|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
 Geplaatst: maandag 12 september 2011, 21:22
|
|
|
|
Langs het water,
helemaal alleen.
Niemand die mij stoort
alleen ikzelf en het water.
Het is zo vredig en zo mooi,
uren kan ik daar zitten,
starend naar de helder blauwe lucht.
En kijken naar het klotsende water,
mijn tranen kan ik eindelijk laten gaan,
het is dan net alsof het water mijn tranen opvangt.
Want soms wil ik gewoon even,
even helemaal alleen zijn.
Er zal een tijd komen,
dat ik mijn gevoelens op een andere manier laat gaan.
Maar tot die tijd zal ik altijd langskomen
of ik er nu wel
of niet meer kom,
ook al bestaat het niet meer,
in mijn hart zal het altijd 'mijn plekje' zijn.
Ergens gelezen.
|
|
