Auteur |
Bericht |
|
JOL252
|
Berichten: 4097
|
Geplaatst: vrijdag 8 november 2013, 18:30
|
|
|
Al weer een eeuwigheid fladdert de tijd weg met de tikkelende blaadjes van de eikenboom vlak bij jou. Ik geef je een roos waar eerst de bloemenzee je plek bedolf...
Alweer eeuwigheden is het geleden en nog zo dichtbij... je bent nog zo dichtbij. Ik hou je vast maar laat je gaan, een hartenklop bij mij vandaan, een eeuwigheid ...... verstreken.
Laatst aangepast door
|
JOL252
|
op vrijdag 8 november 2013, 18:35
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ZEELAND736
|
Berichten: 4863
|
Geplaatst: vrijdag 8 november 2013, 18:56
|
|
|
En zo...gaan vele dingen... VOORBIJ...
Maar wel mooi Jol
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
JOL252
|
Berichten: 4097
|
Geplaatst: zaterdag 16 november 2013, 11:01
|
|
|
De dood stuwt je over naar warme Tederheid Naar alles overstijgende Liefde en Heelheid De weg erheen kan wreed en weerloos zijn Mens ontluisterend.
Hij die je over de drempel, die dood heet, tilt Zijn hand die alle ziekte, pijn en tranen stilt Zijn hart dat je streelt met Zijn ogen Mens, daar ben je…
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
PIETER619
|
Berichten: 1149
|
Geplaatst: zaterdag 16 november 2013, 13:10
|
|
|
JOL252 schreef: | De dood stuwt je over naar warme Tederheid Naar alles overstijgende Liefde en Heelheid De weg erheen kan wreed en weerloos zijn Mens ontluisterend.
Hij die je over de drempel, die dood heet, tilt Zijn hand die alle ziekte, pijn en tranen stilt Zijn hart dat je streelt met Zijn ogen Mens, daar ben je… |
................................even stil, maar zo waar
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
JANE866
|
Berichten: 109
|
Geplaatst: zaterdag 16 november 2013, 13:49
|
|
|
Kippenvel... Wat mooi verwoord Jol.
JOL252 schreef: | De dood stuwt je over naar warme Tederheid Naar alles overstijgende Liefde en Heelheid De weg erheen kan wreed en weerloos zijn Mens ontluisterend.
Hij die je over de drempel, die dood heet, tilt Zijn hand die alle ziekte, pijn en tranen stilt Zijn hart dat je streelt met Zijn ogen Mens, daar ben je… |
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
JANE866
|
Berichten: 109
|
Geplaatst: zaterdag 16 november 2013, 13:55
|
|
|
"In mij"
Je bent dood al vele jaren. Ik mis je steeds nog elke dag. Ik wilde je nog zoveel vragen. Ik mis je liefde, je stem, je lach. Toch leef je voort in mijn gedachten. Hoor ik je terug in mijn eigen stem. En elke keer als ik moet lachen, lach ik jouw lach, herken ik hem. Ik was dan laatst ook zo gelukkig, toen iemand tegen mij zei, dat er zoveel van jou in mij zit in mij.
Han Bosma, 17-08-2011
JOL252 schreef: | Al weer een eeuwigheid fladdert de tijd weg met de tikkelende blaadjes van de eikenboom vlak bij jou. Ik geef je een roos waar eerst de bloemenzee je plek bedolf...
Alweer eeuwigheden is het geleden en nog zo dichtbij... je bent nog zo dichtbij. Ik hou je vast maar laat je gaan, een hartenklop bij mij vandaan, een eeuwigheid ...... verstreken. |
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|