|
JOSINA022
|
Berichten: 3599
|
Geplaatst: woensdag 27 juni 2012, 20:38
|
|
|
JANE866 schreef: | Stil maar, Mijn kind, Ik weet van je verdriet, Huil nu maar uit; je hoeft niet flink te wezen. Het zal wel duren voor je wonden zijn genezen; ik weet het. Droeg ik al de smart der wereld niet?
Stil maar, Mijn kind, Ik weet wat je behoeft: woorden van troost, die om geen uitleg vragen, een arm die steunt en die je last helpt dragen, een hart dat meeschreit om wat jou bedroeft.
Stil maar, Mijn Kind, de nacht gaat weer voorbij. Ik strooi het licht uit, waar je voeten lopen; Ik doe de dichte deur weer voor je open; Ik ben er altijd. Maar vertrouw op Mij!
Stil maar, mijn kind. Ik geef je troost en moed, meer dan een moeder aan haar kind kan geven. Je naam staat in m'n handpalmen geschreven: Ik schreef de letters met Mijn eigen bloed. |
Amen!
|
|