Loslaten

Berichten: 304

Ik denk dat er in ieders leven momenten zijn dat je probeert de dingen die je pijn hebben gedaan en verdriet om dit los te laten. Ik denk zelf dat je iets kan loslaten als je dit een plekje hebt gegeven. Plek geven is het parkeren en dit kan als je de negatieve emoties hebt verwerkt en doorleeft zodat je dit kan parkeren. Ik vind dit een prachtig gedicht en wilde dit delen, geeft precies weer hoe je kan loslaten.

Loslaten.
Loslaten wat je lief en dierbaar is,
loslaten naar wie je hart uitging.
Je doet het niet ineens.
Het is als het gaan van een lange weg.
Een weg, geplaveid met herinneringen,
de beelden van weleer, en met emoties diep en scherp
Al gaande ga je stap voor stap zien,
hoe het was, echt was
Je leert te zien voorbij de buitenkant,
je ziet verborgen patroon
het hoe, waarom
Je ziet wat de ander toen bewoog.
je ziet wat je toen in het verleden, niet kon zien
Omdat je er nog midden in stond,
deel was van het geheel
Maar nu bij elke stap de afstand groeit, nu ga je zien,
begrijpen en aanvaarden.
Zo groeit het inzicht in wat het was.
En pas wanneer je alles hebt gezien, doorvoeld,
wanneer je hebt begrepen hoe het was, echt was.
wanneer de tranen zijn gegaan, pas dan eindelijk,
kun je de deur van het verleden sluiten
en ben je vrij en open voor wat,
zolang al naar je toe wil komen
Toekomst opent zich,
en jij je kunt het onbevangen laten komen.
Eindelijk open, echt open.

Gr Marenth.

Berichten: 317

Mooi........

Berichten: 109

Prachtig!

MARENTH030 schreef:

Ik denk dat er in ieders leven momenten zijn dat je probeert de dingen die je pijn hebben gedaan en verdriet om dit los te laten. Ik denk zelf dat je iets kan loslaten als je dit een plekje hebt gegeven. Plek geven is het parkeren en dit kan als je de negatieve emoties hebt verwerkt en doorleeft zodat je dit kan parkeren. Ik vind dit een prachtig gedicht en wilde dit delen, geeft precies weer hoe je kan loslaten.

Loslaten.
Loslaten wat je lief en dierbaar is,
loslaten naar wie je hart uitging.
Je doet het niet ineens.
Het is als het gaan van een lange weg.
Een weg, geplaveid met herinneringen,
de beelden van weleer, en met emoties diep en scherp
Al gaande ga je stap voor stap zien,
hoe het was, echt was
Je leert te zien voorbij de buitenkant,
je ziet verborgen patroon
het hoe, waarom
Je ziet wat de ander toen bewoog.
je ziet wat je toen in het verleden, niet kon zien
Omdat je er nog midden in stond,
deel was van het geheel
Maar nu bij elke stap de afstand groeit, nu ga je zien,
begrijpen en aanvaarden.
Zo groeit het inzicht in wat het was.
En pas wanneer je alles hebt gezien, doorvoeld,
wanneer je hebt begrepen hoe het was, echt was.
wanneer de tranen zijn gegaan, pas dan eindelijk,
kun je de deur van het verleden sluiten
en ben je vrij en open voor wat,
zolang al naar je toe wil komen
Toekomst opent zich,
en jij je kunt het onbevangen laten komen.
Eindelijk open, echt open.

Gr Marenth.

Berichten: 304

JANE866 schreef:

Prachtig!

Dank je wel Zwaluwtje en Jane.
Gr Marenth.

Berichten: 45

Wat een prachtig en zo treffend weergegeven gedicht over loslaten. Wat een herkenning en ik denk dat dit geldt voor velen die om wat voor reden hebben moeten loslaten.

Het mooiste is om tot ontdekking te komen dat ik niet los gelaten ben en in een moeilijke tijd ongemerkt gedragen ben geweest door de goede herder. God laat nooit los.

Berichten: 304

BEN829 schreef:

Wat een prachtig en zo treffend weergegeven gedicht over loslaten. Wat een herkenning en ik denk dat dit geldt voor velen die om wat voor reden hebben moeten loslaten.

Het mooiste is om tot ontdekking te komen dat ik niet los gelaten ben en in een moeilijke tijd ongemerkt gedragen ben geweest door de goede herder. God laat nooit los.

Dank je wel Ben.
Inderdaad loslaten is zo moeilijk, en dat kost tijd. Precies wat je aangeeft, herkenning in het los laten om welke reden dan ook!
Mooi om te lezen dat je niet bent losgelaten, je gedragen voelde en de nabijheid van God mocht ervaren in je leven!
Gr Marenth.