Auteur |
Bericht |
|
JOLAN931
|
Berichten: 1181
|
Geplaatst: dinsdag 19 april 2011, 14:37
|
|
|
Je ouders eren is volgens de bijbel een gebod met een belofte er aan gekoppeld.
Zoals velen hier weten is de vader van mijn kinderen er na een ernstige vorm van bedrog vandoor gegaan. Na een half jaar kwam er een bezoekregeling tot stand waar beide partijen tevreden mee waren. Vooral ook de kinderen. Nu heb ik een vraag van mijn 6 jarig dochtertje waar ze heel erg mee zit. Zij heeft een heel teer hartje en wil volgens haar zeggen Jezus meer liefhebben als dat ze doet in de praktijk. Maar Jezus zegt dat je je ouders moet eren, en de kinderen op school vragen of ze nog van haar papa houd.
Mijn dochter wil daar geen antwoord op geven omdat ze dat niet meer doet. Ze schaamt zich daar vreselijk voor omdat ze denkt dat dat wel zou moeten. Als enige van de kinderen wil ze niet meer naar haar vader toe omdat ze het niet naar haar zin heeft, zich niet thuis voelt, maar vooral ook omdat ze bij haar vader niet christelijk meer zijn en erg vloeken. Een enkele keer heeft ze haar vader op zijn gedrag gewezen, wat op zich al bijzonder knap is voor een kind van 6. Alle keren deed hij dat af als gezeur en luisterde er verder niet naar.
Hoe vertel je een 6 jarig kindje hoe het eert uw vader en uw moeder is bedoeld?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARY052
|
Berichten: 655
|
Geplaatst: dinsdag 19 april 2011, 16:03
|
|
|
He Jolan,
Och dat arme kind.......ik denk dat je haar mag vertellen dat papa's en mama's hun best moeten doen om liefde te laten zien, dat ze (weet niet zo goed in welke woorden) maar dat ze hun kinderen ook niet mogen kwetsen. Dat ze de liefde ook "moeten" verdienen zeg maar.
Vertel haar vooral dat JEZUS het begrijpt wat ze voelt. Dat JEZUS ontzettend veel van haar houdt en niet boos op haar is nu ze het moeilijk vind om van haar papa te houden. Vertel haar dat JEZUS haar wil helpen met dit moeilijke stuk in haar jonge leventje. JEZUS begrijpt haar helemaal, ik denk dat dit heel belangrijk voor haar is en dat ze niet slecht is nu ze dit zo moeilijk vindt. (kan er bijna van huilen, zo'n kleine meid en dan al van die ingewikkelde dingen) (ook herkenbaar overigens)
Heel veel sterkte. Mary
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
JOLAN931
|
Berichten: 1181
|
Geplaatst: woensdag 20 april 2011, 12:48
|
|
|
MARY052 schreef: | He Jolan,
Och dat arme kind.......ik denk dat je haar mag vertellen dat papa's en mama's hun best moeten doen om liefde te laten zien, dat ze (weet niet zo goed in welke woorden) maar dat ze hun kinderen ook niet mogen kwetsen. Dat ze de liefde ook "moeten" verdienen zeg maar.
Vertel haar vooral dat JEZUS het begrijpt wat ze voelt. Dat JEZUS ontzettend veel van haar houdt en niet boos op haar is nu ze het moeilijk vind om van haar papa te houden. Vertel haar dat JEZUS haar wil helpen met dit moeilijke stuk in haar jonge leventje. JEZUS begrijpt haar helemaal, ik denk dat dit heel belangrijk voor haar is en dat ze niet slecht is nu ze dit zo moeilijk vindt. (kan er bijna van huilen, zo'n kleine meid en dan al van die ingewikkelde dingen) (ook herkenbaar overigens)
Heel veel sterkte. Mary |
Dank je Mary!!
Verder niemand suggesties meer?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
SUSANNAH475
|
Berichten: 2113
|
Geplaatst: woensdag 20 april 2011, 21:33
|
|
|
JOLAN931 schreef: | Je ouders eren is volgens de bijbel een gebod met een belofte er aan gekoppeld.
Zoals velen hier weten is de vader van mijn kinderen er na een ernstige vorm van bedrog vandoor gegaan. Na een half jaar kwam er een bezoekregeling tot stand waar beide partijen tevreden mee waren. Vooral ook de kinderen. Nu heb ik een vraag van mijn 6 jarig dochtertje waar ze heel erg mee zit. Zij heeft een heel teer hartje en wil volgens haar zeggen Jezus meer liefhebben als dat ze doet in de praktijk. Maar Jezus zegt dat je je ouders moet eren, en de kinderen op school vragen of ze nog van haar papa houd.
Mijn dochter wil daar geen antwoord op geven omdat ze dat niet meer doet. Ze schaamt zich daar vreselijk voor omdat ze denkt dat dat wel zou moeten. Als enige van de kinderen wil ze niet meer naar haar vader toe omdat ze het niet naar haar zin heeft, zich niet thuis voelt, maar vooral ook omdat ze bij haar vader niet christelijk meer zijn en erg vloeken. Een enkele keer heeft ze haar vader op zijn gedrag gewezen, wat op zich al bijzonder knap is voor een kind van 6. Alle keren deed hij dat af als gezeur en luisterde er verder niet naar.
Hoe vertel je een 6 jarig kindje hoe het eert uw vader en uw moeder is bedoeld? |
Ten eerste, ik vind het heel erg om dit te lezen Jolan... Dus allereerst heel veel sterkte en ik hoop dat je de kracht en de wijsheid krijgt dit in goede banen te leiden.
Ik herken mijzelf er wel een beetje in. Met name de afgelopen tijd dat er in mijn privésituatie iets gebeurde waardoor ik in no time een belangrijke beslissing moest nemen.
Om op jouw verhaal terug te komen (en ik schrijf dit ff in volwassentaal) er staat idd. geschreven:"Eert uw vader en uw moeder" maar er staat nog meer, nl. ook "Vaders, verbittert uw kinderen niet" In Efeziërs 6 staat dit vlak achter elkaar. Ik geloof dat God ouders heeft gegeven aan een kind omdat Hij het de ouders toevertrouwde. Er staat ook geschreven: "in de Here", waarmee volgens mij wordt aangegeven dat 3-voudige snoer, de vader en moeder die vanuit (hun geloof in) God hun kind opvoeden. God heeft ouders nooit bedoeld, die op een verkeerde manier met hun kind omgaan. Respect voor vader en moeder wil ook zeggen (tenminste zo denk ik erover) dat ze dat respect waardig zijn/ verdienen. Een vader en een moeder die bijv. hun kind mishandelen gaan tegen de regels van God in.
Ik heb er een mooie preek over gelezen (Ned. geref. kerk), al gaat die preek meer over incest. En ik weet zelf inmiddels dat er heel verschillend over gedacht wordt over dat gebod... Als je dat wat lijkt, wil ik je de link (en een ieder die daar interesse in heeft) wel sturen...
Ik hoop Jolan dat je je dochtertje duidelijk kan maken en de zekerheid kan geven dat Jezus heel veel van haar houdt. Ik denk dat het van cruciaal belang is dat ze zich dat beseft. En het is helemaal niet de taak van een 6-jarig meisje de vader op zijn gedrag te wijzen... ik heb het met verbazing gelezen en ik vind jouw dochter -ook al ken ik haar niet- nu al bijzonder...!! Misschien is het goed om haar ook te leren dat er onderscheid is in het feit dat hij haar vader is en hetgene hij doet. Ik wens je er heel veel sterkte en wijsheid mee Jolan !!
Ef. 6:1 "Kinderen, weest uw ouders gehoorzaam [in de Here], want dat is recht. 2 Eer uw vader en uw moeder – dit is immers het eerste gebod, met een belofte – 3 opdat het u welga en gij lang leeft op aarde. 4 En gij, vaders, verbittert uw kinderen niet, maar voedt hen op in de tucht en in de terechtwijzing des Heren."
Laatst aangepast door
|
SUSANNAH475
|
op woensdag 20 april 2011, 21:58
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARTIN695
|
Berichten: 868
|
Geplaatst: woensdag 20 april 2011, 21:40
|
|
|
Hallo Jolan
Zoals velen hier weten is de vader van mijn kinderen er na een ernstige vorm van bedrog vandoor gegaan.
Ik weet niet of ik het goed gelezen heb maar ik denk dan dat je een kinje van 6 daar niet mee mag belasten en ik denk dat ze nu in een tweestrijd zit hoe ze het moet doen want ze houd eigelijk van alle twee alleen wil ze de gene waar bij ze woont niet voor het hoofd mag stoten . Het enigste volgens mij dat heel duidelijk gezegt moet worden dat ze niet bang hoeft te zijn voor onze Vader. Sjalom Martin
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
SUSANNAH475
|
Berichten: 2113
|
Geplaatst: woensdag 20 april 2011, 21:57
|
|
|
MARTIN695 schreef: | Hallo Jolan
Zoals velen hier weten is de vader van mijn kinderen er na een ernstige vorm van bedrog vandoor gegaan.
Ik weet niet of ik het goed gelezen heb maar ik denk dan dat je een kinje van 6 daar niet mee mag belasten en ik denk dat ze nu in een tweestrijd zit hoe ze het moet doen want ze houd eigelijk van alle twee alleen wil ze de gene waar bij ze woont niet voor het hoofd mag stoten . Het enigste volgens mij dat heel duidelijk gezegt moet worden dat ze niet bang hoeft te zijn voor onze Vader. Sjalom Martin |
heel mooi gezegd Martin !!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
JOLAN931
|
Berichten: 1181
|
Geplaatst: donderdag 21 april 2011, 00:57
|
|
|
MARTIN695 schreef: | Hallo Jolan
Zoals velen hier weten is de vader van mijn kinderen er na een ernstige vorm van bedrog vandoor gegaan.
Ik weet niet of ik het goed gelezen heb maar ik denk dan dat je een kinje van 6 daar niet mee mag belasten en ik denk dat ze nu in een tweestrijd zit hoe ze het moet doen want ze houd eigelijk van alle twee alleen wil ze de gene waar bij ze woont niet voor het hoofd mag stoten .Het enigste volgens mij dat heel duidelijk gezegt moet worden dat ze niet bang hoeft te zijn voor onze Vader. Sjalom Martin |
Martin: Je laatste regel is mooi idd, maar ook verwarrend. Een vader is in haar ogen iemand die ervandoor gaat en haar laat stikken. Het is best moeilijk om haar duidelijk te maken dat God de Vader niet te vergelijken is met een aardse vader. Al moet ik zeggen dat dit nu ze wat ouder wordt wel iets makkelijker wordt om daar een gesprek over te hebben.
Het eerste heb je niet goed gelezen omdat ik het ook niet vermeld heb. Eigenlijk heeft hij als vader de kinderen een groot deel van hun leven voorgelogen o.a. over wie hij was. Hij is weggegaan toen Marith 3 was, dus ze kan zich van de mooie tijd niets meer herinneren, enkel de laaste tijd van leugens en bedrog herinnert ze zich nog. Er is bij haar geen tweestrijd geweest omdat ze nooit heeft hoeven kiezen tussen haar ouders. De omstandigheden brachten dat met zich mee, en toen ze hem weer voor het eerst zag was hij een heel andere man geworden. Een man waarin ze geen enkele herkenning vond. Ik heb mijn kinderen altijd voorgehouden respectvol met volwassenen om te gaan, en daar hoort ook haar vader bij.
Zo kom ik vanzelf bij suus: Dank je voor je woorden. Ik wist van de tekst over vaders die hun kinderen niet verbitteren moeten, maar de woorden...in de Heere, heb ik altijd overheen gelezen. Nu vat ik ze, en ik denk dat ik er in mijn uitleg ook wat mee kan. Liefde valt niet af te dwingen, en eren ligt meer op de lijn van respect hebben voor...Maar dan: In de Heere. Enkel dus eren in het goede wat hij doet, en God gehoorzaam zijn boven de mensen. Respect hebben voor iemand die zich goddeloos uitleefd is in dat geval ook geen vereiste...wel?
Heb ik je dan goed begrepen?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ZEELAND736
|
Berichten: 4863
|
Geplaatst: donderdag 21 april 2011, 01:00
|
|
|
Ik denk dat je ook zeker naar haar toe mag zeggen...BID MAAR VOOR PAPA!!!
Immers ook zij zal weten...temeer omdat ze er mee bezig is..dat je voor ALLE mensen mag bidden.
Ja voor alle mensen saam Bid ik U in Jezus naam..
En is het juist niet ...worden als een kind???
Wie weet wat een eenvoudig kinderwoord...een stamelend maar gemeend gebed van dit kind kan betekenen. God doet wonderen hoor ...DAGELIJKS!!!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
SUSANNAH475
|
Berichten: 2113
|
Geplaatst: donderdag 21 april 2011, 08:09
|
|
|
JOLAN931 schreef: | Martin: Je laatste regel is mooi idd, maar ook verwarrend. Een vader is in haar ogen iemand die ervandoor gaat en haar laat stikken. Het is best moeilijk om haar duidelijk te maken dat God de Vader niet te vergelijken is met een aardse vader. Al moet ik zeggen dat dit nu ze wat ouder wordt wel iets makkelijker wordt om daar een gesprek over te hebben.
Het eerste heb je niet goed gelezen omdat ik het ook niet vermeld heb. Eigenlijk heeft hij als vader de kinderen een groot deel van hun leven voorgelogen o.a. over wie hij was. Hij is weggegaan toen Marith 3 was, dus ze kan zich van de mooie tijd niets meer herinneren, enkel de laaste tijd van leugens en bedrog herinnert ze zich nog. Er is bij haar geen tweestrijd geweest omdat ze nooit heeft hoeven kiezen tussen haar ouders. De omstandigheden brachten dat met zich mee, en toen ze hem weer voor het eerst zag was hij een heel andere man geworden. Een man waarin ze geen enkele herkenning vond. Ik heb mijn kinderen altijd voorgehouden respectvol met volwassenen om te gaan, en daar hoort ook haar vader bij.
Zo kom ik vanzelf bij suus: Dank je voor je woorden. Ik wist van de tekst over vaders die hun kinderen niet verbitteren moeten, maar de woorden...in de Heere, heb ik altijd overheen gelezen. Nu vat ik ze, en ik denk dat ik er in mijn uitleg ook wat mee kan. Liefde valt niet af te dwingen, en eren ligt meer op de lijn van respect hebben voor...Maar dan: In de Heere. Enkel dus eren in het goede wat hij doet, en God gehoorzaam zijn boven de mensen. Respect hebben voor iemand die zich goddeloos uitleefd is in dat geval ook geen vereiste...wel?
Heb ik je dan goed begrepen? |
Idd. Jolan... volgens mij heb je mij wel goed begrepen hierin.
Ik geloof dat God kinderen aan de ouders heeft toevertrouwd met de gedachte of in elk geval de intentie dat ze dat toevertrouwen waard zijn. En ook dat ouders daarvoor een verantwoordelijkheid dragen t.o.v. God. Ik denk dat je op diverse plaatsen in de bijbel kunt zien hoe God die relatie tussen ouders en kinderen bedoeld heeft. Zoals bijv. in Jesaja... Zoals een moeder haar zoon troost, zo zal Jahweh zijn volk in Jeruzalem troosten. (Jes. 66:13)
of zoals bijv. in Psalm 103 Gelijk zich een vader ontfermt over zijn kinderen, ontfermt Zich de Here over wie Hem vrezen. (Ps. 103:13)
Nergens lees je dat een moeder of vader verkeerd met een kind dient om te gaan… dat komt (zoals gezegd) heel duidelijk naar voren in Efeziers 6:4 ...
Respect hebben voor iemand die zich goddeloos uitleeft lijkt me daarom idd. erg vreemd. Maar misschien moet ook daar onderscheid worden gemaakt tussen hetgeen iemand doet en de persoon op zich, omdat voor God een persoon zich tot zijn dood altijd nog kan bekeren. Mocht dat alsnog zo gebeuren dan kan deze m.i. alsnog het respect 'waarmaken', wat volgens mij bij mensen ook afhankelijk is hoe dichtbij de persoon bij deze stond en hoe ernstig het was. Dat laatste is m.i. anders bij God, als een persoon zich bekeert, zal God diegene altijd aannemen...
Maar zeker als ik het in dit verband zie, denk ik, dit is een veel te ingewikkelde materie voor een kind van 6. Een volwassene kan dat gedrag splitsen van de persoon. Het foute gedrag is nooit goed te keuren. Ik vraag me echter af of (met name jonge) kinderen in staat zijn om dit los van elkaar te zien. Dit 6-jarige kind zou een papa moeten hebben die voor haar door het vuur zou willen gaan als het moest; het is schrijnend al dat dat niet het geval is. Die voorbeeldfunctie heeft ze dus niet en daarom is het m.i. juist voor haar des te belangrijker dat ze beseft dat God/ Jezus van haar houdt, ongeacht haar gedachtes over haar vader.
Ik denk Jolan dat je ook moet beseffen (als je dat al niet doet ), dat een kind heel vaak onbewust de vergelijking gaat trekken met God. Je ziet vaak dat met name kinderen hun eigen ervaring met vader en/of moeder gaan vergelijken met (projecteren op) wie God is. Daarin is het heel belangrijk dat je je kind voor ogen houdt dat God niets liever doet dan mensen opzoeken en dat als God iemand tuchtigt of beproeft dit altijd doet vanuit liefde. Volgens mij kun je kinderen niet genoeg vertellen van Gods onophoudelijke liefde. Maar ik denk dat kinderen dit vooral leren allereerst van hun ouders, die hen dat voorbeeld geven. Kinderen doen vaak dingen na en spiegelen zichzelf aan degene die ze vertrouwen (bij ouders gaat dit zelfs zover dat je ziet dat kinderen zelfs loyaal blijven t.o.v. hun ouders, ook als ouders verkeerd gedrag vertonen) en leren m.i. het meeste van wat ze zien. Daarom is het zo belangrijk dat ze in een harmonieuze sfeer opgroeien. M.i. is het ook heel belangrijk dat je als moeder of vader je hierin laat leiden door God. Mocht je verder nog info willen, zou ik je graag willen wijzen op "Chris" (Landelijke christelijke kinder- en jeugdhulp), die heeft namelijk (ook via internet) heel goede tips, betreft kinderen en een christelijke opvoeding.
Ik wil tenslotte eindigen met een versie die ik vond, betreft Jesaja 66:13-15
"Kan een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, ik vergeet jou nooit! Ik heb je in mijn handpalm gegrift, je muren staan mij steeds voor ogen." De eeuwige God vergelijkt zichzelf met de moeder van een zuigeling. Hij gaat in op onze werkelijkheid, maakt zich begrijpelijk door een beeld te gebruiken dat wij allen kennen. Het beeld van een van de nauwste banden die op aarde bestaan, de band tussen moeder en een heel kleine baby, volstrekt afhankelijk van en aangewezen op de moeder. Onvoorstelbaar, haast onnatuurlijk is het voor ons, dat een moeder haar kind vergeet! Nog sterker dan de liefde van deze band is de liefde die God voor zijn volk, voor ons koestert. God is onafscheidelijk met ons verbonden, er bestaat niets in heel het heelal wat ons kan scheiden van de liefde van God.
Laatst aangepast door
|
SUSANNAH475
|
op donderdag 21 april 2011, 08:17
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARTIN695
|
Berichten: 868
|
Geplaatst: donderdag 21 april 2011, 22:00
|
|
|
[quote=JOLAN931]
Hallo Jolan
Sorrie dat ik je verkeert begrepen had want dat was niet de bedoeling maar ik wens je voorals nog alle sterkte toe en de zegen van onze Vader. Sjalom. Martin
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
PIETER619
|
Berichten: 1149
|
Geplaatst: maandag 4 juli 2011, 22:45
|
|
|
Als iemand zich distantieerd van wat God wil, moeten wij hem/haar daar op wijzen, vooral als men beloftes ten overstaan van God gemaakt heeft. Gaat men er wel vandoor moet een kind dan blijven "eren"?
Jezus geeft het grote gebod, als je als ouder dat niet opbrengt voor je kind, mag men dan "eer" verwachten van je kinderen? Zoals ik hier in een reactie las, het kind hoeft geen verantwoording af te leggen naar God toe, Jezus zelf stelde kinderen boven wie dan ook met de opdracht dat wij als kinderen moeten worden. Kinderen zijn bij Hem veilig en dat behoort een kind te weten.
Maar bedenk dat het gevaar groot is dat men een kind (soms zelfs ongemerkt) gebruikt om het tegen de ander op te zetten om je eigen band te versterken. Een kind moet de vrije keus hebben (is het nog niet nu dan later) wel of niet naar de andere ouder.
Liefde is een gebod, maar werkt alleen als er een wissele werking is, in welke relatie dan ook, ouder-ouder , ouder-kind , kind-kind.
Mijn kinderen willen momenteel even geen contact meer met hun moeder, terwijl ze alle 4 bewust belijdend christen zijn, 2 oudsten studeren ook nog eens theologie.
Dus als een kind geen contact wil, omdat de ouder geen respect verdient is daar niets mis mee.
Even een aardigheidje, mijn ex zou het gebod van "eer uw vader en moeder" ook gebruiken tegen de jongste (16), waarop die zei je doet het zelf ook niet (ze heeft geen contact meer met haar familie) en er staat ook "gij zult niet "scheiden of zoiets". Gelukkig kunnen de oudere kinderen wat meer relativeren en zijn ze op aandringen van mij toch bij haar geweest om te praten, maar ze krijgen geen ingang bij haar, dus schept ze zelf die afstand.
Eert uw vader en uw moeder, maar wel zo dat ze het verdienen. Ouder zijn, is er wezen voor je kind en als je het in de steek laat, versppel je dat recht. kan men gee nechtpaar meer zijn, blijf dan wel ouder je kind heeft er recht op
Laatst aangepast door
|
PIETER619
|
op vrijdag 8 juli 2011, 11:30
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|