Berichten van ROADY558

ROADY558 · Berichten: 702

JOL252 schreef:

Dat weten we beiden. Het enige dat ik wil proberen aan te geven met mijn vraag is dat waar angst is God niet afwezig is of wil zijn. Daar is Hij juist.

Hem in het centrum te zetten van onze aanbidding is een manier, levenswijze, bron van Kracht en zeker ook genezend, maar niet de oplossing.

Ik denk dat ik je begrijp.

Ik wou het toch maar even laten bij de opmerking die Ingrid zelf plaatste.
Ik merkte slechts op dat er blijkbaar een verband bestaat tussen angst en zingen over Jezus. Ik ben benieuwd naar hoe Ingrid het een en ander beleeft en ziet.

ROADY558 · Berichten: 702

JOL252 schreef:

Was God dan niet aanwezig met Zijn liefde bij Jezus in de tuin van Gethsemané? Daar waar Hij zelfs bloed zweette van de angst?

Zeker wel.
Maar waarom was Jezus zo bang?

ROADY558 · Berichten: 702

JANS221 schreef:

Ongetwijfeld goed bedoeld, maar wat klinkt het weer simpel! Zing een paar liedjes en kijkt of je angst verdwijnt!
Ook christenen die Gods liefde ervaren, kunnen te maken hebben met angsten en spanningen. Angst en Gods liefde kunnen in deze gebroken wereld dus wel naast elkaar bestaan! Zelfs als je Gods nabijheid ervaart!
Ik vraag me zelfs af of je mensen zo werkelijk helpt als ze te horen krijgen dat angst en Gods liefde niet naast elkaar kunnen bestaan. Want het is er wel en zij ervaren dat!

Ha Jans!

Blijkbaar werkt het inderdaad zo eenvoudig: na de zangdienst ervaart Ingrid geen angst meer maar iets anders.

Dus tijdens het zingen vindt er een positieve verandering plaats.
Mooi he :)

ROADY558 · Berichten: 702

Beste Ingrid,

Het zinnetje dat er voor mij uitsprong in je startpost was dit:
" Elke week als ik de kerk binnen kom, komt er angst en dat gaat niet eerder weg dan na de zangdienst."

Bekijk het eens op deze manier.
Als je thuis alleen zit, voel je je redelijk veilig omdat je gemoed en je geest min of meer in rust zijn. Maar op het moment dat je andere mensen gaat ontmoeten, wordt er iets in jou aangewakkerd, iets dat thuis ook al (op de achtergrond, onmerkbaar) aanwezig was.

Blijkbaar gebeurt er iets op het moment dat je de kerk binnenstapt:
Je wordt door de aanwezigheid van de mensen daar, geconfronteerd met iets dat in je leeft: je angst.

Niet zo vreemd dat die angst na de zangdienst minder is of weg is.
In een zangdienst zul je zingen over Jezus, over Gods liefde, over hoe groot en betrouwbaar God is, over Zijn bescherming voor jou.
Allemaal dingen die tegen je angst ingaan. Blijkbaar kunnen ze niet naast elkaar leven: angst en Gods liefde.....
Je kan het ook zo zeggen: Gods liefde en aanwezigheid verdrijft blijkbaar de aanwezigheid van angst.

Probeer op zondagochtend voordat je naar de kerk gaat, zelf 's een paar liedjes te zingen en kijk of de angst dan ook verdreven wordt.

Met groet,
Roady

ROADY558 · Berichten: 702

JUSTME633 schreef:

ik neem even de vrijheid om er een paar regels uit te pikken roady.
Het mooie vind ik dat de bijbel (God) de dingen vanuit de menselijke beleving nou net anders ziet; leiding geven is dienen, en macht zoeken is onmacht.

In efeze 4 zie je dat inderdaad, maar ook bij bijvoorbeeld de voetwassing en in andere passage's in de bijbel.

verder ben ik het met je eens, dat God vrouwen en mannen andere gaven gegeven heeft. Niet omdat mannen en vrouwen minder waarde zouden hebben, wel omdat God hen andere talenten heeft meegegeven.

Volgens mijn optiek is een man de profeet, priester en koning binnen zijn gezin. God heeft onze gebruiksaanwijzing, dus lijkt het mij logisch dat Hij weet hoe wij het beste gelukkig kunnen functioneren.

Ik ben het volkomen met je eens Justme.
Mooi gezegd: macht zoeken is onmacht.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

Schreef ik zoveel meningen al terug Knipoog smiley

Je hebt helemaal gelijk.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

Goed omschreven, ontzetting, inderdaad was ik in schok Verraste, verbaasde smiley

iemand in de bediening die zo doet Verraste, verbaasde smiley

En God ziet die persoon vooraan biddend in de kerk. God weet het.
Maar zoals ik al schreef, God blijft genadig, en ik kreeg een soort bliksem inslag van God in mijn denken......

Maar? Ben je nou al een keer langs die persoon geweest?

ROADY558 · Berichten: 702

ANNA415 schreef:

Dat vind ik nu het mooie. In efeze staat dat de man de vrouw moet liefhebben zoals Jezus ons heeft lief gehad.
Jezus is tot het diepste gegaan. Heeft ons gediend. Dus eigenlijk zou de man de vrouw moeten dienen

Juist. Hij behoort de gangmaker hierin te zijn.
Als het goed is, gaat de vrouw hem dan ook dienen.

Je kunt het ook zo zien: als man en vrouw elkaar en het gezin dienen, dan eren ze daarmee God.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

Nog een gedachte die ik hier neerslinger:
warom zou de tegenstander zo zijn best doen om vrouwen over d e hele wereld proberen t e onderdrukken

Dit zinnetje sprong er voor mij even uit.
De tegenstander probeert iedereen te onderdrukken, niet alleen vrouwen, maar ook mannen, kinderen, jongeren.

Ik meen dat de misleidende leugen is dat iemand gaat geloven dat er heil ligt in "macht". En dat komt voort uit de eerste leugen "je kunt als God zijn".

Verder ben ik het helemaal met je eens Petra dat God zowel man als vrouw met unieke eigenschappen heeft gemaakt waardoor ze elkaar nodig hebben om optimaal te kunnen functioneren. Dat geldt zo in een huwelijk, en in welke gemeenschap dan ook.

Ik waag me niet teveel aan het topic "vrouwen in het ambt" maar om toch ontopic te blijven stel ik mezelf de vraag waarom God de man als hoofd van de vrouw heeft gekozen (in het gezin). En met "hoofd" bedoel ik dus absoluut niet "de baas", maar wel leidend, verantwoording nemend, voorgaand in liefde zoals Jezus dat doet bij Zijn gemeente.

En als de man als hoofd van een gezin behoort te dienen, zou die lijn niet doorgetrokken kunnen worden naar de kerkelijke gemeente, waar ik iemand met een ambt ook als "hoofd" zie van de gemeente?

ROADY558 · Berichten: 702

ROADY558 schreef:

Ik weet heus wel dat ik van hem zal blijven houden ook al kwetst hij mij.
Toch zal het me goed doen, als hij naar me toekomt en zegt: "sorry pap".

Nog belangrijker: het zal vooral hem ook goed doen als hij naar me toe zou komen en zou zeggen: "Sorry pap"

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

Zo gaat dat nu eenmaal op cm jans,
maar beter terug ontopic:

hoe ga jij er mee om als andere mensen een fout maken, of zondigen bij jou in de kerk,gemeente?

Oke ontopic maar weer:

Zoals ik al zei: degene persoonlijk aanspreken op hun gedrag (als eerste stap).

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

Ik vraag me af, als iedereen in de wereld die geld heeft, hun tiende deel weg zou geven, of er nog honger zou zijn in Afrika????

ROADY558 · Berichten: 702

ANNETTE050 schreef:

Komt niet prettig over, je punt is duidelijk. Maar daar heeft het niets mee te maken. Ik kan wel tegen een stootje, maar de ondertoon in de discussie zoals deze nu gaat staat me niet aan.Omdat het weer een zinloze discussie lijkt te worden heb ik spijt dat ik iets persoonlijks gedeeld heb omdat het gewoon geen waarde blijkt te hebben voor anderen.
Vrome woorden....weinig echtheid...zinloze discussie.
Jammer, het topic begon met zo een mooi verhaal over een oprechte strijd in iemands hart, gewoon oprecht.
En ik ga niet meer mee in deze discussie! Ik ben vrij om mijn discussies te kiezen. Kan mijn tijd beter besteden.

Hey, wat is dat nu?
Neem het niet te persoonlijk alsjeblieft.
En als je je gekwetst voelt of aangevallen voelt, dan mag je dat van mij gerust aangeven. Verder verbaas ik me over je reactie als ik heel eerlijk ben.

En je bent natuurlijk vrij om wel of niet aan een discussie deel te nemen Annette. En als je het niet eens bent met anderen, kun je toch gewoon jouw mening of visie geven? Je hoeft het niet eens te zijn met anderen, daar is het een "discussie" voor nietwaar?

ROADY558 · Berichten: 702

Als ik een zoontje zou hebben, zou ik van het ventje houden.
Ik zou het beste met hem voorhebben en hem opvoeden zo goed ik kon.

Ik weet op den duur heus wel wat hij nodig heeft, maar toch doet het me goed als hij erom vraagt. Wellicht leer ik nieuwe kanten kennen van hem.

Ik weet heus wel en voel wel aan als hij iets uitgevreten heeft wat niet mag.
Toch doet het me goed als hij daarmee eerlijk voor de dag komt.

Ik weet heus wel dat ik van hem zal blijven houden ook al kwetst hij mij.
Toch zal het me goed doen, als hij naar me toekomt en zegt: "sorry pap".

Zou het bij onze Hemelse Vader veel anders zijn?

ROADY558 · Berichten: 702

ANNETTE050 schreef:

Het spijt me dat ik me kwetsbaar heb opgesteld.
Ik trek me uit de discussie terug.
Ja, God zij dank kon ik bij Hem terecht en heeft Hij me niet laten vallen.
In de Liefde blijven is goed, maar mensen behagen niet.

Nee mensen behagen daar schiet je op den duur niet veel mee op.
En naar iedereen kwetsbaar zijn is ook niet goed. Dat kan ik maar bij enkelen die ik echt vertrouw. En als ik kwetsbaar ben, dan moet ik er rekening mee houden dat ik wellicht geraakt kan worden. Als ik daar (nog) niet mee kan omgaan, moeten de deurtjes maar beter dichtblijven naar die persoon toe.

ROADY558 · Berichten: 702

ANNETTE050 schreef:

Nou, die farizeeërs hebben mij al geoordeeld, alleen ik lach om hun oordeel! Gelukkig is Jezus zelf ook door hun gekruisigd dus Hij weet als geen ander waarom ik dit zo schrijf.

Wetende dat God mij in Christus niet meer zal veroordelen, verzacht de pijn van het oordeel dat mensen over mij vellen behoorlijk....

En daarbij, hoe vaak heb ik anderen niet ver/oordeelt??
Het is maar goed dat God Genade boven rechtvaardigheid hanteert, vanwege Zijn liefde, anders bleef er van mij geen enkele spaan heel. Geen enkele.

ROADY558 · Berichten: 702

ANNETTE050 schreef:

Maar Jezus Zelf gruwde van de farizeeën en wilde niet meer met hen om gaan?

Ik denk dat ik snap wat je bedoelt.
Maar Jezus liep niet voor hen weg, maar stelde ze aan de kaak, ontmaskerde hun leugenachtigheid. Ik geloof dat Hij ook hun redding op het oog had. Wel trad hij keihard op tegen hen als het nodig was.

Zoals jij het zegt Annette, komt een beetje op mij over als dat je zelf op de troon gaat zitten en "die farizeeërs" mag veroordelen.

Maar - zoals Jol hierboven zei - uiteindelijk moeten we het allemaal van de genade hebben. Wie ben ik dan om een ander te veroordelen?

Daarbij is het me al vaker opgevallen dat de personen die mij het meest irriteren, mijzelf het meeste te leren hebben.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

Het moeilijke is, hoe ga je er mee om....vooral als zulk soort mensen in een bediening staan en je weet, in de praktijk is het een beetje een beerput, ze zijn niet echt eerlijk tegenover andere mensen.
Ik probeer het los te laten, te denken God moet er nog veel aan werken aan die persoon, maar het blijft af en t oe moeilijk

Hey Petra,

Lastig hey wat je hier beschrijft.
Maar stel he, dat die persoon echt niet doorheeft wat hij (zij) aan het doen is. Dat de duivel hem verblind en misleid heeft om het even bijbels te omschrijven.
En jij doorziet dit en gaat ermee naar God.
Maar wat zou er gebeuren als je een keer met die persoon zelf gaat praten?
Wat zou er met jou gebeuren?
Wat zou er met hem / hen gebeuren?

ROADY558 · Berichten: 702

Zo is het Petra,

De strijd IS reeds overwonnen, de overwinning IS al behaald, maar wij moeten heelhuids zien aan te komen, daarom vermaant Jezus ons om vooral IN Zijn liefde te blijven, alleen dan kan ik Hem het werk laten doen.

Welk een Abba hebben wij!!

PS Ja ik was weer ff terug, maar de drie dagen zijn ook weer voorbij :)
Kon het niet laten om toch ff op een topic te reageren in de hoop dat het bemoedigt.

ROADY558 · Berichten: 702

Het is oorlog.
Een immense oorlog wordt er op dit moment gevoerd.
Hele legers trekken tegen elkaar op. Het aantal soldaten is immens.
Het aantal slachtoffers ook.

De generaal van het ene kamp, satan, ziet er moe, wrokkig en afgetobd uit. Opgejaagd en angstig probeert hij zijn troepen aan te sturen, wetende dat hij niet veel tijd meer heeft.

De Generaal van het andere kamp, Jezus Christus, Heer der Heerscharen, pakt het totaal anders aan. Gebruikt andere methoden, andere wapens, en geeft Zijn soldaten andere wapens.

De oorlog waarin elke Christen verwikkeld is, wordt gevoerd om jouw en mijn ziel.
God geeft ons Zijn Geestelijke wapenrusting, die gevormd wordt naarmate we langer met Hem optrekken. Als ik goed kijk naar de onderdelen van de wapenrusting, dan ontdek ik dat het allemaal middelen zijn, om mijzelf in de liefde van Jezus te bewaren. De plek waar ik vrede en veiligheid ervaar. Je zult ontdekken dat als je wordt aangevallen, en je verliest terrein, dat je je rust en vrede kwijtraakt en bang wordt. Als je wordt aangevallen en je weet die aanval goed te keren, dan word je een beetje sterker, en zijn je wapens weer iets krachtiger geworden.

Probeer daarom ook de onderscheiding van geesten te ontwikkelen, dan ga je zien dat je niet tegen mensen strijdt, maar tegen boze geesten, demonen, machten uit de hel. Dat kunnen kleintjes zijn, zoals roddel, of jaloezie (klein, maar met grote uitwerking), of reuzen, zoals afwijzing, angst of trots.

"De laatste strijd" van Rick Joyner omschrijft op voortreffelijke manier de geestelijke strijd en hoe de wapenrusting hierin gebruikt moet worden.

Gezegende strijd gewenst!

ROADY558 · Berichten: 702

Hey Shanita,

Ik herken het een en ander wel. Ik probeer dus vanuit mijn eigen ervaring te reageren. Triggers zijn me ook niet vreemd. Gelukkig mag ik ook weten en kennen dat je daar als mens uit kan groeien. Zodat de gevoeligheid van de trigger steeds meer afneemt (voor bepaalde dingen)

Burnout zegt me helaas ook wel iets. Je grenzen niet meer voelen, toch maar doorgaan, totdat je lichaam het uitroept: "Het is genoeg!"

Weet je wat zo mooi en gaaf is?
Misschien voel je je nutteloos, waardeloos, futloos. Voor God blijf je net zo waardevol als dat je altijd was. Zou een Vader een ziek kind afwijzen? NOOIT! Gebruik je tijd van ziek-zijn dan om je deze wetenschap nog meer eigen te maken, ik bedoel de wetenschap dat God van je houdt om wie je bent.

Wat mijzelf in een periode van overspannenheid heeft geholpen:
http://www.youtube.com/watch?v=DpslMkzFCuM

http://www.youtube.com/watch?v=dwdi3pnQ4aQ

ROADY558 · Berichten: 702

SHANITA130 schreef:

Ja, dat wéét ik dan idd wel, God houdt je vast, idd.

En ja, dat is dan idd in die gevallen ook me enige lichtpuntje, ja mensen, vrienden, enzo, ja, kunnen dan ook weinig doen.

In die zin, als dingen rechtstreeks het gevolg zijn, van dingen waar je doorgaans 'levenslang mee hebt'.

En ja, dan kom ik er weer uit, en ja, dan krabbel ik weer omhoog, en ja weer wat wijzer, en ja, dan gaat het leven verder. Even een dieptepunt gehad, ja, helaas heb ik wel meer, en ja, dan ook nog vaak onverwacht.

En ja, achteraf en tijdens, ja, dan is het erg belangrijk om voor mezelf te denken, ja, zo en zo kwam het en toen nog dit en dat, zo kan ik het zeg maar een soort van reconstrueren, wat me teveel was, wat triggers waren, en waar ik over grenzen ging.

Ach, en dan kan ik, juist omdat ik gelovig ben, weer verder.

Ja, de prijs die ik moet betalen voor wat een ander deed in mijn kindertijd, en ja, ik ben lang niet de enige.

Iig erg bedankt voor het bidden, ja deze reacties deden me erg goed!!!

Gewoon het idee, ja, christenen die voor me bidden!

En nu gewoon verder.....en wéér dingen geleerd.

Verlies jezelf niet Shanita.
God heeft je ook een gezond verstand gegeven. Daar mag je de dingen mee overzien en gezonde keuzes mee maken. Keuzes die in de eerste plaats goed voor jouzelf zijn en jouzelf beschermen. Keuzes die je rust en stabiliteit kunnen geven. Keuzes om lekker uit te waaien in een bos, gezond te eten en te bewegen. De alledaagse dingen dus.

Ik bid al een poosje met de anderen mee voor jou.

Groet,
Road

ROADY558 · Berichten: 702

Het was leuk, goed, gezellig en mooi om hier weer een maandje lid te zijn geweest.

Iedereen heel erg bedankt met wie ik goede en opbouwende gesprekken mocht hebben.

Ongetwijfeld tot ziens.

Road

ROADY558 · Berichten: 702

JOL252 schreef:

Je hebt luxe paarden en eh...
Lachende smiley

Luipaarden Smiley die vol vragen zit

Ik word blij als ik 's lekker een middagje of avondje kan lui-doen :)

ROADY558 · Berichten: 702

SUUS059 schreef:

Heb jullie reacties allemaal gelezen. En weet ook dat vergeven echt goed is voor jezelf. Wat niet wil zeggen dat het gemakkelijk is. Zeker niet.

En wat is het dan mooi dat God zo vaak vergeeft. Ikzelf heb daar veel meer moeite mee. Als het 1 en dezelfde persoon is kan ik het niet telkens opnieuw. (wel menselijk denk ik)

Verder zag ik iemand zeggen van bid voor je vijanden. Dat wil ik wel maar weet gewoon niet wat te bidden. Meestal word het dan zo'n lijstje van: Wilt u bij die persoon .... veranderen zodat ik er makkelijker mee om kan gaan.

Kunnen jullie me tips geven wat je dan kunt bidden bijvoorbeeld?

Als ik voor een 'vijand' bid, dan bid ik of God die persoon geheel wil vervullen met liefde, met zachtmoedigheid, met geduld. Ik bid dat die persoon mag worden zoals God hem/haar bedoeld heeft. Dat die persoon oog gaat krijgen voor de ander. Feitelijk bid ik dan voor die dingen waarvan ik zou wensen dat een ander die ook voor mij zou vragen :)

Laat daarin ook je hart spreken en laat je leiden door de Heilige Geest.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

Warom komt die man niet wat eerder als het nog niet zo koud is Smiley die vol vragen zit

Nou dat zit zo:

Eerst had hij wat pech met z'n boot

- foto verwijderd-

Eenmaal aangekomen in het kouwe kikkerlandje zag hij de kerstman lopen en dat pikte hij niet.

Vervolgens kreeg hij last van zware tegenwind

Dus ik denk dat de sint blij is als hij weer thuis is

ROADY558 · Berichten: 702

ANTA961 schreef:

hmmm, ik probeer en foto te plaatsen, maar het wil niet...

http://www.christianmatch.nl/faq.php#antwoord_58

misschien dat dit je kan helpen....

ROADY558 · Berichten: 702

De hoop op Jezus Christus is als een anker voor mijn ziel.

Een anker voel je het hardst trekken ..... als het stormt..

ROADY558 · Berichten: 702

Quote:

En natuurlijk, ik wil/wou/wil 4 seizoenen wachten, ja, dan moet je een vriend hebben die gek op je is...echt gek...Dan kan wachten moeilijk zijn. en ja, dan is het niet zo van oooooh, we hebben niet gewacht, nee, er is altijd weer vergeving bij God indien berouw, want juist dat mekaar eerst goed leren kennen is zoo belangrijk dat kan worden ondegesneeuwd door de afleiding van de seks.

Dus ja, er is wel degelijk verschil tussen nu en dan es de fout in gaan, incidenteel, en dat belijden en voorlopig gaat het weer goed, dan elke dag.....

Ja het is zeer te begrijpen wat je zegt. Als 2 mensen gek zijn op elkaar, zie je dan maar 's te beheersen. Een lucifertje en de boel staat in lichterlaaie :)

Maar toch vraag je vergeving bij God, waarmee je erkent dat je naar Hem niet goed hebt gehandeld. Kun je - in het licht van dit topic - aangeven wat er niet goed aan is naar God toe? En wat dan voor jou de reden is om toch te wachten? En ook: waar wacht je dan feitelijk op?

Want je kunt -aan de andere kant- ook zeggen: Oke, we gaan ervoor en we laten onszelf helemaal gaan, want we weten ons "in God geborgen".
Dat kwam ook vaak naar voren in dit topic.
Ik ben dus benieuwd waarom er schuld naar God ontstaat als je jezelf toch geeft aan de ander.

ROADY558 · Berichten: 702

SHANITA130 schreef:

Maar, thanks Roady, ik vond het wel goed en ook grappig klinken: 'en wees gerust, de stormen gaan komen'. en waar.

Ik heb intussen wel geleerd waar ik m'n anker moet uitzetten...