| Auteur |
Bericht |
|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
 Geplaatst: woensdag 4 mei 2011, 21:54
|
|
|
|
Huil maar bij mij.
Wie heeft er nooit eens verdriet,
ook al ziet men het vaak niet.
Iedereen heeft hier mee te maken,
je kunt helemaal van streek raken.
Het is een diep gevoel van binnen,
het geen je moeilijk kunt overwinnen.
Verdriet in bange donkere dagen,
je kunt het haast niet verdragen.
Maar toch is er altijd goede hoop,
ook al loop je er niet me te koop.
Er is nog niets verloren,
als je maar naar God wilt horen.
Hij laat je nooit alleen,
ga dan tot Hem heen.
Hij wil je trooster zijn,
in al je verdriet en pijn.
Bij God mag je schuilen,
en bij hem uithuilen.
Hij hoort naar jouw stem,
kom maar tot hem.
Hij geeft je weer de kracht,
door zijn liefde en macht.
Het verdriet zal van je wijken,
zodat je weer vrolijk kunt kijken.
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
ANNETTE050
|
Berichten: 1331
|
|
Geplaatst: woensdag 4 mei 2011, 23:58
|
|
|
|
| MARIO216 schreef: | Huil maar bij mij.
Wie heeft er nooit eens verdriet,
ook al ziet men het vaak niet.
Iedereen heeft hier mee te maken,
je kunt helemaal van streek raken.
Het is een diep gevoel van binnen,
het geen je moeilijk kunt overwinnen.
Verdriet in bange donkere dagen,
je kunt het haast niet verdragen.
Maar toch is er altijd goede hoop,
ook al loop je er niet me te koop.
Er is nog niets verloren,
als je maar naar God wilt horen.
Hij laat je nooit alleen,
ga dan tot Hem heen.
Hij wil je trooster zijn,
in al je verdriet en pijn.
Bij God mag je schuilen,
en bij hem uithuilen.
Hij hoort naar jouw stem,
kom maar tot hem.
Hij geeft je weer de kracht,
door zijn liefde en macht.
Het verdriet zal van je wijken,
zodat je weer vrolijk kunt kijken. |
Wat een mooi, ontroerend gedicht.
Laatst aangepast door
|
|
ANNETTE050
|
op donderdag 5 mei 2011, 07:41
|
|
| Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
