(wederzijdse) afhankelijkheid

Berichten: 265

Mijn maillimiet is alweer op, dan maar een topic openen over het onderwerp waar we nog niet over uitgepraat waren.
In deze tijd is wederzijdse afhankelijkheid een veel gehoorde kreet. Ik griezel van het woord afhankelijkheid, juist omdat je als alleenstaande (vrouw) het je niet kunt veroorloven om afhankelijk te zijn. Je zult wel moeten: om alles zelf te doen, om je zelfstandig op te stellen, om je eigenheid te bewaren, om je eigen fiets te plakken en je eigen contacten te onderhouden en voor je eigen boterham te zorgen.
Toch is de term wederzijdse afhankelijkheid een term met een positieve bijklank. Zijn wij alleengaanden te ver doorgeschoten in het zelluf doen?
Wat houdt wederzijdse afhankelijkheid in? Hoe bereik je dat?

Berichten: 22

Yep, het zelluf doen schiet vaak door, mijn inziens.
Vrouwen die zich binnen hun huwelijk niet afhankelijk willen opstellen van hun man, hun eigen lijnen trekken in plaats van de man als hoofd van het gezin te beschouwen.

Ben daar wel erg van de bijbelse principes in....

Afhankelijk van een ander zijn lijkt mij echter ook niet gezond.
Maar geheel onafhankelijk, en op jezelf gericht zijn ook niet, lijkt me.

Berichten: 265

PATRIES300 schreef:

Yep, het zelluf doen schiet vaak door, mijn inziens.
Vrouwen die zich binnen hun huwelijk niet afhankelijk willen opstellen van hun man, hun eigen lijnen trekken in plaats van de man als hoofd van het gezin te beschouwen.

Ben daar wel erg van de bijbelse principes in....

Afhankelijk van een ander zijn lijkt mij echter ook niet gezond.
Maar geheel onafhankelijk, en op jezelf gericht zijn ook niet, lijkt me.

Dat is wat mij tegenstaat, het afhankelijk zijn van je man. Ik vermoed dat wederzijdse afhankelijkheid gaat om het samen beleven van het samenleven. Niet dat je alles samen moet doen, maar dat jij geeft wanneer hij nodig heeft en dat hij geeft, wanneer jij dat nodig hebt. Zoiets misschien. Er zullen vast mensen zijn die hier ervaring mee hebben, of die weten wat er mee bedoeld wordt?

Berichten: 4097

PATRIES300 schreef:

Yep, het zelluf doen schiet vaak door, mijn inziens.
Vrouwen die zich binnen hun huwelijk niet afhankelijk willen opstellen van hun man, hun eigen lijnen trekken in plaats van de man als hoofd van het gezin te beschouwen.

Ben daar wel erg van de bijbelse principes in....

Afhankelijk van een ander zijn lijkt mij echter ook niet gezond.
Maar geheel onafhankelijk, en op jezelf gericht zijn ook niet, lijkt me.

Ik vraag me af of de man wel hoofd is van het gezin. Er wordt wel gesproken over hoofd van de vrouw. (Dan is het nekkie nog altijd voornaam Engeltje smiley

)
Maar interessant wat je zegt: de vrouw die eigen lijnen trekt ipv de man als hoofd te zien. Wat als hij gewoon zijn plek niet inneemt of kan innemen waarin je hem als hoofd zou willen zien? Dan moet je wel het voortouw nemen.

Berichten: 7231

JOL252 schreef:

Ik vraag me af of de man wel hoofd is van het gezin. Er wordt wel gesproken over hoofd van de vrouw. (Dan is het nekkie nog altijd voornaam Engeltje smiley

)
Maar interessant wat je zegt: de vrouw die eigen lijnen trekt ipv de man als hoofd te zien. Wat als hij gewoon zijn plek niet inneemt of kan innemen waarin je hem als hoofd zou willen zien? Dan moet je wel het voortouw nemen.

Als iemand te afhankelijk is, zonder dat het hem of haar wordt opgedrongen, dan is er meestal ook geen sprake van enige zelfstandigheid of verantwoordelijkheidsgevoel bij diegene die afhankelijk is.

In een relatie moet een mooi en gezonde afhankelijkheid kunnen zijn. Dat is ook een zorg en aandacht hebben voor de andere.

Berichten: 4097

IJSJE204 schreef:

Mijn maillimiet is alweer op, dan maar een topic openen over het onderwerp waar we nog niet over uitgepraat waren.
In deze tijd is wederzijdse afhankelijkheid een veel gehoorde kreet. Ik griezel van het woord afhankelijkheid, juist omdat je als alleenstaande (vrouw) het je niet kunt veroorloven om afhankelijk te zijn. Je zult wel moeten: om alles zelf te doen, om je zelfstandig op te stellen, om je eigenheid te bewaren, om je eigen fiets te plakken en je eigen contacten te onderhouden en voor je eigen boterham te zorgen.
Toch is de term wederzijdse afhankelijkheid een term met een positieve bijklank. Zijn wij alleengaanden te ver doorgeschoten in het zelluf doen?
Wat houdt wederzijdse afhankelijkheid in? Hoe bereik je dat?

Kom ik met nog een "griezelige" term: ik moet bij wederzijdse afhankelijkheid denken aan kwetsbaar durven zijn, omdat er sprake is van vertrouwen waaraan je je durft over te geven/durft toe te geven.

Berichten: 2212

JOL252 schreef:

Ik vraag me af of de man wel hoofd is van het gezin. Er wordt wel gesproken over hoofd van de vrouw. (Dan is het nekkie nog altijd voornaam Engeltje smiley

)
Maar interessant wat je zegt: de vrouw die eigen lijnen trekt ipv de man als hoofd te zien. Wat als hij gewoon zijn plek niet inneemt of kan innemen waarin je hem als hoofd zou willen zien? Dan moet je wel het voortouw nemen.

Oh

ik dacht dat het tegenwoordig (met de emancipatie in acht genomen) een twee eiig éénspersonigheid was Gefrustreerde smiley

Berichten: 4097

GERRIT084 schreef:

Oh

ik dacht dat het tegenwoordig (met de emancipatie in acht genomen) een twee eiig éénspersonigheid was Gefrustreerde smiley

Is dat niet meer een verregaande identificatie en geen eigen persoonlijkheid meer maar klonen?

Berichten: 265

JOL252 schreef:

Kom ik met nog een "griezelige" term: ik moet bij wederzijdse afhankelijkheid denken aan kwetsbaar durven zijn, omdat er sprake is van vertrouwen waaraan je je durft over te geven/durft toe te geven.

Het kan heel eng zijn om jezelf bloot te geven aan de ander. Dat kan alleen maar in het volste vertrouwen dat de ander respect voor je heeft.

Berichten: 265

FRANKT627 schreef:

Als iemand te afhankelijk is, zonder dat het hem of haar wordt opgedrongen, dan is er meestal ook geen sprake van enige zelfstandigheid of verantwoordelijkheidsgevoel bij diegene die afhankelijk is.

In een relatie moet een mooi en gezonde afhankelijkheid kunnen zijn. Dat is ook een zorg en aandacht hebben voor de andere.

Wat versta jij dan onder gezonde afhankelijkheid? Alleen zorg en aandacht, of komt daar meer bij kijken?
Ik blijf vinden dat het woord zo'n negatieve en inactieve klank heeft.

Berichten: 7231

IJSJE204 schreef:

Wat versta jij dan onder gezonde afhankelijkheid? Alleen zorg en aandacht, of komt daar meer bij kijken?
Ik blijf vinden dat het woord zo'n negatieve en inactieve klank heeft.

Ja, het is vooral zorg en dan meer algemeen de aandacht hebben voor je partner. Je mag hem of haar eens afhankelijk laten zijn. Je mag best eens sturen. Dat heeft iedereen wel eens nodig. Je mag echter niet door dominatie de andere afhankelijk van je laten zijn. Dat is dan de ongezonde manier van afhankelijkheid.

Niet alles hoeft een negatieve klank te hebben. Afhankelijkheid is je ook eens kwetsbaar durven opstellen. Daar is niets mis mee.

Berichten: 265

FRANKT627 schreef:

Ja, het is vooral zorg en dan meer algemeen de aandacht hebben voor je partner. Je mag hem of haar eens afhankelijk laten zijn. Je mag best eens sturen. Dat heeft iedereen wel eens nodig. Je mag echter niet door dominatie de andere afhankelijk van je laten zijn. Dat is dan de ongezonde manier van afhankelijkheid.

Niet alles hoeft een negatieve klank te hebben. Afhankelijkheid is je ook eens kwetsbaar durven opstellen. Daar is niets mis mee.

Zoals jij het zegt klinkt het juist heel positief. En je kwetsbaar opstellen klinkt ook heel anders dan je afhankelijk opstellen. En dat kan wanneer je elkaar vertrouwt en vertrouwen hebt in je relatie. Denk ik. Ik gok maar wat.

Berichten: 1621

IJSJE204 schreef:

Mijn maillimiet is alweer op, dan maar een topic openen over het onderwerp waar we nog niet over uitgepraat waren.
In deze tijd is wederzijdse afhankelijkheid een veel gehoorde kreet. Ik griezel van het woord afhankelijkheid, juist omdat je als alleenstaande (vrouw) het je niet kunt veroorloven om afhankelijk te zijn. Je zult wel moeten: om alles zelf te doen, om je zelfstandig op te stellen, om je eigenheid te bewaren, om je eigen fiets te plakken en je eigen contacten te onderhouden en voor je eigen boterham te zorgen.
Toch is de term wederzijdse afhankelijkheid een term met een positieve bijklank. Zijn wij alleengaanden te ver doorgeschoten in het zelluf doen?
Wat houdt wederzijdse afhankelijkheid in? Hoe bereik je dat?

Ik denk dat het goed is om jezelf persoonlijk en individueel te ontwikkelen, tot iemand die onafhankelijk kan denken en handelen. Je te ontwikkelen tot iemand die voor zich zelf kan zorgen. Onafhankelijk hoeft voor mij niet te betekenen dat ik alles zelf moet kunnen. Voor sommige dingen heb ik toch echt anderen nodig en dat hoeft toch niet erg te zijn. Zelf kan je toch op jouw beurt ook weer anderen helpen en tot steun zijn.
Daarnaast denk ik dat jij doelt op wederzijdse afhankelijkheid in een relatie. Ik denk dat in de eerste plaats gelijkwaardigheid belangrijk is. De positieve bijklank van wederzijdse afhankelijkheid lijkt mij het zich verbonden weten met de ander, het beste uit de ander naar boven kunnen halen, het er voor elkaar zijn, het geven en het ontvangen en dat alles wel op basis van gelijkwaardigheid en onderling respect en vertrouwen. Daarbij hoef je jezelf niet weg te cijferen, het is niet iets wat moet, maar iets wat je wilt uit liefde voor de ander.

Berichten: 265

JANS221 schreef:

Ik denk dat het goed is om jezelf persoonlijk en individueel te ontwikkelen, tot iemand die onafhankelijk kan denken en handelen. Je te ontwikkelen tot iemand die voor zich zelf kan zorgen. Onafhankelijk hoeft voor mij niet te betekenen dat ik alles zelf moet kunnen. Voor sommige dingen heb ik toch echt anderen nodig en dat hoeft toch niet erg te zijn. Zelf kan je toch op jouw beurt ook weer anderen helpen en tot steun zijn.
Daarnaast denk ik dat jij doelt op wederzijdse afhankelijkheid in een relatie. Ik denk dat in de eerste plaats gelijkwaardigheid belangrijk is. De positieve bijklank van wederzijdse afhankelijkheid lijkt mij het zich verbonden weten met de ander, het beste uit de ander naar boven kunnen halen, het er voor elkaar zijn, het geven en het ontvangen en dat alles wel op basis van gelijkwaardigheid en onderling respect en vertrouwen. Daarbij hoef je jezelf niet weg te cijferen, het is niet iets wat moet, maar iets wat je wilt uit liefde voor de ander.

Jans (ja, ik weet nog heel goed dat jij de leukste vrouw van CM bent!), wat heb je dat prachtig verwoord! Ik denk dat ik dit bedoel. Dat is wat ik zoek in een relatie, juist die basis van gelijkwaardigheid en respect voor elkaar. Elk je eigen unieke plek binnen dat samenzijn en van daaruit samengaan.

Berichten: 7231

IJSJE204 schreef:

Zoals jij het zegt klinkt het juist heel positief. En je kwetsbaar opstellen klinkt ook heel anders dan je afhankelijk opstellen. En dat kan wanneer je elkaar vertrouwt en vertrouwen hebt in je relatie. Denk ik. Ik gok maar wat.

Als de ene partner de andere dwingt tot afhankelijk waar is de harmonie dan in het gezin?

Je eens kwetsbaar opstellen, of zoals ik het ook wel eens zeg, als je in kleinheid durft te staan dan vraag je eigenlijk om een liefdevolle aandacht en wat afhankelijkheid. Het is niet zo dat je je zelf helemaal weggeeft maar wel dat je je eens gedragen wilt voelen. Dat de andere eens wat extra aandacht schenkt, het roer eens overneemt. Dat kan ook een rustgevend gevoel geven bij diegene die effe die afhankelijkheid nodig heeft.

Berichten: 265

FRANKT627 schreef:

Als de ene partner de andere dwingt tot afhankelijk waar is de harmonie dan in het gezin?

Je eens kwetsbaar opstellen, of zoals ik het ook wel eens zeg, als je in kleinheid durft te staan dan vraag je eigenlijk om een liefdevolle aandacht en wat afhankelijkheid. Het is niet zo dat je je zelf helemaal weggeeft maar wel dat je je eens gedragen wilt voelen. Dat de andere eens wat extra aandacht schenkt, het roer eens overneemt. Dat kan ook een rustgevend gevoel geven bij diegene die effe die afhankelijkheid nodig heeft.

Even rust vinden in het overdrukke onafhankelijk bestaan, het klinkt als een droom. Ja, zo zou het moeten zijn in een relatie. In liefde er zijn voor elkaar. De realiteit is anders, je bent alleen en kunt je weinig afhankelijkheid veroorloven. Soms heb je iemand nodig en die huur je dan in (ik denk hier niet aan 'liefde' maar aan de loodgieter ofzoiets). Maar dat is eigenlijk ook onafhankelijkheid, je dopt je eigen boontjes. De kunst is om juist in het alleen zijn ook die rust te vinden die in een relatie door de ander gegeven kan worden. Dat betekent dat je van jezelf moet houden en het roer even aan de kant legt. Aanmeert dus, lekker dobberen en jezelf verwennen. Het is niet iedereen gegeven om een gelukkige relatie te krijgen.

Berichten: 1621

IJSJE204 schreef:

Jans (ja, ik weet nog heel goed dat jij de leukste vrouw van CM bent!), wat heb je dat prachtig verwoord! Ik denk dat ik dit bedoel. Dat is wat ik zoek in een relatie, juist die basis van gelijkwaardigheid en respect voor elkaar. Elk je eigen unieke plek binnen dat samenzijn en van daaruit samengaan.

Ja IJsje, was een leuk topic. en ik ben nog steeds op zoek naar de leukste man van CM! In elk geval weet de leukste man van CM nu wat ik in een relatie zoek en hoe ik het zie.

Berichten: 2212

JANS221 schreef:

Ja IJsje, was een leuk topic. en ik ben nog steeds op zoek naar de leukste man van CM! In elk geval weet de leukste man van CM nu wat ik in een relatie zoek en hoe ik het zie.

Ik denk dat ik het weet Verraste, verbaasde smiley

de zweep over ons eens zo trotse ras Zieke smiley

Berichten: 702

IJSJE204 schreef:

Mijn maillimiet is alweer op, dan maar een topic openen over het onderwerp waar we nog niet over uitgepraat waren.
In deze tijd is wederzijdse afhankelijkheid een veel gehoorde kreet. Ik griezel van het woord afhankelijkheid, juist omdat je als alleenstaande (vrouw) het je niet kunt veroorloven om afhankelijk te zijn.

Waarom kun je je dat niet veroorloven?

Ik denk dat we afhankelijk ZIJN (of je het nu wilt of niet).
Ik denk dat we het ware leven zullen ontdekken als we dit steeds meer durven toelaten.

Berichten: 22

Quote:

22 Vrouwen, erken het gezag van uw man als dat van de Heer, 23 want een man is het hoofd van zijn vrouw, zoals Christus het hoofd is van de kerk, het lichaam dat hij gered heeft. 24 En zoals de kerk het gezag van Christus erkent, zo moeten vrouwen in ieder opzicht het gezag van hun man erkennen. 25 Mannen, heb uw vrouw lief, zoals Christus de kerk heeft liefgehad en zich voor haar heeft prijsgegeven 26 om haar te heiligen, haar te reinigen met water en woorden 27 en om haar in al haar luister bij zich te nemen, zodat ze zonder vlek of rimpel of iets dergelijks zal zijn, heilig en zuiver. 28 Zo moeten mannen hun vrouw liefhebben, als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. 29 Niemand haat ooit zijn eigen lichaam, integendeel: men voedt en verzorgt het, zoals Christus de kerk, 30 want dat is zijn lichaam en wij zijn de ledematen. 31 ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn.’ 32 Dit mysterie is groot – en ik betrek het op Christus en de kerk. 33 Maar ook voor elk van u geldt dat ieder zijn vrouw moet liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man.

Dat is wat de bijbel er van zegt, en voor mij de basis van het huwelijk.
Als man en vrouw zich daar aan houden is het volgens mij heel simpel en duidelijk.

Berichten: 265

PATRIES300 schreef:

Dat is wat de bijbel er van zegt, en voor mij de basis van het huwelijk.
Als man en vrouw zich daar aan houden is het volgens mij heel simpel en duidelijk.

Dat is mij toch te simpel. Je gaat hierbij duidelijk uit van een man en vrouw die allebei hetzelfde nastreven en het daar ook nog eens helemaal over eens zijn.
Hoeveel huwelijken zijn niet stuk (gegaan) omdat de door jou omschreven ideale situatie domweg niet bestaat? Dan heb je het over hoe het zou moeten zijn, niet over de realiteit.

Berichten: 2583

GERRIT084 schreef:

Ik denk dat ik het weet Verraste, verbaasde smiley

de zweep over ons eens zo trotse ras Zieke smiley

Gerrit, ik weet niet of je het door hebt, maar de enige die het over emancipatie heeft op CM ben jij. 't Wordt een keer tijd dat je afscheid neemt van je 'trauma'

Berichten: 4097

IJSJE204 schreef:

Dat is mij toch te simpel. Je gaat hierbij duidelijk uit van een man en vrouw die allebei hetzelfde nastreven en het daar ook nog eens helemaal over eens zijn.
Hoeveel huwelijken zijn niet stuk (gegaan) omdat de door jou omschreven ideale situatie domweg niet bestaat? Dan heb je het over hoe het zou moeten zijn, niet over de realiteit.

Klopt. Dit als ideaal nastreven zou dus moeten werken als het een samenspel is. (?)
Zoals Jans schreef is het belangrijk "jezelf persoonlijk en individueel te ontwikkelen, tot iemand die onafhankelijk kan denken en handelen. Je te ontwikkelen tot iemand die voor zich zelf kan zorgen." Ik denk dat dit essentieel is om in een relatie gelijkwaardig samen te leven en je inbreng te behouden. Zonder meer met de bijbelse formule een huwelijk/relatie te beginnen terwijl de partner hiertoe niet in staat is om zijn of haar aandeel te geven/ontvangen is heilloos.

Berichten: 1149

"Je hebt Iemand nodig, stil en oprecht"

In hoeverre gaat het om de vraag of men afhankelijk is van wat dan ook.
Ik ben afhankelijk van veel zaken, maar boven al van de Liefde van de Heer. In deze afhankelijkheid, kom je er achter dat men eigenlijk niet alleen kan zijn, ook als partners niet. Gelijk bij de trouwbelofte men belooft om lief en leed te delen, spreekt men daar al een afhankelijkheid af, goed bedoelt en vaak vergeten.

Ik heb mijn leven lang geprobeerd om daar waar ik kon mijn gezin te dragen, nu zie ik de vruchten daarvan en vindt het fantastisch als ik het cluppie om me heen heb.

Helaas konden wij (ex en ik) niet onze gevoelens delen, om wat voor reden dan ook. De rechter viel van haar stoel toen mijn ex zei, dat ze nooit door verwezen was door de huisarts. Nu zie ik mijn gebrek in het hele gebeuren ook wel, maar toen dus niet helaas. Ik heb tegen oudste zoon gezegd dat ik met het hele gezin om tafel wil en dat we alles gaan uitspreken zonder verwijten, hij zei weet heit (pa) dat mem ( ma) misschuien ook wel een gebroken hart heeft en dat het wel van haar jeugd af aan zo geweest kan zijn?

Zo even met beide ben op de grond, de fout lag dus in het onafhankelijk zijn en het diepste van je hart naar je patner toe niet uit te spreken. meestal om verkeerde redenenen maar in ons geval denk ik om de ander er niet mee te belasten.

Natuurlijk zijn er veel redenen om onafhankelijk te zijn en heeft men die keuze moeten maken om onder ellende weg te komen, goede zaak, maar ik denk toch dat men eigenlijk wel afhankelijk wil zijn op de GO(E)D(E) manier OM lief en leed met elkaar te kunnen delen.

Berichten: 2212

ANNA415 schreef:

Gerrit, ik weet niet of je het door hebt, maar de enige die het over emancipatie heeft op CM ben jij. 't Wordt een keer tijd dat je afscheid neemt van je 'trauma'

Klopt helemaal, ik geef het nog zijn oude vertrouwde naam, het jammerlijke van, wat eens nog die naam droeg, bij uw ras, een verworven recht is geworden. Gefrustreerde smiley

Maar is dat ook zo, nee, beslist niet, tussen denken en zijn, ligt een groot pad met verzonken plaveien tegels, niets is wat het lijkt, het lijkt niets.

Berichten: 4097

GERRIT084 schreef:

Klopt helemaal, ik geef het nog zijn oude vertrouwde naam, het jammerlijke van, wat eens nog die naam droeg, bij uw ras, een verworven recht is geworden. Gefrustreerde smiley

Maar is dat ook zo, nee, beslist niet, tussen denken en zijn, ligt een groot pad met verzonken plaveien tegels, niets is wat het lijkt, het lijkt niets.

Tjee... dit klinkt behoorlijk hopeloos.

Berichten: 22

Is dat te simpel? Is een huwelijk simpel?
Denk dat dit van zowel man als vrouw een heleboel vraagt.
Wanneer een vrouw te dominant binnen het huwelijk is, leidt dit tot conflicten.
Dit staat niet voor niets in de bijbel?
Of moet je de bijbel maar met een korreltje zout nemen????

Ennuh....voor mij is het een richtlijn, iedereen moet verder lekker zelf weten wat ie er mee doet. Knipoog smiley

Berichten: 4097

PATRIES300 schreef:

Is dat te simpel? Is een huwelijk simpel?
Denk dat dit van zowel man als vrouw een heleboel vraagt.
Wanneer een vrouw te dominant binnen het huwelijk is, leidt dit tot conflicten.
Dit staat niet voor niets in de bijbel?
Of moet je de bijbel maar met een korreltje zout nemen????

Ennuh....voor mij is het een richtlijn, iedereen moet verder lekker zelf weten wat ie er mee doet. Knipoog smiley

IJsje legt ook verder uit waarom dit zo op haar overkomt. Daarin zie ik toch wel dingen naar voren komen die er toe doen.

Berichten: 22

Dat is waar...
Zelf getrouwd geweest met een man die absoluut niet gelooft.
Dan wordt het inderdaad ingewikkeld.

Berichten: 4097

PATRIES300 schreef:

Dat is waar...
Zelf getrouwd geweest met een man die absoluut niet gelooft.
Dan wordt het inderdaad ingewikkeld.

Het geldt ook (en misschien wel juist) voor gelovigen.