|
HEIDE573
|
Berichten: 311
|
Geplaatst: zondag 2 april 2017, 22:45
|
|
|
Een ogenblik denk ik aan het hemel leven, Waar niemand meer zal zeggen ik ben ziek; En de angst voorgoed is uitgedreven. Daar al luisterend naar het hemelse muziek.
Geen wanklank zal de tijd dan horen, Maar eeuwige blijdschap zal op de hoofden zijn, Geen mens zal zeggen, wat voel ik mij verloren, Of zich vragen, wat is een leven zonder pijn.
De vragen zijn dan daar niet meer nodig, Of God mijn hart wel ziet; Een gebed uit het moede hart is overbodig; Ik mag Hem dan zingen in mijn eeuwig lied.
Soms verlang ik naar het hemel leven; Maar God bestuurd de tijd, De laatste is nog niet toegebracht, nog even, Ik ben door al mijn denken hier,de aarde even kwijt.
Zo is er hoop voor die Hem verwachten; Die alleen vertrouwen mag op het bijbels woord. God geeft in en na ieder dal weer krachten, Straks breekt de rust aan,ongestoord.
heide Scheveningen '17
Laatst aangepast door
|
HEIDE573
|
op zondag 2 april 2017, 23:02
|
|