Ik vraag gebed voor mijn 3 kinderen en mij

Berichten: 13

Ik zou graag vragen om te bidden dat God de leiding weer terug krijgt in mijn leven/huis waardoor ik mijn leven wat positiever kan gaan bekijken..
Ik zie vaak door de hoge bomen het bos niet meer en mijn kinderen (6,4 en 3 jaar) krijgen dat duidelijk mee...ik wi geen huilende, moedeloze, eenzame en wanhopige moeder meer zijn....
Ik wil graag weer meer liefde voor mijn kinderen voelen...en rust krijgen..ik hoop dat door rust mijn kinderen ook weer wat rustiger worden, beter luisteren en elkaar respecteren. (lees mijn pro maar voor wat meer info)

Berichten: 2328

Ik heb je profiel gelezen en dat je ook opzoek bent na (opnieuw ) geloof.
En ja ik bid voor je, maar God kan alleen de leiding in je leven nemen als je zelf god de leiding laat hebben.

Mijn ervaring na me scheiding en hele lading kinderen is: dat ik op een moment er niet meer tegen kon, het overleven.( erg moeilijke ex man ook)
Ik ben toen God gaan zoeken, en heb hem steeds beter leren kennen. Inmiddels heb ik al mijn kinderen aan hem opgedragen, en is God mijn vriend, bespreek ik alles met hem en geleerd dat God inderdaad een God is die na weduwen en wezen omkijkt. en Ook alleenstaande gescheiden vrouwen.
En stapje voor stapje, liep Jezus met me mee, met verwerking, met financiële zorgen( ongelooflijke dingen daar in mee gemaakt)
Nu leef ik in een leuk huis, financieel is alles oké,met mijn kinderen gaat het goed. Daarvoor heb ik wel een lange weg gelopen , samen met Jezus, van herstel, echt mooie dingen mogen meemaken met hem, hoe genadevol en liefdevol hij is met een onvoorwaardelijke liefde voor ons.
En geen grotere zegen dan dat je God d e leiding geeft in je leven, alleen jij zelf moet die stap maken, en zoeken... hoe meer je zoekt, hoe meer je hem leert kennen, hoe meer je hem ook je problemen vertelt, hoe meer je ook gaat ontdekken dat god je helpt met je problemen.
Sterkte en neem de tijd, scheiden is ook in een rouw proces komen en beetje voor beetje, kom je daar uit en word het leven weer beter.

Berichten: 554

Ja, Petra`s stukje vind ik heel bemoedigend Judith. God heeft ook jou en je kinderen onvoorwaardelijk lief.

Hoop dat je net als Petra je leven laat leiden door Hem

Zal ook bidden voor jou en je kinderen

Wens je sterkte Judith

Berichten: 13

PETRA373 schreef:

Ik heb je profiel gelezen en dat je ook opzoek bent na (opnieuw ) geloof.
En ja ik bid voor je, maar God kan alleen de leiding in je leven nemen als je zelf god de leiding laat hebben.

Mijn ervaring na me scheiding en hele lading kinderen is: dat ik op een moment er niet meer tegen kon, het overleven.( erg moeilijke ex man ook)
Ik ben toen God gaan zoeken, en heb hem steeds beter leren kennen. Inmiddels heb ik al mijn kinderen aan hem opgedragen, en is God mijn vriend, bespreek ik alles met hem en geleerd dat God inderdaad een God is die na weduwen en wezen omkijkt. en Ook alleenstaande gescheiden vrouwen.
En stapje voor stapje, liep Jezus met me mee, met verwerking, met financiële zorgen( ongelooflijke dingen daar in mee gemaakt)
Nu leef ik in een leuk huis, financieel is alles oké,met mijn kinderen gaat het goed. Daarvoor heb ik wel een lange weg gelopen , samen met Jezus, van herstel, echt mooie dingen mogen meemaken met hem, hoe genadevol en liefdevol hij is met een onvoorwaardelijke liefde voor ons.
En geen grotere zegen dan dat je God d e leiding geeft in je leven, alleen jij zelf moet die stap maken, en zoeken... hoe meer je zoekt, hoe meer je hem leert kennen, hoe meer je hem ook je problemen vertelt, hoe meer je ook gaat ontdekken dat god je helpt met je problemen.
Sterkte en neem de tijd, scheiden is ook in een rouw proces komen en beetje voor beetje, kom je daar uit en word het leven weer beter.

Petra...bedankt voor je bemoediging..ik hoop dat ik net zo sterk kan zijn als jou...fijn dat het zo goed gaat met jou en je kinderen Lachende smiley

Berichten: 13

JANE410 schreef:

Ja, Petra`s stukje vind ik heel bemoedigend Judith. God heeft ook jou en je kinderen onvoorwaardelijk lief.

Hoop dat je net als Petra je leven laat leiden door Hem

Zal ook bidden voor jou en je kinderen

Wens je sterkte Judith

Dank je Jane..ja Petra haar stukje is zeker zeer bemoedigend Lachende smiley

Berichten: 2328

JUDITH677 schreef:

Petra...bedankt voor je bemoediging..ik hoop dat ik net zo sterk kan zijn als jou...fijn dat het zo goed gaat met jou en je kinderen Lachende smiley

Ik ben niet sterk judith, alleen samen met jezus overwin je wel. Knipoog smiley

Dat maakt mij sterk.
Ik was gescheiden, zwaar getraumatiseerd door agressieve ex, me ex was nog lange tijd erg agressief, kon geen vaste woning vinden, vaak geld gebrek, zat ik om de tafel met 7 kinderen en gingen we maar bidden of God ons wou helpen dat we morgen weer te eten hadden. of baden we voor een huis, hield ik me vast aan spalm 91 als ik bang was voor me ex.
Een paar zinnen, maar zou er eigenlijk een heel boek over kunnen schrijven, wat God allemaal voor me gedaan heeft en hoe ik hem beter heb leren kennen.
En nog steeds helpt hij mij en me kinderen. Lachende smiley

Berichten: 2328

Me laatste ervaring hoe hij ons helpt heb ik een topic over geschreven , zal hem effe uppen voor je, heet god die voor ons zorgt ofzoiets.

Berichten: 13

PETRA373 schreef:

Ik ben niet sterk judith, alleen samen met jezus overwin je wel. Knipoog smiley

Dat maakt mij sterk.
Ik was gescheiden, zwaar getraumatiseerd door agressieve ex, me ex was nog lange tijd erg agressief, kon geen vaste woning vinden, vaak geld gebrek, zat ik om de tafel met 7 kinderen en gingen we maar bidden of God ons wou helpen dat we morgen weer te eten hadden. of baden we voor een huis, hield ik me vast aan spalm 91 als ik bang was voor me ex.
Een paar zinnen, maar zou er eigenlijk een heel boek over kunnen schrijven, wat God allemaal voor me gedaan heeft en hoe ik hem beter heb leren kennen.
En nog steeds helpt hij mij en me kinderen. Lachende smiley

Zo te lezen had je het nog zwaarder dan mij.....stelt van mijn bijna niks voor....

Berichten: 4097

JUDITH677 schreef:

Zo te lezen had je het nog zwaarder dan mij.....stelt van mijn bijna niks voor....

Dat is maar de vraag Judith, ook jij hebt alle reden. En natuurlijk is God een trouwe vriend die jou wil steunen en leiden.. maar ook dat is soms een lastige weg van opnieuw vertrouwen en het kunnen pakken/vatten. Vertrouwen kan soms zo gebutst en gedeukt zijn door het leven en door personen met wie je dacht vertrouwen te kunnen delen.
Het is goed te leren van de verhalen/levens van anderen en moed te vatten, bemoedigd te worden door Wie Hij voor hen is en hoe groot Hij is in wat Hij kan doen. Maar Hij heeft aandacht voor jou specifiek, dus voor jouw persoon, jouw situatie, jouw geschiedenis... en het NU.

Berichten: 2328

Mooi gezegd Jol Lachende smiley

Mooi vb van een alleenstaande vrouw uit de bijbel is Hagar(ze heette toch hagar? effe geen zin om op te zoeken..)
Ze word van haar man weggestuurd met haar zoon, in de woestijn
en haar zoon sterft bijna en hagar kan het niet aan zien, zit hopeloos een stukje weg van hem helemaal ontmoedigd.
Maar daar grijpt god in, en Hagar vind de moed, de moed om op te staan en ontdekt een waterbron.

Ik heb veel over dat stukje nagedacht, de engel die kwam en zei: sta op.
Hagar die zo ontmoedigd daar zat.
Ze moest wel de kracht vinden om op te staan, niet te blijven zitten in een vette dip en wat gebeurde er? ze vond een waterbron: leven voor haar en haar zoon,
Ik persoonlijk denk dat ze ook op geestelijk gebied stromen van levend water ontving...iets wat ik zelf wel heb ontvangen van Jezus in moeilijke tijden.

En die de vrouw bij d e put ook ontving, jezus leerde haar dat hij haar stromen van levend water kon geven( was ook een gescheiden vrouw ofzo??? ze had meerdere mannen gehad, de man die ze nu had, was haar man niet(lat relatie ofzo?) Wat was haar tragische verhaal met mannen in de liefde???
Ze liep alleen na de put om water te halen, niet samen met andere vrouwen, was ze erg eenzaam?
Was ze een vrouw waar iedereen in het dorp over roddelde met haar verleden met verschillende mannen????
Zeker weet ik wel, dat Jezus de moeite nam om speciaal voor haar een omweg te lopen, haar persoonlijk op te zoeken, stuurde zijn disipelen weg, zodat hij rustig met haar kon praten.

Deze ene vrouw , waar Jezus speciaal de moeite voor nam net zoals hij voor mij, jol, jane en Judith de moeite neemt. Omdat hij van ons houd, kostbaar zijn voor hem.

Lachende smiley

Berichten: 13

JOL252 schreef:

Dat is maar de vraag Judith, ook jij hebt alle reden. En natuurlijk is God een trouwe vriend die jou wil steunen en leiden.. maar ook dat is soms een lastige weg van opnieuw vertrouwen en het kunnen pakken/vatten. Vertrouwen kan soms zo gebutst en gedeukt zijn door het leven en door personen met wie je dacht vertrouwen te kunnen delen.
Het is goed te leren van de verhalen/levens van anderen en moed te vatten, bemoedigd te worden door Wie Hij voor hen is en hoe groot Hij is in wat Hij kan doen. Maar Hij heeft aandacht voor jou specifiek, dus voor jouw persoon, jouw situatie, jouw geschiedenis... en het NU.

Dank je Jol...

Berichten: 13

PETRA373 schreef:

Mooi gezegd Jol Lachende smiley

Mooi vb van een alleenstaande vrouw uit de bijbel is Hagar(ze heette toch hagar? effe geen zin om op te zoeken..)
Ze word van haar man weggestuurd met haar zoon, in de woestijn
en haar zoon sterft bijna en hagar kan het niet aan zien, zit hopeloos een stukje weg van hem helemaal ontmoedigd.
Maar daar grijpt god in, en Hagar vind de moed, de moed om op te staan en ontdekt een waterbron.

Ik heb veel over dat stukje nagedacht, de engel die kwam en zei: sta op.
Hagar die zo ontmoedigd daar zat.
Ze moest wel de kracht vinden om op te staan, niet te blijven zitten in een vette dip en wat gebeurde er? ze vond een waterbron: leven voor haar en haar zoon,
Ik persoonlijk denk dat ze ook op geestelijk gebied stromen van levend water ontving...iets wat ik zelf wel heb ontvangen van Jezus in moeilijke tijden.

En die de vrouw bij d e put ook ontving, jezus leerde haar dat hij haar stromen van levend water kon geven( was ook een gescheiden vrouw ofzo??? ze had meerdere mannen gehad, de man die ze nu had, was haar man niet(lat relatie ofzo?) Wat was haar tragische verhaal met mannen in de liefde???
Ze liep alleen na de put om water te halen, niet samen met andere vrouwen, was ze erg eenzaam?
Was ze een vrouw waar iedereen in het dorp over roddelde met haar verleden met verschillende mannen????
Zeker weet ik wel, dat Jezus de moeite nam om speciaal voor haar een omweg te lopen, haar persoonlijk op te zoeken, stuurde zijn disipelen weg, zodat hij rustig met haar kon praten.

Deze ene vrouw , waar Jezus speciaal de moeite voor nam net zoals hij voor mij, jol, jane en Judith de moeite neemt. Omdat hij van ons houd, kostbaar zijn voor hem.

Lachende smiley

Mooi geschreven....maar voor mij persoonlijk vind ik het wat moeilijk..weet vaak niet meer wat te denken....ik vind het gewoon vaak erg zwaar wb mijn kinderen..mijn oudste is autistisch en als ik ze apart een dagje heb zijn het schatten...maar samen dan is het vreselijk..vanaf het moment dat ze opstaan (vaak rond 6 uur) is het al ruzie tot ze naar bed gaan..ze gunnen elkaar niks...negatieve aandacht en het vreet energie van mij..ik heb er helemaal geen plezier in dat ik moeder ben...er komt nog wel hulp maar er is een wachtlijst Twijfelende smiley

Berichten: 175

JUDITH677 schreef:

Mooi geschreven....maar voor mij persoonlijk vind ik het wat moeilijk..weet vaak niet meer wat te denken....ik vind het gewoon vaak erg zwaar wb mijn kinderen..mijn oudste is autistisch en als ik ze apart een dagje heb zijn het schatten...maar samen dan is het vreselijk..vanaf het moment dat ze opstaan (vaak rond 6 uur) is het al ruzie tot ze naar bed gaan..ze gunnen elkaar niks...negatieve aandacht en het vreet energie van mij..ik heb er helemaal geen plezier in dat ik moeder ben...er komt nog wel hulp maar er is een wachtlijst Twijfelende smiley

Dat zal inderdaad wel heel zwaar zijn. Dan is elke dag wel heel lang. Is er via een andere weg misschien wat hulp te regelen? Bijvoorbeeld door vrienden, buren, kerk? Iemand die een van de kinderen een middagje meeneemt zodat het voor jou iets prettiger en dus positiever wordt?
Weet in elk geval dat er mensen met je meeleven en meebidden. Ik wens je veel sterkte...

Berichten: 2328

JUDITH677 schreef:

Mooi geschreven....maar voor mij persoonlijk vind ik het wat moeilijk..weet vaak niet meer wat te denken....ik vind het gewoon vaak erg zwaar wb mijn kinderen..mijn oudste is autistisch en als ik ze apart een dagje heb zijn het schatten...maar samen dan is het vreselijk..vanaf het moment dat ze opstaan (vaak rond 6 uur) is het al ruzie tot ze naar bed gaan..ze gunnen elkaar niks...negatieve aandacht en het vreet energie van mij..ik heb er helemaal geen plezier in dat ik moeder ben...er komt nog wel hulp maar er is een wachtlijst Twijfelende smiley

Niet opgeven, ooit zijn jullie aan de beurt met de wachtlijst, en ik neem aan dat ze meestal om 8 uur allemaal in bed liggen, probeer in de avonden wat tijd voor jezelf te vinden, iets wat je leuk vind een hobbie, iets voor jezelf,
ik ben na me scheiding gaan piano spelen, deed mij echt goed, iets voor me zelf, de rest effe loslaten, je zorgen, verantwoordelijkheden , deed mij erg goed. En dan kun je er weer beter tegen om voor je kinderen te zorgen.

Berichten: 13

ANTA961 schreef:

Dat zal inderdaad wel heel zwaar zijn. Dan is elke dag wel heel lang. Is er via een andere weg misschien wat hulp te regelen? Bijvoorbeeld door vrienden, buren, kerk? Iemand die een van de kinderen een middagje meeneemt zodat het voor jou iets prettiger en dus positiever wordt?
Weet in elk geval dat er mensen met je meeleven en meebidden. Ik wens je veel sterkte...

In het weekend logeert 1 vd de oudste 2 omstebeurten bij mijn ouders..dat scheeld al....verder ben ik niet iemand die gauw om hulp vraagt..men weet van mijn situatie en als men dan niet zelf hulp bied tja...maar bedankt....

Berichten: 13

PETRA373 schreef:

Niet opgeven, ooit zijn jullie aan de beurt met de wachtlijst, en ik neem aan dat ze meestal om 8 uur allemaal in bed liggen, probeer in de avonden wat tijd voor jezelf te vinden, iets wat je leuk vind een hobbie, iets voor jezelf,
ik ben na me scheiding gaan piano spelen, deed mij echt goed, iets voor me zelf, de rest effe loslaten, je zorgen, verantwoordelijkheden , deed mij erg goed. En dan kun je er weer beter tegen om voor je kinderen te zorgen.

Als mijn kinderen op bed liggen val ik meestal op de bank in slaap...energie bijtanken...heb totaal geen fut om wat dan ook maar te ondernemen...
Slapende smiley

Berichten: 554

JUDITH677 schreef:

Als mijn kinderen op bed liggen val ik meestal op de bank in slaap...energie bijtanken...heb totaal geen fut om wat dan ook maar te ondernemen...
Slapende smiley

Dan zou ik daar maar lekker aan toegeven Judith. Bijtanken is ook belangrijk. Je merkt het wel als je eventueel aan iets voor jezelf toe bent.

Berichten: 4097

JUDITH677 schreef:

Als mijn kinderen op bed liggen val ik meestal op de bank in slaap...energie bijtanken...heb totaal geen fut om wat dan ook maar te ondernemen...
Slapende smiley

Wil je gewoon even zeggen, ik vind je een moedige vrouw die knokt en vecht voor het belang van haar kids. De situatie waar je uit komt, de situatie waar je in zit vragen zoveel van jou, je loopt voortdurend een geestelijke marathon. Het wachten op hulp van instanties, eindelijk eens een deur die voor jou open gaat.. ik wens je versnelde hulp toe. Ik wens je toe dat als je op de bank in slaap valt je ook echt rust kan nemen/ontvangen. Ik wens je toe dat er ook weer echt ruimte en tijd komt voor JOU.

(Misschien kan de huisarts nog iets voor je betekenen wb urgentie?)

Berichten: 22

Petra heeft het belangrijkste advies al neergeschreven.
Vroeger leek het mij zo een cliché gebeuren, om alles bij Zijn troon te brengen.
Ik dacht, dan is ieder ook klaar met de zorg voor de wezen en weduwen.
Maar na een decennia als alleenstaande moeder door het leven te gaan kan ik ook alleen maar beamen en een boek schrijven hoe Hij inderdaad verbazend in zoveel voorziet.
Als je leert om Jezus overal in te betrekken, in je verlangens, je worstelingen, je verdriet, in alles dus...
Hij zal zeker voorzien in jou nood. Wij kunnen vooral in gebed met je meeleven,

Ik heb trouwens ook moeten leren om niet te denken dat anderen je nood herkennen.
Vaak zien we de nood van een ander in een ander perspectief, en naar onze eigen inzichten wat nood is.
Advies is dan ook om duidelijk in jou omgeving aan te geven waar jou nood hoofdzakelijk om gaat. Waar heb je in de eerste plaats EHBO bij nodig.
God heeft me ook vooral hier in bijzonder gezegend dat ik als alleenstaande niet alles alleen heb moeten opvangen.
Maar ook voor de zorg voor mij, dat ik zonder schuldgevoel eens regelmatig kon bijtanken.

Ook naar Hem mag je duidelijk uitleggen waar je de meeste nood aan hebt voor jou situatie,

Berichten: 22

Petra heeft het belangrijkste advies al neergeschreven.
Vroeger leek het mij zo een cliché gebeuren, om alles bij Zijn troon te brengen.
Ik dacht, dan is ieder ook klaar met de zorg voor de wezen en weduwen.
Maar na een decennia als alleenstaande moeder door het leven te gaan kan ik ook alleen maar beamen en een boek schrijven hoe Hij inderdaad verbazend in zoveel voorziet.
Als je leert om Jezus overal in te betrekken, in je verlangens, je worstelingen, je verdriet, in alles dus...
Hij zal zeker voorzien in jou nood. Wij kunnen vooral in gebed met je meeleven,

Ik heb trouwens ook moeten leren om niet te denken dat anderen je nood herkennen.
Vaak zien we de nood van een ander in een ander perspectief, en naar onze eigen inzichten wat nood is.
Advies is dan ook om duidelijk in jou omgeving aan te geven waar jou nood hoofdzakelijk om gaat. Waar heb je in de eerste plaats EHBO bij nodig.
God heeft me ook vooral hier in bijzonder gezegend dat ik als alleenstaande niet alles alleen heb moeten opvangen.
Maar ook voor de zorg voor mij, dat ik zonder schuldgevoel eens regelmatig kon bijtanken.

Ook naar Hem mag je duidelijk uitleggen waar je de meeste nood aan hebt voor jou situatie,

Berichten: 13

JANE410 schreef:

Dan zou ik daar maar lekker aan toegeven Judith. Bijtanken is ook belangrijk. Je merkt het wel als je eventueel aan iets voor jezelf toe bent.

Dank je Jane..ja ik geef ook toe..ik kan niet anders haha

Berichten: 13

JOL252 schreef:

Wil je gewoon even zeggen, ik vind je een moedige vrouw die knokt en vecht voor het belang van haar kids. De situatie waar je uit komt, de situatie waar je in zit vragen zoveel van jou, je loopt voortdurend een geestelijke marathon. Het wachten op hulp van instanties, eindelijk eens een deur die voor jou open gaat.. ik wens je versnelde hulp toe. Ik wens je toe dat als je op de bank in slaap valt je ook echt rust kan nemen/ontvangen. Ik wens je toe dat er ook weer echt ruimte en tijd komt voor JOU.

(Misschien kan de huisarts nog iets voor je betekenen wb urgentie?)

Dank je Jol...soms helpt het bijtanken en soms kom ik er nog belabberder uit maar ach.....ik wacht sinds nov 2013 al op deze hulp en heb begin deze maand eindelijk mijn intake gehad..zijn echter 6!! gezinnen voor mij maar zodra er een gezin uitvalt ben ik aan de beurt voor interne begeleiding...krijg eerst een soort van pastorale zorg dit houd in dat ik 2 dagen per week heen moet naar hun en zij de andere dagen bij komen...misschien is dat al genoeg maar wanneer het begint?? Is van het GGZ en huisarts heeft er nu geen invloed meer op.....ik bid elke dag naar God toe voor zijn kracht en leiding in mijn huis..en dank hem ondanks hoe ik me voel voor alles wat ik heb, vooral mijn 3 mooie kinderen..

Berichten: 13

LIEN529 schreef:

Petra heeft het belangrijkste advies al neergeschreven.
Vroeger leek het mij zo een cliché gebeuren, om alles bij Zijn troon te brengen.
Ik dacht, dan is ieder ook klaar met de zorg voor de wezen en weduwen.
Maar na een decennia als alleenstaande moeder door het leven te gaan kan ik ook alleen maar beamen en een boek schrijven hoe Hij inderdaad verbazend in zoveel voorziet.
Als je leert om Jezus overal in te betrekken, in je verlangens, je worstelingen, je verdriet, in alles dus...
Hij zal zeker voorzien in jou nood. Wij kunnen vooral in gebed met je meeleven,

Ik heb trouwens ook moeten leren om niet te denken dat anderen je nood herkennen.
Vaak zien we de nood van een ander in een ander perspectief, en naar onze eigen inzichten wat nood is.
Advies is dan ook om duidelijk in jou omgeving aan te geven waar jou nood hoofdzakelijk om gaat. Waar heb je in de eerste plaats EHBO bij nodig.
God heeft me ook vooral hier in bijzonder gezegend dat ik als alleenstaande niet alles alleen heb moeten opvangen.
Maar ook voor de zorg voor mij, dat ik zonder schuldgevoel eens regelmatig kon bijtanken.

Ook naar Hem mag je duidelijk uitleggen waar je de meeste nood aan hebt voor jou situatie,

Dank je Lien Lachende smiley