Nacht

Berichten: 5057

Joh 13 schreef:

Nadat hij dit gezegd had werd Jezus diepbedroefd, en hij verklaarde: ‘Waarachtig, ik verzeker jullie: een van jullie zal mij verraden.’ 22 De leerlingen keken elkaar aan en vroegen zich af wie hij bedoelde. 23 Een van hen, de leerling van wie Jezus veel hield, lag naast hem aan tafel aan, 24 en Simon Petrus beduidde hem dat hij moest vragen wie Jezus bedoelde. 25 Hij boog zich dicht naar Jezus toe en vroeg: ‘Wie, Heer?’ 26 ‘Degene aan wie ik het stuk brood geef dat ik nu in de schaal doop,’ zei Jezus. Hij doopte een stuk brood in de schaal en gaf het aan Judas, de zoon van Simon Iskariot. 27 Op dat moment nam de duivel bezit van Judas. Jezus zei: ‘Doe maar meteen wat je van plan bent.’ 28 Niemand aan tafel begreep waarom hij dit zei; 29 omdat Judas de kas beheerde, dachten sommigen dat Jezus bedoelde dat hij inkopen voor het feest moest doen, of dat hij iets aan de armen moest geven. 30 Judas nam het brood aan en ging meteen weg. Het was nacht.

Een onopvallende gebeurtenis, tenminste door weinig mensen begrepen. Jezus wijst Judas aan als verrader en Judas verlaat de tafel om Hem te verraden. De woorden die er voor mij uitsprongen waren: het was nacht. Volgens mij staan deze woorden er niet voor niks. Als omschrijving van het tijdstip lijkt het een volstrekt overbodige mededeling. Volgens mij wil de schrijver er iets meer mee benadrukken, nl. dat Judas niet alleen de letterlijke nacht in ging, maar ook zijn geestelijke nacht. Hij koos er bewust voor de duisternis in te gaan. Zijn nacht werd een nacht van Duisternis. Door boosheid en bitterheid overmand ging hij naar de Farizeeers toe om Jezus uit te leveren. In het donkerste moment van zijn leven gaf hij Jezus over aan Zijn tegenstanders. Met het geld wat hij ontving verkocht hij zijn ziel aan de duivel….

Toen ik dit verhaal las, werd ik gegrepen door het begrip nacht….Is het niet zo dat er vele voorbeelden zijn in de Bijbel dat mensen in een nacht verkeren? Een periode waarin het lijkt alsof het Licht van de wereld verdwenen is en waarbij het alleen maar duister is? En toch als we deze nachten nader bekijken, zit er vaak een geestelijke waarde achter. Mensen kunnen in de nacht belanden doordat ze zich bewust afkeren van God zoals Judas dat deed. Ik zou dit dan ook de nacht van de Duisternis willen noemen. En deze duisternis is groter, omdat hij het Licht gekend heeft……

Matt 26 schreef:

Vervolgens ging Jezus met zijn leerlingen naar een plek die Getsemane genoemd werd. Hij zei: ‘Blijven jullie hier zitten, ik ga daar bidden.’ 37 Hij nam Petrus en de twee zonen van Zebedeüs met zich mee. Toen hij zich bedroefd en angstig voelde worden, 38 zei hij tegen hen: ‘Ik voel me dodelijk bedroefd; blijf hier met mij waken.’ 39 Hij liep nog een stukje verder, knielde toen en bad diep voorovergebogen: ‘Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.’ 40 Hij liep terug naar de leerlingen en zag dat ze lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus: ‘Konden jullie niet eens één uur met mij waken? 41 Blijf wakker en bid dat jullie niet in beproeving komen; de geest is wel gewillig, maar het lichaam is zwak.’ 42 Voor de tweede maal liep hij van hen weg en bad: ‘Vader, als het niet mogelijk is dat deze beker aan mij voorbijgaat zonder dat ik eruit drink, laat het dan gebeuren zoals u het wilt.’ 43 Toen hij terugkwam, zag hij dat ze weer sliepen, want ze waren door vermoeidheid overmand. 44 Hij liet hen achter, liep opnieuw wat verder en bad voor de derde maal, met dezelfde woorden als daarvoor. 45 Daarna voegde hij zich weer bij de leerlingen en zei: ‘Liggen jullie daar nog steeds te slapen en te rusten? En dat terwijl het ogenblik nabij is waarop de Mensenzoon wordt uitgeleverd aan zondaars. 46 Sta op, laten we gaan; kijk, hij die mij uitlevert, is al vlakbij.’

De nacht van de innerlijke strijd.
Jezus wist wat Hem te wachten stond. En dat betekende voor Hem dat Hij het kostbaarste wat Hij had moest geven aan Zijn Vader. Hij was van het leven op aarde gaan houden. Hij was van de mensen gaan houden, maar Hij wist dat er maar één ding was, wat Hem te doen stond. Was Hij bereid Zijn leven op te geven voor ons? Was Hij bereid om voor ons te lijden, voor ons te sterven en voor ons vernederd te worden? In dit gedeelte zien we juist hoe heftig en fel de strijd was voor Hem. Hij was nl. ook mens. En een mens heeft altijd een drang tot overleven. Maar dit moest Hij overgeven aan Hem….De enige manier om uit de nacht te komen, was door overgave aan Hem, die alles in Zijn handen heeft.
Ook wij kunnen een nacht ervaren van innerlijke strijd. Het kan soms heel donker om ons heen worden, omdat we dingen vasthouden. Zekerheden willen hebben die we belangrijker vinden dan de liefde van God. Dingen die ons af kunnen houden van God. Soms kunnen we niet vergeven, of raken we verbitterd. Soms vinden we onszelf belangrijker dan God. Soms is onze boosheid of onze hoogmoed groter dan onze liefde voor God. Alles wat ons weerhoudt om God te dienen, kan leiden tot de nacht van geestelijke strijd. En het antwoord op deze strijd is eigenlijk altijd hetzelfde nl. overgave. Zoals Jezus Zichzelf volledig moest overgeven aan de Vader, zullen wij ook moeten leren los te laten en over te geven.
Dit vereist heel veel vertrouwen. Kunnen we God echt vertrouwen dat Hij alles in Zijn handen heeft? Of zijn we misschien dat vertrouwen kwijtgeraakt? In deze nacht zullen we moeten leren Hem volledig te vertrouwen.
Vergelijk dit ook eens met de nacht van Jacob bij Pniel: Gen 32. Ook hij moest leren zichzelf helemaal over te geven aan God. Als teken hiervan werd hij geraakt in zijn heup. Het symbool van kracht van de man. Deze man liet de wereld zien, dat de kracht niet in hemzelf lag, maar dat hij alles van de Heer moest verwachten.
Deze nacht kan lang duren…Heel lang, bij sommigen wel jaren. Mede door alles wat men meemaakt, kan het vertrouwen in God en mensen kwijtgeraakt zijn en is het opbouwen van dit vertrouwen een heel langdurig proces. Maar het geheim ligt juist in overgave, overgave aan God en vertrouwen dat Hij echt je leven in Zijn handen heeft. Deze overgave maakt je echter kwetsbaar. Je hebt misschien jaren lang gevochten, en het blijkt dat je nu het grootste gevecht van je leven aan moet gaan. Het gevecht tegen jezelf. Het gevecht tegen je natuur van overleving en leven in vertrouwen op God….

Luc 8 schreef:

Op een van die dagen stapte hij in een boot, samen met zijn leerlingen, en zei tegen hen: ‘Laten we naar de overkant van het meer gaan,’ en ze voeren het meer op. 23 Onderweg viel hij in slaap. Er kwam een wervelstorm opzetten, zodat de boot water maakte en dreigde te zinken. 24 Ze maakten hem wakker en riepen: ‘Meester, meester, we vergaan!’ Hij stond op en sprak de wind en de golven bestraffend toe. Daarop ging de wind liggen en kwam het water tot rust. 25 Hij vroeg hun: ‘Waar is jullie geloof?’ De leerlingen waren geschrokken en zeiden vol verbazing tegen elkaar: ‘Wie is hij toch, dat zelfs de wind en het water zijn bevelen gehoorzamen?’
26 Ze voeren verder naar het gebied van de Gerasenen, dat tegenover Galilea ligt. 27 Toen hij aan land stapte, kwam hem vanuit de stad een man tegemoet die door demonen bezeten was. Deze man droeg al geruime tijd geen kleren meer en woonde niet in een huis, maar in de rotsgraven. 28 Toen hij Jezus zag, viel hij schreeuwend voor hem neer en riep luidkeels: ‘Wat heb ik met jou te maken, Jezus, Zoon van de allerhoogste God? Ik smeek je, doe me geen pijn!’ 29 Jezus stond namelijk op het punt de onreine geest te bevelen uit de man weg te gaan. Want die had hem al heel lang in zijn macht, en gewoonlijk werd de man voor de veiligheid aan handen en voeten geboeid, maar telkens trok hij de boeien kapot en werd hij door de demon naar eenzame plaatsen gedreven. 30 Jezus vroeg hem: ‘Hoe heet je?’ Hij antwoordde: ‘Legioen’ – er woonden namelijk veel demonen in hem. 31 Ze smeekten hem hun niet te bevelen naar de onderwereld te gaan. 32 Op de berghelling liep op dat ogenblik een grote kudde varkens te grazen, en de demonen smeekten Jezus om hun toe te staan hun intrek in de varkens te nemen. Hij stond hun dat toe. 33 Toen ze uit de man waren weggegaan, trokken ze in de varkens, waarop de kudde de steile helling afstormde, het meer in, en verdronk. 34 Toen de varkenshoeders dat zagen, sloegen ze op de vlucht en vertelden in de stad en in de dorpen wat er was gebeurd. 35 Vele mensen gingen op weg om met eigen ogen te zien wat er was voorgevallen. Toen ze bij Jezus kwamen, troffen ze daar de man aan uit wie de demonen waren weggegaan. Hij zat aan Jezus’ voeten, gekleed en bij zijn volle verstand, en toen ze dat zagen, werden ze door schrik bevangen. 36 Degenen die alles gezien hadden, vertelden hun hoe de bezetene was gered. 37 En de hele mensenmenigte uit het gebied van de Gerasenen verzocht hem hen te verlaten, want angst en ontzetting hadden hen aangegrepen. Jezus stapte in de boot om terug te gaan. 38 De man bij wie de demonen waren weggegaan, vroeg hem met aandrang bij hem te mogen blijven. Maar hij stuurde hem weg met de woorden: 39 ‘Ga terug naar huis en vertel alles wat God voor u heeft gedaan.’ Hij ging weg en maakte overal in de stad bekend wat Jezus voor hem had gedaan.

Nacht van geestelijke weerstand
Soms zijn er momenten waarin de duisternis tastbaar met als doel het werk van Jezus te vernietigen. Als we lezen dat de discipelen in de boot stappen, gaan ze daarin met een doel. Aan de overkant was iemand, die bezeten was van demonen. Hij liep naakt rond en was niet meer bij zijn volle verstand. De duivel wist, dat Jezus op weg was naar hem, om hem te bevrijden. Jezus ging persoonlijk naar hem toe, om hem te bevrijden van de demonen die hem vreselijk tartten. De duisternis, de storm gaf een sinister geheel. De duisternis kwam dreigend en overweldigend over. Een klassieke manier om mensen angst aan te jagen. De discipelen waren volledig in paniek op dat moment. Ze maakten Jezus wakker in de hoop dat hij hen kon redden van een gewisse dood.
Opvallend is ook dat Jezus deze storm bestraft. In die bewoordingen lezen we heel veel. Daarin lezen we dat dit geen normale storm is, maar dat dit gedreven was door geestelijke strijd. En het resultaat was, dat de storm ging liggen en Jezus naar de bezetene toe kon gaan en hem kon bevrijden.
In ons leven kunnen we ook geestelijke weerstand ervaren. We willen vaak zoveel doen, maar we komen er niet aan toe. We willen wel bidden, maar we hebben er zo weinig tijd voor. We willen wel naar de kerk, maar iedere keer verslapen we ons. We willen wel beter leven, maar hebben er eigenlijk ook niet de moed voor. Hoe vaak gebeurt het niet dat satan al helemaal geen moeite meer hoeft te doen om weerstand te bieden? Hij heeft in veel gevallen de strijd allang gewonnen…Toch roept God ons op om weerstand te bieden tegen de boze….dat betekent, dat we weer een actieve rol moeten spelen in de geestelijke strijd. Het gevolg kan zijn, dat we opeens in een storm belanden, zoals Jezus en Zijn discipelen. Het kan nacht lijken in ons leven, maar uiteindelijk geeft het grotere overwinning in ons leven. En kunnen we vrucht dragen…

Joh.21 schreef:

Hierna verscheen Jezus weer aan de leerlingen, nu bij het Meer van Tiberias. Dat gebeurde als volgt. 2 Bij het meer waren Simon Petrus en Tomas (dat betekent ‘tweeling’), Natanaël uit Kana in Galilea, de zonen van Zebedeüs en nog twee andere leerlingen. 3 Petrus zei: ‘Ik ga vissen.’ ‘Wij gaan met je mee,’ zeiden de anderen. Ze stapten in de boot, maar de hele nacht vingen ze niets. 4 Toen het al ochtend werd, stond Jezus op de oever, al wisten de leerlingen niet dat het Jezus was. 5 Hij riep: ‘Hebben jullie soms iets te eten?’ ‘Nee,’ antwoordden ze. 6 ‘Gooi het net aan stuurboord uit,’ riep Jezus, ‘dan lukt het wel.’ Ze wierpen het net uit en er zat zo veel vis in dat ze het niet omhoog konden trekken. 7 De leerling van wie Jezus hield zei tegen Petrus: ‘Het is de Heer!’ Zodra Simon Petrus dat hoorde, schortte hij zijn bovenkleed op – meer had hij niet aan – en sprong in het water. 8 De andere leerlingen kwamen met de boot en sleepten het net vol vis achter zich aan. Ze waren niet ver van de oever, ongeveer tweehonderd el.

Nacht van de doelloosheidJezus was opgestaan,de discipelen hadden Hem al diverse keren gezien, maar wisten zich eigenlijk niet goed wat ze ermee aan moesten. De vreugde ebde zo langzamerhand weg, en ze gingen weer gewoon doen waar ze goed in waren. Maar wat betekenden die woorden vissers van mensen eigenlijk. Ze zouden toch Hem dienen, en ze wisten zich eigenlijk geen raad met de situatie. Bovendien was Petrus er ook bij, met een geweldig schuldgevoel. Hij had Jezus immers in de steek gelaten, op het moment dat Jezus hem het meeste nodig had….
Maar het vissen ging ook niet goed. De hele nacht probeerde ze vissen te vangen, maar het lukte niet. Totdat Jezus hen tegemoet kwam en hen riep om het net aan de andere kant weer uit te werpen.
Dit is heel herkenbaar voor ons. Zijn er niet van die momenten, dat we echt niet weten wat we moeten doen? Dat we het gevoel hebben richtingloos te zijn, dat we niet weten welke kant we op moeten? Moet ik alleen door het leven, of is mn vriend(in) de keuze die de Heer wil? Soms is het echt moeilijk om goed richting te kiezen….Maar deze nacht is een nacht van beproeving. Zijn we echt bereid Hem te volgen of luisteren we liever naar onze eigen verlangens en gevoelens? Is het niet vaak zo, dat we in ons hart wel weten wat we moeten doen, maar dat we dat eigenlijk niet willen? Als we onze eigen weg kiezen, zal de nacht alleen maar langer worden en zal er geen vrucht zijn in ons leven. Pas als we luisteren naar de stem van Jezus, zullen we vrucht in ons leven gaan dragen.

Deze nachten zijn nachten vol betekenis. Maar er is één nacht, die alle nachten overstijgt. Dat is de nacht die bezongen wordt in vele liederen: de nacht van het licht

Lucas 2 schreef:

Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. 9 Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. 10 De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: 11 vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de messias, de Heer. 12 Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.’ 13 En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden:
14 ‘Eer aan God in de hoogste hemel
en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.’

In deze nacht werd Jezus geboren. Door de nacht van het Licht kunnen we al onze nachten achter ons laten. Die nacht geeft een belofte: dat onze nachten veranderd zullen worden in het licht. Dat er een einde zou komen aan onze nachten….Duisternis dat ons omringt of in ons is, zal door deze nacht uiteindelijk verdwijnen. Wij hoeven niet in de nacht te leven, we mogen leven in het Licht!!!!

Berichten: 89

Het is dan nu nog geen nacht, maar juist de stilte de donkerte en de rust die de nacht uitstraalt geven mij ruimte vanuit die rust naar Gods stem te luisteren.
Zo is ieder mens uniek, de een een ochtendmens de ander en avondmens.. dat is ook het mooie, altidj is er iemand die waakt Knipoog smiley

Berichten: 705

misschien ben ik geen nacht-dier....
ik geniet van de zon....vanmorgen nog...hier in de st Jan in Gouda...beetje saaie preek....maar dan ineens...komt de zon op en schijnt door die gebrandverfde ramen.....ongelooflijk mooi...je vergeet te luisteren naar de dominee....maar ook dit kwam van boven!
Ja ik geloof!

Berichten: 788

...

Berichten: 5057

MARYLIEN613 schreef:

Chat weet je waar ik het een beetje moeilijk blijf mee hebben?

De Bijbel, het Woord van God, het was allemaal voorbestemd dat de Heer Jezus ging gekruisigd worden, ging sterven om ons te verlossen, te redden.

Als ik hierover denk is het alsof Judas geen andere keuze had dan de Heer te verraden, het stond te gebeuren volgens de Schriften.
Judas is afgeschilderd als de verrader, die zijn ziel verkocht aan de saten, terecht!!!! maar........had hij een andere keus?
Had hij Jezus niet verraden ging de schrift niet in vervulling gaan............hier kan ik zo moeilijk mee omgaan.........

hulp gevraagd Gefrustreerde smiley

Judas verraadde Jezus niet omdat hij het moest. God wist dat Hij het ging doen....Iedereen heeft een keuze in zijn leven om goed of kwaad te doen, ook Judas...en iedereen is verantwoordelijk voor de gevolgen.

Berichten: 1391

CHATULIEM619 schreef:

Judas verraadde Jezus niet omdat hij het moest. God wist dat Hij het ging doen....Iedereen heeft een keuze in zijn leven om goed of kwaad te doen, ook Judas...en iedereen is verantwoordelijk voor de gevolgen.

De Here Jezus bestrafte Judas niet, wel de satan zelf. "satan ga achter mij"...

Berichten: 4047

dat was bij petrus, mar........
toen hij het oor van malchus had afgehakt met zijn zwaard, zei de Heere Jezus; satan, ga achter mij.
satan kun je ook vertalen met "tegenstander"
dus hoewel petrus streed vóór de Heere Jezus, werkte hij Gods plannen tégen.......en moest hij leren volgen in plaats van strijden.
misschien is volgen nog wel veel moeilijker dan strijden voor sommige petrus-achtigen...
van alles "mis" zien gaan, en dan achter Jezus blijven.........

Berichten: 838

HANNAH810 schreef:

dat was bij petrus, mar........
toen hij het oor van malchus had afgehakt met zijn zwaard, zei de Heere Jezus; satan, ga achter mij.
satan kun je ook vertalen met "tegenstander"
dus hoewel petrus streed vóór de Heere Jezus, werkte hij Gods plannen tégen.......en moest hij leren volgen in plaats van strijden.
misschien is volgen nog wel veel moeilijker dan strijden voor sommige petrus-achtigen...
van alles "mis" zien gaan, en dan achter Jezus blijven.........

Jezus zei dit toen Hij zijn leerlingen vertlede dat Hij moest lijden en sterven.
Math 16:
21 Vanaf die tijd begon Jezus zijn leerlingen duidelijk te maken dat hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden door toedoen van de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden, en dat hij gedood zou worden, maar op de derde dag uit de dood zou worden opgewekt. 22 Petrus nam hem terzijde en begon hem fel terecht te wijzen: ‘God verhoede het, Heer! Dat zal u zeker niet gebeuren!’ 23 Maar Jezus keerde hem de rug toe met de woorden: ‘[b]Ga terug, achter mij, Satan! Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.’ [/b]24 Toen zei Jezus tegen zijn leerlingen: ‘Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en mij volgen. 25 Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden

Berichten: 164

In de nacht probeert de boze dingen te doen die het daglicht niet kunnen verdragen. Zodra er “Licht” komt bij neemt de invloed van de boze af.

Vóór God met schepping begon was er de duisternis. De duisternis lag over de wateren. God heeft de duisternis dus niet geschapen. Door het scheppen van het licht heeft God de duisternis aan banden gelegd. Het licht is sterker dan de duisternis. Letterlijk, maar ook figuurlijk, geestelijk.
Het licht en alles wat daarmee geassocieerd kan worden zijn wél door God geschapen. Ziekte, zonde en duisternis zijn niet door God geschapen.
De duisternis is bij de schepping aan banden gelegd, daarna aan het kruis ook verslagen en zal bij de nieuwe schepping helemaal verdwenen zijn. De duisternis is dus al verslagen, maar net als bij sport doen aan het eind van de competitie sommige teams nog mee, ook al zijn ze in feite reeds uitgeschakeld. Dus ook na Jezus’ dood aan het kruis zijn ziekte en zonde nog steeds zichtbaar.

Berichten: 868

Hallo Iesje

[quote]Vóór God met schepping begon was er de duisternis. De duisternis lag over de wateren. God heeft de duisternis dus niet geschapen.

Natuurlijk heeft GOD de duisternis geschapen
Want HIJ is een Almachtig GOD .
HIJ is altijd geweest
Zondag hoorde ik een preek over Adam en Eva toen zei de voorganger dat hij wist dat dit ging gebeuren met de boom anders had hij een nood senario moeten maken maar hij wist wat er ging gebeuren en zo is het altijd geweest volgens mij dus de duisternis heeft HIJ ook gemaakt.
Sjalom.
Martin

Berichten: 413

CHATULIEM619 schreef:

Een onopvallende gebeurtenis, tenminste door weinig mensen begrepen. Jezus wijst Judas aan als verrader en Judas verlaat de tafel om Hem te verraden. De woorden die er voor mij uitsprongen waren: het was nacht. Volgens mij staan deze woorden er niet voor niks. Als omschrijving van het tijdstip lijkt het een volstrekt overbodige mededeling. Volgens mij wil de schrijver er iets meer mee benadrukken, nl. dat Judas niet alleen de letterlijke nacht in ging, maar ook zijn geestelijke nacht. Hij koos er bewust voor de duisternis in te gaan. Zijn nacht werd een nacht van Duisternis. Door boosheid en bitterheid overmand ging hij naar de Farizeeers toe om Jezus uit te leveren. In het donkerste moment van zijn leven gaf hij Jezus over aan Zijn tegenstanders. Met het geld wat hij ontving verkocht hij zijn ziel aan de duivel….

Toen ik dit verhaal las, werd ik gegrepen door het begrip nacht….Is het niet zo dat er vele voorbeelden zijn in de Bijbel dat mensen in een nacht verkeren? Een periode waarin het lijkt alsof het Licht van de wereld verdwenen is en waarbij het alleen maar duister is? En toch als we deze nachten nader bekijken, zit er vaak een geestelijke waarde achter. Mensen kunnen in de nacht belanden doordat ze zich bewust afkeren van God zoals Judas dat deed. Ik zou dit dan ook de nacht van de Duisternis willen noemen. En deze duisternis is groter, omdat hij het Licht gekend heeft……

De nacht van de innerlijke strijd.
Jezus wist wat Hem te wachten stond. En dat betekende voor Hem dat Hij het kostbaarste wat Hij had moest geven aan Zijn Vader. Hij was van het leven op aarde gaan houden. Hij was van de mensen gaan houden, maar Hij wist dat er maar één ding was, wat Hem te doen stond. Was Hij bereid Zijn leven op te geven voor ons? Was Hij bereid om voor ons te lijden, voor ons te sterven en voor ons vernederd te worden? In dit gedeelte zien we juist hoe heftig en fel de strijd was voor Hem. Hij was nl. ook mens. En een mens heeft altijd een drang tot overleven. Maar dit moest Hij overgeven aan Hem….De enige manier om uit de nacht te komen, was door overgave aan Hem, die alles in Zijn handen heeft.
Ook wij kunnen een nacht ervaren van innerlijke strijd. Het kan soms heel donker om ons heen worden, omdat we dingen vasthouden. Zekerheden willen hebben die we belangrijker vinden dan de liefde van God. Dingen die ons af kunnen houden van God. Soms kunnen we niet vergeven, of raken we verbitterd. Soms vinden we onszelf belangrijker dan God. Soms is onze boosheid of onze hoogmoed groter dan onze liefde voor God. Alles wat ons weerhoudt om God te dienen, kan leiden tot de nacht van geestelijke strijd. En het antwoord op deze strijd is eigenlijk altijd hetzelfde nl. overgave. Zoals Jezus Zichzelf volledig moest overgeven aan de Vader, zullen wij ook moeten leren los te laten en over te geven.
Dit vereist heel veel vertrouwen. Kunnen we God echt vertrouwen dat Hij alles in Zijn handen heeft? Of zijn we misschien dat vertrouwen kwijtgeraakt? In deze nacht zullen we moeten leren Hem volledig te vertrouwen.
Vergelijk dit ook eens met de nacht van Jacob bij Pniel: Gen 32. Ook hij moest leren zichzelf helemaal over te geven aan God. Als teken hiervan werd hij geraakt in zijn heup. Het symbool van kracht van de man. Deze man liet de wereld zien, dat de kracht niet in hemzelf lag, maar dat hij alles van de Heer moest verwachten.
Deze nacht kan lang duren…Heel lang, bij sommigen wel jaren. Mede door alles wat men meemaakt, kan het vertrouwen in God en mensen kwijtgeraakt zijn en is het opbouwen van dit vertrouwen een heel langdurig proces. Maar het geheim ligt juist in overgave, overgave aan God en vertrouwen dat Hij echt je leven in Zijn handen heeft. Deze overgave maakt je echter kwetsbaar. Je hebt misschien jaren lang gevochten, en het blijkt dat je nu het grootste gevecht van je leven aan moet gaan. Het gevecht tegen jezelf. Het gevecht tegen je natuur van overleving en leven in vertrouwen op God….

Nacht van geestelijke weerstand
Soms zijn er momenten waarin de duisternis tastbaar met als doel het werk van Jezus te vernietigen. Als we lezen dat de discipelen in de boot stappen, gaan ze daarin met een doel. Aan de overkant was iemand, die bezeten was van demonen. Hij liep naakt rond en was niet meer bij zijn volle verstand. De duivel wist, dat Jezus op weg was naar hem, om hem te bevrijden. Jezus ging persoonlijk naar hem toe, om hem te bevrijden van de demonen die hem vreselijk tartten. De duisternis, de storm gaf een sinister geheel. De duisternis kwam dreigend en overweldigend over. Een klassieke manier om mensen angst aan te jagen. De discipelen waren volledig in paniek op dat moment. Ze maakten Jezus wakker in de hoop dat hij hen kon redden van een gewisse dood.
Opvallend is ook dat Jezus deze storm bestraft. In die bewoordingen lezen we heel veel. Daarin lezen we dat dit geen normale storm is, maar dat dit gedreven was door geestelijke strijd. En het resultaat was, dat de storm ging liggen en Jezus naar de bezetene toe kon gaan en hem kon bevrijden.
In ons leven kunnen we ook geestelijke weerstand ervaren. We willen vaak zoveel doen, maar we komen er niet aan toe. We willen wel bidden, maar we hebben er zo weinig tijd voor. We willen wel naar de kerk, maar iedere keer verslapen we ons. We willen wel beter leven, maar hebben er eigenlijk ook niet de moed voor. Hoe vaak gebeurt het niet dat satan al helemaal geen moeite meer hoeft te doen om weerstand te bieden? Hij heeft in veel gevallen de strijd allang gewonnen…Toch roept God ons op om weerstand te bieden tegen de boze….dat betekent, dat we weer een actieve rol moeten spelen in de geestelijke strijd. Het gevolg kan zijn, dat we opeens in een storm belanden, zoals Jezus en Zijn discipelen. Het kan nacht lijken in ons leven, maar uiteindelijk geeft het grotere overwinning in ons leven. En kunnen we vrucht dragen…

Nacht van de doelloosheidJezus was opgestaan,de discipelen hadden Hem al diverse keren gezien, maar wisten zich eigenlijk niet goed wat ze ermee aan moesten. De vreugde ebde zo langzamerhand weg, en ze gingen weer gewoon doen waar ze goed in waren. Maar wat betekenden die woorden vissers van mensen eigenlijk. Ze zouden toch Hem dienen, en ze wisten zich eigenlijk geen raad met de situatie. Bovendien was Petrus er ook bij, met een geweldig schuldgevoel. Hij had Jezus immers in de steek gelaten, op het moment dat Jezus hem het meeste nodig had….
Maar het vissen ging ook niet goed. De hele nacht probeerde ze vissen te vangen, maar het lukte niet. Totdat Jezus hen tegemoet kwam en hen riep om het net aan de andere kant weer uit te werpen.
Dit is heel herkenbaar voor ons. Zijn er niet van die momenten, dat we echt niet weten wat we moeten doen? Dat we het gevoel hebben richtingloos te zijn, dat we niet weten welke kant we op moeten? Moet ik alleen door het leven, of is mn vriend(in) de keuze die de Heer wil? Soms is het echt moeilijk om goed richting te kiezen….Maar deze nacht is een nacht van beproeving. Zijn we echt bereid Hem te volgen of luisteren we liever naar onze eigen verlangens en gevoelens? Is het niet vaak zo, dat we in ons hart wel weten wat we moeten doen, maar dat we dat eigenlijk niet willen? Als we onze eigen weg kiezen, zal de nacht alleen maar langer worden en zal er geen vrucht zijn in ons leven. Pas als we luisteren naar de stem van Jezus, zullen we vrucht in ons leven gaan dragen.

Deze nachten zijn nachten vol betekenis. Maar er is één nacht, die alle nachten overstijgt. Dat is de nacht die bezongen wordt in vele liederen: de nacht van het licht
In deze nacht werd Jezus geboren. Door de nacht van het Licht kunnen we al onze nachten achter ons laten. Die nacht geeft een belofte: dat onze nachten veranderd zullen worden in het licht. Dat er een einde zou komen aan onze nachten….Duisternis dat ons omringt of in ons is, zal door deze nacht uiteindelijk verdwijnen. Wij hoeven niet in de nacht te leven, we mogen leven in het Licht!!!!

Beste Chatuliem,

Interessant dat je dit meldt.
zo'n opmerking staat er niet voor niets.
het eerste waar ik aan moest denken...

Abraham ontving de belofte dat hij tot een groot volk zou zijn, zo ontelbaar als de sterren.
Notabene: die zijn alleen zichtbaar in de NACHT.

Degene door wie die belofte vervuld zou worden, leek te moeten worden geofferd...
De belofte was ontvangen, maar gelijk werd het al spannend.
Hoe spannend werd het? Het leek alsof het noooit meer goed zou komen.
maar toen kwam het er toch dat dier in de struiken.
en de zoon hoefde niet meer geofferd te worden.
Alsof de belofte nooit meer goed zou komen... dat werd veranderd in 'it giet oan!' zo iets...

Het offer van Christus lijkt veel op het offer van Abraham. Het is iets wat nooit mocht plaatsvinden, een vader die zijn zoon offert.
In het dal van hinnom, de hel op aarde, was dat toch ook wel een feit, maar tevens een misdaad, een hel op aarde ?

Bij de geboorte van Christus zongen de Engelen in de NACHT.
Dat het verraad juist in de nacht plaatsvond,
is eigenlijk op voorhand,
te zien als een verwijzing naar het eindeloze, ontelbare nageslacht van Abraham via Christus...

Judas ging naar de Joodse 'deskundigen'.

Het was een politieke strijd.
Wie zou winnen, de Christus die alleen maar liefde predikte
en zijn geld gaf aan de Romeinen?
Of de mannen met het zwaarde, de Judas Iskariots die juist met het zwaard wilden winnen van de Romeinen?

Sinds de verspieders in het Beloofde land, via de Richters tot aan David was er een grote mate van geweld.
David mocht het huis van God niet bouwen, want hij had te veel geweld gebruikt. Salomo mocht dat wel, want het werkte in Vrede.

Het huis van God bouwen, moest dus in Vrede.

Christus die het Huis van God wilde bouwen, kon dat dus niet doen in de lijn van David, via geweld, maar alleen via de lijn van Salomo, via geweldloosheid.

Judas had dat kunnen weten. Maar hij geloofde juist wel in geweld.

Als hij dan in de nacht weggaat, had hij twee dingen kunnen bedenken:

Ten eerste,
'het was avond geworden, het was nacht geweest, een nieuwe dag'.
Soms denk je dat alles alleen kan gelukken, op de oude manier. Dat er bijvoorbeeld geweld nodig is, om te winnen. Dat alles moet, zoals het in vorige dagen ook gebeurde. Maar soms kan het anders gaan. Op de nieuwe dag, kunnen dingen ook wel eens anders gaan. Bijvoorbeeld, dat er géén geweld nodig is, om toch te kunnen winnen.

Ten tweede.
God had aan Abraham beloofd, dat zijn nageslacht ontelbaar zou zijn. Als die belofte was staat, dan hoef je dus niet meer te vechten, want dan heb je al gewonnen, bij voorbaat. Dan is dus geen geweld meer nodig, want je weet toch al van te voren, dat je gaat winnen.

Judas had dus kunnen beseffen, in de nacht, was hij er immers juist extra aan herinnerd, dat de wijze van Salomo de beste was.
Christus was Zoon van David, dus werkte op de wijze van Salomo.

De nacht hield zo een belofte in,
die op de dag werd waargemaakt.
Immers mensen werden genezen, door de kracht van liefde en vergeving.

Als Judas echt gelovig was geweest, dan hadden zowel de dag als de nacht hem tegengehouden, om te doen, wat hij wilde doen.
Maar de nacht was te praktisch,
immers als je zelf steelt uit de pot met geld
en je wilt dat die misdaad ongestraft blijft,
dan moet je zorgen, dat de echte eigenaar van de pot met geld in de gevangenis belandt.

Eerst zelf stelen
en dan zeggen, dat de eigenaar crimineel is,
dat het dus heel eerlijk is dat je geld terughaalt, naar iemand die het geld wel verdient...
je eigen fouten goedpraten
en de perfecte misdaad plegen
eerst geld stelen
en dan zorgen, dat degene die jou kan beschuldigen, buiten spel komt te staan...

Judas stond dus niet in een goede relatie met God,
anders had de nacht hem wel gewaarschuwd,
Judas stond in een oneerlijke relatie met zichzelf
en moest dus zorgen, dat een ander de schuld kreeg

hij koos voor het geld.
eerst stelen uit de pot met geld
en dan, als die pot leeg begint te worden
de eigenaar van die pot met geld beschuldigen
zodat de ander de schuld krijgt
en je ook daarvoor weer geld krijgt
dus twee keer geld krijgen,
maar nooit zelf de schuld krijgen,
dat is de perfecte misdaad.

ik bedoel maar
'normaal' ( in het leven van een inbreker etc.) kost het wegwissen van je 'sporen' extra geld,
maar nu levert het wegwissen van je sporen nog geld op bovendien...
Dat is economisch gezien, helemaal top.

Als je het zo bekijkt, was Judas dus een heel 'berekend' persoon.
Hij rekende zichzelf rijk
en vergat in de nacht, de berekening die God gemaakt had,

De berekening van Judas betrof de grootte van enkele tientallen,
de berekening die God gemaakt had, betrof enkele miljoenen, miljarden, triljarden... eh... hoe heet het verder ook al weer, triljoenen? Of was dat daarvoor?

Wat Judas deed, was dus 'penny wise en pound foolish'.
Op het moment, dat dit besef doordrong tot Judas,
ontstaat er iets van kortsluiting.

Wie op dat moment liefde en vergeving heeft afgezworen
kent op het moment, dat het besef komt, dat je zelf fouten hebt gemaakt,
alleen haat, nijd, woede, agressie
agressie, die zich tegen zichzelf keert en er toe leidt
dat het daarna voor Judas altijd nacht is... zonder sterren...

daarmee is de cirkel weer rond,
wat begon in de nacht
eindigt in de nacht

tegelijk,
wie in de nacht zicht houdt op de belofte
krijgt op de dag die belofte ook echt te zien,

dit gelijkt heel sterk op de gelijkenis van de talenten.
wie bang begint en met zijn talenten niets doet.
zal ook niet de beloning ontvangen...

wie er wel wat mee doet, zal de beloning wel ontvangen.

Waarom de één niets met zijn talenten deed?
Angst! De Heer is immers een wreed man!

Waarom de ander wel wat met zijn talenten deed?
Liefde! De Heer is immers een man met vertrouwen.

OOk nu is de cirkel weer rond.

Het koningschap van geweld, en dus ook angst, leidt tot onderdrukking, vermindering van creativiteit en dus innovatieve achterstand.

Omgekeerd, het koningschap van liefde, vergeving, leidt tot spiritualiteit en een geest die levend wordt, levendig, creatief, vernieuwend.

Het Koningschap van Christus was dus wel degelijk het juiste koningschap.
Zowel volgens de Belofte aan Abraham, als ook volgens de belofte aan Salomo, dat Hij wie de vrede diende, de tempel mocht bouwen.
Als ook puur economisch. Wie op de huidige wereldkaart, eh, globe! kijkt, ziet overal, dat dictatuur leidt tot onderdrukking en verminderde creatitiviteit.
Het koningschap van Christus was dus niet alleen volgens toenmalige sociale, geestelijke of religieuze normen HET koningschap, het zou het ook zijn volgens de huidige economische maatstaven.

Dat mensen dit nog steeds niet zien?
Het zal wel nacht zijn...

Daarom,

zal Hij terugkomen,
als een dief in de nacht

Mocht je denken,
dat je dan je leven kwijt bent,
dit is een hele vreemde dief...

een dief,
die uiteindelijk al het slechte uit de wereld wegsteelt.
en alleen liefde en vrede laat bestaan

Berichten: 919

IESJE369 schreef:

In de nacht probeert de boze dingen te doen die het daglicht niet kunnen verdragen. Zodra er “Licht” komt bij neemt de invloed van de boze af.

Vóór God met schepping begon was er de duisternis. De duisternis lag over de wateren. God heeft de duisternis dus niet geschapen. Door het scheppen van het licht heeft God de duisternis aan banden gelegd. Het licht is sterker dan de duisternis. Letterlijk, maar ook figuurlijk, geestelijk.
Het licht en alles wat daarmee geassocieerd kan worden zijn wél door God geschapen. Ziekte, zonde en duisternis zijn niet door God geschapen.
De duisternis is bij de schepping aan banden gelegd, daarna aan het kruis ook verslagen en zal bij de nieuwe schepping helemaal verdwenen zijn. De duisternis is dus al verslagen, maar net als bij sport doen aan het eind van de competitie sommige teams nog mee, ook al zijn ze in feite reeds uitgeschakeld. Dus ook na Jezus’ dood aan het kruis zijn ziekte en zonde nog steeds zichtbaar.

De duisternis lag over de wateren......dus GOD heeft en de duisternis en de wateren geschapen toch Smiley die vol vragen zit

Wie zou dat anders hebben gedaan.

Berichten: 788

...

Berichten: 17

Wat geschiedt er in het heimelijke en wat maakt het openbaar.
En is er enig goed in de mens? Hoe staat het met dingen die uit zijn hart komen?