Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: vrijdag 29 januari 2010, 19:17
Onderwerp: De rijke en de arme man
|
|
|
MATTHI636 schreef: | Er was eens een Nederlander die elk weekend ging feesten, hij had veel vrienden, daarnaast zag hij er goed verzorgd uit en droeg merkkleding. Voor hem was het leven een groot feest en hij ging ook weleens naar de kerk. Aan de andere kant van de wereld in Noord korea woont een hele arme christen. Hij wordt vervolgd door de overheid omdat hij in Jezus gelooft en is een bedelaar die ongeschoren en met kapotte kleren in de stad ligt. Hij heeft geen vrienden en ontzettende honger, als hij het klokhuis van een appel heeft gekregen, heeft hij een goede dag gehad. Dan sterven ze allebei, de Nederlandse jongen krijgt een mooi en goed verzorgde begrafenis en er zijn veel mensen aanwezig. De arme Noord koreaan sterft en er is niemand die hem mist, hij wordt in een zak gedumpt. De populaire Nederlander komt in het dodenrijk terecht, waar hij een ontzettende pijn te lijden heeft. Dan ziet hij de arme Noord koreaan zitten op een prachtige plaats samen met abraham. De Nederlander vraagt aan abraham of de Noord koreaan niet naar hem kan toekomen, om hem wat water te geven. De pijn die hij door het vuur te lijden heeft is ondragelijk. Abraham zegt "mijn kind, tijdens uw leven was je populair en heb je alle goede dingen ontvangen, de Noord koreaan was arm en heeft veel te lijden gehad tijdens zijn leven. Je had je broer kunnen helpen in dit leven maar dat heb je niet gedaan. |
Nu even de hamvraag tot slot:
Hoe kunnen wij deze Noord-Koreaan helpen? Is bidden voor de vervolgde christenen, geld doneren aan organisaties die opkomen voor hen en aandacht vragen in de media genoeg voor onze broeders en zusters in de vreemde? Of... of... moeten we hem letterlijk in ons huis halen, zoals God eigenlijk verwacht had van de rijke man en zijn wonden verzorgen, zowel geestelijk als ook lichamelijk? Wat is onze opdracht in deze?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: maandag 25 januari 2010, 19:28
Onderwerp: Christen en milieu
|
|
|
Eigenlijk wel een emotioneel onderwerp: mensen die de schepping aan het opofferen zijn voor hun eigen gewin en genoegen. Moeten we ons zorgen maken of niet?
Onze consumptiemaatschappij is nog niet zo heel oud. Pas vanaf de 19e eeuw is hij ontstaan en pas na de 2e wereldoorlog werd al die overvloed ook voor de grote massa bereikbaar (een auto èn een huisdier voor iedereen). Ten tweede heeft onze welvaartsmaatschappij een enorme aantrekkingskracht op de rest van de wereld. Alle landen op onze planeet streven naar welvaart en rijkdom. Een raar menselijk trekje, maar het is gewoon een feit. We kunnen China moeilijk verbieden of kwalijk nemen, dat ze net als wij ook rijk en machtig willen worden. Of India. Of Brazilië. Of wie dan ook ter wereld.
Vreemd genoeg hebben onze voorouders ook altijd hun voorraden verbruikt. Eerst hebben we in Nederland alle bossen bijna vertimmerd of verbrand. Daarna gingen we turf steken. We boorden steenkolenlagen aan. Vonden olie in Schoonebeek en later gas in Groningen. En even later plantten we ook nog 2 kernenergiecentrales langs het water. Toen energie erg duur werd (het prijsmechanisme) en het mileubewustzijn wat groeide, kwamen er windmolens en zonnepanelen.
Al bij al zijn we grootverbruikers geworden van energie, grondstoffen en ruimte. En als het aan gewone Afrikanen, Aziaten en inwoners van Latijns-Amerika ligt, worden zij net zo rijk als wij. Een land als Zuid-Korea behoorde lang tot de armere landen. China is in hoog tempo ons aan het voorbijstreven. En ook een land als India legt snelwegen per strekkende kilometer aan.
En het gekke is: de aarde verdraagt het nog steeds. Op den duur komt er namelijk een omslagpunt. Onze lucht en rivieren in Nederland zijn schoner dan pakwek 40 jaar terug. Het vervelende met onze auto's is, dat zij weliswaar schoner en milieuvriendelijker zijn geworden, maar door het toenemende motorvermogen betekent dat niet dat ze veel minder brandstof zijn gaan slurpen. Integendeel. Toch vloeit de aardolie nog van alle kanten Rotterdam binnen. Het kan niet op. Of toch wel?
Als het op raakt, komen er nieuwe of al bestaande uitvindingen op de markt, zodat we rustig kunnen doorgaan met onze hoge levensstandaard. De ideeën zijn er wel. We kunnen best terug naar het welvaartsniveau van 1970 of desnoods 1990. Toen hadden de meesten het van ons ook al goed, hier in Nederland. Willen we dat met z'n allen? Niet echt, ben ik bang. Gezien het grote aantal vakantiefoto's hier op CM is dat rondreizen per vliegtuig toch wel erg prettig.
Kortom, zolang het prijsmechanisme ons niet dwingt tot andere keuzes, energie nog steeds goedkoop is (mijn gasrekening bestaat slechts voor één vierde deel uit geleverd gas) en mileukosten niet 100% doorberekend worden in de productie èn in het transport, dan gaan we gewoon verder met consumeren. Pas als het te duur wordt allemaal, ja dan gaan we serieus nadenken over ander gedrag. Eh... mits het onze concurrentiepositie niet in gevaar brengt, uiteraard. Want ook een kenniseconomie is belastend voor het mileu.
Kortom, er liggen kansen en gevaren. Maar dat we ons leefmilieu bewust aan het vernietigen zijn, vind ik zelf moeilijk om te zien. Ook China zal ontdekken dat ze niet eindeloos hun milieu kunnen vervuilen. Net zoals wij dat rond 1965 door kregen. En anders: een extra milieubelasting op bepaalde producten.
Wat wij zelf kunnen doen: misschien op de fiets met vakantie?
P.S. Wie weet er waarom er geen zure regen meer valt?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: zondag 24 januari 2010, 16:42
Onderwerp: Spreuken 31 vrouw
|
|
|
Dank voor jullie bijdragen tot nu toe.
Wat ik er zelf over wil vertellen, is dat ik in mijn vriendenkring een echtpaar ken, waarvan ik vind dat zij een afspiegeling is van de vrouw zoals beschreven in dit bijbelgedeelte. Ik zal het uitleggen.
Zij is moeder van 6 kinderen, samen met haar man zorgt ze (onder schooltijd of 's avonds) voor het inkomen en haar man kan daardoor zelfs weer studeren. Ze is van 's morgens vroeg tot 's avonds laat bezig met zorgen voor het gezin. En ze is ook nog actief met het organiseren van koffie-ochtenden voor vrouwen in onze gemeente en evangelisatiewerk. Ook helpt ze mee bij de Vakantiebijbelweek.
Is ze ijdel of van grote schoonheid? Nee. Wel straalt ze liefde en betrokkenheid uit, ze heeft een goed gevoel voor humor en vindt het fijn als mensen dichter bij God willen leren leven of hun relatie met God willen herstellen. Ze is zeker geen doetje, komt op voor haar belang en de belangen voor haar gezin. Ze offert zichzelf op voor haar man en gezin (vind ik), maar ze doet het met vreugde en met liefde. Daarnaast is er altijd ruimte voor een gast aan tafel en zorgt ze ook nog voor zielige dieren, die bij haar weer helemaal opbloeien. Ze is geen heilige, maar wel een vrouw die de Heere liefheeft, ontzag voor Hem heeft en zij mag -niemand doet het, behalve ik hier- zeker geprezen worden. Haar kaarsje brandt dag en nacht.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: zondag 24 januari 2010, 11:05
Onderwerp: Spreuken 31 vrouw
|
|
|
In Spreuken 31:10-31 wordt de lof bezongen van de deugdzame vrouw.
Wie van de vrouwen hier herkent zich in dit beeld? Is het nog een doel om na te streven? Of vinden jullie dit allemaal hopeloos gedateerd en hooguit passend in de tijd van vroeger, maar nu beslist niet meer?
En voor de CM heren: letten zij met name op het 30e vers als we hier rondkijken: "De bevalligheid is bedrog, en de schoonheid ijdelheid; maar een vrouw, die de Heere vreest, die zal geprezen worden."
Ik ben benieuwd hoe jullie hier over denken.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: zaterdag 23 januari 2010, 23:04
Onderwerp: niet altijd een antwword op mail
|
|
|
Ach, je moet je zegeningen tellen, 1 voor 1.
Het was een zeer druk bezet en veel geplaagd iemand, die graag goed over de dingen nadenkt. Het is leven is al zo gehaast...
Maar goed, we noemen nooit namen hier op het forum. Gelukkig maar...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: zaterdag 23 januari 2010, 19:14
Onderwerp: niet altijd een antwword op mail
|
|
|
Nou, dan heb ik nog een positieve ervaring te melden...
Ik kreeg op 1 van mijn knoop-een-praatje-aan over een gemeenschappelijk kenmerk na 4 weken alsnog antwoord.
Als je maar genoeg geduld hebt.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: vrijdag 22 januari 2010, 08:09
Onderwerp: Kerk in de buurt
|
|
|
Het kiezen van een nieuwe gemeente mag maatwerk zijn. Op jou toegespitst. Hoe jij je geloof vorm en inhoud wil geven. Waar je je 'thuis' voelt bij God.
Dat is althans mijn voortschrijdend inzicht.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: vrijdag 22 januari 2010, 08:04
Onderwerp: Wat zou Jezus doen
|
|
|
TESSYBEAR731 schreef: | Ik snap je stukje helemaal hoor
Zat alleen te denken; WWJD?... Ik ben maar een mens en weet dat ik er heel veel moeite mee zou hebben als het mijn partner was die vreemd ging. En om heel eerlijk te zijn denk ik dat ik het nog moeilijker zou vinden hem te vergeven... Natuurlijk staat er als eerste in de bijbel dat we niet zullen echtbreken, maar zou iedereen dat in zo'n geval kunnen opbrengen? Of ben ik dan, als christen-zijnde, gemachtigd om dezelfde zin die Jezus tegen de vrouw zei op een andere manier te gebruiken? Ofwel; Ga heen en zondig voortaan niet meer! Mag ik hem wegsturen en alsnog berispen? |
Vergeven impliceeert volgens mij dat de schuld is afgedaan. Maar vergeten is een heel ander verhaal. Ik kan mensen en soms mezelf vergeven. Maar vergeten en de pijn of andere gevoelens die er bij komen kijken, raak je minder makkelijk kwijt. Daar is een heel ander proces van verwerking en heling bij nodig.
Nu de vraag of je hem/haar weg mag sturen. Als hij/zij niet tot inkeer komt en blijft volharden in het kwaad, de zonde of het gedrag dat jou pijn doet, dan is voor jou de situatie onleefbaar. Hij/zij doet jou dan -tegen beter weten in- telkens pijn. Het is dan, denk ik, niet meer dan logisch om te breken met je partner. Een ander verhaal wordt het als hij/zij wel tot inkeer komt en zijn/haar leven wil beteren. Maar ook dan heeft het (veel) tijd nodig om het geschokte vertrouwen te herstellen.
Dus: bij volharden in de ontrouw heb je bijna geen andere optie dan je partner te verlaten. Dat is niemand gegeven, denk ik, om dat vol te houden. Maar als de ander zijn gedrag en zijn/haar hart verandert, dan heb je misschien nog een kans om er samen uit te komen. Maar dat is een lang en pijnlijk proces.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: donderdag 21 januari 2010, 11:37
Onderwerp: 3 maart: ja of nee?
|
|
|
Wat ik hier nog aan zou willen toevoegen:
Meer of minder geld voor zorg is een politieke keuze. Nederland is een rijk land en kan zich een goed zorgstelsel veroorloven. Maar welke politicus durft daar het juiste prijskaartje aan te hangen en ook die boodschap ook aan het electoraat te verkopen? Bijna niemand dus.
Dus laten we vraag en aanbod de prijs bepalen en maken we van de zorg een schaars product. Zorg wordt dan al snel te duur en er moeten keuzes gemaakt worden. Lastenverzwaring of keuzes voor meer zorg en iets minder van wat dan ook vinden politici moeilijk. Onderwijs, wegen en het stimuleren van de economie zijn ook belangrijk, want anders kan er op den duur geen zorg meer verleend worden. Een mooie cirkelredering.
Uiteindelijk kunnen we iedere belasting-euro maar 1 keer uitgeven. Maar het niveau van beschaving in een land kan m.i. nog altijd afgemeten worden aan het bedrag dat aan zorg besteed wordt. Dat is in Nederland best veel en we willen ook met z'n allen de hoogst mogelijke kwaliteit en ook geen wachtlijsten. Daar hangt echter een prijskaartje aan. Hebben we dat er met z'n allen voor over of niet? Daarvoor huren we politici in.
En anders stemmen we een partij die wel meer zorg belangrijk vindt en de meest kwetsbare mensen (dementerende bejaarden en psychisch zwakkeren) niet aan hun lot overlaat. Of kiezen we dan ook voor 'eigen verantwoordelijkheid', een term uit de koker van onze eigen premier?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: woensdag 20 januari 2010, 10:05
Onderwerp: Christen maar niet naar de kerk of heel weinig??
|
|
|
Een heel persoonlijk onderwerp. Want God gaat met ons ieder zijn of haar eigen weg. Zelf ervaar ik het soms als moeilijk om bij kerkkeuze de juiste weg te vinden. Eerst maar een greep uit mijn smoezenboek om niet te gaan:
1) Het is wel erg vroeg opstaan op zondag. 2) Dan maar 's avonds naar de kerk. 3) Wat een boeiende documentaire op zondagavond op televisie! 4) Het is altijd zo warm in de kerk. 5) Die kerkbanken zijn niet echt ergonomisch; auw, m'n rug! 6) Ik voel me best eenzaam tussen al die mensen hier. 7) Ik ben uit m'n zondagse kleren gegroeid! 8) Nee hè, niet wéér een preek over dogmatiek en de leer van de kerk. 9 Ik snap de preek wel, maar wat heb ik er aan? 10) En waarom 2 keer per zondag naar de kerk? Is dat bijbels?
Nou, een andere gemeente dan eens geprobeerd:
1) Wat minder vroeg opstaan. 2) Slechts 1 dienst per zondag. 3) Kan ik vanavond gewoon televisie kijken. Of een boek lezen. 4) Aangenaam binnenklimaat 5) Makkelijke stoelen. Goed voor m'n rug! 6) Koffiedrinken na de dienst: gezellig en mensen spreken mij aan. 7) Je kunt hier gewoon in je spijkerbroek komen + een net overhemd. 8) De Gereformeerde leer kennen ze hier niet. Gewoon alleen de bijbel. 9) Toch wel ontroerend die preek. Krijg je een goed gevoel van. 10) 't Duurt iets langer, maar het is hier een stuk gezelliger.
Of toch niet? Want ineens begint de oudste te bidden voor alle christenen in reformatorische kerken, omdat zij het evangelische licht nog niet hebben gezien. Tja, wat moet ik dáár nou weer van denken? Psalmen worden hier niet gezongen. Is ook wel jammer, want die vind ik zelf heel waardevol en mooi. En die blijdschap: is-ti wel zo echt. Wat gaat er achter al die blijde gezichten schuil?
The bottom-line is dat ik mezelf te kritisch opstel, denk ik. God roept mij naar de kerk om naar Zijn Woord te luisteren. Hij wil in evangelische en reformatorische kerken aanwezig zijn. Ik zit er niet voor de mensen, maar voor Hem. Dan maar eenzaam in een ongemakkelijke bank...
Of toch niet: mag ik misschien van mijn mede-kerkgangers toch verwachten dat ze belangstelling voor mij hebben of naar mij omzien? Of is dat echt te veel gevraagd in deze tijd? Ik ben single. Die anderen hebben allemaal gezinnen, drukke banen en doen veel voor de kerk. Voor mij is er de betaald pastoraal werker. Maar qua menselijk gevoel is mijn diepvries warmer dan hij. En het lukt mij niet om hem dat duidelijk te maken. Hij noemt zichzelf 'radicaal'. Ik heb alleen maar verdriet, want mijn moeder is pas overleden. Troost en menselijke warmte heeft hij niet in zijn pastoraal pakket. Ook op mijn 'waarom'-vraag weet hij niks zinnigs te zeggen. Is dat mijn kerk?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: vrijdag 15 januari 2010, 13:47
Onderwerp: 3 maart: ja of nee?
|
|
|
Arjan: je bent een uitstekend politicus!
Maar ik denk dat voor zowel wetenschappers als bankiers geldt, dat alleen het toptalent, the very best naar het buitenland vertrekt of daarvoor gevraagd wordt. Want Nederland is en blijft voor wetenschappers en voor bankiers nog altijd een uitstekend land om wetenschap te bedrijven en om geld te verdienen. En dat bankiers zich spiegelen aan wat Engelse of Amerikaanse bankiers kunnen verdienen, is niet meer dan menselijk. We kijken het liefst omhoog om vooruit te komen, niet achterom.
Interessant onderzoek: is het beloningsbeleid voor bankiers of het onderzoeksklimaat voor wetenschappers echt zo belabberd in dit land dat ze hun geluk over de grens moeten gaan zoeken? Of anders: wat is het percentage aan bankmanagers en wetenschappers dat daadwerkelijk het buitenland verkiest? Bestaat de 'braindrain' nog?
Bestuurlijke continuïteit is er altijd als een burgemeester opstapt. Binnen dagen is er een waarnemend burgemeester benoemd, de wethouders blijven meestal zitten. En als dat laatste niet het geval is, dan staat de oppositie klaar in de startblokken om een nieuwe college te vormen. En verder kan een stad best even zonder bestuurders. 90% van het werk bij een gemeente ligt vast in wet- en regelgeving en wordt gewoon door de medwerkers uitgevoerd.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: vrijdag 15 januari 2010, 10:50
Onderwerp: 3 maart: ja of nee?
|
|
|
"Politics: a dirty business done by gentlemen" is een al een oud Engels gezegde. In het gewoon Nederlands heet het vaak: "Waar gehakt wordt, vallen spaanders." En soms kost dat een bestuurder/ politicus de kop. Burgemeesters zijn daar een heel duidelijk voorbeeld van. Dat is een normaal democratisch proces, dat bestuurders afgerekend worden op hun prestaties en integriteit.
Wat betreft de bonus-cultuur of belonen naar prestatie of salarissen ver boven de Balkenende-norm in de publieke sector. Er wordt vaak op gewezen dat zulke beloningen nu eenmaal markt-conform moeten zijn om de beste mensen binnen te halen of te houden. Toch weerhoudt dat grote top-bankiers niet om òf naar het buitenland te gaan òf gewoon jarenlang op hun post te blijven. Dus (internationaal) markt-conform belonen inclusief bonussen is m.i. een makkelijke smoes om onder je maatschappelijke verantwoordelijkeheid uit te komen.
Want banken hebben namelijk ook een maatschappelijk component: zij moeten ons financiële systeem soepel laten lopen door verstrekken van kredieten en door het vlot laten werken van het betalingsverkeer. Als ze daartoe niet in staat zijn, dan hebben ze geen maatschappelijke functie en kunnen ze wat mij betreft omvallen. 'Winst' of 'welbegrepen eigenbelang' mag best van mij. Maar ten koste van wat?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: donderdag 14 januari 2010, 07:42
Onderwerp: 3 maart: ja of nee?
|
|
|
Balkenende IV is voorlopig weer gered, dankzij de vasthoudendheid van vice-premier Bos.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: woensdag 13 januari 2010, 22:17
Onderwerp: 3 maart: ja of nee?
|
|
|
Henk, voor alle duidelijkheid:
3 maart zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Geen verkiezingen voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Als het kabinet Balkenende-Bos valt, dan krijgen we wel parlementsverkiezingen. Wat daarvan de uitslag is, valt niet te voorspellen, want vaak trekken politici zich niks van de uitslag aan en blijven partijen die een ruimer mandaat van de kiezer hebben ontvangen gewoon in de oppositie. We kiezen namelijk volksvertegenwoordigers. Geen regering.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: zondag 3 januari 2010, 08:05
Onderwerp: een nieuw jaar...
|
|
|
Vertrouwen is moeilijk omdat er de factor 'mens' in zit met zijn verlangens en zijn eigen WIL, die dat vertrouwen ook soms schaad. De wil is soms sterker dan GOD's wil en dan gaat het fout ja. Maar ik geloof wel dat als de wil sterker is dan GOD, GOD op het allerlaatste moment nog sterker zal zijn en uiteindelijk toch zal zegevieren.
Ik heb hier wel een wat filosofische vraag bij. In welke levensgebieden is het belangrijker de wil van God te doen i.p.v. je eigen verlangen en wil te volgen? Waar ligt de grens? Een mens neemt de hele dag door kleine en grotere wilsbesluiten.
Of anders: waar ligt de grens tussen de vrije wil van de mens en de overgave van onze wil aan God? Wanneer is het 'Uw wil geschiedde' en wanneer is het wel verantwoord mijn eigen wil te volgen?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: zaterdag 2 januari 2010, 10:01
Onderwerp: ik ben (stief vader) en hoe voed ik nu de kinderen op!
|
|
|
Best moeilijk dit probleem. De kinderen vinden het aanvankelijk super leuk dat er weer een nieuwe 'papa' in het gezin is. Maar tegelijkertijd gaan ze je ook uitproberen. De leuke dingen accepteren ze sowieso. Maar als het op gehoorzamen aankomt, wordt het weer een stuk lastiger.
Als nieuwe opvoedvader heb je twee mogelijkheden. Je laat de dagelijkse opvoeding aan de moeder over, maar je staat wel 100% achter haar en op de achtergrond bespreken jullie alle opvoedmoeilijkheden met elkaar.
Wil je toch een meer actievere rol in de opvoeding spelen, dan zul je toch een soort overwicht op de kinderen moeten krijgen. En duidelijke grenzen handhaven. Gezag en respect als opvoeder krijg je ook niet zomaar cadeau, maar moet je ook verdienen door hoe jij naar de kinderen bent.
Kinderen zullen je blijven uitproberen. Maar als jij consequent bent en blijft en duidelijke grenzen aangeeft en handhaaft, dan weten de kids ook precies wat ze aan jou hebben.
Uiteindelijk zijn ze ook gebaat bij die duidelijkheid. Daarnaast is het natuurlijk goed om met ze te spelen, ze bij bepaalde dingetjes te helpen en aansluiting te zoeken bij hun belevingswereld (iets bouwen, knutselen, hun computerspelletjes, praten over het geloof). Ook voor de kinderen is het wennen aan een nieuwe situatie, hoe blij ze ook met jou zijn!
Hopelijk kun je iets met deze tips! Succes!!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: zaterdag 26 december 2009, 20:35
Onderwerp: Lync score
|
|
|
Ik vind het sowieso al raar, dat je naast linc-scores ook nog 'matches' kunt instellen. Er zit nl. een verschil in de uitslag tussen lincs en matches. Ten tweede moet je zelf ook na blijven denken, want domweg op de linc-score afgaan, is m.i. een beetje gokken. Het is indicatief, maar zeker niet leidend.
Dus, een beetje linke soep die lincs...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: dinsdag 22 december 2009, 17:54
Onderwerp: Kopenhagen
|
|
|
Hmmm, ik zou wel eens een enquete willen houden hier, wie er echt zo bezorgd is om de wereldvoorraad energie en de opwarming van de aarde, dat hij of zij alleen nog maar op fietsvakantie gaat.
Bijna niemand toch zeker? We stappen weer vrolijk in auto's, bussen, in vliegtuigen of op een boot om elders ons vertier te zoeken.
Trouwens, over 20 jaar hebben we commerciële ruimtevaart. Kunnen we hele sterrenbanen gaan bekijken.
Eh... of had dit in dichtvorm gemoeten?
Laatst aangepast door
|
IMRE695
|
op dinsdag 22 december 2009, 17:55
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: woensdag 16 december 2009, 14:10
Onderwerp: overige verbeterpunten van deze site
|
|
|
Op inlogpagina links staat altijd een (wisselende) foto van een gelukkig stelletje.
Ik vraag me af: zouden dat echt CM-'ers zijn. Of zijn het fotomodellen die ons waarden als jeugd, geluk, schoonheid en succes voorspiegelen?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 1550
|
Geplaatst: dinsdag 15 december 2009, 07:38
Onderwerp: Boekentip....
|
|
|
Als je ons land vanuit je luie stoel wil doorreizen, dan koop of leen je deze winter: HEEL NEDERLAND door Rik Zaal.
Het is een alles-in-één-boek: architecteurgids, tips voor goede en goedkope eetgelegenheden, alle landschappen worden beschreven, een stukje geschiedenis-on-the-spot, prachtige illustratieve foto's en soms hele grappige opmerkingen over een stad of streek. A must-read!
Enne.... eerst meteen zoeken en bladeren naar je eigen stad of dorp!
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|