Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.eo.nl/programma/devijfdedag/2011-2012/page/-/episode.esp?broadcast=12836958&programs=12615896

MARIO216 · Berichten: 4992

Willen Elsschot: "Maar tussen droom en werkelijkheid staan wetten in de weg en praktische bezwaren en ook weemoedigheid die niemand kan verklaren en die des avonds komt wanneer men slapen gaat."

De eerste zin kent men ook uit de Baantjer-boeken... een quote die De Cock nogal eens gebruikt: "Hij dacht ik sla hem dood, maar deed het niet. Want tussen droom en werkelijkheid staan wetten in de weg en praktische bezwaren"

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=aNzCDt2eidg&ob=av3n

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 16 februari, Psalm 22: 23-25; Hoogachting.

‘Hoogachtend’, schrijven we dan, voordat we onze handtekeningen zetten. Huichelaars die we zijn! Soms is er helemaal geen sprake van hoogachting. Soms hebben we een bloedhekel aan de geadresseerde. Maar ja, je kunt er niet omheen, je moet nu eenmaal een keurige brief schrijven en volgens de geldende etiquette die brief ondertekenen. Dus achten we de persoon in kwestie op de aangeschrevene neer. Soms zou je die ander zelfs nog verder naar beneden wensen en met liefde de grond in trappen.
De dichter van de psalm voelt zich het slachtoffer van zo’n heftige vijandschap. Hij kan geen kant meer op. Waar hij gaat of staat, overal omringen hem de honden. Muilen van roofdieren zijn tegen hem opengesperd. En toch – jawel, nochtans! – maakt hij de naam van de Eeuwige bekend. Bij ieder die het maar wil horen, looft hij de God van Israël! En waarom? Omdat die hem niet in de goot trapt. Zo is God niet. God acht mensen hoog. Met name de zwakken, de vernederden. God neemt het op voor degenen voor wie niemand het opneemt. Dat besef vertroost de dichter. De samenleving kan je uitkotsen, de politiek kan je demoniseren, de kerk kan op je neerkijken, God ziet naar je om. Hij hoort je, ook al stoppen mensen hun oren voor jouw hulpgeroep dicht. Soms maken mensen je klein. God is anders. God is groter. Hij kleineert niet. Hij verheft. Hoogachtend.

Want geenszins achtte mij de Here gering,
die lag vernederd in vernedering.
Hij heeft mijn leven aan vernietiging
niet prijsgegeven!
Hij heeft zijn aanschijn over mij verheven
en op mijn woord, dat met geween en klagen
oprees tot Hem om zijne hulp te vragen,
heeft Hij gehoord!

MARIO216 · Berichten: 4992

Geluk is als een vlinder,die telkens ontsnapt wanneer je haar probeert te vangen, maar die zachtjes op je neerdaalt wanneer je eventjes niet oplet...

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 15 februari, Psalm 22: 10-22; Mijn God en Vader.

Gisteren ben ik iets vergeten. Ik heb me laten meeslepen door die plotselinge overgang, van klacht naar klinkend eerbetoon. ‘Op u hebben onze voorouders vertrouwd; ze hebben vertrouwd en u verloste hen.’ Ik ben vergeten erbij te zeggen dat dit allemaal heel mooi is, maar dat dit het probleem alleen maar veel groter maakt. Je kunt nu wel een loflied zingen vanwege Gods grote daden in de geschiedenis, maar als Hij Zich vandaag in geen velden of wegen laat zien, wordt het alleen nog maar moeilijker te geloven dat zijn regering werkelijk iets voorstelt. Waar is die God van wie mijn opa en oma zo hoog opgaven? Waar is nu die God, die mijn vader en moeder mij voor ogen stelden: Hij zal je redden, Hij wil niets liever dan ook jouw God zijn! Prima, prachtig, ik geloof het, bij mijn geboorte vingen zijn handen mij op en van de moederschoot af is Hij mijn God. Maar op dit moment merk ik daar helemaal niets van. Leeuwen en beren op mijn pad. Opengescheurde muilen. Een wandelend skelet: mijn ooit zo welgevormde lijf. Een woeste bende draait om mij heen – de honden! Mijn beenderen kun je tellen, ze steken haast uit mijn ribbenkast. En intussen is er geen ziel die een hand naar me uitsteekt…
Of ziek ik daar, door mijn tranen heen, de hand van Jezus? Ver weg is zijn moeder Maria. Ver weg zijn de vissers die zijn vrienden die zijn vrienden werden. Ver weg is God, zijn Vader. Als er Eén is die mensen in hun ontreddering begrijpen kan, dan Hij wel.

Gij die mijn ogen ’t levenslicht ontsloot,
mij hebt geroepen uit de moederschoot,
mij aan mijn moeders borst een rustplaats bood,
voor kwaad beveiligd,
Gij hebt mij U ten eigendom geheiligd.
Gij, die alleen mijn God zijt en mijn Vader,
blijf mij niet ver, want u onheil nadert
helpt mij niet een.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 14 februari, Psalm 22: 1-9; Nochtans.

Er staat niet nochtans! Er staat ook niet ondanks alles of iets wat daarop lijkt. Er staat gewoonweg helemaal niets! De klacht springt zomaar over op een pracht van een lofprijzing. Het ene moment wordt er nog geroepen, gesoebat, gejankt: ‘O, mijn God!’ Het is één grote misère, dat begin van de psalm. De dichter begrijpt er helemaal niets van. Dat God, zin God hem nu gruwelijk in de steek gelaten heeft! Dat God, zijn God, zijn God, zijn gebrul nu niet eens meer hóórt! Dat God, zijn God, hem nu geen seconde meer tot rust laat komen… O God, mijn God! Dat is toch niet om uit houden, dat is toch niet meer menselijk meer!
En nu zou je denken dat zoeken vloeken wordt en schreeuwen schelden. Maar dat gebeurt niet. Als een schijnwerper in een donkere nacht is daar plotseling de lofprijzing! ‘U bent de Heilige, die op Israëls lofzangen troont.’ Het is alsof de dichter die troon van lofzangen met zijn eigen, kleine lofliedje bij! En waarom zou je dat doen? Om de Eeuwige nog vaster in zijn zetel te laten zitten! Hij troont op de lofzangen van zijn volk. Hij is niet afhankelijk van die lofuitingen, maar zonder die hulde zaag je wel de poten onder zijn troonzetel weg – en als dát gebeurt, hebben wij geen regering meer. Dat verhoede God! Het kan nog zo donker zijn in je leven, de dingen kunnen nog zo tégen je zijn en de nacht één grote cel van duisternis, zonder enige overgang, zelfs zonder dat bruggetje van het nochtans, plompverloren zullen we weer zingen, een loflied tot zijn eer!

Nochtans, op U, o God die heilig zijt
en troont op lofzangen, U gewijd
door Israël dat Gij hebt uitgeleid.
steunt ons vertrouwen,
immers, de vaad’ren bleven op U bouwen,
dat Gij hen naamt in heilige bescherming:
Gij hebt, als zij U riepen om ontferming,
hen niet beschaamd.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 13 februari, Psalm 21; Lofzingen dag en nacht.

Over welke koning het hier gaat, is volstrekt onduidelijk. Moet het David zijn? Dan wordt hij toch wel hoger opgehemeld dan wenselijk is, die goede, maar soms o zo valse herder. Moet het Salomo zijn? Maar die vroeg juist niet om leven, althans niet om een lang leven. Salomo vroeg wijsheid en kreeg er een lang leven bij cadeau.
Ik heb geen idee wie deze koning kan wezen en dat wilde ik ook maar graag zo houden. In deze psalm wordt het ideaal van dé koning getekend. Hier wordt een koning geschilderd die getooid is met glans en glorie, bestraald met het licht van Gods gelaat. Bij zo’n koning kan ik alleen maar aan Christus denken. Elke andere koning valt in het niet vergeleken bij Hem. Jezus mag dan niet één vijand verslagen hebben, sterker nog: zelf door zijn vijanden aan een kruis geslagen, toch is Hij een groter Triomfator dan ooit een koning is geweest of wezen zal. Christus overwon de dood! Hij heeft alle macht, in hemel en op aarde!
Laten we er geen doekjes om winden – dat deed de Eeuwige ook niet, toen het Pasen was: onomwonden stond Jezus op uit de dood, de windsels lagen keurig opgevouwen in de open spelonk. De koning van deze psalm vindt zijn vervulling in de Vorst van de verrijzenis! Daarom komt Hem alleen toe: alle lof, in hemel en op aarde, in tijd en eeuwigheid.
Nog één ding. Wat te denken van die vijanden die door deze koning verslonden zullen worden? Wat te zeggen van hun kinderen, die in vuur zullen vergaan? Is Jezus zo? Ja! Maar dan denk ik niet aan onschuldige kindertjes die geïndoctrineerd zijn door de een of andere ayatollah, maar aan de duivel zelf en zijn demonische kroost. Ze zullen er ooit nooit meer zijn – halleluja, laten we van harte juichen!

Wij zullen zingen tot uw eer,
willen uw wondermacht
lofzingen dag en nacht.

MARIO216 · Berichten: 4992

Toch nog een paar km gepakt het ijs was nog prima!

MARIO216 · Berichten: 4992

Vannacht overleden, op 48-jarige leeftijd. Veels te vroeg maar ze heeft vele mooie nummers achtergelaten.

http://www.youtube.com/watch?v=eH3giaIzONA

MARIO216 · Berichten: 4992

Uploaded with ImageShack.us

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 12 februari, Psalm 20; Veilig wonen.

Altijd zit er in de berijming van een psalm wel iets wat eigenlijk niet in de oorspronkelijke tekst van de psalm te vinden is. In die zin zou je elke berijmde psalm een gezang kunnen noemen, een psalmbewerking. Het lukt zelfs de meeste Schriftgetrouwe psalmdichter niet om exclusief de tekst van het Hebreeuwse lied in zijn berijming onder te brengen. Je moet wel, of je wilt of niet, het gaat al vanzelf zo’n lied in strofen roept nu eenmaal hier en daar om een verzonnen aanvullinkje. Zo is het met deze psalm ook. Dat in Gods vaandel zijn wil geschreven staat, is nergens in de onberijmde psalm te lezen. En dat Gods wil zou zijn ‘Mijn volk zal veilig wonen’, staat ook al nergens. Dus schrappen, al die verzinsels? Geen sprake van! Het mag er dan niet letterlijk staan, het is wel allemaal in de lijn van het lied. Dat zijn volk veilig wonen zal, dat staat inderdaad hoog in Gods vaandel geschreven! Dat is werkelijk het streven van de strijd! We moesten maar een beetje heenkijken door al dat krijgsrumoer in die psalmen van Israël en onszelf schamen dat ook wij door de eeuwen heen hebben gedacht met flink wapentuig wel een eind in de goede christelijke richting te zullen komen. Intussen staat in het vaandel van de Messias, de Gezalfde, hoog genoteerd: ‘Ik zal hun woning zijn!’ Trouwens, de psalm reikt al de hand naar de sjabloon die de Vredevorst voor ogen stond: ‘Anderen vertrouwen op paarden en wagens, wij op de naam van de Heer, onze God.’

Moge de Heer u antwoord geven
als het kwaad benauwt,
U wacht een onaantastbaar leven,
zo gij zijn naam vertrouwt.
God heeft zijn vaandel hoog verheven
om ons zijn heil te tonen;
daarin heeft Hij zijn wil geschreven:
Mijn volk zal veilig wonen.

MARIO216 · Berichten: 4992

HERMAN388 schreef:

wel voor de laatste keer Mario

MARIO216 · Berichten: 4992

Vandaag toch wel min. 60 km geschaatst.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 11 februari, Psalm 19: 14-15; Ingetoomde drift.

Aan de berijming van de psalm danken we een diepzinnige beeldspraak. Daar gaat jet over het intomen van drift. Alsof een mensenziel een woest paard zou zijn dat in toom gehouden moet worden. Nu zei Plato al dat de mens een wagenmenner is, en als twee paarden de ziel: het ene paard mooi en edel, het andere lelijk en kwaadaardig. Het gaat erom, zei hij, ze in toom te houden.
De ziel: een span paarden. Goed en kwaad, als de twee kamers van ons ene hart. In de psalmen hoor je soms dat niemand goed is en dat niemand ook maar iets goeds doet. Maar in diezelfde psalmen hoor je ook dichters bij hoog en laag beweren dat zij onschuldig zijn, de goedheid zelfve. Ach, wie kent zichzelf? De waarheid zal hier wel in het midden liggen. Liever gezegd: we zullen wel iets hebben van God en ook iets van de duivel. Er wordt van twee kanten aan ons getrokken. We zijn geliefd in hemel en in hel. Voor die liefde van de hel geef ik geen stuiver. Die liefde wil alleen maar voedsel zien voor vuur, vernedering en vernietiging. De duvel is dat rotjoch (sorry voor het woord!) dat in de oudejaarsnacht alles wat los en vast zit bij elkaar sleept om er de brand in te jagen. De hemel heeft een ander doel voor ogen: het nieuwe Jeruzalem. Daartoe beteugelt onze goede God dat woeste paardje in mijn ziel. Niet altijd lukt het altijd even goed, maar ik moet er niet aan denken dat die beteugeling er niet zou zijn…

Als Gij uw knecht behoedt, o Heer, zal overmoed
niet heersen over mij.
Legt Gij mij drift in toom, dan leef ik recht en vroom,
van grote zonden vrij.
Breng voor uw aangezicht mijn wens en woord in ’t Licht
door al mijn levensdagen.
Verlosser, zie mij aan, mijn Steenrots, doe mij staan
in uw groot welbehagen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Uploaded with ImageShack.us

MARIO216 · Berichten: 4992

Uploaded with ImageShack.us

MARIO216 · Berichten: 4992

Uploaded with ImageShack.us

MARIO216 · Berichten: 4992

Het is winter weer bijna voorbij maar ter herinnering een paar mooie foto'":

Uploaded with ImageShack.us

MARIO216 · Berichten: 4992

Op het journaal zeiden ze dat je je wachtwoord moest veranderen maar je kan helemaal niet op de website.

MARIO216 · Berichten: 4992

Toch weer drie uur geschaatst vanmiddag, mezelf ijsvrij gegeven!

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 10 februari, Psalm 19: 8-13; Licht voor onze ogen.

Na de zon: de Zoon! Dat kondigde ik gister al aan, en nu moet ik het uitleggen – hoe kun je nu de Thora, de wijsheid van Gods goede geboden, aanduiden als ‘de Zoon’? Is dat niet een goedkoop taalspelletje, een woordgrapje waarmee je in twee typeringen zo’n hele psalm wilt samenvatten? Een lied van zon en Zoon – mooi, maar onzin, goedbeschouwd. Onzin? Allerminst! In de Thora verschijnt naar diep inzicht de Eeuwige zelf. Hier wordt zijn wil verwoord en hier krijgt zijn woord handen en voeten. Hier licht zijn aanschijn op, hoer glanst de gloed van zijn gelaat, hier zie je Hemzelf recht in de ogen! De Thora is zijn kindje, zijn lieveling. De Thora, bedoeld als een licht voor onze ogen, is meer dan de zon die de Schepper schiep op de vierde dag. De Thora is zijn kloppend hart, zeg maar gerust: die Thora is zijn Zoon! En Israël weet dat. En om die reden bejubelt Israël weet dat. En om die reden bejubelt Israël de Thora. Israël ziet het, met ogen van geloof: in deze zon is de Zoon opgegaan, het Grote Licht der wereld.
Of ik hiermee niet eigenlijk Jezus bedoeld? Of ik niet vergeet dat Hij het Licht der wereld wordt genoemd? Stel u gerust: dat weet ik allemaal heel goed en op mijn blote knieën dank ik daarvoor de hemel. Hij is de Zoon die de zon van de Thora heeft gezien! Als de zon een bruidegom is, dan is Christus de broeder van de bruidegom: volmaakt. Hij heeft voltooid wat zijn broer volmaakt wilde hebben. Helder als de dag is Hij, een licht voor aller ogen!

Volmaakt is ’s Heren wet, die ons verkwikt en redt,
Waarbij de ziel herleeft.
Getrouw en gans gewis is Gods getuigenis,
Dat dwazen wijsheid geeft.
Des Heren woord is goed, wie zijn bevelen doet,
zijn hart wordt opgetogen.
Recht is het woord van God en louter zijn gebod,
Een licht voor onze ogen.

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

Geen benen gebroken mario??? Knipoog smiley

Ook niets Lek?

Ga vanavond weer Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 9 februari, Psalm 19: 1-7; Een wijdverbreide mare.

Van licht naar Licht gaat deze psalm. Van de zon naar de Zoon, had ik bijna niets gezegd. Maar dat moet ik uitleggen en dat komt morgen pas. Eerst maar die zon. Die wordt hier beschreven in poëtische kleuren. Die zon komt op als een bruidegom die de huwelijksnacht achter de rug heeft, rent vrolijk door de dag en gaat dan ’s avonds ook weer onder, moe van de blijdschap die bij een bruidegom behoort. En zo is heel de hemel één groot woordeloos verhaal dat ons vertelt hoe groot God is. Dag in dag uit wordt het lied van Gods glorie gezongen; dat houdt niet op en gaat maar door, het is één onophoudelijk halleluja.
Nu weet ik wel: deze psalm wil verder, wil naar de Thora toe, naar het Woord dat wordt gehoord, naar de Taal die een toon heeft, naar de Wet die in ons geweten spreekt – maar het kan geen kwaad een dagje stil te staan bij de opkomende en weer ondergaande zon. Dat doen we al veel te weinig, hooguit een keer als we op vakantie zijn, op een mooie, zomerse dag. Maar juist nu, in deze nog o zo donkere tijd van het jaar, nu is het van levensbelang stil te staan bij het opgaan, blinken en verzinken van die veelbelovende bruidegom die zo stralend ons de lente belooft.
Wat er dan zo bijzonder is aan die hemellichamen? Ze zwijgen. Stilzwijgend getuigen ze van Eén die nog groter is dan dat immens grote heelal. En stilzwijgend roepen ze op te doen wat zij zelf ook doen: zwijgend een licht zijn voor de ander.

De hemel roemt den Heer, het firmament geeft eer
Hem, die ’t heelal volbracht.
De dag spreekt tot de dag van wat zijn hand vermag,
de nacht meldt het de nacht.
Er is geen taal, geen woord, toch wordt alom gehoord
een wijd verbeide mare.
Geen stem gaat van hen uit, maar overal verluidt
hetgeen zij openbaren.

MARIO216 · Berichten: 4992

Toch weer lekker 1.5 uur geschaatst vanavond

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 8 februari, Psalm 18: 44-51; Niets te vrezen.

Aan het slot van deze psalm gekomen, moet ik onweerstaanbaar denken aan de Mensenzoon, aan Jezus. Laat ik maar geen omtrekkende bewegingen maken, laat ik maar met de deur in huis vallen, vandaag. Ik zie in het slot van deze psalm de omtrekken van de Messias, het silhouet van Jeshoshua, onze Bevrijder! Hij was te bescheiden om de overwinning op zijn naam te zetten. Altijd wees Hij van zichzelf af, naar zijn Hemelse Vader toe. ‘U bevrijdde mij van een opstandig volk.’ Dat is paastaal, opstandingsmuziek! Hier zie ik het licht van de verrijzenis.
En dat andere, dat volgende in de tekst? ‘Hij stelde mij aan tot hoofd van de naties.’ Hoe zit dat dan? Daar bespeur ik nog niet veel van, wereldwijd. Ik zie de naties wel, ik zie zelfs de Verenigde Naties. Maar die staan niet onder leiding van de Mensenzoon. Soms vraag ik me af of er wel iemand is die aan de Verenigde Naties leiding geeft. Je kunt nu wel met z’n allen om een mooie ronde tafel zitten en onder leiding van een secretaris-generaal fraaie plannen bedenken, maar of dat nu is wat de wereld nodig heeft… Hoe zit dat nu, Heer Jezus? Gezalfde van God, Woord van den beginne, Brood en Water des levens, wat komt er terecht van die aloude belofte, van dat koninkrijk der hemelen op deze aarde?
Pardon – bent u nu al vergeten wat we eergisteren zagen? Dat er een schild is, betekent nog niet het einde van de strijd. Dat we weten wie de Leider zal zijn van de Verenigde Naties, wil nog niet zeggen dat Hij nu al metterdaad Koning is. Dat zouden Hij en wij nu wel willen, maar voor de Allerhoogste is de tijd blijkbaar nog niet rijp. Maar wat niet is, zal zeker komen! Wie weet: morgen al…

De Here leeft en zij alleen geprezen.
Hij is mijn rots en ik heb niets te vrezen.
Hij is de God die mij voldoening geeft
en volken aan mij onderworpen heeft.

MARIO216 · Berichten: 4992

Nog een leuke:

Eindelijk! Na drie maanden zinloos solliciteren ben ik uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Om 3 uur ’s middags, bij een onderwijsinstituut, voor een baantje als receptioniste. Ik ben de hele week al zenuwachtig, ken alle tips van m’n jobmatcher achterstevoren en binnenstebuiten. Op de dag zelf ren ik als een hyper hamstertje rond door m’n kamer, en denk “Oeps, ’t is net een date zo…”
Want ik zit ten eerste al met de prangende vraag “Wat trek ik aan?”. Iets waardoor de ander gelooft dat ik volwassen en evenwichtig ben, in plaats van puberaal en heftig. Maar ja, wat? Mijn nette begrafenis/sollicitatie/receptie-blouse zit natuurlijk net onderin de wasmand bij mijn ouders. Mijn stijlvolle jasje met krijtstreep ruikt naar nasikruiden, want gister heb ik met mijn kring eten gekookt voor onze hele vereniging. En mijn kekke tweed colbertje mist een knoop, want die knoop wilde kennelijk een wereldreis maken. Ondertussen heb ik alweer veel te lang getreuzeld en moet over 3 en een halve minuut alweer naar de bus, en verlaat tenslotte het huis in dezelfde kleren waar ik de hele dag al in rond hopste: m’n “kleinkunst-jurkje” (want daarin lijk ik net een cabaretière ), met die blije sneeuwpopjes erop. Net zoals bij een date dus.
Tot mijn grote dankbaarheid vormen de juiste plaats en de juiste tijd deze keer geen obstakel. Driewerf hoera voor die kaarten-app, en dan vooral dat blauwe bolletje, waardoor ik wist dat ik bij station Bijlmer de trein uit moest stommelen. Soms werkt de wereld namelijk meer tegen, of dat nu sollicitaties of dates zijn: bij een date wilde ik een keertje zo graag op tijd zijn, dat ik in een andere bus stapte waarvan ik dacht dat-ie eerder op de plaats van bestemming zou zijn, maar juist de andere kant op ging. Daar kwam ik pas 12 haltes te laat achter. Maar nu heb ik zelfs een half uur over…Hmm. Het is zo ijskoud. Had iets moeten eten, ben duizelig. Nee, geen tijd om iets te eten te halen. Duizeligheid merkt de ander niet, te laat zijn wel. Ik ben geïnteresseerd, dus ik verschijn op tijd. Precies zoals bij een date dus.
Tien minuten later bereik ik helemaal bevroren het kantoor waar ik zijn moet en struikel bijna over de drempel, als een onderkoelde Elfstedentochtwinnaar. “Je kunt je gezicht in de dames-wc bijwerken” zegt de security-persoon, kijkend naar m’n verkouden hoofd. Dank u, nu voel ik me helemaal zelfverzekerd! Dan is het moment aangebroken voor het gesprek zelf, met de Human Resource dame en een docente. “Luisteren en niet kletsen” denk ik de hele tijd “zoals mijn jobmatcher zegt, ze hoeven niet alles te weten.” Maar net als ik denk dat ik volwassen en rustig overkom, en heel goed luister, vragen de dames me “Waarom is je CV zo sober?”. Daardoor begin ik meteen blij te ratelen over Zweedse les geven, m’n tijdschrift, alle crea cursusjes die ik heb gedaan, de kastanje-appel-ui-taart die ik voor m’n kring ga bakken...Pas na het gesprek weet ik precies wat ik wel had moeten zeggen. Weer zoals bij een date dus.
Terwijl ik weer naar buiten loop, de ijzige kou in, gaat er tegelijkertijd een meisje van mijn leeftijd naar binnen. Ook een sollicitante, waarschijnlijk. Ziet er zoveel georganiseerder uit...Het verbaast me dan ook niks als ik drie dagen later een mailtje krijg met “we hebben besloten je niet uit te nodigen voor een tweede gesprek.” Twee seconden later krijg ik een sms-je van m’n huisgenootje “Sol, hoorde you-know-who net meisje uitnodigen voor ‘t gala, laat die Valentijnskaart maar.” Aaaaaaargh!!! Jongens en banen: er zijn altijd maar een paar leuke, en daarvoor moet je concurreren met driehonderd andere wijven.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 7 februari, Psalm 18: 36-43; Lichtvoetig.

Gisteren konden we in de psalm al lezen dat God de dichter ‘voeten snel als hinden’ geeft. Hij zegt zelfs dat God hem op ‘toppen van bergen’ doet staan! En vandaag keert dat thema nog even terug. ‘U baant de weg voor mijn voeten, ik wankel niet.’ Indrukwekkende beeldspraak! In de berijming komt dat alles weergaloos naar voren. ‘Hij maakt mijn voeten licht als die der hinden.’ Je ziet het voor je: zo’n hinde, slank en soepel, pijlsnel vliegend over de hellingen, geen heuvel te hoog, geen berg te onherbergzaam… Zonder uitglijders komt ze waar ze komen wil, weg van wie haar vervolgen, met kloppend hart weliswaar, maar dan toch: de vreugde van de vrijheid tegemoet!
Zo vergaat het de mens die met de eeuwige leeft. Je begrijpt het soms zelf niet. Je ziet geen licht, geen toekomst meer. Je voelt je belaagd door mensen en hun malle meningen. Je weet je bedreigd door de duisternis die ook schuilt in je eigen ziel. Kun je dat aan? Zul je standhouden, op den duur? Heb je voldoende moed om door te gaan, ook als de duisternis langer duurt dan vandaag? Soms twijfel je eraan. Soms slaat de schrik je om het hart. Maar dan is daar zo’n lichtstraal in het donker, een woord in de wildernis. En zie, dan kan weer, dan is het alsof je wordt opgetild boven je eigen zwaardgewichtigheid uit. En dan is daar, als door een wonder, die verrukkelijke kracht die je tot een hinde maakt, dansend over de bergen…

Hij maakt mijn voeten licht als een die der hinden
en doet ze op de steilt’ een steunpunt vinden.
Hij is mijn oefenmeester van omhoog,
door Hem geschoold span ik de koopren boog.
Omdat Gij mij het schild uws heils wilt reiken,
zal ik door U gesteund voor niemand wijken.
Als Gij U tot mij wendt en mij geleidt
word ik een held geharnast in de strijd.

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

ehh..... 3 halen, 4 betalen...... Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

Wat te denken over de kortingen omdat het bijna over de datum is..... Lachende smiley

En dan als het één dag over tijd is, halve prijs Coole smiley met zonnebril