|
CROSSROAD317
|
Berichten: 2463
|
Geplaatst: dinsdag 29 december 2009, 00:28
|
|
|
POEZELIEN741 schreef: | HANDEN NAAR DE HEMEL
mijn blik gericht naar de donkerblauwe hemel sterren brengennog licht
mijn stem waait weg met de wind het slechte in mij is mee genomen
ik voel me nieuw en wil hier zijn
mijn weg mag hier niet eindigen
til mij op en laat mij gaan
loop naast mij de rest van mijn leven
wijs mij welke kant ik op moet gaan
poezelien****(nichtje.) |
Hoi Poezelien,
Als aanvulling op dit gedicht, "loop naast mij de rest van mijn leven wijs mij welke kant ik op moet gaan"
** ** ** ** ** ** ** ** ** **
Ik droomde eens en zie ik liep Aan 't strand bij lage tij Ik was daar niet alleen, want De Heere liep aan mijn zij. We liepen saam het leven door En lieten in het zand, Een spoor van stappen, twee aan twee, De Heere liep aan mijn hand. Ik stopte en keek achter mij En zag mijn levensloop, In tijden van geluk en vreugd, Van diepe smart en hoop. Maar als ik goed het spoor bekeek, Zag ik langs heel de baan, Daar waar het juist het moeilijkste was, Maar een paar stappen staan. Ik zei toen: Heere waarom dan toch? Juist toen ik U nodig had, Juist toen ik zelf geen uitkomst zag Op het zwaarste deel van het pad. De Heere keek me toen vol liefde aan En antwoordde op mijn vragen: Mijn lieve kind, toen het 't moeilijkst was Toen heb Ik jou gedragen.
Auteur: Mary Stevenson
Laatst aangepast door
|
CROSSROAD317
|
op dinsdag 29 december 2009, 00:29
|
|