Niet-christelijke huisgenootjes

Berichten: 17

Beste Christianmatchers,

Ik zit een beetje met een vervelend probleem. Sinds een aantal maanden woon ik op kamers in Utrecht, waar ik studeer. Vanwege een gebrek aan studentenkamers is het in Utrecht erg lastig om aan een geschikte kamer te komen. Ik was dan ook erg blij toen ik na een hospiteeravond bij een erg mooi gelegen en gezellig huis te horen kreeg dat ze mij hadden gekozen. Omdat ik bang was dat ik de kamer niet zou krijgen had ik achterwege gelaten dat ik christelijk ben. Inmiddels weten mijn huisgenootjes wel dat ik christelijk ben, zij respecteren dat ook, maar ik denk dat het toch beter was geweest als ik van tevoren eerlijk was geweest over mijn levensvisie. Ik vind mijn huisgenootjes ontzettend lief en zorgzaam, des te moeilijker ik het vind om mij kritisch over hen uit te laten. Ik vind dat ik mensen vrij moet laten in hun levenskeuzes, maar ik kan niet zeggen dat ik alles wat er in mijn huis plaatsvindt goedkeur.

Ik stoor mij het meest aan het taalgebruik wat de meiden af en toe bezigen; zij vloeken en schelden veel. Een paar meisjes zijn lid bij UVSV, een vrouwelijke-studentenvereniging. Laatst liet één van de meiden weten dat zij zich seksueel had ingelaten met 5 jongens van het corps in senaatskamer. Dit vond ik zo schokkend dat ik er even misselijk van werd, en er ook slecht van heb geslapen. Ik heb het een plaatsje weten te geven nadat ik er met de meiden over gepraat heb. Zij vroegen mij om hun keuzes en vrije leefstijl te accepteren. Aangezien zij mijn leefstijl ook respecteren, leek het mij niet meer dan redelijk om op hun verzoek in te gaan.

Ik bid elke dag voor mijn huisgenootjes, maar ik vind het ook erg moeilijk om mij toch niet uit te laten over alles waar zij zich mee inlaten. Van de week werd mijn uithoudingsvermogen echt op de proef gesteld; in 1 week tijd betrapte ik een huisgenootje met een ander meisje op de bank in de gemeenschappelijke ruimte. Nog geen twee dagen later vond ik een envelopje met wit poeder, waarvan ik vermoed dat het een soort drugs was. Hiervan ben ik zo ontzettend geschrokken; ik heb ook niet gedurfd om erover te praten. Ik ben bang dat er iets ergs met hun gezondheid gebeurt, of dat ze worden opgepakt door de politie! Ik denk niet dat mijn ouders mijn keuze om op mijzelf te gaan wonen nog respecteren als ze zouden weten hoe mijn huisgenootjes leven. Hierom heb ik niet de stap gezet om het met mijn ouders te bespreken. Ik wil wel in Utrecht blijven wonen tot ik een christelijk studentenhuis heb gevonden. Komend jaar word ik lid van een christelijke studentenvereniging, dus ik denk dat dat wel gaat lukken. Tot ik een nieuw onderkomen heb moet ik het in dit huis wel volhouden. Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan? Ik zou adviezen ontzettend waarderen, omdat ik niet zo goed weet hoe ik met deze situatie om moet gaan.

Groetjes,

Iris

Berichten: 4097

Dit is heftig zeg. Ik kan me voorstellen dat het je heel erg belast.

Allereerst denk ik dat zonder dat je huisgenoten het beseffen zij heel erg bevoorrecht zijn om iemand in huis naast zich te hebben die niet kritiekloos alles zomaar accepteert en ook haar vragen bij wat er gebeurt durft te stellen. En ook al wordt het algeheel geaccepteerde "het is mijn leven en ik bemoei me ook niet met die van jou, leven en laten leven" gebezigd toch is dat niet helemaal zo. Alles wat er in huis gebeurt en alles wat jij van hen verneemt komt toch ook bij jou binnen net zoals zij van jou jouw leven (het zuivere, welgevallige, aangename etcetera) vernemen. Ergens zal dit toch zijn invloed op hen hebben, je bent namelijk zoutend zout en ik weet zeker dat God jou gebruikt op deze plek.

Ik moet ook even denken aan Daniël die aan een heel onzuiver hof leefde, met hele occulte zaken en occult onderwijs en smerige zaken die het licht niet konden verdragen. Tot aan voeding aan toe leefde hij zijn leven voor God en bleef Hem dienen.

Coke bezit is strafbaar. Is het een idee om een en ander te bespreken met een docent of persoon die daarvoor is aangesteld? Het kan bijna niet anders of zij hebben dit al eerder meegemaakt en zij kunnen je hopelijk adviseren vanuit die eerdere ervaringen.

Je maakt in geconcentreerde vorm de wereld om je heen mee en dat is pittig. Laat je vooral ondersteunen door de studentenvereniging/kerkelijke gemeente waar je naar toe gaat en bidt ook samen voor het huis waar je woont.

Omdat jij er woont is Jezus daar ook dus breng jij licht. Onderschat het niet!

Berichten: 327

IRIZXX484 schreef:

Beste Christianmatchers,

Ik stoor mij het meest aan het taalgebruik wat de meiden af en toe bezigen; zij vloeken en schelden veel. Een paar meisjes zijn lid bij UVSV, een vrouwelijke-studentenvereniging. Laatst liet één van de meiden weten dat zij zich seksueel had ingelaten met 5 jongens van het corps in senaatskamer. Dit vond ik zo schokkend dat ik er even misselijk van werd, en er ook slecht van heb geslapen. Ik heb het een plaatsje weten te geven nadat ik er met de meiden over gepraat heb. Zij vroegen mij om hun keuzes en vrije leefstijl te accepteren. Aangezien zij mijn leefstijl ook respecteren, leek het mij niet meer dan redelijk om op hun verzoek in te gaan.

Ik bid elke dag voor mijn huisgenootjes, maar ik vind het ook erg moeilijk om mij toch niet uit te laten over alles waar zij zich mee inlaten.
Groetjes,

Iris

Lastige situatie voor jou die ws best wat energie kost. Ik denk dat je zolang je nog geen andere woonruimte hebt gevonden, er voor moet waken dat je woonsituatie je niet zoveel energie kost dat je studie eronder lijdt.

Waarom zou je je huisgenoten aanspreken op hun gedrag als zij al aangegeven hebben dat zij zo willen leven? Je bent, zoals Jol al zegt, door je aanwezigheid al een voorbeeld; je kunt laten zien dat jij anders bent. Dat jij geen excessen nodig hebt om gelukkig te zijn; jij hebt iets, Iemand veel beters gevonden.
Als ik in jouw schoenen stond zou ik ws weinig commentaar geven op hun uitspattingen, maar vooral insteken op (en bidden voor) openingen voor diepgaander persoonlijker gesprekken. Je weet niet hoeveel impact een oprecht persoonlijk gesprek waarin jij door de Heilige Geest mag geleid worden op de lange termijn heeft. En dat is waar het uiteindelijk om draait.

Wat je ouders betreft; mss vinden ze je keuze voor dit huis niet zo verantwoord; als ze (straks?) zien hoe je ermee bent omgegaan denken ze er wellicht anders over.

Berichten: 4863

Lieve...mooie en duidelijke reactie!!! Knipoog smiley

Berichten: 2533

moeilijk zeg pfff
Mijn dochter van 23 had in Amsterdam een vergelijkbaar probleem
Ze heeft het toch een hele tijd gered met die meiden op kamers en zolang het niet te veel energie opslokte ging dat best. Ze heeft veel gepraat en aangegeven wat ze moeilijk vind en haar kamergenootjes probeerden daar ook rekening mee te houden. Blijft schipperen natuurlijk. Wens je veel wijsheid.
(Trouwens op een gegeven moment voelde zij zich regelmatig niet veilig meer om diverse redenen en vluchtte ze weer naar haar vriend Ze heeft nu een samen met hem een andere kamer.)