| Auteur |
Bericht |
|
MARIEKE897
|
Berichten: 486
|
 Geplaatst: vrijdag 28 mei 2010, 18:20
|
|
|
|
Mijn leven, mijn ketting
Stenen, naast elkaar geregen,
de stenen glimmen, zijn dof, hebben scherpe randjes of zijn glad.
het is mijn leven gevat in een rij die nog niet af is
ik draag 'm elke dag
het hoort bij mij, het ís mij, het is mijn kostbaarste bezit.
ooit glipte de ketting uit mijn handen
en één van de mooiste stenen brak
als versteend stond ik daar,
mijn leven liep niet meer door
onder een dikke laag stof heb ik de ketting later weer opgepakt
die ene steen, de breuk in mijn leven
heb ik geprobeerd te lijmen.
nu draag ik de ketting weer, met de beschadigde steen!
steeds als ik die ene steen zag voelde ik het verdriet
het verdriet van de breuk,
de onzekerheid of ik 'm ooit weer
zonder verdriet naar het verleden door mijn handen kon laten glijden..
mijn ketting is weer te dragen
met gelijmde breuken
met een vredig gevoel kan ik de stenen door mijn handen laten gaan
God is goed!
Marieke
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
MAR907
|
Berichten: 1391
|
|
Geplaatst: vrijdag 28 mei 2010, 18:35
|
|
|
|
| MARIEKE897 schreef: | Mijn leven, mijn ketting
Stenen, naast elkaar geregen,
de stenen glimmen, zijn dof, hebben scherpe randjes of zijn glad.
het is mijn leven gevat in een rij die nog niet af is
ik draag 'm elke dag
het hoort bij mij, het ís mij, het is mijn kostbaarste bezit.
ooit glipte de ketting uit mijn handen
en één van de mooiste stenen brak
als versteend stond ik daar,
mijn leven liep niet meer door
onder een dikke laag stof heb ik de ketting later weer opgepakt
die ene steen, de breuk in mijn leven
heb ik geprobeerd te lijmen.
nu draag ik de ketting weer, met de beschadigde steen!
steeds als ik die ene steen zag voelde ik het verdriet
het verdriet van de breuk,
de onzekerheid of ik 'm ooit weer
zonder verdriet naar het verleden door mijn handen kon laten glijden..
mijn ketting is weer te dragen
met gelijmde breuken
met een vredig gevoel kan ik de stenen door mijn handen laten gaan
God is goed!
Marieke |
Je zegt heel veel.
Maar weet dat jezelf ook een levende steen bent, die gevormd wordt door God zodat je past in de Tempel van de Heer.
Laatst aangepast door
|
|
MAR907
|
op vrijdag 28 mei 2010, 18:37
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
|
JONATHAN890
|
Berichten: 1599
|
|
Geplaatst: vrijdag 28 mei 2010, 20:06
|
|
|
|
| MARIEKE897 schreef: | Mijn leven, mijn ketting
Stenen, naast elkaar geregen,
de stenen glimmen, zijn dof, hebben scherpe randjes of zijn glad.
het is mijn leven gevat in een rij die nog niet af is
ik draag 'm elke dag
het hoort bij mij, het ís mij, het is mijn kostbaarste bezit.
ooit glipte de ketting uit mijn handen
en één van de mooiste stenen brak
als versteend stond ik daar,
mijn leven liep niet meer door
onder een dikke laag stof heb ik de ketting later weer opgepakt
die ene steen, de breuk in mijn leven
heb ik geprobeerd te lijmen.
nu draag ik de ketting weer, met de beschadigde steen!
steeds als ik die ene steen zag voelde ik het verdriet
het verdriet van de breuk,
de onzekerheid of ik 'm ooit weer
zonder verdriet naar het verleden door mijn handen kon laten glijden..
mijn ketting is weer te dragen
met gelijmde breuken
met een vredig gevoel kan ik de stenen door mijn handen laten gaan
God is goed!
Marieke |
mooi marieke !!
|
|
| Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
