Kan ik een ander het Evangelie brengen als ik zelf twijfel?

Berichten: 391

Vertrokken

Berichten: 838

GIBBY159 schreef:

Van huis uit ben ik niet kerkelijk opgevoedt. Mijn vader was een harteloze en liefdeloze man die alles bij elkaar vloekte wat maar los en vast zat....
Mijn moeder daarentegen was precies het tegendeel; zij was zacht... lieflijk naar mij als kind zijnde. Moeder kwam wél uit een gelovig gezin.

Eind jaren '70 van de vorige eeuw kwam ik er achter dat Jezus Christus ook voor mij aan het Kruis (het teken van Zaligheid) is gestorven...... Vanaf die tijd is "het sneeuw-balletje" om Jezus te volgen, gaan rollen en tot op heden wordt het groter en groter. Vele bijbel-cursussen en thuis studie aangevuld met wekelijkse kerk-bezoeken heeft mij tot een ander mens gevormd. Pas in 1990 op 8 April (Palm-Zondag) heeft een dominee in een N.H. Kerk de Volwassen-Doop en Openbare Belijdenis toe bediend.
Na drie lange winterse voorbereiding voor genoemde sacramenten.

Het was een fantástische beléving! Tot op de dag van vandaag ben ik God zo dankbaar dat ik Zijn eniggeboren Zoon Jezus Christus in mijn hart heb mogen toe laten. Maar...nu komt het; kan ik een ander het Evangelie brengen als ik brengen als ik zelf soms twijfel? Die vraag komt steeds weer bij mij op als ik over het Geloof (Het Woord van God) praat...

Het ligt mij voor de hand om deze vraag ontkennend te beantwoorden.
Maar... als ik logisch beredeneer moet ik eerlijk bekennen dat de ander niet naar mij luistert... Vooral als ik toch al niet stevig in mijn schoenen sta. Hoe zal de vonk wat ik had met een vrouw...die mij aan het hart ligt...dan overspringen? Hoe zal die dame zich gaan voelen? De hoop die ik had is misschien door mijn woorden (de kracht die er achter zat) helaas verdwenen. Hoop doet leven zegt men altijd als ik er maar niet achter kan komen waarom, ook een vriendschap...zomaar kan eindigen.

Is het dan zo dat ik éérst zelf dien te GELOVEN in een recentelijk geleden kwestie die ik zo graag had willen voortzetten? Moet ik mij dan als een soort propagandist voordoen als ik het Woord van God wil uitleggen...?
Ik denk dat het gevaarlijk is als ik mij achter zo'n masker mij zou verbergen, Dat noem ik valse schaamte...met zo'n masker op. Ik zeg wel eens in een discussie over het GELOOF dat de éérste zegen voor mij is...
Het klinkt arrogant...en zo bedoel ik het ook niet...maar het is wél wáár!

Als ik over het Evangelie praat, neem ik mijzelf eerst eens op de korrel. Want dan (s)preek ik ook tegen mijzelf... Laat ik mijzelf niet bedriegen.
Het is toch bijbels dat mijn beléving van Gods Woord effect heeft....???
Maar is het ook zo voor die vrouw...die ik zo koesterde, als ik haar nááste wilde zijn? Is mijn boodschap als Christen-mens dan zo'n twijfel?
Of twjfel ikzelf nog over mijn grootste VRIEND...Jezus Christus...???
Wie het wéét mag mij hier ...op mijn topic reageren! Graag zelfs... Ik ben de weg een beetje kwijt met al mijn verdrietige momenten...

Nog even dit

Aan die éne vrouw voor wie ik zéér grote bewondering koesterde heb ik tot mijn zeer grote spijt haar weer niet goed kunnen bereiken met Gods LIEFDE in de naam van Jezus Christus onze Verlosser van al mijn zonden. Ik bid en hoop dat het met die dame alles goed zal komen, dat is mijn gebed aan de Heer...Gods Hand zou een toe speling kunnen zijn van Zijn LIEFDE tussen twee mensen. Het sterker samen voegen in Gods Woord...

Gibby (Gezinus)

Onderweg naar huis hoorde ik op de radio (1008 AM) ook over dit onderwerp. En het houd mezelf ook wel bezig.
Wat ik weet en geleerd heb is dat mijn (onze) woorden opzich niets kunnen doen om een ander te laten geloven.
Het is alleen de Geest van God die dat kan bewerken in een mensen leven...
Op de radio werd gezegd dat je een getuige kunt zijn door je leven met God te leven om zo een voorbeeld te zijn.
Wanneer ik hierin naar mijn eigen geloofsleven kijk klopt dit ook. Woorden hebben weinig effect gehad, brachten alleen maar meer verwarring.
Maar het dagelijkse leven van wedergeboren christenen in mijn directe omgeving, maakte mij jaloers opgeen zij hadden en ik niet.
Een mens moet zelf een verlangen hebben om te gaan zoeken naar de waarheid. en dat verlangen legt de Heilige Geest in de mens.
Daarom kunnen/mogen we blijven bidden voor die mensen dat de Geest hun harten aan wil raken.

Berichten: 2338

Ik denk dat één van de belangrijkste redenen dat wij het gevoel kunnen hebben God's werk niet te mogen doen, Zijn woord niet te mogen verkondigen...is dat we zelf (nog) niet perfect zijn...
Maar Jezus heeft ons heel duidelijk gemaakt dat we, ondanks dat, Zijn woord wel degelijk mogen verspreiden. Tenslotte zullen we tot onze laatste adem moeten leren en nooit helemaal perfect zijn...

Een mooi boek over dit onderwerp is:

"Struikelend achter Jezus aan" van Michael Yaconelli...een aanrader! Knipoog smiley

Berichten: 2109

Je mag twijfelen! Het is juist ook voor die ander denk ik wel zo prettig om te merken dat jij ook je onzekerheden hebt... Toch hoeft dit niet de kern van je boodschap te hinderen in mijn ogen. Dus ja, evangeliseren kan...anders blijft het wel erg stil wellicht Knipoog smiley

Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Berichten: 23

GIBBY159 schreef:

Van huis uit ben ik niet kerkelijk opgevoedt. Mijn vader was een harteloze en liefdeloze man die alles bij elkaar vloekte wat maar los en vast zat....
Mijn moeder daarentegen was precies het tegendeel; zij was zacht... lieflijk naar mij als kind zijnde. Moeder kwam wél uit een gelovig gezin.

Eind jaren '70 van de vorige eeuw kwam ik er achter dat Jezus Christus ook voor mij aan het Kruis (het teken van Zaligheid) is gestorven...... Vanaf die tijd is "het sneeuw-balletje" om Jezus te volgen, gaan rollen en tot op heden wordt het groter en groter. Vele bijbel-cursussen en thuis studie aangevuld met wekelijkse kerk-bezoeken heeft mij tot een ander mens gevormd. Pas in 1990 op 8 April (Palm-Zondag) heeft een dominee in een N.H. Kerk de Volwassen-Doop en Openbare Belijdenis toe bediend.
Na drie lange winterse voorbereiding voor genoemde sacramenten.

Het was een fantástische beléving! Tot op de dag van vandaag ben ik God zo dankbaar dat ik Zijn eniggeboren Zoon Jezus Christus in mijn hart heb mogen toe laten. Maar...nu komt het; kan ik een ander het Evangelie brengen als ik brengen als ik zelf soms twijfel? Die vraag komt steeds weer bij mij op als ik over het Geloof (Het Woord van God) praat...

Het ligt mij voor de hand om deze vraag ontkennend te beantwoorden.
Maar... als ik logisch beredeneer moet ik eerlijk bekennen dat de ander niet naar mij luistert... Vooral als ik toch al niet stevig in mijn schoenen sta. Hoe zal de vonk wat ik had met een vrouw...die mij aan het hart ligt...dan overspringen? Hoe zal die dame zich gaan voelen? De hoop die ik had is misschien door mijn woorden (de kracht die er achter zat) helaas verdwenen. Hoop doet leven zegt men altijd als ik er maar niet achter kan komen waarom, ook een vriendschap...zomaar kan eindigen.

Is het dan zo dat ik éérst zelf dien te GELOVEN in een recentelijk geleden kwestie die ik zo graag had willen voortzetten? Moet ik mij dan als een soort propagandist voordoen als ik het Woord van God wil uitleggen...?
Ik denk dat het gevaarlijk is als ik mij achter zo'n masker mij zou verbergen, Dat noem ik valse schaamte...met zo'n masker op. Ik zeg wel eens in een discussie over het GELOOF dat de éérste zegen voor mij is...
Het klinkt arrogant...en zo bedoel ik het ook niet...maar het is wél wáár!

Als ik over het Evangelie praat, neem ik mijzelf eerst eens op de korrel. Want dan (s)preek ik ook tegen mijzelf... Laat ik mijzelf niet bedriegen.
Het is toch bijbels dat mijn beléving van Gods Woord effect heeft....???
Maar is het ook zo voor die vrouw...die ik zo koesterde, als ik haar nááste wilde zijn? Is mijn boodschap als Christen-mens dan zo'n twijfel?
Of twjfel ikzelf nog over mijn grootste VRIEND...Jezus Christus...???
Wie het wéét mag mij hier ...op mijn topic reageren! Graag zelfs... Ik ben de weg een beetje kwijt met al mijn verdrietige momenten...

Nog even dit

Aan die éne vrouw voor wie ik zéér grote bewondering koesterde heb ik tot mijn zeer grote spijt haar weer niet goed kunnen bereiken met Gods LIEFDE in de naam van Jezus Christus onze Verlosser van al mijn zonden. Ik bid en hoop dat het met die dame alles goed zal komen, dat is mijn gebed aan de Heer...Gods Hand zou een toe speling kunnen zijn van Zijn LIEFDE tussen twee mensen. Het sterker samen voegen in Gods Woord...

Gibby (Gezinus)

Berichten: 141

hoi hoi...als ik het schrijven van jou lees, raak ik de draad kwijt....

waarom moet jij evangeliseren? waarom moet je de ander overtuigen?

is het niet fijner om er opver de kletsen? samen met anderen? lekker brainstormen, over dingen en zaken die je berzig houden met het geloof..

jij bent een kind van God,broertjer van Jezus..
Hij was mens, en heeft met vele problemen alls met de onze gelopen, maar..
ij bracht ook alles bij Zijn Vader..nu ook jouw Vader...
God, een liefdevolle vader..
je hebt een ander vaderbeeld doordat je eigen vader geen fijne vader geweest is..
leer maar rusitg en ontdek maar lekker op je gemakkie wie God is, en....wees in alles jezelf..
als God in je leeft, straal jij em uit!!
omdat jij verbintenis met Hem samen bent gegaan, en je Hem als je Vader hebt aangenomen..en meer en meer de ingredienten van God zichtbaar worden in jou,.door wie je bent..
Jezus is het voorbeeld, een tinmerman, een gewoon mens......
en...van heel dichtbij!!!

wees jezelf als het eerste...