de ambtenaar van de burgerlijke stand in het niets. Om dus te zeggen, dat een huwelijk maar een relatief begrip is, vind ik niet helemaal kloppen. Hoe zo'n huwelijksvoltrekking er ook uit ziet, de waarde ervan wordt in elke cultuur op dezelfde manier ervaren. Samenwonen is wat dat betreft een hele vreemde samenlevingsvorm, die pas in de vorige eeuw is opgekomen.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

Shanita,

Gewoon een aantal dingen die je zegt wil ik op reageren. Allereerst heb ik niet ervaren dat je over bepaalde grenzen gaat met bepaalde uitlatingen. Daar zijn voldoende andere voorbeelden van hier op het forum.
Er is een verschil tussen ruzie en een meningsverschil. Meningsverschillen mag je hebben hier op het forum. Anders heeft het forum immers geen zin als we over alles het met elkaar eens zijn. Voor je mening hoef je nooit een excuus aan te bieden. Ik zou het erger vinden als je je mening niet meer zou durven te uiten, omdat je bang bent voor ruzie.
Ik ervaar het juist als waardevol hoe jij je standpunten verdedigt en wees niet te snel bang dat het de sfeer verpest. Er zijn hier nu eenmaal veel cacteï die op alles geprikkeld reageren en op deze manier proberen ze de onderwerpen naar hun hand te zetten. Trek je daarom maar niks aan van de reacties van anderen, en wees vooral jezelf.....

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

SHANITA130 schreef:

Dat is jou mening.
Wat jij onder dingen verstaat, en niet "we".

Ik hou er niet zo van, als mensen het over "we" hebben, als zij hun eigen mening zeggen.

Vriendelijke Groet,

Shanita

Het is een beetje vreemde reactie Shanita. Of wil jij zeggen dat je iets anders onder samenwonen verstaat.....

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

MARTIN695 schreef:

Er is toch een verschil in het samenwonen wat jij bedoelt en hoe het in de bijbel staat.....

Leg dat eens uit Chat
Met een vriendelijke groet van mij.
Martin

Wat we in deze tijd verstaan onder samenwonen is het ongehuwd samenwonen. In de geciteerde teksten gaat het om gehuwd samenwonen, bij elkaar blijven, bij elkaar wonen.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

Mariska had gelijk, het zijn bretels. Nog een woord: ik vernuver mie wel.

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

SHANITA130 schreef:

Ik hoef mij hier niet vrij te pleitten, zou ook niet weten wáárvoor.
Daar heb ik ook geen enkel behoefte aan.
Zeg enkel mijn mening over dingen.

Ik spoor die bijbelteksten niet op, die weet ik uit mijn hoofd, en/of ze schieten mij gewoon te binnen.

Er is toch een verschil in het samenwonen wat jij bedoelt en hoe het in de bijbel staat.....

CHATULIEM619 · Berichten: 5057

Wat dachten jullie dan van het woord hupzeul'n?