Auteur |
Bericht |
|
HENDRIKA148
|
Berichten: 90
|
Geplaatst: vrijdag 31 december 2010, 17:35
|
|
|
Straks zal het jaar voorgoed verdwijnen, traag zoekt de wijzer 't laatste uur. Minuten en seconden kwijnen, en glijden weg in damp en vuur.
Er is geen rust in tijd en uren, wat leeft wordt oud en moet vergaan. Al kan het kort of langer duren; een einde komt aan elk bestaan.
De wereld bloedt uit duizend wonden en zinkt steeds dieper in de nacht. Uw heil'ge Naam wordt ruw geschonden en weinig aan Uw Woord gedacht.
De zwaveldampen in de luchten benevelen het vergezicht. Maar hoor naar het verlangend zuchten: o Bron van leven,Bron van licht,
Van hen, die naar Uw Naam nog vragen. Hoe weinig zijn ze in getal. Uw licht doet ieder vervagen: ook het kunstvuur dat straks doven zal.
Nu zijn de sprankelende verdreven. Gij gaf, o God, een nieuwe tijd! Leer ons alleen voor U te leven; dit jaar en tot in eeuwigheid.
Iedereen veel heil en zegen toegewenst in het nieuwe jaar 2011!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ALOUS961
|
Berichten: 158
|
Geplaatst: zaterdag 1 januari 2011, 22:30
|
|
|
Oud......Nieuw
Dat jaar dat vliegt aan ons voorbij haalt ons in het is zo weer mei was ik verdrietig was ik blij heb ik gedaan wat ik had moeten doen heb ik gegeven die ene zoen
Tijd ik haat je en toch ben ik blij omdat de tijd er is voor jou en mij ijd o tijd ongrijpbaar en toch teer te gebruiken in vreugde een zeer
Een nieuwe tijd breekt voor ons aan tijd leer ons je goed te gebruiken als het water in kansen en kruiken dag oud jaar bedankt voor je tijd volgend jaar wil ik terug kijken zonder spijt oh tijd..
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ALOUS961
|
Berichten: 158
|
Geplaatst: zaterdag 1 januari 2011, 22:35
|
|
|
Oudjaarsdag.
Er zijn zo van die dagen in een jaar. Bijzondere dagen, gedenkwaardige dagen, Dagen van hoop en dagen van herinnering. Verjaardagen van dierbaren en ondierbaren die in je geheugen zitten. Dagen waarvan ik alleen weet waarom het dagen in mijn gedachten zijn. De oudejaarsdag is zo’n dag van bijzondere gedachten voor mij. Of ik wil of niet, het afgelopen jaar trekt aan mij voorbij op die dag. Niet in ‘plaatjes’ zoals veel herinneringen opgeslagen liggen, maar in emoties. Tussen de dagelijkse dingen van deze dag, zoals het inkopen doen, het afleggen van flitsbezoekjes aan lieve speciale mensen en het ordenen van mijn huis komen de emoties van het afgelopen jaar me bezoeken. In mildheid melden zich ‘hoop, verwachting, verdriet, spijt en kracht’ zich bij mij. ‘Verliefdheid’ zit er ook tussen, naast ‘geluk’ en ‘angst.’ In mildheid melden ze ze zich ja. Het lijkt of ze even hun flitsbezoekje bij me komen afleggen. ‘Hoop’ kijkt me aan, vertrouwelijk. Knikt me toe, wetend van onze momenten waarop ik hem zo nodig had. En ‘ eenzaamheid’ staart wat voor zich uit, als lijkt het alsof hij zich schaamt voor zijn bestaan dit jaar. Ik druk zijn hand, en zeg hem woordeloos dat hij me hielp de weg naar ‘kracht’ te vinden. Ik vang de blik van ‘Verliefdheid’ , knik in herkenning. Ik kijk het groepje rond. Ik herken ze, die daar zitten. Ze zijn er, allemaal. Ook dit jaar voor- en met- en bij mij geweest. Het is stil tussen ons. Er hoeft ook niet veel gesproken te worden. We weten van elkaar en over elkaar. Mogelijk zullen we elkaar over een jaar op oudejaarsdag weer treffen, zo samen bij elkaar. Het slaat twaalf uur. Mensen om me heen vragen mijn aandacht. Het groepje vaste bezoekers op mijn oudejaarsdag lost op, gaat uiteen. En ik, ik zou hen nog wat willen zeggen. Maar ze lijken zich te verwijderen. En voor me ligt het nieuwe jaar. Groot. Nieuw. Onbeschreven. En even voel ik me alleen. Even, want ineens zie ik het groepje staan: ‘hoop, verwachting, verdriet, spijt, kracht, verliefdheid, geluk en angst’ , allemaal staan ze er. Ze knikken me toe dat ze er zijn zullen als het nodig is. Ze wensen me mijn eigen NIEUWE JAAR toe. En ik, ik voel me meer dan ooit uitgedaagd om het nieuwe jaar aan te gaan want ik zal nooit alleen zijn. Mijn emoties zullen er altijd zijn Ik wens dat jullie toe, CM-ers en andere vrienden en vriendinnen.. Een nieuw jaar waarin je nooit alleen zult zijn omdat je altijd omgeven en doordrongen bent door- en van je emoties.
Geschreven door een vriend van me ..... Gelukkig is God er altijd al ervaren we Hem niet altijd.........
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
IMKE917
|
Berichten: 838
|
Geplaatst: zondag 2 januari 2011, 09:34
|
|
|
ALOUS961 schreef: | Oudjaarsdag.
Er zijn zo van die dagen in een jaar. Bijzondere dagen, gedenkwaardige dagen, Dagen van hoop en dagen van herinnering. Verjaardagen van dierbaren en ondierbaren die in je geheugen zitten. Dagen waarvan ik alleen weet waarom het dagen in mijn gedachten zijn. De oudejaarsdag is zo’n dag van bijzondere gedachten voor mij. Of ik wil of niet, het afgelopen jaar trekt aan mij voorbij op die dag. Niet in ‘plaatjes’ zoals veel herinneringen opgeslagen liggen, maar in emoties. Tussen de dagelijkse dingen van deze dag, zoals het inkopen doen, het afleggen van flitsbezoekjes aan lieve speciale mensen en het ordenen van mijn huis komen de emoties van het afgelopen jaar me bezoeken. In mildheid melden zich ‘hoop, verwachting, verdriet, spijt en kracht’ zich bij mij. ‘Verliefdheid’ zit er ook tussen, naast ‘geluk’ en ‘angst.’ In mildheid melden ze ze zich ja. Het lijkt of ze even hun flitsbezoekje bij me komen afleggen. ‘Hoop’ kijkt me aan, vertrouwelijk. Knikt me toe, wetend van onze momenten waarop ik hem zo nodig had. En ‘ eenzaamheid’ staart wat voor zich uit, als lijkt het alsof hij zich schaamt voor zijn bestaan dit jaar. Ik druk zijn hand, en zeg hem woordeloos dat hij me hielp de weg naar ‘kracht’ te vinden. Ik vang de blik van ‘Verliefdheid’ , knik in herkenning. Ik kijk het groepje rond. Ik herken ze, die daar zitten. Ze zijn er, allemaal. Ook dit jaar voor- en met- en bij mij geweest. Het is stil tussen ons. Er hoeft ook niet veel gesproken te worden. We weten van elkaar en over elkaar. Mogelijk zullen we elkaar over een jaar op oudejaarsdag weer treffen, zo samen bij elkaar. Het slaat twaalf uur. Mensen om me heen vragen mijn aandacht. Het groepje vaste bezoekers op mijn oudejaarsdag lost op, gaat uiteen. En ik, ik zou hen nog wat willen zeggen. Maar ze lijken zich te verwijderen. En voor me ligt het nieuwe jaar. Groot. Nieuw. Onbeschreven. En even voel ik me alleen. Even, want ineens zie ik het groepje staan: ‘hoop, verwachting, verdriet, spijt, kracht, verliefdheid, geluk en angst’ , allemaal staan ze er. Ze knikken me toe dat ze er zijn zullen als het nodig is. Ze wensen me mijn eigen NIEUWE JAAR toe. En ik, ik voel me meer dan ooit uitgedaagd om het nieuwe jaar aan te gaan want ik zal nooit alleen zijn. Mijn emoties zullen er altijd zijn Ik wens dat jullie toe, CM-ers en andere vrienden en vriendinnen.. Een nieuw jaar waarin je nooit alleen zult zijn omdat je altijd omgeven en doordrongen bent door- en van je emoties.
Geschreven door een vriend van me ..... Gelukkig is God er altijd al ervaren we Hem niet altijd......... |
Mooi beschreven Alous!
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|