Auteur |
Bericht |
|
PEACEDOVE820
|
Berichten: 291
|
Geplaatst: maandag 17 mei 2010, 14:33
|
|
|
Een parel is op zijn mooist als hij geslepen en gevormd wordt!
Laat jij je kneden door God ookal doet het pijn? Ga jij door alle pijn heen naar God toe is dat je schuilplaats? De beste plek om te zijn mijns inziens!
Wil jij je laten gebruiken tot eer van God en niet je zelf de minste willen zijn in Gods koninkrijk.... 1 lichaam wat moet een oog zonder die hand en die hand zonder die voet...
Niet strijden tegen elkaar maar met elkaar een zijn in de Heer, kerkmuren voorbij ....
Dat wou ik effe kwijt....
Greets, Peacedove
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIANNE866
|
Berichten: 58
|
Geplaatst: maandag 24 mei 2010, 22:56
|
|
|
deze vond ik persoonlijk heel treffend:
Weet je wat zo bijzonder is aan een parel? Het is een korreltje zand, dat in een oester terecht komt. Als dat korreltje nu mooi glad was geweest en perfect, dan was het waarschijnlijk geen probleem geweest en was er niets mee gebeurd. Maar juist omdat dat korreltje zand hard en scherp is kan de oester dit niet verdragen. Maar weet je dan wat de oester doet? Hij maakt er een mooie parel van, die zacht, glad en rond is.
Zo is het ook met jou en mij. Wij zijn van onszelf niet altijd mooi en zacht(aardig)omdat we zondig zijn. We doen allemaal stuk voor stuk verkeerde dingen. Maar God heeft jou en mij in Zijn handen genomen en heeft ons gemaakt als een mooie parel. Een mens die Hij graag ziet en waar Hij plezier in heeft.
Maar goed, een parel is op zichzelf niet veel waard als het in de schelp blijft zitten, wanneer het verstopt blijft zitten in het donker. Die parel word pas iets waard wanneer het gevonden word door iemand die er iets kostbaars in ziet. Laat je daarom vinden door God want jij kunt je geen persoon voorstellen die meer waarde in jou kan zien dan God zelf!
En dan zul je zien dat je van waarde word voor mensen uit je omgeving, want je straalt die waarde steeds meer en meer uit naar anderen dankzij God. Je maakt mensen misschien wel 'jaloers' door de liefde die jij hebt gekregen en die je vrij uit kan delen!
Toch doet het God pijn te zien hoe vaak je soms vergeet wat je echte waarde is. Dat je bang bent naar Hem toe te gaan in momenten dat je het moeilijk hebt. Dat je denkt dat je weer die zandkorrel bent en je het liefst wilde dat je weer in het donker zat. Dat jij je wijs laat maken dat je waardeloos bent en niet langer in de spiegel van God kijkt maar de spiegel die zijn tegenstander je zo graag voorhoudt. Want dan zie je weer die zandkorrel die je eerst was.
Laat je niets wijsmaken door die tegenstander, vergeet niet wat Jezus heeft gedaan! God zegt tegen jou: "Ik zie in jou een waarde die zo groot is dat Ik daar alles voor over heb! Zoveel dat het Mij pijn doet en Ik zelfs Mijn eigen enige zoon voor jou opgeef."
Weet jij dat de Vader je kent?
Weet jij dat je van waarde bent?
Weet jij dat je een parel bent?
Een parel in Gods hand!
groetjes Marianne
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
HANNAH810
|
Berichten: 4047
|
Geplaatst: dinsdag 25 mei 2010, 08:37
|
|
|
en toch, diep in mijn hart, voel ik me vaker een zandkorrel!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
HENK710
|
Berichten: 2109
|
Geplaatst: dinsdag 25 mei 2010, 09:35
|
|
|
HANNAH810 schreef: | en toch, diep in mijn hart, voel ik me vaker een zandkorrel! |
Dan hoef je je in elk geval minder eenzaam te voelen als een parel
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
TESSYBEAR731
|
Berichten: 2338
|
Geplaatst: dinsdag 25 mei 2010, 09:47
|
|
|
Mooi stukje Marianne!
Maar toch moet ik me bij Hannah aansluiten dat ik me soms echt niet meer waard voel dan die zandkorrel. Heb er toevallig gister ook een gedicht over geplaatst;
Nu even niet...
Mijn Jezus is mijn Heer, mijn redding Hij wijkt geen moment van mijn zij Toen geen mens mij meer wilde hebben Zag hij een won'dre schat in mij
Hij reikte met Zijn zachte handen en sloeg Zijn armen om mij heen Toen de wereld zo groot en boos leek wist k, ben nu niet meer alleen
Samen met Hem aan mijn zijde Kon ik die boze wereld weer aan Voor even voel ik mij oppermachtig en durf de uitdaging aan te gaan
Maar soms bekruipt mij dat gevoel nog dat alles ineens tegen mij pleit Voel geen armen om mij heen meer ben dat geloof heel even kwijt
zachtjes komen daar de snikken krijg het ineens weer te kwaad maar voor ik het goed kan bevatten is Hij het, die voor me staat
Zijn armen om mij heen slaand zegt Hij; "je bent Mijn kind" Mijn hoofd begraven in Zijn schouder waar ik even alle stilte vind
De rust om nieuwe kracht te putten en weten, ik kan de wereld aan Hem weer aan mijn zij te voelen met geheven hoofd weer verder gaan
Zijn liefde door mij laten werken zodat de hele wereld het kan zien; Zij heeft Jezus aan haar zijde Is dat ook voor mij, misschien? Maar nu zijn daar alleen de tranen een moment van grote pijn Even Zijn armen om mij heen voelen even alleen met Hem samen zijn
Ik zal weer van U getuigen, Heer zodat iedereen Uw wond're liefde ziet Ik zal weer van U gaan zingen maar nu, nu even niet!
Gelukkig mogen we op die momenten even in die schelp wegkruipen en schuilen bij Hem om nieuwe kracht op te doen
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIANNE866
|
Berichten: 58
|
Geplaatst: dinsdag 25 mei 2010, 09:56
|
|
|
TESSYBEAR731 schreef: | Mooi stukje Marianne!
Maar toch moet ik me bij Hannah aansluiten dat ik me soms echt niet meer waard voel dan die zandkorrel. Heb er toevallig gister ook een gedicht over geplaatst;
Nu even niet...
Mijn Jezus is mijn Heer, mijn redding Hij wijkt geen moment van mijn zij Toen geen mens mij meer wilde hebben Zag hij een won'dre schat in mij
Hij reikte met Zijn zachte handen en sloeg Zijn armen om mij heen Toen de wereld zo groot en boos leek wist k, ben nu niet meer alleen
Samen met Hem aan mijn zijde Kon ik die boze wereld weer aan Voor even voel ik mij oppermachtig en durf de uitdaging aan te gaan
Maar soms bekruipt mij dat gevoel nog dat alles ineens tegen mij pleit Voel geen armen om mij heen meer ben dat geloof heel even kwijt
zachtjes komen daar de snikken krijg het ineens weer te kwaad maar voor ik het goed kan bevatten is Hij het, die voor me staat
Zijn armen om mij heen slaand zegt Hij; "je bent Mijn kind" Mijn hoofd begraven in Zijn schouder waar ik even alle stilte vind
De rust om nieuwe kracht te putten en weten, ik kan de wereld aan Hem weer aan mijn zij te voelen met geheven hoofd weer verder gaan
Zijn liefde door mij laten werken zodat de hele wereld het kan zien; Zij heeft Jezus aan haar zijde Is dat ook voor mij, misschien? Maar nu zijn daar alleen de tranen een moment van grote pijn Even Zijn armen om mij heen voelen even alleen met Hem samen zijn
Ik zal weer van U getuigen, Heer zodat iedereen Uw wond're liefde ziet Ik zal weer van U gaan zingen maar nu, nu even niet!
Gelukkig mogen we op die momenten even in die schelp wegkruipen en schuilen bij Hem om nieuwe kracht op te doen |
klinkt misschien cliché, maar meen het wel, als ik je foto zie vind ik je er wel als een parel uitzien en ik ken het zandkorrel gevoel hoor Ik hoop dat je je snel weer een parel mag voelen....
Marianne
Laatst aangepast door
|
MARIANNE866
|
op dinsdag 25 mei 2010, 09:56
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
TESSYBEAR731
|
Berichten: 2338
|
Geplaatst: dinsdag 25 mei 2010, 10:28
|
|
|
MARIANNE866 schreef: | klinkt misschien cliché, maar meen het wel, als ik je foto zie vind ik je er wel als een parel uitzien en ik ken het zandkorrel gevoel hoor Ik hoop dat je je snel weer een parel mag voelen....
Marianne |
Haha, dank je wel
Bén ook wel een pareltje hoor, voel me alleen niet altijd zo
Laatst aangepast door
|
TESSYBEAR731
|
op woensdag 26 mei 2010, 08:39
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|