Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 31 Mei, Psalm 67: 6-8; Alle volken.

De dichter van deze psalm valt aan het eind van zijn lied in herhaling. Dat zal wel een gelovige poging zijn te bereiken wat hem hoog zit. Wat zit hem dan zo hoog? Dat de wereld de Eeuwige zal loven! Wat de dichter betreft mag dat een steeds terugkerend refrein zijn: ‘Dat de volken u loven, God, dat alle volken u loven.’
Je vraagt je onwillekeurig af of dat voor ons, christenen in de 21e eeuw, ook nog altijd een drijfveer is. Het zal ons een zorg zijn of de volken God loven. Zending? Evangelisatiewerk? Prima, als iemand daar behoefte aan heeft, laat ie gerust z’n gang gaan. Maar ik? Mij niet gezien! Je weet van tevoren al wat er komt: dat het evangelie niet te geloven is, al die verhalen over een God die de wereld bestuurt en over Jezus die zieken geneest. Waar is die macht van God die de wereld bestuurt en over Jezus die zieken geneest. Waar is die macht van God dan nú, in deze tijd? En waarom zijn er zoveel mensen ziek en sterven er ook christenen, al heel jong soms, aan allerhande ziekten? Geef daar maar eens een antwoord op…
‘Dat de volken u loven, God, dat alle volken u loven.’ Een kerk die niet werft, sterft. Niet omdat ie kleiner wordt, maar omdat een in zichzelf gekeerde kerk niet meer weet welk woord wij voor de wereld hebben. En wee de kerk die dat niet meer weet: die heeft ook geen woord meer voor zichzelf. Daarom alleen al zou je wensen dat het verlangen de volken te betrekken bij het heil, sterker wordt.
Je bent toch een moordenaar, als je een doodzieke medicijnen onthoudt?

De volken zullen U belijden,
o God, U loven al te zaam!
De landen zullen zich verblijden
en juichen over uwen naam.
Volken zult Gij rechten, / hun geding beslechten
in gerechtigheid,
volken op deez’ aarde, / die uw arm vergaarde,
die Gij veilig leidt.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 30 Mei, Psalm 67: 1-5; Het licht van uw gelaat.

Deze psalm begint met de zegen. Althans, dat heeft er veel van. Je herkent zomaar de woorden van de hogepriesterlijke zegen. De Heer zegene u en Hij behoede u. De Heer doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. De Heer verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede. Daar eindigt een kerkdienst mee. De voorganger heft dan zijn handen en zegent de gemeente, voordat deze huiswaarts gaat. Maar de psalm begint ermee. Het is alsof de dichter van dit lied er niet mee kan wachten. Alles ziet uit naar de zegen van de Eeuwige. En daar bidt hij dan maar om, direct, nog voordat een ander woord gezegd of gezongen is. Goedbeschouwd is dat ook werkelijk het begin en het einde van alles: het licht van Gods gelaat. Dan alleen kan een mens leven. Als je weet dat de Eeuwige zijn gezicht niet van ons afwendt, maar juist naar ons heeft toegewend, dán kun je verder. Als je geloven mag dat Hij tot je spreken wil, naar je kijken wil, naar je horen wil, dán ben je een gezegend mens. Als je weet dat Hij je niet donker aanziet, maar dat het licht van zijn vriendelijk gelaat in jouw richting straalt, wat heb je dan nog meer te wensen?
Of dit alles geen verouderde, achterhaalde beeldspraak is? Wis en waarachtig niet! Als ik niet meer mag geloven in een God die zijn gelaat naar ons heeft toegewend, dan houdt alles op. Dit is het eerste én laatste dat ons leven doet: het geloof dat er Eén is die van mensen houdt!

God zij ons gunstig en genadig.
Hij schenkt ons ’t gezegend licht
dat overvloedig en gestadig
straalt van zijn heilig aangezicht:
opdat hier op aarde / elk uw weg aanvaarde
en tot U zich wend’,
zo, dat allerwegen / ieder volk de zegen
van uw heil erkent.

MARIO216 · Berichten: 4992

10 ways to love: listen, speak, give, pray, answer, share, enjoy, trust, forgive, promise.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 29 Mei; Psalm 66: 16-20; Een lofzang op mijn tong.

Soms gaat het heel snel. Het ene moment zit je diep in de put. Het volgende moment zing je het hoogste lied. De dichter van deze psalm heeft ook zo’n ervaring gehad. Nauwelijks had hij om hulp geroepen of God gaf al antwoord in de vorm van redding. Alsof de Allerhoogste klaarstond om hem uit de narigheid te halen! Het zal je maar gebeuren: je hebt je mond nog niet dicht na het uiten van een klaagzang of je ontdekt dat je je mond gewoon kunt openhouden voor een loflied.
Dat geeft te denken. Nee, nu bedoel ik niet te zeggen dat het er vaak heel anders aan toe gaat in de omgang met God. Meestal moet je de tijd nemen. God is geen ballenjongen, die direct na jouw missslag de bal uit het net vist. Hoe waar dat ook is, ik bedoel iets anders. Ik wil nu alleen maar zeggen dat het wijs is niet al te snel te zijn met zo’n klaaglied. Een mens denkt al gauw dat de wereld vergaat of dat op z’n minst zijn laatste uur heeft geslagen. Ik weet heel goed dat je bij God met alles wat je bezwaart, kunt aankomen. Er is geen kleinigheid te klein voor Hem. Maar of het wijs is altijd maar direct met het minste of geringste bij Hem aan te kloppen, dat is nog maar de vraag. Je zou ook rustig kunnen vertrouwen. Je zou wat langer kunnen wachten met schietgebeden en klaagliederen – in het vertrouwen dat God je leven leidt en zelfs met het slechtste iets goeds bereiken kan. Bovendien, het kan geen kwaad ook eens een tijdlang in je leven door een dal te gaan. Dan is je waardering voor het hooggebergte des te groter…

Gij die God vreest, ik zal u spreken
van al wat aan mij is geschied.
Nauw richtte ik tot Hem mijn smeken,
of in mijn hart was reeds een lied.
Zou God mij hebben willen horen,
wanneer ik onrecht had beraamd?
Maar Hij nam mijn gebed ter ore,
Hij heeft mijn bidden niet beschaamd.

MARIO216 · Berichten: 4992

JOL252 schreef:

was die nou helemáál begeesterd? Lachende smiley

Hij had het helemaal (hoog)mis Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 28 Mei, Psalm 66: 8-15; Heel mijn leven.

Wat je belooft, moet je ook doen. Een bekend gezegde. Maar ik hoor al protest: Dat zal zeker waar zijn, maar er wordt zoveel beloofd… Als je alles moet doen wat je ooit beloofd hebt kun je beter maar direct ophouden met ademhalen. Overdrijven is ook een kunst. En bovendien: hoe jong ben je niet als ze je van alles en nog wat laten beloven? Dat is toch niet menselijk meer!
Wie in zulke filosofietjes gelooft, kan maar beter dit boek beter direct dichtdoen. Die kan trouwens heel de Bijbel maar beter direct dichtdoen. In de Bijbel is het aan de orde van de dag: geloften afleggen. Trouwens, als ik naga hoe vaak ik zelf plechtig aan God iets heb beloofd, kom ik ook een heel eind. Toen ik belijdenis deed beloofde ik de ander in mijn leven soldaat te zullen zijn in het leger van Gods liefde. Toen ik trouwde, beloofde ik de ander in mijn leven lief te zullen hebben als mijn eigen vlees en bloed. Toen we onze kinderen lieten dopen, beloofde ik hen te zullen leiden in de lichtkring van Christus en zijn kerk. En toen ik dominee werd, beloofde ik het Woord van God te zullen verkondigen en mij te verzetten tegen alle wat daartegen strijdt. Dat is nogal wat! Maar of er veel van terechtgekomen is?
Wat je belooft, moet je ook doen. Misschien is deze dag een goede dag op opnieuw te beginnen. Om eindelijk te doen wat je ooit je Redder hebt beloofd.

Ik kom met gaven in mijn handen.
Zie, tot uw tempel treedt uw knecht
En brengt U, Heer, de offeraden,
U in benauwdheid toegezegd,
Brandoffers wil ik U bereiden
en zoete geuren op doen gaan.
Ik wil U heel mijn leven wijden:
aanvaard het, neem mijn offer aan.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 27 Mei, Psalm 66: 1-7; Droogvoets.

Natte voeten. Voor je het weet, heb je die. Letterlijk en figuurlijk. Het water van de oceanen stijgt. De dijken moeten hoger. Maar ook in ander opzicht dreigt hoog water. Soms staat het water je tot aan de lippen. Dan weet je niet meer hoe je het droog moet houden. Niet bepaald een gedachte om vrolijk van te worden… Geen oppervlakkige vertroosting kan helpen. Alleen de psalm van vandaag kan je op de hoogte brengen. Op de hoogte van de droogte! Israël heeft een God die de voeten van zijn volk droog houdt. ‘Hij heeft de zee veranderd in droog land, zijn volk trok te voet door de rivier.’ Het is in Israëls geschiedenis steeds hetzelfde liedje. Gelukkig wel! Ze houden droge voeten, de kinderen van Israël, als ze door de Rode Zee uit Egypte trekken, het beloofde land tegemoet. En later, veel later, na veertig jaren omzwerving door de woestijn, komen ze ook weer met droge voeten in Kanaän aan: het blijft staan, het water van de Jordaan!
Natte voeten. Het is zeker waar: niemand ontkomt eraan. Niet alleen Israël kan erover meepraten. Ook de kerkgeschiedenis kent volop verhalen over golven vervolging, een branding van terreur. Zeeën van ellende zijn over Gods kinderen heengegaan, in de loop der eeuwen. En nog staat het water soms tot aan de lippen van hen die God liefhebben. Toch blijft het loflied van de psalm van kracht. ‘Hij heeft de zee veranderd in droog land, zijn volk trok te voet door de rivier.’ Wij hebben een God die op een dag onze natte voeten drogen zal.

Komt, ziet nu de geduchte werken
die God aan mensen heeft gedaan:
Hij stelde aan de waatren perken.
Droogvoets zijn zij erdoor gegaan.
Laat zich ons hart in Hem verblijden:
God houdt de volken in het oog.
Zijn rijk is over alle tijden.
Gij trotsen, draagt het hart niet hoog.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 26 Mei, Psalm 65: 10-14; Uw lof schalt in het rond.

Het heeft er alles van dat deze psalm een loflied is als dank voor de regen. Althans, er is sprake van bevloeiing en vruchtbaarheid. Alles druipt van overvloed! Zij die om hemelwater baden, hebben nu te doen wat zij God beloofden: voor de zegen van de regen wordt een offer van dank gebracht. En zo eindigt dan deze psalm zoals die begon: met een lofzang. Dat wil zeggen, wat werd aangekondigd, wordt nu in de praktijk gebracht. ‘U komt de lof toe!’ En wie zijn het dan die God de lof toezingen? Zijn dat de boeren, de burgers en de buitenlui? Ja, vast en zeker, die ook. Maar aan het slot van de psalm komen die niet in beeld. Daar zijn het de velden die zingen! Daar zijn het de dalen die de dank betalen. Met kudden beklede weiden, met graan getooide velden, díe zingen, die juichen elkaar toe. Je ziet het voor je: één groot festival van heuvels en dalen, weiden en akkers – ze zingen over en weer, als monniken in de kloosterkerk, stem en tegenstem, Godlof en halleluja! Zijn lof schalt in het rond.
Dit alles zien wij niet meer. Op last van Brussel op stal. Uit angst voor pest blijven de kippen binnen. Het goud van groeiend graan wijkt voor minder mooi maïs. En waarom? Dat heeft allemaal te maken met centen, met de centen van ons, consumenten. Je moet wel of je wilt niet. Tenzij wij het allemaal niet meer willen… Er zou spontaan één grote protestbeweging moeten ontstaan: mensen die psalm 65 weer met eigen ogen op weiden en akkers willen zien.

Gij kroont het jaar van uw genade.
Waar Gij getreden zijt
tooit de woestijn zich een wade,
de heuvels zijn verblijd.
De weidegrond is wit van schapen,
het dal van koren blond.
Dit is het land door U geschapen,
uw lof schalt in het rond.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 25 Mei, Psalm 65: 1-9; De stilte zingt.

Waar is nu die stilte gebleven, in de Nieuwe Bijbelvertaling? ‘U komt de lof toe.’ Geen woord over stilte. Oudere vertalingen spreken er nog van. ‘U komt stilheid toe, een lofzang…’ De psalmberijmingen weten er nog van. ‘De lofzang klimt uit Sions zalen tot U, met stil ontzag.’ Je vraagt je nu af : zit die stilte wel in de oorspronkelijke tekst? De vertalingen gaan op dit punt uiteen. De ene vertaling heeft de stilte wel, de andere niet. Kwestie van overlevering. Oorverdovend, die discussie over de stilte. Ik wil die debatten niet horen! Ze blokkeren het loflied. Ik houd het erop dat het stille ontzag van de oude berijming zo gek nog niet is. Toch zing ik deze psalm in de nieuwe berijming. ‘De stilte zingt U toe, o Here, in uw verheven oord.’ Het is – op goede gronden – in elk geval dichterlijk, aanschouwelijker, visueler: de taal van een visionair. Het is de taal van iemand die horen kan, de taal van iemand het ontzag voor de Eeuwige nog gewaarwordt in de’ Het is – op goede gronden – in elk geval dichterlijk, aanschouwelijker, visueler: de taal van een visionair. Het is de taal van iemand die horen kan, de taal van iemand het ontzag voor de Eeuwige nog gewaarwordt in de stilte. Kom daar maar eens om, in deze drukke tijden! Horendol word je – van het getetter in winkels en wachtkamer, van het getoeter in metro en trein. Het schalt de luidsprekers uit! Koptelefoontjes met blèrmuziek verjagen de laatste restanten stilte. Misschien moet je voor de stilte naar de kerk gaan, naar het heiligdom. Of wordt ook daar de ruimte volgeperst met hippe klanken? En is ook daar iemand aan het woord die niet van ophouden weet? Is er nog wel eerbied voor de Schepper van de stilte? Is er nog wel ontzag voor de Bedenker van de vogelzang? ‘De stilte zingt U toe, o Here…’Wie luisteren wil, kan het horen. Met oren van geloof.

De stilte zingt U toe, o Here,
in uw verheven oord.
Wij zullen ons naar Sion keren
waar Gij ons bidden hoort.
Daar zal men, Heer, tot u zich wenden,
tot U komt al wat leeft,
tot U, o redder uit ellende,
die alle schuld vergeeft.

MARIO216 · Berichten: 4992

Heb hier een site van 25+ waar mp3 staan. De laatste conferectie ging hier ook over.

http://www.25-plus.nl/index.php?option=com_weblinks&catid=86&Itemid=304

MARIO216 · Berichten: 4992

Het loslaten van negatieve mensen betekent niet dat je hen haat. Het betekent alleen dat je van jezelf houdt.

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 24 Mei, Psalm 64; God zij geprezen.

‘Doe wat je wilt, gekletst wordt er toch.’ Dat zal waar zijn, maar leuk is anders. Zodra je op een bepaald moment het mikpunt ben van geroddel of het doelwit bent van kritiek, helpt dat gezegde je hooguit een klein beetje om de pijn te verdragen. Dat geroddel doet zeer in je ziel! Je zou ze, al die lieden die maar lopen te kletsen, over jou en over je diepste beweegredenen. Wat weten zij ervan? Hebben zij er ooit met jou over gesproken? Nee dus. Nooit. Ze vangen iets op, lezen slecht, verstaan er de helft maar van en breiden er vervolgens hun eigen verhaal aan vast. En dat heet dan broeder of zuster… De dichter van de psalm weet er alles van. In zijn geval gaat het zelfs om een misdadige bende, om een meute van boosdoeners. Hun tong? Zo scherp als een mes! Hun woord? Giftig en snel als een pijl. Uit verborgen uithoeken schieten ze hun pijlpunten op je af. Pijnpunten, dat worden het. En jij? Je tobt erover, elke dag. Je kunt er niet van slapen. Je ligt er wakker van, elke nacht.
Maar dan: een wending, onverwachts! Alsof nu de hemel terugschiet… Hun eigen pijl blijkt een boemerang. Het gif dringt plotseling in hun eigen huid. Is er dan toch nog gerechtigheid bij de Allerhoogste? Hoe dan ook, zomaar, totaal onverwachts, is er reden om te juichen. Opnieuw is gebleken: wie bij God zijn toevlucht zoekt, die heeft, ooit op een dag, een goede reden zichzelf gelukkig te prijzen! Vroeg of laat komt toch de waarheid aan het licht. Eens zal het recht zegenvieren. Dát te geloven, geeft kracht om het vol te houden, juist als de dagen vol van onrecht zijn.

Lof zij den Heer! Laat elk Hem vrezen
en spreken van zijn grote daad.
Oprechten mogen vroeg en laat
schuilen bij Hem en vrolijk wezen.
God zij geprezen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 23 Mei, Psalm 63: 5-12; Van mij zorgen vrij.

Liggend op mijn bed denk ik aan – ja, aan wat eigenlijk? Aan God? Zo’n vrome monnik ben ik niet. Ik denk meestal aan van alles en nog wat, maar niet aan God. Ik denk aan wat ik vandaag deed en ik denk aan wat ik morgen moet doen. Ik denk aan wat ik miste, bij anderen, bij mezelf. Ik denk aan de mensen met wie ik te maken had. Ik denk aan wie mijn allernaasten zijn. Ik denk aan de dromen die ik ooit koesterde en nog altijd koester. Hoe langer je leeft, des te sterker ga je geloven dat die dromen wel nooit in vervulling zullen gaan. En toch blijf je ze dromen – wonderlijk is dat. Je zou nuu toch eens, wijs en volwassen geworden, moeten ophouden met die dromerijen, jezelf moeten toespreken en zeggen dat luchtkastelen onbetaalbaar en onuitstaanbaar zijn. Maar je doet het niet, je blijft maar dromen, je blijft piekeren, op dat bed. Soms houdt het je wakker, soms máákt het je wakker. En dan? Blijf ik liggen, hanenwakend, me opwindend vanwege de slaap die maar niet komen wil? Ga ik eruit, lees ik een boek? Of verdoe ik mijn tijd door naar de televisie te kijken, die ’s nachts laat zien wat geen mens overdag bekijken wil? Ik denk aan God. Maar anders dan de dichter doet. Ik begrijp geen snars van God. Ik vraag mij af waarom en waar hoe. Ik ben wakker. En zo moe.
Misschien vergeet ik iets. ‘Wakend in een nacht prevel ik uw naam.’ En waarom dan? Omdat ik niet van Hem los kan komen. Maar vooral: omdat Hij zich niet losmaakt van mij! ‘Uw rechterhand houdt mij vast.’ Wie dat gelooft, kan slapen, - of waken, in alle rust, van alle zorgen vrij.

Wanneer ik wakend in de nacht
mijn geest bij U, Heer, laat vertoeven,
dan mag ik weer uw goedheid proeven;
uw hulp wordt nooit vergeefs verwacht.
Waar zich uw vleugels breed ontvouwden,
zing ik mij van mijn zorgen vrij.
Mijn ziel, Heer, is U zeer nabij.
door uw hand word ik vastgehouden.

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Mario, jij weet veel over muziek....Zijn al die broers Gibb nu overleden of is er nog één staying alive?

Eentje is er nog over:

http://www.youtube.com/watch?v=I_izvAbhExY Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 22 Mei, Psalm 63: 1-4; Meer dan het leven.

Wat gaat het nu eigenlijk in het leven om? Op de een of andere manier denken maken we elkaar toch allemaal wijs dat het in dit leven op aarde om: verzadiging. Heel je bestaan hunkert naar bevrediging. We willen, al van jongs af aan, eten. We hebben een schreeuwende behoefte aan water. We willen spelen, werken, wonen. We willen seks, aandacht, liefde. We willen erbij horen, waarbij dan ook, we willen ergens bij horen. En heel ons leven lang jagen we naar deze verzadiging. We werken ons kapot om dat doet te bereiken: het gevoel te hebben dat we genoeg hebben dat we genoeg hebben gehad, genoeg van dit en genoeg van dat. Want pas zodra we dat gevoel hebben, kunnen we te zijner tijd het moede hoofd rustig neerleggen en onszelf wijsmaken dat we een goed leven hebben en meer dan verzadigd zijn.
De psalmdichter prikt door die gedachte heen zoals een kind met een speld door een opgeblazen ballon heenprikt. Vergeet het maar! Je kunt zolang je leeft zoeken naar de meest uiteenlopende vormen van verzadiging en bevrediging, maar nooit en nergens zul je een zo intense vorm van zaligheid beleven als in de ontmoeting met de Allerhoogste. Waar Hij te vinden is? Op bergen en in dalen… Zeker. Maar toch vooral ‘in het heiligdom’, waar zichtbaar en tastbaar wordt gevierd dat er verzoening is, vergeving van zonden. Dat is de plaats waar je tot een extase komt die verder niets od niemand ter wereld je kan geven. Daar ontdek je: Gods liefde is meer, groter dan wat dan ook in dit leven mij bieden kan.

Een zag ik in uw tempelhof.
U in uw glorie hoogverheven,
Wiens gunst mij meer is dan het leven,
mijn lippen stamelden uw lof.
Mijn leven lang wil ik Uw prijzen,
uw naam aanbidden, want Gij voedt
mij met uw kracht, Gij schenkt mij moed.
O Heer, ik wil U dank bewijzen.

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Ik vind het heerlijk om op zondagavond naar BZV te kijken en dan te smssen met vriendinnen over de sokken van boer Jan en het haar van boer Klaas... En wie nu verliefd is op wie en dat Wietze de koffer van Neeltje niet naar binnen draagt....
Het gaat eigenlijk nergens over en dat is zo lekker laag complex en is toch niets mis mee?En partners kijken vaak oogluikend toe terwijl ze zeggen niet te kijken......
Ik identificeer mij er absoluut niet mee, vind het een vorm van ontspanning, niets meer en niets minder.....

En tegelijk in de krokodil te liggen zeker. Smiley met dichtgeplakte mond

MARIO216 · Berichten: 4992

Vandaag overleden op 62-jarige leeftijd. Robbin Gribb had tussendoor ook nog een solocarierre, maar voornamelijk bekend door de gebr. Gribb, zijn broer is ook al overleden.

http://www.youtube.com/watch?v=D3k3y7dykx0

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 21 Mei, Psalm 62: 10-13; Al groeien geld en goed.

Dat lijkt mij een wijs advies: al groeien geld en goed, houd je hart ervan vrij! De dichter van de psalm heeft ervaren dat mensen over het algemeen lichter zijn dan lucht, een ademtocht gelijk. Zo ben je alweer verdwenen. Het hele leven is te typeren met de bekende werkwoorden ‘opgaan, blinken en verzinken.’ Lucht en leegte – zo typeert de Prediker het leven onder de zon. Op de weegschaal legt zelfs de zwaarste jongen geen gewicht in de schaal. Je gaat omhóóg, in die weegschaal van de eeuwigheid. Je wordt weggeblazen als een veertje…
Niet bepaald een vrolijk geluid! Nee, maar wel een geluid dat in overeenstemming is met de realiteit. En de waarheid mag best eens gezegd worden. Al die machtige mannen en zware zusters, zwaar van het zilver en zwaar van het goud, zwaar van aandelen en spaartegoeden, ze zijn met al hun bezittingen niets anders dan één grote leugen. Winst is niet waar. Winst is bedrog. Winst is schijn. Zeker, je kunt er leuke dingen van doen, huizen mee kopen, lang op vakantie gaan, avonturen beleven – maar maakt dal leven werkelijk gelukkig? Voor je het weet branden de eurotekens in je ogen. Je kunt geen krant meer openslaan of je ogen dwalen automatisch naar de pagina met beursberichten. En bij de eerste de beste rimpeling in het economische vaarwater heb jij het gevoel dat er een storm is opgestoken… Wat een ellende, zo te moeten leven! Geef mij dan maar de rust die exclusief te vinden is bij de Eeuwige, bij Hem die ons licht maakt, licht en puur van vrede.

Zet nooit uw hart op geld of goed,
zie toe dat gij geen onrecht doet,
want alle macht is snel vervlogen.
’t Zij hoog of laag, ’t zij arm of rijk,
gij zijt een ademtocht gelijk,
lucht, in een weegschaal afgewogen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 20 mei, Psalm 62: 6-9; Open uw hart.

Dat is zo eenvoudig nog niet: je hart openen. Ik houd mijn hart liever een beetje dicht. Niet al te veel natuurlijk, anders word je al gauw een kluizenaar, zo iemand die uitstraalt met niemand contact te willen hebben. ‘Zonderling, vreemdeling, eenling,’ heet het dan. ‘In z’n sop gaar koken’, meent het dan. Is dat wat ik wil? Nee. Maar het andere uiterste: open zijn als een boek, je ziel en zaligheid op tafel leggen? Dank u wel!
Toch krijgen we in de psalm van gisteren, vandaag en morgen, nu juist dat advies. Maar, dan gaat het over Gód! ‘Open voor hem uw hart!’ Waarom zou ik voor Hem terughoudend zijn? Hij weet toch alles? Hij kent mij al, lang voordat ik mijn hart geopend heb. Eigenlijk behoef ik voor Hem mijn hart geopend heb. Eigenlijk behoef ik voor Hem mijn hart helemaal niet open te doen. Voor Hem ben ik al een open boek. Toch raadt de psalm mij aan mijn hart te openen, heel bewust, willens en wetens. Ik moet niet alleen denken wat ik denk, maar ook zéggen wat in mij omgaat, mijn hart uitstorten, de emmer van mijn ziel leegkieperen, met alles wat erin zit, goed en kwaad.
En waarom moet dat dan? Dat lucht op, zegt de volkswijsheid. Vast en zeker. Wat op je hart ligt, moet je van je afpraten, van je afschreeuwen desnoods. Maar het moet ook omdat zo ontstaat war in een andere psalm de ‘verborgen omgang’ wordt genoemd: de intimiteit die kenmerkend is voor waarachtige vriendschap. Ik mag met God omgaan als met een vriend. Ik zeg Hem wat mij hoog zit. Ik open mijn hart voor Hem, omdat Hij zijn hart voor mij geopend heeft.

Voorwaar, Hij is mijn heil, mijn rots,
mijn naam rust in de schutse Gods.
O volk, uw God laat u niet vallen.
Als gij voor Hem uw hart uitstort,
Vertrouw dat gij gezegend wordt:
God is een schuilplaats voor ons allen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Hoe was het ook al weer Knipoog smiley

:

http://www.youtube.com/watch?v=PF9aJYSTTno

Mario, gelukkig

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Juist met de jongeren heb ik het minst te doen. Zij zijn het zich bewust en kunnen binnen hun mogelijkheden zich er tegen wapenen...En ik vraag me in alle oprechtheid af of die wel zo somber naar de toekomst kijken.....
Juist anderen die al jaren aan de zelfkant leven die krijgen het nog zwaarder en dat is in en intriest......Mensen die het goed hebben blijven het wel goed hebben ook al mopperen ze....

Waarom? Er zijn ook jongeren die geen carriére hebben hebben kunnen maken en nu ook de dupe zijn.

Mario, zou ook weleens weer opslag willen hebben. 10 jaar geen opslag gehaf

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 19 Mei, Psalm 62: 1-5; Als het water wast.

Rust. Stilte. Het begin van deze psalm is een en al verstilling. Hier komt een mens tot rust. Hoe? Bij God. Waarom? Omdat Hij rots is, redding, vaste grond onder de wankelende voeten.
Waarom wankelen die voeten? Omdat er weer eens tegenstanders zijn, haatdragende leugenaars. Laster is hun leven, leugen hun lieve lust. Ze doen alsof ze je zegenen, maar in werkelijkheid vervloeken ze je. Nee, dan is God anders. En daarom vind ik alleen bij Hem rust. Stilte. Verademing.
Stilte. Juist in onze gehaaste samenleving: een levensnoodzakelijke behoefte. Rust. De meeste ongelukken en rampen ontstaan door een tekort aan stilte en rust. Met oorlogen zal het niet geheel anders zijn. Spanningen in relaties, vetes in families, ze hebben niet zelden te maken met stress, spanning, overhaast genomen beslissingen.
Stilte. Rust. Waarom zou je die in een klooster of retraitecentrum zoeken als je die ook thuis kunt vinden? Zoek een rustig hoekje, lees de psalm van vandaag nog eens over – en komt tot jezelf, kom tot God, kom tot rust. Vanuit die rust sta je sterk op dagen die vol onheil zijn. Vanuit die stilte kun je een heleboel herrie verduren, het lawaai van de fabriek, het kantoor, de school, het huishouden. Met God ga je onwankelbaar, hoog boven het opkomende getij van de chaos uit.

Mijn ziel is stil tot God mijn Heer,
van Hem verwacht ik altijd weer
mijn heil, - op Hem toch kan ik bouwen.
Ik wankel niet, want Hij staat vast:
mijn toevlucht, als het water wast,
mijn rots, mijn enige vertrouwen.

MARIO216 · Berichten: 4992

[quote=MIEKE364]

Ik lees het nu pas voor het eerst heel erg goed en verbaas me dat het zo leerzaam is.

MARIO216 · Berichten: 4992

YES356 schreef:

www.youtube.com/watch?v=UoAledjtuRQ

http://www.youtube.com/watch?v=UoAledjtuRQ

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Mooi Mario , hoewel oud ook nog zo anno 2012 he? We zijn nog steeds druk en moe en hebben nog steeds geen vrede.....

En eigenlijk een heel simpel liedje

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=TWnYe1ZMpLw&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

THOMAS968 schreef:

http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=Gu6Uge1wSLQ

Prachtige taalvondst: Mag ik dan bij jou...

Thomas

Deze hoorde ik 5 minuten geleden, heel apart en heel mooi.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 18 Mei, Psalm 61; Als een kleine vogel.

Soms ben je ver van huis. Letterlijk of figuurlijk. Soms word je verteerd door heimwee. Was het maar allemaal zoals toen, zoals vroeger. Was dat ene, die ene er nog maar… Soms ben je ver heen, ver van God, ver van jezelf. Wat kun je dan verlangen naar vroeger, toen je ervoer hoe goed het is dicht bij God te leven. In zulke momenten hunker je naar geborgenheid, naar een warm om je heen.
De dichter van psalm 61 verlangt naar God, van het einde der aarde roept hij God aan. Zou dat betekenen dat hij ergens in Verweggistan zit? Of zou het betekenen dat God ver weg is? Of is het allebei aan de orde, is er fysieke ballingschap én innerlijke vervreemding tegelijkertijd? Hoe dan ook, het is alles heimwee wat de klok slaat. En waar strekt zich die heimwee naar uit? Naar de tent van de Eeuwige! Als een vogeltje zou de dichter wel naar die tent willen vliegen, naar hei heiligdom. Bedoelt hij letterlijk de tabernakel, de tempel? Of heeft hij die andere woonplaats van de Eeuwige op het oog, de hemelse tent? Wie zal het zeggen? In elk geval verlangt hij hartstochtelijk naar God. En in dat verlangen betrekt hij als in één ademtocht ook de koning. Zeg maar: de hele politiek. Want wat heb je eraan als jij, klein mensje, beschut en beschermd in de tent van de Allerhoogste rusten mag, terwijl de wereld en de complete samenleving om je heen in brand staat? Niets. Daarom breidt de dichter zijn gebed uit en neemt hij heel de politieke samenleving van zijn dagen als het ware mee op zijn wiekslag naar boven. Bidden is: omhoogvliegen, je sores opdragen, jezelf én heel de wereld waartoe wij behoren.

Laat mij als een kleine vogel
schuilen mogen
waar G’ uw vleuglen om mij slaat.
Want Gij weet wien ik mij wijdde,
dat ik zeide:
Heer, Gij zijt mijn toeverlaat!

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=Vp1LbP-6CRY&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Als we toch bezig zijn:

http
:[url]//youtu.be/xGAIJsskAZE[/url]

Zo beter W'tje:

http://www.youtube.com/watch?v=xGAIJsskAZE&feature=youtu.be