Wie was Joseph Smith?

Berichten: 4718

HET GETUIGENIS VAN DE PROFEET JOSEPH SMITH

De woorden van de profeet Joseph Smith zelf over het verschijnen van het Boek van Mormon luiden:
‘Op de avond van (...) eenentwintig september [1823] (...) richtte ik mijn smeekgebed tot de almachtige God (...).
‘Terwijl ik aldus doende was God aan te roepen, bemerkte ik een licht dat in mijn kamer verscheen en steeds helderder werd, totdat de kamer lichter was dan op het middaguur, waarna er onmiddellijk een persoon naast mijn bed verscheen, staande in de lucht, want zijn voeten raakten de vloer niet.
‘Hij droeg een los kleed van een weergaloze witheid. Het was een witheid die al het aardse dat ik ooit had gezien, overtrof; ook geloof ik niet dat men iets op aarde een zo buitengewoon wit en stralend voorkomen kan geven. Zijn handen waren bloot, evenals zijn armen tot iets boven de pols; ook zijn voeten waren bloot, evenals zijn benen tot iets boven de enkel. Zijn hoofd en hals waren ook onbedekt. Ik kon merken dat hij geen andere kleding droeg dan dit kleed, want het stond open, zodat ik zijn borst kon zien.
‘Niet alleen zijn kleed was buitengewoon wit, maar zijn gehele gestalte was onbeschrijfelijk heerlijk en zijn gelaat was waarlijk de bliksem gelijk. De kamer was buitengewoon licht, maar niet zo intens helder als onmiddellijk om zijn gestalte heen. Toen ik voor het eerst naar hem keek, was ik bevreesd, maar weldra verliet de vrees mij.
‘Hij noemde mij bij de naam en zei tot mij dat hij een boodschapper was die mij was gestuurd vanuit de tegenwoordigheid van God en dat zijn naam Moroni was; dat God een werk voor mij te doen had en dat mijn naam onder alle natiën, geslachten en talen zowel ten goede als ten kwade bekend zou zijn, ofwel dat er onder alle volken zowel goed als kwaad over zou worden gesproken.
‘Hij zei dat er een boek was verborgen, op gouden platen geschreven, dat een verslag gaf van de vroegere bewoners van dit werelddeel en van hun herkomst. Hij zei ook dat het de volheid van het eeuwigdurend evangelie bevatte, zoals die door de Heiland aan de vroegere bewoners gegeven was;
‘tevens dat er twee in zilveren bogen gevatte stenen waren — en dat die stenen, aan een borstplaat bevestigd, de zogenaamde Urim en Tummim vormden — die samen met de platen waren verborgen; en dat het bezit en gebruik van die stenen bepalend was voor “zieners” in oude of vroegere tijden; en dat God ze had toebereid met het doel het boek te vertalen.

‘Voorts zei hij mij dat ik, wanneer ik die platen waarover hij had gesproken, zou verkrijgen — want de tijd om ze te verkrijgen was nog niet vervuld — ze aan niemand mocht tonen; evenmin de borstplaat met de Urim en Tummim, behalve aan hen wie ik zou worden geboden ze te tonen; als ik het toch deed, zou ik vernietigd worden. Terwijl hij met mij sprak over de platen, werd het visioen aan mijn geest geopend, zodat ik de plek kon zien waar de platen waren verborgen, en wel zo helder en duidelijk dat ik de plek herkende toen ik die bezocht.
‘Na deze mededeling zag ik hoe het licht in de kamer zich onmiddellijk rondom de gestalte van de persoon die tot mij had gesproken, begon samen te trekken, en dat ging zo door totdat de kamer weer donker bleef, behalve vlak om hem heen; en op dat moment zag ik hoe er zich als het ware een doorgang opende rechtstreeks naar de hemel, en hij steeg op totdat hij geheel verdwenen was en de kamer achterbleef zoals zij was geweest voordat dit hemelse licht was verschenen.
‘Terwijl ik lag te mijmeren over de uitzonderlijkheid van het toneel en mij ten zeerste verwonderde over hetgeen mij was verteld door deze buitengewone boodschapper, bemerkte ik plotseling, te midden van mijn overpeinzing, dat het in mijn kamer opnieuw licht begon te worden, en als het ware in een oogwenk stond dezelfde hemelse boodschapper weer aan mijn bed.
‘Hij ving aan en vertelde mij weer precies dezelfde dingen als bij zijn eerste bezoek, zonder de geringste afwijking, waarna hij mij op de hoogte stelde van grote oordelen die over de aarde zouden komen, met grote verwoestingen door hongersnood, het zwaard en pestilentie; en dat deze zware oordelen over de aarde zouden komen in dit geslacht. Toen hij deze dingen had verteld, steeg hij weer op zoals hij eerder had gedaan.
‘Zo diep was intussen de indruk die op mijn gemoed was gemaakt, dat de slaap van mijn ogen geweken was en ik daar lag, overweldigd door verbazing over hetgeen ik zowel had gezien als gehoord. Hoe groot was echter mijn verrassing toen ik dezelfde boodschapper weer aan mijn bed zag staan, en hem weer precies dezelfde dingen als daarvoor tegen mij hoorde verhalen of herhalen; en hij voegde er voor mij een waarschuwing aan toe, zeggende dat Satan mij zou proberen te verleiden (gezien de armelijke omstandigheden van het gezin van mijn vader) om de platen te verkrijgen met het doel rijk te worden. Dat verbood hij mij, zeggende dat ik bij het verkrijgen van de platen geen ander doel voor ogen moest hebben dan God te verheerlijken en mij niet moest laten beïnvloeden door enige andere beweegreden dan de opbouw van zijn koninkrijk; anders zou ik ze niet kunnen verkrijgen.
‘Na dit derde bezoek voer hij weer op naar de hemel, net als daarvoor, en weer werd ik aan mijzelf overgelaten om na te denken over het vreemde van hetgeen ik zojuist had ervaren; toen, bijna onmiddellijk nadat de hemelse boodschapper voor de derde keer bij mij vandaan was opgevaren, kraaide de haan en merkte ik dat het dag werd, zodat onze gesprekken klaarblijkelijk de gehele nacht in beslag hadden genomen.
‘Kort daarna stond ik op en ging, zoals gewoonlijk, aan de noodzakelijke dagelijkse arbeid; toen ik echter probeerde net zoals anders te werken, bleek ik dermate aan het eind van mijn krachten te zijn dat ik er volstrekt niet toe in staat was.

Mijn vader, die samen met mij werkte, merkte dat mij iets mankeerde en stuurde mij naar huis. Ik begaf mij op weg met de bedoeling naar huis te gaan, maar bij mijn poging over de omheining te klimmen van de akker waarop wij ons bevonden, begaven mijn krachten mij geheel en ik viel hulpeloos op de grond en was mij enige tijd nergens van bewust.
‘Het eerste wat ik mij kan herinneren is een stem die tot mij sprak en mij bij de naam noemde.
Ik keek omhoog en zag dezelfde boodschapper boven mijn hoofd staan, net als tevoren door licht omgeven. Vervolgens vertelde hij mij weer alles wat hij mij de afgelopen nacht had verteld en gebood mij naar mijn vader te gaan en hem te vertellen van het visioen en de geboden die ik had ontvangen.
‘Ik gehoorzaamde; ik ging terug naar mijn vader op de akker en zette de gehele zaak voor hem uiteen. Hij antwoordde mij dat het van God was en zei mij heen te gaan en te doen wat de boodschapper had geboden. Ik verliet de akker en begaf mij naar de plek waar de platen volgens de boodschapper verborgen lagen; en dankzij de duidelijkheid van het visioen dat ik daarover had ontvangen, herkende ik de plek zodra ik die bereikte.
‘Niet ver van het dorp Manchester (Ontario County) in de staat New York, ligt een heuvel van aanzienlijke grootte, de hoogste in de omgeving. Op de westelijke helling van die heuvel, niet ver van de top, onder een steen van aanzienlijke grootte, lagen de platen verborgen in een stenen kist. Deze steen was aan de bovenkant in het midden dik en enigszins bol, terwijl hij aan de rand dunner was, zodat het middengedeelte boven de grond zichtbaar was, maar de rand eromheen was met aarde bedekt.
‘Toen ik de aarde had verwijderd, nam ik een hefboom, die ik onder de rand van de steen zette, en met een kleine inspanning lichtte ik die op. Ik keek erin en daar zag ik inderdaad de platen, de Urim en Tummim en de borstplaat, zoals de boodschapper had gezegd. De kist waarin zij lagen, was gevormd door stenen tegen elkaar te leggen in een soort cement. Op de bodem van de kist lagen twee stenen overdwars, en op die stenen lagen de platen en daarbij de andere voorwerpen.
‘Ik deed een poging ze eruit te nemen, maar de boodschapper verbood het mij en weer kreeg ik te horen dat de tijd om ze tevoorschijn te halen nog niet aangebroken was, en ook niet zou komen totdat er vanaf dat tijdstip vier jaar verstreken was. Hij zei mij echter dat ik over precies een jaar vanaf dat tijdstip naar die plek terug moest komen en dat hij mij daar zou ontmoeten, en dat ik dat moest blijven doen totdat de tijd kwam om de platen te verkrijgen.
‘Dienovereenkomstig ging ik er, zoals mij was geboden, iedere keer na een jaar heen en telkens trof ik daar dezelfde boodschapper aan, en in elk van onze gesprekken ontving ik van hem aanwijzingen en kennis over hetgeen de Heer ging doen, en hoe en op welke wijze zijn koninkrijk in de laatste dagen moest worden bestuurd.

‘Ten slotte brak de tijd aan om de platen, de Urim en Tummim en de borstplaat te verkrijgen. Op de tweeëntwintigste dag van september duizend achthonderdzevenentwintig toen ik mij, zoals gewoonlijk aan het einde van weer een jaar, naar de plek had begeven waar ze verborgen lagen, droeg dezelfde hemelse boodschapper ze aan mij over met de volgende vermaning: dat ik ervoor verantwoordelijk was; dat als ik ze door achteloosheid of door enige nalatigheid mijnerzijds zou kwijtraken, ik zou worden afgesneden; maar dat als ik alles in het werk stelde om ze veilig te bewaren totdat hij, de boodschapper, ze kwam ophalen, ze beschermd zouden worden.
‘Ik ontdekte weldra waarom ik zulke strenge vermaningen had ontvangen om ze veilig te bewaren en waarom de boodschapper had gezegd dat als ik had gedaan wat er van mijn hand werd verlangd, hij ze op zou halen. Want nauwelijks was het bekend dat ik ze had, of men getroostte zich de uiterste inspanningen om ze mij te ontnemen. Iedere list die maar kon worden bedacht, werd voor dat doel aangewend. De vervolging werd bitterder en heviger dan ooit tevoren en tallozen lagen voortdurend op de loer om ze mij zo mogelijk te ontnemen. Maar dankzij Gods wijsheid bleven ze veilig in mijn handen, totdat ik ermee had volbracht wat er van mijn hand werd verlangd. Toen de boodschapper ze volgens afspraak kwam ophalen, droeg ik ze aan hem over; en hij heeft ze tot op heden, de tweede dag van mei duizend achthonderdachtendertig, onder zijn hoede.’
Zie voor het volledige verslag De geschiedenis van Joseph Smith in de Parel van grote waarde en History of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Geschiedenis van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen), deel 1, de hoofdstukken 1 t/m 6.
De oude kroniek die aldus uit de aarde te voorschijn is gebracht als de stem van een volk dat uit het stof spreekt, en is vertaald in hedendaagse taal door de gave en de macht Gods, waarvan goddelijke bevestiging heeft getuigd, is in het jaar 1830 voor het eerst verschenen in het Engels als THE BOOK OF MORMON.

Berichten: 4718

Aanvulling:

Urim en Tummim zijn voorwerpen die zich bevonden in het borstschild op de efod van de hogepriester van Israël met een waarschijnlijk voorspellende functie, waarbij getracht werd een beslissing van God te vragen.
Men? vermoedt dat het een soort dobbelstenen waren. Ze werden verondersteld een vraag aan de Here met ja of nee te kunnen beantwoorden, maar ze konden ook zwijgen.
In de NBV worden ze aangeduid als orakelstenen.

Het woordje 'twee' (NBV Exodus 28:30, Leviticus 8:8) staat niet in de grondtekst.

De eerste vermelding van deze raadselachtige voorwerpen is in Exodus 28, waarin de priesterkleding wordt beschreven. Volgens het verhaal krijgt Mozes opdracht een efod te maken en daarop een borstschild te bevestigen met de Urim en de Tummim. Vermoedelijk heeft God deze voorwerpen aan Mozes gegeven, maar daarover wordt niets gezegd. In de roerige tijd van Saul en David heeft David de beschikking over de efod met de Urim en de Tummim, zodat hij God veelvuldig "om raad kan vragen".

In Ezra 2:63 en Nehemia 7:65 staat geschreven dat alleen een priester bevoegd is de Urim en de Tummim te gebruiken, wat een aanwijzing zou kunnen zijn dat deze voorwerpen na de Babylonische ballingschap nog aanwezig waren (of dat men vermoedde dat ze nog ergens te vinden waren). Na Nehemia 7 wordt er niet meer van de Urim en de Tummim gesproken.

Berichten: 60

ik moet na dit gelezen te hebben denken aan de woorden van de apostel paulus in galaten 1:8;
maar zelfs als wij,of een engel uit de Hemel,u een evangelie zouden verkondigen,anders dan wat wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt.hsv vertaling

we kunnen ons beter met het woord van God bezig houden

Berichten: 5057

ARNOLD765 schreef:

ik moet na dit gelezen te hebben denken aan de woorden van de apostel paulus in galaten 1:8;
maar zelfs als wij,of een engel uit de Hemel,u een evangelie zouden verkondigen,anders dan wat wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt.hsv vertaling

we kunnen ons beter met het woord van God bezig houden

De laatste tijd wat rondgeneusd op het internet. Heb o.a. gelezen dat de HSV een valse vertaling was, geïnspireerd door satan. Onzin natuurlijk, net zo goed als deze theologie van Josef Smith. Iedereen kan wat verzinnen en volgelingen krijgen. Een typisch voorbeeld van een sekte, die ontstaan is in een hele warrige tijd. En als je weet hoe gewelddadig deze groep was in het begin, dat maakt het verhaal wel compleet. Sir Arthur Conan Doyle doet er een boekje over open in zijn eerste boek: A Study in Scarlet.

Maar de vraag voor mij blijft wel, wanneer noem je iets een valse leer en wanneer is het een variatie op de theologie? Zelf vind ik voldoende valse leringen in deze tijd, zowel in de katholieke kerk, de vrijzinnige kerk en de reformatorische kerk. En uiteraard in mijn eigen beweging zijn ook voldoende voorbeelden van valse leringen.
Bij de Rk kerk hoef ik alleen maar te verwijzen naar Maria verering..
Of laten we eens denken aan de invloed van New Age in de vrijzinnige kerk of genezing van herinneringen in de evangelische beweging. Misschien is het leuk om in dit verband eens te praten over het supralapsarisme en het infralapsarisme. In mijn ogen beiden een voorbeeld van een doorgeslagen theologie. Toch heeft het weer voor een scheuring gezorgd, dus de invloed ervan is niet te onderschatten.

Kortom mijn vraag: wanneer is het een valse leer is idd actueel...

Berichten: 4718

supralapsarisme en het infralapsarisme...

eh....

ik wil niet al te blondt over komen..

maar wat betekend dat?

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

supralapsarisme en het infralapsarisme...

eh....

ik wil niet al te blondt over komen..

maar wat betekend dat?

De discussie speelde toch echt in jouw kerkelijke richting plaats, niet in de mijne.

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

De discussie speelde toch echt in jouw kerkelijke richting plaats, niet in de mijne.

Zou je gewoon antwoord willen geven op mijn vraag?

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

Zou je gewoon antwoord willen geven op mijn vraag?

Beide stromingen gaan uit van predestinatie. De vraag echter is, wanneer heeft God beschikt dat Hij Zijn zoon zou sturen ter verzoening? Voor de zondeval of na de zondeval? De supralapsaristen geloven dat dit voor de zondeval was, de infralapsaristen na de zondeval.
In mijn ogen is het een totaal overbodige discussie, omdat je als mens toch niet de motieven van God kunt doorgronden?

Berichten: 4718

Waar het mij om gaat is het feit dat er in de bijbel gesproken wordt over
profetien die je kan ontvangen.

Kan God zich geopenbaard hebben aan Joseph Smith?

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

Waar het mij om gaat is het feit dat er in de bijbel gesproken wordt over
profetien die je kan ontvangen.

Kan God zich geopenbaard hebben aan Joseph Smith?

Nee.

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

Nee.

Zou je het kunnen uitleggen waarom dat niet het geval is?

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

Zou je het kunnen uitleggen waarom dat niet het geval is?

Elke openbaring van God zou rechtstreeks naar Jezus verwijzen, in dit geval doet het dat helemaal niet. Het is ook niet geschreven ter ondersteuning van het werk van Jezus, het zet het apart en noemt het niet.
Dit is een "openbaring" buiten God om, en het is gemaakt om mensen op een dwaalspoor te brengen. Net zoals de Koran overigens. Als we al kunnen spreken van een openbaring, is het een openbaring buiten God om...

Berichten: 2167

Wellicht als zijdelingse aanvulling op bovenstaande duidelijke verwoording, de informatie welke een neutrale site als Wikipedia geeft a.g. deze Joseph Smith.
Alleen al uit deze beschrijving, zijn levensstijl, zijn houding en verwoording kun je niet anders concluderen als dat zijn leer verwerpelijk en onchristelijk is.

Wikipedia:

Joseph Smith

Joseph Smith
Joseph Smith (Sharon, 23 december 1805 - Carthage, 27 juni 1844) was de stichter van de Heiligen der Laatste dagen beweging en de grondlegger van de Mormoonse leer. Hij was de zoon van Joseph Smith Sr. en Lucy Mack.

Joseph Smith getuigde van visioenen en openbaringen die hij zei te hebben gekregen. Hij werkte die uit in onder meer zijn boek De Leer en Verbonden.

Het Eerste Visioen

Het eerste visioen neemt in het hedendaagse Mormonisme een centrale plaats in. Volgens de officiële geschiedschrijving van de Kerk ging Joseph Smith in het voorjaar van 1820 in gebed om een antwoord te vinden op de vraag bij welke kerk hij zich moest aansluiten. In antwoord op zijn gebed verschenen God en Jezus Christus aan hem, die hem mededeelden dat geen enkele kerk de ware kerk was.[1]

Deze officiële versie van het eerste visioen werd geschreven in "het achtste jaar na de organisatie van genoemde Kerk", dus in 1838. Het was echter pas klaar in 1839, omdat Joseph Smith van december 1838 tot april 1839 in Liberty (Missouri) in de gevangenis zat.[2] Het werd in 1842 voor het eerst gepubliceerd in de Mormoonse krant Times and Seasons[3], waarvan Joseph Smith toen hoofdredacteur was.[4]

De officiële versie was echter niet de eerste. De eerste versie van het eerste visioen dateert van 1832 en is grotendeels in Smiths eigen handschrift geschreven.[5] In deze versie plaatste Smith zijn eerste visoen in 1822, ging hij bidden uit berouw over zijn zonden en verscheen alleen Jezus aan hem (die hem zijn zonden vergaf).

In een versie uit 1835 verschenen twee niet nader genoemde "personages" aan Smith, alsmede vele engelen. Tevens werd deze manifestatie voorafgegaan door vreemde geluiden en kon Smith aanvankelijk niet spreken omdat zijn tong gezwollen leek.[6] Andere versies van het eerste visioen bestaan uit zendingspamfletten, brieven, interviews en dagboekvermeldingen maar het is niet zo dat al deze versies samen een consistent beeld schetsen van het eerste visioen. Op sommige punten spreken zij elkaar zelfs tegen.

De eerste gepubliceerde versie is een zendingspamflet uit 1840, geschreven en uitgegeven in Engeland door apostel Orson Pratt.[7] Tot 1840 wisten de meeste volgelingen van Joseph Smith niet dat er een "eerste visioen" had plaatsgevonden. Behalve in de niet gepubliceerde versies van 1832 en 1835 komt het in de 20 jaar tussen 1820 en 1840 in geen enkel historisch document, dagboek, toespraak of openbaring voor. Dit staat in schril contrast tot het belang dat de Kerk in haar zendings- en onderwijsactiviteiten tegenwoordig aan het eerste visioen hecht.

Het is moeilijk te verklaren waarom Smith deze gebeurtenis 20 jaar lang voor zichzelf heeft gehouden. De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen houdt vast aan de gecanoniseerde versie en Mormoonse auteurs interpreteren de verschillende versies vanuit dit uitgangspunt.[8] Critici van de Kerk doen het tegenovergestelde en interpreteren de verschillende versies vanuit de overtuiging dat het eerste visioen niet heeft plaatsgevonden.

De vertaling van het Boek van Mormon

Na het 'Eerste Visioen' volgden andere bezoeken van hemelse boodschappers. Op 21 september 1823 verscheen volgens Smith de engel Moroni. Hij vertelde Joseph dat God een werk voor hem te doen had en dat er een verslag van de oude inwoners van Amerika in een nabijgelegen heuvel (Cumora) begraven lag, dat 'de volheid van het evangelie van Jezus Christus' bevatte. In 1827 ontving Joseph het verslag dat op dunne gouden platen geschreven stond. Vervolgens vertaalde hij het boek in het Engels, naar hij zei met inspiratie van God. Het boek heet Het Boek van Mormon. Het is genoemd naar Mormon, een profeet van weleer die de verslagen van profeten uit het Oude Amerika heeft samengevat. Als getuige van Christus onderschrijft het boek de goddelijke aard van Jezus Christus en wordt het bezoek van Christus dat na zijn opstanding aan zijn volgelingen in Amerika zou hebben plaatsgevonden omschreven. Het boek is alleen bekend in de vertaling van Smith, naar zijn zeggen omdat een engel het origineel meenam naar de hemel.

De herstelling van priesterschapsgezag

Ter voorbereiding op de herstelling van de oorspronkelijke christelijk kerk werd ook het priesterschapsgezag hersteld. Op 15 mei 1829 verscheen Johannes de Doper aan Joseph Smith en Oliver Cowdery en verleende hen het lagere of Aäronische priesterschap. Het is het priesterschap dat de wet van Mozes bediende en ten tijde van het Oude Testament van Aäron tot Johannes de Doper operationeel was onder wat volgens de Bijbel het verbondsvolk van God is: het volk Israël. Het omvat volgens de Mormoonse leer o.a. het gezag om het evangelie van bekering te verkondigen en om te dopen.

In dat zelfde jaar verschenen ook Petrus, Jakobus en Johannes aan Joseph Smith en die verleenden hem het hogere of Melchizedeks priesterschap. In de Mormoonse leer omvat dit priesterschap het gezag om de kerk te presideren en alle verordeningen te verrichten, inclusief het verstrekken van de gave van de Heilige Geest, het zegenen en zalven, en is het tevens een verzegelende macht.

[ Kerken

De organisatie van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen vond plaats op 6 april 1830. Er waren toen zes leden, inmiddels zijn het er ongeveer 13 miljoen[bron?]. Er vonden al vrij vroeg afsplitsingen plaats, waardoor er niet gesproken kan worden van slechts een kerk die uit de leer van Smith is voortgekomen. Een van de vroegste afsplitsingen vond plaats niet lang na de dood van Joseph Smith in 1844. Deze afsplitsing (opgericht door de vrouw van Joseph Smith: Emma Hale Smith kreeg later de naam Georganiseerde Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Joseph Smith III, de zoon van Joseph Jr, werd leider van deze kerk. In 2000 werd de naam veranderd naar Gemeenschap van Christus. Deze kerk telt 250.000 leden wereldwijd[bron?], waaronder ook in Nederland. Ook deze kerk maakt naast de bijbel gebruik van het Boek van Mormon en het Leer en Verbonden. Ze zijn in het bezit van het originele manuscript van het Boek van Mormon, wat voor de drukkerij was ontwikkeld. Onder leiding van Brigham Young werden in de 19e eeuw nog afsplitsingen doorgevoerd. Deze groeperingen worden veelal fundamentalistische mormonen genoemd.

Polygamie

Emma Hale Smith
Joseph Smith trouwde naast zijn echtgenote Emma Smith minstens 27 andere vrouwen[9] maar haar hele leven lang en zelfs op haar sterfbed, heeft Emma dat ontkend.[10]

Martelaarschap van Joseph Smith

Na een leven van vervolging werden Joseph Smith en zijn broer Hyrum op 27 juni 1844 in Carthage, Illinois door een menigte gelyncht.

De Mormoonse leer en het christendom

Veel niet-Mormoonse christenen en theologen vinden dat de Mormoonse leer op wezenlijke punten afwijkt van de christelijke leer en verwerpen dan ook het door de Mormonen gewenste predicaat 'christelijk'. Een van de grootste struikelblokken is de hantering van een heilig boek, het Boek van Mormon, als gezaghebbend naast de Bijbel. Andere punten zijn onder meer de leer over het priesterschap en de rol van de Mormoonse zienswijze over de oudste inwoners van Amerika.

De Mormoonse leer en de vrijmetselarij

Joseph Smith en meerdere oprichters van de Kerk van Jezus Christus waren betrokken bij Vrijmetselarij. Joseph Smith was medeoprichter van een vrijmetselaarsloge in Nauvoo, Illinois in 1842. In 1842 werd Joseph Smith bovendien ingewijd als Grootmeester in de Vrijmetselarij. Ook zijn er overeenkomsten tussen de Mormoonse tempelaanbidding en de symboliek van de Vrijmetselarij.

De Kerk van Jezus Christus heeft geen officieel standpunt tegenover de vrijmetselarij of welke andere fraterniteit of geloofsstroom dan ook behalve dan datgene wat in haar 11e geloofsartikel verwoord is, waarin staat: wij eisen het goedrecht de almachtige God te vereren volgens de stem van ons eigen geweten, en erkennen allen mensen datzelfde goedrecht toe. Hoe, waar, of wat zij ook mogen vereren.