|
LOES133
|
Berichten: 72
|
Geplaatst: vrijdag 1 januari 2021, 15:25
|
|
|
Hallo allemaal,
Een nieuw jaar is afgelopen nacht weer aangebroken. En op zo'n eerste dag van het jaar komt ook zeker de gedachte bij mij op: “Hoe zou het jaar verlopen en wat gaan we dit jaar weer mee maken?' Afwachten maar weer en het beste van hopen.
Eén van de tradities welke bij een nieuw jaar hoort is dat veel mensen goede voornemens bedenken om in het jaar wat komen gaat hun leven ietsje te beteren. Ik heb die goede voornemens eigenlijk altijd een beetje onzin gevonden. “Mooi je van alle goeds voor te nemen maar in de praktijk komt er bijna altijd niks van terecht.”
Ja hoe vaak gebeurt het niet dat die voornemens na enkele weken of maanden weer verwateren en uiteindelijk stoppen. En toch ondanks mijn jarenlange mening dat goede voornemens onzin zijn, open ik er nu wel een topic over. Hoe kan dat zou je zeggen.....?
De afgelopen jaren heb ik mij veel in het onderwerp gebed verdiept en ben ook in dat opzicht erg gegroeid. Zo werd gebed steeds meer onderdeel van het dagelijks leven, het kletsen met God door de dag heen. En zo bracht ik eigenlijk steeds meer zonder dat ik er erg bij stil stond dingen bij God, in Zijn handen. Zo ook de pijn en machteloosheid die ik voelde over de situatie in het grootste vluchtelingenkamp van de wereld in Bangladesh waar een miljoen mensen al jaren verblijven zonder enig uitzicht. Een ontwikkelingsorganisatie die daar voorzag in de meest primaire levensbehoeften, dreigde vanwege geld gebrek de hulp in 2021 te moeten gaan stoppen. Wat in zou houden dat toiletten van een miljoen mensen niet meer geleegd zouden gaan worden, geen water en medische zorg.
Een paar maanden lang bracht ik dagelijks die zorg in gebed bij God. Na een aantal maanden sprak ik (toevallig) een medewerker van die organisatie en vroeg hoe het er voor stond. Het was gelukt om ook in 2021 de hulp in het kamp voort te kunnen zetten. Opgelucht vertelde ik haar dat ik maanden mijn zorg over het kamp dagelijks bij God neer had gelegd, en dat ik blij en dankbaar was dat het gelukt was. Daarop vertelde de medewerker iets wat ik nooit verwacht had. “Nou begrijpen we hoe het kan dat wij binnen de organisatie ons in die vreselijk moeilijke en spannende tijd, zo enorm gedragen hebben gevoeld door God. Door jouw dagelijkse gebed. We waren al erg verbaasd hoe God ons door de situatie droeg. Dank voor jouw gebeden.”
Al die maanden ben ik mij niet bewust geweest wat mijn dagelijks gebed bij God los had gemaakt..... En dit verhaal staat niet op zich er zijn nog veel meer soort gelijke verhalen te vertellen, van hoe gebed ontzettend veel vermag.
Gisteren zat ik met een vriend koffie te drinken. En daar ontstond het idee om jullie dit verhaal samen met een soort “challence” voor te leggen.
Zo nodig ik jullie uit om “als goede voornemen” een (ontwikkelings) organisatie te kiezen welke je een aantal maanden elke dag bij God brengt in jouw gebed. En zo hoop ik dat er heel veel organisaties gedragen gaan worden door God door onze gebeden. Zou dat niet mooi zijn?
Die vriend van mij koos voor een vluchtelingenkamp om voor te gaan bidden. En ik kies voor het Aidsfonds, omdat door de corona toestanden veel mensen (bv in Afrika) een tijd geen medicatie hebben kunnen krijgen waardoor er 500.000 extra sterfgevallen aan aids worden verwachten en het HIV virus weer kon muteren naar vormen waar geen medicatie voor is. Door corona is de strijd tegen Aids weer 10 jaar terug gezet in behaald resultaat.
Doe jij ook mee met deze goede voornemens om maanden elke dag voor een organisatie te gaan bidden?
Hoor graag als je mee doet en voor welke organisatie jij gaat kiezen. Een golf van gebed voor groepen die het moeilijk hebben, dat zou toch fantastisch zijn ?!
Lieve groet,
Loes.
Laatst aangepast door
|
LOES133
|
op zaterdag 2 januari 2021, 16:20
|
|