Berichten van MARIA576

MARIA576 · Berichten: 341

GRACE585 schreef:

je geweten is je innerlijk besef van goed en kwaad
dit heeft ook te maken van wat je thuis als waarden en normen meegekregen hebt vanuit je opvoeding
en als je dan op een punt komt dat je geloofd in God en Gods woord (de bijbel) leest kun je toetsen of dit geweten in 1 lijn staat met wat God als het verschil aangeeft tussen goed en kwaad
en als satan je blijft overtuigen dat je verkeerd bent of dergelijke toets het dan aan Gods woord en als het om iets gaat wat fout ging en wat je oprecht beleden hebt bij God en vergeving gevraagd en datgene niet meer doet en het wordt toch steeds weer in je gedachten gebracht hoe slecht je wel niet bent mag je uitspreken op grond van Gods woord dat je vergeven bent en de boze geen recht heeft om je er steeds weer mee te confronteren want God heeft het dan al lang weggedaan in de diepte der zee
wij zeggen dan ook altijd erbij een bordje verboden te vissen Knipoog smiley

dus door de genade van Jezus zijn wij vrijgekocht en heeft de boze geen recht meer om je aan te klagen als je dat belijdt en in die zekerheid staat doet het je geen pijn of dergelijke als de boze weer als een briesende leeuw rondgaat om te zien wie hij verslinden kan .
als je eerlijk naar jezelf en God bent weet je echt wel door je geweten wat voor keuzes tussen goed en kwaad je moet maken

Ik ben het helemaal met je eens Grace: als je eerlijk bent t.o God en jezelf, zal je geweten (God's stem) je leren hoe je moet handelen.
Toch zou ik er nog wel een kanttekening bij willen maken: het kán zo zijn, dat je van jongs af aan iets is aangeleerd. Bijvoorbeeld: 'als je dat of dat doet, ben je slecht.' Wanneer je dat maar lang genoeg hoort, lijkt het of je geweten tegen je zegt, dat je slecht bent, als je het toch doet. Is dat dan ook (van) God? Ik geloof het niet.
Zo heb ik een moeder gehad die erg streng was. Té streng. Zelfs toen zij al overleden was, had ik het gevoel, dat ze over mijn schouder meekeek en afkeurend naar me keek. Ik voelde me vaak schuldig als ik mijn eigen keuzes maakte. Je schuldig voelen en een slecht geweten...worden vaak met elkaar vergeleken of op één lijn gezet.
Ik heb mezelf, met God's hulp, los gemaakt van mijn moeder. En mogen leren dat ik mocht gaan leven. Mijn geweten klaagt me nu minder aan dan vroeger...terwijl ik juist eerlijker t.o God en mezelf geworden ben!

MARIA576 · Berichten: 341

LEONARD480 schreef:

Ok Maria ga heel ver met je mee en natuurlijk is het beter voor de kinderen en etc. ...maar als je en bedoel niet in alle gevallen, want zo heb ik het niet omschreven ...zo goed met elkaar overweg kan ...waarom dan niet in een huwelijksverband???

omdat het niet meer samen-zijn gemaakt heeft dát we nu zo goed met elkaar overweg kunnen! heel simpel dus. En als je alle stadia van een gestrand huwelijk doorlopen hebt: ruzies, onbegrip, verwijdering..en dan therapie, gesprekken...enz? En je kunt niet meer verder samen? Waarom daarná dan ook nog doorgaan met die ellende? Wij zagen daar het nut niet van in. Nee, we hebben liefgehad, we hebben gestreden en ervan geleerd.....en met respect voor elkaar, zijn we apart verder gegaan.

MARIA576 · Berichten: 341

quote Leonard: "In andere situaties waarin men soms spreekt van we blijven vrienden ??.....en op zich is dat mooi, maar aan de andere kant krijg je wel vaak het idee of er wel echte liefde was tussen beide seksen .....of was het misschien achteraf dan niet meer een broer/zus relatie."

Jij concludeert dat mensen, omdát ze met elkaar overweg kunnen, geen echte liefde tussen elkaar gekend hebben? Je durft nogal wat te stellen hier. Ik ben het dan ook óneens met jouw uitspraak.

MARIA576 · Berichten: 341

GRACE585 schreef:

wow sus zo gehorig op jou flat dat je dat door een betonnen vloeer heen hoort heb jij zo'n scherpe oren???? Smiley die vol vragen zit

kan me nl niet voorstellen dat je houten vloeren cq plaffonds heb t Knipoog smiley

ik woon ook in een flat waar zo'n beetje álles van beton is, zeker de vloeren..maar ook ik hoor mijn bovenburen als zij zich omdraaien in bed! Daarbij...hebben ze een paar maanden geleden een dochter gekregen. De longetjes ontwikkelen zich érrug goed...want het huilen, wat ik elke nacht 'mag' horen, is oorverdovend. Papa en mama slapen vást iets dieper/vaster dan ik....want het duurt nogal voordat zij uit bed stappen en het meisje gaan troosten. Ik denk zelf aan.....oordoppen! misschien slaap ik dán een nacht door. Smiley die vol vragen zit

MARIA576 · Berichten: 341

CHATULIEM619 schreef:

Dank je wel voor die reacties, maar als ik sommige mensen hoor, hoe ze de rol van de vader afkraken, vraag ik mezelf af of dit niet allemaal veel te braaf is.

Wie vindt dat als de vader weggaat omdat die een nieuwe vriendin heeft, hij de kinderen ook niet mag zien?
Wie vindt, omdat hij de vrouw zo mishandeld heeft, hij geen recht meer op de kinderen heeft?
Wie vindt dat het alleen maar voor onrust zorgt bij de kinderen als ze 2x per maand naar hem toe gaan?
Wie doet zn best om de vader buitenspel te zetten, omdat het alleen maar aan een tijd herinnert dat jullie nog getrouwd waren???
Wie vindt dat de vader eigenlijk helemaal geen goede opvoeder is, de kinderen mogen alles bij hem..
Wie vindt dat de kids niet naar de vader mogen omdat hij geen alimentatie betaalt.

Dit zijn de vragen en opmerkingen die ik vaak hoor, waarom zie ik ze dan niet terug in de bijdragen hier op het forum?

Sorry Chat maar ik kan er wat mij persoonlijk betreft niets anders van maken dan dat mijn ex en ik een goede band hebben! In praktijk is het zelfs zo, dat het me door sommigen uit mijn omgeving verweten wordt, dat ik té vriendelijk ben naar mijn ex toe. Tja...'t is ook nooit goed he? Knipoog smiley

Ik ga van het standpunt uit dat de verschillen tussen hem en mij allang zijn besproken, beruzied en aanvaard. Waarom dan nog ruzie maken? Om m'n gelijk te halen? Word ik daar gelukkiger door? Of mijn kinderen? Welnee...en daarom kunnen we nú zo met elkaar omgaan als we nu doen

MARIA576 · Berichten: 341

CHATULIEM619 schreef:

Toen ik van mijn vrouw ging scheiden is mijn zoon bij mij gaan wonen. Eigenlijk geen moment spijt van gehad. Ik heb nog steeds contact met de kids op een manier zoals bij een vader past. Ondanks mn echtscheiding zijn ze mn kids gebleven.
Het kan echter ook anders zijn, en heel vaak zijn de kids de dupe als ouders elkaar de kinderen niet gunnen...welke ervaringen hebben jullie op dit vlak. Wat vinden jullie dat de rol van de vader moet zijn als de kinderen bij de moeder blijven? Of andersom kan ook natuurlijk..

Chat, ook ik ben gescheiden. Voor mijn exman en mijzelf was het helder: de kinderen mogen NOOIT de dupe worden van onze verschillen. (voor zover dat mogelijk is dan, bij een scheiding!!!) We zijn over onze verschillen heen gegroeid en hoewel de kinderen bij mij wonen, zijn zij volkomen vrij als het om contact met hun vader gaat. Andersom is dat ook zo: Mijn exman is van harte welkom in ons leven en we zien elkaar dan ook veel. Een vader moet mijns inziens zijn rol kunnen innemen. Want een vader heeft een ándere rol, een belangrijke rol, als het om de opvoeding gaat en dat deel wil ik mijn kinderen ook gunnen/meegeven. Het is dus geen competitie: wie heeft de kinderen méér dan de ander...nee, mijn ex en ik zeggen nog steeds: jullie hebben een vader en een moeder...maar dan op 2 locaties. En dat gaat héél erg goed!

MARIA576 · Berichten: 341

ZEELAND736 schreef:

Juist...en dat was het Maria...Iedere keer maar weer die valkuil...(Ik ben het vast!!!)
Jouw reaktie...hoor ik gelukkig heel vaak...wat er tegen me gezegd wordt...
HET ZEGT MEER VAN DE ANDER!!!!

Dus ik weet nu...Ineke twijfel niet aan jezelf...Je mag er wel degelijk zijn!!!
Over echt en onecht..gesproken...
Ik werk ook nog 3 uurtjes bij gehancicapten..Wel eens eerlijke mensen ontmoet???

Echt??? Onecht???

Ik zou ze niet kunnen en willen missen!!!!

Hou dát vast: JIJ mag er zijn!

En? Ja, ik kén de échte mensen....'k heb zélf twee broers die een verstandelijke beperking hebben...en ze zijn zoals ze zijn: gewoon ECHT. HÉÉRLIJK!

MARIA576 · Berichten: 341

ZEELAND736 schreef:

Ter goeder trouw ja...ik ben veel te goed van vertrouwen...

Maar ook daar leer ik weer van...

Helaas wordt dan de toenadering tot een nieuwe relatie DAAR niet gemakkelijker op!!!

Gezien je(mijn) verleden....dus nu...HEEL behoedzaam...

Want al 3x...(en weer die twijfel bij mezelf) een kontakt(niet alles via CM)
die het zonder opgaaf van redenen ineens aflaten weten...
ZEG...eerlijk waarom je verder geen kontakt wil...daar kan ik mee leven!!!!

En ik kon me ook wel vinden in de volgende woorden...

Beter een goede vriendschap...dan een verkeerde relatie...
Goede vriendschappen zijn waardevol ja...

Ik kan me voorstellen dat je daar enorm onzeker door wordt! Je gaat het (bijna) bij jezelf zoeken toch? Toch zegt het meer over hen, dan over jou en ik ben het met je eens wat betreft die eerlijkheid: daar is goed mee te leven, dat is te verwerken...dat is gewoon 'het juiste doen'. Waarom durft iemand wél een contact aan te gaan...maar dat NIET op een goede manier te beëindigen? Wat is kwetsender? Weglopen en/of liegen...of gewoon zeggen: 'ik kan niet méér voor je voelen...en wat ik voel is niet genoeg?'
En toch? Verlies alsjeblieft niet het vertrouwen want niet iedereen heeft 2 gezichten, niet iedereen is oneerlijk!

MARIA576 · Berichten: 341

ZEELAND736 schreef:

Ik ga nog even in op de ECHTE vraag van chatuliem...

Helaas is het mij hier op de site 1x overkomen....en daar heb ik ook veel weet van gehad.
Het profiel was uiterst correct en netjes omschreven...
Een leuke foto...en we hadden veel overeenkomsten..
Kortom....het voelde goed...
Overigens van zijn kant (zei hij) voor 90%...ik ben wat voorzichtiger..

Hij wilde ook al heel gauw een ontmoeting...en ik heb daar mee ingestemd..
Dat was ook best fijn...maar er was iets...wat ik geen naam kon geven..

En wat ik voelde(dat wat ik geen naam kon geven) kwam ook uit!!!!
Na 1 maand.....(en een gemaakte afspraak) kwam er ineens niemand meer opdagen!!! (Voor mij was dat HEEL moeilijk) Ik ben dan iemand die heel vlug aan zichzelf gaat twijfelen!!!
En dat zonder opgaaf van redenen...
Wat zegt dan je GEVOEL...veel...
DAT was het geweest...er was iets...
En wat was dat IETS??? Precies...dat je zo niet omgaat met mensen...

Inderdaad door hier eens op de forums te lezen...is heel goed en fijn...
En al reageer ik niet vaak...ik leer wel veel...
Oke dan nog kan het anders uitpakken.
Naar aanleiding van dit gebeuren heb ik gelukkig nog met andere vrouwen hier over kunnen praten...

Daaruit was heel duidelijk...Dit was een man met 2 gezichten..
En wat nog erger was...Op geloofsgebied HEEL mondig met kennis, maar in de praktijk een wolf in schaapskleren.

Heel jammer is dit...
Een maand later stond er in zijn profiel(in een relatie!!!)
Drie maanden later was de relatie weg...
Daarna stond er weer relatie...
Snappen jullie het????JUIST!!!!

Zeeland, Hóé herkenbaar is jouw verhaal! Alsof ik het zélf geschreven heb.
Te goeder trouw...zó zou ik het willen omschrijven. Afgaande op een profiel en op de reakties op het forum, kreeg ik een beeld van iemand. Een beeld wat ik leuk en boeiend vond....tot in 'het echte leven dan', want de realiteit was behoorlijk ánders, de persoon was behoorlijk ánders dan hij zich voordeed op C.M. Dat was schrikken. De relatie is inmiddels verbroken...en dat kan ook niet anders, want ik zag iemand met 2 gezichten...en dat 2e gezicht was niets voor mij.
Ik heb er ernorm veel van geleerd en ga niet meer af op geschreven tekst. Naast deze nare ervaring heb ik ook gezellige, waardevolle ontmoetingen gehad met een aantal mensen van C.M. Mensen die gewoon zo zijn, zoals ze schrijven en er zijn hechte vriendschappen uit voortgekomen. Mijn advies zou dan ook zijn: behoed jezelf voor een teleurstelling door af te gaan op het profiel, de chatroom of het forum! Irl is er zoveel meer aan een persoon, dan de geschreven tekst alleen: uitstraling, houding, kleding, zelfs een stem kan al iets met je doen! En pas in het echie...ontdek je hóé iemand in het leven staat, als het erop aankomt. Hier kun je alles zo fraai en zo perfect als je zélf wilt, opschrijven maar de praktijk is de 'ware testcase'.....

MARIA576 · Berichten: 341

CHATULIEM619 schreef:

Pieter en Annette
Henk 710 en Robbedoes
Willemijn
Chatuliem
Siem
Britte
Rellok/WMG
Mariska ov ivm vervoer

marianne en henduk
maria576 en partner

Bij deze heb ik mijn naam en die van mijn vriend erbij gezet, het lijkt ons erg leuk om mee te gaan!

MARIA576 · Berichten: 341

PEET760 schreef:

Ha Allen,
Vraag me weleens af waarom zoveel mensen geen foto plaatsen bij hun profiel.
Vind dat toch wel het minste wat je kan doen.
Als je dan mailt of chat,weet je teminste tegen wie je praat,ipv. een wit scherm.
Hoe denken jullie hierover?
groet, Petra

Hoi Petra,

Op jouw vraag wil ik wel reageren. 'k Heb er bewust voor gekozen om geen foto te plaatsen. Niet uit valse schaamte vanwege mijn uiterlijk want ik ben blij met mijn uiterlijk Knipoog smiley

maar ik vind het belangrijk om juist niet op mijn uiterlijk beoordeeld te worden. Een fototoestel en ik....we zijn geen goede vrienden van elkaar! Ik ben dus niet fotogeniek wat vaak een verkeerde indruk geeft aan mensen die mij niet kennen. Wat dus ook wel weer z'n voordelen kan hebben want in het echt kom ik er beter vanaf, dan op een foto. Mocht ik in de toekomst ooit eens mensen ontmoeten van C.M....dan zal dat zónder ingevuld beeld over mij zijn en ik vind dat wel zo rustig.