|
JANE866
|
Berichten: 109
|
 Geplaatst: zaterdag 19 april 2014, 11:46
|
|
|
|
Een gedicht geschreven door /van Grietje Boersma de Ruiter
Uit liefde….
Ik betrad met U de tuin
daar in Getsemane
om met U samen stil te zijn
ging ik graag met U mee.
We liepen daar naar binnen
en knielden bij een steen
toen, net als U, mijn Here
was ik ineens alleen.
Ik voelde mij verlaten
angst nam bezit van mij
van wie ik het verwachtte
stonden mij niet nabij.
Mijn ogen flitsten heen en weer
waar waren ze gebleven
daar stond ik helemaal ontheemd
mijn lijf begon te beven.
Toen klonk ineens Uw kalme stem
je hoeft niets meer te vrezen
ik keek en zag U aan mijn zij
U vulde heel mijn wezen.
Op dat moment besefte ik
niet ik werd daar beproefd
maar U, van wie ik zoveel houd
en werd intens bedroefd.
Ik zag U knielen en U riep
die beker hoef Ik niet
maar gelijk er achteraan
Uw wil, Abba, geschiedt.
Na die woorden kwam er rust
we gingen daar vandaan
voor mij is dit een metafoor
U hebt dit, Jezus, ondergaan.
De angst, de pijn, vernedering
dat kon ik niet verdragen
Maar U koos om het Lam te zijn
en deed dit zonder klagen
|
|
