beëindiging relatie, scheiding, schuldgevoel, hoe verder?

Berichten: 1599

http://player.omroep.nl/?aflID=10659298

Ik zag een onderwerp op de website OuderAlleen, over schuldgevoelens na een relatie, daarop ontstond op het forum een levendige discussie over waarom schuldgevoelens, vergeving lekker makkelijk, waarom eigenlijk schuldgevoelens, hoe dan verder.

Hoe gaan hier mensen om met schuldgevoelens na een relatie?
Voel jij je schuldig naar god, naar kinderen, naar je ex partner? Hoe ga je weer verder? Zijn er dingen die je anders zou doen? Wat heb je er van geleerd?

Berichten: 3295

ik heb er niks van geleerd... ik ben er weer aan begonnen Gefrustreerde smiley

maar ik ben in ieder geval GEEN ezel, want die stoot zich niet 2x aan dezelfde steen!! Coole smiley met zonnebril

Berichten: 1599

PIETER649 schreef:

ik heb er niks van geleerd... ik ben er weer aan begonnen Gefrustreerde smiley

maar ik ben in ieder geval GEEN ezel, want die stoot zich niet 2x aan dezelfde steen!! Coole smiley met zonnebril

Mijn ervaring na mijn scheiding is er wel een dat ik me er helemaal niet lekker onder gevoeld heb. Voor mijn kinderen is het niet fijn dat ze in een gebroken gezin moeten opgroeien, ook had ik een soort van schuldgevoel over de belofte afgelegd bij mijn huwelijk, maar dan meer een teleurstelling naar God.
Waarom ging het niet, waarom moest er een 3e in de relatie komen, waarom deelde ex niet meer haar gevoelens met mij.

Dan weer verder gaan? Ja....moeilijk, ik ben wat gereserveerder geworden met t aangaan van een relatie. Mede door wat teleurstellingen ja, relaties verbreken is verdriet, verdriet gaat over, maar littekens blijven wel hangen.

Maar mijn vragen blijven staan.

Berichten: 3295

JONATHAN890 schreef:

Mijn ervaring na mijn scheiding is er wel een dat ik me er helemaal niet lekker onder gevoeld heb. Voor mijn kinderen is het niet fijn dat ze in een gebroken gezin moeten opgroeien, ook had ik een soort van schuldgevoel over de belofte afgelegd bij mijn huwelijk, maar dan meer een teleurstelling naar God.
Waarom ging het niet, waarom moest er een 3e in de relatie komen, waarom deelde ex niet meer haar gevoelens met mij.

Dan weer verder gaan? Ja....moeilijk, ik ben wat gereserveerder geworden met t aangaan van een relatie. Mede door wat teleurstellingen ja, relaties verbreken is verdriet, verdriet gaat over, maar littekens blijven wel hangen.

Maar mijn vragen blijven staan.

wij hadden op t moment van scheiden geen kinderen.
en ja natuurlijk heb ik ook een gevoel gehad dat ik gefaald heb, maar opluchting overheerste in mijn geval.

ik heb nooit echt angst gehad om een nieuwe relatie te beginnen, wel ben ik wat voorzichtiger geworden... Eens door n hond gebeten wil niet zeggen dat iedere hond bijt joh!!
wees blij met een nieuwe kans en ga er voor!!

Berichten: 125

JONATHAN890 schreef:

http://player.omroep.nl/?aflID=10659298

Ik zag een onderwerp op de website OuderAlleen, over schuldgevoelens na een relatie, daarop ontstond op het forum een levendige discussie over waarom schuldgevoelens, vergeving lekker makkelijk, waarom eigenlijk schuldgevoelens, hoe dan verder.

Hoe gaan hier mensen om met schuldgevoelens na een relatie?
Voel jij je schuldig naar god, naar kinderen, naar je ex partner? Hoe ga je weer verder? Zijn er dingen die je anders zou doen? Wat heb je er van geleerd?

Ik bárstte van de schuldgevoelens....IN mijn huwelijk al. Want....als ik het béter zou doen, beter mijn best én mijn verwachtingen t.a.v het huwelijk naar beneden zou bijstellen....dán moest het me toch lukken....zéker met Gods hulp? Het lukt me niet, en uiteindelijk ben ik gescheiden....
Daarna voelde ik lange tijd niets anders dan ópluchting. De angst was weg, het 'op de tenen lopen voor de ander' was wég. Er was weer harmonie in huis, we hoefden niet meer bang te zijn....
Toch kwam dat schuldgevoel me later weer plagen! Had ik niet.....moest ik niet....?? En als ik de kinderen dan zag terugkomen van een weekend bij hun vader, moe...en uit hun doen? Dan voelde ik me alwéér schuldig!
Ik heb geworsteld, met mezelf, met God en heb niet alle antwoorden gevonden. Ook ik worstelde met de vraag: "Heer, hoe zit het dan met de huwelijksbelofte naar elkaar toe? IK FAAL!!!! MAAR IK KÁN NIET ANDERS DAN DÉZE KEUS MAKEN!!!"
Wél mag ik ervaren dat deze moeilijke stap, vol twijfel...mijn gezin goed heeft gedaan. Ik zie het aan de kinderen, ik zie het aan hoe ik zelf nu in het leven sta en hoe ik ben gegroeid als mens,..naar God toe.
Glenn, mijn partner, mijn vriend, mijn maatje, heeft me geleerd om weer te vertrouwen. Door hem leerde ik dat, om met Pieter's woorden te spreken, 'niet iedere hond bijt'.
Ja! Vertrouwen geven IS moeilijk! Zéker na een breuk met je partner. Maar niet onmogelijk. Vertrouwen....is iets wat je moet léren geven...en wat je geeft...wanneer je ontdekt dat hij of zij dat waard is...omdat hij of zij een eigen persoon is...en NIET die ander....die je los moest laten.

Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

http://player.omroep.nl/?aflID=10659298

Ik zag een onderwerp op de website OuderAlleen, over schuldgevoelens na een relatie, daarop ontstond op het forum een levendige discussie over waarom schuldgevoelens, vergeving lekker makkelijk, waarom eigenlijk schuldgevoelens, hoe dan verder.

Hoe gaan hier mensen om met schuldgevoelens na een relatie?
Voel jij je schuldig naar god, naar kinderen, naar je ex partner? Hoe ga je weer verder? Zijn er dingen die je anders zou doen? Wat heb je er van geleerd?

Ik heb een mooie afl. gezien (vond ik althans Knipoog smiley

) over een vrouw die met schuldgevoelens rondliep na een scheiding.
Ik leerde daaruit deze les dat schuldgevoelens je je plezier in het leven kunnen ontnemen ... en als je op die manier doorgaat je niet goed tot je bestemming komt.
Ik denk zelf dat het heel belangrijk is om dat plezier je niet te laten ontnemen ... zeker in geval als er kinderen bij zijn betrokken zullen ze die houding aan je merken, ze hebben er meer aan als jij verlost ben van die schuldgevoelens.
Ik denk dat je het ook bij God mag laten en Hem laten weten wat je dwars zit ... je hoeft het niet met je mee te dragen maar je mag verder met je leven ... je hoeft de lasten van je verleden niet mee te dragen naar het heden, laat ze bij God al zal dat in praktijk nog niet zo gemakkelijk zijn misschien ...
ff nog een kanttekening ... ik kan me inleven in veel situaties maar ben (gelukkig) op scheidingsgebied geen ervaringsdeskundige ...

hier de link van het programma ... hoop dat je er iets aan hebt Knipoog smiley

http://player.omroep.nl/?aflID=10659298&start=00:00:00

Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

http://player.omroep.nl/?aflID=10659298

Ik zag een onderwerp op de website OuderAlleen, over schuldgevoelens na een relatie, daarop ontstond op het forum een levendige discussie over waarom schuldgevoelens, vergeving lekker makkelijk, waarom eigenlijk schuldgevoelens, hoe dan verder.

Hoe gaan hier mensen om met schuldgevoelens na een relatie?
Voel jij je schuldig naar god, naar kinderen, naar je ex partner? Hoe ga je weer verder? Zijn er dingen die je anders zou doen? Wat heb je er van geleerd?

Oeps ... dat was dezelfde link ... haha ... hoedoejijdat.nu ...
sorry, zie het nu pas Lachende smiley

Berichten: 1391

JONATHAN890 schreef:

http://player.omroep.nl/?aflID=10659298

Ik zag een onderwerp op de website OuderAlleen, over schuldgevoelens na een relatie, daarop ontstond op het forum een levendige discussie over waarom schuldgevoelens, vergeving lekker makkelijk, waarom eigenlijk schuldgevoelens, hoe dan verder.

Hoe gaan hier mensen om met schuldgevoelens na een relatie?
Voel jij je schuldig naar god, naar kinderen, naar je ex partner? Hoe ga je weer verder? Zijn er dingen die je anders zou doen? Wat heb je er van geleerd?

Het beste is om naar God toe te gaan zodat Zijn Geest je kan laten zien wat de karakter van God daarin is. Zonder schuldgevoel bij de mens, zou Zijn Zoon geen waarde hebben gehad voor ons.
Ik zou eerder de vraag stellen: is mijn schuldgevoel rechtvaardig voor God?

Berichten: 1599

ARIENNEZ498 schreef:

Ik bárstte van de schuldgevoelens....IN mijn huwelijk al. Want....als ik het béter zou doen, beter mijn best én mijn verwachtingen t.a.v het huwelijk naar beneden zou bijstellen....dán moest het me toch lukken....zéker met Gods hulp? Het lukt me niet, en uiteindelijk ben ik gescheiden....
Daarna voelde ik lange tijd niets anders dan ópluchting. De angst was weg, het 'op de tenen lopen voor de ander' was wég. Er was weer harmonie in huis, we hoefden niet meer bang te zijn....
Toch kwam dat schuldgevoel me later weer plagen! Had ik niet.....moest ik niet....?? En als ik de kinderen dan zag terugkomen van een weekend bij hun vader, moe...en uit hun doen? Dan voelde ik me alwéér schuldig!
Ik heb geworsteld, met mezelf, met God en heb niet alle antwoorden gevonden. Ook ik worstelde met de vraag: "Heer, hoe zit het dan met de huwelijksbelofte naar elkaar toe? IK FAAL!!!! MAAR IK KÁN NIET ANDERS DAN DÉZE KEUS MAKEN!!!"
Wél mag ik ervaren dat deze moeilijke stap, vol twijfel...mijn gezin goed heeft gedaan. Ik zie het aan de kinderen, ik zie het aan hoe ik zelf nu in het leven sta en hoe ik ben gegroeid als mens,..naar God toe.
Glenn, mijn partner, mijn vriend, mijn maatje, heeft me geleerd om weer te vertrouwen. Door hem leerde ik dat, om met Pieter's woorden te spreken, 'niet iedere hond bijt'.
Ja! Vertrouwen geven IS moeilijk! Zéker na een breuk met je partner. Maar niet onmogelijk. Vertrouwen....is iets wat je moet léren geven...en wat je geeft...wanneer je ontdekt dat hij of zij dat waard is...omdat hij of zij een eigen persoon is...en NIET die ander....die je los moest laten.

Deze gevoelens heb ik ook deels gehad. De laatste jaren van mijn huwelijk waren niet goed. Het gestaag de liefde tussen mij en mijn vrouw te zien wegvloeien, heeft veel pijn, boosheid en machteloosheid gegeven. Zo vaak zocht ik de stilte op, na het zoveelste conflikt om een ander tussen ons in. Heb God zo vaak toegeroepen...'aub, laat er een eind aan komen' ..... 'waarom moet deze weg worden gegaan'
Na de scheiding was er boosheid, alle emotie van de jaren ervoor. De tijden van alleen voelen, werden eenzaamheid. Teleurstelling in God nam zijn plaats.

God heeft laatste half jaar mijn leven een draai gegeven, mij geleerd alle dingen te vergeven. Heb gesprekken hier over gehad met mijn ex. Zij ziet nu in dat dingen fout zijn gegaan, dat er voor liefde tussen haar en mij geen plaats, geen mogelijkheid was. Het werd uitgesproken, er was berusting, vergeving. Ok...genezing zal niet meer kunnen, ondertussen woont ze met een ander. En ik heb er ook geen behoefte meer aan, te veel is er gebeurd.
De reanimatie van mijn leven, van mijn geloof is verder gegaan, door gesprekken met mensen uit mijn kerk, waar ik zwaar in teleurgesteld was, we hebben mekaar weer ontmoet, gesproken, uitgesproken, gebeden. Daarna kon ik weer de kerk bezoeken, zag hen niet meer als belemmeringen, die tussen mij en God kwamen staan.
God is goed...dat Hij zo met je begaan is. Alle dingen die mij dwars zaten zijn weg. Nee niet de mensen, maar de pijn en verdriet zijn genezen.

God heeft mij ook geleerd dat ik mijn leven geheel aan Hem mag geven, God gaat die weg voor mij uit, ik vertrouw.

God wijst mij een weg als ik zelf geen uitkomst zie

En...
Jezus, alles geef ik U
wat ik ben en heb
en wat ik ooit zal zijn.
Al mijn hoop,
mijn plannen en mijn tijd
leg ikjn uw hand,
vertrouw ze aan U toe.
Door uw wil te doen,
leer ik om vrij te zijn.

Berichten: 125

JONATHAN890 schreef:

Deze gevoelens heb ik ook deels gehad. De laatste jaren van mijn huwelijk waren niet goed. Het gestaag de liefde tussen mij en mijn vrouw te zien wegvloeien, heeft veel pijn, boosheid en machteloosheid gegeven. Zo vaak zocht ik de stilte op, na het zoveelste conflikt om een ander tussen ons in. Heb God zo vaak toegeroepen...'aub, laat er een eind aan komen' ..... 'waarom moet deze weg worden gegaan'
Na de scheiding was er boosheid, alle emotie van de jaren ervoor. De tijden van alleen voelen, werden eenzaamheid. Teleurstelling in God nam zijn plaats.

God heeft laatste half jaar mijn leven een draai gegeven, mij geleerd alle dingen te vergeven. Heb gesprekken hier over gehad met mijn ex. Zij ziet nu in dat dingen fout zijn gegaan, dat er voor liefde tussen haar en mij geen plaats, geen mogelijkheid was. Het werd uitgesproken, er was berusting, vergeving. Ok...genezing zal niet meer kunnen, ondertussen woont ze met een ander. En ik heb er ook geen behoefte meer aan, te veel is er gebeurd.
De reanimatie van mijn leven, van mijn geloof is verder gegaan, door gesprekken met mensen uit mijn kerk, waar ik zwaar in teleurgesteld was, we hebben mekaar weer ontmoet, gesproken, uitgesproken, gebeden. Daarna kon ik weer de kerk bezoeken, zag hen niet meer als belemmeringen, die tussen mij en God kwamen staan.
God is goed...dat Hij zo met je begaan is. Alle dingen die mij dwars zaten zijn weg. Nee niet de mensen, maar de pijn en verdriet zijn genezen.

God heeft mij ook geleerd dat ik mijn leven geheel aan Hem mag geven, God gaat die weg voor mij uit, ik vertrouw.

God wijst mij een weg als ik zelf geen uitkomst zie

En...
Jezus, alles geef ik U
wat ik ben en heb
en wat ik ooit zal zijn.
Al mijn hoop,
mijn plannen en mijn tijd
leg ikjn uw hand,
vertrouw ze aan U toe.
Door uw wil te doen,
leer ik om vrij te zijn.

Dat laatste stukje Jonathan...? Is precies hetgeen ik zei tegen Hém, ná mijn scheiding. Ik stond met lege handen en een murw geslagen hart...en tóén pas kon HIJ echt in mij aan 't werk. De overgave was toen volledig...omdat ik leeg was.
Was de scheiding een menselijk falen van twee mensen? JA! Was en is God ons genadig dóór deze ellende? JA!
Kwam tóén de groei? JA! Ik hoop en bid de mens te worden...die God voor ogen had, toen HIJ mij schiep en wanneer ik het aan Hem overlaat? Zal Hij mij deze mens laat worden. Niet mijn wil, maar de Uwe, o Heer!

Berichten: 2463

En...
Jezus, alles geef ik U
wat ik ben en heb
en wat ik ooit zal zijn.
Al mijn hoop,
mijn plannen en mijn tijd
leg ikjn uw hand,
vertrouw ze aan U toe.
Door uw wil te doen,
leer ik om vrij te zijn.

http://www.youtube.com/watch?v=E_eTU6yP3Vg

ARIENNEZ498 schreef:

Dat laatste stukje Jonathan...? Is precies hetgeen ik zei tegen Hém, ná mijn scheiding. Ik stond met lege handen en een murw geslagen hart...en tóén pas kon HIJ echt in mij aan 't werk. De overgave was toen volledig...omdat ik leeg was.
Was de scheiding een menselijk falen van twee mensen? JA! Was en is God ons genadig dóór deze ellende? JA!
Kwam tóén de groei? JA! Ik hoop en bid de mens te worden...die God voor ogen had, toen HIJ mij schiep en wanneer ik het aan Hem overlaat? Zal Hij mij deze mens laat worden. Niet mijn wil, maar de Uwe, o Heer!

Berichten: 202

Ik heb net het progamma bekeken.
Het is opgenomen in twee dagen tijd heb ik begrepen.
Ik hoop voor deze vrouw dat er een vervolg is op de hulp die ze aangeboden kreeg in het filmpje.
Mijn ervaring is:
Het schuldgevoel, het gevoel van falen, het gevoel naar je kinderen toe is niet zomaar weg. Dat moet slijten. Het is een proces waar je dwars doorheen moet. Een berg stront(sorry) waar je niet omheen kan. Pas als je er dwars doorheen gaat, kan je het van je af schudden.

Ik denk dat je de tijd moet nemen om een scheiding een plekje te kunnen geven in je leven. Vooral als je door kinderen aan elkaar verbonden blijft, kan dat zomaar langer duren dan je lief is.
Ik heb door die fases van verwerken heen ervaren dat ik mijn gevoelens van me af kon leggen. En dat voelde zooo goed !!
Geen uitgebreid gebed, gewoon alleen: "God hier ben ik, ik leg mijn zorgen, en gevoelens bij u neer"
En dat voelt echt goed. Geeft rust.

Hoe ga je verder na een scheiding?
Niet stil blijven staan, maar wel de tijd nemen om je eigen gevoel vanuit een helikoptervieuw te leren bekijken. Als je zover bent dat je er afstand van kan nemen, kan je verder.

Berichten: 2463

Er is net een nieuw boek uit, met de titel "Nieuw leven na een scheiding".Het einde van je huwelijk / relatie is niet het einde van je leven.
Schrijver: Bill Butterworth
ISBN: 978-90-6067-930-2
Kosten: € 17,95
http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/nieuw-leven-na-een-scheiding/1001004007798180/index.html#product_overview

Je bent gescheiden. Je huwelijk en je dromen zijn uiteengespat. Je zit met de brokstukken, en je weet niet of ze nog aan elkaar te lijmen zijn. Je hoofd loopt over van vragen en je dagen zijn gevuld met de zorgen van alle dag, die nu dubbel zo hard op je afkomen. Regelmatig vraag je je af: Is er nog leven na mijn scheiding?

Ja! Het einde van je huwelijk is niet het einde van je leven. De God die je verleden kent, is de God die je heden draagt en ook je toekomst in zijn hand heeft. Hij wil je nieuw perspectief geven.

Dit praktische boek van Bill Butterworth helpt daarbij. Hij kent de pijn uit eigen ervaring. Hij kent de vragen, de twijfels, de alledaagse moeilijkheden. Maar hij heeft ook ervaren dat een nieuw leven mogelijk is. God is bij machte om deze diepe pijn te laten meewerken ten goede.
Daarom is dit een heel bemoedigend boek. Er is nieuw leven na een scheiding. En dat leven is er ook voor jou.

Berichten: 2215

Fijn, dat jullie zo open en eerlijk over dit onderwerp spreken. Bedankt! Ik heb de uitzending ook gezien. 't Is een onderwerp wat mij niet persoonlijk treft, maar wel iemand die me dierbaar is. Dit helpt mij om haar en anderen beter te begrijpen.

Dat lijkt mij een heel goed boek Cross, ik ga het voor haar bestellen.

Berichten: 216

JONATHAN890 schreef:

http://player.omroep.nl/?aflID=10659298

Ik zag een onderwerp op de website OuderAlleen, over schuldgevoelens na een relatie, daarop ontstond op het forum een levendige discussie over waarom schuldgevoelens, vergeving lekker makkelijk, waarom eigenlijk schuldgevoelens, hoe dan verder.

Hoe gaan hier mensen om met schuldgevoelens na een relatie?
Voel jij je schuldig naar god, naar kinderen, naar je ex partner? Hoe ga je weer verder? Zijn er dingen die je anders zou doen? Wat heb je er van geleerd?

Een erg herkenbare uitzending. Goed ook om te beseffen (voor ons vrouwen???? Verlegen lachende smiley

) dat er meestal twee schuldig zijn aan een scheiding..

Berichten: 410

JONATHAN890 schreef:

Deze gevoelens heb ik ook deels gehad. De laatste jaren van mijn huwelijk waren niet goed. Het gestaag de liefde tussen mij en mijn vrouw te zien wegvloeien, heeft veel pijn, boosheid en machteloosheid gegeven. Zo vaak zocht ik de stilte op, na het zoveelste conflikt om een ander tussen ons in. Heb God zo vaak toegeroepen...'aub, laat er een eind aan komen' ..... 'waarom moet deze weg worden gegaan'
Na de scheiding was er boosheid, alle emotie van de jaren ervoor. De tijden van alleen voelen, werden eenzaamheid. Teleurstelling in God nam zijn plaats.

God heeft laatste half jaar mijn leven een draai gegeven, mij geleerd alle dingen te vergeven. Heb gesprekken hier over gehad met mijn ex. Zij ziet nu in dat dingen fout zijn gegaan, dat er voor liefde tussen haar en mij geen plaats, geen mogelijkheid was. Het werd uitgesproken, er was berusting, vergeving. Ok...genezing zal niet meer kunnen, ondertussen woont ze met een ander. En ik heb er ook geen behoefte meer aan, te veel is er gebeurd.
De reanimatie van mijn leven, van mijn geloof is verder gegaan, door gesprekken met mensen uit mijn kerk, waar ik zwaar in teleurgesteld was, we hebben mekaar weer ontmoet, gesproken, uitgesproken, gebeden. Daarna kon ik weer de kerk bezoeken, zag hen niet meer als belemmeringen, die tussen mij en God kwamen staan.
God is goed...dat Hij zo met je begaan is. Alle dingen die mij dwars zaten zijn weg. Nee niet de mensen, maar de pijn en verdriet zijn genezen.

God heeft mij ook geleerd dat ik mijn leven geheel aan Hem mag geven, God gaat die weg voor mij uit, ik vertrouw.

God wijst mij een weg als ik zelf geen uitkomst zie

En...
Jezus, alles geef ik U
wat ik ben en heb
en wat ik ooit zal zijn.
Al mijn hoop,
mijn plannen en mijn tijd
leg ikjn uw hand,
vertrouw ze aan U toe.
Door uw wil te doen,
leer ik om vrij te zijn.

Ik vind het erg dapper van jou dat jij dit zo hebt gedaan. Je mag trots op je zelf zijn.
En ja nu kan je een nieuwe weg inslaan, de weg die voor je open ligt is een open weg die Hij jou weer opnieuw geeft.
De vrouw die jou krijg mag trots zijn op jou Knipoog smiley

Jill

Berichten: 1599

JILL658 schreef:

Ik vind het erg dapper van jou dat jij dit zo hebt gedaan. Je mag trots op je zelf zijn.
En ja nu kan je een nieuwe weg inslaan, de weg die voor je open ligt is een open weg die Hij jou weer opnieuw geeft.
De vrouw die jou krijg mag trots zijn op jou Knipoog smiley

Jill

Die weg ben ik al een tijd geleden ingegaan. En sinds ik van mijn leven loslaat, meer in Zijn handen leg, voel ik mij steeds vrijer.

Vrij van verdriet, teleurstelling, boosheid, onmacht.
Vol van god, vol van vergeving, vol van zijn liefde.

God is goed

Berichten: 1599

IEMAND schreef:

in de bijbel staat, de man mag de vrouw en de vrouw niet van de man scheiden tenzij 1 van hun doet aan overspel, maar in alle andere gevallen niet. je hebt met het huwelijk elkaar beloofd elkaar in voor en tegenspoed trouw te zijn tot de dood het scheiden zal. En als dat het gevalis, want ik heb daar uren discussie over gehad. dan moet je schuldbelijdenis doen bij de kerk en anders niet weer trouwen. Mvg

Hoi schrijver,

jammer dat je er zo over denkt. vind dit een niet over nagedacht herhalen van wat jij ooit geleerd of gehoord hebt, zonder er zelf over na te denken. Napraten van kerkelijke instituten

Ik vind sowieso al wat je schrijft, dat de man wel......en de vrouw niet.......
een aparte manier van de bijbel lezen. Waarom zou God een verschil maken tussen de man en de vrouw. Ja ... heel veel wetten in t oude testament werden geschreven in een man-mode. Maar in die tijd was t een soort gewoonte dat de vrouw wat minder belangrijk was dan de man. Nog steeds zie je dergelijke trend bij de islam.
Gelukkig heeft God ons vrijgekocht van de zonde. Wij mogen leven in een zeker weten dat God onze zonde heeft vergeven.

Ook de zonde van scheiding. Ja ik weet dat God het zo niet bedoeld heeft. Maar zo heeft God zoveel niet bedoeld. Kijk naar de Sameritaanse vrouw die bij Jezus kwam, bij de waterput. Wat zegt Jezus haar? Dat ze zondig is, dat ze de wet overtreden heeft....nee hij vertelt haar dat er Levend water is, genezing.

En dan de vrouw die door de farizeeen (lees de wet - of - mensen die alleen volgens regels trachten te leven ) voor Hem wordt gebracht, en daar aangeklaagd. Wat doet Jezus....?
Veroordeeld hij de vrouw? Nee, hij zegt tegen de farizeeen....dat degene die zonder zonde is, de eerste steen mag werpen. Daarna dropen ze af.
En.......wierp Jezus toen zelf de steen, hij is immers zonder zonde??? Nee hij vergaf.

Welke zonde is groter scheiden-begeren-stelen-god niet als 1e-vloeken-naaste niet liefhebben??
kom op.....we falen allemaal.....maar God is een vergevende God.
Daarom stond er een kruis, hing er een man aan dat kruis, is de zonde gekruisigd.

Moet er dan weer straf zijn voor een zonde? Dat zou wel heel raar zijn, dan zeg je dat t kruis niet genoeg is geweest, dat Jezus loog toen Hij zei....ALLES is volbracht.

En dan over die schuldbelijdenis doen vóór de kerk?? Maar goed dat dat een zwaar achterhaalde manier is. vind t in de categorie heksen-vervolging horen. De zwaarste zonde openbaar in de kerk maken....waarom? Om jezelf beter te voelen.

Met elke zonde horen we naar God te gaan, dit belijden en dan weten dat t vergeven is.

Over trouwen kan je ook eens de volgende dingen denken.
Trouwen, sex hebben met een man of vrouw is sowieso niet de beste weg.

1Korinthe 7:1,7,8,27,38,40
Hoe gek het ook moge klinken: 1Korinthe 7 is bepaald geen aanbeveling van het huwelijk. Integendeel zelfs. Paulus begint zijn relaas over het huwelijk zelfs met de bewering dat het ideaal is voor een mens om (zoals er letterlijk staat) "een vrouw niet aan te raken". En: wie trouwt doet goed, maar wie niet trouwt doet beter.

Het enige argument dat Paulus in 1Korinthe 7 noemt om te trouwen, is gebrek aan zelfbeheersing. "Indien zij zich niet kunnen beheersen, laten zij dan trouwen. Want het is beter te trouwen dan te branden". Dat klinkt misschien niet zo elegant (en romantisch) maar het is wel eerlijk. Paulus erkent ook ruiterlijk dat niet iedereen (zoals hijzelf) begiftigd is met de gave van onthouding.
1Korinthe 7:2,7-9

Maar ik ga die weg graag .En verder ben ik t niet helemaal met Paulus eens hoor. God schiep man en vrouw. En de man zou zijn ouders verlaten en een vrouw zoeken en één vlees worden.

Berichten: 179

IEMAND schreef:
de man mag de vrouw en de vrouw niet van de man
in de bijbel staat, scheiden tenzij 1 van hun doet aan overspel, maar in alle andere gevallen niet. je hebt met het huwelijk elkaar beloofd elkaar in voor en tegenspoed trouw te zijn tot de dood het scheiden zal. En als dat het gevalis, want ik heb daar uren discussie over gehad. dan moet je schuldbelijdenis doen bij de kerk en anders niet weer trouwen. Mvg

JONATHAN890 schreef:

Hoi schrijver,

jammer dat je er zo over denkt. vind dit een niet over nagedacht herhalen van wat jij ooit geleerd of gehoord hebt, zonder er zelf over na te denken. Napraten van kerkelijke instituten

Ik vind sowieso al wat je schrijft, dat de man wel......en de vrouw niet....... een aparte manier van de bijbel lezen. Waarom zou God een verschil maken tussen de man en de vrouw. Ja ... heel veel wetten in t oude testament werden geschreven in een man-mode. Maar in die tijd was t een soort gewoonte dat de vrouw wat minder belangrijk was dan de man. Nog steeds zie je dergelijke trend bij de islam.
Gelukkig heeft God ons vrijgekocht van de zonde. Wij mogen leven in een zeker weten dat God onze zonde heeft vergeven.

Ook de zonde van scheiding. Ja ik weet dat God het zo niet bedoeld heeft. Maar zo heeft God zoveel niet bedoeld. Kijk naar de Sameritaanse vrouw die bij Jezus kwam, bij de waterput. Wat zegt Jezus haar? Dat ze zondig is, dat ze de wet overtreden heeft....nee hij vertelt haar dat er Levend water is, genezing.

En dan de vrouw die door de farizeeen (lees de wet - of - mensen die alleen volgens regels trachten te leven ) voor Hem wordt gebracht, en daar aangeklaagd. Wat doet Jezus....?
Veroordeeld hij de vrouw? Nee, hij zegt tegen de farizeeen....dat degene die zonder zonde is, de eerste steen mag werpen. Daarna dropen ze af.
En.......wierp Jezus toen zelf de steen, hij is immers zonder zonde??? Nee hij vergaf.

Welke zonde is groter scheiden-begeren-stelen-god niet als 1e-vloeken-naaste niet liefhebben??
kom op.....we falen allemaal.....maar God is een vergevende God.
Daarom stond er een kruis, hing er een man aan dat kruis, is de zonde gekruisigd.

Moet er dan weer straf zijn voor een zonde? Dat zou wel heel raar zijn, dan zeg je dat t kruis niet genoeg is geweest, dat Jezus loog toen Hij zei....ALLES is volbracht.

En dan over die schuldbelijdenis doen vóór de kerk?? Maar goed dat dat een zwaar achterhaalde manier is. vind t in de categorie heksen-vervolging horen. De zwaarste zonde openbaar in de kerk maken....waarom? Om jezelf beter te voelen.

Met elke zonde horen we naar God te gaan, dit belijden en dan weten dat t vergeven is.

Over trouwen kan je ook eens de volgende dingen denken.
Trouwen, sex hebben met een man of vrouw is sowieso niet de beste weg.

1Korinthe 7:1,7,8,27,38,40
Hoe gek het ook moge klinken: 1Korinthe 7 is bepaald geen aanbeveling van het huwelijk. Integendeel zelfs. Paulus begint zijn relaas over het huwelijk zelfs met de bewering dat het ideaal is voor een mens om (zoals er letterlijk staat) "een vrouw niet aan te raken". En: wie trouwt doet goed, maar wie niet trouwt doet beter.

Het enige argument dat Paulus in 1Korinthe 7 noemt om te trouwen, is gebrek aan zelfbeheersing. "Indien zij zich niet kunnen beheersen, laten zij dan trouwen. Want het is beter te trouwen dan te branden". Dat klinkt misschien niet zo elegant (en romantisch) maar het is wel eerlijk. Paulus erkent ook ruiterlijk dat niet iedereen (zoals hijzelf) begiftigd is met de gave van onthouding.
1Korinthe 7:2,7-9

Maar ik ga die weg graag .En verder ben ik t niet helemaal met Paulus eens hoor. God schiep man en vrouw. En de man zou zijn ouders verlaten en een vrouw zoeken en één vlees worden.

die schrijver ben ik,want dit was een prive mail.

bedankt voor het plaatsen, ik welke vorm dan ook.

Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

Hoi schrijver,

jammer dat je er zo over denkt. vind dit een niet over nagedacht herhalen van wat jij ooit geleerd of gehoord hebt, zonder er zelf over na te denken. Napraten van kerkelijke instituten

Ik vind sowieso al wat je schrijft, dat de man wel......en de vrouw niet.......
een aparte manier van de bijbel lezen. Waarom zou God een verschil maken tussen de man en de vrouw. Ja ... heel veel wetten in t oude testament werden geschreven in een man-mode. Maar in die tijd was t een soort gewoonte dat de vrouw wat minder belangrijk was dan de man. Nog steeds zie je dergelijke trend bij de islam.
Gelukkig heeft God ons vrijgekocht van de zonde. Wij mogen leven in een zeker weten dat God onze zonde heeft vergeven.

Ook de zonde van scheiding. Ja ik weet dat God het zo niet bedoeld heeft. Maar zo heeft God zoveel niet bedoeld. Kijk naar de Sameritaanse vrouw die bij Jezus kwam, bij de waterput. Wat zegt Jezus haar? Dat ze zondig is, dat ze de wet overtreden heeft....nee hij vertelt haar dat er Levend water is, genezing.

En dan de vrouw die door de farizeeen (lees de wet - of - mensen die alleen volgens regels trachten te leven ) voor Hem wordt gebracht, en daar aangeklaagd. Wat doet Jezus....?
Veroordeeld hij de vrouw? Nee, hij zegt tegen de farizeeen....dat degene die zonder zonde is, de eerste steen mag werpen. Daarna dropen ze af.
En.......wierp Jezus toen zelf de steen, hij is immers zonder zonde??? Nee hij vergaf.

Welke zonde is groter scheiden-begeren-stelen-god niet als 1e-vloeken-naaste niet liefhebben??
kom op.....we falen allemaal.....maar God is een vergevende God.
Daarom stond er een kruis, hing er een man aan dat kruis, is de zonde gekruisigd.

Moet er dan weer straf zijn voor een zonde? Dat zou wel heel raar zijn, dan zeg je dat t kruis niet genoeg is geweest, dat Jezus loog toen Hij zei....ALLES is volbracht.

En dan over die schuldbelijdenis doen vóór de kerk?? Maar goed dat dat een zwaar achterhaalde manier is. vind t in de categorie heksen-vervolging horen. De zwaarste zonde openbaar in de kerk maken....waarom? Om jezelf beter te voelen.

Met elke zonde horen we naar God te gaan, dit belijden en dan weten dat t vergeven is.

Over trouwen kan je ook eens de volgende dingen denken.
Trouwen, sex hebben met een man of vrouw is sowieso niet de beste weg.

1Korinthe 7:1,7,8,27,38,40
Hoe gek het ook moge klinken: 1Korinthe 7 is bepaald geen aanbeveling van het huwelijk. Integendeel zelfs. Paulus begint zijn relaas over het huwelijk zelfs met de bewering dat het ideaal is voor een mens om (zoals er letterlijk staat) "een vrouw niet aan te raken". En: wie trouwt doet goed, maar wie niet trouwt doet beter.

Het enige argument dat Paulus in 1Korinthe 7 noemt om te trouwen, is gebrek aan zelfbeheersing. "Indien zij zich niet kunnen beheersen, laten zij dan trouwen. Want het is beter te trouwen dan te branden". Dat klinkt misschien niet zo elegant (en romantisch) maar het is wel eerlijk. Paulus erkent ook ruiterlijk dat niet iedereen (zoals hijzelf) begiftigd is met de gave van onthouding.
1Korinthe 7:2,7-9

Maar ik ga die weg graag .En verder ben ik t niet helemaal met Paulus eens hoor. God schiep man en vrouw. En de man zou zijn ouders verlaten en een vrouw zoeken en één vlees worden.

Zeg Jonathan, zou het niet gepaster zijn om dit op een persoonlijke manier met Iemand te bespreken?

Berichten: 1464

ppf een heftig onderwerp,zeker als je veel meegemaakt hebt in je huwelijk.Als het tot een scheiding komt en je bent eerlijk naar God naar jezelf en naar de ander toe dan weet je dat beide partners fouten gemaakt hebben als een van hen dan het verbond voor God aangegaan verbreekt dan komt daar veel bij kijken.pijn,verwarring,smaad,boosheid etc etc.bij mij was er ook opluchting en nee niet zozeer een schuldgevoel naar mijn expartner toe,dit schuldgevoel kwam pas veel later toen na de scheiding mijn ex God nog verder losliet en verkeerde vrienden koos waardoor er schade aan de kids gedaan werdt(details bespaar ik jullie)
dan kun je alleen naar God gaan,ik kon dicht bij God blijven omdat Hij mij vasthield en mij omringde met echte christelijke vrienden die mij erdoor droegen door een cordon van gebed.na 5 jaar kon ik komen tot oprechte vergeving naar mijnb ex toe,wilde dat zeggen dat hij nu weer een vriend werd ; NEE.dat ik hem weer vertrouw ; NEE.maar wel zette het mij vrij om weer te groeien in mijn geloof en relatie naar God toe.
nu heb ik pas weer een relatie verbroken en ja dat doet even pijn als je merkt dat de ander niet die persoon is die je dacht dat hij was,maar er was opluchting dat God mij behoed heeft om fouten te maken en dat mijn kinderen beschermd zijn gebleven.
ik heb bewust een lange tijd gewacht om op avances in te gaan omdat er eerst herstel en innerlijke genezing nodig was,als je emoties nog overhoop liggen zeg ik op puinhopen kun je geen relaties bouwen,die moeten eerst opgeruimt zijn,dan kun je verder
en ondanks alles blijf ik openstaan voor een evt. nieuwe relatie omdat ik gewoon weet dat er echt wel goede ,eerlijke en respectvolle mannen zijn,alleen moeten we op God vertrouwen en dicht bij Hem blijven om het kaf van het koren te onderscheiden,
Soms vind ik het moeilijk naar de kids toe ook omdat zij aangeven dat ze wel een nieuwe papa zouden willen en dat is niet iets wat ik hen zomaar 123 kan geven,ik vertel ze dat ze er voor kunnen bidden dat God de juiste op ons pad brengt.en daarwil ik op blijven vertrouwen,alles op Gods tijd

Berichten: 1599

KAT125 schreef:

IEMAND schreef:

die schrijver ben ik,want dit was een prive mail.

bedankt voor het plaatsen, ik welke vorm dan ook.

Ik heb heel bewust jouw naam er niet bij gezet. Ben gewoon integer, niets rots bedoeld.

Weet je...omdat ik dit onderwerp startte krijg ik mailtjes van mensen, die mij als zondaar bestempelen....hahhaa mensen met mensenkennis, daar hou ik van, maar niet van mensen die mij veroordelen.

En dan ik dan toevallig jouw mail eruit pikte omdat die nog redelijk vriendelijk was, maar mij ook tegen mijn hoofd stootte, is dan jammer.
Ik heb niets tegen jou persoonlijk, gisteren ook heel lang met je ge-chat en als mens tegen mens heb ik niets tegen je, alleen de veroordeling die in dingen spreekt raakt mij en doet mij pijn.

Weet je.... voor iedereen die mij (en velen met mij) veroordeelt.

MORGEN IN SPIJKENISSE........STENIGING VAN MIJ. Amerikaanse party...zelf je stenen meenemen. Misschien dat er nog wel een paar om mij heen komen staan.

MAAR WEL..... wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Vooraf kan je oefenen in mikken, zal een kruis opstellen.

En dan nog t volgende:

zonde is:
Gods weg niet te gaan
God niet op 1e plaats
Zijn naam niet oprecht gebruiken
Geen tijd in je leven nemen om Hem te dienen
Mensen die er voor jou zijn hoger achten dan jezelf
Boosheid en woede niet kunnen bedwingen, maar uiten
In een relatie aan anderen denken, in gedachten een ander begeren
Dingen van een ander afnemen
Leugens, roddelen om zelf beter te worden
Niet tevreden zijn met de dingen die God je gegeven hebt, maar meer willen

Nou ik heb gefaald tegen ALLEMAAL, maar God dank....... God vergeeft !!!
En God wil mijn leven in Zijn hand houden en mij de weg wijzen, soms niet de weg die ik wil gaan, maar God is Liefde en als ik Hem vertrouw gaat t goed.

En nu zal ik wel weer mensen tegen t hoofd hebben gestoten Gefrustreerde smiley

Sorry ik ben geen Engeltje smiley

, maar net als jij , wel een kind van God.

Berichten: 1599

CHATULIEM619 schreef:

Zeg Jonathan, zou het niet gepaster zijn om dit op een persoonlijke manier met Iemand te bespreken?

Heb ik gedaan... Heb ook zijn naam niet in mijn reactie gezet. En hem persoonlijk gemaild en nog een vervolg gesprek met hem gehad.

maar zoals ik al in bovenstaande reactie schreef ...... als mensen mij uitmaken voor super zondaar.... ZONDER zich te verdiepen waarom iemand is gescheiden, vind ik die mensen hypocriet, witgepleisterde graven, farizeeers.

Weet je.....mijn ex was verliefd op een ander, zeker al 6 jr lang, en of ze t gedaan heeft (t interessert mij niet meer)..... en ik heb gevochten voor mijn huwelijk, gebeden, gestreden, verdriet gehad, maar toen de jongste 6 was en mijn binding met haar goed was, was t voor mij ook genoeg en toen ze weer zij te willen scheiden heb ik ja gezegd, met heeeeel veeel verdriet.
En ik heb tranen gelaten, teleurstelling gevoeld, ook in God, ook in veel mensen uit de kerk, en ben door een heel diep dal gegaan......maar
GOD is al die tijd bij mij gebleven, omdat Hij niet loslaat wat Zijn hand is begonnen.
En de mensen die mij hebben laten vallen, daar heb ik mee gesproken, met hen gebeden en vergeven.

Daardoor is Zijn vergeving ook ten volle in mijn leven gekomen.

En die God is mijn Heer, die mij veel heeft gegeven, en ondanks alles wat ik ben ontnomen in mijn leven ben ik Hem toch dankbaar, omdat ik Hem in mijn leven heb. Ik ben Zijn kind.

Hoe kan ik verder leven,Hoe moet ik verder gaan.
Kan ik ooit vergeven,wat mij is aangedaan.
De woorden in mijn ziel, de haat en bitterheid,
lijken niet te helen niet door woorden, niet door tijd.

refrein:
Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

O God , ik heb U nodig, Ik kan het zelf niet.
Ik lijk haast te verstikken,in angst en in verdriet.
Hoe kan ik ooit vergeven, zoals U mij vergeeft,
dwars door alles heen wat mij beschadigd heeft.

Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

Geef mij de kracht van Uw liefde om verder te gaan,
ook al zal er een litteken blijven bestaan.
Want is Uw liefde niet sterker dan de dood,
en Uw vergeving niet dieper dan mijn nood?

refrein
Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

Want waar Uw vergeving is zal genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen,
waar Uw vergeving is zal genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen

Berichten: 2463

JONATHAN890 schreef:

Waarom zou je je moeten verdedigen Jonathan, met God ben je in het reine toch, en je hebt vergeven..... dus die stenen, daar hoef je niet bang voor te zijn.

Een mooi lied heb je uitgezocht Jonathan opwekking 629

http://www.youtube.com/watch?v=Auz7dGcELEg

Hoe kan ik verder leven,Hoe moet ik verder gaan.
Kan ik ooit vergeven,wat mij is aangedaan.
De woorden in mijn ziel, de haat en bitterheid,
lijken niet te helen niet door woorden, niet door tijd.

refrein:
Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

O God , ik heb U nodig, Ik kan het zelf niet.
Ik lijk haast te verstikken,in angst en in verdriet.
Hoe kan ik ooit vergeven, zoals U mij vergeeft,
dwars door alles heen wat mij beschadigd heeft.

Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

Geef mij de kracht van Uw liefde om verder te gaan,
ook al zal er een litteken blijven bestaan.
Want is Uw liefde niet sterker dan de dood,
en Uw vergeving niet dieper dan mijn nood?

refrein
Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

Want waar Uw vergeving is zal genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen,
waar Uw vergeving is zal genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen

Berichten: 1599

CROSSROAD317 schreef:

Ik verdedig mij niet, maar ik vind t volgende:

Er is geen enkele zonde groter dan de andere, allen zijn gelijk.

Zonde is je doel missen

Nog meer zonde is het als je je zonde niet aan t kruis bij Jezus brengt, Zijn tranen in zijn ogen hebt gezien, en hebben mogen ervaren dat die traan er voor jou was. Een traan van blijdschap van Jezus, dat je daar bent gekomen.

Berichten: 674

JONATHAN890 schreef:

Hoi schrijver,

jammer dat je er zo over denkt. vind dit een niet over nagedacht herhalen van wat jij ooit geleerd of gehoord hebt, zonder er zelf over na te denken. Napraten van kerkelijke instituten

Ik vind sowieso al wat je schrijft, dat de man wel......en de vrouw niet.......
een aparte manier van de bijbel lezen. Waarom zou God een verschil maken tussen de man en de vrouw. Ja ... heel veel wetten in t oude testament werden geschreven in een man-mode. Maar in die tijd was t een soort gewoonte dat de vrouw wat minder belangrijk was dan de man. Nog steeds zie je dergelijke trend bij de islam.
Gelukkig heeft God ons vrijgekocht van de zonde. Wij mogen leven in een zeker weten dat God onze zonde heeft vergeven.

Ook de zonde van scheiding. Ja ik weet dat God het zo niet bedoeld heeft. Maar zo heeft God zoveel niet bedoeld. Kijk naar de Sameritaanse vrouw die bij Jezus kwam, bij de waterput. Wat zegt Jezus haar? Dat ze zondig is, dat ze de wet overtreden heeft....nee hij vertelt haar dat er Levend water is, genezing.

En dan de vrouw die door de farizeeen (lees de wet - of - mensen die alleen volgens regels trachten te leven ) voor Hem wordt gebracht, en daar aangeklaagd. Wat doet Jezus....?
Veroordeeld hij de vrouw? Nee, hij zegt tegen de farizeeen....dat degene die zonder zonde is, de eerste steen mag werpen. Daarna dropen ze af.
En.......wierp Jezus toen zelf de steen, hij is immers zonder zonde??? Nee hij vergaf.

Welke zonde is groter scheiden-begeren-stelen-god niet als 1e-vloeken-naaste niet liefhebben??
kom op.....we falen allemaal.....maar God is een vergevende God.
Daarom stond er een kruis, hing er een man aan dat kruis, is de zonde gekruisigd.

Moet er dan weer straf zijn voor een zonde? Dat zou wel heel raar zijn, dan zeg je dat t kruis niet genoeg is geweest, dat Jezus loog toen Hij zei....ALLES is volbracht.

En dan over die schuldbelijdenis doen vóór de kerk?? Maar goed dat dat een zwaar achterhaalde manier is. vind t in de categorie heksen-vervolging horen. De zwaarste zonde openbaar in de kerk maken....waarom? Om jezelf beter te voelen.

Met elke zonde horen we naar God te gaan, dit belijden en dan weten dat t vergeven is.

Over trouwen kan je ook eens de volgende dingen denken.
Trouwen, sex hebben met een man of vrouw is sowieso niet de beste weg.

1Korinthe 7:1,7,8,27,38,40
Hoe gek het ook moge klinken: 1Korinthe 7 is bepaald geen aanbeveling van het huwelijk. Integendeel zelfs. Paulus begint zijn relaas over het huwelijk zelfs met de bewering dat het ideaal is voor een mens om (zoals er letterlijk staat) "een vrouw niet aan te raken". En: wie trouwt doet goed, maar wie niet trouwt doet beter.

Het enige argument dat Paulus in 1Korinthe 7 noemt om te trouwen, is gebrek aan zelfbeheersing. "Indien zij zich niet kunnen beheersen, laten zij dan trouwen. Want het is beter te trouwen dan te branden". Dat klinkt misschien niet zo elegant (en romantisch) maar het is wel eerlijk. Paulus erkent ook ruiterlijk dat niet iedereen (zoals hijzelf) begiftigd is met de gave van onthouding.
1Korinthe 7:2,7-9

Maar ik ga die weg graag .En verder ben ik t niet helemaal met Paulus eens hoor. God schiep man en vrouw. En de man zou zijn ouders verlaten en een vrouw zoeken en één vlees worden.

Zeer goede opmerkingen Jonathan,. Ik ga je verhaal bewaren, staan erg goede opmerkingen in........

Ik heb ook veel gedaan, wat God heeft verboden...zelfs met getrouwde mannen naar bed geweest in mijn zondige periode en dus heb ik me ook aan echtbreuk schuldig gemaakt toen daardoor.....God heeft me dit echter allemaal vergeven.....

God is inderdaad GOED, maar Hij wil ook, dat we niet meer zondigen. Dat zei Hij ook tegen die overspelige vrouw, die door de Farizeeers werd opgebracht, toen ze op heterdaad betrapt werd .......Jezus zei toen: heeft niemand u veroordeeld, ik ook niet, maar ga heen en zondig niet meer.

Jezus praat de zonde niet maar op een goedkope manier goed. Hij heeft er tenslotte voor aan het kruis moeten hangen. Knipoog smiley

Berichten: 2113

GRACE585 schreef:

ppf een heftig onderwerp,zeker als je veel meegemaakt hebt in je huwelijk.Als het tot een scheiding komt en je bent eerlijk naar God naar jezelf en naar de ander toe dan weet je dat beide partners fouten gemaakt hebben als een van hen dan het verbond voor God aangegaan verbreekt dan komt daar veel bij kijken.pijn,verwarring,smaad,boosheid etc etc.bij mij was er ook opluchting en nee niet zozeer een schuldgevoel naar mijn expartner toe,dit schuldgevoel kwam pas veel later toen na de scheiding mijn ex God nog verder losliet en verkeerde vrienden koos waardoor er schade aan de kids gedaan werdt(details bespaar ik jullie)
dan kun je alleen naar God gaan,ik kon dicht bij God blijven omdat Hij mij vasthield en mij omringde met echte christelijke vrienden die mij erdoor droegen door een cordon van gebed.na 5 jaar kon ik komen tot oprechte vergeving naar mijnb ex toe,wilde dat zeggen dat hij nu weer een vriend werd ; NEE.dat ik hem weer vertrouw ; NEE.maar wel zette het mij vrij om weer te groeien in mijn geloof en relatie naar God toe.
nu heb ik pas weer een relatie verbroken en ja dat doet even pijn als je merkt dat de ander niet die persoon is die je dacht dat hij was,maar er was opluchting dat God mij behoed heeft om fouten te maken en dat mijn kinderen beschermd zijn gebleven.
ik heb bewust een lange tijd gewacht om op avances in te gaan omdat er eerst herstel en innerlijke genezing nodig was,als je emoties nog overhoop liggen zeg ik op puinhopen kun je geen relaties bouwen,die moeten eerst opgeruimt zijn,dan kun je verder
en ondanks alles blijf ik openstaan voor een evt. nieuwe relatie omdat ik gewoon weet dat er echt wel goede ,eerlijke en respectvolle mannen zijn,alleen moeten we op God vertrouwen en dicht bij Hem blijven om het kaf van het koren te onderscheiden,
Soms vind ik het moeilijk naar de kids toe ook omdat zij aangeven dat ze wel een nieuwe papa zouden willen en dat is niet iets wat ik hen zomaar 123 kan geven,ik vertel ze dat ze er voor kunnen bidden dat God de juiste op ons pad brengt.en daarwil ik op blijven vertrouwen,alles op Gods tijd

Lieve Grace, als je kinderen aangeven dat ze wel een nieuwe papa zouden willen ... pffff ... tja, besef dat dit moeilijk voor je is, maar weet je .... als jij een vriend krijgt zal dat nooit een vervanger papa voor je kids zijn, hoe moeilijk misschien ook.
Ze moeten het doen met de vader die ze hebben, en ik weet ... dat is niet gemakkelijk en als je jonge kids hebt is dat helemaal moeilijk omdat ze het misschien nog niet zo kunnen begrijpen.
Natuurlijk kan als jij een vriend krijgt dit veel voor je kids betekenen, maar een papa zal het nooit worden.
De waarheid is soms hard .... sterkte !!

Berichten: 179

JONATHAN890 schreef:

Heb ik gedaan... Heb ook zijn naam niet in mijn reactie gezet. En hem persoonlijk gemaild en nog een vervolg gesprek met hem gehad.

maar zoals ik al in bovenstaande reactie schreef ...... als mensen mij uitmaken voor super zondaar.... ZONDER zich te verdiepen waarom iemand is gescheiden, vind ik die mensen hypocriet, witgepleisterde graven, farizeeers.

Weet je.....mijn ex was verliefd op een ander, zeker al 6 jr lang, en of ze t gedaan heeft (t interessert mij niet meer)..... en ik heb gevochten voor mijn huwelijk, gebeden, gestreden, verdriet gehad, maar toen de jongste 6 was en mijn binding met haar goed was, was t voor mij ook genoeg en toen ze weer zij te willen scheiden heb ik ja gezegd, met heeeeel veeel verdriet.
En ik heb tranen gelaten, teleurstelling gevoeld, ook in God, ook in veel mensen uit de kerk, en ben door een heel diep dal gegaan......maar
GOD is al die tijd bij mij gebleven, omdat Hij niet loslaat wat Zijn hand is begonnen.
En de mensen die mij hebben laten vallen, daar heb ik mee gesproken, met hen gebeden en vergeven.

Daardoor is Zijn vergeving ook ten volle in mijn leven gekomen.

En die God is mijn Heer, die mij veel heeft gegeven, en ondanks alles wat ik ben ontnomen in mijn leven ben ik Hem toch dankbaar, omdat ik Hem in mijn leven heb. Ik ben Zijn kind.

Hoe kan ik verder leven,Hoe moet ik verder gaan.
Kan ik ooit vergeven,wat mij is aangedaan.
De woorden in mijn ziel, de haat en bitterheid,
lijken niet te helen niet door woorden, niet door tijd.

refrein:
Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

O God , ik heb U nodig, Ik kan het zelf niet.
Ik lijk haast te verstikken,in angst en in verdriet.
Hoe kan ik ooit vergeven, zoals U mij vergeeft,
dwars door alles heen wat mij beschadigd heeft.

Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

Geef mij de kracht van Uw liefde om verder te gaan,
ook al zal er een litteken blijven bestaan.
Want is Uw liefde niet sterker dan de dood,
en Uw vergeving niet dieper dan mijn nood?

refrein
Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

Want waar Uw vergeving is zal genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen,
waar Uw vergeving is zal genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen

b t w, heb ik jou uitgemakat voor een super zondaar? ik heb alleen gezegt om welke reden ik het niet geod keur en waarom het wel mag.

Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

Ik heb heel bewust jouw naam er niet bij gezet. Ben gewoon integer, niets rots bedoeld.

Weet je...omdat ik dit onderwerp startte krijg ik mailtjes van mensen, die mij als zondaar bestempelen....hahhaa mensen met mensenkennis, daar hou ik van, maar niet van mensen die mij veroordelen.

En dan ik dan toevallig jouw mail eruit pikte omdat die nog redelijk vriendelijk was, maar mij ook tegen mijn hoofd stootte, is dan jammer.
Ik heb niets tegen jou persoonlijk, gisteren ook heel lang met je ge-chat en als mens tegen mens heb ik niets tegen je, alleen de veroordeling die in dingen spreekt raakt mij en doet mij pijn.

Weet je.... voor iedereen die mij (en velen met mij) veroordeelt.

MORGEN IN SPIJKENISSE........STENIGING VAN MIJ. Amerikaanse party...zelf je stenen meenemen. Misschien dat er nog wel een paar om mij heen komen staan.

MAAR WEL..... wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Vooraf kan je oefenen in mikken, zal een kruis opstellen.

En dan nog t volgende:

zonde is:
Gods weg niet te gaan
God niet op 1e plaats
Zijn naam niet oprecht gebruiken
Geen tijd in je leven nemen om Hem te dienen
Mensen die er voor jou zijn hoger achten dan jezelf
Boosheid en woede niet kunnen bedwingen, maar uiten
In een relatie aan anderen denken, in gedachten een ander begeren
Dingen van een ander afnemen
Leugens, roddelen om zelf beter te worden
Niet tevreden zijn met de dingen die God je gegeven hebt, maar meer willen

Nou ik heb gefaald tegen ALLEMAAL, maar God dank....... God vergeeft !!!
En God wil mijn leven in Zijn hand houden en mij de weg wijzen, soms niet de weg die ik wil gaan, maar God is Liefde en als ik Hem vertrouw gaat t goed.

En nu zal ik wel weer mensen tegen t hoofd hebben gestoten Gefrustreerde smiley

Sorry ik ben geen Engeltje smiley

, maar net als jij , wel een kind van God.

hmmm ... is zonde: "Boosheid en woede niet kunnen bedwingen, maar uiten" ??? Volgens mij is Jezus toch echt boos geweest op die farizeeers (die Hem probeerden onderuit te halen en die overspelige vrouw op heterdaad betrapt hadden en Jezus daarmee confronteerden) en ik denk ook dat ze (die farizeeers) dat geweten hebben ... en volgens mij was Jezus zonder zonde ... Knipoog smiley

Berichten: 1599

KAT125 schreef:

b t w, heb ik jou uitgemakat voor een super zondaar? ik heb alleen gezegt om welke reden ik het niet geod keur en waarom het wel mag.

Nee je leest niet goed....Jij hebt dat niet gezegd...ik schrijf dat er mensen zijn die mij super zondaar vinden. ook zijn er die, vanwege de woorden die ik schrijf mij, wolf in schaapskleren noemt, dat ik niet mag trouwen omdat ik zondig ben

en dat vind ik jammer, er is geen zonde groter dan een andere...en daarom mijn reactie.