| Auteur |
Bericht |
|
EVA685
|
Berichten: 919
|
 Geplaatst: donderdag 27 mei 2010, 09:15
|
|
|
|
Donderdag 27 mei:
DE MOEILIJKSTE LES!
Wacht, en je zult de vreugde kennen van iemand, die kalm kan zijn en kan wachten, wetend, dat alles wel is.
De laatste en moeilijkste les is de les van het wachten, wacht dan!
Ik zou bijna zeggen:
Vergeef MIJ, kinderen, dat IK toelaat, dat deze extra last op je rust, al is het maar voor even.
IK zou wel willen, dat je wist, dat IK vanaf het moment, dat je alles in MIJN handen hebt gelegd en geen andere hulp meer zocht, de kortst
mogelijke weg heb genomen om je verlossing te bewerken en je vrij te maken.
Er is zoveel, dat je moest leren - om in de toekomst onheil te voorkomen, maar de VRIEND met wie je bij het graf van mislukking, van dode ambities, van opgegeven verlangens, staat, die vriend is een VRIEND voor eeuwig.
Gebruik deze tijd van wachten om de vriendschapsband met MIJ te verstevigen en om MIJ nog beter te leren kennen.
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
|
TESSYBEAR731
|
Berichten: 2338
|
|
Geplaatst: donderdag 27 mei 2010, 09:26
|
|
|
|
Pff...maar lieve God, ik heb zo weinig geduld!
en ik weet, dat de weg in uw ogen maar een kleine is...dat het niets is dan het geknipper van een oog in het grote geheel...maar hij is zoooo lang.
En ik kan soms zo vermoeid raken onderweg, door alle tegenslag...en al het oordeel.
Zo zit ik boven op de berg en zo word ik er, in één klap genadeloos van af gesmeten.
Daarom ben ik zo dankbaar, dat daar onder in het dal...U wacht om mij op te vangen...en me de kracht wil geven om weer terug naar boven te klauteren.
Iedere keer opnieuw, zo vaak als nodig is...om die weg succesvol af te leggen.
Dank U wel Heer, dat U daar altijd bent...want alleen zou ik het niet kunnen!
**Het eerste wat in mij opkwam na het lezen van dit stukje**
Laatst aangepast door
|
|
TESSYBEAR731
|
op donderdag 27 mei 2010, 09:27
|
|
| Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
