De les van de andersdenkende

Berichten: 2109

Peter Bergwerff schreef:

God was de afgelopen weken (weer eens) een druk besproken onderwerp in de media. Aanleiding waren twee boeken: dat van de predikant Klaas Hendrikse, die vindt dat God niet bestaat en dat van de debutante Franca Treur, die afscheid heeft genomen van haar reformatorische verleden én van God.

Zij schreef er een semi-autobiografische roman schreef over, die in tienduizendtallen over de toonbank ging.

Waarom levert het afscheid van God toch telkens van die bestsellers op? Immers, eerder vlogen ook de boeken van Maarten \'t Hart, Kuitert en Siebelink al in grote aantallen de boekwinkel uit.

Andries Knevel liet er dinsdagavond in De Moraalridders een hypothese op los: misschien hebben al die duizenden die de afgelopen decennia God vaarwel hebben gezegd, daar toch niet geheel vrede mee en zoeken ze in de betrokken boeken een legitimatie achteraf voor hun verloren geloof.

Het zou kunnen. Maar het omgekeerde kan evenzeer het geval zijn: dan zijn de kopers christenen die zijn gaan twijfelen over de juistheid van hun geloofskeuze en die dáárin bevestiging zoeken.

Hoe ook, boeken als deze zullen sommigen pijn doen of ook ergernis oproepen. Wel is het opvallend dat dit laatste verwijt luider klonk ten aanzien van \'vroege\' schrijvers als Wolkers en \'t Hart dan in het geval van latere auteurs als Siebelink en Treur. Die slaan een duidelijk andere toon aan en spreken met een zekere liefde over (in elk geval sommige) gelovigen in hun vroegere kerkelijke omgeving.

Dat zal ermee te maken hebben dat \'t Hart e.a. reageerden op een kil rationeel formalisme in hun voormalige leefomgeving. De beide latere auteurs tekenen weliswaar evenzeer een wettisch klimaat, maar dan emotioneel-bevindelijk geïnspireerd. Hun voormalige medegelovigen zijn daarin vooral slachtoffers.

In beide gevallen geldt dat God de belichaming is van een onderdrukkend, menselijk systeem. In het eerste geval rationeel gemotiveerd, in het andere vooral emotioneel. Het ene wat minder sympathiek dan het andere, maar in de kern gelijk: God is een menselijke (denk)constructie.

Voordat gelovigen de vinger heffen om daartegen protest aan te tekenen, is het goed dat ze zich afvragen in hoeverre er waarheid zit in dat aan hen gerichte verwijt. Wat is hún beeld van God?

Een van de meest fundamentele bedreigingen van het christelijk geloof is dat mensen God proberen in de greep te krijgen door hem naar eigen inzicht te modelleren. Dan wordt Hij binnen de kortste keren een afgod. Want dát is een naar eigen denkbeeld gesneden god ten diepste. Zou niet mede daarom de Bijbel zo\'n aaneenrijging zijn van verhalen waarin de vele vormen én de verwoestende gevolgen van menselijke afgoderij worden uitgebeeld?

Mensen moeten God God laten. Daar kunnen - hoe paradoxaal het ook klinkt - Treur en anderen bij helpen.
Bron: Nederlands Dagblad, Commentaar 11 februari 2010

Met het oog op de manier waarop er hier af en toe gediscussieerd wordt, leek me dit wel een toepasselijk artikel om ons tot nadenken te zetten...

Berichten: 134

Op mijn rit in de truck hoorde ik dat ter dele.
Ik heb geen idee,of God een lichaam heeft,en vind dat ook onbelangrijk.
God is Almacht,en voor elk mens onbegrijpelijk,altijd bestaan,zonder begin of einde,is ook onbevattelijk.
Het is ook onbevattelijk,dat onze geest in Bij de Vader te zijn,na ons sterven,het leven eindeloos is als het Heelal,geen begin en einde heeft.
Dat is Gods macht,elke dag is dan vreugde,want de dood bestaat niet meer.
Eeuwig leven op deze aarde,is benauwend,in oorlogen ziektes,en haat.
Adam en Eva hadden geen idee wat de dood betekende,of sterven,zij wandelden met God.
Tot de verboden vrucht ter sprake kwam,toe was er angst voor de dood.

Die angs voor de dood is dan ook voorbij,als wij bij de Vader Abba verder mogen leven in een nieuw lichaam,en reinheid,daar het boze niet meer bestaat.
Daar is groot geloof voor nodig,lieve mensen.