Niet gelukkig zijn t.o.v. Het Geloof

Berichten: 138

Goede middag allemaal,

Na een stukje uit een Bijbeldagboekje te hebben gelezen ben ik me onderstaande gaan afvragen. Omdat ik het zelf een lastig onderwerp vind, zou ik naar jullie visie willen vragen. Hopelijk vinden jullie het ook een interessant onderwerp.

In Psalm 1 wordt gesproken over welgelukzaligheid. Ook wordt er uitgelegd hoe we welgelukzaligheid kunnen bereiken.

Psalm 1:
1 Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in den raad der goddelozen, noch staat op den weg der zondaren, noch zit in het gestoelte der spotters;

2 Maar zijn lust is in des HEEREN wet, en hij overdenkt Zijn wet dag en nacht.

3 Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet, zal wel gelukken.

4 Alzo zijn de goddelozen niet, maar als het kaf, dat de wind henendrijft.

5 Daarom zullen de goddelozen niet bestaan in het gericht, noch de zondaars in de vergadering der rechtvaardigen.

6 Want de HEERE kent den weg der rechtvaardigen; maar de weg der goddelozen zal vergaan.

Naar mijn idee (en in mijn bewoording) kunnen we uit dit Bijbelvers opmaken dat we supergelukkig zijn als we ons volledig tot God richten, ons niet met zondige dingen bezig houden en ons aan Zijn Wet houden.

Nu vraag ik me af of gelukkig zijn letterlijk voortkomt uit de mate waarin we geloven. Dus hoe 'beter' we geloven, hoe gelukkiger we ons voelen? Natuurlijk komen daaruit ook weer vragen voort zoals bijvoorbeeld: Hoe kunnen we 'beter' geloven? En betekend gelukkig zijn een leven dat ons voor de wind gaat? Is het gelukkig zijn wat in Psalm 1 wordt omschreven überhaupt in woorden vast te leggen?

Hopelijk kunnen/willen jullie me met deze vraag helpen. In elk geval bij voorbaat dank voor enige reactie.

Berichten: 2109

Een rotsvast geloof hoeft niet te betekenen dat je je altijd 100% gelukkig voelt. Het geeft echter wel een rustpunt om in minder gelukkige tijden/momenten toch het hoofd beter recht te houden Knipoog smiley

Berichten: 341

MVV749 schreef:

Goede middag allemaal,

Na een stukje uit een Bijbeldagboekje te hebben gelezen ben ik me onderstaande gaan afvragen. Omdat ik het zelf een lastig onderwerp vind, zou ik naar jullie visie willen vragen. Hopelijk vinden jullie het ook een interessant onderwerp.

In Psalm 1 wordt gesproken over welgelukzaligheid. Ook wordt er uitgelegd hoe we welgelukzaligheid kunnen bereiken.

Psalm 1:
1 Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in den raad der goddelozen, noch staat op den weg der zondaren, noch zit in het gestoelte der spotters;

2 Maar zijn lust is in des HEEREN wet, en hij overdenkt Zijn wet dag en nacht.

3 Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet, zal wel gelukken.

4 Alzo zijn de goddelozen niet, maar als het kaf, dat de wind henendrijft.

5 Daarom zullen de goddelozen niet bestaan in het gericht, noch de zondaars in de vergadering der rechtvaardigen.

6 Want de HEERE kent den weg der rechtvaardigen; maar de weg der goddelozen zal vergaan.

Naar mijn idee (en in mijn bewoording) kunnen we uit dit Bijbelvers opmaken dat we supergelukkig zijn als we ons volledig tot God richten, ons niet met zondige dingen bezig houden en ons aan Zijn Wet houden.

Nu vraag ik me af of gelukkig zijn letterlijk voortkomt uit de mate waarin we geloven. Dus hoe 'beter' we geloven, hoe gelukkiger we ons voelen? Natuurlijk komen daaruit ook weer vragen voort zoals bijvoorbeeld: Hoe kunnen we 'beter' geloven? En betekend gelukkig zijn een leven dat ons voor de wind gaat? Is het gelukkig zijn wat in Psalm 1 wordt omschreven überhaupt in woorden vast te leggen?

Hopelijk kunnen/willen jullie me met deze vraag helpen. In elk geval bij voorbaat dank voor enige reactie.

Hey MVV,

Als je het hebt over gelukkig zijn...waar denk je dan aan? Geen zorgen, geen pijn, geen moeite?
Als ik jouw vraag persoonlijk wil beantwoorden zou ik willen zeggen: Ja, geloof maakt gelukkig. Geloof...het staat (of valt) met vertrouwen. Vertrouwen hebben in de Heere. God, die je hoort, kent, en je weg bereidt. Die je gebeden hoort, er voor je is en je liefheeft. Vertrouwen hebben in de dingen van het leven, hóé moeilijk te begrijpen soms ook.
Mag ik een voorbeeld geven? Ik heb veel verdriet gekend in dit leven, veel mensen om me heen verloren maar ook lichamelijke beperkingen teisteren mij leven al ruim 10 jaar. Ik begrijp deze moeite niet, maar ik vertrouw Hem wél.
Als ik eraan denk, dat Hij alles in Zijn hand heeft, dat Hij mijn leven van begin tot eind kent en dat Hij alles begrijpt, dan wordt het leven voor mij daardoor gelukkiger en dragelijker. Nee, de pijn is niet weg, het gemis ook niet en de vragen/zorgen ook niet. Maar ik weet me wel veilig bij Hem. No matter what....het zijn niet de dingen van het leven die bepalend voor me zijn, het is me geborgen weten in Zijn Liefde, dat me gelukkig maakt. Een 'verticale blik' dus! Omhoog kijken, naar Hém, i.p.v horizontaal, en alles van dit leven bepalend te laten zijn voor jouw geluk. Zo ervaar ik het! Dicht bij Hem leven en álles met Hem delen, maakt mij soms intens gelukkig..!

Berichten: 138

HENK710 schreef:

Een rotsvast geloof hoeft niet te betekenen dat je je altijd 100% gelukkig voelt. Het geeft echter wel een rustpunt om in minder gelukkige tijden/momenten toch het hoofd beter recht te houden Knipoog smiley

Daar zit wat in. Misschien is er wel een onderscheid tussen gelukkig zijn in dit leven en/of gelukkig zijn in Het Geloof? Hoe denk jij hierover?

Berichten: 138

MARIA576 schreef:

Hey MVV,

(.....)
Als ik jouw vraag persoonlijk wil beantwoorden zou ik willen zeggen: Ja, geloof maakt gelukkig. (.....)

Dicht bij Hem leven en álles met Hem delen, maakt mij soms intens gelukkig..!

Hoi Maria,

Hele mooi post, dank je wel! Het spreekt me echt aan. Ik zal onder quote's eerlijk antwoord proberen te geven.

Quote:

Als je het hebt over gelukkig zijn...waar denk je dan aan? Geen zorgen, geen pijn, geen moeite?

Gelukkig zijn, tja, om eerlijk te zijn weet ik zelf niet wat ik me daarbij moet voorstellen. Ik weet ook niet of ik dat ooit ervaren heb. Kinderlijke onbezorgdheid, dat wel. Maar gelukkig zijn?? Ik denk dat we wat jij opnoemt niet mogen verlangen. Gelukkig zijn is misschien iets wat niet echt te omschrijven is...

Quote:

Geloof...het staat (of valt) met vertrouwen. Vertrouwen hebben in de Heere. (....) Vertrouwen hebben in de dingen van het leven, hóé moeilijk te begrijpen soms ook.

Juist, dat is zo. Maar vertrouwen hebben is zo lastig. Ik heb zelf zoveel moeite met vertrouwen in mensen en vertrouwen op God. Een slechte eigenschap die ook zo is gegroeid door moeilijkheden en ziekte. Maar ik doe m'n best hierin verandering te brengen, maar weet niet goed hoe.

Quote:

Ik begrijp deze moeite niet, maar ik vertrouw Hem wél. (...) Nee, de pijn is niet weg, het gemis ook niet en de vragen/zorgen ook niet. Maar ik weet me wel veilig bij Hem. No matter what....het zijn niet de dingen van het leven die bepalend voor me zijn, het is me geborgen weten in Zijn Liefde, dat me gelukkig maakt.

Dit vind ik zó knap! Dat zou ik ook graag leren.

Quote:

(...) alles van dit leven bepalend te laten zijn voor jouw geluk.

Dit is precies waar ik me de laatste tijd steeds meer bewust van ben. Veel te lang heb ik me geconcentreerd op de verkeerde (aardse) dingen, waardoor ik steeds dieper in de put ben geraakt en steeds ongelukkiger ben gaan voelen. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt!

Berichten: 641

Leuk onderwerp.

Ten eerste hoe doen jullie dat quote gedoe, ik kan best 1 stukje kopieren en quoten, maar hoe kom je dan weer terug om at anders te quoten?

ontopic:

Tja ik denk dat de westerse (post)moderne christen erg zelfgericht is. Wat is goed voor mij, wat heb ik eraan en hoe voel ik me goed.
Daar zit een soort consumerende, vragende en egocentrische liefde.
Geen onvoorwaardelijke zelfgevende liefde. en tot op en zeker punt is dat ook wel normaal en menselijk, maar we zijn er in doorgeschoten.

Als christenen moeten we leren te sterven aan ons zelf, weg met die psychologische eigenliefde, trots en ego. Het is ook opvallend om te zien dat de rijke westerse christen vaak veel ongelukkiger is dan een christen in een arm land met een eenvoudig leven. En bijvoorbeeld in hollywood zie je veel rijke, beroemde mensen die diep ongelukkig zijn, de leegte in hun hart opvullen met alles en nog wat, maar bijna allemaal bij een psycholoog komen.
Maar goed ik dwaal af: ik zelf merk steeds meer dat hoe meer ik laat gaan wat ik wil en in Gods Woord en ook mijn levenswandel God op nummer 1 zet, hoe gelukkiger ik word.
De Bijbelse term zoek het koninkrijk van de Here en de rest zal u worden gegeven is een Bijbelse waarheid, tijdloos concept dat ook van toepassing is op de vraag hoe menecht gelukkig word.
Er zijn mensen die gezond zijn, rijk, mooie baan, gezin alles wat je ''werelds'' gezien maar kan bedenken, maar die niet echt gelukkig zijn.
En zo zijn er mensen (christenen) die misschien ziek zijn, of vervolgd worden, arm zijn of door hun radicaal geloof een sociale paria zijn, maar diep gelukkig zijn.

Dus het gaat om de vooronderstelling; Wat is de defenitie van geluk en blijdschap?

Een voorbeeld, rond 2001 had ik een zeldzame aandoening waardoor mijn gezicht aan 1 kant verlamd was. Het was eng om te zien en te ervaren. Was toen nog niet lang christen en bad of God me wou genezen, en zo niet, Zijn wil geschiedde. er was een kans dat het zo bleef, dat het iets beter werd of geheel genas. In het ziekenhuis was ik rustig, en er kwam een kalmte over me Heen, die niet in woorden is uit te drukken is, maar als ik dat zou pogen was het de gedachte dat ik Jezus kende en gered was. En er kwam een onuitsprekelijke rust, vrede en liefde over me heen.
Dat was de Heilige Geest van God die me vasthield.
En zo kan ik meer voorbeelden geven, waar een mens zonde de Heer in ellende, angst en depressie zakt, maar ik door de Geest gedragen werd.
Gelukkig ben ik genezen, maar dat is nu niet the point, het gaat er om dat de Heer er was, dat ik zielsgelukkig was in een menselijk gezien ernstige situatie.

Dat geluk, die blijdschap is niet rationeel, dat was bovennatuurlijk, Dat is het werk van het getuigen van de Geest in de verlichte wedergeboren christen. In het hart. iets wat geen psychologie of medicatie ooit kan doen.

Het kunnen ook kleine dingen zijn, als ik een goede preek hoor, of een mooi stuk uit de Bijbel lees dan kan ik soms zo gelukkig worden.
Ik denk dat levenskwaliteit (rijkdom ,gezondheid, vrienden en familie) belangerijk is maar los staat van geluk. Ik bedoel dat maakt niet per defenitie gelukkig zoals ik al eerder omschreef. Als een mens de Heer niet kent, mist die persoon iets, een leegte in zijn hart dat niks anders kan opvullen, waardoor er altijd dat gevoel blijft dat het nog niet compleet is, dat er iets mist. Wij zijn naar Zijn evenbeeld gemaakt en sinds de zondeval van Hem gescheiden door de zonde. Gevallen beelddragers. Nu van nature en door onze zonde vijanden van God.
Ik denk dat ons oerwezen dat wel weet, waarom zijn er zoveel mensen bang als ze in een levensbedreigende situatie zijn, en dan ineens allemaal beloftes naar boven gaan maken Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Maar goed, ik zie dat ik nu de christen en niet christen een beetje door elkaar heb gegooid in mijn betoog.

De niet christen heeft de Here nodig, dan begint de reis pas. Dan start je van een goed vertek punt, Met een duidelijk compas (Bijbel) en einddoel (hemel).

De christen, en dit zeg ik uit ervaring en betrek het op mezelf, die moet leren de oude ik, de oude zondige natuur en het vlees af te leggen.
Het ''ik'' van de troon van zijn wil en hart te halen en Christus er te zetten.
Zonden en slechte gewoonten weg te doen, om zo het werk van de Heilige Geest niet te blokeren, en ook niet te bedroeven en dus die omgang met God (rust ,vrede, liefde) uit te doven, en het geweten dicht te schroeien.

Stille tijd, de Here zoeken, in Zijn Woord en gebed. Of een vruchtbaar gesprek met iemand over het evangelie.
Dat zijn in mijn ervaring dingen die je echt diep diep gelukkig kunnen maken. Het wereldse en eigen ik los te laten, en God op nr 1 te zetten.

Berichten: 788

DAVID923 schreef:

Leuk onderwerp.

Ten eerste hoe doen jullie dat quote gedoe, ik kan best 1 stukje kopieren en quoten, maar hoe kom je dan weer terug om at anders te quoten?

heb hier ook dit probleem David!

ontopic:

Heel mooi geschreven en gesproken David!

Berichten: 5057

gewoon de volgende codes invoeren: [ quote=.......] en afsluiten met [/quote]. ps tussen het [ en quote=] geen spatie. Om het te laten zien, heb de spatie er tussen gezet. Zonder spatie krijg je dan dit

...... schreef:

leuk he

Berichten: 641

chatuliem schreef:

leuk he

ja best wel. Dank.

Berichten: 2109

MVV749 schreef:

Daar zit wat in. Misschien is er wel een onderscheid tussen gelukkig zijn in dit leven en/of gelukkig zijn in Het Geloof? Hoe denk jij hierover?

Moet je werkelijk geloof en leven zo uit elkaar trekken? Ik denk juist dat daar de schoen wringt, dat we dat te vaak doen...

Berichten: 4863

David...ik kan me(momenteel!!!!!) heel goed vinden en toetsen aan je woorden!!!!

(Een nadere uitleg kan ik niet geven, het heeft te maken met prive)

Maak ik voel dit nu...zo..heel duidelijk!!!

Berichten: 1309

DAVID923 schreef:

Leuk onderwerp.

Ten eerste hoe doen jullie dat quote gedoe, ik kan best 1 stukje kopieren en quoten, maar hoe kom je dan weer terug om at anders te quoten?

ontopic:

Tja ik denk dat de westerse (post)moderne christen erg zelfgericht is. Wat is goed voor mij, wat heb ik eraan en hoe voel ik me goed.
Daar zit een soort consumerende, vragende en egocentrische liefde.
Geen onvoorwaardelijke zelfgevende liefde. en tot op en zeker punt is dat ook wel normaal en menselijk, maar we zijn er in doorgeschoten.

Als christenen moeten we leren te sterven aan ons zelf, weg met die psychologische eigenliefde, trots en ego. Het is ook opvallend om te zien dat de rijke westerse christen vaak veel ongelukkiger is dan een christen in een arm land met een eenvoudig leven. En bijvoorbeeld in hollywood zie je veel rijke, beroemde mensen die diep ongelukkig zijn, de leegte in hun hart opvullen met alles en nog wat, maar bijna allemaal bij een psycholoog komen.
Maar goed ik dwaal af: ik zelf merk steeds meer dat hoe meer ik laat gaan wat ik wil en in Gods Woord en ook mijn levenswandel God op nummer 1 zet, hoe gelukkiger ik word.
De Bijbelse term zoek het koninkrijk van de Here en de rest zal u worden gegeven is een Bijbelse waarheid, tijdloos concept dat ook van toepassing is op de vraag hoe menecht gelukkig word.
Er zijn mensen die gezond zijn, rijk, mooie baan, gezin alles wat je ''werelds'' gezien maar kan bedenken, maar die niet echt gelukkig zijn.
En zo zijn er mensen (christenen) die misschien ziek zijn, of vervolgd worden, arm zijn of door hun radicaal geloof een sociale paria zijn, maar diep gelukkig zijn.

Dus het gaat om de vooronderstelling; Wat is de defenitie van geluk en blijdschap?

Een voorbeeld, rond 2001 had ik een zeldzame aandoening waardoor mijn gezicht aan 1 kant verlamd was. Het was eng om te zien en te ervaren. Was toen nog niet lang christen en bad of God me wou genezen, en zo niet, Zijn wil geschiedde. er was een kans dat het zo bleef, dat het iets beter werd of geheel genas. In het ziekenhuis was ik rustig, en er kwam een kalmte over me Heen, die niet in woorden is uit te drukken is, maar als ik dat zou pogen was het de gedachte dat ik Jezus kende en gered was. En er kwam een onuitsprekelijke rust, vrede en liefde over me heen.
Dat was de Heilige Geest van God die me vasthield.
En zo kan ik meer voorbeelden geven, waar een mens zonde de Heer in ellende, angst en depressie zakt, maar ik door de Geest gedragen werd.
Gelukkig ben ik genezen, maar dat is nu niet the point, het gaat er om dat de Heer er was, dat ik zielsgelukkig was in een menselijk gezien ernstige situatie.

Dat geluk, die blijdschap is niet rationeel, dat was bovennatuurlijk, Dat is het werk van het getuigen van de Geest in de verlichte wedergeboren christen. In het hart. iets wat geen psychologie of medicatie ooit kan doen.

Het kunnen ook kleine dingen zijn, als ik een goede preek hoor, of een mooi stuk uit de Bijbel lees dan kan ik soms zo gelukkig worden.
Ik denk dat levenskwaliteit (rijkdom ,gezondheid, vrienden en familie) belangerijk is maar los staat van geluk. Ik bedoel dat maakt niet per defenitie gelukkig zoals ik al eerder omschreef. Als een mens de Heer niet kent, mist die persoon iets, een leegte in zijn hart dat niks anders kan opvullen, waardoor er altijd dat gevoel blijft dat het nog niet compleet is, dat er iets mist. Wij zijn naar Zijn evenbeeld gemaakt en sinds de zondeval van Hem gescheiden door de zonde. Gevallen beelddragers. Nu van nature en door onze zonde vijanden van God.
Ik denk dat ons oerwezen dat wel weet, waarom zijn er zoveel mensen bang als ze in een levensbedreigende situatie zijn, en dan ineens allemaal beloftes naar boven gaan maken Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Maar goed, ik zie dat ik nu de christen en niet christen een beetje door elkaar heb gegooid in mijn betoog.

De niet christen heeft de Here nodig, dan begint de reis pas. Dan start je van een goed vertek punt, Met een duidelijk compas (Bijbel) en einddoel (hemel).

De christen, en dit zeg ik uit ervaring en betrek het op mezelf, die moet leren de oude ik, de oude zondige natuur en het vlees af te leggen.
Het ''ik'' van de troon van zijn wil en hart te halen en Christus er te zetten.
Zonden en slechte gewoonten weg te doen, om zo het werk van de Heilige Geest niet te blokeren, en ook niet te bedroeven en dus die omgang met God (rust ,vrede, liefde) uit te doven, en het geweten dicht te schroeien.

Stille tijd, de Here zoeken, in Zijn Woord en gebed. Of een vruchtbaar gesprek met iemand over het evangelie.
Dat zijn in mijn ervaring dingen die je echt diep diep gelukkig kunnen maken. Het wereldse en eigen ik los te laten, en God op nr 1 te zetten.

Mooi gezegd David Knipoog smiley

Berichten: 2113

LISA610 schreef:

Mooi gezegd David Knipoog smiley

hmmm, apart wel dat er al meerdere zijn die dit stuk mooi vinden...
Ik vind het maar een negatief verhaal en zou er zelf een totaal ander verhaal van maken... misschien meer in hoe ik het zelf zie...
Smaken verschillen, toen ik het las had ik de neiging om weg te blijven van dit topic...
mij te negatief en teveel over 1 kam geschoren...

Berichten: 641

ZEELAND736 schreef:

David...ik kan me(momenteel!!!!!) heel goed vinden en toetsen aan je woorden!!!!

(Een nadere uitleg kan ik niet geven, het heeft te maken met prive)

Maak ik voel dit nu...zo..heel duidelijk!!!

Mooi! Aan God de eer!

@lisa en de andere positieve reacties: Dank u.

Berichten: 641

SUSANNAH475 schreef:

hmmm, apart wel dat er al meerdere zijn die dit stuk mooi vinden...
Ik vind het maar een negatief verhaal en zou er zelf een totaal ander verhaal van maken... misschien meer in hoe ik het zelf zie...
Smaken verschillen, toen ik het las had ik de neiging om weg te blijven van dit topic...
mij te negatief en teveel over 1 kam geschoren...

wat vind je dan negatief?

Berichten: 1309

SUSANNAH475 schreef:

hmmm, apart wel dat er al meerdere zijn die dit stuk mooi vinden...
Ik vind het maar een negatief verhaal en zou er zelf een totaal ander verhaal van maken... misschien meer in hoe ik het zelf zie...
Smaken verschillen, toen ik het las had ik de neiging om weg te blijven van dit topic...
mij te negatief en teveel over 1 kam geschoren...

Hé Suus, wat ik in het verhaal van David zie is bovenal een persoonlijke getuigenis en daar kan ik weinig negatiefs aan ontdekken. Hij geeft aan hoe hij de aanwezigheid van de Heer heeft ervaren tijdens een moeilijke periode in zijn leven en bovendien geeft hij aan dat hij er steeds weer naar streeft om zijn oude natuur af te leggen en God op nummer 1 te zetten. Dat is toch gewoon mooi?

Berichten: 4863

Ja...en zo zag ik het ook!!!!
Kom daardoor tot de ontdekkeing dat ik heel veel bezig ben met een nieuwe relatie ...maar...juist teveel met hoe willen wij het...
En het daardoor veel te weinig samen bij de Heere neerleggen.

Zoek eerst dat KONINKRIJK GODS...

En juist hier mag ik zulke handreiking krijgen...juist ook omdat ik hetzelf(als een nietig wezen)soms niet onder woorden kan brengen, maar door te lezen...ineens MAG zien...

Vanmorgen een superfijn en leerzaam gesprek gehad met een client in de thuiszorg.

Ze weet dat ze naar de mens gesproken niet lang meer zal leven.
Wat heeft ze me mogen laten zien, wat het betekent...als je afscheid kan en mag nemen van dit aardse leven en verlangen naar een BETER leven.

En dan ik...die zich maar zorgen maakt over dit aardse leven!!!!
Wat een fijne les kreeg ik!!!!

Berichten: 2463

ZEELAND736 schreef:

Ja...en zo zag ik het ook!!!!
Kom daardoor tot de ontdekkeing dat ik heel veel bezig ben met een nieuwe relatie ...maar...juist teveel met hoe willen wij het...
En het daardoor veel te weinig samen bij de Heere neerleggen.

Zoek eerst dat KONINKRIJK GODS...

Opwekking 040

http://www.youtube.com/watch?v=dKip1mKoeC0

En juist hier mag ik zulke handreiking krijgen...juist ook omdat ik hetzelf(als een nietig wezen)soms niet onder woorden kan brengen, maar door te lezen...ineens MAG zien...

Vanmorgen een superfijn en leerzaam gesprek gehad met een client in de thuiszorg.

Ze weet dat ze naar de mens gesproken niet lang meer zal leven.
Wat heeft ze me mogen laten zien, wat het betekent...als je afscheid kan en mag nemen van dit aardse leven en verlangen naar een BETER leven.

En dan ik...die zich maar zorgen maakt over dit aardse leven!!!!
Wat een fijne les kreeg ik!!!!

Berichten: 138

DAVID923 schreef:

Leuk onderwerp.

ontopic:

Tja ik denk (...........)
Het wereldse en eigen ik los te laten, en God op nr 1 te zetten.

Hey David,

Een beetje late reactie, maar ik heb de laatste tijd veel aan mn hoofd en ben niet vaak op het forum te vinden geweest.
Maar ik wil je bedanken voor de goede en mooie post. Ik kan me goed vinden in wat je zegt.

Vooral het laatste wat je zegt is naar mijn idee het belangrijkste om gelukkig te kunnen zijn/worden. Als we onszelf loslaten en ons vertrouwen op God stellen, dan kunnen we welgelukzalig zijn. Juist door onze hedendaagse consumptiemaatschappij, die erg egocentrisch is opgebouwd, is het een ware uitdaging om de wereldse dingen los te laten en onszelf over te dragen aan God. Maar ik zie steeds meer in dat het de enige juiste weg is.

Berichten: 138

HENK710 schreef:

Moet je werkelijk geloof en leven zo uit elkaar trekken? Ik denk juist dat daar de schoen wringt, dat we dat te vaak doen...

Zou je jezelf nader kunnen verklaren? Ik denk inderdaad niet dat we Het Geloof en het leven zo uit elkaar moeten trekken. Maar ik vraag me af hoe andere mensen hier tegenaan kijken. Hoe bedoel je jouw post precies?

Berichten: 2109

MVV749 schreef:

Zou je jezelf nader kunnen verklaren? Ik denk inderdaad niet dat we Het Geloof en het leven zo uit elkaar moeten trekken. Maar ik vraag me af hoe andere mensen hier tegenaan kijken. Hoe bedoel je jouw post precies?

Jij stelde dat er een gelukkig zijn in het leven is naast een gelukkig zijn in het geloof. En daar zet ik vraagtekens bij of je dit zo uiteen moet trekken. Je geloof is immers ergens gewoon je leven. Knipoog smiley

Berichten: 138

HENK710 schreef:

Jij stelde dat er een gelukkig zijn in het leven is naast een gelukkig zijn in het geloof. En daar zet ik vraagtekens bij of je dit zo uiteen moet trekken. Je geloof is immers ergens gewoon je leven. Knipoog smiley

Het is inderdaad maar een stelling, niet perse mijn mening. Knipoog smiley

Ik denk idd ook dat we Het Geloof moeten mengen met het leven. We moeten bepaalde aardse dingen laten en we moeten ons zelf overgeven aan God. Dan kunnen we gelukkig zijn in Het Geloof en daarmee gelukkig zijn in het leven.

Natuurlijk is er ook wel onderscheid tussen de twee. Want ongeacht ons geluk in Het Geloof, kan het leven ons zéér ongelukkig maken. Op dat moment moet ons vertrouwen op God ons sterk maken. En als we ons zelf helemaal kunnen overgeven aan God, dan mogen we erop vertrouwen dat Hij het aardse ongeluk een stuk draaglijker maakt denk ik. Als we niet geloven zou het ongeluk mogenlijk groter zijn. Dus in dat opzicht vraag ik me af hoe mensen hier tegen aan kijken.

Berichten: 4

En laat dat nou het allermoeilijkste zijn: OVERGAVE!!

Twijfelende smiley

Of vertrouwen...dit is een proces!!
mensen zijn emotioneel beschadigd door niet-christenen maar ook door christenen.
maar het geluk hangt niet af van mensen, ik zoek het(ben nog zoekende) in het geloof.

mijn vraag: hoe vindt ik zekerheid in het geloof?
hoe raak ik mijn twijfels kwijt(ben ik de enige?)? Smiley die vol vragen zit

groetjes

Berichten: 641

overgave, ja..maar geen passieve overgave in de zin van; 'Heer ik ga lekker zitten, doet u het allemaal maar'.

Zeg niet dat een van jullie dit denkt, maar heb mensen met de genade zien doorschieten. Waar door het goedkope genade word (bonhoeffer).
Christenen die in hun zonden blijven, en geen poging doen om te groeien in levensheiliging, navolging, zelfverloochening, het kruis opnemen en gehoorzaamheid.

Berichten: 5057

DAVID923 schreef:

overgave, ja..maar geen passieve overgave in de zin van; 'Heer ik ga lekker zitten, doet u het allemaal maar'.

Zeg niet dat een van jullie dit denkt, maar heb mensen met de genade zien doorschieten. Waar door het goedkope genade word (bonhoeffer).
Christenen die in hun zonden blijven, en geen poging doen om te groeien in levensheiliging, navolging, zelfverloochening, het kruis opnemen en gehoorzaamheid.

Wanneer slaat overgave om in fatalisme of neerslachtigheid?

Berichten: 641

CHATULIEM619 schreef:

Wanneer slaat overgave om in fatalisme of neerslachtigheid?

neerslachtighied is een state of mind, een gemoedstoestand.
Snap niet goed in welke context je dat bedoeld.
Overgave aan God zou geen neerslagtigheid moeten bewerken, misschien als dat inhoud wat boezem zonden te overwinnen, slechte gewoontes te laten of jusit iets te gaan doen, dat het een geestelijke strijd is, maar neerslachtig omdat iemand zijn leven helemaal overgeeft en open stelt voor God? Zie de link niet.

Fatalisme is soms hoe arminianen een karikatuur maken van het calvinisme. Maar falalisme is meer Deisme, het lot stoicijns, ''het staat in de sterren geschreven'' heidendom zonder een persoonlijke God ten top.
Dat krijg je als je je heel passief overgeeft en zelf niks meer doet, maar kan vele Bijbel teksten en algemene principes geven die dat ontkrachten en wijzen op de eigen inzet en verantwoordelijkheid van de mens.

Berichten: 1146

SUSANNAH475 schreef:

hmmm, apart wel dat er al meerdere zijn die dit stuk mooi vinden...
Ik vind het maar een negatief verhaal en zou er zelf een totaal ander verhaal van maken... misschien meer in hoe ik het zelf zie...
Smaken verschillen, toen ik het las had ik de neiging om weg te blijven van dit topic...
mij te negatief en teveel over 1 kam geschoren...

Misschien komt het negatief op jou over, omdat David de christen en de niet christen zo duidelijk uit elkaar haalt?
Zo las ik het... Twijfelende smiley

Terwijl in de Bijbel en ook hier in de eerste psalm duidelijk aangegeven wordt dat het om alle mensen gaat..Het Evangelie..de belofte is voor allen..
"Welgelukzalig is de man../mens..

Berichten: 5057

MARIAN519 schreef:

Misschien komt het negatief op jou over, omdat David de christen en de niet christen zo duidelijk uit elkaar haalt?
Zo las ik het... Twijfelende smiley

Terwijl in de Bijbel en ook hier in de eerste psalm duidelijk aangegeven wordt dat het om alle mensen gaat..Het Evangelie..de belofte is voor allen..
"Welgelukzalig is de man../mens..

De belofte is voor allen, maar dat wil niet zeggen, dat iedereen dat aanvaardt, Marian.

Berichten: 7231

PUMPKIN773 schreef:

En laat dat nou het allermoeilijkste zijn: OVERGAVE!!

Inderdaad, leven in volledige overgave is erg moeilijk. Voor sommige blijft het alleen een betrachting. Wat niet slecht is want de intentie is er immers al en dat zal je levenshouding al bepalen.

Overgave vraagt een grote gehoorzaamheid. Van de drie geloften (armoede, celibaat en gehoorzaamheid) die de kloosterlingen, religieuzen, uitspreken is de gehoorzaamheid de moeilijkste gelofte. Het is een levenswerk...

Twijfelende smiley

Of vertrouwen...dit is een proces!!
mensen zijn emotioneel beschadigd door niet-christenen maar ook door christenen.
maar het geluk hangt niet af van mensen, ik zoek het(ben nog zoekende) in het geloof.

mijn vraag: hoe vindt ik zekerheid in het geloof?
hoe raak ik mijn twijfels kwijt(ben ik de enige?)? Smiley die vol vragen zit

groetjes

Berichten: 5057

DAVID923 schreef:

neerslachtighied is een state of mind, een gemoedstoestand.
Snap niet goed in welke context je dat bedoeld.
Overgave aan God zou geen neerslagtigheid moeten bewerken, misschien als dat inhoud wat boezem zonden te overwinnen, slechte gewoontes te laten of jusit iets te gaan doen, dat het een geestelijke strijd is, maar neerslachtig omdat iemand zijn leven helemaal overgeeft en open stelt voor God? Zie de link niet.

Fatalisme is soms hoe arminianen een karikatuur maken van het calvinisme. Maar falalisme is meer Deisme, het lot stoicijns, ''het staat in de sterren geschreven'' heidendom zonder een persoonlijke God ten top.
Dat krijg je als je je heel passief overgeeft en zelf niks meer doet, maar kan vele Bijbel teksten en algemene principes geven die dat ontkrachten en wijzen op de eigen inzet en verantwoordelijkheid van de mens.

Ja, David. Ik ben meer Arminiaans dan Gomarist. En daar schaam ik me totaal niet voor. Ik geloof nl. dat God de mens een keuze laat, voor of tegen Hem. Want zo lees ik ook de Bijbel. In het paradijs was het m.i. duidelijk, we konden kiezen voor of tegen Hem. En Adam en Eva kozen voor zichzelf...
Gaat deze keuze geheel buiten God om? Nee natuurlijk niet. God biedt aan, overtuigt, overweldigt zelfs....maakt dat ons weerloos? Nee, uiteindelijk kiezen we voor of tegen Hem.

Het grootste bezwaar tegen het calvinisme is het verwrongen Godsbeeld wat het tot gevolg kan hebben. Je kunt een heleboel teksten noemen, en ik geloof ook wel dat je dat gaat doen, maar uiteindelijk gaat het ook om mensen en hun eigen belevenis van het geloof. Als je alleen centraal stelt, dat God alle macht heeft en dat de mens weerloos is tegenover alles wat er gebeurt, kom je terecht in het fatalisme. Dan zou je zelfs kunnen stellen dat alles wat je overkomt de wil van God is. Stel, je wordt beroofd, dat is dan ook Gods wil???
Ik lees in de Bijbel talloze verhalen waarin mensen eigen keuzes maakten. En dat ze fouten maakten en door God berispt werden. Wat heeft berisping voor zin, als God hun eigen keuzes niet serieus nam? De mensen deden toch zoals Hij wilde, zondigden dus ook omdat God het wilde???
Waar is de ruimte in het calvinisme voor de keuze van de mens zelf? Hoeveel boeken moeten we uit de bijbel scheuren waarin mensen door hun eigen keuzes in de problemen kwamen en door de genade van God eruit getrokken werden???
Als je het OT leest, zie je hoeveel ruimte God de mens geeft om te kiezen voor Hem of tegen Hem. Het is voortdurend een interactie tussen God en mens, en het is geen eenrichtingsverkeer.
Ik kom automatisch weer terug bij de beschrijving van Berkhof, waarin Hij God beschrijft als de weerloze Overmacht. Twee tegenstrijdige beschrijvingen, maar allebei van toepassing...Voor de uitgebreide beschrijving verwijs ik je naar vorige topics waar ik het uit de doeken heb gedaan.
Bij Arminiaans gedachten goed staat meer de Weerloosheid centraal, en daar sta ik dus niet volledig achter. Bij calvinisme staat de Overmacht centraal, en daar kan ik ook niet volledig in mee gaan. In mijn ogen is het een combinatie van beide...