| Auteur |
Bericht |
|
ANOUSKA714
|
Berichten: 50
|
 Geplaatst: maandag 13 augustus 2012, 18:00
|
|
|
|
|
Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar jullie ervaringen. Ik zal het uitleggen. De afgelopen jaren zijn voor mij drukke jaren geweest. Gescheiden, ander huis, pubers opvoeden, werken enz. enz. Nu zijn twee van de drie kinderen de deur uit en eentje nog half thuis. Ze is vaak weg, maar woont nog thuis. En dan zit je vaak alleen. Hoe vullen jullie die lege uurtjes en als af en toe de muren op je af komen, hoe ga je daarmee om? Ben heel benieuwd.... en jaja .... het lijkt op het lege nest syndroom, maar dan anders... toch?
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
|
TJOKLAT313
|
Berichten: 63
|
|
Geplaatst: maandag 13 augustus 2012, 18:38
|
|
|
|
| ANOUSKA714 schreef: | | Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar jullie ervaringen. Ik zal het uitleggen. De afgelopen jaren zijn voor mij drukke jaren geweest. Gescheiden, ander huis, pubers opvoeden, werken enz. enz. Nu zijn twee van de drie kinderen de deur uit en eentje nog half thuis. Ze is vaak weg, maar woont nog thuis. En dan zit je vaak alleen. Hoe vullen jullie die lege uurtjes en als af en toe de muren op je af komen, hoe ga je daarmee om? Ben heel benieuwd.... en jaja .... het lijkt op het lege nest syndroom, maar dan anders... toch? |
Hoi Anouska, het lijkt erop dat je nu tot jezelf gaat komen... en dat kan best eng zijn. Ik weet niet of het zo is hoor, dat weet jij alleen.
Hoeveel energie heb je als je thuis komt uit je werk? Waar ligt jouw passie? Zou je een taak in de kerk willen oppakken, of lekker schilderen bij een atelier, samen met anderen? Of lid worden van een koor?
Er zijn vast plenty mogelijkheden, maar bedenk wel activiteiten op zich het lege gevoel niet altijd oplossen.
Ik ben na mijn scheiding gaan meewerken aan het nieuwsblad van de kerk, en later op saxofoonles en gitaarles gegaan. Nog later ben ik overgestapt van de ICT naar de zorg en ben ik weer gaan studeren. Ik had echt een nieuw doel nodig voor de lange termijn, zeg maar. Maar dat heeft een aantal jaren geduurd voordat ik zover was.
In ieder geval: volg je hart, ga doen waar je hart ligt...
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
|
ZEELAND736
|
Berichten: 4863
|
|
Geplaatst: maandag 13 augustus 2012, 19:49
|
|
|
|
Ik herken er veel in....
Al in mijn huwelijk...gingen de drie zonen het huis uit...in 1 maand tijds en dat terwijl de jongste nog geen 18 was...(inderdaad een HEEL GROOT LEEG NEST SYNDROOM)
Helaas niet op een ""gezonde""manier zijn ze uit huis gegaan en dat heeft heel erg ingegrepen in mijn leven...de jongste dochter bleef alleen thuis achter..
Daarna de scheiding...eigenlijk nog niet eens op adem kunnen komen en moest ik werken...
Inmiddels is de scheiding 2 jaar en voel ik me nu thuis op dit plekje hier...
Ook ik rol rond 4 uur binnen en kan ik gerust zeggen...dan komt er niet veel meer uit mijn handen.
Maar ik weet inmiddels ook...dat ik veel meer aan mezelf moet denken...
Maar doe het maar eens...de boel de boel laten...de fiets of de auto pakken en er vandoor gaan...
Toch weet ik dat het wel werkt.
Maar ja ben je vrij dan staart je eigen huis je aan en hoor je roepen...IK WIL SCHOON!!!(terwijl ik die dag of week al 4 wc"s en 4 douchen heb gepoetst)
Makkelijk worden...(het is een waarheid maar ik vind het ook heel moeilijk)
Ook ik heb mijn hobby weer opgepakt na zeker 5 jaar niets doen...
Daar vind ik rust in...
Eigenlijk zou ik savonds ook eens wat meer er even uit moeten, maar dat lukt nog niet...
Maar denk aan jezelf...en hou van jezelf...en gun jezelf iets....
( ik kan het nog steeds heel moeilijk)
Laatst aangepast door
|
|
ZEELAND736
|
op maandag 13 augustus 2012, 19:52
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
|
JOELLE246
|
Berichten: 63
|
|
Geplaatst: maandag 13 augustus 2012, 21:44
|
|
|
|
| ANOUSKA714 schreef: | | Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar jullie ervaringen. Ik zal het uitleggen. De afgelopen jaren zijn voor mij drukke jaren geweest. Gescheiden, ander huis, pubers opvoeden, werken enz. enz. Nu zijn twee van de drie kinderen de deur uit en eentje nog half thuis. Ze is vaak weg, maar woont nog thuis. En dan zit je vaak alleen. Hoe vullen jullie die lege uurtjes en als af en toe de muren op je af komen, hoe ga je daarmee om? Ben heel benieuwd.... en jaja .... het lijkt op het lege nest syndroom, maar dan anders... toch? |
Hallo anouska,
Ook ik herken mezelf in jouw situatie.
Na mijn scheiding ging ook mijn oudste dochter op zich zelf wonen.
En na een tijdje mijn jongste door de week op kamer wonen en was alleen in de weekenden nog thuis.
Je wordt inderdaad op jezelf terug geworpen.
Zelf had ik ( eigenlijk al voor het zover kwam) heel sterk het gevoel: Mijn leven houdt nu niet op, ik moet de keuze maken om wat van mijn leven te maken, in de eerste plaats voor mezelf, maar ook voor de kinderen. Zij hebben ook niets aan een moeder die het leven niet meer zo ziet.
Die keuze heb ik gelukkig kunnen maken in de kracht van God.
Niet bij de pakken gaan neer zitten en positief belijden.
Maar ook activiteiten gaan oppakken waarbij je onder de mensen komt.
Ik ben een teamsport gaan beoefenen, en een EHBO cursus gaan doen.
Ook in de kerk ben ik actiever geworden.
Al met al heeft dit mij heel veel kracht gegeven, wil niet zeggen dat ik nooit meer een moment heb dat het wel eens lastig is.
Wanneer je hier nog meer over wil weten kan je me hierover prive mailen.
Wens je heel veel sterkte in dit proces.
Groetjes Joëlle
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
|
ANOUSKA714
|
Berichten: 50
|
|
Geplaatst: dinsdag 14 augustus 2012, 15:56
|
|
|
|
Is dus best bekend verschijnsel. Ik ben best nuchter, maar toch....
|
|
| Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
